Τη συνάντησα στην Αλεξάνδρεια τον Απρίλιο του 2022 κατά την επίσκεψή μου στα Ελληνικά Σχολεία της Αιγύπτου, στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου στο Κάιρο. Στο Αβερώφειο γνωριστήκαμε όταν στο τέλος της παρουσίασης, μου πρόσφερε το παραμύθι της «Ένα μαγικό Ταξίδι». Την ξανασυνάντησα στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας με την οποία πλέον συνεργάζομαι και τη ρώτησα αν συνεχίζει το γράψιμο. «Μα και βέβαια» μου απάντησε. Μια έφηβη, γεμάτη ζωή, ενδιαφέροντα, αγάπη για τον διπλανό της, σεβασμό για τους άλλους και αθλήτρια κωπηλασίας. Στον μαθητικό χορό την ημέρα της εορτής για την 28 Οκτωβρίου στον προαύλειο χώρο του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου, της έφυγε το ένα παπούτσι, λίγο μετά το άλλο, έπεσε, σηκώθηκε, χόρεψε καταχειροκροτήθηκε! Ούτε που σκέφτηκε να σταματήσει. Στο τέλος η γυμνάστριά της Τζένη Σοφού την αντάμειψε με μια αγκαλιά για το γεγονός ότι δεν τα παράτησε και συνέχισε να χορεύει ξυπόλητη. Αγαπητοί αναγνώστες, απολαύστε την μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου του Αβερώφειου Γυμνασίου Μαργαρίτα Άστωρ! Είναι παραμυθού, είναι αθλήτρια, είναι καλό παιδί!
Μαργαρίτα πόσα χρόνια γράφεις παραμύθια;
Πέρυσι άρχισα να γράφω και το πρώτο είναι αυτό που σας είχα δώσει, «Ένα μαγικό Ταξίδι».
Το θυμάμαι, γιατί όμως ειδικά παραμύθι και όχι κάτι άλλο;
Το άρχισα σαν μια πλάκα με την κυρία μου, αλλά μετά μου άρεσε η ιδέα του παραμυθιού και σκέφτηκα να γράψω άλλο ένα.
Το έχεις δείξει στους συμμαθητές σου;
Ναι το έχω δείξει, απ’ την πρώτη στιγμή που το έγραψα.
Και τι σου είπαν;
Ότι τους αρέσει και το χάρηκαν.
Αισθάνθηκες στην αρχή, αμήχανα ή αγχωμένη, όταν το έδειξες για πρώτη φορά στους φίλους σους;
Βέβαια, αισθάνθηκα αμηχανία στην αρχή αλλά μετά όταν είδα ότι τους άρεσε το ξεπέρασα. Αυτό μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω να γράφω.
Οι γονείς σου τι λένε γι αυτό;
Τους άρεσε όταν τους το διάβασα και μου είπαν να συνεχίσω να γράφω γιατί πρέπει να ασχολούμαστε με αυτό που αγαπάμε και να μην το εγκαταλείπουμε. Είναι σημαντικό που στήριξαν την επιλογή μου.
Τι στόχους έχεις που θα ήθελες να υλοποιηθούν στο μέλλον;
Θα ήθελα να γίνω ηθοποιός, μου αρέσει αυτή η μορφή της τέχνης.
Και τα παραμύθια τα ξεχάσαμε κιόλας;
Όχι βέβαια! Πάντα θα βρίσκω χρόνο να γράφω τα παραμύθια μου, ότι κι αν κάνω στη ζωή μου!
Τι ακριβώς θέλεις να περάσεις μέσα από τα παραμύθια που γράφεις;
Μηνύματα Ζωής!!!
Πες μου ένα…
Να σταματήσουν οι πόλεμοι, να μην υπάρχει φτώχεια, να αγαπάμε ο ένας τον άλλον και όποια προβλήματα έχουμε να τα αφήσουμε στην άκρη. Πάντα υπάρχει μια καλή πλευρά σε όλα τα πράγματα που πρέπει να κοιτάμε.
Είσαι και αθλήτρια στην κωπηλασία…
Ναι και είναι κάτι που μου αρέσει πολύ σαν άθλημα και σαν απασχόληση.
Προχθές σου έφυγε το παπούτσι κι εσύ συνέχισες το χορό…
Ναι ήταν μεγάλο και στην πεντοζάλη μου έφυγε, πρώτα το ένα, μετά το άλλο και στη συνέχεια έπεσα, αλλά σηκώθηκα και συνέχισα.
Αυτό σημαίνει ότι είσαι δυνατή και δεν το βάζεις κάτω, έτσι δεν είναι;
Ναι, πιστεύω ότι όταν πέφτεις πάντα πρέπει να βρεις τη δύναμη να σηκωθείς και αυτό έκανα εκείνη τη στιγμή. Αυτό Θέλω να κάνω στη ζωή μου γενικά.
Τι σου αρέσει εδώ που ζείτε τόσες ώρες στο χώρο της Ελληνικής Κοινότητας;
Τα πάντα! Έρχομαι με τους φίλους μου και καθόμαστε, μ αρέσει το περιβάλλον, είναι όμορφη η Ελληνική Κοινότητα γιατί νιώθεις ασφάλεια, ηρεμία, και είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια! Όλοι αγαπάμε αυτό τον χώρο γιατί εδώ πάμε σχολείο, εδώ συναντιόμαστε εδώ συζητάμε για τη ζωή μας.
Μαργαρίτα σ ευχαριστώ που τα είπαμε και καλή πρόοδο σε ότι κάνεις. Καλά παραμύθια.
Σας ευχαριστώ σε λίγες μέρες θα έχετε και την άλλη μου ιστορία!
Όπως ακριβώς συμφώνησαν η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Νεοχωρίου Κωνσταντινουπόλεως κ. Παντελεήμων Βίγκας, υπήρξαν και οι δύο συνεπείς στο ραντεβού τους. Κι έτσι το πρωί της Παρασκευής συναντήθηκαν στο ιστορικό Τετράγωνο της ΕΚΑ για να ξεναγηθεί ο τιμώμενος Κωνσταντινουπολίτης, τον οποίο την προηγουμένη τίμησε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Σάββα του Ηγιασμένου στην αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχείου.
Στα Γραφεία της Ελληνικής Κοινότητας τον υποδέχθηκαν εκ μέρους της ΕΚΑ ο Αντιπρόεδρος Α΄ κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Νικόλας Κόπελος και ο Διευθυντής κ. Γιώργος Μπούλος.
Όλα άρχισαν με χαμόγελα, εξαιρετική διάθεση και φιλική συζήτηση. Ο κ. Βίγκας ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί για την ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, ενώ παράλληλα έδειξε μέσα από τον διάλογο που ακολούθησε την βαθιά του κατάρτιση και γνώση σε θέματα που αφορούν στις Ελληνικές Κοινότητες της ευρύτερης Διασποράς. Με το χιούμορ του, την πολίτικη ευγένειά του και το σεβασμό του για τον χώρο που βρίσκεται, δημιούργησε ένα εξαιρετικό κλίμα και η θετική αύρα διαχύθηκε μεταξύ όλων των παρευρισκομένων.
Τόσο ο Αντιπρόεδρος κ. Ανδρέας Βαφειάδης όσο και ο Κοινοτικός Επίτροπος κ Νικόλας Κόπελος ενδιαφέρθηκαν να πληροφορηθούν για τον Ελληνισμό της Πόλης, καθότι οι δύο αυτές ιστορικές κοινότητες των Ελλήνων συνδέονται άρρηκτα με δεσμούς αιώνων.
Και ως είθισται σε τέτοιες ωραίες περιπτώσεις, η εθιμοτυπία υποχώρησε για να κυριαρχήσει το αυθεντικό ελληνικό στοιχείο και η φιλική διάθεση.
Αντηλλάγησαν δώρα και όμορφα ενθυμήματα της επίσκεψης αυτής ενώ στη συνέχεια προσεφέρθησαν κεράσματα από την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, καθότι τα γλυκίσματα είναι μέσα στο DNA του Ελληνισμού των δύο πόλεων Αλεξάνδρειας και Κωνσταντινούπολης.
Ακολούθησε ξενάγηση του Προέδρου κ. Βίγκα στους χώρους του Ελληνικού Τετραγώνου από τον Αντιπρόεδρο κ. Βαφειάδη και στο τέλος η επίσκεψη περιλάμβανε και την απαραίτητη βόλτα από το Εντευκτήριο της Κοινότητας. Και ως είθισται ένας καφές δημιουργεί ερεθίσματα για επιπλέον συζητήσεις, με αποτέλεσμα ο τιμώμενος επισκέπτης να παραμείνει επί μακρόν στον χώρο της Ένωσης, παρότι είχε και άλλη υποχρέωση.
Στο Εντευκτήριο ο Αντιπρόεδρος κ. Ανδρέας Βαφειάδης προσέφερε στον κ. Παντελεήμονα Βίγκα ακόμα ένα λεύκωμα ενθύμησης της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και η επίσκεψη του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Νεοχωρίου Κωνσταντινουπόλεως ολοκληρώθηκε με τις αμοιβαίες υποσχέσεις, σύντομα να ξαναβρεθούν όλοι μαζί στον ίδιο χώρο.
