Tag: Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

Την 22^α Μαρτίου ε.έ., η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, υποδέχθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης, εντός του Πατριαρχικού Μεγάρου, τον Σύλλογο Επιστημόνων Αλεξανδρείας, ο οποίος επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Πατριαρχείο.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο Γενικός Πρόξενος της Ισπανίας στην Αλεξάνδρεια κ. Juan Manuel López, καθηγητές πανεπιστημίων, εκπρόσωποι συλλόγων, φορέων και ινστιτούτων της Μεγάλης Πόλεως.

Ξεκινώντας, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Εμμανουήλ Κακαβελάκης πραγματοποίησε εξαιρετική ομιλία με τίτλο: «Φιλοσοφία και Χριστιανισμός στην Αλεξάνδρεια, 1^ος – 6^ος αιώνας μ.Χ. Συμβιβασμός των δύο παραδόσεων», η οποία κίνησε το ενδιαφέρον όλων των ακροατών.

Μετά το πέρας της ομιλίας, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης στον χαιρετισμό του προς τους παρευρισκόμενους, εμφανώς συγκινημένος, καλοσώρισε  τους επιστήμονες εκφράζοντας τις ευχαριστίες του και την χαρά του για την απαρχή υλοποίησης των ονείρων του που αφορούν την προβολή του θρησκευτικού και πολιτιστικού πλούτου του παλαίφατου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας προς τον κόσμο. Έκανε αναφορά στους δύο δρόμους που πορεύεται στο διάβα της ιστορίας του το Πατριαρχείο. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «…ο πρώτος, η ιστορία του παρελθόντος, με τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας και τους φιλόσοφους που έζησαν στην Αλεξάνδρεια. Είναι η ένδοξη ιστορία μας, παρελθούσα αλλά πάντοτε επίκαιρη, με παρουσία δύο χιλιάδων χρόνων, εδώ στην φιλόξενη γη της Αιγύπτου. Αυτήν την επιτομή της ιστορία μας, θα την βιώσετε κατά την ξενάγησή σας στα Μουσεία και την Πατριαρχική Βιβλιοθήκη μας. Μέσα εδώ, βρίσκονται θησαυροί του οικουμενικού ελληνισμού που εκτίθενται στην Αλεξάνδρεια, στην αγαπημένη μας Αίγυπτο. Εδώ, θα εντοπίσετε τόσο τα αποστάγματα της σοφίας των Πατέρων της Αιγυπτιακής ερήμου όσο και την ελληνική φιλοσοφική σκέψη. Αυτοί οι θησαυροί, προσφέρονται με την προβολή τους στην σύγχρονη ανθρωπότητα. Σας καλώ να γίνετε κι εσείς από σήμερα, πρεσβευτές του ελληνορθόδοξου πολιτισμού και της αγάπης του Ενός Θεού προς τον άνθρωπο…. 

Ο δεύτερος δρόμος, ο σύγχρονος, είναι η ιεραποστολή και η γνωριμία με το Πρόσωπο του Θεάνθρωπου Χριστού, στα πέρατα της αχανούς αφρικανικής ηπείρου. Έργο σπουδαίο και θαυμαστό, που πραγματοποιείται με την βοήθεια του Θεού και με την συμβολή όλων σας. Κυρίως, για τα παιδιά της Αφρικής, τα οποία αποτελούν την ελπίδα της ηπείρου μας, που είναι κοινή πατρίδα όλων μας…».

Στην συνέχεια, οι περευρισκόμενοι ξεναγήθηκαν στους χώρους του Πατριαρχείου, εκφράζοντας τον ενθουσιασμό τους για τα εκθέματα και την άρτια φιλοξενία και διοργάνωσης της εκδήλωσης.

του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κου Δανιήλ Μπιάζη

Μετά την αραβική κατάκτηση του 642, οπότε οι Άραβες συνθηκολόγησαν με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, η ιστορία του Ελληνισμού στην Αίγυπτο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Πατριαρχείο, το οποίο, βάσει προνομίων κατοχυρωμένων με φιρμάνια του κατακτητή, είχε αναλάβει το ρόλο της υπεράσπισης των Ελλήνων κατοίκων της Νειλοχώρας. Στους αιώνες που ακολούθησαν ο άλλοτε περίλαμπρος Θρόνος του Αγίου Μάρκου βρέθηκε συχνά σε κατάσταση έσχατης ένδειας υλικών και ανθρωπίνων πόρων, ποιμαίνοντας ένα διαρκώς μειούμενο πληθυσμιακά, αλλά και πενόμενο σώμα πιστών. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα διεκτραγωδεί ο Εθνεγέρτης Πατριάρχης Θεόφιλος Β΄ στο συγχαρητήριο γράμμα που έστειλε στον Μοχάμετ Άλι στην αρχή της σατραπείας του (1805): “Οι χριστιανοί μου, οι ραγιά φουκαράδες, είναι πολλά ολίγοι, μόλις ευγαίνουν 200 οσπίτια, και αυτοί προσμένουν από εμέ βοήθειαν.”
Αν και το Πατριαρχείο στερούνταν μέσων υλικής συνδρομής, προσήλθε από άποψη εθνική και θρησκευτική αρωγός στην Επανάσταση του 1821 με πρωτοστάτη τον Πατριάρχη Θεόφιλο, ο οποίος, με τα λόγια, τις πράξεις και την αυτοθυσία του, αναδείχθηκε σ’ έναν εκ των μοχλών της Εθνεγερσίας, μαζί με τον Πατριάρχη Κων/λεως Γρηγόριο Ε΄ και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό. Οι Πατριαρχικοί Κώδικες φανερώνουν άνθρωπο ανήσυχο και ταξιδιώτη ακάμαντο, με βαθιά πίστη ότι έφθανε το πλήρωμα του χρόνου για την αποτίναξη του ζυγού της δουλείας. Μάλιστα ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποκαλούσε τον Θεόφιλο κλέος των Πατριαρχών, δόξα του Γένους και στήριγμα της Ελλάδας. Τα πρώτα δείγματα της εθνικής του δράσης  ανιχνεύονται ήδη πριν από την ανάρρηση του στον Πατριαρχικό Θρόνο, όταν, επί γαλλικής κατοχής, ως Επίτροπος του Πατριάρχη Παρθενίου Β΄, υπερασπίστηκε σθεναρά το ποίμνιο του κι έπεισε το Ναπολέοντα να μη φορολογήσει τους Έλληνες και να ακυρώσει τη σχεδιαζόμενη κατεδάφιση της Μονής του Αγίου Σάββα.

