Ετικέτα: Κάιρο

  • Κάιρο, έτος 1884: Πώς γιορτάστηκε η 25η Μαρτίου

    Κάιρο, έτος 1884: Πώς γιορτάστηκε η 25η Μαρτίου

    της Μαρίας Αδαμαντίδου

    Από την εφημερίδα «Κάιρον».

    “Όχι για να κλάψουμε για «περασμένα

    μεγαλεία», αλλά για να χαιρόμαστε που ζήσαμε στην Αίγυπτο”.

    ΙστορίαΣτο Μούσκι οι ελληνικές σημαίες δημιουργούσαν γαλανόλευκο θόλο

    Εκπεπληγμένοι οι κάτοικοι της πρωτευούσης είδον την πρωίαν της ενδόξου ημέρας την πόλιν άπασαν κεκοσμημένην υπό ελληνικών σημαιών, δαφνοστολισμένων θριαμβευτικών αψίδων, εκφραστικών επιγραφών και εικόνων παριστώσων τα κυριώτερα επεισόδια του υπερανθρώπου εκείνου υπέρ ελευθερίας αγώνος των πατέρων ημών∙ από της 6ης πρωινής ώρας ρεύμα πυκνόν πλήθους διηυθύνετο προς τον πατριαρχικόν ναόν, θαυμάζον καθ’οδόν την φιλοκαλίαν μεθ’ής είχον κοσμηθή τα κυριώτερα των ελληνικών καταστημάτων και την δυσαρίθμητον πληθύν των σημαιών, αίτινες, εν Μουσκίω ιδία, απετέλουν ωραίον κυανόλευκον θόλον υπό τον γελώντα σαπφείρινον ουρανόν της Αιγύπτου.

    Στο δρομάκι που οδηγεί στο Πατριαρχείο…

    Ο θαυμασμός μετεβάλετο εις συγκίνησιν ότε, εισερχόμενον [το πλήθος] εν τω εις τα Πατριαρχεία άγοντι μικρώ δρομίσκω και διερχόμενον κομψοτάτην εκ δάφνης σημαιοστόλιστον αψίδα, διέκρινε το εξωτερικό του ναού μετά σημαιών ηυπρεπισμένον.Τας στήλας του ναού εκόσμουν σημαιοστόλιστοι αψίδες, εφ’
    ων ήσαν εγγεγραμμενα τα ονόματα των μαρτύρων Ρήγα και Γρηγορίου του Ε’, και των αγωνιστών Γερμανού, Μπότσαρη, Διάκου, Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη […]. Εν αρχή της λειτουργίας […] εισήλθον οι μαθηταί και αι μαθήτριαι των εκπαιδευτηρίων της Κοινότητος μετά των σημαιών αυτών κρατούντες δάφνης κλάδους, και παρετάχθησαν εν των μέσω του ναού.

    ΙστορίαΕπίσημοι από τη Ρωσσία, τις ΗΠΑ… και παιανίζοντες μουσικοί θίασοι.

    Ολίγον δε προ της δοξολογίας αφίχθησαν ο Πρόξενος ημών αξιότιμος κ. Ράλλης, μετά του υποπροξένου κ. Ι. Μητσάκη, ο Γενικός Πρόξενος και Πολιτικός Πράκτωρ της Ρωσσίας κ. Χίτροβος, φέρων την στολήν του αυλάρχου του Αυτοκράτορος, […], ο εν Καΐρω Πρόξενος της Γαλλίας, ο Γενικός Πρόξενος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κ. Πομερόϋ, ο πρώην Πρόεδρος του Πρωτοδικείου Καΐρου, ο νυν δε Ολλανδός δικαστής κ. Στόπελαρ, άπαντες οι φέροντες το παράσημον του Σωτήρος και πολλοί ξένοι, υποδεχθέντες υπό της Επιτροπής της Κοινότητος των εκλεκτών μουσικών θιάσων των ωδικών καφενείων Ελδοράδου και Αιγυπτιακού παιανιζόντων τον εθνικόν ύμνον και άλλα ελληνικά εμβατήρια. […]

    Οι μαθήτριες του Παρθεναγωγείου ψάλουν τον εθνικό ύμνο…

    Μετά το τέλος της δοξολογίας […] αι μαθήτριαι του Παρθεναγωγείου, παραταχθείσαι παρά την δυτικήν του ναού πύλην, έψαλαν τον εθνικόν ύμνον και το εις τα Ψαρά επίγραμμα του δαφνοστεφούς εθνικού ποιητού Σολομού, διακοπτόμεναι υπό των επανειλημμένων του συγκεκινημένου μέχρι δακρύων λαού ζητωκραυγών. Ωρα ολόκληρος παρήλθε πριν η κατορθωθή η έξοδος από των Πατριαρχείων του συνελθόντος λαού, εις πολλάς χιλιάδας υπολογισμένου. [Οι επίσημοι στη συνέχεια πηγαίνουν στην προξενική κατοικία όπου παρατίθεται δεξίωση].

