Ετικέτα: Κάιρο

Την Πέμπτη 8 Ιουνίου στην αίθουσα της Αχιλλοπουλείου Σχολής έλαβε χώρα μία πολύ συγκινητική εκδήλωση-αφιέρωμα στο έργο και την προσφορά της Δέσποινας Ζαμπάφτη, γνωστής σε όλους ως “Θεία Δέσπω”, αλλά και στο ελληνικό πρόγραμμα του Αιγυπτιακού ραδιοφώνου που εδώ και πολλές δεκαετίες συντροφεύει τον Απόδημο Ελληνισμό της Αιγύπτου.

Η διοργάνωση της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου και της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στο Κάιρο. Βασικοί ομιλητές της εκδήλωσης ήταν ο κ. Σαμουήλ Μπισάρα διερμηνέας, μεταφραστής Αραβικών, η κα Σούλα Θεοχάρη, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Πορτ Σαΐντ και ο κ. Δημήτριος Σκουφαρίδης.

Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σπάνιο αρχειακό υλικό, από το προσωπικό αρχείο της “Θείας Δέσπως”, το οποίο ευγενικά παραχώρησε η κόρη της κα Χρυσάνθη Σκουφαρίδη, Γενική Γραμματέας της Ε.Κ.Κ. σε δύο προθήκες στο διάδρομο της Σχολής έξω από την είσοδο του Θεάτρου, ενώ ακούστηκε σπάνιο επίσης ηχητικό ντοκουμέντο από τις εκπομπές.

Οι ομιλητές μίλησαν για την προσωπικότητα της Δέσποινας Ζαμπάφτη, αλλά και για τη μεγάλη της προσφορά προς τον Ελληνισμό της Αιγύπτου μέσω των ραδιοφωνικών της εκπομπών.

Η Δέσποινα Ζαμπάφτη γεννήθηκε στο Κάιρο στις 20 Μαρτίου 1933. Το 1951 αποφοίτησε από το Εμπορικό τμήμα του Γυμνασίου της Αχιλλοπουλείου Σχολής. Το αμέσως επόμενο έτος προσλαμβάνεται ως υπάλληλος στα καταστήματα γουναρικών του Έλληνα επιχειρηματία Σιστοβάρη και σε μικρό χρονικό διάστημα αναλαμβάνει τη διεύθυνση τους ωε το κλείσιμο τους το 1971 λόγω επαναπατρισμού του ιδιοκτήτη στην Ελλάδα. Τον ίδιο χρόνο ξεκινά να εργάζεται στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα της Αιγυπτιακής ραδιοφωνίας συμπαρουσιάζοντας μς τον κ. Σπύρο το παιδικό πρόγραμμα “Η γωνιά του παιδιού”. Γίνεται μέλος του ερασιτεχνικού θεατρικού συγκροτήματος του Συλλόγου Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής που αναλαμβάνει ο ηθοποιός του θεάτρου και του Αιγυπτιακού κινηματογράφου Γεώργιος Ιορδανίδης. Το 1960 καλείται από τον κ. Αμπντέλ Χαμίντ Ελ Χαντίντι, τότε υποδιευθυντή της Αιγυπτιακής ραδιοφωνίας, υπεύθυνο για τα ξένα προγράμματα, ο οποίος της ζητάει να παρουσιάζει μόνη της το πρόγραμμα εβδομαδιαία και για 30 λεπτά λόγω επαναπατρισμού του συμπαρουσιαστή της. Μετά από περίοδο έξι μηνών παρουσιάζει επίσης το πρόγραμμα “Κατ’ εκλογή των ακροατών” τρεις φορές την εβδομάδα, όπου λαμβάνει πάνω από 600 επιστολές εβδομαδιαίως, που της ζητούν να ακουστούν συγκεκριμένα τραγούδια. Στην αρχή της δεκαετίας του ’70 παρουσιάζει τη 45΄εβδομαδίαια εκπομπή “Τραγούδια και εκπλήξεις”. Ακολουθούν διάφορα άλλα προγράμματα. Το 1984 και στα πλαίσια των εορτασμών των 50 χρόνων της Αιγυπτιακής ραδιοφωνίας παρασημοφορείται από τη διεύθυνση της για την προσφορά της στο Ελληνικό πρόγραμμα.

