Την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, τελέσθηκε το 40ημερο Μνημόσυνο του αείμνηστου Διαμαντή Σαββόπουλου, πατρός του δικού μας Αλεξανδρινού εδώ και πολλά χρόνια dr αρχαιολόγου Κυριάκου Σαββόπουλου.
Στη Θεία Λειτουργία και το Μνημόσυνο προεξήρχε η μορφή του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου κ. Γερμανού Προϊσταμένου της ανωτέρω Ιεράς Μονής, ενώ συμπροσευχήθηκε ο αραβόφωνος ιερέας Πατήρ Σάμυ και μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής Άγιος Αθανάσιος.
Στο ψαλτήρι οι βυζαντινές νότες ακούστηκαν από τον ιεροψάλτη κ. Ιωάννη – γνωστό από την παλαιότερη θητεία του στις θρησκευτικές τελετουργίες της Αλεξάνδρειας – με την αρωγή της κας Δέσποινας Σολομωνίδου και του υιού του προαναφερθέντος ιεροψάλτου.
Την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εκπροσώπησε ο Πρόεδρός της κ. Ανδρέας Βαφειάδης και ο Αντιπρόεδρος Α΄ κ. Νικόλαος Κόπελος.
Παρευρέθη και η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων κα. Αλίκη Αντωνίου, ο γνωστός ιστοριοδίφης συγγραφέας κ. Γεώργιος Κυπραίος, αλλά και εργαζόμενοι στην Ελληνική Κοινότητα, στο Γενικό Προξενείο, διαβιούντες στον Οίκο Ευγηρίας «ΜΑΝΝΑ» καθώς και πάροικοι που γνωρίζουν και εκτιμούν τον κ. Κυριάκο Σαββόπουλο.
Ο αείμνηστος Διαμαντής Σαββόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών, και αποτελούσε εμβληματική μορφή του νομικού κόσμου των Γιαννιτσών.
Υπήρξε από τα βασικά ιδρυτικά μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Γιαννιτσών και διετέλεσε πρόεδρός του τα διαστήματα 1987-1990 και 1990-1993. Ουσιαστικά ήταν αυτός που “έστησε” και οργάνωσε τον Δικηγορικό Σύλλογο το 1985 που ξεκίνησε την λειτουργία του και έχαιρε της εκτίμησης και του σεβασμού των συμπολιτών του.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα με την υγεία του και άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Γιαννιτσών όπου νοσηλευόταν. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στον κ. Κυριάκο Σαββόπουλο και του εύχεται υγεία και κάθε καλό στον ίδιο και την οικογένειά του!
Ακούγεται τακτικά στη ζωή των ανθρώπων η φράση: «τα γηρατειά είναι δύσκολα». Μια ηλικιακή κατάσταση για την οποία πολλοί μεμψιμοιρούν, καθώς υπάρχουν διάφορα προβλήματα… κυρίως υγείας, φυσικής κόπωσης, ενδεχομένως απομόνωσης ή οικονομικής ανέχειας. Αυτά εκ των πραγμάτων, καθιστούν κουραστική την διαβίωση των ατόμων της Τρίτης Ηλικίας.
Υπάρχει όμως και μια άλλη αισιόδοξη εκδοχή, η οποία δεν εμπεριέχει παράπονα, διαμαρτυρίες ή αγανάκτηση και θλίψη. Απεναντίας θεωρεί το γήρας ως ευλογία εκ Θεού, καθότι κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μας δεν κατόρθωσαν στο δικό τους βίο να αθροίσουν τις δεκαετίες των υψηλών προσδοκιών.
Η ευχή να τα εκατοστίσεις, σ εκείνους δεν έπιασε, με αποτέλεσμα ουκ ολίγοι να φεύγουν νέοι δίχως να αγγίξουν τις εμπειρίες της γηραιάς χρονικής περιόδου.
Επομένως μόνο ως ευτυχής συγκυρία μπορεί να εκληφθεί το γεγονός, ότι κάποιοι μονομαχούν με τον χρόνο και προσωρινά τον κερδίζουν στα σημεία, γιατί στο τέλος εκείνος είναι ο νικητής όλων μας.
Συμπερασματικώς, οφείλουμε την Τρίτη Ηλικία να την θεωρούμε τύχη και όχι βάρος!
