Η Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου με την πανεθνική της εμβέλεια, εορτάζεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, όπου ζει και υπάρχει ελληνικό στοιχείο. Η αξία αυτής της εορτής ερμηνεύεται από το γεγονός, ότι η Ελλάδα αντιστάθηκε πρώτη ως χώρα στην Ευρώπη εναντίον του φασισμού και του ναζισμού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 28 Οκτωβρίου 1940, ο ελληνικός λαός απάντησε με το ιστορικό “Όχι” στο ιταλικό τελεσίγραφο που απαιτούσε να επιτρέψει στα στρατεύματα του Μουσολίνι να περάσουν από την Ελλάδα. Αυτή η άρνηση οδήγησε τους Έλληνες στον πόλεμο, ξεκινώντας την αντίσταση εναντίον των δυνάμεων του Άξονα.
Η σημασία της ημέρας έγκειται στην ενότητα, το θάρρος και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων, που πάλεψαν για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του έθνους. Η επέτειος τιμάται με στρατιωτικές και μαθητικές παρελάσεις, καθώς και δοξολογίες σε ιερούς ναούς, ενώ η ίδια η ημέρα αποτελεί σύμβολο του αδούλωτου φρονήματος και της αμείωτης ελληνικής περηφάνιας.
Ανήμερα της Επετείου, το πρωί της Δευτέρας, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία, ακολουθούμενη από τη Δοξολογία. Λόγω απουσίας του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β’, που βρισκόταν στο Ρέθυμνο της Κρήτης, όπου θα πραγματοποιηθεί η επίσημη ανακήρυξή του σε Επίτιμο Δημότη του Δήμου Ρεθύμνης, την Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2024, τη Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μπουζουμπούρας – Μπουρούντι κ. Ισαάκ με συμπροσευχόμενους τους μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής Άγιος Αθανάσιος. Έψαλαν, ο εκπαιδευτικός και συνάμα ιεροψάλτης κ. Αλέξανδρος Μπάσης, ο Νικόλαος Γενιαδάκης και μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής.
Παρευρέθησαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης μετά της συζύγου του Κατερίνας, ο οποίος διάβασε και το μήνυμα της Ελληνικής Πολιτείας για την 28η Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Σύνδεσμος του Π/Ν με το Αιγυπτιακό, Πλοίαρχος κ. Κωνσταντίνος Βαρουξής μετά της συζύγου του Πλοιάρχου Αγγελικής, ο Αναπληρωτής Γενικού Γραμματέα της ΕΚΑ κ. Δημήτριος Κάβουρας, η Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας και του «Πτολεμαίου Α΄» κα. Λιλίκα Θλιβίτη, η Γενική Γραμματέας της Κυπριακής Αδελφότητας κα. Μαρία Παυλίδη, ο Διευθυντής της ΕΚΑ κ. Γεώργιος Μπούλος, ο Έφορος Διοίκησης Προσκόπων κ. Άρης Μαρκοζάνης, η Διευθύντρια του Αβερωφείου Γυμνασίου Λυκείου κα. Αφροδίτη Πεβερέτου, η Διευθύντρια του Τοσιτσαίου Πρατσίκειου Δημοτικού κα. Αδαμαντία Νικολακοπούλου, όλοι οι εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στο Προξενείο της Κοινότητας και Πάροικοι.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στον προαύλιο χώρο του ναού, στην οποία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, κατά την οποία ομίλησε για την ιστορικότητα της ημέρας και ευχήθηκε στην Παροικία τα χρόνια πολλά τιμώντας την Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με την γνωστή ρητορική του δεινότητα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο του Ευαγγελισμού, από τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννη Πυργάκη και τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέα Βαφειάδη.
Ο «δικός μας» Ριάντ με την τρομπέτα του και ο ο Διευθυντής της ΕΚΑ κ. Γεώργιος Μπούλος με το ταμπούρλο του έπαιξαν τις συγκινησιακές νότες της τιμής προς τους νεκρούς, ενώ οι μαθητές, οι πρόσκοποι και όλοι οι παρευρισκόμενοι σε στάση προσοχής άκουσαν τους εθνικούς ύμνους των δύο πατρίδων μας, Αιγύπτου και Ελλάδος. Ο εορτασμός ανέδειξε την υπερηφάνεια της Ελληνικής Κοινότητας και της Παροικίας, καθώς και τη δέσμευση όλων των Αιγυπτιωτών να διατηρούν ζωντανή την παράδοση της εθνικής επετείου των Ελλήνων.
Ολοκληρώθηκε το τελετουργικό της Αιωνίου Μνήμης των αποθανόντων υπέρ πατρίδας, στο Ελληνικό Κοιμητήριο, όπου κυριαρχεί με επιβλητικότητα το Μνημείο των πεσόντων Ικάρων. Εκεί κατατέθηκαν για άλλη μια φορά, από τους: κ. Ιωάννη Πυργάκη και κ. Ανδρέα Βαφειάδη, αφού προηγουμένως ετελέσθη η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση, στον ιερό χώρο που τιμώνται οι Ίκαροι και αναπαύονται οι Αιγυπτιώτες.
