News about culture and cultural heritage
Over 60 films will be screened across Cairo, Alexandria, Tanta and Menya.
This year there is a diverse selection of films that includes 37 feature films, 12 documentaries and 16 shorts. Among them are 7 Greek films using different tons to portray the crisis that Greece is going through.
Check the Panorama sections and a detailed programme of screenings across four Egyptian cities, Cairo, Alexandria, Tanta and Menya:
As monuments across the globe changed their colors to red, white, and blue to mourn those killed in the deadly Paris attacks, Egypt’s Pyramids were lit up with the flags of France, Lebanon and Russia. “La solidarite avec la France [solidarity with France],” read big white text that was illuminated on the Pyramids with the flags of Egypt and the three countries. White text also appeared to show solidarity for Lebanon and for Russia. The lighting then changed to highlight each of the countries, with a message written in their native language that translates to “We stand with the people of Lebanon” and “We stand with the people of Russia.” In the shadows of the Pyramids, lit up by the moon and the sound and light show, people held candles in memories of those killed in the past month.
Marine archaeologists have made a “once in a lifetime discovery” after finding 22 ancient shipwrecks near the same Greek archipelago. The Greek and British expedition crew uncovered the wrecks, which date back as far as 700BC, around the archipelago of Fourni, which is in the middle of an ancient trade route between Greece, Egypt and Cyprus. Archeologists now believe there could be up to 40 shipwrecks in an area of just 17 square miles.
The Greek director of the expedition, George Koutsouflakis said: “In a typical survey we locate four or five shipwrecks per season in the best cases. “We expected a successful season, but no one was prepared for this. Shipwrecks were found literally everywhere.” The majority of the wrecks date from between 700BC to 600AD but one was found to have sunk in the 16th century. Fourni is a collection of 13 islands between the islands of Samos and Icaria and was an important staging post in the long distance trading routes between the Black Sea, the Aegean Sea, Cyprus, the Levant – roughly comprised of modern day Lebanon, Israel and Jordan – and Egypt.
It is the first time the seabed around the islands has been surveyed in the expedition, which was paid for British archaeological charity the Hope Frost Foundation. The discovery now makes up 12 per cent of the known shipwrecks found in Greece and the expedition’s British director Peter Campbell believes it is unlikely to be repeated. He told the Washington Post: “I don’t think I’ll ever get the chance again to come upon 22 shipwrecks in a single season. “It’s really a once in a lifetime discovery.
On October 30 and 31, the Giza Pyramids are scheduled to host Greek composer, pianist and music producer Yanni.
The concerts are organized by Promoters International and will take place at the Sound and Light Theatre.
Both concerts will take place at the foot of the Sphinx next to Amenhotep II Temple in Giza.
Over the weekend, 3,000 security personnel will be at the venue to secure the concert, and the archaeological areas of the pyramids, according to an official source from the Interior Ministry. The Sound and Light concert at the Pyramids will kick off the evening, before Yanni’s “Dream Concert” begins at 10 p.m.
Born on November 14, 1954 in Kalamata, Greece, Yanni soon moved to the U.S. to study at the University of Minnesota. He started his career in 1977 by joining Chameleon, a nascent rock band. Later in 1987 he founded a band consisting of himself and musicians John Tesh and Charlie Adams.
Since then Yanni has produced an array of albums, with music that he classifies as contemporary instrumental.
Egyptian Minister of Antiquities Mamdouh al-Damaty announced Sept. 9 that his ministry is planning to develop an underwater antiquities museum — the first of its kind in the world. The museum would be located in Alexandria governorate and would showcase the ancient Egyptian civilization. The project is estimated to cost $150 million.
“The museum will reshape the Arab region, as it will be the first of its kind in the world. Undoubtedly it will revive tourism and boost the Egyptian economy after a long recession,” Youssef Khalifa, the chairman of the Central Administration of Lower Egypt Antiquities, told Al-Monitor.
“The museum will consist of two parts: One part above the water surface for the relics that have been recovered and another part underwater, stretching over a distance of 7 meters [23 feet] to display the antiquities that are still in the water. Visitors will be able to see the relics either by diving or walking inside underwater tunnels. There will also be glass submarinestaking tourists on a tour inside the museum,” Khalifa said.