Ο Οίκος Ευγηρίας «ΜΑΝΝΑ» της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, αποτελεί τον χώρο όπου εκεί διαβιούν οι γονείς, οι συγγενείς, αλλά και κάποιοι άνευ δικών τους ανθρώπων, ηλικιωμένοι συμπάροικοί μας.
Όλοι αυτοί έχουν την ανάγκη της επικοινωνίας, της συμμετοχής τους στις εκδηλώσεις της Κοινότητας και της Παροικίας, αλλά και στην ψυχαγωγία. Γιατί τα παραπάνω δεν αποτελούν προνόμια και δικαιώματα μόνο των αυτοεξυπηρετούμενων ανθρώπων, αλλά κάθε ζώσας ψυχής.
Γι αυτό η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας φροντίζει σε τακτά χρονικά διαστήματα, οι διαμένοντες στο «ΜΑΝΝΑ» να απολαμβάνουν στιγμές που μέσα από αυτές επιβεβαιώνονται οι ίδιοι και καλυτερεύει η ψυχολογία τους. Κι αυτό συμβαίνει, πότε με εκδηλώσεις θρησκευτικού ή εθνικού περιεχομένου και πότε με επισκέψεις καλλιτεχνών που τους δημιουργούν ευχάριστα και κυρίως αισιόδοξα συναισθήματα.
Αυτό συνέβη και την Τετάρτη το απόγευμα της 11ης Σεπτεμβρίου, στο χολ του ανωτέρω ιδρύματος, όπου συναθροίστηκαν οι δυνάμενοι να μετακινηθούν τρόφιμοι, με την βοήθεια του προσωπικού και άκουσαν ένα δίωρο μαγευτικής μουσικής απ΄ το συγκρότημα «3Χ κι ένα Μ», απαρτιζόμενο από τους μουσικούς εκπαιδευτικούς: Μανώλη Χναράκη, Νικόλαο Χατζησκάκη, Νικόλαο Χαραλαμπάκη, με την αρωγή του επίσης εκπαιδευτικού και συνάμα καλλικέλαδου ιεροψάλτη, Αλέξανδρου Μπάση.
Αποτελεί καρμική συγκυρία, όταν ο Αιγυπτιώτης μουσικός Μανώλης Χναράκης με την μεγάλη εμπειρία στα μεγάλα και ποιοτικά σχήματα της Ελλάδας, επισκέπτεται την Αλεξάνδρεια, να πραγματοποιούνται όμορφες εκδηλώσεις.
Η εθελοντική συνεισφορά όλων των προαναφερθέντων στο ανέβασμα της ψυχολογίας των συμπαροίκων μας της Τρίτης Ηλικίας ήταν καταλυτική.
Τραγούδησαν, χόρεψαν, ενθουσιάστηκαν και προπάντων αποχώρησαν για το βραδινό τους ύπνο χαρούμενοι και απολύτως ικανοποιημένοι.
Παρευρέθη ο Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Νικόλαος Κατσιμπρής, που έθεσε το μουσικό απόγευμα υπό την αιγίδα της ΕΚΑ, η Δ/ντρια του Αβερωφείου κα. Αφροδίτη Πεβερέτου μαζί με εκπαιδευτικούς και στο τέλος όλοι μαζί μια παρέα τρόφιμοι, προσωπικό και επισκέπτες, τραγούδησαν και χόρεψαν στους ρυθμούς και τις νότες των εξαίσιων μουσικών ασμάτων που παρήγε η δεινότητα του συγκροτήματος «3Χ κι ένα Μ».
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας ευχαριστεί τους συντελεστές καλλιτέχνες της μουσικής εκδήλωσης: Μανώλη Χναράκη, Νικόλαο Χατζησκάκη, Νικόλαο Χαραλαμπάκη και Αλέξανδρο Μπάση, καθώς και τους κοινοτικούς Γιώργο Μανδραγό και τη μητέρα του εκπαιδευτικό Βούλα Δαμιανίδου, για την ευγενή παροχή αρμονίου στο όμορφο μουσικό απόγευμα του «ΜΑΝΝΑ».