Από την πλευρά του ο κ. Βίγκας ικανοποιημένος από τη συνάντηση και ενθουσιασμένος από τη φιλοξενία και τις συνομιλίες του με τους ανθρώπους της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, προσκάλεσε τον Αντιπρόεδρο και τον Κοινοτικό Επίτροπο να επισκεφθούν την Πόλη και παράλληλα πρότεινε οι δυο Κοινότητες να συνεργάζονται στο εξής για το καλό του Ελληνισμού, της προόδου και του πολιτισμού.
Ήταν ομολογουμένως μια εξαιρετική συνάντηση.
Νωρίτερα ο κ. Βίγκας με τους φίλους του Έλληνες και Τούρκους είχαν επισκεφθεί το σπίτι του Καβάφη καθώς και τον τάφο του στο Ελληνικό Κοιμητήριο. Τόσο στην διάσημη καβαφική οικία [στον εξωτερικό χώρο λόγω εκτέλεσης έργων] όσο και στο μνήμα του, διάβασαν ποίησή του, τιμώντας τον σπουδαίο ποιητή της ανθρωπότητας και όχι μόνο της Αλεξάνδρειας, της Ελλάδος και της Αιγύπτου.
Απέδειξαν κατ΄αυτό τον τρόπο, την ιδιαίτερη αγάπη τους και τον σεβασμό τους προς τον Άνθρωπο εκείνον, που με τους «Βαρβάρους» του προσπάθησε να ανεβάσει σκαλί και επίπεδο την ανθρώπινη κοινωνία.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εύχεται στον κ. Βίγκα και στους φίλους του, οι οποίοι τον συνόδευσαν στην απόδοση της υψηλής τιμής του, από τον Μακαριότατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας, καλό ταξίδι επιστροφής και χαιρετισμούς στους αδελφούς της Ελληνικής Παροικίας της Πόλης.
Μόλις έχει ολοκληρώσει την επίσκεψή της στα γραφεία και τα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Την «απαγάγω» απ’ τους υπόλοιπους για λίγη ώρα, όπως έχουμε συμφωνήσει για μια συνέντευξη. Είναι χαμογελαστή, συγκινημένη, πανευτυχής! Περπατά στα ίδια χώματα που περπατούσε κοριτσάκι του δημοτικού σχολείου. Έχω την αίσθηση ότι η πόλη αυτή της έχει «ανοίξει» το θώρακα κι έχει βγάλει από μέσα της, ομορφιές, απωθημένα, πίκρες και χαρές. Όλα αυτά πεσκέσι της μνήμης σε ένα ιδιαίτερο και ενδιαφέρον παρόν. Την προηγούμενη ημέρα την βράβευσε η Αλεξάνδρεια! Την βράβευσε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μεσογειακών Χωρών! Την βράβευσαν οι Αιγυπτιώτες, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες, οι Μεσόγειοι. Την βράβευσε η ίδια η ζωή, γι αυτό που είναι και γι αυτό που εκπροσωπεί! Κυρίως την βράβευσαν οι μνήμες της, γιατί δεν τις ακύρωσε, δεν τις απέρριψε κι εξακολουθεί να τις κουβαλά στο δισάκι της καρδιάς της μια ζωή!
Όσο για μας, ας την απολαύσουμε, στην συνέντευξη που ακολουθεί…
Κυρία Πρωτοψάλτη σας καλωσορίζουμε στα Γραφεία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Μια μέρα πριν, βραβευτήκατε και δηλώσατε ότι “την Αλεξάνδρεια την κουβαλάω μέσα μου”. Τι κυρίως κουβαλάτε απ’ την Αλεξάνδρεια;
Κουβαλάω την ευαισθησία των γονιών μου τον τρόπο που με μεγαλώσανε, κουβαλάω όλο αυτό το DNA, που περικλείει και λέγεται Αλεξάνδρεια. Κουβαλάω τις μυρωδιές, την ευγένεια των ανθρώπων, τον πολιτισμό, την αγάπη για την Ελλάδα την οποία μου μεταλαμπαδεύσανε σε μένα ως μικρή, νομίζω ότι είναι ένα μείγμα συναισθημάτων που δεν βρίσκω κάποια λέξη να με αντιπροσωπεύει ακριβώς. Είναι όλα, οι ήχοι, οι μυρωδιές, ο τρόπος, η αγάπη των γονιών μου, η ευαισθησία, είναι η Αλεξάνδρεια!
Και μπόλικα μπαχάρια ε;
Βέβαια τα μπαχάρια ειδικά… (γελάει).
Ποια συναισθήματα σας κατέκλυσαν εκείνη τη στιγμή πέραν της συγκίνησης;
Ήταν πρωτόγνωρο αυτό που μου συνέβη, γι΄ αυτό μεσολάβησαν αυτά τα δευτερόλεπτα που για μένα ήταν σαν αιώνες. Γιατί ήμουν προετοιμασμένη, είχα ετοιμάσει κάποια πράγματα να πω και με το που ανέβηκα επάνω άνοιξε μια άλλη πόρτα που πραγματικά δεν το φανταζόμουν, γιατί είπα μέσα μου πρέπει να είμαι ψύχραιμη σε όλο αυτό το γεγονός το οποίο ήταν για μένα συγκλονιστικό απ΄ την μια μεριά, συναισθηματικό πάρα πολύ δυνατό και μόλις ανέβηκα επάνω και κοίταζα τον κόσμο, μου κατέβηκαν (για να μιλήσω με τρόπους σύγχρονους), στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μου εκατομμύρια σκηνές, εκατομμύρια πληροφορίες όπου όλη αυτή η συγκίνηση μού πήρε τη φωνή. Ήταν σαν να έπαιξε με κινηματογραφική ταχύτητα η ζωή μου μέχρι που φύγαμε απ΄ την Αλεξάνδρεια. Σκεφτόμουν τη μητέρα μου, τον πατέρα μου, τους συγγενείς, το σπίτι μας, τον τρόπο που φύγαμε και ξαφνικά μετά από τόσα χρόνια η ίδια η πόλη αυτή με βραβεύει. Αυτό ήταν μια γρήγορη ανάπτυξη των συναισθημάτων εκείνης της στιγμής. Από κει και ύστερα για μένα ήταν πάρα πολύ τιμητικό στη ζωή μου. Έχω βραβευτεί κι άλλες φορές αλλά αυτό το συγκεκριμένο, νομίζω ότι με διαπέρασε σαν πυρωμένο βέλος, γιατί ήταν κάτι που αντίκρουε όλο αυτό. Από τη μια μεριά θυμόμουν όλα όσα είχαν γίνει κι απ΄ την άλλη υπήρχε το βραβείο.
Είχατε ξαναεπισκεφθεί την Αλεξάνδρεια;
Είχα ξανάρθει στην Αλεξάνδρεια και είχα τραγουδήσει και στη βιβλιοθήκη μέσα. Είχα τότε κάνει και μια συγκλονιστική εκπομπή με τον υπέροχο δημοσιογράφο του MEGA εκείνης της εποχής, τον Γιάννη τον Πολίτη. Γενικά έχω επισκεφτεί την Αίγυπτο δυο τρεις φορές, αλλά αυτό το συγκεκριμένο γεγονός, ότι αυτή η πόλη με βράβευσε, μου δημιουργεί μια συγκίνηση μεγαλύτερη από το βραβείο.
Το πιο όμορφο δώρο σας για τους Αιγυπτιώτες, μου είπαν ότι ήταν αυτό το μπλακ άουτ που σας συνέβη.
Ακριβώς μπλακ άουτ έπαθα. Ήταν σαν να κατέβηκε ο διακόπτης, όπου δεν έπεσε μαύρο, αλλά πέρασαν με κινηματογραφική ταχύτητα όλα.
Συμπυκνώθηκε η ζωή σας σε ένα λεπτό…
Το πως συγκρατήθηκα ήταν το κάτι άλλο… έπρεπε βέβαια να συγκρατηθώ αλλά ήταν πολύ ισχυρό αυτό που εισέπραξα, πολύ συγκινητικό και οφείλω να ομολογήσω ότι όσο και να λέει ένας άνθρωπος ότι θα είναι ψύχραιμος, σε ένα τέτοιου είδους γεγονότα, δεν υπάρχει περίπτωση να είναι.
