Ετικέτα: Αλεξάνδρεια

Το Σάββατο 24 Οκτωβρίου Ελλάδα, Αίγυπτος και πολλές χώρες τίμησαν τους Έλληνες ήρωες της Μάχης του Ελ Αλαμέιν, στην τελετή για την 73^η Επέτειο των Μαχών, που έλαβε χώρα στο Ελληνικό Μνημείο.

Ήταν το 1942, όταν η 1^η Ελληνική Ταξιαρχία αγωνίστηκε επί 5,5 μήνες, με το βαρύ απολογισμό των 91 νεκρών αξιωματικών και οπλιτών, και 254 τραυματιών. Τιμώντας όλους αυτούς τους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους στο Ελ Αλαμέιν «που έπεσαν υπερασπιζόμενοι τα υπέρτατα και πανανθρώπινα ιδανικά της φυλής μας, την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ειρήνη και την αξιοπρέπεια», ο Δ/ντής της Δ/νσης Εφέδρων Πολεμιστών Αγωνιστών Θυμάτων και Αναπήρων (ΔΕΠΑΘΑ) Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) κ. Απόστολος Δεληγιάννης τόνισε κατά το χαιρετισμό του και αφού προηγήθηκε το προσκλητήριο των νεκρών, ότι «η θυσία τους αυτή λάμπρυνε την πολεμική αρετή των Ελλήνων για μία ακόμη φορά στη μακραίωνη ιστορία του Έθνους μας».

