Την Κυριακή 13 Μαρτίου στις 19:00 θα προβληθεί η ταινία της Μαργαρίτας Μαντά “Για Πάντα” στο Auditorium. Η ταινία είναι παραγωγή 2014. Θα υπάρχουν και υπότιτλοι στα αγγλικά.
Η προβολή της ταινίας γίνεται στα πλαίσια του κινηματογραφικού προγράμματος του Arts Center της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Tο Μορφωτικό Κέντρο
της Πρεσβείας της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου στην Αθήνα,
τιμώντας τα 90α γενέθλια του καταξιωμένου Αιγυπτιώτη Εικαστικού Καλλιτέχνη
Πλάτωνα Λάμπρου
παρουσιάζει έκθεση με θέμα
«Νοσταλγίες»
τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν στις 11 Μαρτίου 2016 ώρα 6.30 μμ στην αίθουσα του Κέντρου
Πανεπιστημίου 6 (3ος όροφος)
Στην έκθεση παρουσιάζονται
επιλεγμένα έργα του των τελευταίων ετών
Τα υποψήφια για Οσκαρ ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Claude Lanzmann: Spectres of the Shoah» και «Chau, Beyond the Lines» μαζί και τη νέα ταινία του ελληνικής καταγωγής Αμερικανού σκηνοθέτη, Λούι Ψυχογιού, «Racing Extinction» θα προβάλει το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης-Εικόνες του 21ου Αιώνα, που θα πραγματοποιηθεί από τις 11 έως τις 20 Μαρτίου.
Ο ελληνικής καταγωγής αμερικανός σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός, βραβευμένος με Όσκαρ για το The Cove, συνεχίζει τον παγκόσμιο διάλογο για την καταστροφική επέμβαση του ανθρώπου στον πλανήτη με το Racing Extinction, ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ για την μαζική εξαφάνιση ειδών. Το bullying, παιδικά τραύματα και ένας φαύλος κύκλος βίας διερευνώνται με ξεχωριστό τρόπο στο νέο ντοκιμαντέρ White Rage του αιχμηρού φινλανδού κινηματογραφιστή Άρτο Χαλόνεν. Η Γαλλίδα Κλερ Σιμόν, ανακαλύπτει έναν κρυμμένο παράδεισο στο The Woods Dreams Αre Made of. Μέσα στο δάσος του Βενσέν στο Παρίσι, άστεγοι, περιθωριακοί, μετανάστες και κυνηγοί μιας ουτοπικής κοινωνίας, βιώνουν μια πραγματικότητα διαφορετική, γεμάτη όνειρα, αλλά και κινδύνους.
Ο Άλμπερτ Μέιζελς (1926-2015), ο σπουδαίος κινηματογραφιστής, πρωτοπόρος του direct cinema μαζί με τον αδερφό του Ντέιβιντ, μας αποχαιρετά με το ντοκιμαντέρ In Transit, το οποίο συνυπογράφει με τους Λιν Τρου, Νέλσον Γουόκερ, Μπεν Γου και Ντέιβιντ Ουσούι. Μια διαδρομή στις ζωές των επιβατών του Empire Builder, του ιστορικού τρένου που διασχίζει 2.200 μίλια των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο κύκνειο άσμα της, το ντοκιμαντέρ No Home Movie, η βελγίδα σκηνοθέτις Σαντάλ Ακερμάν (1950-2015), χτίζει το συγκινητικό πορτρέτο της μητέρας της, επιζήσασας του Άουσβιτς η οποία λίγο πριν πεθάνει εξομολογείται στην κάμερα τις απάνθρωπες μνήμες που όρισαν την ύπαρξή της.
Το μνημειώδες–9μιση ωρών–ντοκιμαντέρ του γάλλου δημιουργού Κλοντ Λανζμάν Shoah (1985) που γυρίστηκε σε διάρκεια δώδεκα ετών, τον έφερε αντιμέτωπο με τη φρίκη του Ολοκαυτώματος. Και τον σημάδεψε για πάντα. Στο 40λεπτο ντοκιμαντέρ Claude Lanzmann: Spectres of the Shoah του Βρετανού Άνταμ Μπενζίν, ο Λανζμάν εξομολογείται άγνωστες ιστορίες από τα γυρίσματα, αλλά και την ψυχολογική φόρτιση που τον ακολουθεί έως σήμερα. To Claude Lanzmann: Spectres of the Shoah είναι υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ μικρού μήκους.
Το επίσης υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ μικρού μήκους Chau, Beyond the Lines της Κόρτνεΐ Μαρς, αφηγείται την συγκινητική και θαρραλέα ιστορία του έφηβου Βιετναμέζου Τσάου, ο οποίος γεννήθηκε με σοβαρή δυσμορφία στα άκρα εξαιτίας του Πορτοκαλί Παράγοντα, της χημικής ουσίας που χρησιμοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ και ευθύνεται για θανάτους και ακρωτηριασμούς ανθρώπων, αλλά και για γεννήσεις παιδιών με δυσμορφίες. Πίσω απ’ το Uncle Howard του Άαρον Μπρούκνερ (ΗΠΑ) κρύβεται μια προσωπική σχέση, αλλά και μια ολόκληρη εποχή. Ο ντοκιμαντερίστας εστιάζει στον θείο του, τον σκηνοθέτη Χάουαρντ Μπρούκνερ, ο οποίος αν και πέθανε σε ηλικία 34 ετών, άφησε έντονο το αποτύπωμά του. Σημείο αναφοράς αποτελεί η σχέση εμπιστοσύνης του με τον Γουίλιαμ Μπάροουζ που του επέτρεψε να γυρίσει το Burroughs: The movie, το μοναδικό ντοκιμαντέρ με τη συμμετοχή του μεγάλου συγγραφέα. Ο Τζιμ Τζάρμους, η Σάρα Ντράιβερ και ο Ρόμπερτ Γουίλσον μιλούν μεταξύ άλλων για τον Μπρούκνερ.
