Ετικέτα: 25η Μαρτίου

Με κάθε επισημότητα το Ελληνικό Προξενείο στην Αλεξάνδρεια τίμησε την επέτειο της Εθνικής Παλλιγγενεσίας, με μία λιτή, αλλά αντάξια της Εθνική Επετείου δεξίωση που πραγματοποιήθηκε στους χώρους της Προξενικής κατοικίας την Κυριακή 3 Απριλίου.

Τους υψηλούς προσκεκλημένους, τα μέλη της Αλεξανδρινής παροικίας αλλά και τους πολλούς φίλους της Ελλάδας, υποδέχθηκαν στην Προξενική κατοικία ο Έλληνας Γενικός Πρόξενος κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης και το προσωπικό του Ελληνικού Προξενείου, υπό τον ήχο της υπέροχης μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι και του Yanni, η οποία συνδυαζόταν τόσο με το χώρο του κήπου της κατοικίας όσο και με εικόνες μοναδικής ομορφιάς από ελληνικά τοπία, που προβάλλονταν σε μία γιγαντοοθόνη.

Μεταξύ των προσκεκλημένων συναντήσαμε αρκετούς Προξένους, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννη Παπαδόπουλο και τα μέλη της Κοινοτικής Επιτροπής, κ.κ. Ανδρέα Βαφειάδη, Πάρι Μακρή, Άρτεμις Γεροντάκη, Μιχάλη Καρυδιά και Δημήτρη Κάβουρα, το Μητροπολίτη Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ, τον Επίτιμο Πρόεδρο της Ε.Κ.Α. κ. Στέφανο Ταμβάκη, πολλούς Έλληνες επιχειρηματίες, εκπροσώπους σωματείων, τους εκπαιδευτικούς μας και σύσσωμη την παροικία της Αλεξάνδρειας. Ενώ ιδιαιτέρως σημαντική και τιμητική θεωρείται η παρουσία του Κυβερνήτη της Αλεξάνδρειας κου Mohamed Ahmed Abdel-Zaher, ο οποίος στο χαιρετισμίς αναφέρθηκε με θερμά λόγια στις σχέσεις αιώνων που συνδέουν την Αίγυπτο και την Ελλάδα και οι οποίες αποτελούν εχέγγυο και για το μέλλον.

Ο Έλληνας Γενικός Πρόξενος στην Αλεξάνδρεια κ. Κακαβελάκης στο λόγο του ανέφερε μεταξύ άλλων: «…είναι πράγματι αφορμή για εορτασμό η επέτειος του ξεσηκωμού του Ελληνικού Γένους την 25^η Μαρτίου του 1821. Διότι κατέδειξε σε όλον τον κόσμο ότι ο αγώνας για Ελευθερία και αξιοπρέπεια, όσο άπελπις και αν εμφανίζεται στα μάτια της «λογικής», δεν μπορεί παρά να δικαιωθεί. Στους τέσσερις αιώνες που προηγήθησαν, καταγράφησαν άλλες 123 ελληνικές επαναστάσεις κατά του Δυνάστη. Αυθόρμητες και χωρίς προετοιμασία οι περισσότερες, συχνότατα δε με προτροπή ξένων δυνάμεων που εγκατέλειπαν στην πορεία τους ξεσηκωμένους, πνίγηκαν όλες στο αίμα. Η είδηση τούτου του ξεσηκωμού, ήχησε εκκωφαντικά σε Δύση και Ανατολή. Και δεν πρέπει να αγνοούμε ότι, παρά τον φενακισμό της «πολυσυλλεκτικότητας» και «πολυπολιτισμικότητάς» τους, ομιλούμε για την τότε Δύση της Παλινόρθωσης και Αντίδρασης και την Ανατολή της Δεσποτείας.