«Μία μικρή Ελλάδα προσπαθούμε να έχουμε εδώ εμείς οι Ελληνες της Αιγύπτου», αρχίζει να λέει ο κ. Χρήστος Καβαλής, γέννημα-θρέμμα Αιγυπτιώτης και πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας Καΐρου. Με σπουδές ηλεκτρονικού μηχανικού εργάζεται ως διευθύνων σύμβουλος σε επιχείρηση παραγωγής χαρτιού και ανήκει στην τρίτη γενιά Ελλήνων. Με τη συρρίκνωση στην οποία έχει οδηγηθεί σήμερα το ελληνικό στοιχείο στην Αίγυπτο, οι προσπάθειες να παραμείνει ζωντανό το «κύτταρο», αποκτούν ιδιαίτερη σημασία: «Περίπου 5.000 έχουμε απομείνει σήμερα, διάσπαρτοι στη χώρα. Πλέον, δεν είμαστε αμιγής ελληνική κοινότητα, η μεικτή γλώσσα –ελληνική και αραβική– έχει επικρατήσει. Οι προσλαμβάνουσες των παιδιών είναι κυρίως στα αραβικά και παρόλο που λαμβάνουν απολυτήριο ισότιμο μ’ εκείνο της Ελλάδας ή συμμετέχουν σε δράσεις των ελληνικών σωματείων, η γενικότερη παιδεία τους παρουσιάζει κενά. Η ανάγκη για εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου, οι οποίες θα τα κάνουν να αισθανθούν ότι βρίσκονται στην Ελλάδα, είναι επιτακτική», καταλήγει.

Ανταποκρινόμενοι σε αυτό ακριβώς το κάλεσμα, η Ομάδα Τέχνης «Πάροδος», εδώ και περίπου 23 χρόνια, δημιουργεί σε ετήσια βάση δράσεις με τους μαθητές των δύο ελληνικών εκπαιδευτηρίων στην Αίγυπτο: στην Αλεξάνδρεια, το δημοτικό στην Τοσιτσαία Σχολή και το Αβερώφειο Γυμνάσιο, στο Κάιρο, το δημοτικό στην Αχιλλοπούλειο Σχολή και το γυμνάσιο, λύκειο στην Αμπέτειο.

Η παρότρυνση έρχεται από τον Αιγυπτιώτη, Ηλία Πίτσικα, υπεύθυνο της Ομάδας: «Προτεραιότητά μου, να δημιουργούμε διαδραστικά προγράμματα για τους Ελληνες μαθητές της Αιγύπτου, ενώ είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι οι νεότερες γενιές συνεργατών, χωρίς να έχουν κάποια σχέση με τη χώρα και με νωπές ακόμη τις μνήμες από το ευρωπαϊκό τοπίο όπου οι περισσότεροι βρέθηκαν στο πλαίσιο των σπουδών τους, έρχονται με μεγάλη χαρά».

Ποιο ήταν όμως το περιεχόμενο των δράσεων στην Αχιλλοπούλειο Σχολή; Σύμφωνα με τον κ. Πίτσικα, «στόχος μας ήταν να οδηγήσουμε τα παιδιά σε μία καλλιτεχνική έκφραση, η οποία εκτέθηκε την τελευταία μέρα στους γονείς. Τα μικρότερα ασχολήθηκαν με το θεατρικό παιχνίδι, ενώ από τα μεγαλύτερα, ορισμένα δημιούργησαν μία χορογραφία και κάποια άλλα γύρισαν μία μικρού μήκους ταινία. Ολα τραγούδησαν ελληνικά τραγούδια. Στις δράσεις μας εντάχθηκαν με ένα δυναμικό εργαστήρι και οι μαθητές του γυμνασίου της Αμπετείου Σχολής. Σε ρόλο εμψύχωσης από την Ομάδα ήταν οι: Γιάννης Σφυρής, Ελένη Καλογιάννη, Σοφία Δράκου, Λεωνίδας Τσαγανός, Δημήτρης Καρατζάς και Νιόβη Ρέλλα», θα πει ο υπεύθυνός της.