He added, “The museum will include four tall underwater buildings in the form of Nile boats connected to one another over an area of 22,000 square meters [5.4 acres]. They will be lined up in a circle with a radius of 40 meters [131 feet]. The museum will accommodate 3 million visitors a year.”
This idea, however, is not the first of its kind. The Ministry of Antiquities had already announced on Oct. 1, 2008, through the Secretary-General of the Supreme Council of Antiquities Zahi Hawass, the completion of a feasibility study by the European Institute for Underwater Archaeology, under the auspices of UNESCO, to start developing the museum.
In a supportive step, on May 27, 2010, UNESCO sent to Egypt an international scientific advisory committee that included a number of prominent international experts to keep pace with the feasibility study in order to immediately start the project. However, with the eruption of the January 25 Revolution, the project came to a halt, as chaos swept the country, the economy suffered a setback and a volatile security situation emerged.
On Sept. 2, 2013, two years following the Egyptian revolution, UNESCO expressed interest again in establishing the museum. It had sent a group of international archaeologists to study the location of the project in the eastern port area in central Alexandria, and to discuss its economic and cultural impact.
The choice fell on Alexandria governorate given its submerged archaeological treasures and relics. The sunken Royal Court or Cleopatra’s Palace lies at a depth of 6-8 meters. There is also the Pharos (lighthouse) of Alexandria, which is one of the Seven Wonders of the World, at a depth of 5-10 meters. Alexandria is also home to the Citadel of Qaitbay, which dates back to the ancient Greek and Roman civilizations.
Despite the archaeological treasures that have been submerged for thousands of years, the Ministry of Antiquities has failed to recuperate, use or safeguard them. On Oct. 1, 2013, during a symposium held at the Egyptian Journalist Syndicate offices, Egyptian archaeologists discussed ways to protect the underwater relics, following the theft and smuggling abroad of many antiquities.
“We admit that many submerged relics were stolen but the situation is not as bad as some claim. Stealing archaeological pieces from underwater requires major preparations, boats and scuba divers, which makes them less prone to theft, unlike other relics [on land] that are easier to steal,” said Mohammed Mustafa, head of the Ministry of Antiquities’ General Directorate of Sunken Antiquities.
He told Al-Monitor, “Underwater excavations and extraction of relics is not as easy as it might look to some. The journey begins with the detection of archaeological sites with water level sensors, metal detectors and site detectors connected to satellite dishes. Divers are equipped with strong lighting and pumps, and then relics are pulled to the boat deck by pumps, wires or air balloons. This is why stealing relics from underwater is a lot trickier than those on land.”
Mustafa added, “This process is applied to relics that are not submerged more than 200 meters. For archaeological pieces located below this level we will keep them until we establish the museum, where they will be displayed.”
He considered that the “crux of the problem is Alexandria’s polluted water. It is difficult to spot archaeological sites in muddy waters, especially those that have been submerged for decades.”
Egypt signed the UNESCO Convention on the Protection of the Underwater Cultural Heritage in 2001, which provides for the protection of underwater cultural heritage against theft and any infringements.
About the real reasons behind the delay in the completion of the museum all these years, Mustafa said, “The state has to have a real will to take necessary measures. All concerned parties ought to cooperate to complete the required studies, at the economic and social level, taking into account the effect of the wind and waves, among other considerations. This work is not limited to the Ministry of Antiquities alone. Despite the huge cost of the project estimated at more than $150 million, this will not be an obstacle for the completion of the project with the cooperation of UNESCO and other foreign funding countries as the museum will be open to visitors from around the world and not only to Egyptians.”
Gamal El-Ghitani, one of Egypt’s most celebrated writers and novelists and author of the iconic novel, El-Zini Barakat, was the founder and first chief editor of the leading literary newspaper in the Arab world, Akhbar Al-Adab (Literature News).
Since the outbreak of the Egyptian Revolution on 25 January, he has been sparking controversy, not for his literary value but for his political views on the revolution’s path, not to mention the criticism he received for his stands against the Muslim Brotherhood, which he sees as a real hazard to freedom of creativity and the identity of the Egyptian state.
In this interview conducted in his office, decorated by Irish and German writers’ portraits, El-Ghitani gives the inside story of his writing, political views and the role he played as chief editor of Akhbar Al-Adab for more than 17 years.