Στη γενέτειρα του Πάτμο μυείται στη Φιλική Εταιρεία και αφιερώνεται στον ιερό σκοπό ως ανώτερος βαθμούχος της, μη διστάζοντας να ζωστεί με φυσιγγιοθήκη και σπαθί, όταν οι περιστάσεις το επέβαλλαν. Χωρίς να παραιτηθεί ή να αναφέρει τίποτα για τα σχέδια του, αναχωρεί ανεπιστρεπτί από την Αλεξάνδρεια για την Πάτμο τον Αύγουστο του 1818. Με τη βοήθεια των Κων/νου Τοσίτσα και Αθανασίου Καζούλη πετυχαίνει την επίσημη αναγνώριση από τον Μοχάμετ Άλι του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου, κληρικού έμπιστου και μυημένου στη Φιλική Εταιρεία, ως Βεκίλη (αντιπροσώπου) κατά την απουσία του. Με τις συστάσεις του Πατριάρχη Θεόφιλου και τη συνδρομή του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου, άρχισε το 1820 από απεσταλμένους της Φιλικής Εταιρείας με μυστικότητα η κατήχηση και στρατολόγηση των Ελλήνων του Καίρου, στα Παλαιά Πατριαρχεία του Αγίου Μάρκου της Συνοικίας των Ρωμαίων, και των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας, στη Μονή του Αγίου Σάββα, της οποίας ο ηγούμενος ήταν επίσης μυημένος. Την ίδια στιγμή τα ραγιάδικα καίκια μετέφεραν, κάτω από τη μύτη των Αιγυπτίων, πολεμοφόδια μαζί με τα εμπορεύματα.

Η κήρυξη της Επανάστασης έγινε γνωστή στην Αλεξάνδρεια την 31^η Μαρτίου 1821 από Μωραίτη καραβοκύρη, ο οποίος έφθασε με φορτίο για λογαριασμό των Αδελφών Τοσίτσα από τη Μεθώνη. Στο σπίτι των Τοσίτσα, στην οδό Γαλλίας 37, μαζεύτηκαν την 4^η Απριλίου οι Φιλικοί της Αλεξάνδρειας για να συσκεφθούν με ποιό τρόπο να βοηθήσουν τους επαναστατημένους. Το παρόν έδωσε και ο Πατριαρχικός Επίτροπος, ευλογώντας τον Αγώνα, ενώ μυστικά μηνύματα εστάλησαν στους Έλληνες Ραχιτίου, Δαμιέττας και Καίρου. Έλληνες πρόκριτοι συγκέντρωσαν 14.000 τάλληρα υπέρ των Επαναστατών και Έλληνες στρατιώτες αποσκίρτησαν από τον στρατό του Μοχάμετ Άλι και προσέτρεξαν προς βοήθεια στο Μωριά. Υπό την πίεση του Μοχάμετ Άλι, ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος αναγκάζεται να εκδώσει εγκυκλίους, αποτρεπτικές δράσεων φιλικών προς την Επανάσταση, χλιαρού όμως χαρακτήρα.

Την ίδια ώρα ο Πατριάρχης Θεόφιλος ευλογεί την Επανάσταση στην Πάτμο και με πατρικές υποθήκες και παραινέσεις εμψυχώνει δι’ επιστολών τους Επαναστάτες σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Καλείται να λάβει μέρος στις εργασίες της Α΄ Εθνοσυνέλευσης και, παρά το γεγονός ότι υπέφερε από ποδάγρα, δεν διστάζει να επιβιβαστεί επανειλημμένα σε πλοία του ελληνικού στόλου, εμψυχώνοντας τους ναύτες, ξορκίζοντας τις αναφυόμενες έριδες και συστήνοντας ομόνοια μεταξύ των ηγετών του Αγώνα. Παράλληλα δεν λησμονεί το ποίμνιο του και δραστηριοποιείται για τη συγκέντρωση πόρων προκειμένου να ανακουφιστούν οι εισρέοντες στην Αίγυπτο πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι από τα σκλαβοπάζαρα.

Η φιλόπατρις δραστηριότητα του Θεόφιλου προκάλεσε την αντίδραση του Μοχάμετ Άλι, ο οποίος ήδη είχε τις υποψίες του λόγω της μακράς απουσίας του Θεόφιλου από το Θρόνο του. Στην πρόσκληση του να επιστρέψει με την υπόσχεση να ξεχαστεί το παρελθόν, ο Θεόφιλος επικαλείται τεχνηέντως λόγους υγείας. Τα περιθώρια όμως προβολής δικαιολογιών στένεψαν επικίνδυνα, όταν στις 10 Αυγούστου 1825 ο Κανάρης πραγματοποίησε τολμηρή επιδρομή εναντίον του σταθμεύοντος στην Αλεξάνδρεια Τουρκοαιγυπτιακού στόλου των 360 μπρικιών και των 2000 κανονιών. Μάρτυς της επιδρομής από τα ανάκτορα του Ρας Ελ Τιν υπήρξε ο ίδιος ο Μοχάμετ Άλι, ο οποίος όχι μόνο διέταξε την καταδίωξη του τολμηρού Ψαριανού, αλλά και απαίτησε, μέσω του κεχαγιά του στην Υψηλή Πύλη, την παύση του Θεόφιλου με την κατηγορία της ανάπτυξης επαναστατικής δραστηριότητας στην Ελλάδα.

