Ετικέτα: Πατριαρχείο Αλεξανδρείας

Την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου ε.έ., η ΑΘΜ, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ.Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος από τον Σεβ.Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ.Σεραφείμ και τον Σεβ.Μητροπολίτη Γουϊνέας κ.Γεώργιο, Εκπρόσωπο της ΑΘΜ στην Αθήνα, συναντήθηκε στο Βατικανό με τον Προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κ.Φραγκίσκο Α΄.

Προσφωνών τον Ρωμαιοκαθολικό Προκαθήμενο, ο Μακαριώτατος ανέφερε μεταξύ άλλων:

Οι δύο Εκκλησίες, η Αλεξανδρινή και η Ρωμαϊκή, ανήκουμε, ιστορικώς και παραδοσιακώς, στις αρχαίες Εκκλησίες. Ανήκουμε στις Εκκλησίες που, αμέσως μετά την Πεντηκοστή, συνέστησαν την αφετηρία της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ανήκουμε στις Εκκλησίες που συνέπηξαν με τον λόγο, την διακονία και την μαρτυρική τελευτή τους ο Άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος και οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος.

Ενωμένοι κατά τους πρώτους δέκα και πλέον αιώνες, ζήσαμε όχι μόνο την κοινή αφετηρία, αλλά και την κοινή ιστορική πορεία και συναντηθήκαμε εν πνεύματι, αγαπώντας αλλήλους και ομολογώντας τον Κύριο μας. Στην αιώνια πόλη ο Άγιος Μέγας Αθανάσιος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, γνώρισε την αγάπη του αδελφού του Πάπα Ρώμης Ιουλίου Α΄ και ο Αλεξανδρείας Πέτρος Β΄ του Πάπα Δαμάσου. Σε ώρες κρίσιμες για την ενότητα της Εκκλησίας έμειναν κοντά σας και βρήκαν στον αγώνα για την προάσπιση της Αληθείας αδελφούς φύλακες και υπερασπιστές της Πίστεως και της Αγάπης.

Από αυτά τα σημεία συγκλίσεως της ιστορίας των Εκκλησιών μας, αντλούμε σήμερα δύναμη, ζωή και ελπίδα ώστε, διά της μαρτυρίας όσων μας ενώνουν και διά του διαλόγου, να συνεχίσουμε την πορεία στον δρόμο της αποκαταστάσεως της ενότητας των Χριστιανών, για την οποία ο Κύριος μας προσευχήθηκε την παραμονή του Πάθους Του. Ο Απόστολος Παύλος γράφει προς Ρωμαίους: “Προσλαμβάνεσθε αλλήλους, καθώς και ο Χριστός προσελάβετο υμάς εις δόξαν Θεού.” (Ρωμ. 15,7). Αυτό ακριβώς βιώνουμε τούτη την στιγμή, ως χρέος ιερό “επιποθίας του ελθείν” (Ρωμ. 15,22) προς αδελφόν “εν χαρά… διά θελήματος Θεού” (Ρωμ. 15,32).

Θεωρείστε την παρούσα κοινωνία ως σύμβολο ζωής στην πορεία για την ευστάθεια των αγίων Εκκλησιών και της ενώσεως των πάντων. Ως σύμβολο πίστεως στην ανάγκη διαφυλάξεως του ποιμνίου και καθοδηγήσεώς του σε “νόμους σωτηρίους… εν υπομονή πολλή” (Β΄ Κορ, 6,1-10). Ως σύμβολο του, τρεφομένου εκ της προσευχής και βιουμένου διά της αγάπης, κοινού αγώνα προασπίσεως του δικαιώματος κάθε ανθρώπου ελεύθερα να ορίζει και να νοηματοδοτεί τη ζωή του με αφετηρία την αναφορά του στον Θεό, ιδιαίτερα σήμερα που η ιδεολογική σκλήρυνση των ανθρώπων δημιουργεί σε Μέση Ανατολή και Αφρική ισχυρούς θύλακες αμφισβητήσεως του δικαιώματος αυτού και δηλητηριάσεως της ειρηνικής συνυπάρξεως των ανθρώπων.

Ως ποιμένες διάκονοι της αγάπης και της αληθείας, ας προσευχηθούμε διαπύρως οι δοκιμαζόμενοι αδελφοί μας σε αυτές τις εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη μας να ενισχυθούν παρά Θεού ώστε “τη ελπίδι χαίροντες, τη θλίψει υπομένοντες, τη προσευχή προσκαρτερούντες” (Ρωμ, 12,12) να ειρηνεύουν μετά πάντων των ανθρώπων. Αμήν!

Στο επίκεντρο των συνομιλιών των δύο Προκαθημένων βρέθηκε η ανάγκη προστασίας του δικαιώματος στην ελεύθερη θρησκευτική έκφραση, το οποίο αμφισβητείται σε περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής από την μισαλλοδοξία και τον φανατισμό. Ο Μακαριώτατος είχε την ευκαιρία να καταθέσει στο τραπέζι του διαλόγου την προσωπική του εμπειρία από την πολύχρονη διακονία του στο πνευματικό γεώργιο της αφρικανικής ηπείρου, αλλά και να μοιραστεί την ανησυχία του για τη χρήση της θρησκείας εκ μέρους ακραίων ομάδων ως προσχήματος για την διάπραξη ειδεχθών πράξεων βίας.

