Κατηγορία: ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάπας Αφρικής Θεόδωρος Β’, σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο CNN Greece, εκφράζει την κραυγή αγωνίας των Χριστιανών που ζουν στην Αφρική και ζουν υπό την απειλή της τρομοκρατίας.

“Δεν είμαστε τρομοκρατημένοι αλλά μας ανησυχεί πότε η τρομοκρατία θα χτυπήσει τη δική μας πόρτα… Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το αύριο. Ξέρουμε ότι είναι ένας κίνδυνος (σ.σ: ISIS) που θα χτυπήσει την πόρτα της κάθε εκκλησίας.”

Ορθόδοξοι ναοί κλείνουν και οι μητροπολίτες στην Σύνοδο, πριν από 20 ημέρες, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας μετέφεραν το καθεστώς τρόμου που βιώνουν οι κάτοικοι, Χριστιανοί και μη, στην Αφρική.

Ήδη δύο ναοί στη Λιβύη, τη χώρα που συνορεύει με την Αίγυπτο και στην οποία έχει την έδρα του το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, έκλεισαν, καθώς οι τζιχαντιστές απείλησαν τη ζωή ιερέων και των πιστών.

Ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι η κατάσταση στα σύνορα του Καμερούν με την Νιγηρία, την Τύνιδα και τη Λιβύη. «Εκεί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για τρομοκρατικά χτυπήματα», επισημαίνει ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

Επικίνδυνη αποστολή που μπορεί να τους κοστίσει την ίδια τους τη ζωή, είναι και η προσπάθεια να προσεγγίσουν οι ιερείς τις περιοχές που διαβιεί το ποίμνιό τους και βρίσκονται στην ευρύτερη σφαίρα επιρροής των τζιχαντιστών.

Η τρομοκρατία τρέπει πολλούς Χριστιανούς της Μαύρης Ηπείρου σε φυγή. Αναγκάζονται, να εγκαταλείψουν τη γεννέτειρά τους και την περιουσία τους προκειμένου να αναζητήσουν ασφαλή ζωή στην Ευρώπη.

Ο Προκαθήμενος του δεύτερου τη τάξει Πατριαρχείου έχει ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο, τον πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη και με τον Πατριάρχη της Κοπτικής Εκκλησίας.

Της Κάτιας Τσιμπλάκη

(Πηγή: http://www.cnn.gr)

Κατά τον μήνα Νοέμβριο ε.έ. συνήλθε σε τακτή Συνεδρία η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής υπό την Προεδρία της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου κ.κ.Θεοδώρου Β΄ στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου, προκειμένου να συντονιστεί το ποιμαντικό και ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Κατά την διάρκεια των εργασιών, ο Μακαριώτατος διὰ Πατριαρχικής εν Συνόδῳ Αποφάσεως απένειμε τον τίτλο του «Επίτιμου Γενικού Πατριαρχικού Επιτρόπου» στον Γέροντα Μητροπολίτην Αξώμης κ. Πέτρον, τιμώντας την πολυετή προσφοράν του εν τω Πατριαρχείῳ Αλεξανδρείας, και προήγαγεν εις Γέροντα Μητροπολίτην τον Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ διορίζοντας αυτόν Γενικόν Πατριαρχικόν Επίτροπον, ενώ κατόπιν εκλογών εξελέγησαν οι κάτωθι : Νέος Μητροπολίτης Ζάμπιας και Μαλάουϊ εξελέγη ο Θεοφ. Επίσκοπος Μοζαμβίκης κ. Ιωάννης, νέος Μητροπολίτης Νουβίας εξελέγη ο έως νυν Μητροπολίτης Άκκρας κ.Σάββας, νέος Μητροπολίτης Άκκρας εξελέγη ο νυν Μητροπολίτης Νουβίας κ.Νάρκισσος, Επίσκοπος Μοζαμβίκης εξελέγη ο έως νυν Επίσκοπος Βερενίκης κ. Χρυσόστομος, νέος Επίσκοπος Νιέρι εξελέγη ο Βοηθός Επίσκοπος Νιτρίας κ. Νεόφυτος και νέος Επίσκοπος Κισούμου ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Αθανάσιος Ακούντα, αμφότεροι εκ Κένυας. Τέλος, Βοηθός Επίσκοπος Νιτρίας εξελέγη ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Νικόδημος Μπουλαξής, άχρι τούδε Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπ. Ιωαννουπόλεως, ο οποίος εδιορίσθη και Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας.