Θυμάμαι να λέτε κάποτε σε μια συνέντευξή σας, όταν φεύγατε στο αεροδρόμιο, αποκεφάλισαν την κούκλα σας…
Αφενός δεν υπήρχε τίποτα μέσα στην κούκλα και αφετέρου δεν κατάλαβα τι συνέβη εκείνη τη στιγμή. Όταν το συνειδητοποίησα εκ των υστέρων, το σοκ ήταν συγκλονιστικό. Διότι ήταν το παιχνιδάκι μου, το μόνο που κράταγα εγώ στο χέρι και ξαφνικά βρέθηκε χωρίς κεφάλι κι από τότε δεν ξανάπαιξα. Δεν μπορώ να αντικρίσω κούκλα γιατί αυτόματα μου έρχεται στο κεφάλι μου αυτή η σκηνή. Βέβαια όπως λέει και το τραγούδι, η Αλεξάνδρεια που τραγούδησα, «γιασαλάμ θα πει τόσα χώρεσα που το δαίμονα μου συγχώρεσα» νομίζω ότι έπεσε μια πολύ ωραία αυλαία σε όλο αυτό το άσχημο συναίσθημα με την προχθεσινή βράβευση. Βέβαια μέσα μου το είχα δουλέψει, κάποια στιγμή τα πράγματα μαλακώνουν, θα πρέπει να προχωρήσουμε και να μη μένουμε στο παρελθόν, γιατί δεν είμαι και άνθρωπος που μένει πολύ στο παρελθόν… μέσα μας υπάρχουν όλα δεν μπορείς να τα σβήσεις. Αλλά αυτό ήταν ένα πολύ ισχυρό χάδι στο άσχημο συναίσθημα του παρελθόντος, μια πολύ δυνατή αγκαλιά. Εγώ αυτό ένιωσα πάνω στη σκηνή.
Στα μελλοντικά σχέδιά σας υπάρχει κάποια προοπτική για μια συναυλία στην Αλεξάνδρεια;
Το εύχομαι, γιατί νομίζω θα είναι πάρα πολύ ωραίο και πρέπει να γίνει, με την καλή έννοια του «πρέπει».
Απ’ ότι άκουσα σήμερα, ήδη έχετε πρόσκληση από την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, για μια συναυλία στο προαύλιο του Σχολείου της…
Θα το ήθελα πάρα πολύ. Η ιδέα αυτή να παίξουμε στο προαύλιο του Σχολείου είναι καταπληκτική ιδέα, γιατί με το σχολείο εδώ με δένουνε πάρα πολλά. Η μικρή μου παιδική ηλικία μέχρι την Δευτέρα τάξη του δημοτικού. Το είδατε κι εσείς που ψάχναμε τα βιβλία στα γραφεία να βρούμε τα δικά μου…
Βρήκαμε και το όνομά σας…
Βρήκαμε και το όνομα μου, βρήκαμε και τους βαθμούς μου, πόσο καλή μαθήτρια ήμουνα… (γελάει)
Δέκα εννιάρια και εικοσάρια πολλά.
Είχα τη μαμά κέρβερο, από πάνω δεν μ΄ άφηνε να παίξω αν δεν τελείωνα τα μαθήματα μου. Υπάρχουν και φωτογραφίες γιατί εγώ δεν θυμάμαι ιδιαίτερα γεγονότα, τις γυμναστικές επιδείξεις και κάποια άλλα. Θα είναι όμως πάρα πολύ ωραίο μετά από μισό αιώνα, να καταθέσουμε το «μετά της Άλκηστης». Στο χέρι μας είναι να γίνει αυτό.
Η Ελληνική Κοινότητα το επιθυμεί πολύ, όπως σας δήλωσε ο Αντιπρόεδρος Α΄ κ. Βαφειάδης, αλλά και όλοι οι Αιγυπτιώτες την αναμένουν.
Θα την κάνουμε!
Στα τραγούδια σας, αποφεύγετε την κοινοτοπία. Επιλογή των στιχουργών σας, δική σας ή τυχαία επιλογή;
Δεν είναι τυχαία επιλογή, εν αρχή είναι ο λόγος, και μετά αν η μουσική παντρευτεί με τον λόγο, τότε αυτό που με συγκίνησε… νομίζω ότι βγάζει ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Μου έρχονται χιλιάδες τραγούδια κάθε μέρα στο email μου αλλά διαλέγω αυτά που με συγκινούν και με διαπερνούν. Ίσως είναι αυτό που λέω εγώ, το ένστικτο του καλλιτέχνη. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, σε όλα τα τραγούδια που έχω πει μέχρι τώρα υπάρχει μεγάλη αγάπη επάνω τους και ψυχικό δόσιμο να το πω έτσι. Επίσης δεν πιστεύω στο να κάνεις συνέχεια πολλά τραγούδια, αλλά να κάνεις λίγα και καλά που θα αντέξουν στο χρόνο.
Το παρελθόν ως γνώση, το παρόν ως βίωμα και το μέλλον ως επιδίωξη, ποιο από τα τρία ζυγίζει βαρύτερο στον εσώτερο κόσμο σας;
Αυτό που ζω, το τώρα, το παρόν, το οποίο βέβαια δεν αναιρεί το παρελθόν, διότι χωρίς αυτό δεν υπάρχει παρόν και μέλλον. Πολλές φορές έχω παρομοιάσει τον εαυτό μου με την πέστροφα που πάει ανάποδα στο ρεύμα. Δεν είμαι άνθρωπος που κάθομαι στα κεκτημένα και χαίρομαι. Είμαι άνθρωπος που πάντα μ΄ αρέσει να ψάχνω, ν’ ανακαλύπτω και βοηθώ νέους καλλιτέχνες, έτσι και μένα στην αρχή κάποιος μου έδωσε το χέρι για να προχωρήσω. Μ΄ αρέσει να ανοίγω δρόμους και μέχρι τώρα το ένστικτό μου δεν με έχει προδώσει.
Η σημερινή Αλεξάνδρεια με την αγάπη που σας δείχνει, θα μπορούσε μελλοντικά να αποτελέσει μόνιμο τόπο κατοικίας σας;
Τίποτα δεν αποκλείεται σε μένα, (γελάει) έχω κάνει και πιο εξτρίμ πράγματα. Όμως το να μείνω εδώ στην Αλεξάνδρεια είναι αδύνατον, γιατί υπάρχουν τόσα πολλά πρότζεκτ τα οποία καλώς ή κακώς τρέχουν και πρέπει να είμαι παρούσα. Άλλωστε έχουμε προγραμματίσει με την κυρία Δραγούνη τα πράγματα μέχρι και το τέλος του 2023. Παρότι λοιπόν θα ήθελα πολύ να μείνω, δεν έχω το χρόνο.
Η Αλεξάνδρεια έχει βγάλει σπουδαίους και καταξιωμένους καλλιτέχνες. Εσείς, ο Δάκης, ο Ντέμης Ρούσος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και πολλοί άλλοι. Ποιος ευθύνεται γι αυτή την όμορφη συγκυρία, το νερό του Νείλου;
(Γελάει) Μάλλον στο νερό του Νείλου, στον αέρα της θάλασσας, στην καλή ψυχή των ανθρώπων που μας περιβάλλουν γιατί οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες βέβαια, έχουν μια ιδιαιτερότητα. Αυτό που λέγαμε και πριν στη συζήτηση μας, ότι μπορώ σε τρία δευτερόλεπτα να ξεχωρίσω αν κάποιος είναι απ΄ την Αλεξάνδρεια. Είναι ο τρόπος που μιλάει, ο τρόπος που χρησιμοποιεί τις ελληνικές λέξεις, η ευγένεια, η αισθητική του, ο πολιτισμός. Ναι, η Αλεξάνδρεια έχει βγάλει πάρα πολλούς καλλιτέχνες.
Αληθεύει ότι ο Δήμος Μούτσης σας «βάφτισε» Πρωτοψάλτη;
Όχι δεν ισχύει, μου έχει δώσει διάφορα επίθετα αλλά εγώ επειδή αγαπώ την εκκλησία, αγαπώ και τους ψαλτάδες γενικά, του είπα μια μέρα που μου έλεγε πολλά, γιατί να μην πούμε το Πρωτοψάλτη, που είναι και ωραίο επίθετο κι έχει μέσα και το συνθετικό το «Πρώτο», γιατί ξέρετε σιχαίνομαι τη δεύτερη θέση. (Γελάει). Και βέβαια του άρεσε πολύ και μ΄ αρέσει και μένα που ακουμπάει στην εκκλησία.
Υπάρχει κάποιο λάθος σας για τα οποίο έχετε μετανιώσει και θα θέλατε να το διαγράψετε από τη ζωή σας, για να μην το θυμάστε;
Νομίζω μέσα από τα λάθη του ο άνθρωπος μαθαίνει. Και είναι καλό να γυρίζεις μερικά βήματα πίσω για να παίρνεις λιγάκι φόρα και να κάνεις το επόμενο μπροστά. Άνθρωπος αλάθητος δεν υπάρχει, θα ήταν παρά φύσει κάτι τέτοιο. Έχω κάνει κι εγώ κάποια λάθη στη ζωή μου, αλλά δεν τα θεωρώ ότι αποτέλεσαν εμπόδιο. Είναι τα λάθη της ζωής και όχι μόνο της καλλιτεχνικής, που σίγουρα έχουν γίνει. Αλλά δεν ήταν τόσα ισχυρά, έτσι ώστε να μου μετακινήσουν την πυξίδα γιατί έχω συγκεκριμένο όραμα. Ούτε μισή μοίρα απόκλιση, άντε το αεράκι να το πήρε λίγο, αλλά η κατεύθυνση ήταν σταθερή.
Είσθε πεισματάρα;
(Γελάει ) Είμαι πολύ!.
