Tag: Εθνική επέτειος

Με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα η Αλεξάνδρεια γιόρτασε και φέτος τη διπλή γιορτή του Ελληνικού Έθνους. Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821.

Ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε ανήμερα της εορτής στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Στην Θ. Λειτουργία παρευρέθηκαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Εμανουήλ Κακαβελάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας κ. Στέφανος Ταμβάκης, η Γενική Γραμματέας της Ε.Κ.Α. κα Άρτεμις Γεροντάκη, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Αλεξανδρείας κ. Β. Βαφειάδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων «Πτολεμαίος Α’» κα Λ. Θλιβίτη, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Αδελφότητας Αλεξάνδρειας κ. Χ. Χαραλαμπίδης και πλήθος πιστών.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας εψάλη η καθιερωμένη Δοξολογία, κατά την οποία εψάλη ο Ακάθιστος Ύμνος, ενώ ο Μακαριώτατος απευθύνθηκε προς το εκκλησίασμα με μήνυμα αγάπης και ελπίδας, σημειώνοντας ότι η εορτάσιμη αυτή η ημέρα έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Ι.Ν. Ευαγγελισμού μιας και συμπληρώνονται 160 χρόνια από την ανέγερση του ναού και 10 χρόνια από τα θυρανοίξια κατόπιν της ανακαίνισης που έγινε με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση.

Στη συνέχεια εψάλη ο Εθνικός Ύμνος και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο ηρώο, που βρίσκεται στον αυλόγηρο του Ι.Ν. Ευαγγελισμού, από τους κ.κ. Κακαβελάκη και Παπαδόπουλο.

«Με αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας και βαθιάς συγκίνησης απευθύνω σε όλες και όλους σας, ενεργά και δραστήρια μέλη της ανά τη γη Ομογένειάς μας, εγκάρδιο χαιρετισμό, με την ευκαιρία της εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.

Την 25η Μαρτίου ο Ελληνισμός γιορτάζει μία από τις σημαντικότερες εορτές της Ορθοδοξίας και, παράλληλα, τιμά τους ηρωικούς αγώνες των πρωτεργατών της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.

Οι Κοινότητες των Ομογενών μας έδωσαν ηχηρό «παρών» σε όλα τα στάδια της Επανάστασης του 1821. Ενδυνάμωσαν το φιλελληνικό ρεύμα, κατέστησαν τους ξένους λαούς και τις Κυβερνήσεις τους κοινωνούς του ζητήματος της ελληνικής Ανεξαρτησίας και ενίσχυσαν παντοιοτρόπως το νέο Ελληνικό Κράτος.

Τα μηνύματα της Εθνικής Επετείου παραμένουν επίκαιρα. Η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με σειρά προκλήσεων, τις οποίες μπορεί και πρέπει να αντεπεξέλθει επιτυχώς, με όπλα της την ομόνοια και τις κοινές προσπάθειες όλων των Ελλήνων, στη Γενέτειρα και στο εξωτερικό».

Εορτάζουμε την πιο καθοριστική στιγμή της σύγχρονης Ιστορίας μας, την «Ανάσταση» του Γένους μας, που οδήγησε στην εγκαθίδρυση του νεώτερου κυρίαρχου Ελληνικού Κράτους. Η Επανάσταση του 1821 εκδηλώθηκε σε μιαν εποχή κατά την οποίαν η πολιτική συγκυρία στην Ευρώπη, που ήταν τότε ουσιαστικώς το αποκλειστικό πεδίο διαμόρφωσης της διεθνούς πολιτικής, δεν εμφανιζόταν ευνοϊκή γι’ αυτήν. Δοθέντος ότι οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί και οι διαφόρων ειδών Συμμαχίες μεταξύ των «ισχυρών» της εποχής εκείνης δεν συνιστούσαν πρόσφορο έδαφος για την Εθνεγερσία των Ελλήνων. 

