Οι χριστιανοί ανά τον κόσμο, προσμένουν εναγωνίως κάθε χρόνο Μεγάλη Εβδομάδα, την Ανάσταση του Θεανθρώπου. Η Πρώτη Ανάσταση γιορτάζεται από την Εκκλησία στις 09:00 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Το Μέγα Θαύμα της Ανάστασης έχει ως εναρκτήρια ταύτιση, την Αφή του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων.
Έτσι και στην Αλεξάνδρεια, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου εψάλλη ο Εσπερινός της Ανάστασης, η λεγόμενη «Πρώτη Ανάσταση» και υμνήθηκε ο Ιησούς με το τροπάριο «Ανάστα ο Θεός».
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, τα βλέμματα όλων ήταν χαρμόσυνα. Η Πρώτη Ανάσταση τελέσθηκε προεξάρχοντος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου Β΄, ενώ ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Γερμανός, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ. Ισαάκ, Σχολάρχης της Ιερατικής Σχολής του Πατριαρχείου και ο κ. Ιωάννης Ράπτης στο ψαλτήρι μαζί με μαθητές της Σχολής και την κα. Δέσποινα Σολομωνίδη, προσέφεραν την απόλυτη Ανάταση ψυχής, σε όλους τους εκκλησιαζόμενους Παροίκους.
Τα χαμόγελα των πιστών, ήταν η πιστοποίηση της ευτυχίας που κάλυπτε το πνευματικό και ψυχικό εμβαδόν των συμπροσευχομένων Αλεξανδρινών που είχαν την τύχη το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου να παρευρίσκονται στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου. Κι όταν ο Μακαριώτατος έδωσε το σύνθημα, οι κρότοι της Ανάστασης «βομβάρδισαν» λυτρωτικά τα ακουστικά τύμπανα των εκκλησιαζομένων!
Πλήρης η ικανοποίηση του αλεξανδρινού ποιμνίου της Χριστιανοσύνης, που εξεφράσθη με το παραδοσιακό σπάσιμο σταμνών και πήλινων αγγείων, από τα παράθυρα της Ιεράς Μονής. Καταχαρούμενοι άπαντες απόλαυσαν τον καφέ με κουλουράκια στο Αρχονταρίκι υπό το ευτυχές και γαλήνιο βλέμμα του Αλεξανδρινού Προκαθήμενου!
Μπορεί η Ελληνική Παροικία στην Αλεξάνδρεια να έχει μειωθεί δραματικά, όσον αφορά στα πληθυσμιακά της νούμερα, όμως οι Ναοί της ποτέ δεν μένουν χωρίς πιστούς. Είτε λίγοι, είτε πολλοί, οι πόρτες τους θα είναι ανοιχτές και η βυζαντινή υμνογραφία θα ακούγεται απ΄ τα χείλη των Ιερέων και των ψαλτών. Πόσο μάλλον, όταν στην Πόλη αυτή εδρεύει επί αιώνες το Πατριαρχείο των Ελλήνων και της Ορθοδοξίας. Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι η ημέρα της θλίψης, του πόνου και της βαθιάς ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο, ο οποίος με την υπέρτατη Θυσία Του Σταυρώθηκε για να σώσει τον κόσμο. Πήρε επάνω Του τις αμαρτίες του καθενός μας κι οδηγήθηκε στον Τάφο, απ΄ όπου Αναστήθηκε ως Υιός του Θεού.
Ο Επιτάφιος του Ευαγγελισμού
Τη Μεγάλη Παρασκευή, η Ακολουθία χωρίζεται σε «Εγκώμια», σε τρεις στάσεις δηλαδή από μικρά τροπάρια τα οποία είναι γνωστά ακόμα και σε όσους είναι χριστιανοί «κατά παράδοση». Ο λόγος, φυσικά για τα: «Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ», «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι» και «Ὢ γλυκύ μου ἔαρ». Μόλις τα Εγκώμια ολοκληρώθηκαν ακολούθησε η περιφορά του Επιταφίου.