Ο Θεόφιλος παύεται στις 14 Οκτωβρίου 1825. Ακόμα όμως και μετά την έλευση του διαδόχου του, Πατριάρχη Ιεροθέου, κλήρος και λαός διατηρούν μαζί του σχέσεις επιστολικές. Επί Ιεροθέου και συγκεκριμένα μετά την πτώση του Μεσολογγίου και το ξερίζωμα του Μωριά, γέμισαν τα αιγυπτιακά σκλαβοπάζαρα με Έλληνες αιχμαλώτους και οι εύπορες οικογένειες, ιδιαίτερα δε αυτές των αυλικών του Μοχάμετ Άλι, είχαν αποκτήσει Έλληνες σκλάβους. Μάλιστα ο νεαρός Ρουμελιώτης Γαλανός, που δόθηκε στον Σαίτ Πασά και πήρε το όνομα Ζουλφικάρ, έγινε Υπουργός και Αυλάρχης. Απόγονος του υπήρξε η πρώτη σύζυγος του βασιλιά Φαρούκ με το ίδιο όνομα. Στο Δέλτα του Νείλου η Μωραλία κατοικήθηκε από απογόνους Μωραϊτών αιχμαλώτων. Στα αρχεία του Πατριαρχείου επιστολές φανερώνουν τον αγώνα που κατέβαλαν τόσο η Αλεξανδρινή Εκκλησία, όσο και οι Έλληνες της Αιγύπτου για την εξαγορά και παλιννόστηση των Ελλήνων δούλων. Η Μονή του Αγίου Σάββα λειτούργησε μέχρι το 1830 ως σταθμός σύντομης παραμονής, πριν από την απόδοση τους στην Ελλάδα, όσων Ελλήνων γλίτωσαν τη δουλεία και τον εξισλαμισμό. Η διαδικασία ήταν χρονοβόρα και οδυνηρή, απαγορευτική όμως για όσες γυναίκες είχαν ήδη εγκλειστεί σε χαρέμια.

Ο Πατριάρχης Θεόφιλος πέθανε στις αρχές του 1833 στη Μονή της Πάτμου. Δεν πρόλαβε να μάθει το χαρμόσυνο νέο του διορισμού του Μιχαήλ Τοσίτσα ως πρώτου Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια. Σε ατμόσφαιρα φορτισμένη συγκινησιακά έγινε η έπαρση της ελληνικής σημαίας στη ταράτσα της οικίας Τοσίτσα, εκεί όπου δώδεκα χρόνια πριν είχε φθάσει η είδηση του ξεσηκωμού. Πολλοί Έλληνες της Αλεξάνδρειας γονυπετείς έκλαιγαν και ασπάζονταν τη σημαία.

Χωρίς θεωρητικές αγκυλώσεις και αφοριστικές προσεγγίσεις, είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι η ιστορική μνήμη, ως η πρώτη ύλη για τη διαμόρφωση της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας, δεν αποτελεί έπαθλο, το οποίο, οικειοποιούμενο ή απωλεσθέν, θα αναδείξει τους νικητές ή τους χαμένους στο πεδίο ενός ακήρυχτου ιδεολογικού πολέμου. Αντιθέτως, η ιστορική μνήμη, ως η νοητή αδιάσπαστη γραμμή που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, ως η νοητή ακένωτη δεξαμενή ηθικής και πνευματικής δύναμης, ως η νοητή αβύθιστη κιβωτός που περιλαμβάνει τα βιώματα και τις γνώσεις του παρελθόντος σε όλους τους τομείς, πρέπει να προσεγγιστεί με διάθεση  ουσιαστικής σύνθεσης όλων των διαχρονικών όψεων της εθνικής μας ύπαρξης, χωρίς αποκλεισμούς και στερεότυπα, ώστε η ιστορική μας συνέχεια να είναι αφενός μεν αντάξια των ένδοξων στιγμών του παρελθόντος, αφετέρου δε απαλλαγμένη από τα στίγματα των αδυναμιών και των ελαττωμάτων μας.

(www.patriarchateofalexandria.com)

Την 16η Μαρτίου ε.έ., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος από τον Σεβασμ. Μητροπολίτη Άκκρας και Πατριαρχικό Επίτροπο Αλεξανδρείας κ.Νάρκισσο και τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Εμμανουήλ Κακαβελάκη, επισκέφθηκε το Διοικητήριο της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας, όπου προσέφερε περίτεχνη χάλκινη προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μοναδικό έργο Τήνιου καλλιτέχνη, με την επιγραφή «Πραξιτέλους».

Με την συμβολική αυτή κίνηση, ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος εξαίρει το σύμβολο της παρουσίας του Έλληνα Μακεδόνα ιδρυτή της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας, Στρατηλάτη Αλέξανδρου, προκειμένου να προβάλει και να υπενθυμίζει διαρκώς με την παρουσία του τον ένδοξο ελληνικό πολιτισμό, την οικουμενικότητά του και τους δεσμούς αγάπης, συνεργασίας και αμοιβαίας ειρηνικής συνύπαρξης που συνδέουν για αιώνες τον Ελληνισμό με την Νειλοχώρα της Αιγύπτου.

του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κου Δανιήλ Μπιάζη

Κυκλοφόρησε το νέο cd του Γρηγόριου Παπαεμμανουήλ, Άρχωντος Πρωτοψάλτη & Καθηγητή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής με τίτλο “Αλεξανδρινό Υμνολόγιο”, το οποίο είναι ένα αφιέρωμα στο παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.