Στο τέλος ο Πρόεδρος της ΕΚΑ κ. Ανδρέας Βαφειάδης, για τον “Αλεξανδρινό Ταχυδρόμο” μας έκανε την κάτωθι δήλωση, ένεκα του εορτασμού της Εθνικής μας Επετείου: «Την ημέρα αυτή αποδίδουμε τιμή σε όσους πολέμησαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Η 28η Οκτωβρίου συμβολίζει το πνεύμα της αντίστασης, την ενότητα και την αφοσίωση της Ελλάδας στην ελευθερία και την ειρήνη. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας από την εποχή των ευεργετών προγόνων της πάντα τιμούσε την Εθνική μας Επέτειο γι αυτό κι εμείς συνεχίζουμε και θα συνεχίζουμε να τιμούμε και να μνημονεύουμε τον αγώνα όλων εκείνων, που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι σήμερα. Χρόνια πολλά στην Ελλάδα και σε όλο τον Ελληνισμό όπου γης».
Την Παρασκευή το απόγευμα 5 μ.μ. τελέσθηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας επί τη εορτή του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Δημητρίου στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Κανισκέρειο ίδρυμα.
Τον Εσπερινό τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μπουρούντι – Μπουζουμπούρας κ. Ισαάκ, με τους μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής Άγιος Αθανάσιος. Παρευρέθησαν πιστοί της Παροικίας.
Ο Άγιος Δημήτριος θεωρείται από τους ενδοξότερους και δημοφιλέστερους αγίους της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, μαζί με τον Άγιο Γεώργιο. Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, στην πόλη που γεννήθηκε, έζησε και μαρτύρησε.
Ο Δημήτριος γεννήθηκε γύρω στο 280 στη Θεσσαλονίκη, επί αυτοκράτορος Μαξιμιανού, και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στον ρωμαϊκό στρατό και έφτασε ως το βαθμό του χιλίαρχου, σε ηλικία μόλις 22 ετών. Φύση φιλομαθής και ερευνητική αναζητούσε το υψηλό και το αληθινό και το βρήκε στη χριστιανική πίστη, της οποίας έγινε διαπρύσιος κήρυκας στη Θεσσαλονίκη.
Σχημάτισε ένα κύκλο νεαρών μαθητών και τους δίδασκε την Αγία Γραφή στις υπόγειες στοές κοντά στα δημόσια λουτρά της πόλης. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας συνάθροισης, οι ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν ενώπιον του αυτοκράτορα Μαξιμιανού, που παρεπιδημούσε στη Θεσσαλονίκη. Όταν ο αυτοκράτορας του ζήτησε να απαρνηθεί την πίστη του, ο Δημήτριος του απάντησε: «Τω Χριστώ μου πιστεύω μόνον». Ο Μαξιμιανός εξοργισμένος από τη θαρραλέα στάση του αξιωματικού του διέταξε να τον φυλακίσουν.
Εν τω μεταξύ, ένας από τους μαθητές του Δημητρίου, ο Νέστορας, παρουσιάστηκε στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, όπου ο Μαξιμιανός διοργάνωνε αθλητικούς αγώνες και ζήτησε να αγωνιστεί εξ ονόματος των χριστιανών με τον θηριώδη και ακατανίκητο παλαιστή Λυαίο, ειδωλολάτρη καταγόμενο από το Σίρμιο της Πανονίας (σημερινή Μητροβίτσα Σερβίας). Με την πεποίθηση ότι έχει τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού, ο Νέστορας μπήκε στην παλαίστρα και όχι μόνο νίκησε τον Λυαίο, αλλά τον σκότωσε, όπως ο Δαυίδ τον Γολιάθ στην Παλαιά Διαθήκη.
Οργισμένος ο Μαξιμιλιανός από την ήττα του εκλεκτού του, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Νέστορα και τη θανάτωση του Δημητρίου με λογχισμούς. Ο Δημήτριος τάφηκε στον τόπο του μαρτυρίου του, όπου αργότερα χτίστηκε περίβλεπτος ναός προς τιμήν του. Από τον τάφο του ανάβλυζε μύρο, εξού και η ονομασία Μυροβλήτης.
Σπάνια ένας άγιος έχει ταυτισθεί τόσο στενά με μία πόλη, όσο ο Άγιος Δημήτριος με τη Θεσσαλονίκη. Θεωρήθηκε ανέκαθεν από τους Έλληνες ο φρουρός της πόλης, που μαζί με το λαό αγωνίζεται εναντίον των Σλάβων, Αβάρων, Αράβων, Νορμανδών, Φράγκων, Τούρκων και άλλων βαρβάρων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου 1912), γεγονός που θεωρήθηκε θαύμα.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εύχεται χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες
Απολυτίκιο Αγίου Δημητρίου
Μέγαν εύρατο εv τοις κιvδύvοις, σε υπέρμαχοv, η οικουμένη, Αθλοφόρε τα έθνη τροπούμενον. Ως ουν Λυαίου καθείλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύvας τον Νέστορα, ούτως Άγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.Πηγή:σαν σήμερα
Τα νήπια, οι έφηβοι, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι θεσμικοί εκπρόσωποι της παροικίας την 25η Οκτωβρίου 2024 ημέρα Παρασκευή και ώρα 10 – 12 το πρωί, βίωσαν στην αίθουσα “Ιουλία Σαλβάγου” στο Ελληνικό Τετράγωνο, “τι εστί εθνική εορτή” στην παροικία των Αιγυπτιωτών Ελλήνων.
Οι μαθητές των εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, υποδαύλισαν δίχως να το αντιλαμβάνονται στους ενήλικες, εκείνα τα ερεθίσματα της μνήμης των δικών τους εορταστικών εκδηλώσεων, στην ίδια ακριβώς αίθουσα. Θαρρείς και όλοι τους ανεξαρτήτως ηλικίας, επαγγέλματος, καταγωγής, χρώματος και θρησκείας, ομοίαζαν με τους κρίκους μιας αλυσίδας η οποία τους «έδενε» με το παρελθόν ενός έπους των Ελλήνων εναντίον των ορδών του Μουσολίνι.