Ζωή – θάνατος, δυο έννοιες αναπόσπαστες της ύπαρξης. Σας τρομάζει αυτή η διελκυστίνδα, η μονομαχία τους μέσα στο χρόνο;
Όχι δεν με τρομάζει όπως ακούγεται. Σίγουρα νιώθω ευτυχισμένη γιατί ασχολούμαι με κάτι που μου γαληνεύει τη ψυχή και την τροφοδοτεί με φως. Είναι η μουσική και πιστεύω, ότι ούτως ή άλλως, το χρόνο μπορεί κανείς ότι θέλει να του κάνει, να τον παγώσει να τον διευρύνει, να τον πάει όπου θέλει, να τον μεγαλώσει, να παίξει μαζί του, κανείς δεν βγήκε νικητής με την κόντρα αυτή. Αλλά εγώ πιστεύω ότι έχω κλείσει το μάτι στον χρόνο και μέσα από τα τραγούδια μου, με την προϋπόθεση ότι θα μείνουν κάποια τραγούδια απ΄ αυτά, νομίζω ότι τον νίκησα τον θάνατο! Γιατί το κάθε τραγούδι όταν γεννιέται είναι σαν να γεννιέται ένας άνθρωπος! Οπότε.. του την έφερα του θανάτου (ξεκαρδίζεται).
Πατάτε τα χώματα της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, με τα σχολεία της παιδικής σας ηλικίας. Τι σας θυμίζει ο χώρος και κυρίως τι σας ξενίζει;
Οι θύμησες είναι καταιγιστικές. Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι είδα λίγα παιδιά. Όμως τα παιδιά αυτά τα είδα με χαμόγελο, να έχουν θάρρος, αγάπη για την ελληνική γλώσσα, σίγουρα θα ήταν καλύτερα ένα σχολείο να έσφυζε από ζωή, να είχε ας πούμε χίλια παιδιά, είναι άλλη η διάπλαση, απ΄ το να είναι τόσο λίγα. Αλλά μιλάμε για το έτος 2022 και έρχεται το 2023, το γεγονός ότι υπάρχει ζωντανός πυρήνας μέσα σ΄ αυτό το σχολείο, για μένα είναι το πιο σημαντικό απ΄ όλα. Ελπίζω να μην χαθεί αυτό ποτέ.
Υπάρχει πιστεύετε ελπίδα για μια επαναφορά, όχι του πρότερου μεγέθους, αλλά επιστροφή ενός ικανοποιητικού αριθμού Αιγυπτιωτών και πάλι στην Αλεξάνδρεια;
Παλιά που ζούσαν εδώ οι γονείς μου, ήταν πάνω από μισό εκατομμύριο οι Έλληνες που έσφυζαν από ζωή, από εργασία, αλλά δεν νομίζω ότι θα ξαναζήσουμε κάτι τέτοιο, εκτός κι αν γίνει κάτι κοσμοϊστορικό. Η ζωή έχει αλλάξει τόσο πολύ που υπάρχουν ευκαιρίες απ΄ όλους και για όλα, είτε είστε εδώ, είτε στην Αυστραλία, ακόμα και στην Αλάσκα. Δεν μπορώ να το συγκεκριμενοποιήσω γιατί έχει αλλάξει συθέμελα το σύμπαν.
Θα σας θέσω έξι έννοιες ως ερώτημα και θέλω απάντηση σχεδόν λακωνική, μια ή δυο, λέξεις για κάθε μία, τι λέτε, πάμε;
Πάμε, σύμφωνοι.
Θεός;
Ηρεμία, Γαλήνη!
Αγάπη;
Κινητήριος δύναμη!
Έρωτας;
Άξονας ζωής!
Δικαιοσύνη;
Ήλιε νοητέ!
Ελπίδα;
Φως!
Αλεξάνδρεια;
Μια αγκαλιά!
Αγαπητή κυρία Πρωτοψάλτη σας ευχαριστώ πολύ, θα ήθελα να κλείσετε εσείς τη συνέντευξη με μια φράση, όποια επιθυμείτε…
Carpe diem: Αδράξτε τη μέρα και μην την αφήνετε να πάει χαμένη!
[Η συνέντευξη έχει ολοκληρωθεί. Ο διευθυντής της ΕΚΑ κ. Γιώργος Μπούλος που μας βιντεοσκοπεί, το ακούει αυτό και ευθύς της δείχνει το τατουάζ στο χέρι του με την φράση Carpediem. Τι σύμπτωση μοναδική! Η Άλκηστη στέκεται δίπλα του έκπληκτη και με χαμόγελο περίσσιο δείχνει με το δάχτυλο την αγαπημένη της ρήση. Είναι η φωτογραφία που βγαίνει αυτοστιγμεί, άλλη μια συγκυρία στο μνημονικό οπλοστάσιο της Αλεξανδρινής Πρωτοψάλτη]
Όταν οι καρδιές θέλουν να μιλήσουν δυνατά, τότε δεν ακούγονται διόλου. Απ΄ το θόρυβο έως την εκκωφαντική σιωπή η απόσταση είναι «ένα καρδιοχτύπι δρόμος». Αυτό το δρομολόγιο βίωσε η Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Στην ουσία μια ταχυπαλμία, καθώς διάβαινε το κατώφλι της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Ένα μέτρο έξω απ’ την κεντρική πόρτα της εισόδου και μετά ένα μέτρο μέσα στον χώρο που πατούσε όταν ήταν μικρό παιδί. Ένα σημερινό κορίτσι επισκεπτόταν την παιδική της ηλικία. Απλώς η ενήλικη ήρθε να χαιρετήσει το είδωλό της. Ή ακόμα καλύτερα, η παραμένουσα παιδί Άλκηστη συμπίεσε το Χρόνο, του έβγαλε τη γλώσσα και του είπε κομπορρημονούσα: «Φίλε εδώ ήμουν, εδώ είμαι και τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Παιδί έφυγα, παιδί ξαναγυρίζω. Στο θρανίο μου και γρήγορα παρακαλώ».
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας που την είχε προσκαλέσει, άκουσε το «θράσος» με το οποίο σάρκαζε το Χρόνο και της έκλεισε στοργικά το μάτι: «Εδώ είμαστε» της είπε ο Ανδρέας Βαφειάδης ο Αντιπρόεδρος Α΄ της Ελληνικής Κοινότητας, μαζί με τον Κοινοτικό Επίτροπο Νικόλα Κόπελο, τον Διευθυντή Γιώργο Μπούλο και όλο το προσωπικό που την ανέμενε. Μαζί μας και ο Χρίστος Παπαδόπουλος Διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου, όλοι μας μια παρέα, μια συντροφιά, ένα χαμόγελο θαρρείς και το γεννούσε η αλεξανδρινή αύρα του παρελθόντος της Άλκηστης. Κι εκείνη συνοδευόμενη απ’ την σταθερή και ανεξάντλητη συνεργάτιδά της Τώνια Δραγούνη, να προσπαθεί να συνειδητοποιήσει αν το παρελθόν και το παρόν διαθέτουν όρια διακριτά.
Την παρατηρούσες καθώς σου μιλούσε, ο καλπασμός του μυαλού της έτρεχε με κατεύθυνση το παιδικό της θρανίο. Την τάξη της. Στην κυτταρική της μνήμη την επτασφράγιστη. Αυτή τη φορά την παιδική της κούκλα στο τελωνείο δεν θα την αποκεφαλίσει κανείς, όπως τότε που έφευγε τυλιγμένη στην αγκαλιά των δικών της με όλη την περιουσία τους να κοστίζει ένα δάκρυ, μια αγάπη κι ένα σιωπηλό λυγμό. Όχι! Τώρα είναι η ίδια… εκείνη η κούκλα, ολόσωμη, αρτιμελής, ακέραια, ένας άνθρωπος που έχει συγχωρήσει τον γενεσιουργό πόνο και τον έχει αντικαταστήσει με τη γαλήνη, την ηρεμία και την αέναη τάση προς δημιουργία.
Πίνουμε όλοι τον καφέ μας παρέα, μα ούτε για μια στιγμή δεν σκεπτόμαστε να ρωτήσουμε να μας πει κάποιος το φλιτζάνι. Η ζωή έχει αποδείξει ότι είναι απρόβλεπτη. Που ξέρεις; Η πρόταση του Ανδρέα Βαφειάδη, «σε θέλουμε εδώ κυρία Πρωτοψάλτη να μας τραγουδήσεις στο στάδιο της Κοινότητας να σε απολαύσει όλη η Αλεξάνδρεια» την συγκινεί οπότε ξέρουμε ότι και δίχως φλιτζανού ή χαρτορίχτρα αυτό θα γίνει μια μέρα. Θα ρωτήσετε πως το ξέρουμε: Πολύ απλά το θέλουμε όλοι, το θέλει η Άλκηστη, επομένως το θέμα έκλεισε. Θα γίνει.
Έρχεται όμως η στιγμή μετά τη συζήτηση και τις αναπολήσεις μνημών και συμβάντων, ο Αντιπρόεδρος Α΄ Ανδρέας Βαφειάδης να προσφέρει τα δώρα της Ελληνικής Κοινότητας στην επιτυχημένη αλεξανδρινή καλλιτέχνιδα. Αλλά γιατί μπερδεύομαι πάλι και νομίζω ότι τα προσφέρει στην εξάχρονη μαθήτρια του δημοτικού σχολείου; Ίσως, γιατί αυτή είναι η έκφραση της Άλκηστης τούτη τη στιγμή και σ αυτήν την ηλικία αντιστοιχεί. Το μικρό κορίτσι παίρνει το βιβλίο με τη «Λογοδοσία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας» και ένα αναμνηστικό και χαμογελά καθώς όλοι βγάζουμε τα κινητά για απαθανάτιση.