Είναι ένα αφιέρωμα στον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη κ.κ. Θεόδωρο, τον Ιεραπόστολο Πατριάρχη της αγάπης, της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών.
Είναι το νέο μου πνευματικό πόνημα, που δε θα έβλεπε το φως της δημοσιότητας χωρίς την ηθική και υλική συμπαράσταση της Αρχόντισσας Αικατερίνης Σοφιανού-Μπελεφάντη.
Το “Αλεξανδρινό Υμνολόγιο” αποτελείται από 2 μέρη.
Το πρώτο μέρος είναι ένα υμνολογικό απάνθισμα από τις εόρτιες ακολουθίες του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, του και ιδρυτού της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας, του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, της αλεξανδρινής Αγίας Αικατερίνης της Πανσόφου, των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας, του Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως και του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.
Το δεύτερο μέρος του δίσκου είναι μια εκλογή μαθημάτων όπως το “Άνωθεν οι προφήται” του Κουκουζέλη, το κοινωνικό “Εις μνημόσυνον” (πλ.δ) ένα κράτημα τεριρεμ (τρίτος) του Πέτρου Λαμπαδαρίου, ο καλοφωνικός ειρμός “Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός” (πλ.α 5φωνος) και “Φως ιλαρόν” (άγια) σε μέλος Γρηγορίου Στάθη.
Το “Αλεξανδρινό Υμνολόγιο” κλείνει με τη φήμη του Πατριάρχου Θεοδώρου.
Η ηχοληψία έγινε στα DopeBeat Recstudios στη Θεσσαλονίκη από τον Αλέξανδρο Δρακόπουλο.
Η καλαισθησία και η γραφιστική επιμέλεια του δίσκου ανήκουν στον Αθανάσιο Καγιά των εκδόσεων “Μυγδονία”.
Στις ηχογραφήσεις που έγιναν από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 2016 συμμετείχαν οι μαθητές μου και μέλη του Ελληνικού Βυζαντινού Χορού “Οι Δομέστικοι”, Ανδρέογλου Άγγελος, Ανδρέογλου Αντώνης, Ανδρέογλου Ευθύμης, Βενέτης Ανδρέας, Γεροντίδης Μιχάλης, Μαυρόπουλος Όμηρος, Μιχαηλίδης Γιώργος, Μπλιός Γιάννης, Παπαδόπουλος Βασίλης, Τόλιας Γιώργος και Τσεπίδης Σωτήρης. 

Την 7η Ιανουαρίου ε.έ., η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄, τέλεσε τα θυρανοίξια και χοροστάτησε κατά τη Θεία Λειτουργία, στον πρόσφατα ανακαινισθέντα ιστορικό Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου, εντός του πάλαι ποτέ «Κοτσίκειου» Ελληνικού Νοσοκομείου στην Αλεξάνδρεια.

Στις ως άνω Ιερές τελετές, παρευρέθησαν, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο εορτάζων Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, Πρόεδροι Συλλόγων και Μέλη της Ελληνικής παροικίας καθώς και νοσηλευτές του παρακείμενου Νοσοκομείου.

Ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος στο λόγο του με ιδιαίτερη συγκίνηση αναφέρθηκε εκτενώς στη σπουδαία ιστορία και το ένδοξο παρελθόν της ανθηράς Ελληνικής παροικίας που μεγαλούργησε με την συμβολή Μεγάλων Εθνικών Ευεργετών, ένας εκ των οποίων υπήρξε ο αείμνηστος πλούσιος ομογενής Θεοχάρης Κότσικας, ο οποίος το 1931 ανήγειρε το Νοσοκομείο και τον Ιερό Ναό, που αρχικά ήταν αφιερωμένος στους Αγίους Μεγαλομάρτυρες Θεοδώρους. Επί της εποχής του το ως άνω ίδρυμα περιέθαλψε και στήριξε χιλιάδες άπορους που νοσηλεύτηκαν σ’ αυτό και επιτέλεσε μοναδικό παγκόσμιο ιατρικό έργο.

Ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε για την προσπάθεια που κατέβαλε για τον εξωραϊσμό του Ιερού Ναού, τον από Ναυκράτιδος, Σεβασμ. Μητροπολίτη Καρθαγένης κ. Μελέτιο, ενώ με ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη ευχαρίστησε τον πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννη Σιώκα, ο οποίος χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου την ανακαίνιση του Ιερού Ναού, εις μνήμην του παππού και του προπάππου του, Ιωάννη και Ιωάννη, με τη συμβολή του οποίου μετά από 43 ολόκληρα χρόνια, «δάκρισε από χαρά ο Πρόδρομος, μύρισε ξανά το λιβάνι, προσφέρθηκε η Θεία Ευχαριστία προς τον Θεό», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και κατά τη λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του εορτάζοντος Τιμίου Προδρόμου πέριξ του Ιερού Ναού, ο Μακαριώτατος τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των κτιτόρων του Ιερού Ναού και ευχήθηκε υπέρ ταχείας αναρρώσεως όλων όσων νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο.

Πρό του τέλους της ομιλίας του ο Μακαριώτατος, ανακοίνωσε τον διορισμό, ως νέου Ιερατικού προϊστάμενου και υπεύθυνου για τον Ιερό Ναό, του Πανοσιολ. Αρχιμ. Δανιήλ Μπιάζη. Εκπρόσωποι του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού του Νοσοκομείου, εξέφρασαν προς τον Πατριάρχη την χαρά τους για την επαναλειτουργία του Ιερού Ναού, εντός του οποίου θα βρίσκουν παρηγοριά και καταφύγιο οι πονεμένοι συνάνθρωποί μας. Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας προσφέρθηκαν γλυκά σε όλους τους παρισταμένους.

(www.patriarchateofalexandria.com)

Την 18η Ιανουαρίου ε.έ., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, χοροστάτησε κατά τον όρθρο και την Θεία Λειτουργία στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Αγίου Σάββα Αλεξανδρείας, επί τη μνήμη των σοφών Διδασκάλων και προμάχων της Εκκλησίας του Χριστού Μεγάλων Αγίων Πατέρων της Αλεξανδρινής Εκκλησίας Αθανασίου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας, οι οποίοι έχουν σφραγίσει κι οι δυο τους με το πέρασμά τους από τον Θρόνο της Αλεξάνδρειας την ιστορία και την ζωή της Εκκλησίας.