Ένιωθες στο βλέμμα όλων την ικανοποίηση και την τιμή που συμμετείχαν στην επέτειο του ΟΧΙ η οποία αποτέλεσε την πρώτη νικηφόρα μάχη εναντίον του Άξονα. Όλα άρχισαν με την είσοδο των νηπίων που εισήλθαν επάνω στη σκηνή συνοδευόμενα από την Διευθύντριά τους κα Λένα Βοστάνη. Ένα χαμόγελο στα πρόσωπά τους διαχέετο απ΄ άκρη άκρη στην αίθουσα και διαπερνούσε τις ψυχές των θεατών-ακροατών καθώς τα έβλεπαν να απαγγέλουν τα ποιήματά τους, να πιάνονται απ΄ τα χέρια, να τραγουδούν, να υποκλίνονται και να αποχωρούν απ΄ τη σκηνή καταχειροκροτούμενα. Ακολούθησαν οι μαθητές του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου Δημοτικού.
Η δική τους είσοδος στη σκηνή εμπεριείχε ολίγη “αυστηρότητα” παραπάνω, καθώς έπρεπε να υποδυθούν ρόλους τα δε σκετσάκια τα οποία έπαιζαν, ήταν μια εμπνευσμένη θεατρική απεικόνιση των όσων διαδραματίζονταν στην οθόνη, όπου εκεί προβάλλονταν σκηνές από τα γεγονότα του πολέμου.
Συγκινητική στιγμή αυτή που παρακολουθήσαμε στο βίντεο, με τους πιτσιρικάδες σαλταδόρους να κλέβουν κουραμάνες απ΄ τα γερμανικά φορτηγά και να τις μοιράζουν στους πεινασμένους Έλληνες, ενώ την ίδια στιγμή οι “λιλιπούτειοι σαλταδόροι” του Νηπιαγωγείου, έφευγαν από τη σκηνή με καλάθια γεμάτα αιγυπτιακές πίτες, εν είδει κουραμάνας, τις οποίες μοίραζαν στο συγκινημένο κοινό. Πόσο σπουδαίο για τις νεανικές ψυχές να συνειδητοποιούν ότι το ψωμί που έχουν επάνω στο τραπέζι τους τα σημερινά παιδιά, σε μια άλλη εποχή κάποια άλλα συνομηλικά τους… όχι απλώς δεν το είχαν, αλλά πέθαιναν από την ασιτία που γεννά ο πόλεμος.
Και βέβαια πόση συνειδητοποίηση για τους ενήλικες, όταν σχεδόν δίπλα μας, κάποια άλλα παιδιά αργοσβήνουν απ΄ τις σφαίρες, τον τρόμο και την πείνα του πολέμου.
Επόμενο λοιπόν ήταν να αποχωρήσουν κι αυτά πίσω απ΄ τις κουρτίνες καταχειροκροτούμενα.
Το “έμψυχο υλικό” της αίθουσας “Ιουλία Σαλβάγου” τώρα ανυπομονούσε για τη σειρά των εφήβων.
Η ποίηση, ο θρίαμβος, το δάκρυ, ο οδυρμός, ο αγώνας, η θυσία, η απογοήτευση, η προσδοκία, η νίκη και η απελευθέρωση πέρασαν από μπροστά μας σαν μια κινηματογραφική ταινία, που η δεινότητα του εκπαιδευτικού σκηνοθέτη Παναγιώτη Θεοδώρου, δεν σου επέτρεπε να αφαιρεθείς ούτε για δευτερόλεπτο.
Ο χορός συνοδευόμενος από τους μελοποιημένους στίχους σπουδαίων ποιητών και υμνωδών της ελευθερίας και της αντίστασης των Ελλήνων εναντίον των ναζί, εμπεριείχε σε κάθε βήμα εκάστου αγοριού ή κοριτσιού που χτυπούσε με το πόδι του στο πάτωμα της σκηνής, το πείσμα και τη λεβεντιά τού ΟΧΙ!
ΟΧΙ φώναξαν τα νήπια. ΟΧΙ φώναξαν τα παιδιά. Όχι φώναξαν οι έφηβοι.
ΝΑΙ φώναξαν οι ενήλικες από κάτω. ΝΑΙ, η εκδήλωση σας πέτυχε. ΝΑΙ ήσασταν όλοι εξαίρετοι. Ναι ήταν μια πανέμορφη γιορτή. ΝΑΙ μας συγκινήσατε. ΝΑΙ μας γυρίσατε πίσω την εποχή που ήμασταν κι εμείς παιδιά.
Ίσως αυτή να ήταν η πιο τρυφερή στιγμή, με το ΟΧΙ της αντίστασης να συγχρωτίζεται με το ΝΑΙ της επιβράβευσης!!
Να σημειωθεί ότι, όπως κάθε χρόνο παρεδόθηκαν και απονεμήθηκαν τα Βραβεία και τα Αριστεία στους πρωτεύσαντες μαθητές.
Και τώρα τα εύγε, τα μπράβο και τα συγχαρητήρια σε εκείνους που ήταν υπεύθυνοι για την τελετουργία της εθνικής επετείου στην αίθουσα “Ιουλία Σαλβάγου”.
