Κατηγορία: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Απόσπασμα από την Διδακτορική Διατριβή του Αναστασίου Δ. Αναστάσιου με τον τίτλο «Η Ελληνική Παροικία της Αιγύπτου πριν και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο» σελίδα 173 (Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) την 15η Ιουνίου 2020

Τα κοινοτικά και φιλανθρωπικά συσσίτια

Το αυξανόμενο κόστος της καθημερινής επιβίωσης των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων της ελληνικής παροικίας ελαφρύνεται με τη διενέργεια συσσιτίων στα κοινοτικά σχολεία και σε κοινόχρηστους χώρους και αίθουσες των διαφόρων φιλανθρωπικών συλλόγων. Στην δε Αλεξάνδρεια τα μαθητικά συσσίτια κατανέμονται σε σύνολο 1300 μαθητών μεταξύ των οποίων 457 στην Τοσιτσαία Σχολή, 130 στη Σαλβάγειο – Παλαιολόγειο, και 50 στο Γυμνάσιο. Στα κοινοτικά συσσίτια του Καΐρου σιτίζονται καθημερινά από το ‘Συσσίτιο του Απόρου 250 άτομα και 500 άτομα στην Αλεξάνδρεια από το ‘Μπενάκειο Συσσίτιο’ ενώ 1500 έως 1600 μερίδες μοιράζονται καθημερινά από το ‘Λαϊκό Συσσίτιο’.  Είναι χαρακτηριστική η επίσκεψη του Γενικού Προξένου κ. Βαλτή στα εκπαιδευτήρια του ‘Αισχύλου-Αρίωνα’ στο Παλαιό Τελωνείο όπου διαπιστώνει την τραγική κατάσταση πολλών παιδιών της παροικίας που υποσιτίζονται.

Στο Κάιρο λειτουργεί το ‘Σχολικό Συσσίτιο’ το οποίο εφαρμόζει την αρχή της δωρεάν σίτισης για τους εντελώς άπορους μαθητές ενώ για τους ‘σχετικά απόρους ή περιορισμένων πόρων’ μαθητές διατηρήθηκε η διαβάθμιση της πληρωμής δικαιώματος σίτισης με τιμή παρεχόμενης μερίδας κάτω του κόστους. Από τις αρχές του 1938 λειτούργησε και το ‘Πρωινό Ρόφημα’ για τα περίπου 350 αποκλειστικώς άπορα παιδιά των κοινοτικών σχολείων. Το φαινόμενο της φιλανθρωπίας θα πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις καθώς αυξάνεται δραματικά ο αριθμός των ανέργων παροίκων. Σύμφωνα με πηγές του Πατριαρχείου τα 2/3 της παροικίας υποφέρει εξαιτίας της φτώχειας και της ανεργίας. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της φιλανθρωπικής δράσης η εξεύρεση πόρων καθώς ο προϋπολογισμός του Πατριαρχείου για το σκοπό αυτό ανέρχεται ετησίως σε 1000 λίρες. Μάλιστα προτείνεται ως λύση όχι η παλιννόστηση αλλά η μετανάστευση στη Νότια Αφρική. Χρέος της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να είναι η επέκταση των διαπραγματεύσεων με τη συγκεκριμένη χώρα με σκοπό την ετήσια αύξηση του αριθμού των Ελλήνων παροίκων προς τη Νότια Αφρική.

Σε αντιδιαστολή με τον Πατριάρχη, ο Γεώργιος Ρούσσος, κοινοτικός επίτροπος και υπεύθυνος για τα κοινοτικά σχολεία υποστήριξε πώς: ‘η φιλανθρωπία βαραίνει όλη την παροικιακή ζωή. Τίθεμαι αντίθετος στη φιλανθρωπία διότι κατάντησε μία ανάγκη. Η φιλανθρωπία βλάπτει παρά ωφελεί και επιτρέπει πολλές φορές την εκμετάλλευση ενώ δημιουργεί ανέργους. Ασφαλώς θα έβρισκαν εργασία εάν γινόταν μια συστηματική έρευνα των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας και επιδιώκονταν η εκμετάλλευση’ αυτών των παροίκων μέσω ελληνικών κεφαλαίων και ελληνικής διαχείρισης. Εξαιτίας του γεγονότος ότι η βιομηχανική εκμετάλλευση της χώρας έχει γίνει εντατικότερη, ελάχιστοι Έλληνες απασχολούνται σε βιομηχανικές επιχειρήσεις.