Παρόντες ήσαν ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Άκκρας κ.Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Αρούσης και Κεντρικής Τανζανίας κ.Αγαθόνικος, ενώ παρευρέθηκε και ο Εντιμ. Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Εμμανουήλ Κακαβελάκης.

Στην ομιλία του ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος αναφέρθηκε στην ζωή και την πολιτεία του Αγίου Αθανασίου, κάνοντας αναφορά για την γνωριμία του με τον Μεγάλο Καθηγητή της ερήμου Όσιο Αντώνιο, του οποίου συνέγραψε τον βίο, στα σπουδαία θεολογικά συγγράμματα που μας κληρονόμησε, στους διωγμούς και στις κακουχίες που αντιμετώπισε κατά τους αγώνες του υπέρ της Ορθόδοξης πίστης και, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης, «η νίκη της Εκκλησίας εναντίων του Αρείου ήταν κυρίως νίκη του αγίου Αθανασίου».

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στον Άγιο Κύριλλο, στους αγώνες του εναντίων των αιρέσεων, στα θεολογικά του συγγράμματα, τα οποία είναι πολύτιμη πηγή Ορθόδοξης Θεολογίας, στην καταλυτική συμμετοχή του στην Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο (431μ.Χ.) και στην αγάπη του για το πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας του Θεού, της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας.

Προ της απολύσεως της Θείας Ευχαριστίας, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης κ.κ.Θεόδωρος Β΄, προήγαγε και τέλεσε τις Χειροθεσίες των:

Α.Του Πανοσιολ. Αρχιμαδρίτου κ.Δανιήλ Μπιάζη, αποσπασμένου κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου, σε Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Β. Του Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου κ.Φωτίου Χατζηαντωνίου, αποσπασμένου κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Κασσανδρείας, σε Προϊστάμενο και Πνευματικό της Πατριαρχικής Μονής Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας. Ας σημειωθεί πως σύμφωνα με την τάξη της Λαύρας του Αγίου Σάββα των Ιεροσολύμων, στην ομώνυμη Μονή του Αγίου Σάββα Αλεξανδρείας Ηγούμενος διατελεί πάντοτε ο εκάστοτε Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Γ. Του Ιερολογ. Διακόνου κ.Αθανασίου Πογιατζή, κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Κυρηνείας, σε Αρχιδιάκονο του Πατριαρχικού Θρόνου Αλεξανδρείας.

Τους απένειμε δε τα κατά την τάξη Πατριαρχικά διοριστήρια πιττάκια.

Ωσαύτως, ο Μακαριώτατος, αναφέρθηκε με θερμά λόγια στον παρόντα Θεοφιλ. Επίσκοπο Αρούσης και Κεντρικής Τανζανίας κ.Αγαθόνικο, αποχαιρετώντας τον και ευχαριστώντας τον δια την καρποφόρα έως τώρα διακονία του στην Έδρα του Πατριαρχείου στην Αλεξάνδρεια, δωρίζοντάς του ζεύγος αρχιερατικών αμφίων.

Τέλος, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης, ως πράξη ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας προς τον Άγιο Σάββα τον Ηγιασμένο και την Μονή του, αφιέρωσε ενώπιον της Ιεράς Εικόνας του την Πατριαρχική του ράβδο, η οποία ήταν προσωπικό δώρο του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρωσίας κ.κ.Κυρίλλου προς τον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο, κατά την εφετινή επέτειο των γενεθλίων του.

Βιογραφικό Πανοσιολ. Αρχιμ. κ.Δανιήλ Μπιάζη

Ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ.Δανιήλ Μπιάζης (κατά κόσμον Δημήτριος) γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το έτος 1977. Μετά τα εγκύκλια γράμματα στην γενέτειρά του, φοίτησε στην Α.Ε.Σ. Βελλάς Ιωαννίνων και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου, χειροτονήθηκε Διάκονος στις 25 Δεκεμβρίου 1997 και Πρεσβύτερος στις 17 Σεπτεμβρίου 2006 από τον τότε Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο Β΄(νυν Δωδώνης). Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου, ενώ διακόνησε επί πενταετία ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης Ζακύνθου.

Διακόνησε κατά καιρούς ιεραποστολικά το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής σε Επαρχίες του στην Μοζαμβίκη, στην Ζάμπια και στο Μαλάουι. Απεσπάσθη με προτροπή της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄ στο παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και στην Ιερά Μητρόπολη Ζάμπιας και Μαλάουι, ως Πρωτοσύγκελός της και Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Αλεξάνδρου της Ελληνικής Κοινότητας Λουσάκα Ζάμπιας.

Κληθείς υπό της Α.Θ.Μ. στην έδρα του Πατριαρχείου στην Αλεξάνδρεια, διορίσθηκε Ιερατικώς Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας. Στις 18 Ιανουαρίου 2017, προήχθη υπό της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής σε Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου του παλαίφατου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Βιογραφικό Πανοσιολ. Αρχιμ. κ.Φωτίου Χατζηαντωνίου

Ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ.Φώτιος Χατζηαντωνίου γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής το έτος 1954. Διάκονος χειροτονήθηκε από το μακαριστό Μητροπολίτη Κασσανδρείας κυρό Συνέσιο, την 22αν Ιουλίου 1980, Πρεσβύτερος δε και Αρχιμανδρίτης την 9η Νοεμβρίου του ιδίου έτους.

Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής και Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από του έτους 1980 έως το 2010, υπηρέτησε ως Εφημέριος του ιστορικού ενοριακού Ιερού Ναού Αγ. Αθανασίου στη Σιθωνία, της Ιεράς Μητροπόλεως Κασσανδρείας, ο οποίος, επί των ημερών του ανεδείχθη διατηρητέο μνημείο υπό του Υπουργείου Πολιτισμού.