Η Λένα Βοστάνη για το Νηπιαγωγείο, η Αθανασία Παπαχριστοδούλου για το Δημοτικό, ο Παναγιώτης Θεοδώρου και η Ελένη Παπαθανασίου για το Αβερώφειο Γυμνάσιο Λύκειο. Η Ελένη Παπαθανασίου ήταν εκείνη που επιμελήθηκε και καθοδήγησε τους έφηβους μαθητές. Μαζί με τον Παναγιώτη Θεοδώρου δημιούργησαν ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ μνήμης, υπενθύμισης, γνώσης και σεβασμού απέναντι – στους όχι και τόσο μακρινούς προγόνους μας – που άλλοι χάθηκαν στα βουνά της Ηπείρου, άλλοι ακρωτηριάστηκαν στα χιόνια, άλλοι εκτελέστηκαν στους τοίχους της Κατοχής και άλλοι έπεφταν αθόρυβα απ΄ την πείνα, στους καταθλιπτικούς δρόμους της κατακτημένης Ελλάδας.
Αξίζουν σε όλους τους προαναφερόμενους θερμά συγχαρητήρια. Πριν την έναρξη η Διευθύντρια του Αβερωφείου κα Αφροδίτη Πρεβερέτου, χαιρέτησε άπαντες τους προσκεκλημένους και μας εισήγαγε στο πνεύμα της γιορτής. Η Διευθύντρια του Δημοτικού κα Αδαμαντία Νικολακοπούλου από το βήμα και αυτή, αναφέρθηκε στα διαδικαστικά και στα απαραίτητα της εκδήλωσης.
Ο Πρόεδρος της ΕΚΑ κος Ανδρέας Βαφειάδης και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κος Ιωάννης Πυργάκης, ομίλησαν εκ του βήματος αναφερόμενοι στην τιμητική ημέρα, στην αξία του ΟΧΙ, στη σημασία που έχει για τον Ελληνισμό η 28η Οκτωβρίου και επήνεσαν μαθητές και εκπαιδευτικούς που για άλλη μια χρονιά στην ίδια αίθουσα, τιμούν ένα Έπος που δημιούργησε σε όλο τον κόσμο υπερηφάνεια για το σθένος των Ελλήνων.
Εκτός των προαναφερόμενων Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη και Προέδρου της ΕΚΑ κ. Ανδρέα Βαφειάδη, παρευρέθησαν εκ των θεσμών της Ελληνικής παροικίας οι κάτωθι: Ως Εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μπουρούντι – Μπουζουμπούρας κος Ισαάκ, ο Σύνδεσμος του Π.Ν. της Ελλάδας στην Αίγυπτο Πλοίαρχος κ. Κώστας Βαρουξής μετά της συζύγου του επίσης Πλοιάρχου Αγγελικής, η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου κα Λιλίκα Θλιβίτου, ο Διευθυντής της ΕΚΑ κ. Γεώργιος Μπούλος, η Διευθύντρια του Ινστιτούτου Αλεξανδρινού και Ελληνικού Πολιτισμού αρχαιολόγος κα Καλλιόπη Παπακώστα, όλοι οι εκπαιδευτικοί, γονείς, φίλοι, καθώς και αρκετοί πάροικοι που ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν την εκδήλωση στην αίθουσα Ιουλία Σαλβάγου.
Πως θα μπορούσε όμως να ολοκληρωθεί ένα τιμητικό τελετουργικό για το ΟΧΙ δίχως παρέλαση και χορούς; Στον προαύλιο χώρο του Τοσιτσαίου Πρατσίκειου Δημοτικού, το σκηνικό διαδραματίστηκε ωσάν σε υπαίθριο θέατρο, όπου οι θεατές ήταν «ακροβολισμένοι» ενώ οι μαθητές προεξαρχόντων των μπόμπιρων του Νηπιαγωγείου παρήλαυναν μαζί με την Διευθύντριά τους κα Λένα Βοστάνη, εν μέσω χειροκροτημάτων και επαινετικών ιαχών. Μετά τους εθνικούς ύμνους των δύο πατρίδων μας, της Ελλάδας και της Αιγύπτου παρεδόθησαν οι σημαίες στους σημαιοφόρους και ακολούθως στους παραστάτες. Η εκπαιδευτικός κα Μπέτυ Ζέρβα ήταν υπεύθυνη της παρέλασης στα μεγάλα παιδιά και όταν η «γιορτινή επίδειξη» πραγματοποιήθηκε τρισάκις, άρχισαν οι χοροί πρώτα με τα παιδιά του Δημοτικού και στη συνέχεια με αυτά του Γυμνασίου Λυκείου.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας συγχαίρει εκπαιδευτικούς και μαθητές. Επίσης εύχεται και του χρόνου να ξαναβρεθούν όλοι μαζί, τιμώντας το Έπος του 1940, τον αγώνα για ελευθερία και το ΟΧΙ της αντίστασης κατά του φασισμού. Γιατί η Ειρήνη φέρνει πρόοδο και ο πόλεμος καταστροφή.
Η Μάχη του Ελ Αλαμέιν (23 Οκτωβρίου – 11 Νοεμβρίου 1942) ήταν μία από τις πλέον κρίσιμες μάχες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που διεξήχθη στη βόρεια Αφρική, κοντά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Αντιπαρατέθηκαν οι δυνάμεις του Άξονα, με επικεφαλής τον Γερμανό στρατηγό Έρβιν Ρόμελ (Αφρικακό Σώμα), και οι συμμαχικές δυνάμεις υπό την ηγεσία του βρετανού στρατηγού Μπέρναρντ Μοντγκόμερι.