Την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου και ώρα 6:30 το συγκρότημα “3Χ -1Μ” παίζει στο ΜΑΝΝΑ, για να ψυχαγωγήσει τους ηλικιωμένους συμπαροίκους μας που διαβιούν στον οίκο Ευγηρίας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, εντός του Ελληνικού Τετραγώνου.
Το συγκρότημα βαφτίστηκε έτσι, ένεκα του ότι τα επίθετα των τριών μελών, Χναράκης Μανώλης [μουσικός] , Χαραλαμπάκης Νικόλαος και Χατζησκάκης Νικόλαος [εκπαιδευτικοί], αρχίζουν από Χ, ενώ του ερμηνευτή Μπάση Αλέξανδρου [εκπαιδευτικού και ιεροψάλτη] από Μ.
Και οι τέσσερις αποφάσισαν όπως και άλλες φορές που έχουν παίξει, να προσφέρουν αφιλοκερδώς ένα όμορφο καλλιτεχνικό απόγευμα στους ανθρώπους του κοινοτικού ιδρύματος ΜΑΝΝΑ!
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας συγχαίρει τους φίλους μουσικούς κι ερμηνευτές και τους εύχεται πάντα να εκφράζονται καλλιτεχνικά,έτσι ώστε να δίνουν τον τόνο της αλληλεγγύης, της αισιοδοξίας και της αγάπης στους συνανθρώπους μας
Ακολουθεί η Πατριαρχική Εγκύκλιος του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεοδώρου Β΄, προς τους Αρχιερείς, τον ιερό κλήρο και τον ευσεβή λαό του Πατριαρχικού Θρόνου Αλεξανδρείας, με τις τρίμηνες επετειακές εκδηλώσεις, που πρόκειται να πραγματοποιηθούν προς τιμήν του Μακαριωτάτου για την εικοσάχρονη πορεία του, ως Ιεράρχου της Ορθοδοξίας.
Την Κυριακή 1η Σεπτεμβρίου 2024 και ώρα 9 π.μ. στην Ιερά Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, τιμούμε την 40ήμερη μνήμη του αγαπητού μας Τζόνι Μύρου.
Ενός φίλουΑιγυπτιώτη ο οποίος έζησε ανάμεσά μας, φροντίζοντας τα τελευταία χρόνια με ευσυνειδησία και ιδιαίτερη αγάπη, τους Κήπους της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
Πάντα με το χαμόγελο και την ξεχωριστή ευγένεια ο Τζόνι, πότε ως δεινός ντράμερ, πότε ως υψηλόβαθμος πρόσκοπος ενδεδυμένος τη στολή του εθελοντισμού, πότε ως μέλος της φιλαρμονικής, αλλά και σε καθημερινή βάση ως περιποιητής φυτών… μας λείπει, απ τα γραφεία της Κοινότητας, απ΄ το μόνιμο τραπεζάκι του στην Ένωση, απ΄ τους καταπράσινους διαδρόμους της εισόδου του Ελληνικού Τετραγώνου.
Εκ του Γραφείου Δημόσιας Διπλωματίας της Πρεσβείας στο Κάϊρο
Αγαπητές / οί,
Σας ενημερώνουμε πως αναρτήθηκαν στην Διαύγεια προκηρύξεις του Πυροσβεστικού Σώματος, για την πρόσληψη Πλοηγών Κυβερνητών, Πλοηγών Μηχανικών, Βοηθών Πλοηγών Μηχανικών και προσωπικού ειδικών καθηκόντων κατηγορίας Υγειονομικών, με τις ακόλουθες ΑΔΑ:
6ΤΖΡ46ΝΠΙΘ-ΗΛΟ
Ψ9ΙΧ46ΝΠΙΘ-Τ77
Παρακαλούμε για την ενημέρωση των αναγνωστών σας και των μελών της Παροικίας.
Ο Τζόνι Μύρος, ο δικός μας άνθρωπος, η καθημερινή μορφή που καλημερίζαμε άπαντες στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, μας αποχαιρέτησε.
Τραγικό το άκουσμα της είδησης που έφθασε στ΄ αυτιά των παροίκων την Τετάρτη 24 Ιουλίου 2024.
“Ο Τζόνι μας είπε Αντίο”…
Πρόσκοπος, ντράμερ, κηπουρός, πολυτεχνίτης, ο Τζόνι που αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην προσπάθειά του να ομορφύνουν οι κήποι του Ελληνικού Τετραγώνου!