Οι περισσότεροι εξακολουθούν να επιδίδονται σε έργα που ανέλαβαν από τις αρχές της μετανάστευσής τους στην Αίγυπτο παρά τον ανταγωνισμό που αντιμετωπίζουν.

Αυτός ο ανταγωνισμός επιφέρει την καταστροφή και έτσι αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που προσφεύγουν στη φιλανθρωπία. Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο είναι αδύνατο να ενταθεί περισσότερο καθώς τα κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων συνεχώς λιγοστεύουν και όλοι βρίσκονται στην ανάγκη να περιορίσουν τα έξοδά τους. Δηλώνει την απαισιοδοξία του για το μέλλον της παροικίας διότι δεν υπάρχει σαφής και σοβαρή έφεση προς παρακολούθηση της εξέλιξης του τόπου και εκμετάλλευσης των νέων πόρων από πλευράς της παροικίας. Η αποφυγή οποιασδήποτε συνεργασίας με τους ντόπιους στερεί από τους Έλληνες τη δυνατότητα εύρεσης νέων κεφαλαίων που θεωρούνται απαραίτητα για την ίδρυση νέων επιχειρήσεων. Καταλήγοντας για το ζήτημα της φιλανθρωπίας θεωρεί πώς η όποια προσπάθεια επέκτασής της, παρά τα κηρύγματα, είναι αδύνατη. Η μοναδική λύση είναι η εξεύρεση πόρων εργασίας για τους απόρους.

Για το κρίσιμο ζήτημα της φιλανθρωπίας τοποθετείται και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας κος. Βαλτής ο οποίος υποστηρίζει πώς θα ήταν δυνατή η ελάττωση του αριθμού των απόρων εάν επιτυγχάνονταν η σύσταση μικρού ταμείου που θα μεριμνούσε για την παλιννόστηση κάθε έτος των πλέον απόρων. Όντας κάτοχοι ενός μικρού κεφαλαίου 40-250 λιρών θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια μικρή εργασία στον τόπο τους. Επισημαίνει πώς οι ενέργειες των φιλανθρωπικών σωματείων θα πρέπει να είναι πιο συντονισμένες και συστηματοποιημένες κάτω από την καθοδήγηση μιας μικρής και ολιγομελούς Επιτροπής Συντονισμού υπό την αιγίδα του Γενικού Προξένου.

ΠΡΩΙΝΟ ΡΟΦΗΜΑ ΑΠΟΡΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 1938-39

ΣΤΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΣΧΟΛΕΣ ΜΕΡΙΔΕΣ

Μέσης Εκπαίδευσης 8.580

Τοσιτσαία 32.215

Αβερώφειο Παρθεναγωγείο 24.840

Φαμηλιάδειος Αρρένων 21.667

Φαμηλιάδειος Θηλέων 15.310

Αισχύλος-Αρίων 25.010

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ 127.622

Σχετικά με το παραπάνω ‘Πρωινό Ρόφημα’ στα κοινοτικά σχολεία της Αλεξάνδρειας η Προσωρινή Επιτροπή υπό την προεδρία της κας Βατιμπέλλα και του κου. Γ. Ρούσσου αποφάσισε όπως ξεκινήσει την διανομή του ροφήματος από την αρχή του προσεχούς μήνα καθώς ο αριθμός των απόρων μαθητών αυξάνεται διαρκώς λόγω των δύσκολων οικονομικών συνθηκών. Χίλιοι και πλέον μαθητές έχουν εγγραφεί για το πρωινό ρόφημα και δεν είναι απίθανο αυτός ο αριθμός να αυξηθεί.

Η γνώση των Αιγυπτιολόγων, των αρχαιολόγων, των γλωσσολόγων, των γεωλόγων και όλων όσων εμπλέκονται σε μια έρευνα στην Αίγυπτο, αντανακλά τη διεπιστημονική προσέγγιση που χρειάζεται, ώστε να αποκτήσει νόημα όλος αυτός ο πλούτος πληροφοριών. Η Αίγυπτος είναι η χώρα με τους ανεκτίμητους θησαυρούς, ολόκληρη ένα υπαίθριο μουσείο, στο δε έδαφός της κρύβονται μυστικά, που όταν η αρχαιολογική σκαπάνη τα φέρνει στο φως της επιφάνειας, προστίθεται μια ακόμη σελίδα ιστορικής γνώσης στη Βίβλο της Επιστήμης.