Η μάχη θεωρείται ορόσημο, καθώς οι Συμμαχικές Δυνάμεις σημείωσαν την πρώτη σημαντική νίκη επί των δυνάμεων του Άξονα στη βόρεια Αφρική, ανοίγοντας τον δρόμο για την οριστική ήττα τους στην περιοχή. Η νίκη στο Ελ Αλαμέιν έφερε σημαντική αλλαγή στο ηθικό των συμμαχικών δυνάμεων και αποτέλεσε το έναυσμα για την επιτυχή εκστρατεία στη Βόρεια Αφρική, η οποία κατέληξε στην ανακατάληψη της περιοχής.
Οι ελληνικές δυνάμεις συμμετείχαν ενεργά στη μάχη, και το γεγονός αυτό, αποτελεί έναν από τους σημαντικούς σταθμούς της ελληνικής στρατιωτικής ιστορίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, καθώς και μονάδες του Ελληνικού Στρατού, συνέβαλαν στον αγώνα, επιβεβαιώνοντας την αποφασιστικότητα της Ελλάδας να συνεχίσει να μάχεται στο πλευρό των Συμμάχων, παρά την κατοχή της από τις δυνάμεις του Άξονα.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξάνδρειας, λόγω της εγγύτητάς της με το πεδίο της μάχης και της σημαντικής παρουσίας των Ελλήνων στην Αίγυπτο, αισθάνεται ιδιαίτερη σύνδεση με αυτό το γεγονός και συνεχίζει να τιμά τους πεσόντες κάθε χρόνο, ενισχύοντας τους δεσμούς της με την ιστορία και την κληρονομιά της Ελλάδας.
Η Ελληνική Πρεσβεία στην Αίγυπτο, υλοποιώντας την απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδος διοργάνωσε κι εφέτος το Σάββατο της 19ης Οκτωβρίου 2024 και ώρα 12:00, την ετήσια τελετή εορτασμού για την 82η επέτειο των Μαχών στο Ελ Αλαμέιν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο έχων το γενικό πρόσταγμα Ακόλουθος Άμυνας Πλοίαρχος κ. Μιχάλης Τσιλιγκάκης σήμανε στις 12:00 την έναρξη της εκδήλωσης Τιμής και σε απόλυτη συνεργασία με τον Σύνδεσμο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με το Αιγυπτιακό στην Αλεξάνδρεια, κ. Κωνσταντίνο Βαρουξή ανέλαβαν την οργάνωση και το όλο τελετουργικό της Μνήμης για τους πεσόντες Έλληνες στρατιώτες.
Τόσο ο χαιρετισμός του ΑΚΑΜ κ. Τσιλιγκάκη προς τους επίσημους προσκεκλημένους και η αναφορά του στη σημασία και την ιστορικότητα της ημέρας, όσο και η ανάγνωση των ονομάτων των πεσόντων από τον Σύνδεσμο κ. Βαρουξή υποδαύλισαν σε όλους μας ερεθίσματα συγκινήσεως και βαθιάς ευγνωμοσύνης προς εκείνους, που απέτρεψαν την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας και κατ΄ επέκτασιν την νικηφόρα έκβαση υπέρ της ναζιστικής λαίλαπας, που στο πέρασμα της ισοπέδωνε τα πάντα.
Ακολούθησε η τέλεση της επιμνημόσυνης δέησης για τους ήρωες της Μάχης των Μαχών στη Βόρεια Αφρική, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μπουζουμπούρας – Μπουρούντι κ. Ισαάκ, ο οποίος από κοινού με τους φοιτητές της Πατριαρχικής Σχολής Άγιος Αθανάσιος προσέδωσαν μέσω της ορθόδοξης ιερουργίας, την θρησκευτικότητα που ενσταλάζει η φράση «Αιωνία η Μνήμη» στο πνεύμα και το θυμικό των σύγχρονων γενεών.
Ο Πρέσβυς της Ελλάδος στην Αίγυπτο κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, ως ο πρώτος θεσμικός εκπρόσωπος του Ελληνικού κράτους, με λόγο σαφή, επικεντρωμένο στη σημασία και την παρακαταθήκη που άφησε στον κόσμο, του παρόντος και του μέλλοντος το γενναίο παρελθόν των Ελλήνων στρατιωτών, μετά τον χαιρετισμό του προς το επίσημο ακροατήριο, μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής:
«Βρισκόμαστε σήμερα σε αυτόν τον χώρο για να αποτίσουμε φόρο τιμής στα 89 άτομα που έχασαν τη ζωή τους στη δεύτερη μάχη του Ελ Αλαμέιν. Η ιστορία της δεύτερης μάχης είναι γνωστή. Γνωστό είναι επίσης ότι η νικηφόρος έκβαση της μάχης αυτής στην οποία συνέβαλε και η 1η ελληνική Ταξιαρχία αποτέλεσε κρίσιμη καμπή που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για αλλαγή πορείας των δυνάμεων του Άξονα στην Αφρική. Η 1η Ελληνική Ταξιαρχία η οποία αποτελούσε τμήμα της 8ης Βρετανικής Στρατιάς κατόρθωσε μαζί με τους στρατιώτες από άλλα έθνη να επιτύχουν ματαίωση των σχεδίων των εκπροσώπων του Άξονα στην Αφρική αποτρέποντας την προέλαση τους προς Αλεξάνδρεια προς τη διώρυγα και βεβαίως από κει προς τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Μέσης Ανατολής στοιχείο που θα τους εξασφάλιζε χώρο και ζωτικά