Ο Μακαριώτατος με την κρητική, καθάρια, ρωμαλέα φωνή του, δέσποζε εντός του Ναού καθώς υμνούσε τον Ιησού με τον σπουδαιότερο ίσως ύμνο της Χριστιανοσύνης ολάκερης: «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ Ταφῇ σου, προσφέρουσι Χριστέ μου. Καθελὼν τοῦ ξύλου, ὁ Ἀριμαθαίας, ἐν ταφῶ σε κηδεύει. Μυροφόροι ἦλθον, μύρα σοι Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως» έψελναν οι πιστοί ακολουθώντας τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη και Σχολάρχη της Πατριαρχικής Σχολής κ. Ισαάκ, τον καλλικέλαδο ιεροψάλτη Κωνσταντίνο Παπαγγελή και όλους τους εκκλησιαζόμενους ορθοδόξους χριστιανούς.
Τι όμορφη εκείνη η στιγμή, που ο Πατριάρχης έραινε με ευλογημένα αρώματα τους πιστούς και σκόρπιζε επάνω τους τα κατακόκκινα λουλούδια του θρήνου και της Αγάπης. Κι όταν οι επίσημοι και θεσμικοί παράγοντες ανέλαβαν την περιφορά του Επιταφίου με τον Σταυρό του Μαρτυρίου να προηγείται, η μπάντα της Ελληνικής Κοινότητας έπαιζε τον θλιμμένο σκοπό της, ενώ οι πρόσκοποι με τα λυκόπουλα σε βήμα πομπικό, έδιναν τον ξεχωριστό τόνο στο όλο τελετουργικό της χριστιανοσύνης.
Το πλήθος ακολουθούσε την περιφορά του Επιταφίου με τον Μακαριώτατο επικεφαλής να συγκεντρώνει τα βλέμματα όλων επάνω του, καθώς ως Ιεράρχης της ορθοδοξίας με παγκόσμια εμβέλεια προσέδιδε ιδιαίτερη αίγλη, στην απεικόνιση της εκκλησιαστικής Ακολουθίας, μέσω της οποίας αναπαρίσταται η Ταφή του Κυρίου! Διασχίζοντας το προαύλιο του Πατριαρχείου ο Προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου, σταμάτησε κάποια στιγμή για να απευθυνθεί προς τους πιστούς που τον ακολουθούσαν.
Ανεφέρθη στην Υπέρτατη Θυσία του Χριστού, στα συναισθήματα που κατακλύζουν τους ανθρώπους όταν συλλογίζονται τα όσα υπέφερε ο Υιός του Θεού και υπερτόνισε με δάκρυα στα μάτια εξαιτίας της συγκίνησης, πώς όσο θα υπάρχει το πετραχήλι οι ναοί στην Αλεξάνδρεια θα έχουν πάντα θύρες ανοιχτές. Παράλληλα ευχαρίστησε τον Πρόεδρο της χώρας κ. Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι για την στήριξή του στην ελεύθερη άσκηση της χριστιανικής πίστης των εν Αιγύπτω Ορθοδόξων Χριστιανών και μετέφερε μέσω του Γενικού Προξένου – Πρέσβυ κ. Αθανασίου Κοτσιώνη τις ευχαριστίες του προς τη Μητέρα Πατρίδα, όπως επίσης ευχαρίστησε και τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέα Βαφειάδη για την εξαίρετη συνεργασία τους.
Ιερά Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου.
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ταμιάθεως κ. Γερμανός, αναλαμβάνοντας πολλάκις να παίξει διπλούς ρόλους ένεκα ευαισθησίας και αφοσίωσης στο ιερό του καθήκον, όπως και του ιεροψάλτη όταν τούτο αποτελεί αναγκαιότητα, για μια ακόμη φορά υπήρξε συγκινητικός. Προσηλωμένος στον ιερατικό του στόχο και σκοπό, όρθιος, αγέρωχος υπηρέτησε την Θεία Ακολουθία μεταφέροντας στους πιστούς εντός του Ναού, συναισθήματα συγκίνησης, ταπεινότητας, σεβασμού και ερεθίσματα υψηλής πνευματικότητας.