    ΙστορίαΗ Κοινότητα επισκέπτεται τον ευεργέτη Ευ. Αχιλλόπουλο…

    Μετά την προσφοράν εκλεκτοτάτων αναψυκτικών ποτών και ανταλλαγήν ειλικρινών φιλοφρονήσεων, η Επιτροπή της Κοινότητος μετά του προεδρεύοντος Αγίου Λιβύης […] μετέβη παρά των μεγάλω της Κοινότητος ευεργέτη κ. Ευαγγέλω Αχιλλοπούλω, όν εν ονόματι της ευεργετηθείσης Κοινότητος συνεχάρη, ευχηθείσα αυτώ μακροβιότητα επ’ αγαθώ της νεολαίας, υπέρ της διανοητικής αναπτύξεως της οποίας, μιμητής των Ζωσιμάδων, Καπλανών, και Αρσακών, τοσαύτα εδαπάνησεν εν τη ιδία πατρίδι και ενταύθα. […]

    Τα ελληνικά καταστήματα συναγωνίζονται με φωταψίες…

    Την εσπέραν λαμπροτάτη φωταψία απασών των εις τας κεντρικοτέρας οδούς οικιών και εμπορικών καταστημάτων επέστεψε τον ενθουσιώδη εορτασμόν της ενδόξου ημέρας. Χιλιάδες λαού ευρωπαίων και εγχωρίων μέχρι βαθείας νυκτός περιήρχοντο τας κυριωτέρας οδούς, θαυμάζοντες τας πολυτελείς φωταψίας, ων διεκρίνοντο αι του κ. Α. Χωριατοπούλου, δια την ανατολικήν πολυτέλειαν και το πολυδάπανον, η του κ. Σαρίδη δια την κομψότητα, […] αι των κ.κ. Χατζή Κ. Βασιλείου (Καφ. Κρήνη), Ε. Πετιχάκη, Γ. Κοντογεώργη (Καφ. Κρήτη), Αδ. Δετορέλλη (Ξενοδοχείον Αίγυπτος), Γεωργίου Δράκου (Ξενοδοχείον Παράδεισος), Ιωάν. Γεωργιάδου (Cafe della Posta) […].

    … και πατριωτικές επιγραφές

    Εκ των επιγραφών εκφραστικώτεραι ήσαν αι τεθείσαι υπό του κ. Ε. Πετράτου «Ζήτω η απελευθέρωσις και εις εν ένωσις της ελληνικής φυλής», […] «Ε, πότε να ξυπνήσωμεν κ’ εμείς, παιδιά καϋμένα, Στου Ρήγα πάλι το χορό, Και ν’ασπασθώμεν το σταυρό, Μ’αδέλφια πονεμένα!».

    Γάλλοι και Ιταλοί συμμετέχουν με «Viva!» και μουσικό show με δάδες…

    Κατά την ενάτην και ημισείαν εσπερινήν ώραν αι αποικίαι των Γάλλων και Ιταλών φιλαδέλφως συμμετέσχον της εορτής, οργανώσασαι μεγαλοπρεπή μετά σημαιών, μουσικής και δάδων επίδειξιν κάτωθι του ημετέρου προξενείου και εις τας κυριοτέρας οδούς της πόλεως. Τα «ζήτω» μετά των «viva» και «vivere» καλύπτοντα τας αθανάτους στροφάς της Μασσαλιώτιδος και του ύμνου της ελευθερίας, ενεθουσίασαν άπαντας, ευχηθέντας την σύσφιξιν των συγγενικών δεσμών των ενούντων τους τρεις αγλαούς βλαστούς του μεγάλου ελληνολατινικού δένδρου υπό την σκιάν του οποίου παρήχθη παν ό,τι τέλειον και ευγενές δύναται να επιδείξη η ανθρωπότης.