Για τον αρχαίο αιγυπτιακό πολιτισμό, που τόσο πολύ έχει συνδεθεί με τις μούμιες και την ταρίχευση ο Βασίλης Χρυσικόπουλος, αιγυπτιολόγος, με σπουδές στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και στο Πανεπιστήμιο της Λυών, ισχυρίζεται περί αυτού: «Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα φωτεινό πολιτισμό. Ο κόσμος βλέπει την ταρίχευση και τρομάζει. Η ταρίχευση όμως δεν είναι κάτι τρομακτικό», και αναφέρει το παράδειγμα του «Βιβλίου των Νεκρών», τη συρραφή των αρχαίων κειμένων που συνόδευαν τον νεκρό με σκοπό να τον προστατεύσουν στον άλλο κόσμο. «Η επιλογή της ονομασίας από τους σύγχρονους επιστήμονες δεν είναι και πολύ πετυχημένη. Η μετάφρασή τους από τα ιερογλυφικά είναι «Ανάδυση στο φως της ημέρας», μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση», συμπληρώνει.

Για τον ”παρεξηγημένο” ιστορικό Ηρόδοτο , που εξαιτίας της περιγραφής του για την Αίγυπτο, κατηγορήθηκε για ψευδολογία, τόσο στην αρχαιότητα όσο και σήμερα εξηγεί. «Είναι ένας μύθος που έχει τελειώσει. Ο Ηρόδοτος είναι ό,τι καλύτερο έχει φτάσει στα χέρια μας. Είναι όχι απλώς ο πατέρας, αλλά ο θεός της ιστορίας. Οι περιγραφές του για τις μεθόδους της ταρίχευσης, είναι η απόλυτη αλήθεια. Από τα γραπτά του καταλαβαίνουμε ότι οι αιγύπτιοι ιερείς προφανώς τον είχαν πάρει από το χέρι και του έδειξαν τον τρόπο που γινόταν η ταρίχευση. Ο Ηρόδοτος είχε τη φήμη του παραμυθά, γιατί δεν μπορούσαμε να τον καταλάβουμε παλιότερα. Σήμερα έχουμε αποκαταστήσει τη φήμη του. Χάρη σ’ αυτόν γνωρίσαμε πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούσαν, τα οποία αργότερα ανακαλύψαμε με τις σύγχρονες αναλύσεις».

Φωτογραφία: Εφημερίδα Ταχυδρόμος 1953

***

Ο Μανώλης Χιώτης (Θεσσαλονίκη, 21 Μαρτίου 1921 – Αθήνα, 21 Μαρτίου 1970) ήταν Έλληνας συνθέτης, από τους σημαντικότερους του λαϊκού τραγουδιού και σπουδαίος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Επηρέασε το λαϊκό τραγούδι και την ελληνική μουσική γενικότερα, επινοώντας την τετράχορδη παραλλαγή του μπουζουκιού, αλλά και δημιουργώντας το πρώτο “κοσμικό κέντρο”. Διόλου τυχαίο ότι όταν τον γνώρισε ο σπουδαίος Τζίμι Χέντριξ τον αποκάλεσε σπουδαιότερο κιθαρίστα του κόσμου, ανώτερο αυτού!

Στα τέλη του 1953, ο Μανώλης Χιώτης αποφάσισε για πρώτη φορά να αφήσει την νυχτερινή ζωή της Ελλάδας και να πραγματοποιήσει την πρώτη του εξόρμηση εκτός συνόρων. Προορισμός του η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μία από τις πόλεις της διασποράς όπου συγκέντρωνε μεγάλο αριθμό Ελλήνων.

Η τοπική εφημερίδα «Ημερήσια Νέα», ακολούθησε τον Έλληνα συνθέτη στην νυχτερινή Αλεξάνδρεια και έδωσε μέσα από τις στήλες της, το ρεπορτάζ για την επιτυχία που γνώρισε ο βιρτουόζος του μπουζουκιού.