Οι εκκλησιαζόμενοι με βαθύ αίσθημα ευθύνης και ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο, να υπηρετήσουν το Θείο Λόγο και τας Γραφάς, έψαλλαν όλοι μαζί το « Ω Γλυκύ μου Έαρ. Στο ψαλτήρι εκτός των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής, η κα. Δέσποινα Σολομωνίδου και ο κ. Δημήτρης Στογιάννης, ενίσχυσαν εξαιρετικά το όλο τελετουργικό της Ορθοδοξίας.
Η Περιφορά του Επιταφίου στο Προαύλιο του Αγίου Σάββα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων μας, για την κατανυκτική αύρα που απλώθηκε στις ψυχές μας και τα υποδαυλιζόμενα συναισθήματα που δημιούργησαν οι Άγιες σκηνές στο μυαλό και την καρδιά μας.
Παρεκκλήσιο Αγίας Αικατερίνης
Ο ακούραστος ιερέας και εκπαιδευτικός Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, ανήκει σε μια ξεχωριστή κατηγορία κληρικών. Κατ αρχάς αποτελεί μία εκ των καλυτέρων «επενδύσεων» του Πατριαρχείου. Κατά δεύτερον προσφέρει έργο σε όλους τους τομείς. Στο Σχολείο διαπλάθοντας μαθητές, στο Γηροκομείο σε σταθερή βάση ευλογώντας και λειτουργώντας για τους ανήμπορους τροφίμους και βέβαια στο Ιερό Ναό των Ταξιαρχών και όπου αλλού χρήζει ανάγκης το ποίμνιο.
Στην Περιφορά του Επιταφίου στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης η συγκίνηση περίσσευε καθώς εξωτερικευόταν στα βουρκωμένα μάτια των πιστών. Εκεί ήταν όλοι. Θεσμικοί παράγοντες, πρόσκοποι, λυκόπουλα, φιλαρμονική, Αλεξανδρινοί, μια μεγάλη πομπή να ακολουθεί τον Σταυρό και τον Επιτάφιο υπό την ευσεβή παρουσία του Πατέρα Πάνου Γαζή.
Απ όλες τις Περιφορές των Επιταφίων η συγκεκριμένη εμπεριείχε και μια ιδιαίτερη σκηνή. Ήταν εκείνη κατά την οποία οι τρόφιμοι του ΜΑΝΝΑ είχαν βγει στην μεγάλη βεράντα και από κάτω η βυζαντινή υμνολογία θώπευε τις καρδιές των συνανθρώπων μας της Τρίτης Ηλικίας.
Περιφορά στον Ναό Παμμέγιστων Ταξιαρχών
Οι πιστοί που διαβιούν στην Πόλη της Αλεξάνδρειας, έχουν την «πολυτέλεια» αν και λίγοι αριθμητικά να επιλέγουν Ναό για να εκκλησιαστούν. Και τούτο γιατί ο Πατριάρχης έχει αποφασίσει όλοι οι ναοί να είναι ανοικτοί. Επιλογή που προσδίδει στον Χριστιανισμό και Ελληνισμό αίγλη, κύρος, προβολή και υπευθυνότητα. Γιατί πολλοί εκ των συμπαροίκων μας δεν δύνανται να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις.
Έτσι λοιπόν Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, επανέλαβε την Ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής, στον Ιερό Ναό των Παμμέγιστων Ταξιαρχών, ύμνησε και πάλι τον Ιησού με το «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τῇ Ταφῇ σου, προσφέρουσι Χριστέ μου» και ταρακούνησε όπως και στην προηγούμενη τελετουργία στην Αγία Αικατερίνη, την θύρα, ενώ με στεντόρεια φωνή φώναξε «Άρατε πύλας» και με το δικό του κέλευσμα οι πάντες πέρασαν κάτω από τον Άγιο Επιτάφιο.