    Από παράθυρα και εξώστες, ο κόσμος χαιρετά το πλήθος που πορεύεται μέχρι το ελληνικό ανθοστόλιστο Ελδοράδο

    Του πλήθους ανερχομένου εις πολλάς χιλιάδας και αδυνάτου ούσης της ανόδου απάντων εις το Προξενείον, εσχηματίσθη Επιτροπή ήτις, δια του κ. Π. Ζιρώ, αρχισυντάκτου του «Αιγ. Βοσπόρου» και του κ. Μεσσίνα, εξέφρασε τας υπέρ του μεγαλείου της Ελλάδος ευχάς των αδελφών αποικιών. […] η συνοδεία ανεχώρησεν ενθουσιωδώς χαιρετούμενη υπό των εν οδοίς και τοις εξώσταις και παραθύροις ισταμένων και μετά βραχείαν παραμονήν εν τω εις ανθόκηπον μεταβληθέν […] καφενείον Ελδοράδο, διελύθη ησύχως αφού επανειλημμένως εζητωκραύγασεν υπέρ της Ελλάδος, της Γαλλίας, Ιταλίας και της ευημερίας και απολυτρώσεως της φίλης Αιγύπτου.

    …………………………………………………………….

    ΣΗΜ.: Το 1884 τα παροικιακά θέματα διαχειριζόταν η Ελληνορθόδοξος Κοινότητα Καΐρου (1856-1904) με επικεφαλής τον εκάστοτε πατριάρχη Αλεξανδρείας. Το 1884 πατριάρχης ήταν ο Σωφρόνιος Δ ́. Το 1883 ο Ευ. Αχιλλόπουλος είχε ανακοινώσει τη μεγάλη δωρεά του υπέρ του κοινοτικού παρθεναγωγείου.

    …………………………………………………………….

    Αποσπάσματα από ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Κάιρον», φύλλο 31ης Μαρτίου 1884, σελ. 1 και 2 (Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων).

    Αντιγραφή και μεσότιτλοι: Μαρία Αδαμαντίδου, Αθήνα, 20 Μαρτίου 2016.

  • Oι Έλληνες της Αιγύπτου που «φυλάνε Θερμοπύλες»

    Oι Έλληνες της Αιγύπτου που «φυλάνε Θερμοπύλες»

    Της Κάτιας Τσιμπλάκη

    Ζωντανό κύτταρο ευρωπαϊκού πολιτισμού που μεγαλούργησε στην Αλεξάνδρεια και στο Κάιρο αλλά και θεματοφύλακας της παρακαταθήκης που άφησε ο Μέγας Αλέξανδρος, οι Έλληνες της Αιγύπτου αποτελούν σημαντικό μέρος της ιστορίας του Ελληνισμού.

    Τη στιγμή που η Ευρώπη αισθάνεται την καυτή ανάσα της τρομοκρατίας, ο πολιτισμός των Ελλήνων της Αιγύπτου, αποτελεί πρότυπο συμβίωσης Χριστιανών και Μουσουλμάνων και συνέβαλε στην οικονομική αναγέννηση της χώρας, από τα μέσα του 19ου έως τα μέσα του 20ου αιώνα.

    Οι Έλληνες της Αιγύπτου, οι 5000 Έλληνες που ζουν στη χώρα του Νείλου κρατούν αναμμένη τη δάδα του Ελληνισμού.

    Το CNN Greece μίλησε με τους προέδρους των δύο Ελληνικών Κοινοτήτων, στο Κάιρο και στην Αλεξάνδρεια και κατέγραψε τα προβλήματά τους.

    Χρήστος ΚαβαλήςΟ πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καϊρου κ. Χρήστος Καβαλής επισημαίνει, ότι υπάρχει αστάθεια, αβεβαιότητα και τονίζει ότι το κλίμα δεν είναι καθησυχαστικό αυτή την περίοδο στην Αίγυπτο. 

    Υπογραμμίζει ωστόσο, ότι οι Αιγυπτιώτες δεν φεύγουν από την πατρίδα τους: «Διατηρούμε τις ρίζες μας και την πορεία μας», λέει χαρακτηριστικά επισημαίνοντας ότι «ούτε την εποχή που ήταν σε έξαρση η επανάσταση, δεν φύγαμε από την Αίγυπτο και όσοι την εγκατέλειψαν προσωρινά επέστρεψαν».

    Ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα καταγράφει τη συρρίκνωση του πληθυσμού και την αλλαγή της δομής της παροικίας με τους μεικτούς γάμους. Ωστόσο, επισημαίνει ότι οι νέοι φαίνονται διατεθειμένοι να παραμείνουν στο Κάιρο και εκτιμά ότι η παροικία έχει μέλλον.