Την Τετάρτη 25η Νοεμβρίου ε.ε., εορτή της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και Πανσόφου Αικατερίνης, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ προέστη της Πανηγυρικής Πατριαρχικής και Συνοδικής Θείας Λειτουργίας στον Καθεδρικό και Πατριαρχικό Ναό του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας, όπου φυλάσσεται ο μαρμάρινος κίονας επί του οποίου η Αγία απεκεφαλίσθη, συλλειτουργούσης της Ιεραρχίας του Θρόνου.

Στην Ευχαριστιακή Σύναξη προσήλθαν ο Εντιμ.Γεν.Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Εμμ. Κακαβελάκης, ο Εντιμ.Πρόξενος της Ρωσίας στην Αλεξάνδρεια κ.Gennady Babich, η Συντονίστρια Εκπαιδεύσεως Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής κ.Μαρία Κουμαριανού, οι Εντιμ.Πρόεδροι των Ελληνικών Κοινοτήτων Αλεξανδρείας και Καΐρου, ως και των αραβοφώνων ορθοδόξων Κοινοτήτων ωσαύτως, ο Πρόεδρος των Οφφικιάλων κ.Θεόδωρος Παναγόπουλος επικεφαλής ομίλου Αρχόντων του Θρόνου, Πρόεδροι Συλλόγων και Φορέων της Μεγάλης Πόλεως, αντιπροσωπείες μαθητών των ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Αλεξανδρείας, κ.ά.

Επακολούθησε δεξίωση στο Αρχονταρίκι της Πατριαρχικής Μονής, όπου ο Μακαριώτατος εδέχθη τις ευχές του ποιμνίου Του για τα γενέθλιά Του, ενώ εόρτιο γεύμα παρετέθη στο Εντευκτήριο της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας, κατά την διάρκεια του οποίου, παρουσιάστηκε εκ μέρους των μαθητών των Εληνικών Εκπαιδευτηρίων Αλεξανδρείας παραδοσιακό χορευτικό πρόγραμμα.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Την 4η Δεκεμβρίου ε.έ. η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄ εχοροστάτησε και εκήρυξε τον θείο λόγο κατά τον Μεγ.Εσπερινό στον εορτάζοντα Ιερό Πατριαρχικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας, πλαισιούμενος από τον Σεβ.Γέροντα Μητροπολίτη Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Γεν.Πατριαρχικόν Eπίτροπον και τον Θεοφιλ. Επίσκοπο Ναυκράτιδος κ.Μελέτιον, Καθηγούμενον της ομωνύμου Πατριαρχικής Ιεράς Μονής.

Tην κυριώνυμη ημέρα, 5η Δεκεμβρίου, η Α.Θ.Μ. ετέλεσε την Θεία Λειτουργία στον ως άνω πανηγυρίζοντα Πατριαρχικόν Ιερό Ναό, συλλειτουργούντων των προαναφερθέντων Αρχιερέων, ενώ τον θείον λόγον εκήρυξε ο Παν.Αρχιμ. π.Παΐσιος Λαρεντζάκης, ομιλήσας περί του εορτάζοντος Οσίου Πατρός ημών Σάββα του Ηγιασμένου.

Πρό της απολύσεως, ο Μακαριώτατος εχειροθέτησε εις Αρχιμανδρίτην τον π.Ραφαήλ Κοροβέση, εφημέριον του Κοινοτικού Ι.Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, επαινέσας καταλλήλως αυτόν και συνεχάρη τον Θεοφ.Επίσκοπον Ναυκράτιδος κ.Μελέτιον επί τη συμπληρώσει έτους από της εις Αρχιερέαν χειροτονίας αυτού.