Ο Χιώτης στην κάθοδο του στην Αίγυπτο, είχε μαζί του και το συγκρότημα του, το οποίο αποτελούνταν από τη Ζωή Νάχη, τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Γιώργο Γοζαδίνο (τον οποίο είχαμε εντοπίσει στο PIGAL’S στα τέλη του 1948 πάλι με τον Χιώτη), τον Αθ. Καράμπελα με το ακορντεόν του και τον πιανίστα Κωνσταντίνο Μπογδάνο.

Ο Μ. Χιώτης, βρέθηκε στον έναν από τους δύο θύλακες του Ελληνισμού στην Αίγυπτο, την περίοδο 25/12/1953 και σίγουρα μέχρι τον Απρίλιο του 1954. Περισσότερες από 100 ημέρες διασκέδαζε, με τον μοναδικό του τρόπο, τους Αλεξανδρινούς επισκέπτες του Καζίνο «ΕΞΕΛΣΙΟΡ».

Το πρώτο δημοσίευμα για την παρουσία του Μανώλη Χιώτη στην Αλεξάνδρεια, μας έρχεται στις 22/12/1953, όταν το Καζίνο, στην διαφημιστική του καταχώρηση για το ρεβεγιόν των Χριστουγέννων, μας πληροφορεί ότι στην «Ελληνική γωνιά» του, εκτός της ορχήστρας χορού, φιλοξενούνταν και συγκρότημα μπουζουκιών.

Το όνομα του Χιώτη, όπως φαίνεται παραπάνω, δεν μπήκε στην πρώτη διαφημιστική καταχώρηση για το συγκρότημα μπουζουκιών. Αυτό όμως θα άλλαζε άρδην στις μετέπειτα διαφημιστικές καταχωρήσεις.

Τα φύλλα της εφημερίδας κατά τις μέρες 23/24/25-12-1953 δεν είναι διαθέσιμα. Υπάρχει ενδεχόμενο, αν η εφημερίδα κυκλοφόρησε αυτές τις τρεις (3) μέρες, να καταχωρήθηκε διαφήμιση του Καζίνο με το συγκρότημα Χιώτη.

Η πρώτη διαφήμιση για τον Μανώλη Χιώτη μας έρχεται από τις 27 Δεκεμβρίου 1953. Το Καζίνο «ΕΞΕΛΣΙΟΡ» καταχωρεί διαφήμιση αποκλειστικά για τον Μ. Χιώτη.

Παράλληλα όπως πληροφορούμαστε, η Διεύθυνση του Καζίνο παραχώρησε δείπνο στους αντιπροσώπους του ελληνικού τύπου της Αλεξάνδρειας, για να γνωρίσουν τον Μ. Χιώτη και το συγκρότημα του.

Χαρακτηριστική της μεγάλης επιτυχίας του Χιώτη, ήταν η διαφημιστική καταχώρηση στην εφημερίδα «Ημερήσια Νέα», η οποία ανέφερε ότι ανήμερα των Χριστουγέννων του 1953, ο Έλληνας λαϊκός συνθέτης, διασκέδαζε 500 Αλεξανδρινούς στις 5 το πρωί! Ελληνικό γλέντι με Χιώτικο στυλ.

Το Καζίνο «ΕΞΕΛΣΙΟΡ», το οποίο φιλοξένησε τον Μ. Χιώτη, πέρασε μεγάλες «πιένες» το διάστημα κατά το οποίο ο Έλληνας συνθέτης βρέθηκε στην Αλεξάνδρεια.

Την Τρίτη 29-12-1953 έχουμε το πρώτο αφιέρωμα της εφημερίδα για τον Μανώλη Χιώτη και το συγκρότημα του.

Ο Μ.Χιώτης εκτός του Χριστουγεννιάτικου Ρεβεγιόν, συμμετείχε και στο Πρωτοχρονιάτικο σύμφωνα με την διαφήμιση.