    Ιωάννης ΠαπαδόπουλοςΣε ερώτηση του CNN Greece για το εάν έχουν διαταραχθεί οι σχέσεις με τους μουσουλμάνους λόγω της δράσης του ISIS, ήταν αρνητικός. Ο κ. Καβαλής, υπογράμμισε ότι οι Ορθόδοξοι μπορούν να ασκούν ελεύθερα τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις και να διακινούν τις ιδέες τους με την υποστήριξη του Αιγυπτιακού κράτους. «Δεν φοβόμαστε περισσότερο από ότι ένας Αιγύπτιος», αναφέρει από την πλευρά του o κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
    Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN Greece, υπογραμμίζει ότι η εκπαίδευση και η συρρίκνωση των μαθητών, είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες της Αιγύπτου. Τονίζει ότι έχει ζητήσει από τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας κ. Πελεγρίνη και τον πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ελληνισμού της Διασποράς κ. Αλέξανδρο Τριανταφυλλίδη, την ενίσχυση των σχολείων.

    Στην Αίγυπτο υπάρχουν 220 μαθητές και η συνέχεια της Ελληνικής Παιδείας, σύμφωνα με τους προέδρους των Ελληνικών Κοινοτήτων Αλεξάνδρειας και Καϊρου, θεωρείται βασικός πυλώνας για τη συνέχεια της ελληνικότητας της παροικίας. 

    Όμως η παιδεία δεν είναι η μόνη πληγή των καλούνται να επουλώσουν οι Έλληνες της Αιγύπτου. Ζητούν την κατάργηση της επιβάρυνσης του 4% στις συντάξεις των Αιγυπτιωτών για το ΙΚΑ, που πρακτικά εκείνοι δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν καθώς δεν υπάρχουν συμβεβλημένα νοσοκομεία στην Αίγυπτο.

    Σημείο αιχμής είναι και η ανακαίνιση των μοναδικής αισθητικής ιστορικών κτηρίων που βρίσκονται στο «Ελληνικό Τετράγωνο», στο Chatby της Αλεξάνδρειας. Πρόκειται για ένα χώρο που εκτείνεται σε 40.000 τετραγωνικά μέτρα και ανήκει εξ ολοκλήρου στην ελληνική κοινότητα.

    Εκεί στο ιστορικό ελληνικό τετράγωνο στο πρώην Ορφανοτροφείο «ΜΑΝΝΑ», δημιουργήθηκε ένα σύγχρονο πρότυπο γηροκομείο, αντάξιο της ιστορίας των Αιγυπτιωτών. Έφορος είναι η κ. Άρτεμις Γεροντάκη.

     Σημείο αιχμής παραμένει η αναβάθμιση του Ελληνικού νοσοκομείου Καΐρου, ώστε να παρέχει υψηλότερου επιπέδου υπηρεσίες σε Έλληνες και Αιγύπτιους. Το κτήριο που στεγάζεται σήμερα το ελληνικό νοσοκομείο Καΐρου, χτίσθηκε τη δεκαετία του ’20 (με δωρεά του Αχιλλόπουλου) σε οικόπεδο 16.000 τετραγωνικών μέτρων.

    Ταμβάκης«Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι»

    Αυτό αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μεγάλος Αλεξανδρινός ποιητής Κ.Π. Καβάφης στο βαθυστόχαστο ποίημα του « Ιθάκη», επισημαίνει στο CNN Greece o κ.Στέφανος Ταμβάκης, μέλος του ΔΣ του Ιδρύματος Ωνάση και πρώην πρόεδρος του ΣΑΕ, ενώ για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Έλληνες της Αιγύπτου αναφέρει: 

    “…Έτσι και ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός , «ακούγοντας» την παρότρυνση του αγαπημένου του ποιητή, αυτό κάνει, αυτή την συγκριμένη χρονική περίοδο, όταν όλα γύρο του «γκρεμίζονται» και οι αξίες κινδυνεύουν να χαθούν και να λησμονηθούν
    Αυτός επιμένει και παλεύει. Δεν ξεχνάει. Δημιουργεί τιμώντας το παρελθόν του. Ονειρεύεται, κάνοντας τα όνειρα του πράξη.Δίπλα του και μαζί του, παλεύει η ελπίδα, η αισιοδοξία και ηκαλή συγκυρία, προς πείσμα των χαλεπών καιρών, που όλοι μας διαβιώνουμε, όπου και εάν βρισκόμαστε.

    Όταν κάποιοι προσπαθούν ναπροδικάσουν το μέλλον του, την μοίρα του, αυτός σαν ένας άλλος, αλλιώτικος, «Φοίνικας», ξαναγεννιέται σιγάαλλάσταθερά, μέσα από τις στάχτες της ιστορίας των δυο ιστορικών λαών του. Σε αυτή την χρονική περίοδο, η πολυσυζητημένη και χιλιοειπωμένη «ιστορική φιλία», των δυο λαών Αιγύπτου και Ελλάδος, βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή σχέση από πότε…Τα αισιόδοξα αποτελέσματα των συνεργασιών αυτών, έχουν αρχίσει να διαφαίνονται και να ξεχωρίζουν, θέλοντας ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός, την σφυρηλατημένη με αισιοδοξία και καρτερικότητα πολύχρονη πείρα του, να την μοιράζεται με όλους τους συμπατριώτες του, σαν αντίδωρο ευγνωμοσύνης προς την Μητέρα Πατρίδα και την Δεύτερη Πατρίδα του, την Νειλοχώρα”.