Στο εορταστικό αυτό διήμερο, παρέστησαν ο Εντιμ.Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ.Εμμ. Κακαβελάκης, εκπρόσωποι των ελληνικών συλλόγων και φορέων και σύσσωμη η ελληνική παροικία.

Την Τετάρτη 25 Νοεμβρίου, ημέρα γιορτής της Αγίας Μεγαλομάρτυρος και Πανσόφου Αικατερίνης, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ προέστη της Πανηγυρικής Πατριαρχικής και Συνοδικής Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας, συλλειτουργούσης της Ιεραρχίας του Πατριαρχείου.

Την ίδια αυτή ημέρα έχουμε τη χαρά να εορτάζουμε και τα γενέθλια του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχη μας, του Ποιμένα και Πατρός μας. Ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε άπαντες τους παρευρισκομένους τόσο στον Ιερό Ναό όσο και στο γεύμα που παρέθεσε στη συνέχεια στο Εντευκτήριο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και ιδιαίτερα τους μαθητές των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων, οι οποίοι τον τίμησαν με την παρουσία τους, αλλά και προσφέροντας του ως δώρο 2 τραγούδια και 3 παραδοσιακούς χορούς.

Για να τιμήσουν τον Μακαριώτατο προσήλθαν ο Ρώσος Πρόξενος στην Αλεξάνδρεια, ο Έλληνας Γενικός Πρόξενος στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ε.Κ.Α. κ. Στέφανος Ταμβάκης, η Γενική Γραμματέας της Ε.Κ.Α. κα Άρτεμις Γεροντάκη, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής, ο Πρόεδρος του Ε.Ν.Ο.Α. κ. Εδμόνδος Κασιμάτης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Α’» κα Λιλίκα Θλιβίτη, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αλεξανδρείας κα Αλίκη Αντωνίου, η Διευθύντρια του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού, Παράρτημα Αλεξανδρείας κα Σταυρούλα Σπανουδη, η κα Μπελεφάντη-Σοφιανού, οι Άρχοντες του Πατριαρχείου, ο Πρόεδρος της Κοινότητας των Αραβόφωνων Ορθοδόξων και πλήθος κόσμου από την Παροικία.

Εμφανώς συγκινημένος, αλλά και ιδιαιτέρως χαρούμενος ο Μακαριώτατος εκδήλωσε τη χαρά του για την τιμή που του έγινε στη γενέθλιο ημέρα του και τόνισε ότι όλος αυτός ο κόσμος είναι που του δίνει δύναμη να συνεχίσει το δύσκολο έργο της διακονίας σε όλη την Αφρική.

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας εκφράζοντας σύσσωμη την Αλεξανδρινή Παροικία δήλωσε στο χαιρετισμό του:

«Μακαριώτατε Πάπα και Πατριάρχα της Μεγάλης Πόλεως της Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής,

Με αληθινή συγκίνηση, ειλικρινή χαρά, άπειρο σεβασμό και αγάπη σας μεταφέρω τις πλέον θερμές ευχές της Κοινοτικής Επιτροπής και σύσσωμης της παροικίας της Μεγάλης μας Πόλης, για την ευφρόσυνη ημέρα των Γενεθλίων σας. Σας χαιρετίζω με την απλή και παραδοσιακή ευχή του λαού μας και σας εύχομαι «Μακαριώτατε, Πάτερ και Δέσποτα, χρόνια πολλά». Ευχόμεθα όλοι μας, όπως ο Πανάγαθος Θεός, Σας χαρίζει υγεία, μακροζωία και μακροημέρευση, για να συνεχίσετε το θεάρεστο έργο Σας για το καλό του ποιμνίου Σας και ειδικότερα του Ελληνισμού της Αφρικανικής Ηπείρου, αλλά και προς δόξα της Ορθοδοξίας όλου του Κόσμου».

Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄ την 19η Οκτωβρίου ε.έ. έλαβε μέρος και ομίλησε  στην Διεθνή Διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Αθήνα υπό την αιγίδα και διοργάνωση του Υπουργείου των Εξωτερικών της Ελλάδος με θέμα «Θρησκευτικὸς καὶ Πολιτικὸς Πλουραλισμὸς καὶ ειρηνική συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή».

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας επισήμανε το ιστορικό χρέος της Ευρώπης έναντι της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής στην προσπάθεια να επιτευχθεί η ειρήνευση και να εδραιωθεί σε στέρεες βάσεις η θρησκευτική ελευθερία και ο πολιτιστικός πλουραλισμός, για να προαχθούν οι αξίες της ανθρώπινης ελευθερίας και της ελεύθερης θρησκευτικής συνείδησης, με απαράβατη κόκκινη γραμμή τον αθέμιτο προσηλυτισμό.

Κατά τη Διάσκεψη αυτή έλαβαν μέρος και οι Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως κ.Βαρθολομαίος, Αντιοχείας κ.Ιωάννης, Ιεροσολύμων κ.Θεόφιλος, οι Αρχιεπίσκοποι Κύπρου κ.Χρυσόστομος, Αθηνών κ.Ιερώνυμος, εκπρόσωποι διαφόρων άλλων Θρησκειών καθώς και πολλοί Υπουργοί Εξωτερικών των χωρών πέριξ της Μεσογείου Λεκάνης και της Μέσης Ανατολής.

Η ομιλία του Μακαριωτάτου είχε ως εξής:

«Παναγιώτατε, Μακαριώτατοι, Σοφιολογιώτατοι, Ἐξοχώτατες καὶ Ἐξοχώτατοι, Κυρίες καὶ Κύριοι.

Κατ’ ἀρχὴν νιώθω τὴν ἀνάγκη νὰ συγχαρῶ ὅλους ὅσους εἶχαν τὴν πρωτοβουλία καὶ τὴν ἔμπνευση τῆς διοργάνωσης τοῦ παρόντος Διαθρησκειακοῦ Συνεδρίου. Τέτοιες συναντήσεις εἶναι στὴν ἐποχή μας ἰδιαίτερα ὠφέλιμες, διότι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀνταλλαγὴ ἀπόψεων, μᾶς φέρνουν καὶ  ἐγγύτερα μεταξύ μας, ὥστε ἡ συμπόρευσή μας πρὸς τὸν κοινὸ σκοπό, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν εἰρηνικὴ συμβίωση ὅλων τῶν λαῶν, νὰ ἐπιτυγχάνεται καλύτερα.

Πριν δύο χιλιετίες, η Εκκλησία του Χριστού γεννήθηκε, θεμελιώθηκε και άρχισε να δρα με στόχο να συναντήσει τον άνθρωπο της οικουμένης και να μοιραστεί μαζί του τα αιτήματα της ζωής, τις έννοιες και τα υπαρξιακά ερωτήματα του ζώντος κόσμου. Η συνάντηση αυτή δεν επιβλήθηκε από εξωγενείς παράγοντες, ούτε ήταν αποτέλεσμα ιστορικής αναγκαιότητας. Υπήρξε καρπός του οικουμενικού φρονήματος και της ιεράς αποστολής της Εκκλησίας «εἰς ὑπακοήν πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς ἒθνεσιν ὑπερ τοῦ ὀνόματος» Ιησού Χριστού (Ρωμ. 1, 5).

Στο διάβα των δύο χιλιετιών, σ’αυτὸ το σταυροδρόμι τῶν πολιτισμών, οι Χριστιανοί στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική, συνυπάρχοντας με διαφόρους λαούς και πολιτισμούς, βρέθηκαν συχνά μεταξύ της σφύρας και του άκμονος των ιστορικών διακυμάνσεων και βίωσαν συχνά την ελάχιστη απόσταση που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο. Οι προκλήσεις και οι δυσκολίες χαλύβδωσαν το φρόνημά τους και δεν διέγραψαν από την γενετική τους ταυτότητα τη συνείδηση της ευθύνης διαφυλάξεως και διαδόσεως της επαγγελίας του Θεού «ἐν τῷ Χριστῷ διά τοῦ εὐαγγελίου» (Εφ. 3, 2-6).

Δύο χιλιάδες χρόνια μετά, η Εκκλησία του Χριστού στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική συνεχίζει να εκπέμπει το υπερχρονικό και υπερτοπικό, το υπερεθνικό και οικουμενικό μήνυμα του Χριστιανισμού. Ωστόσο το φρόνημα των Χριστιανών δοκιμάζεται, καθώς η πολιτική και κοινωνική ειρήνη, βασική αξία όλων των θρησκευτικών παραδόσεων και πεποιθήσεων που άνθισαν στην περιοχή αυτή, έχει μετατραπεί από αυτονόητο δεδομένο σε δυσπρόσιτο ζητούμενο. Ένα ζητούμενο που συχνά χάνεται από τα μάτια των ανθρώπων, καθώς τη συνδιαλλαγή καταστρατηγεί η χρήση της βίας και την ελπίδα για το αύριο ακυρώνει ο φόβος.

Ο θρησκευτικός αυτοπροσδιορισμός, αντί να αποβαίνει παράγων ειρηνοποιΐας, ενίοτε καθίσταται παράγων διχασμού και μισαλλοδοξίας, φανατισμού και βίας. Αυτό συμβαίνει όταν η θρησκευτική συνείδηση χειραγωγείται και ο θρησκευτικός ζηλωτισμός αρνείται την ελευθερία του άλλου στο όνομα του Θεού. Αυτό συμβαίνει όταν η θρησκευτική συνείδηση εκπορθείται από δυνάμεις μεσιανισμού, φονταμενταλισμού και ιδεολογικής αποκλειστικότητας.

Η εξέλιξη αυτή μπορεί να καταστεί επικίνδυνη, καθώς σήμερα, τόσο στην εν λόγω περιοχή όσο και παγκοσμίως, δεν υπάρχει ανθρώπινη κοινωνία που να μην περιλαμβάνει ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμικών καταβολών, με διαφορετικές απόψεις για τις σχέσεις μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Η εξέλιξη αυτή μπορεί να καταστεί επικίνδυνη καθώς σήμερα ο θρησκευτικός αυτοπροσδιορισμός τείνει να υπερκεράσει τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό ως παράγων διαφοροποιήσεως της συμπεριφοράς του ανθρώπου.

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό ότι η διέξοδος από τις υφιστάμενες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αγκυλώσεις δεν βρίσκεται στην ριζοσπαστικοποίηση των κοινωνιών μέσω της θρησκευτικής πολιτικοποιήσεως, ούτε στον σφιχτό εναγκαλισμό πολιτικών και θρησκευτικών ιδεολογιών. Όπου και όποτε επεδιώχθη κάτι τέτοιο στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική δημιουργήθηκαν συνθήκες αξιολογικής κατατάξεως των πολιτών βάσει της θρησκευτικής τους ταυτότητας με οδυνηρές συνέπειες.

Προκειμένου να μην θρησκειοποιηθεί η πολιτική και να μην πολιτικοποιηθεί η θρησκεία, είναι απαραίτητο να κατοχυρωθεί θεσμικά, αλλά και να εφαρμοστεί στην πράξη η προτεραιότητα της ιδιότητας του πολίτη έναντι όποιας άλλης ιδιότητας που συνιστά την ιδιοσυστατική ταυτότητα του κάθε προσώπου· εθνική, θρησκευτική ή πολιτική. Προκειμένου να αποφευχθεί τόσο η λήθη της πιστευομένης αληθείας όσο και ο φανατισμός της πιστευομένης αληθείας του κάθε προσώπου, είναι απαραίτητο να κατοχυρωθεί θεσμικά αλλά και να εφαρμοστεί στην πράξη όχι μόνο η ανεκτικότητα έναντι του διαφορετικού, αλλά και ο έμπρακτος σεβασμός της διαφορετικότητος του άλλου.

Η Εκκλησία του Χριστού τοποθετεί στην κορυφή της προτάσεως και ιεραρχήσεως ζωής, που βιωματικά εδώ και αιώνες καταθέτει στον ευαίσθητο αυτό γεωγραφικό χώρο, το παράδειγμα ζωής της κεφαλής της. Ο Ιησούς Χριστός απέδειξε στην πράξη ότι η έννοια της ανεκτικότητας και της ανοχής δεν είναι μόνο ανεπαρκής, αλλά μπορεί να αποβεί και αρνητική, όταν  υποκρύπτει ένα αίσθημα υπεροχής που ταπεινώνει τον άλλο, τον διαφορετικό, αυτόν που δεν συμφωνεί μαζί μας. Ο ίδιος συχνά αντιμετώπισε την αδυναμία των ανθρώπων να Τον καταλάβουν. Ο ίδιος συχνά βίωσε την απόρριψη.

Επέλεξε έναν “ξένο”, το Σαμαρείτη, για να δείξει την ανάγκη εκπληρώσεως της εντολής για την αγάπη προς τον πλησίον. Επέκτεινε τη φιλοξενία Του σε όλους όσους είχαν ανάγκη συμπόνιας. Προσέφερε φιλοξενία σε όσους είχαν σπρωχθεί στο περιθώριο της κοινωνίας. Απέδειξε εμπράκτως ότι η αποδοχή του άλλου δεν περιορίζεται μόνο στα μέλη της δικής μας κοινότητας. Αντιθέτως μας κάλεσε να αγαπούμε ακόμη και τους εχθρούς μας και να προσευχόμαστε γι΄ αυτούς.

Ἀγαπητοὶ μου Σύνεδροι,

Σ’ αυτή την προσπάθεια μορφώσεως ενός νέου μοντέλου κοινωνικής συνοχής και ενώ η ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου βιώνει τις ωδίνες ενός ιστορικού μετασχηματισμού με άδηλα αποτελέσματα, οἱ πλούσιες κοινωνίες της Δύσης μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν τα πολυδύναμα εργαλεία τους για την προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας, της ασφαλείας, της αναπτύξεως και της ευημερίας στην περιοχή. Επιτρέψτε μου δε να σας προτείνω ως προνομιακό πεδίο διοχετεύσεως της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας από την πολύχρονη δράση όλων μας για την ενότητα στην Ευρώπη, την ανάληψη αναπτυξιακών δράσεων εναντίον της φτώχειας. Και τούτο διότι στο έδαφος της φτώχειας καλλιεργούνται ο φονταμενταλισμός και η μισαλλοδοξία.

Η Ευρώπη έχει το ιστορικό χρέος να συνδράμει την Αφρική και την Μέση Ανατολή προς υπέρβαση της ασυμβατότητας μεταξύ Βορρά και Νότου της Μεσογείου Θαλάσσης και προς προαγωγή των αξιών της κοινωνίας των πολιτών, μεταξύ δε αυτών και της ελευθερίας ο καθένας και η καθεμία να θρησκεύεται και να πιστεύει ό,τι επιθυμεί, με απαράβατη κόκκινη γραμμή τον αθέμιτο προσηλυτισμό. Γνωρίζω ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσκολος. Ωστόσο αν δεν τον διαβούμε, δεν θα αλλάξουν τα πράγματα. Ας έχουμε δε γνώμονα τα λόγια του ιερού Αυγουστίνου: “Πίστη είναι να πιστεύεις αυτό που δεν βλέπεις, η ανταμοιβή είναι να δεις αυτό που πιστεύεις.”

Σας ευχαριστώ!»