Πριν συνεχίσουμε με τα αποτελέσματα από την εφημερίδα «Ημερήσια Νέα» για την παρουσία του Μανώλη Χιώτη στην Αλεξάνδρεια το 1954, θα πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν ευρήματα και από την εφημερίδα «Ταχυδρόμος» της Αλεξάνδρειας μόνο για το διάστημα 22/12/1953 ως και 31/12/1953. Δυστυχώς δεν έχει βρεθεί η εφημερίδα για το διάστημα Ιανουάριος-Ιούνιος 1954, για να ακολουθήσουμε από δύο πηγές την περιοδεία του Μ. Χιώτη στην Αλεξάνδρεια. Μετά την επικοινωνία μου με την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλής, πληροφορήθηκα ότι ο «Ταχυδρόμος» της παραπάνω περιόδου, δεν υπάρχει στα αρχεία της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης Βουλής…

Ας δούμε τώρα με εικόνα τα δημοσιεύματα στον «Ταχυδρόμο» της Αλεξάνδρειας, που διαφοροποιούνται σε σχέση με τα «Ημερήσια Νέα» που παρουσιάσαμε ήδη.

Όπως και στα “Ημερήσια Νέα”, η παρουσία του Χιώτη στην Αλεξάνδρεια έγινε γνωστή στις 22/12/1953 με την διαφήμιση για την παρουσία μπουζουκιών στο καζίνο «ΕΞΕΛΣΙΟΡ». Η διαφήμιση είναι ίδια και στις δύο εφημερίδες.

Σε αντίθεση με τα «Ημερήσια Νέα», ο «Ταχυδρόμος» κυκλοφορεί το διάστημα 23 Δεκεμβρίου μέχρι και 25 Δεκεμβρίου. Το διάστημα δηλαδή που δεν υπάρχουν διαθέσιμα φύλλα των «Ημερήσιων Νέων».

Έτσι στις 23 Δεκεμβρίου ο «Ταχυδρόμος» καταχωρεί φωτογραφία του Χιώτη αναγγέλοντας την παρουσία του στο καζίνο «ΕΞΕΛΣΙΟΡ». Στη λεγάντα διαβάζουμε για τον Μανώλη Χιώτη με τη μαγική πεννιά και τη γλυκειά φωνή. Από όσο μπορώ να δω ο Μ. Χιώτης κρατάει στα χέρια του τρίχορδο μπουζούκι.

Την ίδια μέρα (23/12), η πρώτη μεγάλη διαφήμιση για το καλλίτερο Αθηναϊκό Μουσικό Συγκρότημα , τον Μανώλη Χιώτη με τα μπουζούκια του, ενημερώνει τους Αλεξανδρινούς για την παρουσία του Έλληνα συνθέτη μόνο για τις μέρες των γιορτών στην πόλη τους. Η ίδια διαφήμιση θα κυκλοφορήσει και στις 24 Δεκεμβρίου. Η επόμενη διαφήμιση, μας έρχεται ανήμερα των Χριστουγέννων του 1953. Η πρώτη εμφάνιση του Χιώτη στο κοινό της Αλεξάνδρειας. Όπως είδαμε στο προηγούμενο κείμενο την ημέρα αυτή, ή μάλλον το βράδυ εκείνο, ο Μ. Χιώτης είχε στο πόδι πεντακόσιους Αλεξανδρινούς μέχρι τις 5 το πρωί. Τριπλή διαφήμιση του καζίνο «ΕΞΕΛΣΙΟΡ» για τα μουζούκια του Χιώτη, έχουμε στις 28 Δεκεμβρίου 1953, στην ίδια σελίδα του «Ταχυδρόμου»!

Και οι τρεις αυτές διαφημίσεις παρουσιάστηκαν στο προηγούμενο κείμενο.

Την Τρίτη 29/12/1953, και μετά την γνωριμία του συγκροτήματος Χιώτη με τους δημοσιογράφους, ο συντάκτης του «Ταχυδρόμου» της Αλεξάνδρειας Ε.Ψ. παρουσιάζει στο κείμενο του τον Χιώτη και την κομπανία του.

Το σημαντικό του κειμένου, είναι χωρίς αμφιβολία, η πληροφορία για τον ηλεκτρικό ήχο της κομπανίας του Μανώλη Χιώτη. Είχε ήδη καθιερωθεί η αλλαγή στον ήχο του μπουζουκιού που από τα μικρά κουτούκια και τον φυσικό ήχο πέρασε στα μεγάλα καταστήματα (σαλόνια) και τον ηλεκτρικό ήχο. Όπως μας πληροφορεί ο συντάκτης, ο Μ. Χιώτης είχε φέρει μαζί του από την Αθήνα, όλη τη νέα τεχνολογία της εποχής.