Παραταύτα, την 25η Μαρτίου 1821 το Έθνος των Ελλήνων τόλμησε την εξέγερση κατά του τουρκικού ζυγού και αγωνίσθηκε, με απαράμιλλον ηρωϊσμό και μέχρις εσχάτων, για την κατάκτηση της ελευθερίας του και, συνακόλουθα, την κατοχύρωση της κυριαρχίας του. Στον αγώνα τους αυτόν οι επαναστατημένοι Έλληνες είχαν συμπαραστάτες, συχνά και συμμαχητές, ορισμένα από τα πιο φωτισμένα τέκνα Λαών της Ευρώπης, που συμμερίσθηκαν τα ιδανικά της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του Λαού μας. Ανεκτίμητη, όμως, αποδείχθηκε, η προσφορά πολλών Ελλήνων της Διασποράς, οι οποίοι συνεισέφεραν σ’ αυτόν τον υπέρ πάντων αγώνα όχι μόνο τις περιουσίες τους αλλά και την ίδια την ζωή τους. Γι’ αυτό θα τους σκεφτόμαστε διαρκώς μ’ αισθήματα βαθύτατου σεβασμού και ειλικρινούς ευγνωμοσύνης.

Οι Έλληνες αποδείχθηκαν, τότε, «και παρά δύναμιν τολμηταί, και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες», κατά την φράση του Θουκυδίδη. Ο αγώνας τους στέφθηκε από επιτυχία, διότι αγωνίσθηκαν για «του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Η διάδοση των ιδεών του Διαφωτισμού, και πιο συγκεκριμένα το ρεύμα του αποκαλούμενου «Ελληνικού Διαφωτισμού», διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της επαναστατικής ορμής των Ελλήνων. Χάρη στην Επανάσταση του 1821 δημιουργήθηκε, όπως προανέφερα, το νεώτερο Ελληνικό Κράτος από εμάς, τους Έλληνες, που είχαμε διατηρήσει, όμως, ζωντανή την εθνική μας συνείδηση διαμέσου των αιώνων. 

Το απαράμιλλο παράδειγμα των προγόνων μας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί στο διηνεκές. Ιδίως δε κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία για την Πατρίδα. Όλοι οι Έλληνες, είτε ζούμε στην Ελλάδα είτε αποτελούμε μέρος του ακμάζοντος Απόδημου Ελληνισμού, οφείλουμε, περισσότερο από ποτέ, να δημιουργήσουμε ένα αρραγές μέτωπο συνευθύνης και συντονισμού των ενεργειών μας, προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τις μεγάλες προκλήσεις των καιρών και να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα και τις νεότερες γενιές των Ελλήνων. Είναι η ώρα που ο Ελληνισμός οφείλει να δράσει, ως ενιαίο σώμα, κατά την φύση του και τον ιστορικό προορισμό του, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες και την εξαιρετική ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού και των Ελλήνων της Διασποράς.