Η Τώνια Δραγούνη συγκινημένη όπως όλοι μας άλλωστε, με τα δικά της δώρα, μοιάζει σαν να της λέει με περιπαικτικό τρόπο και τρυφερότητα: «Πλέον είμαι κι εγώ Αλεξανδρινή, δεν θυμάσαι; Είναι και σχολείο δικό μου αυτό»
Μα η ώρα περνά σαν νεράκι που τρέχει απ’ τα βουρκωμένα μάτια του αδηφάγου χρόνου. Οι μαθητές μας περιμένουν. Πρώτη στάση, Αβερώφειο Γυμνάσιο Λύκειο. Η διευθύντρια Πασχαλίνα Αγαπιάδου τα έχει φροντίσει όλα πριν από μας για μας. Φρεσκότατα κεράσματα, ζεστά χαμόγελα, θερμή επικοινωνία και όλα τα ωραία που απορρέουν από μια ευχάριστη συνάντηση. Συζήτηση, αναπολήσεις, αναμνήσεις και πληροφορίες ανταλλάσσονται με ευγένεια και ομορφιά. Τελικά η Αλεξάνδρεια είτε είσαι δικό της παιδί, είτε όχι, σε υποχρεώνει να γίνεις.
Ο τρόπος, η επικοινωνία, η διακριτικότητα των αλεξανδρινών, σε καθιστούν θες δεν θες φύλακα άγγελο των παραδόσεών τους. Ίσως καμιά άλλη πόλη δεν έχει αυτή την έμφυτη αρχοντιά στην έκφραση, την γλυκύτητα στο βλέμμα. Φταίει ο Μέγας Αλέξανδρος; Δεν ξέρω, προς το παρόν φταίει η Άλκηστη που νιώθουμε όλοι μας υπέροχα. Η διευθύντρια Πασχαλίνα Αγαπιάδου προσφέρει τα δικά της δώρα. Μια πεταλούδα για την Άλκηστη και μία για την Τώνια. Και να η αποκάλυψη εκ μέρους της δωρήτριας: «Μόνη μου τα κατασκεύασα». Τι δυνατή έκπληξη! Τα μπράβο προς την Πασχαλίνα Αγαπιάδου είναι ειλικρινή απ’ όλους μας. Στα απλά ελληνικά ονομάζονται δώρα καρδιάς.
Η επίσκεψη και στην αίθουσα των μαθητών, επίσης ονειρεμένη. Οι έφηβοι περιμένουν πως και πώς να την δουν, να την γνωρίσουν από κοντά. Γιατί απ΄ τα τραγούδια της την γνωρίζουν καλύτερα απ΄ ότι μπορεί και η ίδια να φανταστεί. Ο πιο θαρραλέος ξαφνικά αρχίζει να της τραγουδάει τη «Χαβάη»! Αυτά είναι τα ωραία που πραγματώνονται στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας.
Συγκινημένη με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη από πλήθος συναισθημάτων, η Άλκηστη σκύβει και του φιλά το κεφάλι. Εκείνος με το πρόσωπο ευτυχισμένο αποτελεί το γνησιότερο πιστοποιητικό τι μπορεί να κάνει η τέχνη, ο δημιουργός και ο ακροατής. Μια κλωστή που ενώνει τους πάντες. Η Άλκηστη στο θρανίο πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τελικά απ΄ ότι προσπαθεί να μας δείξει, είναι σαν να λέει: «Μα και γυμνάσιο Αλεξάνδρεια πήγα». Ναι πήγες Άλκηστη γιατί το μυαλό και η σκέψη είναι ανώτερη της σωματικής παρουσίας. Εδώ φοίτησες, από εδώ αποφοίτησες, είσαι δική μας, πάρτο χαμπάρι. Απλώς είχες φύγει για λίγο και ξανάρθες στον φυσικό σου χώρο. Εδώ ανήκεις.
Και τώρα που πάμε; Στα δημοτικό βέβαια. Ο διευθυντής Κωνσταντίνος Ρήγος με έμφυτη ευγένεια και χαμόγελο απόλυτου αλεξανδρινού εθισμού, σμίγει στην παρέα και μας υποδέχεται με όμορφα λόγια καλωσορίσματος. Ο δάσκαλος Πάνος Γαζής, παράλληλα και ιερέας του Πατριαρχείου, μας έχει στήσει την δική του έκπληξη με τους μικρούς μπόμπιρες. Χαρές, πανηγύρια και φωτογραφήσεις, αλλά και μια απαίτηση εκπεφρασμένη ως αδήριτη ανάγκη δασκάλου και μαθητών. «Κυρία Πρωτοψάλτη θέλουμε μια συνέντευξη για την σχολική μας εφημερίδα». Άλκηστη είναι αυτή, μπορεί να αρνηθεί; Και να τα ερωτήματα: «Ποιο μάθημα σας άρεσε; Τι βαθμούς παίρνατε; Ήταν καλός άνθρωπος ο δάσκαλός σας». Ώσπου φθάνει και η στιγμή της καλύτερης ερώτησης, που μας κάνει όλους να γελάσουμε, γιατί ίσως την ίδια ερώτηση θα κάναμε κι εμείς αν ήμασταν παιδιά: «Κυρία Άλκηστη ποιο μάθημα δεν σας άρεσε καθόλου;» Μα αυτή είναι ερώτηση! Ποιο παιδί δεν λάτρεψε το διάλειμμα, το κουδούνι της εξόδου. Η Άλκηστη σκέφτεται: «Ίσως» του απαντά «τα μαθηματικά» Αυτή είναι απάντηση! Την αγάπησα περισσότερο. Kαι για μένα αυτό ήταν το χειρότερό μου μάθημα!
Τελειώσαμε, φεύγουμε; Όχι βέβαια! Μπορούμε να φύγουμε αν η Άλκηστη δεν βρει το όνομά της στα δεφτέρια του σχολείου; Η παράσταση κυρίες και κύριοι τώρα αρχίζει! Οι δυο διευθυντές, Πασχαλίνα Αγαπιάδου και Κωνσταντίνος Ρήγος, ο δάσκαλος Πάνος Γαζής, ο Αντιπρόεδρος Ανδρέας Βαφειάδης, ο Διευθυντής της ΕΚΑ Γιώργος Μπούλος, ο Διευθυντής του Κέντρου Πολιτισμού του Καΐρου Χρίστος Παπαδόπουλος, ο Επίτροπος της Ελληνική Κοινότητας Νικόλας Κόπελος, και η αφεντιά μου, ψάχνουμε τα πάντα. Χαρτιά, ράφια, τόμους, ξεσκονίζουμε τον θάνατο της λήθης και ζωντανεύουμε τη ζωή τις μνήμες, τους πόθους και τα όνειρα μιας ζωής. Όλα αυτά εμφιαλωμένα στο μπουκάλι της επιθυμίας ενός μικρού κοριτσιού της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
«Νάτο» φωνάζει κάποιος την «βρήκα». Πέφτουμε όλοι πάνω στο βιβλίο με την καταγεγραμμένη ιστορία της ιστορίας όσων φοίτησαν σ’ αυτές τις αίθουσες. Τι συγκίνηση, τι ανατριχίλα. Το δάχτυλο του χεριού της Άλκηστης σημαδεύει τρεμάμενο το όνομά της: «Αττικουζέλ του Σταύρου Άλκηστις»!
Εδώ δεν παίζουν με τα συναισθήματα του άλλου, όταν μάλιστα έχουν εισδύσει και στη δική σου ψυχή. Σιωπούμε όλοι και παρακολουθούμε τον δείκτη του μικρού κοριτσιού. «Να και οι βαθμοί μου» κραυγάζει η μικρή Άλκηστη. Τώρα υποκλινόμαστε στην μαθήτρια εκείνης της εποχής. Το μόνο που βλέπουμε είναι 19άρια και 20άρια. Νοερά σκέφτομαι: «Άλκηστη μήπως ήσουν σπασίκλα όλο διάβασμα»; Καταλαβαίνει ευφυέστατη καθώς είναι και μας λέει: «Η μητέρα μου ήταν συνεχώς από πάνω μου, δεν μ΄ άφηνε αν δεν διάβαζα, με το ζόρι με υποχρέωνε» Λύθηκε το πρόβλημα. Τότε τα εύσημα πάνε στην μητέρα της. Δεν γίνεται Άλκηστη όλα σε σένα.