Η ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Ελλάδας σε συνδυασμό με το συγκινητικό και γεμάτο, παράλληλα, πατριωτισμό, πανηγυρικό της ημέρας που εκφώνησε ο Πρέσβης της Ελλάδας στο Κάιρο κ. Χριστόδουλος Λάζαρης, ο οποίος ανέφερε: “Δεν είναι περίεργο, ότι εβδομήντα χρόνια μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι μνήμες του μας βασανίζουν και μας ελκύουν ακόμα; Εκτός από τους βετεράνους μας, κανείς από εμάς εδώ δεν είχε καν γεννηθεί τότε και όμως οι εικόνες της μεγάλης εκείνης συμφοράς μας είναι τόσο οικείες, ώστε να έχουν ταυτιστεί με αυτό που ο καθένας μας πιστεύει ότι αποτελεί την προσωπική του εμπειρία. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, τα ονόματα, ακόμα και τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών της εποχής εκείνης, είναι ακόμα ζωντανά. Μόνον όταν αντικρύζουμε τα πρόσωπα των προγόνων μας της ίδιας εποχής, σε κιτρινισμένες φωτογραφίες, με ρούχα και στολές μιας άλλης εποχής, με πρόσωπα νεανικά, τα ίδια πρόσωπα που εμείς γνωρίζαμε χαραγμένα από τις ρυτίδες, μόνον τότε συνειδητοποιούμε το πέρασμα του χρόνου. Ήταν εβδομήντα χρόνια πριν, 73 από την μάχη του El Alamein, ένα όνομα που αμφιβάλλω αν θα σβύσει ποτέ, στο διάβα των αιώνων. Γιατί όμως; Τα γεγονότα του πολέμου εκείνου, του μυθικού μέσα στον χρόνο και όμως τόσο παράξενα κοντινού, έχουν κατά κάποιο τρόπο συνδεθεί, το καθένα χωριστά, με κάποια έννοια βασική για τον Άνθρωπο. Όλες οι μάχες έχουν κοινό χαρακτηριστικό την φρίκη του πολέμου, όμως η κάθε μια έχει αναδειχθεί σε σύμβολο μιας από τις έννοιες αυτές: η Νορμανδία με την ελπίδα, το Στάλινγκραντ με την καρτερία, οι Αρδέννες με την λύτρωση, το Κουρσκ με την αλλαγή του ανέμου , η Κλεισούρα με την υπέρβαση, τον αγώνα του Δαυίδ με τον Γολιάθ. Το El Alamein είναι συνώνυμο με τον ιπποτισμό. Πέρα από την φρίκη, πέρα από τους «Κήπους του Διαβόλου»,  τα θανάσιμα ναρκοπέδια, που ακόμη σήμερα στερούν ζωές, πέρα από την εικόνα των φλεγόμενων αρμάτων, που συνέχιζαν να προχωρούν, με ένα νεκρό πόδι να πιέζει ακόμη το γκάζι, η μνήμη μένει, ότι κανένας από όσους πολέμησαν εδώ, Γερμανός, Βρεταννός, Ιταλός, Έλληνας, ή άλλος, δεν χτύπησε αντίπαλο πεσμένο στο έδαφος, κανείς δεν δολοφόνησε αιχμάλωτο, όλοι έτειναν το χέρι προς τον τραυματία, όλοι μοιράστηκαν τις πολύτιμες σταγόνες στο παγούρι τους, με τον πρώην αντίπαλο, τώρα απλά ακόμη έναν άνθρωπο χαμένο στην απεραντωσύνη της Ερήμου. Ο Ελληνικός Στρατός στο El Alamein ασφαλώς πρόσθεσε νέες δάφνες, στις χιλιάδες που έχουν στέψει τα όπλα του, τους τριάντα και πλέον τελευταίους αιώνες, όμως, ακούγοντας τους παλιούς του πολεμιστές του να διηγούνται, όσοι διηγούνται, τις ημέρες εκείνες, διακρίνει μια ιδιαίτερη υπερηφάνεια, όχι για τις ζωές που πήραν, αλλά για εκείνες που έσωσαν. Η θεματική αυτή επανέρχεται ξανά και ξανά, σαν μια ηχώ ανθρωπιάς, μέσα από τον χρόνο, στα αυθεντικά γραπτά που άφησαν οι στρατιώτες. Πέρασα αρκετά χρόνια στην Ιταλία, στα νεανικά μου χρόνια και αργότερα υπηρετώντας στην Ρώμη, για να διαπιστώσω ο ίδιος, πόσο η ανθρωπιά, που είχαν δείξει μεταξύ τους οι τότε «αντίπαλοι», είχε βοηθήσει να θεραπευθεί η πληγή από τον αφύσικο εκείνο πόλεμο του 1940- 41, στον οποίο η στρεβλή ιδεολογία του φασισμού είχε εμπλέξει δύο πραγματικά αδελφικούς λαούς, που μαζύ είχαν δημιουργήσει δύο από τους υπέρλαμπρους πολιτισμούς του Κόσμου και μαζύ είχαν αγωνισθεί και υποφέρει στον αγώνα κατά της βαρβαρότητας. Ανθρωπιά, που αργότερα κορυφώθηκε, με την επική διάσωση, από την Ελληνική Στρατιωτική Αποστολή των Επτανήσων, 4.500 επιζώντων της σφαγής της ιταλικής Μεραρχίας Aqui στην Κεφαλλονιά. Ανδραγαθία υψηλού στρατιωτικού ήθους, που ακόμη τιμούν τα δύο Σύμμαχα, πια, Ευρωπαϊκά Έθνη. Δεν μπορούμε παρά να χαιρόμαστε, που σώσαμε τόσους από τους τότε «εχθρούς» μας. Πόσους από αυτούς δεν συναντήσαμε, στα κατοπινά χρόνια, σαν καλούς και ειλικρινείς φίλους, δουλέψαμε μαζύ τους, σαν ισότιμοι πολίτες στην Ενωμένη Ευρώπη, κάποτε ακόμα σμίξαμε το αίμα μας και γίναμε συγγενείς; Πόσοι από εμάς δεν θα ήταν σήμερα εδώ, αν οι πατέρες μας, στην μια και στην άλλη πλευρά, δεν είχαν επιδείξει το ήθος και το έλεος που είχαν ενσταλάξει μέσα τους τα διδάγματα του κοινού πολιτισμού μας; Αυτό ξεκίνησε στο El Alamein, μια μάχη ενός πολέμου που ήταν φρικτός και απάνθρωπος, πέρα από τα κοινά μέτρα της ανθρώπινης αγριότητας. Όμως εδώ, στην Βόρεια Αφρική, αρνηθήκαμε να αρνηθούμε την ανθρωπιά μας. Και εδώ αρχίσαμε την πορεία, που θα έκανε την Ευρώπη μας και πάλι το λίκνο της ανθρωπιάς, της γενναιοδωρίας, της συμπόνιας και της αλληλεγγύης. Οι πατέρες μας πολέμησαν και πέθαναν γι’ αυτό. Ας μην τους προδώσουμε”.