Μιλούσε με τα δέντρα, με τα φυτά, μύριζε τα λουλούδια που φύτευε και το χαμόγελο της ικανοποίησης σχηματιζόταν πανώριο στο πρόσωπό του.
Τα τελευταία του λόγια πριν βγει από την εντατική ήταν: “Ευχαριστώ τον Θεό που με βοήθησε, ευχαριστώ πολύ και την Κοινότητα που με φρόντισε στο καλύτερο νοσοκομείο. Αύριο ευτυχώς θα φύγω μάλλον για το σπίτι”.
Δυστυχώς ο Τζόνι έφυγε… αλλά για να συναντήσει τους συμπάροικους που έφυγαν πριν απ αυτόν.
Εκεί θα τους μιλήσει για όλα όσα έζησε, όσα αγάπησε, όσα η ζωή του προσέφερε κι όσα του πήρε.
Θα ενημερώσει τον Καβάφη ότι πρόσφατα ανέδειξε στον κήπο του Γενικού Προξενείου, την κρυμμένη στους θάμνους προτομή του.
Ίσως ενημερώσει και τον Τοσίτσα για το κηπάριο που δημιούργησε στο προαύλιο του Αβερωφείου, στο σημείο που η δική του προτομή επιτηρεί τον χώρο που ίδρυσε ως ευεργέτης των Αιγυπτιωτών!
Τον Τζόνι μας αποχαιρετούμε αύριο Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024, στις 12 το μεσημέρι στα Κοιμητήρια της Ελληνικής Κοινότητας.
Μετά θα έχουμε χρόνο να μιλήσουμε περισσότερο για τον φίλο μας.
Να μνημονεύσουμε τον Τζόνι Μύρο , που τα βράδια έπινε τον καφέ του στο Εντευκτήριο της ΕΚΑ, στην ίδια πάντα θέση.
Συχνάκις και πολλάκις η ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας καθώς και ο «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» λαμβάνουν άρθρα του συγγραφέα και ερευνητή Νικόλαου Νικηταρίδη.
Ο ανωτέρω λόγιος βουτά την πένα του στο μελανοδοχείο του παρελθόντος και καταγράφει πτυχές, συμβάντα και γεγονότα που έλαβαν χώρα στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα παροικία των Αιγυπτιωτών.
Είναι στιγμές κατά τις οποίες ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όσο κι αν η «αποθηκευτική» του δεινότητα δύναται να συμπεριλάβει εκατομμύρια απεικονίσεις εντός του διανοητικού του θυλάκου, ο κυνικός Χρόνος, έχει τον τρόπο να τις διαγράφει ή να απομειώνει την ισχύ τους.
Επιπροσθέτως οι εναλλαγές των γενεών, το θνησιγενές της ανθρώπινης ύπαρξης και η εκ των ων ουκ άνευ “ευγενής φιλοδοξία μας”, απαιτούν την διασφάλιση των ιστορικών πεπραγμένων ως μια ενστικτώδη ανάγκη του ατόμου να αφήσει τη σφραγίδα του στο σύντομο πέρασμά του απ΄ τη ζωή.
Τούτο αποτελεί μια μορφή «ικεσίας» του ανθρώπινου όντος προς την Αθανασία, ώστε να συμπεριλάβει τα έργα και τις ημέρες του στις προβεβλημένες δέλτους της.
Είναι μια ύστατη «μονομαχία» της ύπαρξης με τους επερχόμενους αιώνες, πως τα χνάρια της θα παραμείνουν ζωηρά αποτυπωμένα στο χώμα που πάτησε. Αυτό το γήινο έδαφος που ονόμασε πατρίδα, έδρα, φωλιά, στέκι, σπίτι, τόπο!