    (www.cnn.gr)

     

  • Ο κήπος της Εζμπεκίας

    Ο κήπος της Εζμπεκίας

    ΓενικάΗ Εζμπεκία, που σήμερα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συγκοινωνιακούς κόμβους του Καΐρου, κάποτε ήταν ένα αχανές έλος, το οποίο αποξηράνθηκε το 1837 και άρχισε να αναμορφώνεται στα 1869. Στο κέντρο της σχεδιάστηκε ένας κήπος 20 στρεμμάτων με λοφίσκους και μικρές κοιλάδες, στα πρότυπα των παρισινών κήπων, όπως επιθυμούσε ο Χεδίβης Ισμαήλ.

    Συγκεκριμένα σχεδιάστηκε για το Χεδίβη από τον Jean-Pierre Barillet-Deschamps (1824-1873), ο οποίος είχε διατελέσει Jardinier en Chef du Bois de Boulogne et de la Ville de Paris, πήγε στην Αίγυπτο το 1869 και το 1870 διορίστηκε Director General of the Service of Promenades of the Government and the Private Estates of the Khedive. Ο Barillet-Deschamps πρόσθεσε επίσης στον κήπο έναν τεχνητό καταρράκτη, περίπτερα, λούνα παρκ, κ.ά., ενώ ο Χεδίβης διέταξε να χτιστούν στο νότιο τμήμα του ένας ιππόδρομος, ένα θέατρο και μία όπερα, καθώς και πολλοί καινούργιοι δρόμοι μέσα στις παλιές συνοικίες. Στη δε βορειοδυτική γωνία του υπήρχε το φημισμένο Shepherd΄s Hotel, καθώς επίσης προξενεία, όμορφα καφενεία, μπιραρίες και άλλα ξενοδοχεία όπως το New Hotel. Αργότερα, γύρω από την Εζμπεκία άνοιξαν μεγάλα καταστήματα, όπως το Σεντνάουι, το Ταϊρινγκ εντ Στάιν, το Ομάρ Αφέντη και το Σικουρέλ.

    Ο Κήπος της Εζμπεκίας, που πριν τη δημιουργία της πλατείας Ταχρίρ αποτελούσε το κεντρικότερο σημείο για τους ξένους επισκέπτες, από τη δεκαετία του ΄60 παραμελήθηκε και σήμερα διασχίζεται από την προέκταση της οδού 26ης Ιουλίου, ενώ έχει κατακλυστεί από κάθε λογής κτίρια και δύο πολυώροφα παρκινγκ που κατασκευάστηκαν στους χώρους του.

    Παρόλα αυτά, 53 χρόνια μετά τη δημιουργία του και συγκεκριμένα στα 1922, μέσα από μία ανταπόκριση από το Κάιρο του Κόκλη στην αλεξανδρινή εφημερίδα ¨Ταχυδρόμος-Ομόνοια¨, διαβάζουμε πως τα πράγματα για τον Κήπο της Εζμπεκίας δεν πήγαιναν και πολύ καλά. Σας παρουσιάζουμε λοιπόν τούτη την ανταπόκριση – διατηρώντας την ορθογραφία της εποχής – η οποία μέσω δεινών περιγραφών μας μεταφέρει σε μια ζοφερή, αλλά ζωντανή εικόνα μιας περασμένης εποχής, σ΄ ένα tableau vivant της αιγυπτιακής πρωτεύουσας προ 92 ετών:

    ¨Συνήθως ψεύτικες πέτρες βάζουν σε ωραία χρυσά δαχτυλίδια. Αλλά ωραία μπριλάντια σε μολυβένια ή ντενεκεδένια δαχτυλίδια δεν θα είδατε βέβαια. Αυτό το παράξενο το βλέπω διαρκώς στο Κάιρο. Ο οκταγωνικός κήπος της Εζβεκίας που τον έκαμε με τόση φιλοκαλίαν και ηγεμονικήν αρχοντιά ο Ισμαήλ, μετακομίσας δένδρα από τα τέσσερα άκρα της υδρογείου, έχει τριγύρω στο κομψό του κυγκλίδωμα πλατύ πεζοδρόμιο. Λοιπόν από ετών ελείφθησαν όλα τα μέτρα από την κυβέρνησιν και τον λαόν προς συχασιάν και καταστροφήν μέσα κι έξω.