Τις δικές της εντυπώσεις από την ολιγοήμερη παραμονή της στο Κάιρο και τη συμμετοχή της στις καλλιτεχνικές δράσεις, καταγράφει η 23χρονη χημικός, Ελένη Καλογιάννη: «Από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς σε αυτό το γεμάτο αντιθέσεις, άναρχο αλλά ταυτόχρονα κινηματογραφικό σκηνικό, γοητεύεσαι. Στο σχολείο, το συναίσθημα φοβερό! Μόλις ανοίγει η πόρτα, ένα κύμα παιδιών έρχεται τρέχοντας να σε υποδεχθεί, σε αγκαλιάζει. Αλλά και όταν τελειώσαμε, έρχονταν τα παιδιά για να μας αφήσουν γράμματα: “Σας αγαπάμε!”, “Νιώσαμε πολύ όμορφα με όσα κάναμε!”, “Ελπίζουμε να σας έχουμε σύντομα πάλι κοντά μας”, έγραφαν. Είναι συγκινητικό το πόσο έντονα βίωσαν όλη αυτή την εμπειρία. Και πόση αγάπη μας έδειξαν!».

Πώς καταγράφει το μέλλον των παιδιών της ελληνικής κοινότητας ο κ.Καβαλής; «Ο σχεδιασμός της κοινοτικής πολιτικής προσβλέπει στο να σταδιοδρομήσουν τα παιδιά αυτά στην Αίγυπτο, διαφορετικά οι κοινότητες θα διαλύονταν. Αλλωστε, οι προοπτικές της αιγυπτιακής οικονομίας είναι αρκετά καλές με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης σε όλους τους τομείς: στα καταναλωτικά προϊόντα, στην ενέργεια, ενώ διαθέτει υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο. Στα συν, η εξαιρετική γεωγραφική της θέση και οι καλές διμερείς και πολυμερείς σχέσεις της με όλη την Αφρική».

Θέσεις εργασίας

Υστερα από μία τόσο ελκυστική παρουσίαση των επαγγελματικών δυνατοτήτων στην Αίγυπτο, μήπως θα αποτελούσε λύση και για τους νέους στην Ελλάδα; «Κακώς δεν γίνεται καμία κίνηση να έρθουν νέοι Ελληνες προς εμάς. Από την άλλη, πώς θα μπορούσαμε εμείς, που δεν είμαστε παρά ένας σχετικά μικρός, φιλανθρωπικός οργανισμός να πούμε “ελάτε”; Υπάρχουν κάποιες θέσεις στα νοσοκομεία ή στο γηροκομείο μας, χρειαζόμαστε ψάλτες, μουσικούς… επαγγέλματα που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την κοινότητα. Αν πάλι κάποιος κατέχει ξένες γλώσσες, υπάρχουν ευκαιρίες για εργασία στη βιομηχανία. Βέβαια δεν είμαστε Ντουμπάι – οι μισθοί είναι χαμηλότεροι, όμως και η ζωή είναι πολύ φθηνότερη εδώ. Βασικά πλεονεκτήματα αποτελούν ακόμη τόσο η κοντινή απόσταση – δύο ώρες Κάιρο-Αθήνα– όπως και η καλή αντιμετώπιση των Ελλήνων. Σκεφτείτε πως στους ελέγχους ασφαλείας, όταν σου ζητήσουν εθνικότητα και πεις “greek”, περνάς αμέσως!».

(www.kathimerini.gr)

Στη φιλόξενη Αίθουσα Εκδηλώσεων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας στην Αθήνα και υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα κου Ελευθέριου Κρέτσου, επανελήφθη με πολύ μεγάλη επιτυχία την Πέμπτη 4 Μαΐου η εκδήλωση-αφιέρωμα στα Αρχεία της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου.

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, την οποία εκπροσώπησε ο Πρόεδρος της Ε.Κ.Κ. κ. Χρήστος Καβαλής, ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων από τον οποίο παραβρέθηκε ο Πρόεδρος κ. Κώστας Μιχαηλίδης και ο Σύλλογος Ελλήνων Καΐρου από τον οποίο μίλησε ο Πρόεδρος κ. Μιχάλης Μπίσκος. Ομιλίες απηύθυναν επίσης ο Πρόεδρος της Επιτροπής Αποδήμου Ελληνισμού της Ελληνικής Βουλής κ. Τριανταφυλλίδης, ο βουλευτής κ. Σιούφας, ο Αναπληρωτής Γενικός Δ/ντής της Γ.Γ.Α.Ε. κ. Δημ. Πλευράκης, η Επόπτρια Γραφείων της Ε.Κ.Κ. κα Βίλλυ Πολίτη και το στέλεχος των Αρχείων κα Χάιδω Ζώτου, ενώ προβλήθηκε τηλεοπτικό και φωτογραφικό υλικό που πραγματικά εντυπωσίασε τους 150 παρευρισκομένους που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, που έγινε παρουσία του Ειδικού Γραμματέα των θεμάτων ενημέρωσης της μεταβαστευτικής πολιτικής κου Γιώργου Φλωρεντή.