Άραγε τι θα γνωρίζαμε για τον Τρωικό Πόλεμο αν δεν υπήρχε ο Όμηρος; Πόσα θα διδασκόμεθα για τον Μέγα Αλέξανδρο αν δεν μας σύστηνε ο Πλούταρχος ένα σημαντικό μέρος του βίου του, όπως και οι άλλοι ιστορικοί που κατέγραψαν τις νίκες, τα πάθη και το τέλος του στρατηλάτη;
Τι γνώση θα εισέπρατταν οι σύγχρονοι Αιγυπτιώτες για το πολιτισμικό μέγεθος των προγόνων τους, αν δεν διατηρούνταν τα Αρχεία των Κοινοτήτων ή των ιδιωτών που τα διαφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού;
Ένα πολύτιμο Αρχείο του Νικόλαου Νικηταρίδη, έφερε στο φως, εκτός του σπάνιου φωτογραφικού υλικού κι εκείνα τα απαραίτητα συνοδευτικά εξιστορήσεων, που δίχως αυτά θα είχαμε ασπρόμαυρα ενσταντανέ άνευ γνώσεως περί αυτών.
Εκκλησιαστικά τελετουργικά, σχολικά δρώμενα, κοινοτικές συγκεντρώσεις, δημιουργίες καλλιτεχνών, συμπεριφορές παροίκων, ευεργέτες και ευεργετήματα, γεννήσεις, θανάτους, επιτεύγματα, επισκέψεις πολιτικών προσώπων και κάθε φύσεως «υψηλές» ή «ταπεινές» εκδηλώσεις της Παροικίας των Αιγυπτιωτών στη Νειλοχώρα, έχουν πλέον ενθυλακωθεί στα ράφια ή τους σκληρούς δίσκους του πολυσήμαντου Αρχείου Νικηταρίδη.
Επιμελητής όλων αυτών ο συγγραφέας που μας παρέχει απλόχερα την πνευματική του τροφή έτσι ώστε να αυξήσουμε τον πληροφοριακό μας χώρο, με ουσιαστική γνώση για το ιστορικό παρελθόν των πατεράδων, των μανάδων μας, των παππούδων μας, των γιαγιάδων μας και των Αιγυπτιωτών που έζησαν σε μια κοινωνία με στατιστικά νούμερα πληθυσμού αριθμούμενα σε δεκάδες χιλιάδες.
Καιρός λοιπόν να αναφερθούμε αποκλειστικά στο «Αρχείο Νικόλαου Νικηταρίδη» και στον ίδιο, εφόσον του οφείλουμε πλείστα ενημερωτικά άρθρα και κείμενα, που είχε και έχει την ευγενή καλοσύνη να μας αποστέλλει.
Στη χώρα των «παπύρων», τα σύγχρονα «Αρχεία» ισοδυναμούν με πολιτισμικό θησαυρό. Γιατί μέσω αυτών εμπλουτίζουμε το παρόν μας, με όλα εκείνα που διαδραματίστηκαν στις δύο πατρίδες μας την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Ας ενημερωθούμε λοιπόν τι πρεσβεύει το προαναφερθέν Αρχείο και ο Επιμελητής του «τροφοδότης» μας.
Αρχείο Νικηταρίδη
Το Αρχείο Νικηταρίδη είναι ιδιωτική, οικογενειακή συλλογή που αποτελεί πλατφόρμα έρευνας του Αιγυπτιωτισμού. Το Αρχείο Νικηταρίδη γνωρίζει ότι η ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου είναι σημαντική, ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη. Με πολύ πάθος και αγάπη, διερευνάμε και μοιραζόμαστε αυτήν την ιστορία, στοχεύοντας στην καλή διατήρηση και προαγωγή της για τις επόμενες γενιές ερευνητών, ονειροπόλων και κυρίως Αιγυπτιωτών. Με δεκάδες χιλιάδες κομμάτια Αιγυπτιωτικού ενδιαφέροντος, θεωρούμε τους εαυτούς μας θεματοφύλακες της πανέμορφης και σεβάσμιας ιστορίας των Ελλήνων της Νειλοχώρας.