    Στα 1839 ήταν εκεί έλος και ένας πελώριος κροκόδειλος έφαγεν ένα γάλλον στρατιώτην. Τότε το Κάιρο τελείωνε στην Άταμπα ελ Χάδρα. Το Χαμζάουϊ ήταν η αριστοκρατικότερη συνοικία με τη πρωτεύουσα της και εκεί ο Πατριάρχης Ιερόθεος έκτισε το Πατριαρχείον, το οποίον μετέφερεν από το Χαρτ ερ ρουμ όπου σώζεται ο άγιος Μάρκος και όπου την Έδραν επεσκέφθη ο Ναύαρχος Κανάρης. Το Μούσκι ήταν η κυρία αρτηρία της πόλεως ποτιζόμενη με τουλούμπια από το Χαλίγκ. Το διέσχισεν ο Βοναπάρτης ντυμένος αραβικά με σαρίκι όταν επέστρεφεν απ΄ το Χαλίγκ που δήλωσε πως θα πήγαινε στη Μέκκα να προσκυνήση κι έγινε ο Σουλτάν ελ Κεμπίρ. Επέστρεφε στο κονάκι του όπου τώρα το κατάστημα Σπύρου και το δένδρον του μικρού ξενοδοχείου ¨Ακρόπολις¨.

    Το αγγλικό Προξενείον ήταν ακριβώς πίσω απ΄ την Φραγκισκανική εκκλησία του Μουσκιού, όπου το 1901 ανεκάλυψαν τα αρχεία του ανέπαφα. Επί Μεχμέτ Αλή εξετάθη η πόλις έως την γαλλικήν Πρεσβείαν. Τότε και το έλος της Εζβεκίας εχερσεύθη και κατόπιν ο Ισμαήλ το μετέβαλεν εις μικρόν παράδεισον.

    Σήμερα μετά μισού αιώνος πρόοδον, όταν περνάς το πεζοδρόμι του βαστάς τη μύτη σου. Όχι πως βρωμούν τα λουλούδια, αφού λουλούδια δεν έμειναν, αλλά γιατί στις τέσσαρες πλευρές του έχει ουρητήρια. Είμαι υπέρ των ουρητηρίων και νομίζω ότι ο πολιτισμός φαίνεται από τα πολλά ουρητήρια και τις λίγες εκκλησίας που έχει μία πόλις. Αλλά με την συμφωνίαν τα μεν να είναι καθαρά και άοσμα, αι δε ευπρεπείς και συχνά γεμάτες. Η βορεία πλευρά είναι κατά μήκος σταθμός όνων και ανθρωπομόρφων ονηλατών. Όνοι και ονηλάται, επειδή διημερεύουν εκεί και εκεί τρώγουν και πίνουν, εννοούν να διεξαγάγουν επί τόπου όλα τα στάδια της πέψεως.