Κε Διοικητά,

Υπάρχει μια ελληνική παροιμία που λέει ότι «ο φίλος στην φουρτούνα φαίνεται». Τόσο η φίλη Αίγυπτος, όσο και η Ελλάδα, ευρέθησαν τα τελευταία χρόνια ενώπιον ασσύμετρων προκλήσεων και απειλών. Είτε οφείλεται στους ακατάλυτους δεσμούς που οι δύο λαοί έχουν σφυρηλατήσει επί 35 τουλάχιστον αιώνες, είτε απλώς στην αγαθή πρόνοια του ενός και μοναδικού Θεού, παραμένει ευτύχημα ότι σε αυτήν την συγκυρία η Αίγυπτος, η Κύπρος και η Ελλάδα αποκτούν και τις πολιτικές σχέσεις που αρμόζουν στην κοινή μακραίωνη ιστορική τους πορεία, σχηματίζοντας ένα τρίγωνο ασφάλειας, συνεργασίας και σταθερότητος σε μία περιοχή που αναταράσσεται σε μεγάλο βαθμό από τα απόνερα των -πάντοτε αδίστακτων- αγώνων παγκόσμιας (ανα)κατανομής ισχύος.

Η Πρεσβεία μας στο Κάϊρο, καθώς και τα Γενικά μας Προξενεία έχουν εργασθεί σκληρά τα τελευταία χρόνια για να συμβάλουν στην κατεύθυνση αυτή. Σας διαβεβαιώ ότι θα συνεχίσουμε.

Θέλω επίσης, κ. Διοικητά, με την ευκαιρία αυτη, να σας ευχαριστήσω θερμά, στο όνομα της πατρίδος μου, για την διαχρονική φιλοξενία με την οποία η Αίγυπτος περιβάλλει τον Ελληνισμό. Η, ιστορική αλλά και σύγχρονη, συνεισφορά των Αιγυπτιωτών Ελλήνων στην πρόοδο και προκοπή της Νειλοχώρας άς είναι η καλύτερη απόδειξη της ευγνωμοσύνης μας.»

Με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα η Αλεξάνδρεια γιόρτασε και φέτος τη διπλή γιορτή του Ελληνικού Έθνους. Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821.

Ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε ανήμερα της εορτής στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Στην Θ. Λειτουργία παρευρέθηκαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Εμανουήλ Κακαβελάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας κ. Στέφανος Ταμβάκης, η Γενική Γραμματέας της Ε.Κ.Α. κα Άρτεμις Γεροντάκη, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Αλεξανδρείας κ. Β. Βαφειάδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων «Πτολεμαίος Α’» κα Λ. Θλιβίτη, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Αδελφότητας Αλεξάνδρειας κ. Χ. Χαραλαμπίδης και πλήθος πιστών.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας εψάλη η καθιερωμένη Δοξολογία, κατά την οποία εψάλη ο Ακάθιστος Ύμνος, ενώ ο Μακαριώτατος απευθύνθηκε προς το εκκλησίασμα με μήνυμα αγάπης και ελπίδας, σημειώνοντας ότι η εορτάσιμη αυτή η ημέρα έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Ι.Ν. Ευαγγελισμού μιας και συμπληρώνονται 160 χρόνια από την ανέγερση του ναού και 10 χρόνια από τα θυρανοίξια κατόπιν της ανακαίνισης που έγινε με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση.

Στη συνέχεια εψάλη ο Εθνικός Ύμνος και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο ηρώο, που βρίσκεται στον αυλόγηρο του Ι.Ν. Ευαγγελισμού, από τους κ.κ. Κακαβελάκη και Παπαδόπουλο.

«Με αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας και βαθιάς συγκίνησης απευθύνω σε όλες και όλους σας, ενεργά και δραστήρια μέλη της ανά τη γη Ομογένειάς μας, εγκάρδιο χαιρετισμό, με την ευκαιρία της εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.

Την 25η Μαρτίου ο Ελληνισμός γιορτάζει μία από τις σημαντικότερες εορτές της Ορθοδοξίας και, παράλληλα, τιμά τους ηρωικούς αγώνες των πρωτεργατών της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.

Οι Κοινότητες των Ομογενών μας έδωσαν ηχηρό «παρών» σε όλα τα στάδια της Επανάστασης του 1821. Ενδυνάμωσαν το φιλελληνικό ρεύμα, κατέστησαν τους ξένους λαούς και τις Κυβερνήσεις τους κοινωνούς του ζητήματος της ελληνικής Ανεξαρτησίας και ενίσχυσαν παντοιοτρόπως το νέο Ελληνικό Κράτος.