Τίτλος της εκδήλωσης ήταν “Αρχείο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου: Ένας αιώνας και πλέον ιστορίας”. 

(Πηγή: Νέο Φως)

της Μαρίας Μενεγάκη και της Ελένης Καλογιάννη

Για εικοστή τρίτη συνεχή χρονιά, τέλη Φλεβάρη, η ομάδα τέχνης Πάροδος “έπιασε λιμάνι” στην Κορνίς της Αλεξάνδρειας.  Με την υποστήριξη της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας, ανέλαβε να οργανώσει το ετήσιο διαδραστικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τίτλο “Μέρες χαράς και δημιουργίας”.

Τα μέλη της ομάδας, νέοι με παιδαγωγική εμπειρία που ασχολούμαστε με το θέατρο, τη μουσική, το χορό, το σινεμά, σε συντονισμό του κ. Ηλία Πίτσικα μαζί με τη Μαρία Μενεγάκη και την Ελένη Καλογιάννη, γεμίσαμε τις βαλίτσες με ιδέες, κιθάρες, γκόου προ, και κανά δυο ρούχα και την Πέμπτη 23/02 ανεβήκαμε στο αεροπλάνο με προορισμό το Κάιρο. Φέτος ήμασταν δεκατέσσερις. Αφού προσγειωθήκαμε, μπήκαμε ευθύς σε λεωφορείο για την “Εσκεντερέια”. Τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής ακούσαμε τον ήχο των κυμάτων να ξεβράζονται παραλιακά και ξέραμε ότι είχαμε φτάσει στη ρομαντική και ποιητική Αλεξάνδρεια.

Κι έτσι, την Παρασκευή 24/02, με μεγάλη χαρά και τρεις ώρες ύπνου, ξαναβρεθήκαμε ύστερα από ένα χρόνο, με τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Τοσιτσαίας και Πρατσικείου Σχολής και του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου.  Μικροί και μεγάλοι ανταλλάξαμε στα γρήγορα νέα και χωριστήκαμε σε εργαστήρια χορού, κινηματογράφου και σύνθεσης στίχων-ποιήματος.  Η μέρα κύλησε μες τις φωνές, το παιχνίδι, την κίνηση.  Και να ‘σου το βράδυ, που παίξαμε μουσική στο εντευκτήριο της Ένωσης με πρώτο, τον Κώστα με το μπουζούκι του! Κάηκε το πελεκούδι!

Το Σάββατο 25/02, συνεχίστηκαν τα εργαστήρια, ώσπου την Κυριακή ήμασταν καλεσμένοι στη γιορτή που οργάνωσε το Λύκειο Ελληνίδων Αλεξάνδρειας στο Ελληνικό γηροκομείο, όπου γευτήκαμε τις λιχουδιές του Ντελίς -παραδοσιακά ελληνικό ζαχαροπλαστείο- και παίξαμε ζωντανή μουσική. Στη συνέχεια, ήρθε κι ο αποκριάτικος χορός που οργανώσαμε μαζί με την υποστήριξη του Σ.Ε.Π. και Σ.Ε.Ο. στο γυμναστήριο, γεμάτος  μασκαράδες, σφυρίχτρες, τραγούδι. Ο χορός έκλεισε με την παρουσίαση του αποτελέσματος του εργαστήριου χορού, το οποίο συντόνισε και σχεδίασε η Ελένη Βασιλονικολού.