Όμως η ώρα περνά και εγώ ανυπομονώ: «Άλκηστη έχεις να μου δώσεις και μια συνέντευξη και ο οδηγός του Φεστιβάλ έξω σας περιμένει». «Φύγαμε» μου λέει και όλοι μαζί κατευθυνόμαστε στα γραφεία της Ελληνικής Κοινότητας. Την αιχμαλωτίζω για αρκετή ώρα μέχρι που ο φύλακας άγγελός της, η αγαπημένη όλων μας Τώνια, μας θωρεί με «γλυκιά αγανάκτηση» και μας εξηγεί. «Έχει φρικάρει ο οδηγός έξω, μας περιμένει εδώ και ώρα». Όμως ο Γιώργος διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας μας ησυχάζει: «Όλα καλά, Αλεξάνδρεια είναι εδώ, κάθεται έξω κι απολαμβάνει τον ουρανό».
Τον αλεξανδρινό ουρανό αγαπήσαμε κι εμείς, τον ουρανό που αγάπησε η Άλκηστη, αυτό τον ουρανό που φωτίζει δυο χώρες, δυο πατρίδες, Αίγυπτο και Ελλάδα.
Αυτά από την ανταπόκριση της επίσκεψης στα σχολεία της Κοινότητας Αλεξανδρείας της Άλκηστης. Όσο για τη συνέντευξη, υπομονή φίλοι μου να την απομαγνητοφωνήσω πρώτα.
Προς το παρόν στείλτε νοερά την αγάπη σας στις δυο υπέροχες κυρίες. Άλκηστη Πρωτοψάλτη και Τώνια Δραγούνη! Μας αγαπούν κι αυτές… το είπαν φωναχτά απ όπου κι αν πέρασαν στην Αλεξάνδρεια! Στο επανιδείν κυρίες μου…
Η Κοινοτική Επιτροπή πληροφορηθείσα τον αδόκητο θάνατο της καθηγήτριας του Αβερωφείου και Αντιπροέδρου της Ελληνικής Αδελφότητας των εν Αιγύπτω Κυπρίων στην Αλεξάνδρεια, κας ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΜΑΣΤΟΥΡΙΔΟΥ, εκφράζει ομόφωνα τη βαθύτατη θλίψη των μελών της για την απώλεια του άοκνου, ευσυνείδητου, επιφανούς και ενεργού μέλους της αλεξανδρινής ομογένειας.
Ακολούθως ψηφίζει:
Να κατατεθεί στέφανος εκ μέρους της Ε.Κ.Α.
Να παρευρεθεί αντιπροσωπεία της Κοινοτικής Επιτροπής στην εξόδιο ακολουθία.
Να διατεθεί το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50000) λιρών Αιγύπτου υπέρ του Ιδρύματος «ΜΑΝΝΑ» εις μνήμη της θανούσης.
Να σταλεί συλλυπητήρια επιστολή στην οικογένεια της μεταστάσης και να επιδοθεί το παρόν ψήφισμα.
Να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Ε.Κ.Α. και να δημοσιευθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης η παρούσα απόφαση.
Η Πρώτη Ανάσταση στην Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα
Προσέδωσε την πρώτη νότα χαράς και αισιοδοξίας στους πιστούς της Παροικίας
Το πρωί του Σαββάτου η Α.Θ. Μακαριότης ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄ τέλεσε στην Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου την Πρώτη Ανάσταση. Μαζί με τον Σεβασμιότατο Ταμιάθεως Γερμανό, τον Πανοσιολογιότατο Ισαάκ και ιερέων, γαλήνεψανμε ιερούς ύμνους και τροπάρια τις ψυχές των πιστών, σε μια εποχή που όλοι το έχουμε ανάγκη. Οαναστάσιμος και πανηγυρικός χαρακτήρας που προσέδωσε ηΑκολουθία του Εσπερινού και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, διαφαινόταν σταπρόσωπα των Αιγυπτιωτών, οι οποίοι ανέμεναν να ακούσουν στο τέλος όπως πάντα, τον μελίρρυτο λόγο του Προκαθήμενου για να ενδυναμωθεί ο εσώτερος ψυχικός και πνευματικός τους κόσμος. Και ήταν πράγματι ιδιαίτερα συγκινητική η όλη Ιερά τελετουργία που προσφέρει η παράδοση της Ορθόδοξης Πίστης κατά την Μεγάλη Εβδομάδα.«Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην» ακούστηκε εντός του Ιερού Ναού και η αρχή για την χαρμόσυνη ημέρα ήταν γεγονός. Γιατί η «η ζωή νικά και ελευθερώνει τις ψυχές από τον φόβο». Οι ιερείς σκόρπισαν τα βάγια της ευχάριστης είδησης και ο Πατριάρχης έρανε το χριστεπώνυμο πλήρωμα με ροδοπέταλα. Οι δυνατοί κρότοι τρυπούσαν τα αυτιά με την απέραντη ικανοποίηση που υποδηλώνουν τη βοή που ακολούθησετο θαύμα της Ανάστασης. Τι ομορφιά εμπεριέχει το Ορθόδοξο μεγαλείο του Ελληνισμού, σαν ακούγεται από τα χείλη των ευσεβών: «Ανάστα ο Θεός» και οι καμπάνες δίνουν το σύνθημα της μεγάλης στιγμής. Αίφνης η κατήφεια που επικρατούσε στις θλιμμένες ψυχές των ανθρώπων εξαφανίζεται και η Ζωή ξαναπαίρνει το δρόμο της. Η Αγάπη κυριαρχεί. Η Ανάσταση επιβάλλεται και η ήττα του κακού είναι γεγονός. Χαρακτηριστικός, συμβολικός και σημειολογικός ο λόγος του Πατριάρχη, ο οποίος εκ του άμβωνος νουθετεί με νοήματα υψηλά τους παριστάμενους πιστούς: «Μέσα από την καρδιά μου, εδώ, από την Πατριαρχική Μονή του Αγίου Σάββα, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους ορθοδόξους ανεξάρτητα από φυλή και γλώσσα, το Φως της Αναστάσεως να μας ενισχύσει να μας δώσει χαρά, που το έχουμε τόση ανάγκη και να ειρηνεύσει τις ψυχές των ανθρώπων, να πάψουν οι πόλεμοι και ομόδοξοι λαοί, μαζί με εμάς, όλοι μαζί να υμνήσουμε την Ανάσταση του Κυρίου μας. Από την όμορφη ΑλεξάνδρειαΚαλή Ανάσταση Καλό Πάσχα, Χρόνια Πολλά». Με αυτή την ευχή του Προκαθήμενου ξεκίνησε το καμπάνισμα να μεταδίδει την χαρμόσυνη είδηση στην Αλεξάνδρεια, την Πόλη του Ελληνισμού, την Πόλη της Χριστιανοσύνης με την πανάρχαια ιστορία, την οποία διαφυλάττουν πλέον οι Πάροικοι με την αγάπη τους για την πορεία και την παράδοση αυτού του τόπου, έτσι ώστε να μη σβήσει ποτέ.
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΑΙΓΛΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΜΦΗΣΒΗΤΗΤΟ ΚΥΡΟΣ
ΣΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ
Μπορεί για την Χριστιανοσύνη η Σταύρωση να αποτελεί την κορύφωση του Θείου Δράματος, όμως η Ανάσταση ισοδυναμεί με τη Ζωή, το πάτημα του Θανάτουκαι την πνευματική ανύψωση του Ανθρώπου. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν με τη Θυσία του Θεανθρώπου, την τριήμερη ταφή Του και την θριαμβική Ανάστασή Του, όπως ακριβώς αναφέρεται στο έκτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως: «Και αναστάντα την τρίτην ημέρα κατά τας Γραφάς». Αυτή τη χρονική περίοδο που διανύουμε και ο πλανήτης σπαράσσεται από πολέμους, φτώχεια και πανδημίες, η Ανάσταση του Κυρίου, αποκτά ξεχωριστή σημασία πέραν της καθαρά θρησκευτικής. Είναι και μια υπενθύμιση προς όλους μας πως η δύναμη της Πίστης και η Αγάπη προς τον συνάνθρωπο δεν είναι απλές έννοιες αλλά αποτελούν τη βάση της Θυσίας του Ιησού Χριστού. Η Αλεξάνδρεια έχει πολλούς λόγους να επαίρεται για την ιστορική και κυρίως την χριστιανική της ταυτότητα.Γι αυτό και κάθε χρόνο η Ανάσταση στην Αλεξάνδρεια διεγείρει μνήμες αλλοτινών εποχών ενώ παράλληλα, εμπεριέχει και συμβολικό χρώμα. Σε όλη την Αίγυπτο οι χριστιανικοί ναοί γιόρτασαν την Αναστάσιμη ημέρα ως την σπουδαιότερη της Ορθοδοξίας. Η Α.Θ. Μακαριότης ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄, έδωσε το Άγιο Φως στους πιστούς της Παροικίας οι οποίοι περίμεναν εναγωνίως να τον δουν να βγαίνει απ΄ την Ωραία Πύλη με την λαμπάδα της Ανάστασης, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Πλαισιωμένος από τουςΑρχιερείς του Αλεξανδρινού Θρόνου Σεβ. Μητροπολίτη Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμων καιΘεοφιλ. Επίσκοπο Νειλουπόλεως κ. Νικόδημο και ιερέων του Πατριαρχείου, αναφώνησε το «Δεύτε Λάβετε Φως»και οι φλόγες των κεριών, μεταδόθηκαν από τον έναν πιστό στον άλλον. Στη συνέχεια προεξάρχοντος του Πατριάρχη, ανέβηκαν στην εξέδρα που είχε στηθεί όπως κάθε χρόνο στον προαύλιο χώρο, με το Χριστός Ανέστη να διαπερνά την ύλη για να καταλήξει ωςπνευματική διάσταση στην ψυχή εκάστου Χριστιανού. Στην Ανάσταση παρέστησαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης, ο Γραμματέας Γ΄ στην Πρεσβεία Καίρου κ. Γεώργιος Οικονόμου, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, με την Κοινοτική Επιτροπή, η Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας και του «Πτολεμαίου Α’» κα. Λιλίκα Θλιβίτου, ο Πλοίαρχος και Σύνδεσμος με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό κ. Κώστας Βαρουξήςκαι πλήθος Πάροικων και επισκεπτών οι οποίοι έζησαν την κατανυκτική ατμόσφαιρα που αποπνέει η Αλεξάνδρεια τις ημέρες Του Πάσχα. Για άλλη μια φορά η Πρεσβυγενής Κοινότητα απέδειξε πως έχει τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις να σηκώνει ψηλά το λάβαρο της θρησκευτικής και πολιτισμικής της παράδοση. Και αυτό δεν αποτελεί προϊόν της τύχης αλλά προσπάθεια αιώνων, καθότι η σύνδεση του ιστορικού παρελθόντος με το άμεσο παρόν είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο.