Νικόλαος Νικηταρίδης
Ο Νικόλαος Νικηταρίδης είναι Έλληνας συγγραφέας και ερευνητής. Έχει στο ενεργητικό του συλλογές ποιημάτων και διηγημάτων, επιμέλειες εκδόσεων, πάνω από 2.500 δημοσιεύματα κάθε είδους σε αιγυπτιώτικα και μη περιοδικά κι εφημερίδες σε Ευρώπη, Αφρική και Αυστραλία, καθώς και αρκετές μελέτες και διαλέξεις γύρω απ΄ την ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου. Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, έχει αποσπάσει δύο πρώτα ποιητικά βραβεία και μία τιμητική διάκριση διηγήματος στην ελληνική Νότια Αφρική. Αξίζει να σημειωθεί πως τα περισσότερα από τα σχεδόν 30 βιβλία του διατίθενται ολοκληρωτικά υπέρ της Κοινωνικής Πρόνοιας του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων. Για την ακαδημαϊκή και φιλανθρωπική προσφορά του αυτήν στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό έχει τιμηθεί με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου, από την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και ΠατριάρχηΑλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄, όπως και από τον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων για την πολύτιμη σ΄ αυτόν προσφορά του. Το 2019 η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Θεόδωρος είπε για αυτόν : «Είναι ο άνθρωπος που διέσωσε, με τα συγγράμματά του, το έργο και τη δράση των Ελλήνων της Αιγύπτου και όχι μόνον, και που αποτελούν βάλσαμο για να μην λησμονηθούν ποτέ αυτά τα οποία προσέφερε»
Αισίως τα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας ολοκλήρωσαν τις εκπαιδευτικές τους υποχρεώσεις για το μαθητικό έτος 2024.
Η συγκεκριμένη χρονιά κατέγραψε σε παγκόσμια κλίμακα μύρια προβλήματα. Διεθνείς συγκρούσεις, φτώχεια, κοινωνικές ανισότητες, μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα και εξελίξεις επέφεραν σε κράτη και λαούς μεγάλες ανακατατάξεις. Παράλληλα πρωτόγνωρες επιστημονικές ανακαλύψεις αναστάτωσαν την ανθρώπινη κοινότητα, με ανακοινώσεις περί τεχνητής νοημοσύνης και άλλων τεχνολογικών εφευρέσεων, που ενδεχομένως να ανατρέψουν το στάτους κβο των υπαρχουσών δεδομένων της ζωής μας.
Υπήρξαν όμως και πλείστα παραδείγματα, όπου ο σύγχρονος Άνθρωπος αντιμετώπισε με σθένος πλείστες προκλήσεις ή αγωνίστηκε για να επέλθει η πολυπόθητη ειρήνη στον κόσμο.
Παράλληλα η κοινωνία συνασπίστηκε τηρουμένων των αναλογιών τη εποχής, δημιουργώντας έναν διεθνή συνασπισμό σε διάφορα ζητήματα όπως, οι επιδημίες και άλλα θέματα ζωτικής φύσεως για την προστασία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Επιπλέον η κοινωνική ενσυναίσθηση αυξήθηκε παρ΄ όλες τις απαισιόδοξες κορώνες των διεθνών μέσων ενημέρωσης.
Οι λαοί οφείλουν απέναντι στις επερχόμενες γενιές να φροντίσουν να παραδώσουν μια κοινωνία στην οποία θα είναι ενσωματωμένες οι πανανθρώπινες αξίες, ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, η κατάργηση των ανισοτήτων, η δυνατότητα να έχουν όλοι τρία γεύματα την ημέρα, η πρόσβαση στο νερό, η προστασία των παιδιών, των γερόντων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες και πάνω απ΄ όλα η δυνατότητα στη μόρφωση και στην εκπαίδευση.
Οι δύο πατρίδες μας Ελλάδα και Αίγυπτος, εκτός των πανάρχαιων σχέσεών τους και της διαρκούς καλλιεργούμενης φιλίας που τις διέπει, αγωνίζονται με τους πλέον ειρηνικούς τρόπους και μεθόδους για τη συνύπαρξη και ευημερία των λαών τους, αλλά συνάμα αποτελούν και τους δύο πυλώνες σταθερότητας στην πολύπαθη Μεσόγειο, κυρίως στο νοτιοανατολικό τμήμα της.
Την εποχή των πολεμαχαρών κραυγών, η Ελλάδα και η Αίγυπτος διδάσκουν μέσω των θέσεων και των αξιών που πρεσβεύουν, το δρόμο των ανοικτών οριζόντων, της επικοινωνίας και των συνεργασιών, αντίθετα με κάποιες χώρες που αιμοδοτούνται με τη φρίκη του πολέμου.
Θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί όλα τα προαναφερόμενα;
Η απάντηση είναι απλή: Η μόρφωση, η παιδεία, η αγωγή, η γνώση, η κοινωνική ενσυναίσθηση αποτελούν τα πλέον δυνατά εχέγγυα για μια κοινωνία ανθρώπων και όχι απλά μελλοντικών επαγγελματιών…
Όλα αυτά διδάσκονται στα σχολεία, όπου νουθετούνται τα εύπλαστα μυαλά από διδασκάλους, κι εκεί γαλουχούνται τα παιδιά, οι νέοι και οι έφηβοι με εκείνες τις πανανθρώπινες αξίες που κατευθύνουν την ύπαρξη στην πνευματική ενατένιση!
Γιατί αυτός είναι ο ρόλος των σχολείων και της εκπαίδευσης γενικότερα.
Τυχεροί λοιπόν οι μαθητές των τριών σχολικών βαθμίδων των εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
Όλα συνηγορούν ότι η μαθητική τους θητεία, δηλαδή, οι εγκύκλιες σπουδές τους στο Ελληνικό Τετράγωνο, από το Νηπιαγωγείο που αρχίζουν την κοινωνικοποίησή τους, στη συνέχεια στο Τοσιτσαίο – Πρατσίκειο Δημοτικό και ακολούθως στο Αβερώφειο Γυμνάσιο – Λύκειο, εμπλουτίζεται με την γνώση, η οποία είναι απαραίτητη για να μπουν αργότερα στο στίβο του σκληρού ανταγωνισμού, όπου οι προσλαμβάνουσες και οι παράμετροι απέχουν παρασάγγας από τα δεδομένα της τρυφερής τους ηλικίας.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας δύναται πλέον να επαίρεται ότι τα σχολεία της έχουν κατακτήσει εδώ και χρόνια την αίγλη, το σεβασμό και την ποιότητα που τους αξίζει, τους πρέπει και τους αναλογεί!
Παρά τον λιγοστό αριθμό των μαθητών, απότοκο της μειούμενης αριθμητικά Παροικίας, τα κοινοτικά εκπαιδευτήρια πιστώνονται με την άψογη λειτουργία τους και αυτό οφείλεται τόσο στην Αλεξανδρινή Κοινότητα που τα φροντίζει, όσο και στους εκπαιδευτικούς που μοχθούν για την επιμόρφωση των μαθητών υπό την καθοδήγηση του Συντονιστικού τους Γραφείου.
Αυτό μπορούσε κάποιος παρατηρητής να το αντιληφθεί επαρκώς, την Παρασκευή 14ης Ιουνίου στην Τελετή Λήξης της Σχολικής Χρονιάς 2024.
Ήταν όλοι τους εκεί! Μπόμπιρες του Νηπιαγωγείου, παιδιά του Δημοτικού, έφηβοι του Γυμνασίου – Λυκείου, εκπαιδευτικοί, θεσμικοί εκπρόσωποι της πολιτείας, της Κοινότητας, των Σωματείων της Αιγυπτιώτικης Παροικίας, γονείς, παππούδες, γιαγιάδες και κάθε άλλη κατηγορία που σχετίζεται είτε μέσω συγγένειας, είτε μέσω άλλης σχέσης με τους μαθητές μας!
Ο Διευθυντής του Δημοτικού κ. Κωνσταντίνος Ρήγας άνοιξε με τον χαιρετισμό του την εκδήλωση συνεργαζόμενος άψογα με την Διευθύντρια του Νηπιαγωγείου κα Λένα Βοστάνη, ενώ στη συνέχεια και η Διευθύντρια του Αβερώφειου κα. Αφροδίτη Πεβερέτου, συνεισέφερε στην όλη διαδικασία.
Ο Γυμναστής κ. Άντελ Σακαρέϊα μας παρουσίασε πλείστα παιχνίδια στα οποία οι μαθητές του προσέφεραν σε όλους τους παρευρισκόμενους ψυχαγωγία και ιδιαίτερη συγκίνηση, καθώς άπαντες παρακολουθήσαμε πρωτότυπα δρώμενα των μαθητών, όπως έξυπνα παιχνίδια, αισιόδοξα ποιήματα, χαρούμενα τραγούδια, ευφάνταστα χορευτικά και άλλα ατομικά η συλλογικά παιδικά «σόου»!
