Κατηγορία: ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

***

Μια πολυπράγμων προσωπικότητα με μια ενδιαφέρουσα ζωή!

***

Όσο παρατηρείται πληθυσμιακή πτώση του Αιγυπτιωτισμού, τόσο αυξάνεται η ανάγκη της προσπάθειας να συνδεθούν οι απανταχού Αιγυπτιώτες ανά τον κόσμο. Πολύ δε περισσότερο όταν έχουμε να κάνουμε με Αλεξανδρινούς που γεννήθηκαν, έζησαν θήτευσαν στα σχολεία της Αλεξάνδρειας, μορφώθηκαν, πέτυχαν και ανέβασαν τον πήχη της καταξίωσής τους, ψηλά. Τον θυμούνται όλοι όσοι παρακολούθησαν το έργο “Κωνσταντίνος Καβάφης – ο Υμνωδός της Αλεξάνδρειας” στο θέατρο Κνωσός να είναι με τα μάτια βουρκωμένα, και στο τέλος να μιλά με υπερηφάνεια και τα στήθια φουσκωμένα όλο καμάρι: “Είμαι Αλεξανδρινός, Αιγυπτιώτης του Τοσιτσαίου και του Αβερώφειου!”. Ας τον γνωρίσουν λοιπόν και οι νεώτερες γενιές των Αιγυπτιωτών, καθότι υπήρξε και Α΄ Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων

Ο Θεοχάρης Παπαμάργαρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, με καταγωγή από τη Λήμνο και την Κύπρο σπούδασε οικονομικά στο Λονδίνο, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών, ενώ δίδαξε στο City of London College, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Κολλέγιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της επταετίας 1967-1974 ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση με την αντιστασιακή οργάνωση “Δημοκρατική Άμυνα”, για την οποία και φυλακίστηκε, ενώ κατά τη Μεταπολίτευση υπήρξε Πρόεδρος της ΟΤΟΕ, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου ως ανένταχτος και Υπουργός Εργασίας, ενώ δραστηριοποιήθηκε και στον χώρο των ΜΚΟ.

Ακαδημαϊκή – Επαγγελματική Πορεία

Φοίτησε στην Τοσιτσαία Σχολή Αλεξάνδρειας (1944-1950) και στο Αβερώφειο Γυμνάσιο Αλεξάνδρειας (1950-1956). Πραγματοποίησε προπτυχιακές (BSc Economics) και μεταπτυχιακές (MSc Economics) σπουδές στα οικονομικά με ειδίκευση στη νομισματική και τραπεζική θεωρία στο London School of Economics and Political Science του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Παράλληλα, την περίοδο 1962-1963 εργάστηκε ως Λέκτορας στο City of London College. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1963, έγινε Τακτικός Βοηθός της Β’ Έδρας Πολιτικής Οικονομίας (1964-1968) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όταν την έδρα κατείχε ο καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας. Κατά την περίοδο 1968-1969 δίδασκε, επίσης, και στο Κολλέγιο Αθηνών. Προσελήφθη στην Τράπεζα της Ελλάδος το 1963 και εργάστηκε ως Οικονομολόγος στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών μέχρι και τη συνταξιοδότησή του το 2001 με τον βαθμό του Διευθυντή-Συμβούλου, με εξαίρεση την περίοδο 1969-1974 όταν είχε φυλακιστεί από τη Δικτατορία (1969-1972). Μετά την αποφυλάκισή του, εργάστηκε στην ελληνική τσιμεντοβιομηχανία “Τιτάν” (1973-1974). Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του από τη Δικτατορία, μετέφρασε αρκετά βιβλία στα ελληνικά, κυριότερα εκ των οποίων ήταν η “Οικονομική” του Paul Samuelson μαζί με τον καθηγητή Σάκη Καράγιωργα και η “Αλαζονεία της Δύναμης” του Αμερικανού Γερουσιαστή J. William Fulbright. Την περίοδο 1994-1997 ήταν Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεπιχειρησιακού Συνδέσμου Βιομηχανικής και Επαγγελματικής Επιμόρφωσης (ΙΒΕΠΕ). Υπήρξε, επίσης, Ειδικός Σύμβουλος της Κυπριακής Τράπεζας Αναπτύξεως (Cyprus Development Bank – 1995-1996) για θέματα συνεργασίας Κύπρου-Παλαιστίνης.