Η Περιφορά του Ιερού Επιταφίου στο Γηροκομείο ΜΑΝΑ της ΕΚΑ
Στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης η συγκίνηση ήταν διάχυτηκατά την Περιφορά του Ιερού Επιταφίου στο χώρο της ΕΚΑ.Η λυτρωτική κατάνυξη απλώθηκε παντού, με τις μνήμες των παλαιοτέρων πιστώννα ξαναζωντανεύουν χαμένα πρόσωπα, φίλους αγαπημένους, συγγενείς και σημαντικούς ανθρώπους του παρελθόντος, που με τις ευεργεσίες τους θεμελίωσαν και διαμόρφωσαν πολιτισμικά την Αλεξανδρινή Παροικία. Η στιγμή που το προσωπικό και οι διαμένοντες στο Γηροκομείο «Μάνα» βγήκανστην βεράντα του κτιρίου καιπροσευχήθηκαν υπό τους ήχους της πένθιμης μουσικής της Φιλαρμονικής, η αίσθηση και το νόημα της Μεγάλης Παρασκευής κάλυψε τις καρδιές όλωνόσων ακολουθούσαν, υπό τη συνοδεία προσκοπικού αγήματος, την Ιερή Περιφορά. Οι δύο Αρχιερείς, Αρχιμανδρίτης Ελπιδοφόρος Λιμναίος και Πρωτοπρεσβύτερος Πάνος Γαζής, ψάλλοντας τους ιερούς ύμνους και τα τροπάρια μέσα από τα οποία, οι όπου γης χριστιανοίαντιλαμβάνονται την κορύφωση του Θείου Δράματος, δημιούργησαν υψηλά συναισθήματα που μόνο οι βυζαντινές νότες της Ορθοδοξίας δύνανταινα προκαλέσουν. Γιατί η Μεγάλη Παρασκευή συμπυκνώνει όλα τα ιερά και υψηλά νοήματα του Λόγου Του Χριστού, κυρίως δε, υποδαυλίζει ερεθίσματα σκέψης, προβληματισμού και μετάνοιας, της έμψυχης ανθρώπινης οντότητας, μέσω τηςΘυσίας του Θεανθρώπου. Είναι η πλέον φορτισμένη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, κατά την οποία, η Σταύρωση, ο Ακάνθινος Στέφανος και ο Θείος Πόνος για τη Σωτηρία του Ανθρώπου, βρίσκουν απήχηση σε όλο τον Ελληνισμό.
Στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης, παρέστησαν,ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης μετά της συζύγου του κας Ιωάννας Δημητρίου, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης με την Κοινοτική Επιτροπή, ο Κοινοτικός Επίτροπος και Πρώην Πρόεδρος της ΕΚΑ κ. Γιάννης Παπαδόπουλος,οι οποίοι περιέφεραν τον Ιερό Επιτάφιο μέχρι το Γηροκομείο «ΜΑΝΑ», ενώ κατά την επιστροφή στο Ιερό Παρεκκλήσιο, τον ύψωσαν εις την είσοδο του Ναού ως είθισται κατά την παράδοση, έτσι ώστε να περάσουν οι πιστοί κάτω του Επιταφίου για να έχουν υγεία, δύναμη και προκοπή. Θεσμικοί παράγοντες της Παροικίας, πλήθος πιστών, το προσκοπικό Άγημα και η Φιλαρμονική με τις πένθιμες νότες της, συνόδεψαν όλοι μαζί τους δύο Αρχιερείς οι οποίοι υμνώντας τον Κύριο, προσέφεραν ρίγη συγκίνησης στους πιστούς του Γηροκομείου, διατρανώνοντας κατ΄ αυτό τον τρόπο τα στοιχεία της ενσυναίσθησης, της αγάπης, της αλληλεγγύης και της συγχώρεσης. Μια δυνατή συναισθηματική εμπειρία Θείας κατάνυξης και εσωτερικής κάθαρσης η Μεγάλη Παρασκευή, γι αυτό και οι πιστοί της Ορθοδοξίας που παραβρέθηκαν ψυχή τε και σώματι στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης στην ΕΚΑ, το ένιωσαν σε όλο το Είναι τους.
Η ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Η Μεγάλη Παρασκευή αποτελεί για την Χριστιανοσύνη και τον Ελληνισμό γενικότερα, την ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, όπου ο Πόνος και η Θλίψη μεγεθύνονται ως αισθήματα στην ψυχή του ανθρώπου εξαιτίας του Θείου Δράματος. Η Σταύρωση του Κυρίου αγγίζει ως θυσία όλους τους πιστούς και η κορύφωση αυτή, οδηγεί στην ανάγκη για λύτρωση, αγάπη, συγχώρεση, εσωτερίκευση και μετάνοια. Είναι η στιγμή που ο Θεάνθρωπος Εσταυρωμένος αίρει επάνω Του, τις αμαρτίες όλου του κόσμου για να τον σώσει. Η ανώτερη Θεία Θυσία συγκινεί το χριστεπώνυμο πλήθος που συρρέει κάθε χρόνο στους ναούς για την Ακολουθία και την Περιφορά του Ιερού Επιταφίου.
Έτσι και φέτος στην Αλεξάνδρεια σύμφωνα με το τυπικό των πατριαρχικών παρρησιών,η Α.Θ. Μακαριότης ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’, προεξήρχε των Ιερών Ακολουθιών, επισκεφθείς όλες τις Ενοριακές Κοινότητες της Μ. Πόλεως. Το βράδυ της Μ. Πέμπτης και Μ. Παρασκευής τελέσθηκε η Ακολουθία των Αγίων Παθών και του Επιταφίου Θρήνου στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου Β΄, τον οποίο πλαισίωναν οι Αρχιερείς του Αλεξανδρινού Θρόνου Σεβ. Μητροπολίτης Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμων και ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Νειλουπόλεως κ. Νικόδημος.
Το πρωί της Μ. Παρασκευής, προηγήθηκε η τέλεση της Ακολουθίας των Μεγάλων Ωρών και του Εσπερινού της Αποκαθηλώσεως στην Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, ενώ αργότερα ο Μακαριώτατος επισκέφθηκε προσκυνηματικώς όλους τους Ναούς και το Ελληνικό Κοιμητήριο της Μεγάλης Πόλεως, όπου ανέπεμψε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των απ’ αιώνων κεκοιμημένων χριστιανών.
Ήταν τόση η συγκίνηση των πιστών που κατέκλυσαν τον Ιερό Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, που το παρατηρούσες στα βουρκωμένα μάτια όλων, καθώς ο Μακαριώτατος προεξήρχε της περιφοράς του Επιταφίου πέριξ του Ιερού Ναού. Οι νότες από τους θλιμμένουςήχους της φιλαρμονικής της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας, δημιουργούσαν συναισθήματα λύτρωσης και θείας κατάνυξης καθώς παιάνιζαντα Εγκώμια του Επιταφίου και τα πένθιμα εμβατήρια, με τους Αιγυπτιώτες να ακολουθούν ευλαβικά και τους προσκοπικό άγημα να προπορεύεται.
Ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος βαθιά συγκινημένος, με την χαρακτηριστική υποβλητική του μορφή, ευχαρίστησε όλους τους πιστούς που παρέστησαν καιπαρακολούθησαν με κατάνυξη την Ιερή Περιφορά του Επιταφίου και απευθυνόμενος προς τους δύο Αρχιερείς του Θρόνου, Μητροπολίτη Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμονα και Επίσκοπο Νειλουπόλεως κ. Νικόδημο, τους ευχαρίστησεδιότι διακονούν το Πατριαρχείο και ως απλοί ιερείς αν τούτο χρειαστεί, για να δείξουν, όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Πατριάρχης, ότι: «το Πατριαρχείο μας είναι ιεραποστολικό, έχει ιστορία, έχει αρχοντιά, έχει μεγαλείο, αλλά και όταν χρειαστεί διακονεί με απλότητα ως ο Σίμων Κυρηναίος, για να σηκώνει τον Βαρύ σταυρό της πολυαιωνίου παρακαταθήκης που ίσως άλλοι ομόδοξοι αδελφοί θέλησαν να αγνοήσουν αλλά και να προσθέσουν βάρη στον Θρόνο και τον Προκαθήμενο αυτού».