μέσα για τη συνέχιση του ολέθριου έργου τους. Επιτρέψτε μου να πω ότι στην Ταξιαρχία αυτή μεγάλο ρόλο έπαιξαν 800 Αιγυπτιώτες Έλληνες από τα σπλάχνα των Ελλήνων της Αιγύπτου την ώρα που διεξαγόταν η μάχη αυτή τον Οκτώβριο του ‘42 η Ελλάδα βρισκόταν στο μέσο μιας κτηνώδους ναζιστικής κατοχής. Οι Έλληνες προσπάθησαν και πάλεψαν έτσι ώστε τον Οκτώβριο του ‘44 η ναζιστική κατοχή να λήξει και μάλιστα πριν από ορισμένες μέρες στις 12 Οκτωβρίου εορτάσαμε την απελευθέρωση της Αθήνας όταν η μισητή σβάστικα κατέβηκε από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Την ίδια ημερομηνία το 1944 και τα τελευταία οχήματα αναχωρούσαν από την ελληνική πρωτεύουσα. Βρισκόμαστε σήμερα σε ένα κενοτάφιο το οποίο γράφει με τη συμπυκνωμένη σοφία ενός επιγράμματος το οποίο προσέφερε η Ελληνική Πολιτεία «ου ένεκεν ζεις και αποθανείν μη κατόχου» που σημαίνει να μη διστάσεις να πεθάνεις για τον ίδιο σκοπό τον οποίο αξίζει να ζεις. Το κενοτάφιο αυτό συμβολαιοποιεί και ένα αρχαίο έθος των Ελλήνων την ηθική υποχρέωση να κλάψουν και να θάψουν τους νεκρούς τους όπως έκαναν με όλες τις πρέπουσες τιμές. Το ίδιο έκανε η Αντιγόνη η ηρωίδα του Σοφοκλή αψηφώντας τις άνωθεν εντολές το ίδιο αναφέρει με γλαφυρό τρόπο ο Μέγας Θουκυδίδης στην ιστορία του πελοποννησιακού πολέμου πριν δώσει το λόγο στον Περικλή να πει τον περίφημο επιτάφιο λόγο του. Στο πρώτο έτος λοιπόν του πελοποννησιακού πολέμου γίνεται μια τελετή για να ταφούν οι νεκροί και σ΄ αυτή την τελετή προβλέπεται και μια κενή κλίνη εστρωμένη φέρεται των αφανών λέει ο Θουκυδίδης δηλαδή ένα άδειο κρεβάτι το οποίο είναι για τα οστά των οποίων δεν βρέθηκαν. Οι νεκροί του Αλαμέιν κρατούν το ίδιο νήμα με εκείνους από το Μαραθώνα, τις Θερμοπύλες, τη Σαλαμίνα, τους νεκρούς από την έξοδο του Μεσολογγίου του 1826, τους νεκρούς από την αντίσταση των Ελλήνων εναντίον της ναζιστικής κατοχής, τους νεκρούς από την Κύπρο. Τους οφείλουμε αιώνια τιμή αιωνία τους η μνήμη».
Η συγκίνηση μεγάλη στο άκουσμα του λόγου του Έλληνα Πρέσβεως και επίσης το ίδιο συναίσθημα επικράτησε σε όλους μας κατά την ανάκρουση των δύο Εθνικών Ύμνων των δύο φίλιων χωρών μας, Αιγύπτου και Ελλάδος.
Να σημειωθεί ο σημαντικός ο ρόλος της κας Βέρας Τσαγλάκη, που ως δεινή μεταφράστρια παρείχε τη δυνατότητα στους ξένους επισήμους να κατανοήσουν τα όσα ακούγονταν εις την ελληνική γλώσσα.
Και όπως αρμόζει και επιβάλλει η τελετουργία της αιωνίου ευγνωμοσύνης προς τους πεσόντες ομοεθνείς μας, κατατέθηκαν στέφανοι δόξας, ενθύμησης και υπόκλισης προς το μεγαλείο εκείνων που μας προσέφεραν με το αίμα τους τη δυνατότητα να λογιζόμαστε ελεύθεροι άνθρωποι στη ζωή, οι δε ευεργέτες μας να είναι καταγεγραμμένοι με αίνους στο ημερολόγιο της παγκόσμιας ιστορίας!
Η Αίγυπτος όπως κάθε χρόνο κατέθεσε με τον Κυβερνήτη της Μάρσα Ματρούχ τον δικό της τιμητικό στέφανο και ακολούθησαν οι ανώτατοι Αξιωματικοί της Νειλοχώρας με ιδιαίτερα εντυπωσιακή παρουσία συνοδευόμενοι από στρατιώτες που με βήμα ανάλογο της περίστασης, απέδωσαν τις πρέπουσες τιμές στο Μνημείο των Ελλήνων Ηρώων.
Στη συνέχεια ο Έλληνας Πρέσβυς κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, κατευθύνθηκε προς το Κενοτάφιο του Ελληνισμού, τιμώντας πρώτος εκ μέρους της Ελλάδος τον αγώνα και τη μνήμη των πολεμιστών της γαλανόλευκης.
Σειρά είχε η Πρέσβυς της Κύπρου η οποία από κοινού με τον ΑΚΑΜ κ. Κωνσταντίνο Χατζηκωστή, «υπέγραψαν τις δικές τους ευχαριστίες» προς τους αείμνηστους στρατιώτες του ιερού καθήκοντος.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρό της κ. Ανδρέα Βαφειάδη, με την κατάθεση στεφάνου αφιερωμένου στην ενθύμηση της υπέρτατης θυσίας των Ελλήνων απέναντι στη σπουδαιότερη μάχη που έλαβε χώρα στις Μεσογειακές ακτές κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ας μη λησμονούμε ότι αν έπεφτε η Αλεξάνδρεια, κατεξοχήν πόλη του Ελληνισμού, θα κατέρρεε στη συνέχεια όλη η άμυνα των συμμάχων. Γι αυτό και ο στέφανος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας ενέχει και μια ιδιαίτερη σημειολογία στο Μνημείο του Ελ Αλαμέιν.