Η Ελλάδα, πέραν του μεγάλου οικονομικού και κοινωνικού προβλήματος, αντιμετωπίζει σήμερα τις συνέπειες μιας πρωτόγνωρης προσφυγικής ροής, εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι τα δικά της σύνορα φυλασσόμενα κυριάρχως απ’ αυτήν. Πιστοί στο αρχαιοελληνικό παράδειγμα της συμπεριφοράς των Προγόνων μας απέναντι στους Ικέτες αλλά και στις Χριστιανικές αρχές της αγάπης και της αλληλεγγύης, οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες υπό όρους Ανθρωπισμού. Γνωρίζουμε, εξάλλου, ότι το Προσφυγικό ζήτημα θ’ αντιμετωπισθεί αποτελεσματικώς μόνον εάν σταματήσει οριστικώς ο πόλεμος στην Συρία. Ως τότε, και μπροστά στην ανθρωπιστική ευαισθησία που επιβάλλει η αντιμετώπιση του Προσφυγικού ζητήματος, καλούμε τους Ευρωπαίους Εταίρους μας να θυμηθούν ότι, εκτός από την Αρχαία Ελλάδα του πνεύματος και την Ρώμη των κρατικών θεσμών, υπάρχει ο τρίτος πυλώνας του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, που είναι ο Χριστιανισμός και οι αρχές του. Κέντρο της Ευρώπης δεν είναι το κοινό νόμισμα αλλά ο ίδιος Άνθρωπος. Αυτό οφείλουν όλοι οι Ευρωπαίοι φίλοι και Εταίροι μας να μην το λησμονούν. Ζητούμε, λοιπόν, από την Ευρωπαϊκή Ένωση να ξαναθυμηθεί τις αρχές της και ν’ αντιμετωπίσει το Προσφυγικό ζήτημα σύμφωνα με τον πολιτικό και νομικό της πολιτισμό, απομονώνοντας τις ακραίες εκείνες φωνές στους κόλπους της που προκρίνουν τις ακριβώς αντίθετες επιλογές και διακατέχονται από αντιανθρωπιστικά και αντιδημοκρατικά φοβικά σύνδρομα. Όπως επίσης, και υπό τις συνθήκες του βαρύτατου ευρωπαϊκού πένθους για τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα και ιδίως για το τελευταίο αποτρόπαιο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Ευρώπης, τις Βρυξέλλες, ν’ αντιμετωπίσουμε αυτήν την τρομοκρατία ως πραγματική βαρβαρότητα που στρέφεται εναντίον του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας και τους τρομοκράτες ως στυγνούς εγκληματίες εχθρούς της Ανθρωπότητας. 

Τέλος, αποτελεί διαρκές χρέος μας να μην ξεχνάμε την Κύπρο. Για την Μεγαλόνησο, η οποία εξακολουθεί ν’ αντιμετωπίζει την τραγωδία ξένης στρατιωτικής κατοχής εδαφών της, πρέπει ν’ αναζητηθεί αμέσως λύση βιώσιμη, προκειμένου αυτή να είναι μόνιμη. Όχι, όμως, μια οποιαδήποτε λύση αλλά λύση σύμφωνη με το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρωτογενές και παράγωγο. Για την ευόδωση αυτού του σκοπού, η συμπαράσταση και κινητοποίηση του Απόδημου Ελληνισμού -ως προς την οποία είμαι βέβαιος σύμφωνα με την μακρά παράδοσή του- είναι απολύτως αναγκαία.

Μ’ αυτές τις σκέψεις, και επ’ ευκαιρία του πανηγυρικού εορτασμού της 25ης Μαρτίου, σας εύχομαι υγεία και προκοπή. Και σας διαβεβαιώνω ότι είμαστε υπερήφανοι που τιμάτε, με την παρουσία και το εν γένει έργο σας, την Ελλάδα και το Ελληνικό Πνεύμα σ’ όλες τις γωνιές της Υφηλίου.

Την Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016 τα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια της Αλεξάνδρειας τίμησαν με κάθε λαμπρότητα την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου. Οι μαθητές του Πρατσίκειου Δημοτικού σχολείου και του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου παρέλασαν ενώπιον των επισήμων και των παροίκων με περίσσια περηφάνια.

Στη συνέχεια οι μαθητές χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς, κάνοντας υπερήφανους όλους τους παρισταμένους. Οι μαθητές παρουσίασαν 4 χορούς υπό την καθοδήγηση της δασκάλας κας Ευαγγελίας Σαράτση, η οποία ανακοίνωσε ότι αφήνει τη χορευτική ομάδα για προσωπικούς λόγους υγείας. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας ευχαριστεί την κα Σαράτση για την προσπάθεια της αυτά τα δύο χρόνια, την οποία προσέφερε αφιλοκερδώς.