Με την εξωτερική Ιεραποστολή του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας συνεδέθη μετά του Μητροπολίτου Ειρηνουπόλεως κ.Δημητρίου. Από το 2005, με την ευλογία της Α.Θ.Μ., του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου του Β΄, διακόνησε την Ιεραποστολή στην Τανζανία, στην Ι.Μ. Ειρηνουπόλεως ως Πρωτοσύγκελος αυτής, έως το 2016, αποσπασθείς κανονικώς τη ευγενεί φροντίδι του Μητροπολίτη Κασσανδρείας κ. Νικοδήμου.

Βιογραγραφικό του Ιερολογ. Αρχιδιακόνου κ.Αθανασίου Πογιατζή

Ο Ιερολογ. Αρχιδιάκονος κ.Αθανάσιος Πογιατζής, (κατά κόσμον Χρήστος), γεννήθηκε στη Λευκωσία το έτος 1980, όπου επεράτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Στις 28 Ιουλίου του 2012 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Τριμυθούντος κ. Βαρνάβα.

Στις 14 Ιουλίου του 2014 μετεγγράφη στην Ιερά Μητρόπολη Κυρηνείας. Ύστερα από πρόσκληση της Α.Θ.Μ., του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου Β΄, υπηρετεί στην Γραμματεία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

(www.patriarchateofalexandria.com)

Την Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2016 ημέρα της εορτής των Φώτων έκοψε την Πρωτοχρονιάτικη Βασιλόπιτα ο Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος Αλεξανδρείας.

Της Κοπής της Βασιλόπιτας προηγήθηκε η τέλεση της Ακολουθίας του Αγιασμού των Υδάτων από την ΑΘΜ Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κκ. Θεόδωρο Β’, ο οποίος μετέφερε σε όλους τους παρισταμένους μήνυμα ειρήνης και αγάπης: “Μακάρι η Μεσόγειος Θάλασσα να πάψει να δέχεται τα πτώματα εκείνων των συνανθρώπων μας που απλώς επιθυμούν να ζήσουν μία καλύτερη ζωή και να αποτελέσει το λιμάνι των αγνών ψυχών, όπως τα λευκά περιστέρια που συμβολίζουν το Άγιο Πνεύμα και τα οποία πέταξαν σήμερα πάνω από το μέρος όπου έπεσε ο Τίμιος Σταυρός, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί όπου τα ελληνόπουλα της πόλης έπεσαν στα παγωμένα νερά για να δώσουν μία νέα ελπίδα για όλους μας, για τη ζωή, για τον Απόδημο Ελληνισμό, την Αίγυπτο και την Ελλάδα και την Κύπρο, που αποτελούν ένα παράδειγμα προς μίμηση αδελφωσύνης των λαών και κρατών”.

Συγχαρητήρια αξίζουν στους νέους της παροικίας Φίλιππο Μάνσι, Μάξιμο Μιλάντ, Άκη Σακελλάρη και Μάριο Σακελλάρη, οι οποίοι αψήφησαν το κρύο και βούτηξαν στα νερά της Μεσογείου για να πιάσουν τον Τίμιο Σταυρό.

Ο Πρόεδρος του Ε.Ν.Ο.Α. κ. Εδμόνδος Κασιμάτης παρέθεσε γεύμα σε όλη την παροικία και στην ομιλία του μεταξύ άλλων ανέφερε: «Άλλη μία εκδήλωση μας βρίσκει μαζεμένους, συνασπισμένους και μονοιασμένους. Δεν είναι όμως μία από τις πολλές εκδηλώσεις που συνηθίζουμε να κάνουμε. Η συγκεκριμένη είναι εξαιρετική και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, και τη θεωρούμε – και θα συμφωνήσετε όλοι επ’ αυτού – ως την κορυφαία εκδήλωση του Συλλόγου μας, ίσως όμως και όλης της παροικίας».

Στους τέσσερεις «ατρόμητους» νέους που βούτηξαν για τον Σταυρό προσέφερε ο Πρόεδρος του Ε.Ν.Ο.Α. κ. Κασιμάτης αναμνηστικό για να θυμούνται το θάρρος που επέδειξαν.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Κύπριος Πρέσβυς στο Κάιρο κ. Χάρης Μορίτσης, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο Β’ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας “Πτολεμαίος Α’” κα Λιλίκα Θλιβίτη και πλήθος κόσμου.

Νωρίτερα το πρωί και μετά την τέλεση της Ακολουθίας των Φώτων, ο Κυβερνήτης της Αλεξάνδρειας κ. Ρέντα Φαραχάτ, συνοδευόμενος από πολλούς Αιγύπτιους Αξιωματούχους του Στρατού, της Αστυνομίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο Πατριαρχείο Αλεξανδρεία, όπου τους υποδέχτηκε ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος. Η επίσηημη αυτή επίσκεψη έγινε προκειμένου ο κ. Φαραχάτ να ευχηθεί στο Μακαριώτατο για το νέο έτος 2017, αλλά να δείξει και εμπράκτως το σεβασμό του προς ο Ελληνορθόδοξο Παλαίφατο Πατριαρχείο που διατηρεί την έδρα του στην Αλεξάνδρεια. Παρόντες κατά την επίσημη αυτή επίσκεψη ήταν ο Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και Μητροπολίτης Άκκρας κ. Νάρκισσος, ο Επίσκοπος Αρούσας κ. Αγαθόνικος, ο Κύπριος Πρέσβυς στο Κάιρο κ. Χάρης Μορίτσης, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο Α’ Αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Α. κ. Νικόλαος Κόπελος, ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Α. κ. Ανδρέας Βαφειάδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας “Πτολεμαίος Α’” κα Λιλίκα Θλιβίτη και άλλοι εκπρόσωποι προξενικών και παροικιακών αρχών.

Αριθμ. Πρωτ. 145/2016

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β’

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, ΠΑΣΗΣ ΓΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Αγαπητοί μου αδελφοί,

          Η πορεία μας προς τη σωτηρία υπήρξε ανέκαθεν είτε πορεία συγκλίσεως προς το θέλημα του Δημιουργού μας είτε πορεία αποκλίσεως από αυτό λόγω υπερισχύσεως του δικού μας θελήματος. Η ταλάντευσή μας αυτή μεταξύ του θείου και του ιδίου θελήματος σφράγισε και εξακολουθεί να σφραγίζει – συχνά με τρόπο τραγικό – την πορεία μας προς τον φυσικό μας προορισμό, που δεν είναι άλλος από το να γίνουμε κατά χάριν κοινωνοί Θεού.