Συνδικαλιστική – Πολιτική Δράση

Με την επιβολή της Δικτατορίας το 1967, εντάχθηκε στην αντιστασιακή οργάνωση “Δημοκρατική Άμυνα” και, μετά τη σύλληψη του Σάκη Καράγιωργα τον Ιούλιο του 1969, συλλαμβάνεται και ο ίδιος και κρατείται στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Νέας Ιωνίας. Ακολουθεί η δίκη της αντιστασιακής οργάνωσης (“Δίκη των 35”) και η καταδίκη του από το Έκτακτο Στρατοδικείο σε πενταετή φυλάκιση, ποινή που θα εκτίσει έως την αποφυλάκισή του τον Νοέμβριο του 1972. Φυλακίστηκε διαδοχικά στις Φυλακές Αβέρωφ, Κορυδαλλού, Επταπυργίου και Κέρκυρας. Με την πτώση της Δικτατορίας και την ανάληψη της Πρωθυπουργίας από τον Κ. Καραμανλή, ανέλαβε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του 1974, με Υπουργό τον Γιάγκο Πεσμαζόγλου. Με τη διενέργεια των εκλογών του Νοεμβρίου 1974 και τη λήξη της θητείας του στο Υπουργείο Οικονομικών, επανήλθε στην Τράπεζα της Ελλάδος και δραστηριοποιήθηκε στον χώρο του συνδικαλισμού. Εκλεγόταν επί σειρά ετών Πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Τραπέζης της Ελλάδος (1976-1985) και διετέλεσε δύο φορές Πρόεδρος της ΟΤΟΕ (1976-1979 & 1987-1989). Παράλληλα, υπήρξε Μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ (1983-1985 & 1989) και Μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Τράπεζας της Ελλάδος (1982-1987) εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους. Η περίοδος δραστηριοποίησής του συνδέθηκε με θετικές για τους εργαζόμενους εξελίξεις, όπως η θέσπιση της πενθήμερης εργάσιμης εβδομάδας. Ο ίδιος τοποθετούνταν πάντοτε υπέρ του ανεξάρτητου συνδικαλισμού, αντιπαρατιθέμενος στον κομματικό. Το 1989 ανέλαβε Υπουργός Εργασίας στην Κυβέρνηση Τζαννετάκη. Ήταν υποψήφιος βουλευτής και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας με τον Συνασπισμό στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 και Απριλίου 1990 αντιστοίχως, ενώ υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ως ανένταχτος (1989-1992). Την περίοδο 1998-2002 διετέλεσε Νομαρχιακός Σύμβουλος Αθηνών, εκλεγμένος με την παράταξη της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας (ΝΑΣ).

Άλλες Δραστηριότητες

Έντονη δράση ανέπτυξε και στον τομέα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, κυρίως στα ανθρώπινα δικαιώματα. Υπήρξε Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (1990-2007), μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Ύφεσης και Ειρήνης καθώς και Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ευρωμεσογειακού Δικτύου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (EΜHRΝ – 2003-2006). Ήταν, επίσης, ενεργό μέλος της κοινότητας των Αιγυπτιωτών Ελλήνων. Διετέλεσε Α’ Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων (1976-1990), ενώ το 1992-1993 υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Αιγυπτιώτικων Σωματείων Ελλάδας-Αιγύπτου (ΣΕΑΣΕΑ) και του Συνδέσμου Ελληνο-Αιγυπτιακής Φιλίας (ΣΕΑΦ). Το 1991 τιμήθηκε με το Παράσημο Α’ Τάξεως του Τιμίου Σταυρού του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθένιο Γ’.

Στην ενημέρωση για τις πυρκαγιές από τον υπουργό Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης Βασίλη Κικίλια και τον αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος Γιώργο Πουρνάρα συμμετείχε και ο καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας Χρήστος Ζερεφός.

Ο καθηγητής στις δηλώσεις του τόνισε πως «κάθε χρόνο οι μέρες με υψηλές θερμοκρασίες θα είναι πιο πολλές», κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για καύσωνες διαρκείας. Γι’ αυτό και επεσήμανε πως «η κλιματική κρίση μάς οδηγεί σε εξ ανάγκης αναθεώρηση όλων των στρατηγικών.

Ξεκινώντας την ομιλία του ο κ. Ζερεφός είπε πως «η κλιματική κρίση ήρθε. Το 2023 θα πρέπει να το θυμόμαστε, όπως θυμόμαστε το ’21, το ’19 και το 2012» είπε ο κ. Ζερεφός. Ο διακεκριμένος επιστήμονας, αναφερόμενος εν συνεχεία στην αλλαγή που έχει σημειωθεί στο περιβάλλον τα τελευταία χρόνια, τόνισε ότι ο χάρτης επικινδυνότητας με βαθμό 5, πλέον είναι πιο συχνός απ’ ό,τι ήταν παλιά.