Επιπροσθέτως οΜακαριώτατος αναφέρθηκε και στο φλέγον ζήτημα του πολέμου λέγοντας: «Παιδιά μου ατενίζοντας τα Πάθη του Χριστού στρέφω με πόνο την σκέψη στους ομόδοξους αδελφούς μας στην μαρτυρική Ουκρανία, όπου επί 10 ολόκληρα χρόνια τελούσα σαν απόψε την Ακολουθία των Παθών. Γι’ αυτό και συμπάσχω μαζί τους και παρακαλώ τον εσταυρωμένο Χριστό μας να στραγγίσει το αίμα των παιδιών που κυλά αδίκως, διότι δεν είναι αυτά η αιτία του κακού…. τα παιδιά αποτελούν πάντοτε την ελπίδα αυτού του κόσμου».
Στο τέλος ο Μακαριώτατος εξέφρασε τις ευχαριστίες του Πατριαρχείου προς τον Εξοχότατο Πρόεδρο της χώρας της Αιγύπτου για την στήριξη που προσφέρει. Επίσης απευθυνόμενος προς τον Γενικό Πρόξενο, ευχαρίστησε μέσω αυτού την Μητέρα Ελλάδα.
Στην Λατρευτική Σύναξη και την Ιερή Περιφορά του Επιταφίου, παρέστησαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης, ο Γραμματέας Γ΄ στην Πρεσβεία Καίρου κ. Γεώργιος Οικονόμου, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης με την Κοινοτική Επιτροπή, η Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας και του «Πτολεμαίου Α’» κα. Λιλίκα Θλιβίτου, ο Πλοίαρχος και Σύνδεσμος με το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό κ. Κώστας Βαρουξήςκαι όλοι οι εκπρόσωποι των ελληνικών σωματείων της Πόλεως.
Άλλη μία Μεγάλη Παρασκευή, σφράγισε την Παροικία, με τα δυνατά συναισθήματα, την απαιτούμενη Ιεροτελεστία και την βαθιά πεποίθηση ότι αποτελεί χρέος όλων των Αιγυπτιωτών, να στηρίζουν με κάθε δύναμη την παράδοση, τα ήθη και κυρίως την θρησκευτική πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που αποτελεί τον στυλοβάτη του Ελληνισμού όπου γης.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας προσκαλεί όλη την Παροικία να εορτάσουμε μαζί την Κυριακή του Πάσχα 24 Απριλίου 2022 στις 01:00 το μεσημέρι στο Κοινοτικό Εντευκτήριο
Απαραίτητη για την συμμετοχή θα είναι η ονομαστική πρόσκληση που φέρει ο κάθε Πάροικος κατά την προέλευση του.
Για την απόκτηση πρόσκλησης οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να απευθυνθούν στον κ. Άρη Μαρκοζάνη στο 0122 321 71 43 ή στον κ. Μπούλο στο 0122 3811 921.
Για τους φίλους, μη Πάροικους, που επιθυμούν να παρευρεθούν και να εορτάσουν μαζί μας, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με τον υπεύθυνο του κυλικείου του εντευκτήριο Mohamed στο011520 400 50.
Τις πιο εγκάρδιες ευχές αλλά και τα ευλογημένα βάγια από τη μεγάλη σημερινή εορτή της Κυριακής προ του Πάσχα, μετέφεραν στους είκοσι τροφίμους του πρότυπου Οίκου Ευγηρίας της ΕΚΑ «ΜΑΝΝΑ», ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης και ο Κοινοτικός Επίτροπος της ΕΚΑ και πρώην Αντιπρόεδρος κ. Νικόλας Κόπελος.
Μία εκδήλωση που έδειξε άλλη μία φορά το σεβασμό της ΕΚΑ στα ήθη και έθιμα του τόπου μας αλλά και την άπειρη αγάπη της πρεσβυγενούς Κοινότητας στην Τρίτη Ηλικία της αλεξανδρινής παροικίας, που διαμένει σε έναν από τους πιο σύγχρονους Οίκους Ευγηρίας σε όλη την Αίγυπτο, όπως έχουν τονίσει παλαιότερα και οι αρμόδιες αρχές, όπου όμως το σημαντικότερο χαρακτηριστικό στο φιλόξενο αυτό χώρο είναι η αγάπη της ΕΚΑ προς τους αλεξανδρινούς αιγυπτιώτες γέροντες.
Αυτήν ακριβώς την αγάπη έδειξαν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο σήμερα οι κ.κ. Βαφειάδης και Κόπελος, ευχόμενοι σε όλους να έχουν Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα και μεταφέροντας από την εκκλησία τα ευλογημένα βάγια για να τους φέρουν πιο κοντά στη μεγάλη αυτή ημέρα της χριστιανοσύνης, για όσους από αυτούς δεν μπόρεσαν σήμερα να εκκλησιαστούν.
Ευχές σε όλους τους Αλεξανδρινούς, σε όλους τους Αιγυπτιώτες όπου γης!
Προς ενημέρωση των ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας στους Ιερούς Ναούς της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας είναι ως ακολούθως:
Ιερός Ναός Αγίας Αικατερίνης (Μπενάκειο)
Μεγάλη Παρασκευή 22 Απριλίου 2022 και ώρα4μ.μ. θα τελεσθεί ηΑκολουθίατου Επιταφίου. Ο Ιερός Ναός θαείναι ανοιχτός για τους προσκυνητές από ώρα 12μ.μ.
Ιερός Ναός Ταξίαρχων (Ιμπραημία)
Κυριακή των Βαΐων 17 Απριλίου 2022 και ώρα 9π.μ. Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα και από ώρα 5μ.μ. η Ακολουθία του Νυμφίου προεξάρχοντος του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου Β’.
Μεγάλη Δευτέρα 18 Απριλίου 2022 και ώρα 6μ.μ. η Ακολουθία τουΝυμφίου.
Μεγάλη Τρίτη 19 Απριλίου 2022 και ώρα 6μ.μ. η Ακολουθία του Νυμφίου, Τροπάριο της Κασσιανής.
Μεγάλη Τετάρτη 20 Απριλίου 2022 και ώρα 4μ.μ. το Άγιος Ευχέλαιο.
Μεγάλη Πέμπτη 21 Απριλίου 2022 και ώρα 8π.μ. Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα και από ώρα 5μ.μ. η Ακολουθία των Παθών.
Μεγάλη Παρασκευή 22 Απριλίου 2022 και ώρα 8.30π.μ. οι Ώρες, ο Μέγας Εσπερινός καιη Αποκαθήλωση. Το απόγευμα και ώρα 5μ.μ. ο Επιτάφιος Θρήνος.
Μεγάλο Σάββατο 23 Απριλίου 2022 και ώρα 8π.μ. η Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα και ώρα 8μ.μ. η Λαμπροφόρος Ανάσταση του Κυρίου (Ανάσταση ώρα 9μ.μ.).
Ιερός Ναός Ευαγγελισμού
Κυριακή των Βαΐων 17 Απριλίου 2022 και ώρα 9π.μ. Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα και από ώρα 5μ.μ. η Ακολουθία του Νυμφίου.
Μεγάλη Δευτέρα 18 Απριλίου 2022 και ώρα 5μ.μ. η Ακολουθία του Νυμφίου.
Μεγάλη Τρίτη 19 Απριλίου 2022 και ώρα 5μ.μ. η Ακολουθία του Νυμφίου, Τροπάριο της Κασσιανής.
Μεγάλη Τετάρτη 20 Απριλίου 2022 και ώρα 4μ.μ. το Άγιος Ευχέλαιο.
Μεγάλη Πέμπτη 21 Απριλίου 2022 και ώρα 7π.μ. Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα και από ώρα 5μ.μ. η Ακολουθία των Παθών.
Μεγάλη Παρασκευή 22 Απριλίου 2022 και ώρα 8π.μ. οι Ώρες, ο Μέγας Εσπερινός και η Αποκαθήλωση. Το απόγευμα και ώρα 6μ.μ. ο Επιτάφιος Θρήνος.
Μεγάλο Σάββατο 23 Απριλίου 2022 και ώρα 7π.μ. η Θεία Λειτουργία. Το απόγευμα και ώρα 8μ.μ. η Λαμπροφόρος Ανάσταση του Κυρίου (Ανάσταση ώρα 9μ.μ.).
Σημειώνεται πως των βραδυνών ακολουθιών Μ.Τρίτη, Μ.Πέμπτη, Μ.Παρασκευή ως και της Αναστάσεως, θα προεξάρχη η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄.
Γηροκομείου “ΜΑΝΝΑ”
Οι τρόφιμοι του Γηροκομείου “ΜΑΝΝΑ” θα κοινωνήσουν την Μεγάλη Πέμπτη 21Απριλίου 2022, 10π.μ.