Νωρίτερα είχε προηγηθεί η σχολική εορτή, την ευθύνη της οποίας είχαν φέτος οι μαθητές του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου και οι οποίοι κατάφεραν μέσα από τις απαγγελίες ποιημάτων, θεατρική παράσταση με τον τίτλο “Κλέφτες” και τα τραγούδια τους να τονώσουν την εθνική μας περηφάνια. Τον πανηγυρικό της ημέρας διάβασε ο φιλόλογος κ. Ντάλας Νικόλαος.

Η παρουσία των παιδιών των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων της πόλης μας αποτελεί την ελπίδα ότι ο ελληνισμός της Αλεξάνδρειας έχει μέλλον και το μέλλον είναι αυτά τα παιδιά που ολόθερμα χειροκροτήθηκαν από όλους τους παρευρισκομένους.

Την εορτή και την παρέλαση τίμησαν με την παρουσία τους ο Μακαριώτατος Πάπας Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Εμανουήλ Κακαβελάκης, ο Έφορος Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, ο εκπρόσωπος της Κυπριακής Αδελφότητας Αλεξανδρείας κ. Γιώργος Ελευθερίου, η Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αλεξανδρείας κα Γεωργία Μαστουρίδου, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας “Πτολεμαίος Α’” κα Λιλίκα Θλιβίτη, καθώς και πλήθος κόσμου.

της Μαρίας Αδαμαντίδου

Από την εφημερίδα «Κάιρον».

“Όχι για να κλάψουμε για «περασμένα

μεγαλεία», αλλά για να χαιρόμαστε που ζήσαμε στην Αίγυπτο”.

Στο Μούσκι οι ελληνικές σημαίες δημιουργούσαν γαλανόλευκο θόλο

Εκπεπληγμένοι οι κάτοικοι της πρωτευούσης είδον την πρωίαν της ενδόξου ημέρας την πόλιν άπασαν κεκοσμημένην υπό ελληνικών σημαιών, δαφνοστολισμένων θριαμβευτικών αψίδων, εκφραστικών επιγραφών και εικόνων παριστώσων τα κυριώτερα επεισόδια του υπερανθρώπου εκείνου υπέρ ελευθερίας αγώνος των πατέρων ημών∙ από της 6ης πρωινής ώρας ρεύμα πυκνόν πλήθους διηυθύνετο προς τον πατριαρχικόν ναόν, θαυμάζον καθ’οδόν την φιλοκαλίαν μεθ’ής είχον κοσμηθή τα κυριώτερα των ελληνικών καταστημάτων και την δυσαρίθμητον πληθύν των σημαιών, αίτινες, εν Μουσκίω ιδία, απετέλουν ωραίον κυανόλευκον θόλον υπό τον γελώντα σαπφείρινον ουρανόν της Αιγύπτου.

Στο δρομάκι που οδηγεί στο Πατριαρχείο…

Ο θαυμασμός μετεβάλετο εις συγκίνησιν ότε, εισερχόμενον [το πλήθος] εν τω εις τα Πατριαρχεία άγοντι μικρώ δρομίσκω και διερχόμενον κομψοτάτην εκ δάφνης σημαιοστόλιστον αψίδα, διέκρινε το εξωτερικό του ναού μετά σημαιών ηυπρεπισμένον.Τας στήλας του ναού εκόσμουν σημαιοστόλιστοι αψίδες, εφ’
ων ήσαν εγγεγραμμενα τα ονόματα των μαρτύρων Ρήγα και Γρηγορίου του Ε’, και των αγωνιστών Γερμανού, Μπότσαρη, Διάκου, Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη […]. Εν αρχή της λειτουργίας […] εισήλθον οι μαθηταί και αι μαθήτριαι των εκπαιδευτηρίων της Κοινότητος μετά των σημαιών αυτών κρατούντες δάφνης κλάδους, και παρετάχθησαν εν των μέσω του ναού.

Επίσημοι από τη Ρωσσία, τις ΗΠΑ… και παιανίζοντες μουσικοί θίασοι.