Την Δευτέρα 27/02 το πρωί, κάποιοι από μας έμειναν πίσω στο Γιούνιον Χοτέλ να ολοκληρώσουν το μοντάζ της μαθητικής ταινίας, ενώ οι υπόλοιποι ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού και πήγαμε στο προάστιο Αμπου-Κιρ, όπου επισκεφθήκαμε το αραβικο-φραντζεσκάνικο σχολείο της Σάντα Λουτσία και οργανώσαμε δράσεις θεατρικού παιχνιδιού σε τρεις διευρυμένες αριθμητικά ομάδες μαθητών.  Παρ’ότι δεν μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, πολλές φορές καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλο χωρίς λόγια,  μες απ’τ’τον κώδικα του παιχνιδιού. Χρέη διερμηνέα από αραβικά σε ελληνικά και αντίστροφα τέλεσε η ελληνίδα φοιτήτρια στη φαρμακευτική σχολή της Αλεξάνδρειας, Μαρία Σκαμβούγερα. Αισθανθήκαμε ότι αυτή επικοινωνία άρεσε στους μαθητές κι έτσι μας αποχαιρέτησαν τραγουδώντας στίχους της Umm Kulthum, το αηδόνι της Ανατολής.

Την Τρίτη 28/02, τελευταία μέρα στην Εσκεντερέια, συναντήσαμε ξανά τους φίλους από το δημοτικό και το γυμνάσιο και οργανώσαμε δράσεις παιχνιδιού και θεατρικής έκφρασης με κατάληξη την παρουσίαση του κειμένου “Καθαρίστρια Χάος” της Κατερίνας Κρις, εκδ. Πατάκη, στην αίθουσα Ιουλία Σαλβάγου, με ερμηνείες της Νιόβης Ρέλλα και της Ελένης Καλογιάννη. Λίγο πριν το σχόλασμα και πριν πούμε αντίο, παρουσία εκπαιδευτικών, διευθυντών, δασκάλων, μαθητών των εκπαιδευτηρίων, εκπροσώπων τη Ε.Κ.Α. και του Γενικού Πρόξενου Αλεξάνδρειας, έγινε το κλείσιμο της τετραήμερης ανταλλαγής μας. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η πρώτη παγκόσμια προβολή της τρίλεπτης ταινίας που δημιουργήθηκε από το εργαστήρι κινηματογράφου με τίτλο “Step by Step”, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τσαγανού και Γιάννη Μπρουκλόγιαννη και μουσική Γιώργου Μενεγάκη, Δημήτρη Καρατζά και Κωσταντίνου Καρανάσιου.  Θέμα της είναι το ομώνυμο τραγούδι ραπ που γράφτηκε από τους μαθητές με την ενθάρρυνση των  μελών της Παρόδου. Τα γυρίσματα έγιναν μες στο ελληνικό τετράγωνο και η ηχογράφηση στο “Προσκοπείο Studios”. “Ω – Ω, βήμα – βήμα τη φορά, με την αγάπη στη καρδιά, έτσι θα παμε μακριά, στην Αλεξάνδρεια”.

Αποχαιρετίσαμε τους μαθητές μαζί και με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας που ήταν μαζί μας: τη Ζήνα Παναγοπούλου, το Μίχαλη Σαχά, το Μάνο Αλεξαντωνάκη και την Αριάδνη Κουρεμένου. Κι έτσι αφήσαμε πίσω μας την πόλη του Καβάφη, βάζοντας πλώρη για το κοσμοπολίτικο Κάιρο.  Βέβαια,  καθ’οδόν, δεν μπορέσαμε να μην επισκεφθούμε το Φαγιούμ, μια -πλέον- κωμόπολη, νότιοδυτικά του Καϊρου, όπου γεννήθηκε ο Ηλίας.  Το βράδυ, Κάιρο, τσεκ ιν στο ξενοδοχείο και στα καπάκια τσεκ ιν στην μουσικοχορευτική παράσταση των δερβίσιδων, ακολουθούμενη από βόλτες και τσάι στο παζάρι του Αλ Χαλίλι.

Την Πέμπτη 02/03, επισκεφθήκαμε τα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια του Καϊρου και το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο, όπου οργανώσαμε δράσεις και παιχνίδια με τους μαθητές κι ανταλλάξαμε λέξεις και τραγούδια με τους Αιγυπτίους που μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα.

Μετά από έξι μέρες δημιουργίας και χαρας, η Παρασκευή 03/03 ήταν η μέρα της επιστροφής.  Βάλαμε στις βαλίτσες τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις μας, πήραμε μια βαθιά ανάσα Αιγύπτου και μπήκαμε στο αεροπλάνο με προορισμό την όμορφη Αθήνα, ελπίζοντας του χρόνου να ξανανταμώσουμε τους φίλους μας του νότου, με νέες ιδέες, όρεξη για παιχνίδι και δημιουργία.