Η εκδήλωση μνήμης ξεκίνησε με το τρισάγιο που τέλεσε ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Επίσκοπος Ναυκράτιδος κ. Μελέτιος. Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων από τον ίδιο τον Έλληνα Πρέσβη κ. Χριστόδουλο Λάζαρη και ακολούθησαν ο Κυβερνήτης της Περιφέρειας Μάρσα Ματρούχ κ. Φάγιεζ, ο εκπρόσωπος των Αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων Υποστράτηγος Μαχάμεντ Σάλμα Μούσα, ο Κύπριος Πρέσβης στην Αίγυπτο κ. Χάρης Μορίτσης, ο Ακόλουθος Άμυνας της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αίγυπτο εκ μέρους των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Πλοίαρχος ΠΝ Ιωάννης Διαμαντάκης. Παράλληλα, πολλές και σημαντικές ήταν οι παρουσίες των Διπλωματικών Αντιπροσωπειών που κατέθεσαν στέφανα στο χώρο του Ελληνικού Μνημείου του Ελ Αλαμέιν, μεταξύ των οποίων αναφέρουμε τις χώρες: Αλγερία, Αργεντινή, Βραζιλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Καναδάς, Κροατία, Τσεχία, Γαλλία, Γερμανία, Γεωργία, Κίνα, Γκάνα, Ινδία, Ιταλία, Ουγγαρία, Μεξικό, Μάλτα, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Πακιστάν, Πολωνία, Σερβία, Σλοβακία, Ισπανία, Νότιο Αφρική, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Ζάμπια, καθώς επίσης τον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συγκινητική η στιγμή κατά την οποία κατέθεσε στεφάνη ο βετεράνος αγωνιστής Μιχαήλ Ματζάκος ως εκπρόσωπος του Πανελληνίου Συνδέσμου Εκστρατευτικών Σωμάτων Μέσης Ανατολής, Ριμινιτών και Ιερολοχιτών.

Δυναμική και η παρουσία των Ελληνικών Κοινοτήτων Αλεξανδρείας και Καΐρου. Στεφάνια κατέθεσαν ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας Α’ Αντιπρόεδρος κ. Νικόλαος Κόπελος, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Νικόλας Πολίτης, ο Βοηθός Περιφερειακός Έφορος Αποδήμων Προσκόπων κ. Αλέξανδρος Καζαμίας, ο Έφορος Διοίκησης Αποδήμων Προσκόπων Άρης Μαρκοζάνης ως εκπρόσωπος των Προσκόπων Αλεξανδρείας, οι εκπρόσωποι των Σχολείων Καΐρου και Αλεξανδρείας κ.κ. Δέσποινα Κολοκοτρώνη (Αβερώφειο), Βασιλική Πετροπούλου (Αμπέτειος), Χαράλαμπος Κουγεμήτρος (Αχιλλοπούλειο) και Παρασκευή Δαμιανίδου (Τοσιτσαία).

«Ο Νίκος Καζαντζάκης ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ανατολή» είναι το θέμα της διάλεξης που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Α’», με ομιλητή τον Πρόεδρο της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Καζαντζάκη, Πρεσβευτή Ελληνισμού και Ιππότη του Εθνικού Τάγματος Αξίας της Γαλλικής Δημοκρατίας, κ. Γεώργιο Στασινάκη.

Με μία υψηλού επιπέδου ομιλία ξεκίνησε τις δραστηριότητες του ο Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Α’» για το έτος 2015-2016, γεγονός που καταδεικνύει την πρόθεση της Προέδρου κας Λιλίκας Θλιβίτη και των Μελών του Δ.Σ. η τρέχουσα χρονιά να προσφέρει στα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου μία σειρά από διαλέξεις, οι οποίες θα καλύπτουν ποικίλα επιστημονικά πεδία, αλλά συνάμα θα αποτελούν σημείο αναφοράς για το επιστημονικό επίπεδο του Συλλόγου.

Ο κ. Στασινάκης, γνωστός και ως πρεσβευτής του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη, σε μία από τις πολλές περιοδείες του ανά τον κόσμο, επισκέφτηκε την Αίγυπτο, όπου και παρουσίασε το συγγραφικό έργο του Καζαντζάκη σε Κάιρο και Αλεξάνδρεια. Συγκεκριμένα στο Κάιρο επισκέφτηκε την Αμπέτειο Σχολή, ενώ στην Αλεξάνδρεια πέρα από το Σύλλογο Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Α’», έδωσε διάλεξη στους μαθητές του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου και στο Γαλλικό Ινστιτούτο.

Η διάλεξη του κου Στασινάκη στον «Πτολεμαίο Α’» υπήρξε άκρως ενδιαφέρουσα, με τους παρευρισκόμενους να μυούνται από τον ομιλητή στη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη.