Τη διαδρομή της θρυλικής μουσικού Τζάνις Τζόπλιν ακολουθεί το ντοκιμαντέρ Janis: Little Girl Blue της Έιμι Μπεργκ (ΗΠΑ). Με την αφήγηση της Cat Power, η Μπεργκ χτίζει το πορτρέτο μιας πολυσχιδούς προσωπικότητας που επηρέασε γενιές καλλιτεχνών, παρουσιάζει την ευάλωτη πλευρά της, τη μουσική της ευφυΐα, ένα καλλιτεχνικό ταξίδι που διήρκεσε μόλις 27 χρόνια, αλλά έμεινε στην ιστορία. Ο πολυβραβευμένος φωτογράφος Αρά Γκιουλέρ, Τούρκος αρμενικής καταγωγής, είναι ο πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ The Eye of Istanbul (Τουρκία) των Μπινούρ Καραεβλί και Φατίχ Καϊμάκ. Οι σκηνοθέτες δανείζονται τον τίτλο απ’ το παρατσούκλι του Γκιουλέρ, ο οποίος έχει γίνει γνωστός ως ‘το μάτι της Κωνσταντινούπολης’, έχοντας απαθανατίσει την Πόλη, σε μια σειρά διάσημων φωτογραφιών τις δεκαετίες του ’50 και του ’60.
Ένα καλοδιατηρημένο πλοίο 18 μέτρων και ηλικίας 4.500 ετών, ανακαλύφθηκε στη νεκρόπολη των πυραμίδων του Αμπουσίρ, κοντά στο Κάιρο, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα Τσέχοι αρχαιολόγοι.
Το πλοίο είχε θαφτεί πάνω σε μια πέτρινη βάση, δίπλα σε έναν μασταμπά, δηλαδή έναν πυραμιδοειδή τάφο από αυτούς που προορίζονταν για τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους της αρχαίας Αιγύπτου. Πιθανότατα ανήκε στον ιδιοκτήτη του τάφου που φαίνεται ότι ήταν “μια προσωπικότητα πολύ υψηλού κύρους”, ανέφερε ο Τσέχος αρχαιολόγος Μίροσλαβ Μπάρτα, ο επικεφαλής της αποστολής, σε ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου.
Το Αμπουσίρ απέχει περίπου 20 χιλιόμετρα νοτίως του Καΐρου και είναι ένας αρχαιολογικός χώρος γνωστός κυρίως για τις πυραμίδες του, οι οποίες πάντως είναι πολύ μικρότερες από εκείνες της Γκίζας, στα προάστια της αιγυπτιακής πρωτεύουσας.
Ο μασταμπάς δεν βρισκόταν ακριβώς δίπλα σε κάποιον από τους βασιλικούς τάφους και για αυτό πιστεύεται ότι ο ιδιοκτήτης του “πιθανότατα δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας”, συνεχίζει η ανακοίνωση. Η ανακάλυψη ωστόσο είναι αξιοσημείωτη καθώς “θα συμβάλλει να καταλάβουν καλύτερα” οι επιστήμονες την τέχνη της ναυπήγησης στην αρχαία Αίγυπτο και “τη σημασία των πλοίων στις ταφικές τελετές”. “Εκεί όπου υπάρχει ένα πλοίο θα μπορούσαν να υπάρχουν και πολλά άλλα” τόνισε ο Μπάρτα, που σκοπεύει να συνεχίσει τις ανασκαφές στο Αμπουσίρ.
“Μολονότι το πλοίο απέχει περίπου 12 μέτρα από τον μασταμπά (…) ο προσανατολισμός του, το μέγεθός του και τα κεραμικά που βρέθηκαν στο εσωτερικό του δείχνουν ότι υπάρχει κάποια προφανής σχέση ανάμεσα στον τάφο και το πλοίο”, συνεχίζει η ανακοίνωση του υπουργείου. Και τα δύο ευρήματα χρονολογούνται από το τέλος της 3ης ή τις αρχές της 4ης δυναστείας, δηλαδή γύρω στα 2550 π.Χ., αναφέρει το δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου.
“Οι ξύλινες σανίδες ενώνονταν μεταξύ τους με ξύλινους πείρους, οι οποίοι διακρίνονται μέχρι και σήμερα στην αρχική θέση τους. Η άμμος της ερήμου που το κάλυψε βοήθησε να διατηρηθούν τα φυτικά υλικά του” και μάλιστα “ορισμένα από τα σχοινιά που συγκρατούσαν τον σκελετό του πλοίου παραμένουν ακόμη στη θέση τους”, διευκρινίζεται στην ανακοίνωση του υπουργείου.