Read the interview here.
On the initiative of Foreign Minister Nikos Kotzias, an International Conference on “Religious and Cultural Pluralism and Peaceful Coexistence in the Middle East” is being held in Athens from 18 to 20 October 2015.
The International Conference is being convened in the shadow of the dramatic developments and ongoing conflicts in various regions of the Middle East; developments and conflicts causing misfortune and serious repercussions for local communities. The Conference will focus on a consideration of all the dimensions and aspects of this critical issue, and on elaboration of the best ways to protect the rights and fundamental freedoms of the various religious and cultural communities in the Middle East region, with a view to promoting peaceful coexistence in conditions of dignity and mutual understanding.
The conference will provide an opportunity for the opening of an in-depth and comprehensive dialogue among all of the regional and international actors, with particular emphasis on the humanitarian crisis being suffered by the populations of regions of the Middle East, through the prism of the panhuman values of protection of human life, tolerance, pluralism, peaceful coexistence, multiculturalism and multi-religiosity.
Inspired by these values and maintaining historical and traditionally excellent ties with the countries and peoples of the region, Greece wants to provide its good offices and mediation towards finding beneficial solutions to the problems being faced by the cultural and religious communities of the region, especially at this critical time.
Among those who have been invited to the Athens International Conference are Patriarchs and heads of Christian Churches of the region, religious leaders and figures of the Muslim and Jewish World, as well as distinguished representatives of international politics, the academic community and civil society.
See: (http://www.mfa.gr)
Κριτική βιβλίου από τον Lyn Julius
«Ήταν ο μόνος ξένος που ήρθε στη χώρα, έφερε τα δικά του χρήματα και έκανε καλό στη χώρα». Έτσι φαίνεται να είπε ο εξόριστος βασιλιάς της Αιγύπτου Fuad μετά το θάνατο ενός Ιρακινό-Εβραίου εμπόρου βάμβακος από το Μάντσεστερ με το όνομα Joseph Smouha.
Σε μια πόλη όπου η εβραϊκή κοινότητα σήμερα είναι κάτω των πέντε Εβραίων, η κληρονομιά του Smouha, κατά ειρωνεία της τύχης, διαιωνίζεται σε ένα πυκνοκατοικημένο προάστιο της Αλεξάνδρειας που ονομάζεται Smouha. Η ιστορία για το πώς ο Joseph Smouha ήρθε για να αγοράσει, να χτίσει και να χάσει τελικά την περιοχή Smouha πόλη από το Αιγυπτιακό κράτος, έχει ειπωθεί από τον εγγονό του Richard (Dicky) Smouha ως ένα κομμάτι ζωντανής ιστορίας. Το Smouha City Venture: Alexandria 1923 -1958 έχει διανθιστεί με αρχιτεκτονικά σχέδια, αποκόμματα εφημερίδων και υψηλής ποιότητας φωτογραφίες. Κεφάλαια της Cristina Pallini και Marie-Cecile Bruwier ρίχουν φως στις τεχνικές πτυχές της αρχιτεκτονικής επιχείρησης και τα αρχαιολογικά ευρήματα της αρχαίας ελληνικής πόλης σε αυτό το σημείο της Αλεξάνδρειας.
Ήταν σε ένα ταξίδι με το τρένο από το Κάιρο προς την Αλεξάνδρεια το 1919, όταν ο επισκέπτης-επιχειρηματίας Joseph Smouha διέκρινε τις δυνατότητες που θα προέκυπταν από την αποξήρανση της λίμνης Hadra, που είχε μέγεθος το ένα έκτο της πόλης και απείχε μόλις τέσσερα χιλιόμετρα από το κέντρο της. Μετέφερε τη σύζυγο του και τα οκτώ τους παιδιά στην Αίγυπτο για να ζήσουν μαζί την περιπέτεια της ζωής τους. Η οικογένεια του φτάνοντας στην Αίγυπτο ήρθε αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πολιτισμικό σοκ, λόγω της φτώχειας και των ασθενειών που μάστιζαν τη χώρα. Ανάμεσα σε ορισμένες διασκεδαστικές και ιδιόμορφες οικογενειακές βινιέτες που περιγράφει ο Richard Smouha, είναι και αυτή μιας κυρίας που έστειλε τον σοφέρ της για να μεταφέρει τα ψώνια της, ενώ αυτή διάβαζε το βιβλίο της στο αυτοκίνητο. Όταν ο σοφέρ επέστρεψε βρήκε το αυτοκίνητο τοποθετημένο επάνω σε τούβλα και τις ρόδες να λείπουν.