    Εις συμπλήρωμα εκεί είναι στημένα ή καταγής σε σκάφες ή σε δίσκους απάνω σε καφασωτά τρίποδα τα φορητά μηχανικώς αλλ΄ αφόρητα οσφραντικώς εστιατόρια, κόκκαλα θεόγυμνα, ταμίες με μυίες, παντζάρια στο ξύδι, κρεμμύδια, σπαράγγια, ντομάτες, ταμπούνια και όλο το εδεσματολόγιον των πεινόντων. Κατά γης δε, εννοείται ό,τι είδος σκουπίδια και υγρά φαντασθήτε. Η συνεχής ανατολική πλευρά είναι αφιερωμένη ειδικώτερον εις τους μάγους και τους φωτογράφους. Τέσσαρα πέντε κοδάκ καρφωμένα σε κασσονάκια πινέλων ή κεριών με βρώμικα σχοινιά προσαρμοσμένων και με παλιόχαρτα φραγμένα τις τρύπες των, περιμένουν τους πελάτες. Ένας σουδανός στρατιώτης, μια ιέρεια της Βάσσας με πολύχρωμες μπογιές λυωμένες στον ιδρώτα, ένας άλλος στρατιώτης και καμιά φορά κανείς εύπορος ομογενής που θέλει πορτραίτο για το διαβατήριο του, στέκονται στα κάγκελα ατενώς και τριγύρω το αμφιθέατρον των περιέργων χαμινίων που περιμένουν να ιδούν το μυστύριον του Λαμέρ. Μεταξύ των διπλοπόδιδες χάμω, ένας μάγος με άμμο και μια παρέκει μαύρη μάγισσα με χαρτιά κρυφομιλούν με τον πελάτην που κατέφυγε στα φώτα τους προς επισκευήν καρδιακών ζημιών. Παρέκει, μεταξύ των δύο μάγων και τριών όνων, άλλος, εβραίος αυτός, πωλεί χρωματιστές γυαλιστερές εικόνες : Κυνήγιον λεόντων, την ναυμαχίαν του Τραφάλγκαρ, τον απαραίτητον Ζαγλούλ με μπογιατισμένο φέσι, την Αγία Αικατερίνα να βαστά το δισκοπότηρο, μια Σουσάννα να βγαίνη απ΄ το μπάνιο της, μία θεόγυμνη να κυλιέται σε δέρμα τίγρεως, ¨ο πωλών τοις μετρητοίς και ο πωλών επί πιστώσει¨, η σταύρωσις του Χριστού και ένας κόπτης επίσκοπος. Όλ΄ αυτά κρεμασμένα σε μπάγγους με καρφίτσας ξύλινες της απλωσιάς. Στο πλάι του όρθιος ένας μπαρμπέρης, ξυρίζει την κορυφήν ενός μπουάμπη καθισμένου στο πεζοδρόμιον και σκυμμένου και με ένα θραύσμα καθρέπτου στο χέρι παρακολουθούντος τον εξωραϊσμόν και αναμετρούντος τας εκ τούτου αποψινάς κατακτήσεις. Αυτό δεν εμποδίζει άλλον να πωλή πιο εκεί μία κολώνα δύο μέτρων από φέσια μετά και άνευ φούντας, άλλον σακκάκια και πανταλόνια προς τρία δίγροσα και πιο εκεί τρίτον με τα περιστεράκια της τύχης και κάπου κρυμμένος από τους σκυμμένους πελάτας ο επιτήδειος που με τρία χαρτιά παίζει τον παπά.

    Αυτό είναι το πλαίσιον. Μέσα δε; Υπήρξε μια λίμνη με ένα τεχνητό ποταμάκι χαριτωμένα. Διαυγή νερά διαρκώς ανανεούμενα με κόκκινα ψαράκια και κύκνους ήταν η χαρά των παιδιών που έβαζαν τα καραβάκια των και χαίρονταν. Η λίμνη επεχωματώθη και τελευταία κατελείφθη από παράγγες εγγλέζικες. Χωρίς να είμαι ζαγλουλιστής, θυμώνω με αυτήν την ειδεχθή ασχημίαν της κατοχής.

    Έτσι το εν τρίτον του κήπου έγινε καντίνα. Έπειτα ένα μεγάλο καφενείο, ένα θέατρο και ένα ρεστωράν και τα ουρητήρια δεν άφηκαν τόπο για δένδρα και λουλούδια. Αλλ΄ ο συναγωνισμός του βανδαλισμού είναι πυρετώδης. Αρμένιοι, Ιταλοί (προ πάντων αυτοί), Γάλλοι, Όρουα ελ Όσκα, Εταιρία προς προστασίαν της παρθενίας των υπηρετριών, φιλική εταιρία των ζώων, και άλλαι φιλανθρωπικαί ή φιλοκτηνικαί συμμορίαι δίνουν εκεί τας καταστρεπτικάς ευεργετικάς των. Κοντάρια λοιπόν στραβοβαλμένα και τυλιγμένα σε πανιά χρωματιστά, σκοινιά με ηλεκτρικά φώτα, φαναράκια ντενεκεδένια με κεριά, παντιέρες των 30 συμμάχων που αλληλοτρώγονται αφού έφαγαν την Γερμανίαν και έφαγαν απ΄ αυτήν ως και του Αννάμ τη σημαία για να μην παραπονεθή το Αννάμ, λάκκοι εδώ, γενικό τσαλαπάτημα χλόης και λουλουδιών και η πόρτα του Βουλάκου με σκαλωσιές από παλιόξυλα και πανικά και επιγραφές και θυρεούς γερμένους και μέσα μεγάλα τσαντίρια με χρυσωμένες γύψινες πολυθρόνες με τις εν τέλει που μοιάζουν σαν καμήλες σε μπουντουάρ κομψές κυρίες και δυο τρεις μουσικές να ορύωνται απελπιστικά, όλ΄ αυτά μαζί αποτελούν την ευεργετικήν. Την άλλη μέρα το θέαμα είναι σπαρακτικό. Όλα ριχμένα, σπασμένα, απαίσια, γυμνωμένα μαρτυρούν πως απ΄ εδώ πέρασε το αριστούργημα της πλάσεως, το βρωμερότερον ζώον που λέγεται Άνθρωπος. Λέγουν πως μας έπλασε ο Θεός καθ΄ ομοίωσιν του. Πως θα ήμασταν αν μας έπλαττε ο διάβολος;¨.