Και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στην ανάγκη αναλήψεως πρωτοβουλιών που θα προωθούν όχι μόνο την ειρηνική συνύπαρξη αλλά και την δημιουργική διάδραση μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών αναφορών. Εντός αυτού του πλαισίου συμφώνησαν στην ανάγκη συνεχίσεως και εντάσεως του διαχριστιανικού διαλόγου προς σύμπηξη και εμπέδωση της χριστιανικής ενότητας μέσα από την διαφορετικότητα, ως προτύπωση της πανανθρώπινης ενότητας στη βάση ενός κοινού αξιακού συστήματος.

Μετά το πέρας των συνομιλιών ακολούθησε ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων.

Την 4^η Σεπτεμβρίου ε.έ., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος από τον Σεβ.Μητροπολίτη Ερμουπόλεως κ.Νικόλαο, είχε συνάντηση με τον Προκαθήμενο της Κοπτικής Εκκλησίας κ.Θεόδωρο Β΄ στην Αμπασίγια του Καίρου, όπου βρίσκεται η Έδρα του Κοπτικού Πατριαρχείου. Η συνάντηση των Προκαθημένων πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της συνεργασίας των χριστιανικών κοινοτήτων της Αιγύπτου, όπως αυτή αποτυπώνεται στις μηναίες τακτικές συνεδριάσεις του Συμβουλίου Εκκλησιών της Αιγύπτου προς επίλυση των αναφυομένων προβλημάτων των Χριστιανών της χώρας.

Με γνώμονα την καταγραφή με ενάργεια και διακριτότητα των θέσεων και των δικαίων των Χριστιανών της Αιγύπτου στον υπό διαμόρφωση συνταγματικό χάρτη της χώρας, διεπιστώθη κοινότης απόψεων αναφορικά με την ανάγκη αφενός μεν οικοδομήσεως μιας κουλτούρας συνυπάρξεως, στηριγμένης στον αμοιβαίο σεβασμό της θρησκευτικής διαφορετικότητας, αφετέρου δε αποφυγής φαινομένων θρησκειοποιήσεως της πολιτικής και πολιτικοποιήσεως της θρησκείας, τα οποία με τη σειρά τους τροφοδοτούν εκδηλώσεις θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και φανατισμού. Και οι δύο Προκαθήμενοι συμφώνησαν στην ανάληψη κάθε απαραίτητης δράσεως προκειμένου να επιταχυνθεί η επάνοδος της χώρας στην κοινωνική σταθερότητα, αλλά και να αποκατασταθεί η διεθνής εικόνα της Αιγύπτου.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι ο Κόπτης Προκαθήμενος ανταποκρίθηκε θετικώς στο αίτημα του Μακαριωτάτου να πραγματοποιήσει επίσημη προσκυνηματική αποδημία στα αρχαία μοναστήρια της Νιτρίας και της Θηβαΐδος, στις ιστορικές εστίες όπου χαλκεύτηκε το μοναστικό ιδεώδες του Χριστιανισμού.

Την Πέμπτη 25 Ιουλίου ε.έ, η ΑΘΜ, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ.Θεόδωρος Β΄ , ευρισκόμενος στην Μόσχα για να συμετάσχει στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 1025η  επέτειο Βαπτίσεως των Ρως, ηγήθη της χορείας των Προκαθημένων και Εκπροσώπων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και είχε συνάντηση με τον Εξοχ.Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ.Βλαδίμηρο Πούτιν, τον οποίον αρμοδίως και καταλλήλως προσεφώνησε ως ακολούθως:

Εξοχώτατε Πρόεδρε της Ρωσικής Ομοσπονδίας κύριε Βλαδίμηρε Πούτιν,
Δόξα και τιμή αναπέμπουμε στον εν Τριάδι προσκυνούμενο Θεό διότι παρέχει σε εμάς, τους Προκαθημένους και Εκπροσώπους όλων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, την ευλογία και την ιδιαίτερη χαρά της επισήμου κοινωνίας με πολιτικό ηγέτη, σεβάσμιο καί προσφιλή. Αυτή η επίσκεψη δεν τυγχάνει μία εθιμική επικοινωνία, αλλά αποτελεί ουσιαστική πράξη εκφράσεως ειλικρινούς εν Χριστώ αγάπης και συναντιλήψεως, εν μέσω κλίματος πνευματικής ευφροσύνης, πηγαζούσης από τον επετειακό εορτασμό γεγονότος καθοριστικού για την ιστορική αυτογνωσία του Ρωσικού Έθνους, του οποίου ευθυνοφόρως ηγείσθε.
H λήψη του φωτός της πίστεως και του πλούτου της πατρώας παραδόσεως διά της Βαπτίσεως των Ρώσων το έτος 988 με επικεφαλής τον Άγιο Ισαπόστολο Πρίγκηπα Βλαδίμηρο, απετέλεσε το στερεό θεμέλιο επί του οποίου χαλκεύτηκε η Ρωσική ψυχή, η οποία, περνώντας μέσα από το χωνευτήρι των δοκιμασιών, δεν δείλιασε ποτέ να θυσιάσει το ατομικό εγώ στο συλλογικό εμείς, γράφοντας χρυσές σελίδες ηρωισμού και προσφοράς.