Οι συνέπειες του ήπιου χειμώνα

«Ο ήπιος χειμώνας είχε ως αποτέλεσμα να χάσουμε το μισό νερό φέτος και να μειωθεί η υγρασία του εδάφους, και αυτό διαμορφώνει μια κατάσταση που ευνοεί την εξάπλωση των δασικών πυρκαγιών. Τα δασικά οικοσυστήματα της Ελλάδας είναι από τα πιο ευαίσθητα στον κόσμο. Το δασικό οικοσύστημα είναι απαραίτητο. Εάν το προστατεύσουμε, υπάρχει ελπίδα να αναγεννηθεί» δήλωσε ο καθηγητής.

 «Εκτός από την πρόληψη, χρειάζεται και προσαρμογή για να προστατεύσουμε τα δάση»

«Δυστυχώς, το θέμα της προστασίας των δασών είναι πολύ δύσκολο. Εκτός από την πρόληψη, είναι και η προσαρμογή. Το κόστος της κλιματικής αλλαγής θα ξεπεράσει τα 700 δισ. ευρώ. Εάν προσαρμοστούμε μειώνεται στα 400 δισ. ευρώ» πρόσθεσε, λέγοντας ότι η γνώση, η ενημέρωση και η έγκαιρη παρέμβαση αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

«Πλέον οι φλόγες φτάνουν το 1 χλμ. υψόμετρο»

«Η κλιματική κρίση δημιουργεί μια πλήρη αποσταθεροποίηση του κλίματος παγκοσμίως. Οι δασικές πυρκαγιές φτάνουν πια σε 1 χλμ. υψόμετρο, όπως σημειώθηκε στην Πελοπόννησο το 2007. Παλιότερα ήταν στα 500 μέτρα. Γι’ αυτό και η κλιματική κρίση μάς οδηγεί σε εξ ανάγκης αναθεώρηση όλων των στρατηγικών», τόνισε.

Κλείνοντας, υποστήριξε: «Οι αλλαγές είναι πολύ μεγάλες, όσο η ενέργεια που στέλνει ο ήλιος κάθε δευτερόλεπτο και πλέον καλούμαστε να τις αντιμετωπίσουμε».

***

Δρ Χρήστος Ηλ. Κολοβός, Διευθυντής Ορχήστρας

***

«Έφυγε» την προηγούμενη Δευτέρα 17^η Ιουλίου 2023, ο μουσικός, ερευνητής, τραγουδιστής και συνταξιούχος καθηγητής Βιολογίας Γιώργος Κωνστάντζος (73 χρόνων), από σπάνια ασθένεια στο αίμα.

Γεννήθηκε στα 1950 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Δημιούργησε πλουσιότατο αρχείο ελληνικής μουσικής, προσβάσιμο από όλους, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων τραγουδιών της νεοελληνικής έντεχνης μουσικής. Οι μονογραφίες και ανακαλύψεις του για την σπουδαία Ελληνίδα συνθέτρια Μαριώ Φωσκαρίνα – Δαμασκηνού (1850 – 1921), γνωστή στο Παρίσι με ανδρικό όνομα, ως Mario Foscarina – Damascino, τον διάσημο πιανίστα και παιδαγωγό του 19ου αι. Κάμιλλο – Μάριο Σταμάτη (1811 – 1870), δάσκαλο και του Σεν-Σανς, τον Λαυρέντιο Καμηλιέρη, οι πλήρεις κατάλογοι έργων των Λεβίδη, Λαμπελέτ, Αττίκ κ.ά., η μελέτη του «Φιλελληνική Μούσα», αλλά και η στενότατη συνεργασία με τους Θωμά Ταμβάκο και Θανάση Τρικούπη, «γέννησαν» τη συγγραφή πλήθους μελετών, έκδοση διαφόρων μοναδικών πραγματειών, όπως «Οι Μουσουργοί της Θράκης» (Αλεξανδρούπολη, 2013) και την ιστορική ενοποίηση των τριών αρχείων τους, που περιλαμβάνουν χιλιάδες άγνωστα επί το πλείστον τεκμήρια. Ο Κωνστάντζος υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Χορωδιακού Εργαστηρίου Αθηνών, του Εργαστηρίου Παληάς Μουσικής – στο οποίο οφείλουμε, προεξάρχοντος του Κωνστάντζου, την πρώτη ολοκληρωμένη ηχογράφηση του «Υμνου εις την Ελευθερίαν» με τον πιανίστα Αρη Γαρουφαλή, υπό την μπαγκέτα του Φιδετζή – κ.ά. Ηταν διδάκτωρ του ΤΜΣ του Ιονίου Πανεπιστημίου, μέλος της Χορωδίας της ΕΡΤ επί δεκαετίες και άλλων σχημάτων και συμμετείχε σε εκατοντάδες συναυλίες, διαλέξεις, συνέδρια και εκπομπές. Επιμελήθηκε επίσης πολλά βιβλία και δίσκους.