Η Πρόεδρος του Συλλόγου κα Λιλίκα Θλιβίτη στον εναρκτήριο λόγω της ανέφερε μεταξύ άλλων: «Είναι μεγάλη χαρά που ο Σύλλογος μας αλλά και εγώ προσωπικά ως Πρόεδρος του τμήματος στην Αλεξάνδρεια της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη», διοργανώνουμε αυτή τη διάλεξη. Σήμερα έχουμε την ιδιαίτερη τιμή να ευρίσκεται κοντά μας ο φίλος Γεώργιος Στασινάκης, Γενικός Πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη για να μας παρουσιάσει το θέμα: «Ο Νίκος Καζαντζάκης ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ανατολή». Στους ανήσυχους καιρούς μας, όπου οι άνθρωποι περισσότερο αναζητούν σημεία που να ενώνουν παρά να χωρίζουν τους λαούς, τα κείμενα ενός μεγάλου των νεοελληνικών γραμμάτων όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, παραμένουν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και επίκαιρα. Τα έργα του άξιου τέκνου της λεβεντογέννας Κρήτης, πάντοτε αναφέρονται στην ιστορία και τον πολιτισμό, με ανθρώπους και τοπία και από τον Αραβικό χώρο. Αυτά πάντοτε προκαλούσαν το ενδιαφέρον των Αλεξανδρινών, καθώς αποτελούν μυσταγωγία και περιπλάνηση πολύτιμη. Έτσι καταλαβαίνουμε γιατί είναι μεταφρασμένα με πληθώρα εκδόσεων σε διάφορες γλώσσες ανά τον κόσμο, ακόμη δε και ότι σήμερα τα έργα του διδάσκονται και στα αιγυπτιακά πανεπιστήμια. Σήμερα σε σχέση με τον κόσμο τον Αραβικό που πέρασε και κατέγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης, θα έχουμε ως πολύτιμο οδηγό το φίλο Γεώργιο Στασινάκη, τον οποίο και ευγνωμονούμε που άφησε τη Γενεύη όπου διαμένει για να είναι κοντά μας. Η παρουσία του μας προσφέρει την ευκαιρία να αποδράσουμε από την πεζή και ανήσυχη πραγματικότητα των καιρών μας. Δράττομαι της ευκαιρίας ώστε από την πολυσχιδή προσωπικότητα του να εξάρω την ακάματη προσφορά του προς τον όπου γης Ελληνισμό. Ο Γεώργιος Στασινάκης αφιλοκερδώς έχει οργώσει όλη την υφήλιο προκειμένου να σταλάξει στις καρδιές των ανθρώπων λίγη από τη θυμοσοφία του μεγάλου Κρητικού στοχαστή. Για το λόγο αυτό επάξια του έχει δοθεί και φέρει τίτλο βαρύτατο ως «πρεσβευτής Ελληνισμού», ενός Ελληνισμού στις ημέρες μας βαλλόμενου έως απανθρωπίας πανταχόθεν, από ένα τεχνολογικό, οικονομικό και όποιο άλλο εκβαρβαρισμό. Όπως έγραψε και ο Νίκος Καζαντζάκης, μοιάζει να περιμένουμε πως κάποια στιγμή οι καρδιές των Ελλήνων που τώρα σιγοκαίουν μοιάζοντας «ένα κουβάρι», ότι πάλι «θα γίνουν πεταλούδες» από το φύσημα του Χριστού».

Με την ολοκλήρωση της διάλεξης ακολούθησε συζήτηση μεταξύ του ομιλητή και των παρευρισκομένων, ενώ ο κ. Στασινάκης παρέδωσε στην Πρόεδρο του Συλλόγου και τρία έργα του Νίκου Καζαντζάκη.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Πανοσιολογιότατος Σχολάρχης της Πατριαρχικής Σχολής «Άγιος Αθανάσιος» Αρχιμανδρίτης κ. Αγαθόνικος Νικολαΐδης, εκπρόσωπος του Μακαριώτατου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κκ. Θεόδωρου Β’, ο οποίος έστειλε τις ευχές του για τη νέα χρονιά του Συλλόγου. Παρών και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Κακαβελάκης, ο οποίος επισκεπτόταν το Σύλλογο για πρώτη φορά. Ο κ. Κακαβελάκης, τον οποίο υποδέχθηκε ιδιαιτέρως θερμά η Πρόεδρος του Συλλόγου, τόνισε τη σημασία της ύπαρξης και της συνέχειας του Συλλόγου, ενώ εξήρε και το σπουδαίο έργο του κου Στασινάκη. Παρούσα και η Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κα Άρτεμις Γεροντάκη, η οποία μετέφερε χαιρετισμός εκ μέρους του Προέδρου της Ε.Κ.Α κου Παπαδόπουλου.