Τα μηνύματα της Εθνικής Επετείου παραμένουν επίκαιρα. Η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με σειρά προκλήσεων, τις οποίες μπορεί και πρέπει να αντεπεξέλθει επιτυχώς, με όπλα της την ομόνοια και τις κοινές προσπάθειες όλων των Ελλήνων, στη Γενέτειρα και στο εξωτερικό».

Εορτάζουμε την πιο καθοριστική στιγμή της σύγχρονης Ιστορίας μας, την «Ανάσταση» του Γένους μας, που οδήγησε στην εγκαθίδρυση του νεώτερου κυρίαρχου Ελληνικού Κράτους. Η Επανάσταση του 1821 εκδηλώθηκε σε μιαν εποχή κατά την οποίαν η πολιτική συγκυρία στην Ευρώπη, που ήταν τότε ουσιαστικώς το αποκλειστικό πεδίο διαμόρφωσης της διεθνούς πολιτικής, δεν εμφανιζόταν ευνοϊκή γι’ αυτήν. Δοθέντος ότι οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί και οι διαφόρων ειδών Συμμαχίες μεταξύ των «ισχυρών» της εποχής εκείνης δεν συνιστούσαν πρόσφορο έδαφος για την Εθνεγερσία των Ελλήνων. 

Παραταύτα, την 25η Μαρτίου 1821 το Έθνος των Ελλήνων τόλμησε την εξέγερση κατά του τουρκικού ζυγού και αγωνίσθηκε, με απαράμιλλον ηρωϊσμό και μέχρις εσχάτων, για την κατάκτηση της ελευθερίας του και, συνακόλουθα, την κατοχύρωση της κυριαρχίας του. Στον αγώνα τους αυτόν οι επαναστατημένοι Έλληνες είχαν συμπαραστάτες, συχνά και συμμαχητές, ορισμένα από τα πιο φωτισμένα τέκνα Λαών της Ευρώπης, που συμμερίσθηκαν τα ιδανικά της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του Λαού μας. Ανεκτίμητη, όμως, αποδείχθηκε, η προσφορά πολλών Ελλήνων της Διασποράς, οι οποίοι συνεισέφεραν σ’ αυτόν τον υπέρ πάντων αγώνα όχι μόνο τις περιουσίες τους αλλά και την ίδια την ζωή τους. Γι’ αυτό θα τους σκεφτόμαστε διαρκώς μ’ αισθήματα βαθύτατου σεβασμού και ειλικρινούς ευγνωμοσύνης.

Οι Έλληνες αποδείχθηκαν, τότε, «και παρά δύναμιν τολμηταί, και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες», κατά την φράση του Θουκυδίδη. Ο αγώνας τους στέφθηκε από επιτυχία, διότι αγωνίσθηκαν για «του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Η διάδοση των ιδεών του Διαφωτισμού, και πιο συγκεκριμένα το ρεύμα του αποκαλούμενου «Ελληνικού Διαφωτισμού», διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της επαναστατικής ορμής των Ελλήνων. Χάρη στην Επανάσταση του 1821 δημιουργήθηκε, όπως προανέφερα, το νεώτερο Ελληνικό Κράτος από εμάς, τους Έλληνες, που είχαμε διατηρήσει, όμως, ζωντανή την εθνική μας συνείδηση διαμέσου των αιώνων. 

Το απαράμιλλο παράδειγμα των προγόνων μας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί στο διηνεκές. Ιδίως δε κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία για την Πατρίδα. Όλοι οι Έλληνες, είτε ζούμε στην Ελλάδα είτε αποτελούμε μέρος του ακμάζοντος Απόδημου Ελληνισμού, οφείλουμε, περισσότερο από ποτέ, να δημιουργήσουμε ένα αρραγές μέτωπο συνευθύνης και συντονισμού των ενεργειών μας, προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τις μεγάλες προκλήσεις των καιρών και να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα και τις νεότερες γενιές των Ελλήνων. Είναι η ώρα που ο Ελληνισμός οφείλει να δράσει, ως ενιαίο σώμα, κατά την φύση του και τον ιστορικό προορισμό του, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες και την εξαιρετική ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού και των Ελλήνων της Διασποράς.