Τους στεφάνους που κατατέθηκαν στο ιερό κενοτάφιο, εκτός των προαναφερθέντων, τους απέδωσαν με την πρέπουσα τιμή οι κάτωθι θεσμικοί εκπρόσωποι κ.κ.: Μιχάλης Τσιλιγκάκης Έλληνας ΑΚΑΜ, Κρίστιαν Μπέργκερ Πρέσβυς της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αίγυπτο, Γεώργιος Κοκορέλης Συντονιστής Εκπαίδευσης Αιγύπτου, Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής, Ανδρέας Γιόσρι Κοινοτικός Επίτροπος ΕΕΚ, Λιλίκα Θλιβίτου Πρόεδρος ΕΝΟΑ και Πτολεμαίου Α΄ (δύο στέφανους), Άρης Μαρκοζάννης Επικεφαλής Προσκόπων Αλεξανδρείας, Χρήστος Αντωνίου Επικεφαλής Προσκόπων Καΐρου, Πέτρος Λούτσης εκ μέρους της Κυπριακής Αδελφότητας Κυπρίων Αλεξανδρείας, Δαγιάντης Γεώργιος εκ μέρους του Συνδέσμου Αποφοίτων Αβερωφείου, Κωνσταντίνα Γεδεών Οικονομική Διευθύντρια του ΕΠΚΚ και Αντιπρόεδρος του ΕΝΟΚ, Καζαμίας Αντώνης Αντιπρόεδρος Ελληνικού Κέντρου Καΐρου και βέβαια άλλοι επίσημοι ξένων αντιπροσωπειών όπως των: Γαλλίας, Βελγίου, Βραζιλίας, Ολλανδίας, Αγγλίας, ΗΠΑ, Ολλανδίας, Αυστραλίας και άλλων, οι οποίοι ευλαβικώς στάθηκαν στο Μνημείο των Ελλήνων Ηρώων των μαχόμενων υπέρ της ελευθερίας.
Και βέβαια όπως κάθε χρόνο είχαν αποσταλεί στέφανοι απ΄ όλους τους Συλλόγους και τα Ιδρύματα του Ελληνισμού των δύο Παροικιών Αλεξάνδρειας και Καΐρου, ανεξαρτήτως των δικαιολογημένων απουσιών κάποιων εκπροσώπων τους.
Πάντα εις τις επάλξεις των τελετουργιών ιστορικής μνήμης, εκ μέρους της Ελληνικής Πρεσβείας στο Κάϊρο και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της χώρας μας, ο βοηθός ΑΚΑΜ κ. Πετρούνης Κωνσταντίνος.
Παρέστησαν ακόμη ο Δήμαρχος του Ελ Αλαμέιν, υψηλότατα στελέχη του Αιγυπτιακού Στρατού, όπως ο Εκπρόσωπος Διοικητού Βόρειου Τομέα της Αιγύπτου, ο Εκπρόσωπος του Πολεμικού Ναυτικού Αιγύπτου, ο Διοικητής της Ναυτικής Βάσης Αλεξανδρείας, Εκπρόσωπος του Πολεμικού Ναυτικού Αιγύπτου και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη της Αιγυπτιακής Πολιτείας, διπλωμάτες και θεσμικοί παράγοντες. Το «παρών» έδωσε και ο Πρόξενος του Λιμεναρχείου του Πορτ Σαΐντ κ. Χρήστος Παπακωνσταντίνου.
Από Ελληνικής πλευράς παρόντες ήταν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης μετά της συζύγου του και ο νέος Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Κάιρο κ. Συμεών Λιναρδάκης επίσης μετά της συζύγου του, το Προσκοπικό Σώμα των δύο Παροικιών, Αλεξάνδρειας και Καΐρου, ο κ. Ριάντ με την κορνέτα του που μαζί με τον κ. Άρη Μαρκοζάνη στο τύμπανο, μας εισήγαγαν μουσικά στο πρελούντιο της ανάγνωσης των ονομάτων που έπεσαν στη μάχη, οι διευθύντριες των Σχολείων Αβερωφείου Γυμνασίου – Λυκείου και Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου Δημοτικού της Αλεξάνδρειας κα. Αφροδίτη Πεβερέτου και κα. Αδαμαντία Νικολακοπούλου, ο Αναπληρωτής της Αμπετείου κ. Βασίλειος Μπακούρος, ο διευθυντής της Αχιλλοπουλείου Σχολής Καΐρου κ. Βασίλης Λάγιος και πολλοί εκπαιδευτικοί από τα δύο κοινοτικά σχολεία των δύο πόλεων. Ο Βασίλης Πουλαρίκας αρχισυντάκτης του “Νέου Φωτός” από το Κάϊρο κάλυψε για λογαριασμό της Κοινότητας Καΐρου την τελετή.
Στο τέλος και μετά τις εθιμοτυπικές φωτογραφίες άπαντες πέρσαν στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο, παραπλεύρως του Μνημείου, όπου εκεί σερβιρίστηκαν απ΄ το προσφερόμενο δωρεάν μπουφέ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, με το πλούσιο κέτερινγκ του Ελληνικού Κέντρου Καΐρου.