“Η παραμονή μας στην Αλεξάνδρεια είχε πολλές δυνατές στιγμές. Μία σπουδαία που συγκρατώ είναι στο Αμπου-Κιρ, όταν ένας μαθητής πήρε το ρόλο του διευθυντη που φωνάζει στους αργοπορημένους υπαλλήλους του, με μεγάλη ωριμότητα και ειλικρίνεια. Εκείνος μας φώναζε στα αραβικά, εμείς λέγαμε “Λα”-όχι στ’αραβικά- κι ελληνικά και με κάποιο τρόπο συνεννοηθήκαμε. Μία άλλη στιγμή που θα μου μείνει είναι καθ’οδόν για το Φαγιούμ, όπου μείναμε από λάστιχο στην εθνική οδό, στη μέση της ερήμου.  Ο οδηγός μας, ο κ. Σέχντα, ψύχραιμος όσο δεν πάει, συνεχίζει να οδηγεί  ως που εμφανίστηκε στα δεξιά μας, σαν όαση, ένα μίνι βουλκανιζατέρ ερήμου.  Οι πέντε άνθρωποι που δούλευαν εκεί σήκωσαν το γεμάτο με ανθρώπους πούλμαν κι άλλαξαν το λάστιχο στο πιτς φιτίλι.  Παλιότερα, όταν είχα επισκεφθεί την Αλεξάνδρεια με είχε εντυπωσιάσει η ατμόσφαιρα:  η θάλασσα, η αρχιτεκτονική, τα λόγια του Καβάφη. Σήμερα όμως η μυρωδιά της Αιγύπτου για μένα είναι οι άνθρωποι.  Εκείνοι που παρά τις δυσκολίες, επιμένουν.  Οι φτωχοί άνθρωποι με τη χρυσή καρδιά.”  – Μαρία Μενεγάκη, ασχολείται με το θέατρο στη Λυών

“Αν κλείσω για λίγο τα μάτια αμέσως έρχεται στο μυαλό μου η αυλή του Αβερώφειου, τα παιχνίδια, τα γέλια, τα τραγούδια. Η Αλεξάνδρεια είναι σταθμός χαράς και δημιουργίας. Ξεχωρίζω τη μέρα που επισκεφτήκαμε ένα αραβικό σχολείο στο Αμπου Κιρ, και επικοινωνήσαμε με το παιχνίδι παρά με τις λέξεις, καθώς οι μαθητές μιλούσαν αραβικά και εμείς ελληνικά! Είναι σπουδαίο η γλώσσα να μην αποτελεί εμπόδιο στην επικοινωνία, αλλά να είναι τελικά πρόκληση για να βρεις άλλη δίοδο αλληλεπίδρασης – και τι καλύτερο από τη μουσική και το παιχνίδι. Μία εικόνα που μου έμεινε, είναι οι πρωινές τρεχάλες στην αυλή του δημοτικού σχολείου στην ελληνική κοινότητα και οι κρυψώνες πίσω απ’τα μεγάλα δέντρα. Μακάρι να ‘χα και εγώ μια τέτοια αυλή στο σχολείο μου όταν ήμουν μαθήτρια! Φεύγοντας από την Αλεξάνδρεια και με την προσδοκία να επιστρέψω ξανά σύντομα, σκέφτομαι την πολύβουη ατμόσφαιρα, τον αέρα, τα αρώματα, τον ουρανό και τη Μεσόγειο, και την πηγαία ευγένεια των ανθρώπων που σε κάθε βήμα σου είναι αισθητή.” – Ελένη Καλογιάννη, χημικός

Ευχαριστούμε απο καρδιάς την Ε.Κ.Α. για τη φροντίδα και το ιδιαίτερο νοιάξιμο καθ’όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στην όμορφη Αλεξάνδρεια.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων της Ομάδας Τέχνης “Πάροδος” στην Αλεξάνδρεια ο κ. Ηλίας Πίτσικας, συντονιστής της Ομάδας και ο κ. Δημήτρης Κάβουρας, Έφορος Τύπου & Επικοινωνίας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας μίλησαν στη ραδιοφωνική εκπομπή “City Skai Lights” και στους Μαρία Αναστασοπούλου και Γιάννη Κολοκυθά για αυτή τη μακρόχρονη συνεργασία ανάμεσα στην “Πάροδο” και την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας.