Κατηγορία: ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Ιεραποστολική πορεία αγάπης του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ στην Τανζανία και το Μπουρούντι

Ιεραποστολική επίσκεψη στην Τανζανία και το Μπουρούντι πραγματοποίησε η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, από 15^ης έως 27^ης  Φεβρουαρίου ε.έ. Ο Μακαριώτατος αφίχθη στην πρωτεύουσα της Τανζανίας Νταρ ες Σαλαάμ, πρώτο σταθμό της ποιμαντικής του πορείας, το πρωΐ της 15^ης Φεβρουαρίου ε.έ., συνοδευόμενος από τον Πανοσιολ.Αρχιμ. κ.Μελέτιο Κούμανη, Ηγούμενο της Π. Ι. Μονής του Αγίου Σάββα Αλεξανδρείας.

Το απόγευμα της ιδίας ημέρας μετέβη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Παρασκευής, όπου εγένετο επισήμως δεκτός από τον Σεβ.Μητροπολίτη Ειρηνουπόλεως κ.Δημήτριο, κληρικούς της τοπικής Εκκλησίας και πλήθος πιστών όχι μόνον Ελλήνων και Ιθαγενών, αλλά και πολλών Σλαυοφώνων ορθοδόξων που διαβιούν κι εργάζονται στην Τανζανία.

Αμέσως μετά εψάλη Δοξολογία, κατά την οποία παρευρέθησαν ο Σεβ.Μητροπολίτης Μουάνζας κ.Ιερώνυμος, και ο Εξοχ.Πρέσβης της Ρωσίας κ.Alexander Rannikh, προ του πέρατος της οποίας ο οικείος Μητροπολίτης κ.Δημήτριος προσεφώνησε την ΑΘΜ, λέγων μεταξύ άλλων ότι η παρουσία του Μακ.Πατριάρχου  στην Τανζανία αποτελεί ένα μήνυμα ελπίδος, αγάπης, θάρρους και ευλογίας τόσο για τους Έλληνες και τους άλλους παραδοσιακά Ορθόδοξους λαούς που για περισσότερα από εκατό χρόνια αγωνίζονται και διαπρέπουν, όσο και για τους ιθαγενείς που με ζήλο καθημερινά εντάσσονται στην Ορθόδοξη Οικογένεια της Αλεξανδρινής Εκκλησίας.

Κατά την αντιφώνησή Του ο Μακ.Πατριάρχης ανέφερε ότι έρχεται για δεύτερη φορά να ευλογήσει ως Προκαθήμενος της Αφρικανικής Ορθοδοξίας τον ευλογημένο λαό της Ι.Μητροπόλεως Ειρηνουπόλεως, ενώ με συγκίνηση θυμήθηκε ότι πριν δεκαεπτά έτη επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Τανζανία ως συνοδός του μακαριστού Πατριάρχου Παρθενίου Γ΄.

Την επομένη, 17^η Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία η Ορθόδοξος Εκκλησία πανηγυρίζει την ιερά μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄, εόρτασε τα ονομαστήριά του με Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στο Νταρ ες Σαλαάμ της Ιεράς Μητροπόλεως Ειρηνουπόλεως, συλλειτουργούντων των Σεβ.Μητροπολιτών Μουάνζας κ.Ιερωνύμου και Ειρηνουπόλεως κ.Δημητρίου.

Κατά την Ευχαριστιακή Σύναξη, παρέστησαν σύσσωμη η Ελληνική παροικία, αλλά και πλήθος Τανζανών, Ρώσων, Ουκρανών, Σέρβων και Ρουμάνων χριστιανών, καθώς και μέλη του πληρώματος του ρωσικού Αντιτορπιλικού Marshal Shaposhnikov. Επίσης, παρευρέθησαν ο Αποστολικός Νούτσιος του Βατικανού στην Τανζανία, πολλοί Διπλωμάτες ορθοδόξων χωρών, ενώ τους ύμνους απέδωσαν με τέλειο βυζαντινό ύφος ο χορός των ιθαγενών ιεροψαλτών σε ελληνικά και σουαχίλι.

Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας, η Α.Θ.Μ. απένειμε οφφίκια και τιμητικές διακρίσεις σε συνεργάτες της Ιεράς Μητροπόλεως, και χειροθέτησε τρεις νέους Αναγνώστες εκ της φυλής των Μασάι.           Αμέσως μετά, συνεκάλεσε ιερατικό συνέδριο με τον τοπικό ιερό Κλήρο, προς τον οποίον έδωσε πατρικές συμβουλές, επήνεσε το επιτελούμενο ιεραποστολικό έργο υπό την πεφωτισμένη καθοδήγηση του επιχωρίου Σεβ.Μητροπολίτου κ.Δημητρίου και προσέφερε δώρα και ευλογίες προς τους Ιερείς και τα 35 ορφανά παιδιά που συντηρεί η Ιερά Μητρόπολη.

Εν συνεχεία, ο Μακαριώτατος έθεσε τον θεμέλιο λίθο του ιερού Παρεκκλησίου του Αποστόλου Πέτρου, στον παρακείμενο χώρο του Καθεδρικού Ναού, εις μνήμην της προσφάτως δολοφονημένης ιατρού, Πετρούλας Χατζηπανταζή, που βρισκόταν εθελοντικά στην Τανζανία προς συναρωγή του ιεραποστολικού έργου. Τέλος, ο Μακ.Πατριάρχης εδέχθη τις ευχές και την έκδηλη αγάπη του Εκκλησιάσματος, στην Αίθουσα της Ελληνικής Κοινότητος του Νταρ ες Σαλαάμ, όπου  έλαβε χώρα και η εόρτια δεξίωση προς τιμήν Του.

Το εσπέρας δε της ιδίας ημέρας, επισκέφθηκε το Ρωσικό Αντιτορπιλικό «MARSHAL SHAPOSHNIKOV», το οποίο, ευρισκόμενο στα παράλια της Τανζανίας λόγω ειρηνευτικής αποστολής, επ΄ ευκαρία των σεπτών ονομαστηρίων του Μακαριωτάτου κατέπλευσε στον Λιμένα του Νταρ ες Σαλαάμ, απέδωσε τις δέουσες  τιμές προς τον υψηλό επισκέπτη,  ο οποίος είχε την ευκαιρία να ξεναγηθεί στους χώρους του Αντιτορπιλικού, να μιλήσει στους Αξιωματικούς και τα 350 μέλη του πληρώματος, εμψυχώνοντάς τους και νουθετούντας τους πατρικά, ενώ ο Κυβερνήτης προσέφερε αναμνηστικά δωρά επ΄ ευκαιρία των ονομαστηρίων του Μακαριωτάτου, τονίζοντας την μεγάλη ευλογία και σπουδαιότητα που είχε για όλους η επίσκεψη αυτή.

Την Δευτέρα 18^η Φεβρουαρίου ο Μακ.Πατριάρχης, στα πλαίσια της ποιμαντικής επισκέψεώς του στην Τανζανία, συναντήθηκε με τον Εξοχ. Πρόεδρο της χώρας, κ. Jakaya M. Κikwete στο Προεδρικό Μέγαρο. Γενόμενος θερμά δεκτός, ο Σεπτός Προκαθήμενος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει τόσο την ιστορική πορεία του Πατριαρχείου, όσο και την πολυσχιδή δράση του στην Αφρικανική Ήπειρο σε  φιλανθρωπικά και κοινωνικά θέματα.

Ιδιαιτέρως, μίλησε για το έργο που επιτελεί η Ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα της Τανζανίας μέσω των δύο Ιερών Μητροπόλεων, της Ι.Μητροπόλεως Ειρηνουπόλεως και της Ι.Μητροπόλεως Μουάνζας, τονίζοντας την συνεισφορά τους στην εκπαίδευση και κυρίως στην υγεία, με την δημιουργία πολλών κλινικών σε όλη τη χώρα και την φροντίδα που παρέχουν πολλές εθελοντικές ιατρικές αποστολές από την Ελλάδα.

Με την σειρά του ο Πρόεδρος ευχαρίστησε τον Μακ.Πατριάρχη για την τιμή να επισκεφθεί την χώρα και τον ίδιο, τον διαβεβαίωσε ότι η πολιτεία και οι τοπικές αρχές θα είναι πάντοτε αρωγοί στο έργο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία συνδράμει κατά πολύ τον λαό της Τανζανίας και εντυπωσιάστηκε όλως ιδιαιτέρως για τις πρωτοβουλίες του Μακ.Πατριάρχου προς αντιμετώπιση της μάστιγος του HIV/AIDS στην Αφρική.

Επίσης, αναφέρθηκε με θερμά λόγια και στην υπερεκατονταετή παρουσία της Ελληνικής Κοινότητας στην Τανζανία, εξέφρασε την χαρά του διότι οι Έλληνες που διαβιούν και εργάζονται στη χώρα είναι φιλοπρόοδοι, εργατικοί και φιλήσυχοι πολίτες, συμβάλλοντας και αυτοί στην ανάπτυξη και την ευημερία της χώρας.

Τις επόμενες ημέρες η Α.Θ.Μ. συνέχισε την ιεραποστολική περιοδεία στην ενδοχώρα όπου επισκέφθηκε τις 61 Ενορίες και τα 4 Ιεραποστολικά Κλιμάκια.

Την 21^η Φεβρουαρίου περατώσας την ποιμαντική του επίσκεψη στην Ιερά Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως στην Τανζανία, ο Μακ.Πατριάρχης αφίχθη στην Μπουζουμπούρα , πρωτεύουσα του Μπουρούντι και έδρα της Ιεράς Επισκοπής Μπουρούντι και Ρουάντας πραγματοποιώντας την πρώτη του ιεραποστολική επίσκεψη στην χώρα αυτή.

Την επομένη, 22^α Φεβρουαρίου, ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος έγινε δεκτός από τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως του Μπουρούντι κ.Rufyikiri Gervais, απουσιάζοντος εκτάκτως του Εξοχ.Προέδρου της χώρας στο εξωτερικό. Στην συνάντηση αυτή, ο Μακαριώτατος εξέφρασε την ιδιαίτερη χαρά του διότι επισκέπτεται το Μπουρούντι για πρώτη φορά, και ανεφέρθη στο γεγονός της επικείμενης ενθρονίσεως του νέου Επισκόπου, Θεοφιλεστάτου κ.Ιννοκεντίου. Επίσης, δήλωσε εντυπωσιασμένος από την εικόνα ευημερίας που παρουσιάζει η χώρα και ευχήθηκε για την πρόοδο της.

Με τη σειρά του, ο Εξοχ.Αντιπρόεδρος καλωσόρισε εγκάρδια την Α.Θ.Μ., υπεσχέθη ότι θα παράσχει κάθε δυνατή βοήθεια στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ζήτησε τις ευχές του Μακαριωτάτου για ειρήνη και πρόοδο του Λαού του Μπουρούντι που τόσο δοκιμάσθηκε κατά το παρελθόν. Αμέσως μετά ο Μακ.Πατριάρχης και ο Εξοχ.Αντιπρόεδρος έδωσαν συνέντευξη τύπου προς τα Μ.Μ.Ε.

Εν συνεχεία, η Α.Θ.Μ. επισκέφθηκε τον Ιερό Ναό του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου στην περιοχή Sanik και ξεναγήθηκε στο παρακείμενο Ιεραποστολικό Κέντρο, όπου δημιουργείται Σχολή Κατηχητών και Τεχνολογικό Ινστιτούτο. Ακολούθως, επιθεώρησε την ανέγερση του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Tsarama, δωρεά της Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής Θεσσαλονίκης, καθώς και την ευρισκόμενη παραπλεύρως του Ναού Πολυκλινική.

Εν συνεχεία, την 23^η Φεβρουαρίου, επισκέφθηκε στην περιοχή Buramata τον καταυλισμό που έχει δημιουργηθεί με την συνεργασία της Κυβερνήσεως του Μπουρούντι, της Ιεράς Επισκοπής και της Μ.Κ.Ο. «Γιατροί της Καρδιάς» από την Ελλάδα, και φιλοξενεί 600 ορφανά παιδιά, θύματα του εμφυλίου πολέμου του παρελθόντος. Στην συγκινητική υποδοχή, τα μικρά παιδιά τραγουδούσαν και αγκάλιαζαν τον Μακ. Πατριάρχη, ενώ του προσέφεραν και αναμνηστικά δώρα.

Αμέσως μετά την Δοξολογία που εψάλη στον παρακείμενο Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξίου, η Α.Θ.Μ., απηύθυνε  πατρικούς λόγους προς τα παιδιά, συνεχάρη το διδακτικό προσωπικό του Δημοτικού Σχολείου του Ορφανοτροφείου και είχε συνεργασία με κυβερνητικούς παράγοντες για την βελτίωση του προσφερομένου έργου, ενώ πρότεινε και τη δημιουργία φάρμας για τις ανάγκες σίτισης του Ορφανοτροφείου, δωρίζοντας ο ίδιος τα χρήματα για την αγορά των πρώτων ζώων.

Τέλος, την 24^η του ιδίου μηνός, προ της απολύσεως της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας που τέλεσε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μπουζουμπούρα, συλλειτουργούντων του Σεβ.Μητροπολίτου Καμπάλας κ.Ιωνά και του Θεοφιλ.Επισκόπου Μπουρούντι και Ρουάντας κ.Ιννοκεντίου, ο Μακ.Πατριάρχης ετέλεσε και την Ενθρόνιση του νέου Επισκόπου Μπουρούντι και Ρουάντας κ.Ιννοκεντίου, ο οποίος κατάγεται από την Ουγκάντα και διαδέχθηκε στην διαποίμανση της Ιεράς Επισκοπής, τον νυν Σεβ.Μητροπολίτη Άκκρας κ.Σάββα.

Στον ενθρονιζόμενο Επίσκοπο, ο Μακ.Πατριάρχης είπε ότι η Αλεξανδρινή Εκκλησία και ο Αφρικανικός Λαός προσδοκούν πολλά από το προσωπό του, αλλά είναι βέβαιος ότι θα καταφέρει να σηκώσει επάξια την διαποίμανση της νεοσύστατης αυτής Ιεράς Επαρχίας του Θρόνου. Με την σειρά του ο Θεοφιλ. Επίσκοπος κ.Ιννοκέντιος ευχαρίστησε την Α.Θ.Μ. και την Ιερά Σύνοδο για την τιμή και την εμπιστοσύνη προς την ελαχιστότητά του, τονίζοντας ότι θα δώσει τον εαυτό του ολόκληρο στην διακονία των ταλαιπωρημένων ανθρώπων των δύο αυτών χωρών, ενώ κύριο μέλημά του θα είναι η οργάνωση της έμπρακτης αγάπης και της χριστιανικής αλληλεγγύης προς άπαντας αδιακρίτως.

Μετά το πέρας της Ενθρονίσεως, στον προαύλειο χώρο του Καθεδρικού Ναού, ο Μακ.Πατριάρχης παρακολούθησε υπαίθρια εκδήλωση που διοργάνωσε η τοπική Εκκλησία, με παραδοσιακούς αφρικάνικους χορούς και τραγούδια, ενώ το εσπέρας της ιδίας ημέρας, η Α.Θ.Μ., περατώσασα αισίως την πρώτη της Ποιμαντική επίσκεψη στο Μπουρούντι, ανεχώρησε αεροπορικώς για την Κένυα, από όπου επέστρεψε στην Πατριαρχική Καθέδρα στην Αλεξάνδρεια.

Επιμέλεια

Αρχιμ.Μελέτιος Κούμανης

Ηγούμενος Π. Ι. Μονής Αγ.Σάββα Αλεξανδρείας

 

Στον όρθρο κάθε νέας χρονιάς, η Α.Θ.Μ., ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, ανελλιπώς τηρεί το πατροπαράδοτο έθιμο της κοπής της Βασιλόπιτας και με ειλικρινή χαρά ανταποκρίνεται στο κάλεσμα Φορέων και Συλλόγων της Μεγάλης Πόλεως, προκειμένου με την παρουσία του να σηματοδοτήσει την άρρηκτα δεμένη με το έθιμο αυτό προσδοκία των ανθρώπων να βελτιωθεί η βιωτή τους σε πείσμα καιρών χαλεπών και δυσπραγών.

Το έθιμο της Βασιλόπιτας ανάγει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν το έθιμο κάθε Πρωτοχρονιά να τελούν εορτές προς τιμήν του Θεού Κ(Χ)ρόνου, ενώ οι Ρωμαίοι τελούσαν τις εορτές των Σατουρναλίων, από το ρωμαϊκό όνομα του Κρόνου (Saturn). Κατά τις εορτές αυτές, Έλληνες και Ρωμαίοι έφτιαχναν γλυκά και πίτες μέσα στα οποία έβαζαν νομίσματα. Ιδιαιτέρως γνωστός ήταν ο μελίπηκτος άρτος των αρχαίων Ελλήνων. Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο αυτό με τον Άγιο της Εκκλησίας Μεγάλο Βασίλειο.

Στις μέρες μας το πρόσωπο του Αγίου Βασιλείου συγχέεται με το πρόσωπο του Santa Claus, για τον οποίο στη Δύση υπάρχει η δοξασία ότι επισκέπτεται τα σπίτια την παραμονή των Χριστουγέννων. Η μορφή του Santa Claus διαμορφώθηκε από τον αμερικανό σκιτσογράφο Τόμας Ναστ το 1862 με στολή στα χρώματα του ουράνιου τόξου, αργότερα δε για να ικανοποιηθούν οι διαφημιστικές ανάγκες της γνωστής αμερικανικής εταιρείας αναψυκτικών, ντύθηκε με κόκκινη στολή, την οποία φέρει έως σήμερα. Βέβαια η εμφάνιση του Santa Claus, ως χοντρούλη και πονηρούλη γέροντα που ταλαιπωρείται να χωρέσει μέσα από τις καμινάδες των σπιτιών, δεν έχει καμιά σχέση με τον ρωμιό ασκητικό Άγιο Βασίλειο.

Ο ρωμιός Άγιος Βασίλειος είναι, όπως παρουσιάζεται στις αγιογραφίες, ψηλός, λεπτός, με μακριά γενειάδα και σοβαρό ασκητικό βλέμμα. Γεννήθηκε το 330 μ.Χ. στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας από ευσεβή οικογένεια και είχε έντεκα αδέλφια, τα οποία όλα αφιερώθηκαν στην Εκκλησία, είτε ως επίσκοποι είτε ως μοναχοί. Ταξίδεψε πολύ και σπούδασε στις ονομαστότερες σχολές τις εποχής εκείνης. Ήταν πολύ μορφωμένος και αυτό φαίνεται από τα περίφημα συγγράμματα που μας άφησε κληρονομιά και τα οποία διαβάζονται και διδάσκονται μέχρι σήμερα στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου.

Μόλις χειροτονήθηκε μοίρασε όλη του την περιουσία στους φτωχούς. Για να ανακουφίσει τον πόνο των πασχόντων συνανθρώπων του, έκτισε έξω από την Καισάρεια μια μικρή πόλη, την Βασιλειάδα, με νοσοκομεία, γηροκομεία, ορφανοτροφεία, σχολεία και εργαστήρια που παρήγαγαν κάθε αγαθό για τους κατοίκους της Καισάρειας. Ήταν ατρόμητος και έλεγε τη γνώμη του με θάρρος, μη διστάζοντας να έρχεται σε σύγκρουση με την εξουσία, όταν αυτή στρεφόταν εναντίον της πίστεως.

Στην εποχή του ανέβηκαν στον θρόνο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αυτοκράτορες που δεν ήταν φιλικοί προς τον χριστιανισμό, όπως ο Ιουλιανός και ο Ουάλης. Ο τελευταίος τοποθέτησε στην περιοχή του Αγίου ως διοικητή τον Μόδεστο, ο οποίος ήταν σκληρός και αδίστακτος προς τους χριστιανούς. Αυτός ζήτησε από τους κατοίκους να μαζέψουν ό,τι είχε αξία, χρήματα, κοσμήματα, σκεύη χρυσά και ασημένια, και να του τα παραδώσουν. Σε αντίθετη περίπτωση θα εξόριζε τους κατοίκους και θα δήμευε τις όποιες περιουσίες τους. Ο Μέγας Βασίλειος αρνήθηκε να εκτελέσει την εντολή, επισύροντας την οργή του επάρχου. Οι χριστιανοί όμως θέλοντας να βοηθήσουν τον επίσκοπό τους μάζεψαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν και το πρόσφεραν για να σώσουν τον Άγιο.

Ο έπαρχος κατέλαβε την πόλη, επισκέφθηκε τον Άγιο και τον απείλησε με δήμευση της περιουσίας του, εξορία και βασανιστήρια. Η απάντηση του Βασιλείου ήταν ηρωική: “Δεν μπορείς να δημεύσεις και να πάρεις κάτι από κάποιον που δεν έχει τίποτα, εκτός εάν θέλεις να δημεύσεις το τριμμένο μου ράσο και τα λίγα βιβλία που έχω. Ακόμη η εξορία για μένα δεν έχει νόημα, αφού δεν έχω μόνιμη κατοικία. Τέλος τα βασανιστήρια δεν μπορούν να επιφέρουν τίποτε σε έναν άνθρωπο που δεν έχει σώμα, αφού το σαρκίο που κουβαλώ με την πρώτη πληγή θα πέσει νεκρό και ουσιαστικά θα με ευεργετήσει.” Εντυπωσιασμένος από την αγέρωχη στάση του, ο Μόδεστος συζήτησε αρκετή ώρα με τον Βασίλειο και ο στρατός του αποχώρησε από την πόλη χωρίς να πειράξει κανένα.

Τότε δημιουργήθηκε το πρόβλημα της επιστροφής των τιμαλφών που μαζεύτηκαν. Μετά από σκέψη ο Μέγας Βασίλειος είπε σε όλους τους διακόνους και τους βοηθούς του να μαζευτούν και να φτιάξουν μικρές πίτες-ψωμάκια, εντός των οποίων να βάλουν από ένα χρυσό νόμισμα ή ένα από τα συγκεντρωθέντα τιμαλφή. Οι πίτες μοιράστηκαν στα σπίτια και ο καθένας έβρισκε μέσα στην πίτα του ό,τι του έλαχε. Υπήρξε λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι η Βασιλόπιτα. Έφερε στους ανθρώπους χαρά και ευλογία μαζί. Έτσι ξεκίνησε το χριστιανικό έθιμο της Βασιλόπιτας, το οποίο συνδέθηκε με την Πρωτοχρονιά λόγω του ότι ο Άγιος κοιμήθηκε την 1^η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. και η εορτή του ορίστηκε την ημέρα εκείνη.

Έκτοτε η εορτή του Αγίου Βασιλείου συνδέθηκε με την ευλογία του νέου χρόνου και έλαβε ξεχωριστή θέση εντός του εορτολογίου και των παραδόσεων των χριστιανών Ελλήνων. Οι πιστοί, είτε ως οικογένεια είτε ως κοινότητα, μαζεύονται στην αυγή κάθε νέου χρόνου όχι μόνο για να τελέσουν το έθιμο, αλλά και για να ενδυναμώσουν δεσμούς, να βιώσουν την κοινή καταγωγή και την κοινή πίστη, να ανανεώσουν τη βεβαιότητα ότι αποτελούν μια κοινότητα, ένα έθνος, το ελληνικό. Μια βεβαιότητα που επικυρώνουν, πέραν του όμαιμου, του ομόγλωσσου και του ομόθρησκου, το ομότροπον, δηλαδή οι κοινές συνήθειες και τρόποι συμπεριφοράς, μέσω των οποίων διασώζεται η κοινή ιστορική μνήμη.

Σήμερα βέβαια το πλανητικό φαινόμενο του φονταμενταλισμού της αγοράς αλλάζει ραγδαία τον τρόπο ζωής μας και μεταβάλλει τον τρόπο τηρήσεως των παραδόσεων και των εθίμων, αναμειγνύοντας έθιμα και πολιτιστικές παραδόσεις, με κυρίαρχες όσες καθοσιώνουν το πρότυπο του ακόρεστου καταναλωτή, παρά όσες προσφέρουν προσανατολισμό και νόημα ζωής. Στην παγκοσμιοποιούμενη κουλτούρα των καιρών μας, η τήρηση του εθίμου της Βασιλόπιτας αντέχει γιατί συνδέεται αφενός με την ανάγκη να τιμηθεί ο Θεός για τα προσφερόμενα αγαθά, αφετέρου με την ανάγκη να διατηρηθούν αναλλοίωτοι οι δεσμοί της κοινότητας.

Αυτήν ακριβώς τη διττή αναγκαιότητα εξυπηρετεί η συνεπής παρουσία του Αλεξανδρινού Προκαθημένου στις τελετές κοπής της Βασιλόπιτας στη Μεγάλη Πόλη. Προσωποποιεί την ανάγκη να αποδοθεί ο οφειλόμενος σεβασμός προς τον Θεό και τον Άγιό Του, Μεγάλο Βασίλειο. Συγκεφαλαιώνει την ανάγκη να αναπεμφθεί, αφενός μεν η πρέπουσα ευγνωμοσύνη για την ευλογία που παρείχε ο Θεός την χρονιά που πέρασε, αφετέρου δε η παράκληση για την ανανέωση της ευλογίας αυτής και για την ανατέλλουσα χρονιά. Διατρανώνει την ανάγκη να διατηρηθούν και να ανανεωθούν οι δεσμοί της κοινής καταγωγής, δεσμοί ζωτικοί για τον Ελληνισμό της Διασποράς.

Ως επικεφαλής του αρχαιότερου φορέα διαδόσεως του ευαγγελικού λόγου, αλλά και ως δυναμικός σκαπανέας του ευαγγελισμού των εθνών σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, διακηρύσσει προς το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλεξανδρείας ότι η έλευση του νέου έτους, συνδυαζομένη με την πραγμάτωση της ευαγγελικής εντολής της αγάπης προς τον πλησίον, προσφέρει την ευέλπιδα ευκαιρία να αναμορφώσουμε εν Χριστώ τον εαυτό μας, τον άλλο και τον άξενο κόσμο μας.

Επιμέλεια

Αρχιμ.Απόστολος Τριφύλλης

Δ/ντης Ιδιαιτέρου Γραφείου Α.Θ.Μ.

Αγαπητοί μου αδελφοί και τέκνα εν Κυριω περιπόθητα,

Δύο χιλιετίες πριν ο Θεός απεκάλυψε την απεριόριστη ευσπλαχνία Του προς τον άνθρωπο: «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τόν κόσμο, ώστε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται αλλ’ έχη ζωήν αίωνιον» (Ιω. 3,16). Ο Υιός και Λόγος του Θεού κενώθηκε, πήρε τη μορφή δούλου. Γεννήθηκε ως άνθρωπος και ταπεινώθηκε ως άνθρωπος. Αποδέχθηκε την ανθρωπότητα, παρά την ετερότητα. Έγινε Εκείνος μέσω του Οποίου το γένος των ανθρώπων επανενώθηκε με τον Θεό.

Η φιλοξενία του ανθρώπου από τον Θεό στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού αναδείχθηκε σε πρότυπο φιλοξενίας στη σχέση μας με τους άλλους. Η φιλοξενία αυτή σημαίνει κένωση του εαυτού μας και απροϋπόθετη αποδοχή των άλλων. Η φιλοξενία αυτή δεν περιορίζεται μόνο στα μέλη της δικής μας κοινότητας. Ο Ενανθρωπήσας Ιησούς μας καλεί να αγαπούμε ακόμη και τους εχθρούς μας και να προσευχόμαστε γι΄ αυτούς.
Επέλεξε έναν “ξένο”, τον Σαμαρείτη, για να δείξει την ανάγκη εκπλήρωσης της εντολής για την αγάπη προς τον πλησίον. Επέκτεινε τη φιλοξενία Του σε όλους όσους είχαν ανάγκη συμπόνιας. Προσέφερε φιλοξενία σε όσους είχαν σπρωχθεί στο περιθώριο της κοινωνίας. Ο Ίδιος συχνά αντιμετώπισε την αδυναμία των ανθρώπων να Τον καταλάβουν. Ο Ίδιος συχνά βίωσε την απόρριψη και αναζήτησε την φιλοξενία.
Προσφιλέστατοι αδελφοί,
Το παράδειγμα του Ιησού Χριστού που αγκάλιασε τους καταφρονημένους, προσέφερε φιλοξενία προς τους ξένους και αποδέχτηκε τους άλλους ας γίνει πηγή έμπνευσης για τη δική μας κοινωνική συμπεριφορά προς όσους έχουν ανάγκη φιλοξενίας. Στις μέρες μας οφείλουμε να κάνουμε πράξη την φιλοξενία όχι μόνο ως παροχή βοήθειας προς τους άλλους. Στις μέρες μας οφείλουμε να βιώνουμε την φιλοξενία ως άνοιγμα προς τους άλλους.
Ένα άνοιγμα θεμελιωμένο στο σεβασμό της αξίας όλων των ανθρώπων αδιακρίτως. Ένα άνοιγμα βασισμένο στην ακλόνητη πίστη ότι ο Θεός μας συναντά καθημερινά στην ειρηνική και αγαπητική επαφή μας με τους συνανθρώπους μας  συνανθρώπους αγνώστους προς εμάς, φτωχούς και βασανισμένους αλλά και συνανθρώπους εθνικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά ξένους προς εμάς.

Η αποδοχή του άλλου είναι η απόδειξη της αληθινής φιλοξενίας. Η αποδοχή του άλλου είναι η πραγματοποίηση της εντολής “αγάπα τόν πλησίον ως σεαυτόν”. Η αποδοχή του άλλου μπορεί να αλλάξει τον άλλο, όπως μπορεί να αλλάξει και εμάς.
Αυτό είναι το μήνυμα που σας στέλνω από την Αφρική, τη γη όπου ο Θεός μας μιλά μέσω των άλλων για να μας διδάξει και να μας μεταμορφώσει τη γη όπου ο Θεός χρησιμοποιεί εμάς για να μεταμορφώσει τους άλλους.

Χρόνια Πολλά!

†Ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής
Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄

Ἐν τῇ Μεγάλη Πόλει
τῆς Ἀλεξανδρείας
Χριστούγεννα 2012