         Ευρισκόμενοι στον παράδεισο της κοινωνίας με τον Κτίστη μας, λησμονήσαμε την ευεργεσία της Δημιουργίας και υψώσαμε σημαία ανταρσίας, αθετώντας το συμβόλαιο που κάναμε με τον Θεό. Ωστόσο ο Θεός, με πατρική στοργή και αγάπη, δεν μας εγκατέλειψε στην τραγωδία της πτώσεώς μας. Συγκαταβαίνοντας προς την αδυναμία μας, απεκάλυψε το θέλημά Του και, διά του Μωυσέως, μας προσέφερε δείκτες ορθής και φιλαδέλφου βιωτής.

         Κι όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός μας προσέφερε δώρο μεγαλύτερο και από αυτό της Δημιουργίας. Μας προσέφερε το δώρο της Υιοθεσίας. Έστειλε τον Υιό Του τον Μονογενή για να μας φωτίσει την οδό της επιστροφής στην Πατρική αγκάλη. Αυτή τη φορά το συμβόλαιο του Θεού με τους ανθρώπους συγκεφαλαιώθηκε σε μια και μόνη παραίνεση: αγαπάτε αλλήλους. Η ανυπόκριτη αγάπη αναγορεύθηκε σε στάση και τρόπο ζωής. Τρόπο ζωής που μετράται με την ετοιμότητά μας να αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο του άλλου όχι απλά τον συνάνθρωπο, αλλά τον αδελφό.

         Κι όμως σήμερα λησμονούμε το θείο θέλημα. Επιθυμούμε εμείς να αποφασίζουμε αν θα δεχθούμε ή θα αρνηθούμε το δώρο της νέας ζωής. Επιθυμούμε εμείς να ορίζουμε τον τερματισμό της επίγειας ζωής μας. Επιθυμούμε εμείς να δώσουμε νέα σημασία στον θεόδοτο θεσμό της οικογενείας. Επιθυμούμε εμείς να κυβερνάμε την κτίση όχι ως εχέφρονες οικονόμοι, αλλά ως στυγνοί εκμεταλλευτές. Επιθυμούμε εμείς είτε να καταπιέζουμε την πίστη στον Θεό, είτε να την μετατρέπουμε σε μέσο επιβολής μισάνθρωπων ιδεολογιών.

         Κι αφού βάλαμε τον Θεό στο περιθώριο και καταργήσαμε τα σύνορα με την τεχνολογία, ήρθε ο φόβος να υψώσει νέα τείχη. Φόβο νιώθουμε, διότι υπάρχουν γύρω μας ανθρώποι αποφασισμένοι να καταπατήσουν τις ζωές άλλων, για να επιβάλλουν μισανθρώπως το δικό τους θέλημα. Νιώθουμε όπως ο Αλεξανδρινός ποιητής που απελπισμένα ομολογεί: “Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη”.

         Ο κόσμος που βγήκε βαριά πληγωμένος από τον παραλογισμό των δύο παγκοσμίων πολέμων, τώρα πλέον αντιμετωπίζει μια απειλή καθόλου συμβατική, αλλά μάλλον υπέρμετρα ασσύμετρη. Το κατ’ εικόνα Θεού στον άνθρωπο έχει αμαυρωθεί τόσο πολύ, καθώς ο άνθρωπος ενέδωσε στο ίδιο θέλημα, ώστε η προοπτική της της ομοιώσεως προς τον Θεό να φαντάζει απελπιστικά μακρινή.

         Κι όμως ο Χριστός, που σήμερα γεννάται, μας είπε: “ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.” Ο Χριστός φιλανθρώπως δεσμεύθηκε να παραμείνει στο πλευρό μας. Ποιό αντίδωρο οφείλουμε στο Χριστό; Το αντίδωρο που οφείλουμε είναι η ειρηνική επανάσταση της συνειδήσεώς μας με λάβαρο την εντολή της αγάπης, την εντολή του συμβολαίου που υπογράψαμε με τον Θεό. Η ειρηνική αυτή επανάσταση οφείλει να αντιστρέψει το εκκρεμές της ιστορίας από το ίδιο θέλημα στο θέλημα του Θεού.

         Έχουμε το ελαφρυντικό της αγνοίας ή της παρανοήσεως του θείου θελήματος; Όχι! Διότι η αλήθεια εκφράστηκε ευαγγελικώς και συγκεφαλαιώθηκε σε μια και μόνο λέξη: έλεος. Ο Κύριος μας είπε: ψωμίστε τον πεινασμένο, ξεδιψάστε τον διψασμένο, ντύστε τον γυμνό, φιλοξενήστε τον αναγκεμένο, απαλύνετε τον πόνο του ασθενούς, επισκεφθείτε τον φυλακισμένο. Δηλαδή μοιραστείτε, αγαπήστε, κοινωνήστε τον πόνο του άλλου. Ενδιαφερθείτε για το δίκαιο του άλλου, μην ανέχεστε την υποκρισία των πολλών.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

         Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής είπε: «Ο Θεός δεν θέλει μόνος να μας σώσει… Πάντοτε βοηθεί, πάντα προφθάνει, αλλά θέλει και εμείς να εργαστούμε, να κάνουμε εκείνο που μπορούμε.» Ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας, αλλά πάντα προσμένει να απλώσουμε το χέρι. Προσμένει να συνεργήσουμε, να κάνουμε αυτό που μπορούμε, ώστε να πετύχουμε αυτό που ευαγγελίστηκε ο Κύριός μας, που σήμερα γεννάται: την επιστροφή στην κοινωνία με τον Θεό.

Χρόνια Πολλά!