Ο παππούς του Richard, Joseph Smouha, αρνήθηκε τον τίτλο του ιππότη. Ήθελε να ονομάσει τη νέα πόλη-κήπο από το όνομα του βασιλιά Fuad l. Ο βασιλιάς επέμεινε ότι έπρεπε να ονομαστεί Smouha. Περίπου 75 φεντάνια γης (ένα φεντάνι είναι 4.200 τ.μ.) δόθηκαν στον Smouha το 1923, υπό την προϋπόθεση να αναλάβει ο ίδιος το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων για την κατασκευή έργων αποχέτευσης.
Το 1925, ο Smouha προκήρυξε διαγωνισμό που προσέλκυσε συμμετοχές από κορυφαίους αρχιτέκτονες της Ευρώπης. Ένα οικιστικό συγκρότημα κατοικιών χτισμένο σε νεωτεριστικό ύφος διαμορφώθηκε στο Welwyn Garden City και στην Ηλιούπολη, αριστοκρατικό προάστιο του Καΐρου. Καθώς ο υδροφόρος ορίζοντας ήταν ψηλός, δεν μπορούσαν να κατασκευαστούν κελάρια. Το κόστος της στήριξης μιας βίλας με μπετόν ήταν σχεδόν τόσο μεγάλο όσο και η ίδια η βίλα. Μερικοί από τους δρόμους δεν είχαν ονόματα. (Η βίλα που ανήκε στη θεία του Richard, Betty Nagger, έμεινε έξω από την αρίθμηση στο δρόμο της. Από εκείνη τη στιγμή και μετά η διεύθυνση της ήταν Rue Mahmoud Gaber 0). Σε εκείνη την περιοχή αγόρασε βίλες η αφρόκρεμα της αιγυπτιακής αριστοκρατίας αλλά και εξόριστοι βασιλιάδες, για παράδειγμα ο Βίκτωρ Εμμανουήλ της Ιταλίας, ο οποίος πέθανε το 1947.
Η Smouha περιελάμβανε ένα αθλητικό σωματείο, γήπεδο γκολφ και ιππόδρομο. Το ήδη φημισμένο Sporting Club της Αλεξάνδρειας δεν αντιμετώπισε και πολύ φιλικά το νέο ανταγωνιστή και τα εβραϊκής καταγωγής μέλη της απέκλεισαν τη Smouha. «Αν δεν με θέλουν, θα έρθουν σε μένα”, δήλωσε προκλητικά.
Σύντομα η Smouha, η οποία διοικούνταν από τον Joseph, τους γιους του και το γενικό διευθυντή Daniel Delbourgo («μιλούσε πολλές γλώσσες, όλες άσχημα», αναφέρει ο Richard), συγκεντρώσε όλα τα χαρακτηριστικά μιας πόλης: ταχυδρομείο, αστυνομικό τμήμα, σχολεία, ιατρεία. Η Ford Motor Company είχε ανοίξει κατάστημα στη βιομηχανική ζώνη των εργαστηρίων και των αποθηκών.
Ο Joseph Smouha ήταν ένας ηθικός, έντιμος και γενναιόδωρος άνδρας, ο οποίος πλήρωσε για την κατασκευή ενός όμορφου τζαμιού, το οποίο ήρθε να προστεθεί στις εκκλησίες και τη συναγωγή.
Υπήρξε αποδεδειγμένα πατριώτης. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου κατέβαλλε τα χρήματα για την αγορά δύο Spitfires για τη RAF, ενώ οι τρεις γιοι του και η κόρη του κατατάχθηκαν στη RAF.
Το 1940 έμαθε ότι ήταν ο υπ’ αριθμόν 1 καταζητούμενος των Γερμανών σε περίπτωση που αυτοί καταλάμβαναν το Κάιρο. Ο Smouha έφυγε για μερικούς μήνες στη Νότια Αφρική.