Οι δύο γυναίκες Κωνσταντίνα Τερζή και Παρασκευή Διαμαντίδου σε ρόλο ιεροψαλτικό στήριξαν με τον καλύτερο τρόπο την Θεία Ακολουθία, ενώ οφείλουμε να απονείμουμε τα εύσημα και στην εκπαιδευτικό και σύζυγο του Πατέρα Πάνου Γαζή, κα. Ελένη Πανάρετου Γαζή, που με τα πέντε παιδιά της χρωματίζει με νιάτα τον Ιερό Ναό των Παμμέγιστων Ταξιαρχών και μάλιστα όταν οι μεγαλύτεροι υιοί της, βοηθούν τον πατέρα τους ιερέα στο να διακονεί το έργο του κληρικού, σε έναν τόσο ιστορικό Ναό των Ελλήνων της Αλεξανδρείας.
Σημαντική ήταν η ομιλία στο τέλος του Αιδεσιμολογιώτατου Πρωτοπρεσβύτερου π. Πάνου Γαζή, τονίζοντας την υποχρέωση όλων των συμπαροίκων μας, για να στηριχθεί ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία στην Πόλη της Αλεξάνδρειας.
Παρευρέθησαν στους Ιερούς Ναούς κατά την Μεγάλη Εβδομάδα
Παρά την καθοδική πληθυσμιακή πορεία της Αιγυπτιώτικης Παροικίας, οι Αλεξανδρινοί πιστοί τίμησαν την Ορθοδοξία και τους Ναούς τους. Αν αναλογισθεί κανείς, ότι ουδείς Ναός έκλεισε κατά την Μεγάλη Εβδομάδα, οι διασπαρθέντες συμπάροικοι χριστιανοί, προσέδωσαν ξεχωριστό χρώμα την Πασχαλινή περίοδο. Από τους πολιτειακούς και θεσμικούς παράγοντες της Παροικίας ήταν σημαντικό ότι, σε πλείστες περιπτώσεις, επισκέφθηκαν και εκκλησιάστηκαν στο σύνολο των Ναών. Προεξάρχοντος του Γενικού Προξένου – Πρέσβυ κ. Αθανασίου Κοτσιώνη μετά της συζύγου του Ιωάννας και του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, κ. Ανδρέα Βαφειάδη καθώς και του Πλοιάρχου και Συνδέσμου του Πολεμικού Ναυτικού κ. Κωνσταντίνου Βαρουξή μετά της συζύγου του Πλοιάρχου Αγγελικής, παρευρέθησαν ο Α΄ Αντιπρόεδρος της ΕΚΑ κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, ο Γενικός Γραμματέας κ. Νικόλαος Κατσιμπρής, η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου κα. Λιλίκα Θλιβίτου, οι Κοινοτικοί Επίτροποι κ. Εμμανουήλ Τατάκης Οικονομικός Επόπτης, κ. Ευάγγελος Νεαμονίτης Αναπληρωτής Οικονομικού Επόπτη, κ. Βασίλειος Ζουές Κοινοτικός Επίτροπος μετά της συζύγου του Βίλλυς Πολίτου Γενικής Γραμματέως της Κοινότητας Καιρου, ο διευθυντής της ΕΚΑ κ. Γεώργιος Μπούλος μετά της συζύγου του Αλίν, ο Πρόεδρος υου Εμπορικού Επιμελητηρίου κ. Βύρων Βαφειάδης μετά της συζύγου του Αγγελικής, η κα. Αλίκη Αντωνίου Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αλεξανδρείας, η αρχαιολόγος κα Καλλιόπη Παπακώστα, τα προξενικά στελέχη κα. Μαρία Παυλίδου η οποία είναι και Γ. Γραμματέας της Κυπριακής Αδελφότητας μαζί με τον κ. Θρασύβουλο Μακρή, η Γενική Έφορος των Οδηγών κα. Μαίρη Κάβουρα, η διευθύντρια του Νηπιαγωγείου κα. Λένα Βοστάνη, η διευθύντρια του Γηροκομείου ΜΑΝΝΑ κα Αγγελική Νιάρου, ο διευθυντής του Δημοτικού Πρατσίκειου Τοσιτσαίου κ. Κωνσταντίνος Ρήγας, η Γραμματέας των Σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας κα. Μαίρη Μαυρίκου, οι επικεφαλής των Προσκόπων κ. Άρης Μαρκοζάνης και κ. Τζόνι Μύρος, οι εκπαιδευτικοί Γερασιμούλα Σταμούλη, το ζεύγος Δημήτρη Στογιάννη, ο πρώην Γ. Γραμματέας και Α΄ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας κ. Μιχάλης Αρσλανίδης, ο ιστοριοδίφης της Παροικίας κ. Κωνσταντίνος Βρουλιωτάκης, η υπεύθυνη Συσσιτίου κα. Σερίν Σακελλάρη, η υπεύθυνη των Κοινοτικών Ξενώνων κα. Ελένη Άστωρ, ο υπεύθυνος του Κοινοτικού γκαράζ κ. Γιώργος Άστωρ, κοινοτικοί υπάλληλοι και εργαζόμενοι, επιχειρηματίες της κοινωνικής ζωής του τόπου, εκδρομείς εξ Ελλάδος και πολλοί άλλοι.