Τιμώντες διά της παρουσίας μας αυτήν την επιμαρτυρία των αιώνων, με χαρά ατενίζουμε την Εξοχότητά σας. Η ευχαριστία μας εκφράζεται εσωψύχως διά της πνευματικής αγαλλιάσεως, εξωτερικεύεται δε και γίνεται προσευχητική διάθεση, αίτημα επιτακτικό και ευχή διάπυρος, όπως ο Κύριος σας χαρίζει ακατάβλητη υγεία και δύναμη επ΄ ωφελεία του φιλοπροόδου και ευσεβούς Ρωσικού Έθνους.
Κατά την διάρκεια της συναντήσεως κυριάρχησε το θέμα της εξάρσεως του θρησκευτικού φανατισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, συνεπεία της υστερόβουλης εκμεταλλεύσεως του θρησκευτικού συναισθήματος και της αδυναμίας κατανοήσεως και ανοχής της θρησκευτικής διαφορετικότητας. Παράλληλα εξετάστηκε το ανησυχητικό φαινόμενο της πολιτικοποιήσεως της θρησκείας και της θρησκειοποιήσεως της πολιτικής προς εξυπηρέτηση διχαστικών ή τρομοκρατικών επιλογών. Εξεφράσθη σύσσωμος συμπαράσταση προς το δοκιμαζόμενο Πατριαρχείο Αντιοχείας και απηυθύνθη έκκληση προς άμεση απελευθέρωση των απαχθέντων Ιεραρχών.

Τα συμπεράσματα της συναντήσεως κοινωνήθηκαν προς τους εκπροσώπους των Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως διά συνεντεύξεως τύπου, ενώ προς τιμήν των υψηλών προσκεκλημένων του ο Ρώσος Πρόεδρος παρέθεσε επίσημο γεύμα.

Παρόμοιες συναντήσεις ο Μακαριώτατος είχε και με τους Προέδρους της Ουκρανίας κ. Βίκτωρα Γιανουκόβιτς και Λευκορωσίας κ. Αλέξανδρο Λουκασένκο στο Κίεβο και στο Μίνσκ αντιστοίχως.

Την 3η Σεπτεμβρίου ε.έ., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος από τον Θεοφ.Επίσκοπο Νιτρίας κ.Νικόδημο, Πατριαρχικό Επίτροπο Καΐρου, έγινε εγκαρδίως δεκτός στο Υπουργείο Αμύνης της Αιγυπτιακής Δημοκρατίας από τον Αρχηγό των Αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων και Υπουργό Αμύνης της Αιγύπτου Στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, παρουσία υψηλόβαθμων στελεχών της στρατιωτικής ιεραρχίας. Δεδομένου του κομβικού ρόλου που διαδραμάτισε ο στρατός κατά την καθεστωτική μεταβολή του προηγουμένου Ιουλίου, αλλά και του ρυθμιστικού ρόλου που επί του παρόντος διαδραματίζει, ορίζοντας τον οδικό χάρτη μεταβάσεως της χώρας στην συνταγματική σταθερότητα, η συνάντηση είχε εξέχουσα σπουδαιότητα για την προβολή και προώθηση των θέσεων και των δικαίων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στο αναγεννώμενο πολιτικό τοπίο της Αιγύπτου.

Ο Μακαριώτατος είχε την ευκαιρία να διατρανώσει την αδιαπραγμάτευτη προσήλωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην προσπάθεια επανόδου της χώρας στην πολιτική και κοινωνική ομαλότητα και διαβεβαίωσε τον Υπουργό ότι θα τον βρει σύμμαχο σε κάθε πρωτοβουλία αποκαταστάσεως της ομόνοιας και της συνδιαλλαγής εντός του αιγυπτιακού κοινωνικού σώματος με σεβασμό στην λαϊκή βούληση. Ο Στρατηγός Σίσι ευχαρίστησε τον Μακαριώτατο για την συνάντηση, αλλά και για την διαχρονική προσφορά της Ελληνορθοδόξου Εκκλησίας στη Νειλοχώρα, τον κάλεσε να ασκήσει την διεθνή του επιρροή προκειμένου να αποκατασταθεί η διεθνής εικόνα της Αιγύπτου, υπογραμμίζοντας την σημασία των λόγων και των έργων των θρησκευτικών ηγετών της χώρας προς διευκόλυνση της επιστροφής της Αιγύπτου στον δρόμο της ευημερίας και της προόδου.