Κλείνουμε τα αποτελέσματα του «Ταχυδρόμου», με την τελευταία καταχώρηση που βρέθηκε. Στις 31 Δεκεμβρίου, στην τελευταία διαφήμιση της χρονιάς για τον Χιώτη στο «ΕΞΕΛΣΙΟΡ», το καζίνο τον παρουσιάζει ως … πρωτοχρονιάτικο μποναμά στους επισκέπτες του.

Του Φώτη Χατζίδη

***

του Gerry Livadas

***

Ο Αθηναίος γεννήθηκε στις Στραπουριές, ένα μικρό χωριό του νησιού της Άνδρου το 1868. Έφτασε στην Αλεξάνδρεια σε νεαρή ηλικία και ξεκίνησε την καριέρα του δουλεύοντας σε ζαχαροπλαστείο που ανήκει σε Έλληνα με το όνομα Σταλούνης. Φαίνεται ότι δεν χάρηκε πολύ με την ρύθμιση και ξεκίνησε το δικό του ζαχαροπλαστείο μαζί με ένα φίλο που λέγεται Συντέλης. Αυτό ήταν στις 11 Απριλίου 1900.

Το ζαχαροπλαστείο βρισκόταν στην οδό Fuad και Naby Daniel, και μερικά χρόνια αργότερα, άνοιξε ένα άλλο κατάστημα κοντά στον σταθμό Ramleh όπου βρίσκεται τώρα το Grand Trianon. Αργότερα μετακινήθηκε ξανά στη σημερινή του θέση στην άλλη πλευρά του σταθμού Ramleh. Ο Ιωάννης Αθηναίος είχε φέρει μαζί του τον αδελφό του Κωνσταντίνο που εργαζόταν μαζί του. Το τεράστιο μαγαζί ήταν για πολλά χρόνια κέντρο μουσικής και χορού κάθε βράδυ. Σήμερα είναι ακόμα εστιατόριο και ζαχαροπλαστείο.

Το 1923 ο Αθηναίος ίδρυσε εργοστάσιο πάγου με παραγωγική ικανότητα περίπου 10.000 τόνων ετησίως στην οδό Said Pacha Gheriani με έκταση 3000m2.

Παντρεύτηκε την Αικατερίνη που συνέχισε να λειτουργεί καλά το μαγαζί μέχρι τη δεκαετία του 60 όταν πουλήθηκε στην οικογένεια Νασάρ. Γέννησαν 4 παιδιά, 2 αγόρια, Φρίξο και Κωνσταντίνο, και 2 κορίτσια, την Έλλη και την Άρτεμις (Παντελίδου), που δούλευαν με τη μητέρα της στο μαγαζί. Ζούσαν σε ένα μεγάλο σπίτι στην οδό Ruchdy Pacha στο Carlton. Η σύζυγός του πέθανε το 1966 στην Αθήνα της Ελλάδας, ενώ τα παιδιά μετανάστευσαν στην Αυστραλία, το Λος Άντζελες και τη Νότια Αφρική χωρίς άμεσους απογόνους στην Αίγυπτο ή την Ελλάδα.

Ο Αθηναίος έχτισε ένα επιβλητικό σπίτι στις Στραπουριές της Άνδρου το 1910 το οποίο εξακολουθεί να αντέχει· οι σημερινοί ιδιοκτήτες σχεδιάζουν σήμερα να το μετατρέψουν σε boutique ξενοδοχείο.

Ο Αθηναίος πέθανε στην Αλεξάνδρεια από εγκεφαλικό επεισόδιο μετά από πνευμονική εμβολή στις 31 Ιουλίου 1937, σε ηλικία 69 ετών. Στην κηδεία του παρευρέθηκε μεγάλη αντιπροσωπεία Ελλήνων και ξένων αξιωματούχων. Την ίδια μέρα, ο Ναυτικός Όμιλος Ελλάδος πραγματοποίησε τους ετήσιους αγώνες, και αφού ο Αθηναίος ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή ώστε να χαιρετίσει τον πολύ σεβαστό και αγαπημένο άνθρωπο.

Πηγή: Ιστοσελίδα ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Ο Θάνατος του ζαχαροπλάστη Ιωάννη Αθηναίου