Όσοι πιστεύουν ότι ο Χριστός Σταυρώθηκε μία φορά, πριν από χίλια εννιακόσια ενενήντα εννέα χρόνια, πλανώνται πλάνην οικτρά. Ο Ιησούς Σταυρώνεται καθημερινά απ’ άκρη σ άκρη αυτού του κόσμου. Σταυρώνεται από γονείς, από παιδιά, από φίλους, από ιερείς, από πολιτικούς, από δικαστές, από ιδιώτες, από δημοσίους λειτουργούς, από χορηγούς, από ευεργέτες, από κάθε ανθρώπινη φυλή, λαό, έθνος, πολιτεία.
Σταυρώνεται όσο ο κομπασμός, ο ξερολισμός, η αδιαφορία, ο πόλεμος, η υστεροβουλία και η αναισθησία επικρατούν στον πλανήτη μας.
Σταυρώνεται όταν οι άνθρωποι συγχέουν την Εξουσία με τη Δύναμη. Όταν αγνοούν ότι η πρώτη απ’ την δεύτερη πόρρω απέχει. Άλλωστε εξουσία τι είναι; Τα χρήματα, οι βαθμοί, τα αξιώματα, οι επωμίδες, ακόμα κι ένα όπλο που σε σημαδεύει ο σκοπευτής, εκείνη τη στιγμή του παρέχει εξουσία. Αν όμως, ο εφοπλιστής χάσει τα καράβια του, ο βαθμοφόρος τους βαθμούς του, ο τραπεζίτης την τράπεζά του και ο αξιωματούχος τα αξιώματά του, τότε η εξουσία δεν υφίσταται. Συνεπώς η εξουσία είναι κάτι τρίτο, έξω απ΄ την ανθρώπινη φύση.
Η Δύναμη όμως είναι κάτι εσώτερο. Η καλλιέργεια της ψυχής, η διαμόρφωση ηθικής συνείδησης, η αλληλεγγύη, η μόρφωση [όχι τα πτυχία], η γνώση, η ενσυναίσθηση, το θάρρος, ο αυτοσεβασμός και η αυτοβεβαίωση καθώς και πολλά άλλα, που ενισχύουν την προσωπικότητα και δεν την στοιχειώνουν.
Η Δύναμη πηγάζει από μέσα μας και φωτίζει τα πρόσωπά μας. Γι αυτό εκείνος που είναι βαθιά ενδυναμωμένος μπορεί να σηκωθεί όσες φορές και να γονατίσει.