Μετά τον πόλεμο ήρθε το πραξικόπημα των αξιωματικών και η μαζική εθνικοποίηση της περιουσίας Βρετανών, Γάλλων και Εβραίων, ως αποτέλεσμα της εθνικοποίησης του Σουέζ. Η Smouha είχε κατασχεθεί. Το 1957, μαζί με το 25% της εβραϊκής κοινότητας, των Αρμενίων, των Ελλήνων και της Αιγυπτιακής και Κοπτικής αριστοκρατίας, η οικογένεια εκδιώχθηκε από την Αίγυπτο και μετακινήθηκε στην Αγγλία και την Ελβετία. Το εισόδημα του κατρακύλησε στις 6 £ την εβδομάδα.
Ο Smouha διεκδίκησε τη μεγαλύτερη αποζημίωση από εβραϊκή πλευράς: £ 12,5 εκατομμύρια. Έξι χρόνια αργότερα, έλαβε £ 3.000.000. Η Αιγυπτιακή κυβέρνηση εμφάνισε φορολογικά έσοδα που να υποδηλώνουν ότι η Smouha Πόλη ήταν γεωργική γη.
Αλλά το οικογενειακό σπίτι των Smouha, με τα έπιπλα, τα σπάνια χαλιά και κοσμήματα – ένα παραθαλάσσιο αρχοντικό κατάλληλο για του Αιγύπτιους προέδρους – δεν κατασχέθηκαν ποτέ. Το 1986, η Αίγυπτος πέρασε μια απόφαση σύμφωνα με την οποία οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που δεν είχαν πωληθεί θα μπορούσαν να τα διεκδικήσουν.
Το 2000, ο Richard και ο αδελφός του ο Brian προσέλαβαν έναν αιγύπτιο δικηγόρο για να διεκδικήσουν το σπίτι. Η υπόθεση συνεχίστηκε μέχρι το 2007. Το δικαστήριο όντας σε δύσκολη θέση να έρχεται σε αντιπαράθεση με τον ίδιο τον Αιγύπτιο Πρόεδρο προέβαλαν κάθε είδους εμπόδιο στα δύο αδέλφια. Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η αποζημίωση έχει ήδη καταβληθεί, ότι τα δύο αδέλφια δεν έχουν τη σωστή τεκμηρίωση (ακόμη και το Γραφείο Δημοσίων Αρχείων στο Kew αρνήθηκε να απελευθερώσει τα αρχεία), ότι τα εγγόνια δεν είχαν το δικαίωμα να κληρονομήσουν, ότι η υπόθεση αυτή δεσμεύεται από το καταστατικό των περιορισμών. Λίγο μετά οι αδελφοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν, ο Πρόεδρος Μουμπάρακ καθαιρέθηκε. «Είμαστε πίσω στην αρχή», γράφει Dicky.
Το βιβλίο αυτό στέκεται ως ένα μνημείο για έναν από τους μεγάλους εβραίους εκσυγχρονιστές του 1930 στην Αλεξάνδρεια, το «μαργαριτάρι της Μεσογείου». Ακόμη και αν η Αίγυπτος δεν θα αναγνωρίσει το χρέος της προς τον Joseph Smouha, η μνήμη του, χάρη στον εγγονό του, θα παραμείνει ζωντανή και καλά τεκμηριωμένη.
On the occasion of the European Day of Languages; an interactive language festival will be held at the Bibliotheca Alexandrina on September 28th , 2015, from 12:00 until 6:00 pm. Participants will travel through different European countries exploring different languages and their cultures: English, German, French, Hungarian, Greek, Spanish and Italian. Language games, workshops, film screenings, music and much more are organized by the Goethe Institut, the British Council, the Institut franҫais d’Egypte, the Hellenic Foundation for Culture and the Balassi Institut (Cairo) in cooperation with the Bibliotheca Alexandrina and Step Up youth initiative.
As a special activity for children, language workshops for German and French language had been offered last week at the Bibliotheca Alexandrina’s Children’s Library, in cooperation with the Goethe Institut and the Institut franҫais d’Egypte.
The European Day of Languages has been celebrated every year since 2001, on September 26th, as an initiative of the Council of Europe to celebrate plurilingualism and intercultural understanding. More information about this initiative is available here
The European Day of Languages in the Egyptian press