†Ο Πάπας καί Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής

Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄

 Εν τη Μεγάλη Πόλει της Αλεξανδρείας
Χριστούγεννα 2016

Ιστορικό γεγονός για την Ελληνική Κοινότητα Αλεξάνδρειας χαρακτήρισε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ τη χειροτονία του νέου Επισκόπου Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας κ. Αγαθονίκου, που τελέστηκε την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Αγίου Σάββα. Επίσης, χαρακτήρισε μεγάλο εκκλησιαστικό γεγονός τη χειροτονία, καθώς ο νεοχειροτονηθείς θα είναι ο πρώτος Επίσκοπος για την Κεντρική Τανζανία. Συγκεκριμένα, ο Πατριάρχης μιλώντας κατά το γεύμα, που παρετέθη στις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Κοινότητας, καλωσόρισε τους Αρχιερείς, τους κληρικούς, μοναχούς και πιστούς, που ταξίδεψαν από την Ελλάδα. Τόνισε ότι ο νέος Επίσκοπος πρόσφερε πολλά στο ελληνόφωνο ποίμνιο της Αλεξάνδρειας και αγαπήθηκε όχι μόνον από τους Έλληνες αλλά και από τους αραβόφωνους Ορθόδοξους.

Να σημειωθεί ότι στην Πατριαρχική Λειτουργία και στην επισκοπική χειροτονία συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Μιλήτου κ. Απόστολος, Κίτρους κ. Γεώργιος, Ν. Κρήνης κ. Ιουστίνος, Ειρηνουπόλεως κ. Δημήτριος, Πηλουσίου κ. Νήφων, Άκκρας κ. Νάρκισσος και Καρθαγένης κ. Μελέτιος. Επίσης, συμμετείχαν κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους και Αγιορείτες Πατέρες. Η Θ. Λειτουργία τελέστηκε στα ελληνικά, αραβικά, σλαβωνικά και σουαχίλι. Ο Πατριαρχικός Ναός Αλεξανδρείας γέμισε από πιστούς από την Κατερίνη, καθώς ο νέος Επίσκοπος χρημάτισε κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος, τα Γιαννιτσά, ιδιαίτερη πατρίδα του χειροτονούμενου, και άλλες περιοχές. Για τη διευκόλυνση συμμετοχής των πιστών, συγγενών, φίλων και πνευματικών παιδιών του Θεοφιλεστάτου κ. Αγαθονίκου, η Ιερά Μητρόπολη Κίτρους δρομολόγησε ειδική πτήση από τη Θεσσαλονίκη.

Κατά το γεύμα ομίλησε με συγκινητικούς και πατρικούς λόγους ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους κ. Γεώργιος, ο οποίος εξήρε τη σημασία του γεγονότος της αναδείξεως ενός ιεραποστόλου Επισκόπου από τα σπλάχνα του ι. κλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως, αδελφού της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου Ολύμπου, ευχαρίστησε τον Πατριάρχη και τη Σύνοδο διότι με την εκλογή αυτή καθίσταται ιεραποστολική και η Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, υπενθυμίζοντας τη ρήση του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου ότι «Μία Εκκλησία ή είναι ιεραποστολική ή δεν υπάρχει». Ιδιαίτερα αισθήματα προκάλεσε ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος όταν, απευθυνόμενος στον νέο Επίσκοπο, του μετέφερε την πατρική ευλογία και την ευχή του ασθενούντος Μητροπολίτου πρ. Κίτρους κ. Αγαθονίκου. Επίσης ομίλησε πολύ πνευματικά και θεολογικά ο Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ενώ προσφώνησαν και καλωσόρισαν τους εξ Ελλάδος ελθόντες ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας Ιωάννης Παπαδόπουλος και ο Πρόεδρος της Αραβόφωνης Κοινότητας Φουάτ Φαράχ. Τέλος, αντιφώνησε εκ μέρους όλων των παρισταμένων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μιλήτου κ. Απόστολος, Ηγούμενος της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Αναστασίας Χαλκιδικής, μεταφέροντας τις ευχές και τον αδελφικό χαιρετισμό του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, επισημαίνοντας την προσωπική συμβολή του Μακαριωτάτου κ. Θεοδώρου αλλά και των μελών της Αλεξανδρινής αντιπροσωπείας στις εργασίες και αποφάσεις της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Τέλος, ο νέοχειροτονηθείς Επίσκοπος Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας κ. Αγαθόνικος, ευχαρίστησε τον Πατριάρχη και τους Συνοδικούς Αρχιερείς για την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό του, καθώς επίσης και όλους τους παρισταμένους για την αγάπη και τον κόπο συμμετοχής στο μεγάλο αυτό προσωπικό και εκκλησιαστικό γεγονός.

Το εόρτιο γεύμα στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξάνδρειας απέκτησε επιπλέον πανηγυρικό χαρακτήρα, καθώς συνέπεσε με την επέτειο γενεθλίων του Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου, προς τιμή του οποίου μαθητές του Ελληνικού Σχολείου και του τοπικού παραρτήματος του Λυκείου Ελληνίδων τραγούδησαν ελληνικά τραγούδια και χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς.

Στη συνέχεια, οι εξ Ελλάδος προσκεκλημμένοι μετέβησαν στο Πατριαρχικό Μέγαρο, όπου έγιναν δεκτοί από τον Μακαριώτατο Πατριάρχη στην Αίθουσα στου Θρόνου και ξεναγήθηκαν από τον ίδιο στο Μουσείο και τη Βιβλιοθήκη Χειρογράφων και Παλαιτύπων.

Η ουσιαστικά μονοήμερη μετάβαση της ελληνικής εκκλησιαστικής αποστολής στην Αλεξάνδρεια επιβεβαίωσε τους στενούς δεσμούς μεταξύ της μητέρας Πατρίδας και του δευτερόθρονου Πατριαρχείου, καθώς επίσης και την έμπρακτη συμβολή της Εκκλησίας της Ελλάδος στο σπουδαίο έργο της Εξωτερικής Ιεραποστολής.