Ολίγον δε προ της δοξολογίας αφίχθησαν ο Πρόξενος ημών αξιότιμος κ. Ράλλης, μετά του υποπροξένου κ. Ι. Μητσάκη, ο Γενικός Πρόξενος και Πολιτικός Πράκτωρ της Ρωσσίας κ. Χίτροβος, φέρων την στολήν του αυλάρχου του Αυτοκράτορος, […], ο εν Καΐρω Πρόξενος της Γαλλίας, ο Γενικός Πρόξενος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κ. Πομερόϋ, ο πρώην Πρόεδρος του Πρωτοδικείου Καΐρου, ο νυν δε Ολλανδός δικαστής κ. Στόπελαρ, άπαντες οι φέροντες το παράσημον του Σωτήρος και πολλοί ξένοι, υποδεχθέντες υπό της Επιτροπής της Κοινότητος των εκλεκτών μουσικών θιάσων των ωδικών καφενείων Ελδοράδου και Αιγυπτιακού παιανιζόντων τον εθνικόν ύμνον και άλλα ελληνικά εμβατήρια. […]

Οι μαθήτριες του Παρθεναγωγείου ψάλουν τον εθνικό ύμνο…

Μετά το τέλος της δοξολογίας […] αι μαθήτριαι του Παρθεναγωγείου, παραταχθείσαι παρά την δυτικήν του ναού πύλην, έψαλαν τον εθνικόν ύμνον και το εις τα Ψαρά επίγραμμα του δαφνοστεφούς εθνικού ποιητού Σολομού, διακοπτόμεναι υπό των επανειλημμένων του συγκεκινημένου μέχρι δακρύων λαού ζητωκραυγών. Ωρα ολόκληρος παρήλθε πριν η κατορθωθή η έξοδος από των Πατριαρχείων του συνελθόντος λαού, εις πολλάς χιλιάδας υπολογισμένου. [Οι επίσημοι στη συνέχεια πηγαίνουν στην προξενική κατοικία όπου παρατίθεται δεξίωση].

Η Κοινότητα επισκέπτεται τον ευεργέτη Ευ. Αχιλλόπουλο…

Μετά την προσφοράν εκλεκτοτάτων αναψυκτικών ποτών και ανταλλαγήν ειλικρινών φιλοφρονήσεων, η Επιτροπή της Κοινότητος μετά του προεδρεύοντος Αγίου Λιβύης […] μετέβη παρά των μεγάλω της Κοινότητος ευεργέτη κ. Ευαγγέλω Αχιλλοπούλω, όν εν ονόματι της ευεργετηθείσης Κοινότητος συνεχάρη, ευχηθείσα αυτώ μακροβιότητα επ’ αγαθώ της νεολαίας, υπέρ της διανοητικής αναπτύξεως της οποίας, μιμητής των Ζωσιμάδων, Καπλανών, και Αρσακών, τοσαύτα εδαπάνησεν εν τη ιδία πατρίδι και ενταύθα. […]

Τα ελληνικά καταστήματα συναγωνίζονται με φωταψίες…

Την εσπέραν λαμπροτάτη φωταψία απασών των εις τας κεντρικοτέρας οδούς οικιών και εμπορικών καταστημάτων επέστεψε τον ενθουσιώδη εορτασμόν της ενδόξου ημέρας. Χιλιάδες λαού ευρωπαίων και εγχωρίων μέχρι βαθείας νυκτός περιήρχοντο τας κυριωτέρας οδούς, θαυμάζοντες τας πολυτελείς φωταψίας, ων διεκρίνοντο αι του κ. Α. Χωριατοπούλου, δια την ανατολικήν πολυτέλειαν και το πολυδάπανον, η του κ. Σαρίδη δια την κομψότητα, […] αι των κ.κ. Χατζή Κ. Βασιλείου (Καφ. Κρήνη), Ε. Πετιχάκη, Γ. Κοντογεώργη (Καφ. Κρήτη), Αδ. Δετορέλλη (Ξενοδοχείον Αίγυπτος), Γεωργίου Δράκου (Ξενοδοχείον Παράδεισος), Ιωάν. Γεωργιάδου (Cafe della Posta) […].