Αν για όλους μας, οι ετήσιες επισκέψεις μνήμης στο Ελληνικό Μνημείο των Πεσόντων στο Ελ Αλαμέιν, αποτελούν εθιμοτυπικές υποχρεώσεις απόδοσης τιμών σε ένα παρελθόν 82 ετών, για τις ψυχές των αγωνιστών ηρώων, οι παρουσίες μας εκεί αποτελούν τη λύτρωση και τη δικαίωση καθότι κόπηκε η ζωή τους στον ανθό της ηλικίας τους, για να δυνάμεθα εμείς να απολαμβάνουμε την ερμηνεία της λέξης «ελευθερία» στην πράξη!
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εκφράζει τα συγχαρητήριά της προ όλους τους αρμόδιους διοργανωτές, για την άψογη τέλεση του ιερού μνημόσυνου των πεσόντων Ελλήνων!
Ημέρα Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2024 εορτάστηκε η 82 Επέτειος της Μάχης του Ελ Αλαμέιν κατά τον Β΄ Παγόσμιο Πόλεμο. Ακολουθεί πλούσιο ρεπορτάζ με το όλο τελετουργικό της εκδήλωσης μνήμης και τιμής στους Έλληνες που θυσιάστηκαν στον αγώνα εναντίον των ναζί.
Υπενθυμίζουμε στα Μέλη της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, τα οποία πρόκειται να συμμετάσχουν στην Τακτική Γενική Συνέλευση, ότι βάσει του Καταστατικού της Κοινότητάς μας θα πρέπει να είναι ταμειακώς εντάξει. Καλούνται γι αυτό, να τακτοποιήσουν την συνδρομή τους έτσι ώστε να μπορούν στη Γενική Συνέλευση της 1ης Νοεμβρίου 2024 να παρευρεθούν νομότυπα, όπως υπαγορεύει το Καταστατικό μας.
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας παρακολουθεί την εξέλιξη των εργασιών για την αποκατάσταση των φθορών, την επισκευή και την γενικότερη ανακαίνιση στην ιστορική έπαυλη της αείμνηστης Αγγελικής Παναγιωτάτου.
Με απόφαση της Κοινοτικής Επιτροπής της ΕΚΑ, δαπανήθηκε ένα μεγάλο ποσό για την ολοκλήρωση της αποκατάστασης των ζημιών από τον αδηφάγο χρόνο, καθώς η ανωτέρω οικία με το ρυθμό των εργασιών που ακολουθούνται σε λίγο χρονικό διάστημα θα είναι έτοιμη για να ξαναλειτουργήσει ως έδρα του «Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Πτολεμαίος Α΄».
Ως γνωστό η συγκεκριμένη μονοκατοικία περιήλθε στην ιδιοκτησία της Ελληνικής Κοινότητας ως κληροδότημα, κατόπιν επιθυμίας της σπουδαίας Ελληνίδας ιατρού, η οποία συνέβαλε με την επιστημοσύνη της στην ανακάλυψη ιατρικών μεθόδων και εμβολίων με τις ομάδες στις οποίες συμμετείχε.
Η Αγγελική Παναγιωτάτου με την εγκατάστασή της στην Αλεξάνδρεια ανέπτυξε πολυσχιδή επιστημονική, πολιτιστική, φιλανθρωπική δραστηριότητα. Μετείχε ενεργά στις δραστηριότητες του Πτολεμαίου Α΄, (έτος ιδρύσεως 1908), του οποίου διατέλεσε Πρόεδρος το διάστημα των ετών 1942-1944. Στις 12 Ιανουαρίου του 1954, δώδεκα ημέρες προ του θανάτου της, συντάσσοντας την διαθήκη της δώρισε την έπαυλή της στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας με όρο στο εξής να στεγασθεί σε αυτήν ο αγαπημένος της Σύλλογος, όπου και αυτός στεγάζεται από το 1957 έως σήμερα.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, αποδεικνύοντας εμπράκτως το χρέος της απέναντι στο ένδοξο παρελθόν της, αισθάνεται ιδιαίτερη τιμή και υπερηφάνεια που ένα ιστορικό περιουσιακό της στοιχείο, πρόκειται να παραδοθεί ασφαλές και με την αρμόζουσα αισθητική στον Ελληνισμό της Παροικίας των Αιγυπτιωτών για να απολαμβάνουν τις πολιτισμικές εκδηλώσεις του Πτολεμαίου Α΄.
Παρακαλούμε τα Μέλη της Κοινότητας σε Έκτακτη και Τακτική Γενική Συνέλευση στην Αίθουσα «ΙΟΥΛΙΑΣ ΣΑΛΒΑΓΟΥ» στο συγκρότημα Σάτμπυ την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου 2024 και ώρα 6 μ.μ.
Α. Τακτική Γενική Συνέλευση με την παρακάτω Ημερήσια Διάταξη:
Β. Έκτακτη Γενική Συνέλευση με την παρακάτω Ημερήσια Διάταξη:
1. Έγκριση πώλησης γεωργικών εκτάσεων στο Αμπού Χόμους ιδιοκτησίας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
2. Πώληση διαμερίσματος στην οδό Μέμφιδος στην Ιμβραημία.
***
Σύμφωνα με το άρθρο 27 του Καταστατικού η Έκτακτη και Τακτική Γενική Συνέλευση θεωρείται έγκυρη με την παρουσία της απόλυτης πλειοψηφίας, δηλαδή 50% + 1 Μέλος. Εάν δεν συμπληρωθεί ο συγκεκριμένος αριθμός η Έκτακτη και Τακτική Γενική Συνέλευση θα αναβληθεί για μία ώρα, και θα θεωρηθεί σε απαρτία αν παρευρεθεί το 10% των Μελών.