Η Ελλάδα, πέραν του μεγάλου οικονομικού και κοινωνικού προβλήματος, αντιμετωπίζει σήμερα τις συνέπειες μιας πρωτόγνωρης προσφυγικής ροής, εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι τα δικά της σύνορα φυλασσόμενα κυριάρχως απ’ αυτήν. Πιστοί στο αρχαιοελληνικό παράδειγμα της συμπεριφοράς των Προγόνων μας απέναντι στους Ικέτες αλλά και στις Χριστιανικές αρχές της αγάπης και της αλληλεγγύης, οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες υπό όρους Ανθρωπισμού. Γνωρίζουμε, εξάλλου, ότι το Προσφυγικό ζήτημα θ’ αντιμετωπισθεί αποτελεσματικώς μόνον εάν σταματήσει οριστικώς ο πόλεμος στην Συρία. Ως τότε, και μπροστά στην ανθρωπιστική ευαισθησία που επιβάλλει η αντιμετώπιση του Προσφυγικού ζητήματος, καλούμε τους Ευρωπαίους Εταίρους μας να θυμηθούν ότι, εκτός από την Αρχαία Ελλάδα του πνεύματος και την Ρώμη των κρατικών θεσμών, υπάρχει ο τρίτος πυλώνας του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, που είναι ο Χριστιανισμός και οι αρχές του. Κέντρο της Ευρώπης δεν είναι το κοινό νόμισμα αλλά ο ίδιος Άνθρωπος. Αυτό οφείλουν όλοι οι Ευρωπαίοι φίλοι και Εταίροι μας να μην το λησμονούν. Ζητούμε, λοιπόν, από την Ευρωπαϊκή Ένωση να ξαναθυμηθεί τις αρχές της και ν’ αντιμετωπίσει το Προσφυγικό ζήτημα σύμφωνα με τον πολιτικό και νομικό της πολιτισμό, απομονώνοντας τις ακραίες εκείνες φωνές στους κόλπους της που προκρίνουν τις ακριβώς αντίθετες επιλογές και διακατέχονται από αντιανθρωπιστικά και αντιδημοκρατικά φοβικά σύνδρομα. Όπως επίσης, και υπό τις συνθήκες του βαρύτατου ευρωπαϊκού πένθους για τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα και ιδίως για το τελευταίο αποτρόπαιο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Ευρώπης, τις Βρυξέλλες, ν’ αντιμετωπίσουμε αυτήν την τρομοκρατία ως πραγματική βαρβαρότητα που στρέφεται εναντίον του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας και τους τρομοκράτες ως στυγνούς εγκληματίες εχθρούς της Ανθρωπότητας. 

Τέλος, αποτελεί διαρκές χρέος μας να μην ξεχνάμε την Κύπρο. Για την Μεγαλόνησο, η οποία εξακολουθεί ν’ αντιμετωπίζει την τραγωδία ξένης στρατιωτικής κατοχής εδαφών της, πρέπει ν’ αναζητηθεί αμέσως λύση βιώσιμη, προκειμένου αυτή να είναι μόνιμη. Όχι, όμως, μια οποιαδήποτε λύση αλλά λύση σύμφωνη με το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρωτογενές και παράγωγο. Για την ευόδωση αυτού του σκοπού, η συμπαράσταση και κινητοποίηση του Απόδημου Ελληνισμού -ως προς την οποία είμαι βέβαιος σύμφωνα με την μακρά παράδοσή του- είναι απολύτως αναγκαία.

Μ’ αυτές τις σκέψεις, και επ’ ευκαιρία του πανηγυρικού εορτασμού της 25ης Μαρτίου, σας εύχομαι υγεία και προκοπή. Και σας διαβεβαιώνω ότι είμαστε υπερήφανοι που τιμάτε, με την παρουσία και το εν γένει έργο σας, την Ελλάδα και το Ελληνικό Πνεύμα σ’ όλες τις γωνιές της Υφηλίου.