… και πατριωτικές επιγραφές

Εκ των επιγραφών εκφραστικώτεραι ήσαν αι τεθείσαι υπό του κ. Ε. Πετράτου «Ζήτω η απελευθέρωσις και εις εν ένωσις της ελληνικής φυλής», […] «Ε, πότε να ξυπνήσωμεν κ’ εμείς, παιδιά καϋμένα, Στου Ρήγα πάλι το χορό, Και ν’ασπασθώμεν το σταυρό, Μ’αδέλφια πονεμένα!».

Γάλλοι και Ιταλοί συμμετέχουν με «Viva!» και μουσικό show με δάδες…

Κατά την ενάτην και ημισείαν εσπερινήν ώραν αι αποικίαι των Γάλλων και Ιταλών φιλαδέλφως συμμετέσχον της εορτής, οργανώσασαι μεγαλοπρεπή μετά σημαιών, μουσικής και δάδων επίδειξιν κάτωθι του ημετέρου προξενείου και εις τας κυριοτέρας οδούς της πόλεως. Τα «ζήτω» μετά των «viva» και «vivere» καλύπτοντα τας αθανάτους στροφάς της Μασσαλιώτιδος και του ύμνου της ελευθερίας, ενεθουσίασαν άπαντας, ευχηθέντας την σύσφιξιν των συγγενικών δεσμών των ενούντων τους τρεις αγλαούς βλαστούς του μεγάλου ελληνολατινικού δένδρου υπό την σκιάν του οποίου παρήχθη παν ό,τι τέλειον και ευγενές δύναται να επιδείξη η ανθρωπότης.

Από παράθυρα και εξώστες, ο κόσμος χαιρετά το πλήθος που πορεύεται μέχρι το ελληνικό ανθοστόλιστο Ελδοράδο …

Του πλήθους ανερχομένου εις πολλάς χιλιάδας και αδυνάτου ούσης της ανόδου απάντων εις το Προξενείον, εσχηματίσθη Επιτροπή ήτις, δια του κ. Π. Ζιρώ, αρχισυντάκτου του «Αιγ. Βοσπόρου» και του κ. Μεσσίνα, εξέφρασε τας υπέρ του μεγαλείου της Ελλάδος ευχάς των αδελφών αποικιών. […] η συνοδεία ανεχώρησεν ενθουσιωδώς χαιρετούμενη υπό των εν οδοίς και τοις εξώσταις και παραθύροις ισταμένων και μετά βραχείαν παραμονήν εν τω εις ανθόκηπον μεταβληθέν […] καφενείον Ελδοράδο, διελύθη ησύχως αφού επανειλημμένως εζητωκραύγασεν υπέρ της Ελλάδος, της Γαλλίας, Ιταλίας και της ευημερίας και απολυτρώσεως της φίλης Αιγύπτου.

…………………………………………………………….

ΣΗΜ.: Το 1884 τα παροικιακά θέματα διαχειριζόταν η Ελληνορθόδοξος Κοινότητα Καΐρου (1856-1904) με επικεφαλής τον εκάστοτε πατριάρχη Αλεξανδρείας. Το 1884 πατριάρχης ήταν ο Σωφρόνιος Δ ́. Το 1883 ο Ευ. Αχιλλόπουλος είχε ανακοινώσει τη μεγάλη δωρεά του υπέρ του κοινοτικού παρθεναγωγείου.

…………………………………………………………….

Αποσπάσματα από ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Κάιρον», φύλλο 31ης Μαρτίου 1884, σελ. 1 και 2 (Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων).

Αντιγραφή και μεσότιτλοι: Μαρία Αδαμαντίδου, Αθήνα, 20 Μαρτίου 2016.