  • Ο Αιγυπτιώτικος τύπος τιμάται σε Κάιρο και Αλεξάνδρεια

    Ο Αιγυπτιώτικος τύπος τιμάται σε Κάιρο και Αλεξάνδρεια

    ΠολιτισμόςΔύο μεγάλες εκδηλώσεις για τον αιγυπτιώτικο τύπο, για το σπουδαίο αυτό κομμάτι ιστορίας του Ελληνισμού της Χώρας του Νείλου, αλλά και για όλους τους δημοσιογράφους που με την πένα τους προσέφεραν την ίδια την ψυχή τους στην παροικία, πραγματοποιεί στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια η ιστοσελίδα ΠΥΡΑΜΙΣ, αποδίδοντας φόρο τιμής στους πρωτεργάτες των αιγυπτιώτικων μέσων μαζικής ενημέρωσης τα τελευταία 150 χρόνια.

    Τις εκδηλώσεις θα τιμήσει με την παρουσία του και θα χαιρετίσει εκ μέρους της Ελλάδας ο Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης κ. Ελευθέριος Κρέτσος.

    Πολύτιμοι αρωγοί σε αυτήν την προσπάθεια είναι η Αιγυπτιώτισσα επιχειρηματίας κα Αικατερίνη Σοφιανού – Μπελεφάντη, οι Ελληνικές Κοινότητες Καΐρου και Αλεξανδρείας, καθώς και η Εθνική Τράπεζα Ελλάδος – δίκτυο Αιγύπτου, οι οποίοι στηρίζουν με κάθε τρόπο τις δύο μεγάλες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στο Ελληνικό Κέντρο Καΐρου στις 27 Νοεμβρίου στις 9 το βράδυ, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα κ. Κρέτσου και του Έλληνα Πρέσβη κ. Χριστόδουλου Λάζαρη και στις 29 Νοεμβρίου στις 8 το βράδυ στην Αίθουσα Εκθέσεων του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια, με τη θερμή στήριξη του Γ. Προξένου κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκη.

    Με ξεχωριστό ενδιαφέρον αναμένεται η παρέμβαση του Αλεξανδρινού Διευθυντή της «Εφημερίδας των Συντακτών» Νικόλα Βουλέλη. Από την πλευρά τους, οι Πρόεδροι των δύο Ελληνικών Κοινοτήτων Καΐρου και Αλεξανδρείας, Χρήστος Καβαλής και Γιάννης Παπαδόπουλος, θα μιλήσουν για τις δύο σημερινές αιγυπτιώτικες κοινοτικές εφημερίδες, το «ΝΕΟ ΦΩΣ» και τον «Αλεξανδρινό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ». Ο Σύμβουλος Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας στο Κάιρο, δημοσιογράφος Γιώργος Κουτσούμης θα μάς μεταφέρει τις προσωπικές του μνήμες από την εφημερίδα που δούλευε με τον πατέρα του Ντίνο Κουτσούμη, τον «Ταχυδρόμο» στην Αλεξάνδρεια. Σημαντική αναμένεται η παρέμβαση του Συμβούλου του Γενικού Γραμματέα, Γιώργου Φλωρεντή, επίσης Αλεξανδρινού. Ενώ, η Καϊρινή δημοσιογράφος Μαρία Αδαμαντίδου θα μάς αποκαλύψει ενδιαφέροντες πτυχές του αιγυπτιώτικου τύπου, αναφερόμενη κυρίως σε σατυρικά – πολιτικά έντυπα της εποχής.

    Να σημειωθεί ότι ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός δεν έπαψε ποτέ να απολαμβάνει το δικαίωμα και πολύτιμο αγαθό της ενημέρωσης, από το 1862 μέχρι και σήμερα, όπου εκδίδονται οι δύο τοπικές εφημερίδες, το «ΝΕΟ ΦΩΣ» Καΐρου και ο «Αλεξανδρινός ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», συμβάλλοντας στην είδηση μαζί με την ιστοσελίδα «ΠΥΡΑΜΙΣ», που ενώνει ηλεκτρονικά την ενημέρωση του Αιγυπτιώτη Ελληνισμό σε όλον τον κόσμο, ξεκινώντας από το Κάιρο, φτάνοντας στην Αθήνα, τον Καναδά, το Γιοχάνεσμπουργκ, μέχρι και την Αυστραλία.

    (Πηγή: http://pyramisnews.gr)