Και όπως συμβαίνει κάθε χρόνο, παραδόθηκαν τα «μαγικά χαρτιά» των νηπίων που θα αλλάξουν με τη νέα σχολική χρονιά «θρανίο και στρατόπεδο», τα απολυτήρια των μαθητών, οι έπαινοι, οι διακρίσεις των διαγωνισμών, τα αριστεία και όλα τα συνοδευτικά έντυπα που θα παραμείνουν στο μυαλό τους, εκτός από αναμνηστικά πειστήρια της παιδικής και εφηβικής μαθητικής τους ζωής και ως μια ισχυρή παρακαταθήκη της πρωτόλειας επιμόρφωσής τους για το μέλλον!
Παρούσες και παρόντες οι κάτωθι θεσμικοί εκπρόσωποι της παροικιακής κοινωνίας στην τελετή λήξης των κοινοτικών μας ελληνικών εκπαιδευτηρίων: Ο εκπροσωπών τον Πατριάρχη Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής στο διττό ρόλο και του εκπαιδευτικού, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης με τη σύζυγό του Κατερίνα, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και συνάμα οικοδεσπότης κ. Ανδρέας Βαφειάδης συνοδευόμενος από τον Γενικό Γραμματέα και Έφορο των Σχολείων κ. Νικόλαο Κατσιμπρή και τον Διευθυντή της ΕΚΑ κ. Γεώργιο Μπούλο, η Συντονίστρια Εκπαίδευσης Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής κα Σωτηρία Μπέτα, ο Σύνδεσμος του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με την Αίγυπτο στην Αλεξάνδρεια, κ. Κωνσταντίνος Βαρουξής συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Αγγελική επίσης Πλοίαρχο, η Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας και του Πτολεμαίου Α΄ κα Λιλίκα Θλιβίτου, όλοι οι εκπαιδευτικοί των τριών βαθμίδων, το προσωπικό της ΕΚΑ και πολλοί άλλοι.
Ο εκπροσωπών τον Πατριάρχη Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, η Συντονίστρια Εκπαίδευσης Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής κα Σωτηρία Μπέτα, μίλησαν με θερμά λόγια για την θητεία των μαθητών στα ελληνικά σχολεία, αναφέρθηκαν με συγκίνηση στην ομορφιά που προσδίδουν τα νέα παιδιά στην Παροικία των Αιγυπτιωτών, στη γνώση που λαμβάνουν αλλά και στην προσφορά των εκπαιδευτικών οι οποίοι πασχίζουν να τα μάθουν γράμματα, τρόπους, ευγένεια και να μορφωθούν ώστε να γίνουν εκλεκτά μέλη της κοινωνίας στο μέλλον. Παράλληλα η κα Μπέτα ως Συντονίστρια Εκπαίδευσης και υπεύθυνη των εκπαιδευτικών, αποχαιρέτησε συγκινημένη, όπως και οι υπόλοιποι ομιλητές, την οικογένεια Πάνου Γαζή και τον Διευθυντή του Δημοτικού κ. Κωνσταντίνο Ρήγα, οι οποίοι πλέον δεν θα ανήκουν στο εκπαιδευτικό προσωπικό των σχολείων από το νέο έτος καθώς αποχωρούν για άλλους τόπους.
Όλοι οι προαναφερθέντες θεσμικοί εκπρόσωποι παρέδωσαν τα βραβεία και τα αριστεία στους μαθητές, ενώ τους ελέγχους παρέδωσε ο κάθε υπεύθυνος για την τάξη του δάσκαλος.
Στο τέλος άπασες και άπαντες φωτογραφήθηκαν μαζί, για να ενθυμούνται τη σχολική χρονιά που πέρασε και όλα όσα ωραία έζησαν ως μαθητές και εκπαιδευτικοί!
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας δια του Προέδρου της κ. Ανδρέα Βαφειάδη, ευχήθηκε σε όλους τους παρευρισκόμενους καλό καλοκαίρι, ενώ αποχαιρέτησε με όμορφα λόγια μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς δίνοντας ραντεβού για την επόμενη χρονιά με υγεία και ακόμα καλύτερες προοπτικές!