Τι αξία έχει ένας ιερέας, όταν κομπορρημονεί, αντί να διδάσκεται από τη σιωπή του Κυρίου επάνω στο Σταυρό; Τι αξία έχει ένας δικαστής όταν τιμωρεί τον φτωχό και απαλλάσσει τον πλούσιο; Τι αξία έχει ένας δάσκαλος όταν κοιτά το χρονόμετρό του πότε θα σχολάσει; Τι αξία έχει ένας ζάμπλουτος όταν εκπαραθυρώνει έναν καταχρεωμένο γονιό από το σπίτι του; Τι αξία έχει ένας πολιτικός όταν όλα όσα υπόσχεται προεκλογικά τα ανατρέπει μετεκλογικά; Τι αξία έχει ένα βαθμοφόρος όταν αδιαφορεί στον πόνο του κατωτέρου του, αλλά κλίνει το γόνυ στον ανώτερό του. Και τι αξία έχει άραγε ένας πάροικος, όταν δικαιολογεί το φθονερό κουτσομπολιό, με τη ρήση «μικρό χωριό κακό χωριό;»
Ο Χριστός δεν δίδαξε κομπορρημοσύνη, αλλά σεμνότητα. Η Σταύρωσή Του δεν είναι θεατρική παράσταση αλλά βύθισμα στα κατάβαθα της ύπαρξης. Τον ακολουθούσαν φτωχοί, ζητιάνοι, λεπροί, πόρνες, περιθώρια της ζωής, άνθρωποι διαλυμένοι. Δίδαξε Αγάπη. Όχι επιτηδευμένη ευεργεσία. Πως μπορείς να θεωρείς ότι πράττεις χριστιανική πράξη όταν διαφημίζεις την προσφορά σου προς έναν οίκο ευγηρίας; Όταν αδέλφια δεν καλημερίζονται από πού προκύπτει ότι η μετάνοια ενώπιον μιας εικόνας είναι αποδεκτή από τον Μεγαλοδύναμο; Από πού εκπορεύεται το δικαίωμα ενός κατ επίφασιν χριστιανού, να θέτει το μάτι του στην κλειδαρότρυπα της ψυχής του άλλου και να γίνεται κατήγορος, όταν ο ίδιος πράττει ακριβώς όσα κατηγορεί, στην δική του προσωπική ζωή;
Ουδείς είναι Χριστιανός αν δεν εμπεριέχει στα σωθικά του την έννοια της Αγάπης. Όταν ο έχων δύο χιτώνας δεν δίνει τον έναν. Όταν αποθησαυρίζει πλούτο ενώ ο διπλανός του οδηγείται στο θάνατο απ’ την πείνα. Χριστός σημαίνει Αγάπη και τίποτε άλλο. Γιατί η Αγάπη τα εμπεριέχει όλα. Την δημιουργία, τη φιλία, την προσφορά, την αλληλεγγύη, τον έρωτα, τη γνώση, το έλεος, τη συγχώρεση. Αλήθεια ποιος έχει το θράσος να αυτοαποκαλείται χριστιανός, όταν δεν συγχωρεί τα εξ αίματος ή εκ συγκυρίας αδέλφια του;
Για συγχώρεση και Αγάπη μίλησε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας το πρωί της Παρασκευής στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου. Με έναν λόγο καταπέλτη, μας θύμισε ότι η Αφρική πεινά, διψά, υποφέρει, στενάζει. Μέσα από το σπουαίο ιεραποστολικό του έργο, μας υπενθύμισε τον πόλεμο και τα χιλιάδες θύματα. Αναφέρθηκε στον πόνο των δυστυχισμένων ανθρώπων και μας τόνισε ότι ο Χριστός δεν είχε πουθενά να ακουμπήσει, παρά μόνο στον Πατέρα Του και στην Αποστολή Του να σώσει τον κόσμο.
Η στιγμή που ο Μακαριώτατος, κράτησε βουρκωμένος το σώμα του Χριστού κατά την ώρα της Αποκαθήλωσης και το τοποθέτησε στον Επιτάφιο, ρίγη συγκίνησης απλώθηκαν εντός του Ιερού Ναού. Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ταμιάθεως κ. Γερμανός, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης και Σχολάρχης της Ιερατικής Σχολής κ. Ισαάκ, μαθητές της ανωτέρω σχολής και εθελοντές ψάλτες όπως η κα. Δέσποινα Σολομωνίδου και ο κ. Ιωάννης Ράπτης, απέδωσαν με τον ευσεβέστερο και ταπεινότερο τρόπο τη βυζαντινή ιερουργία.
Παρέστησαν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου κα. Λιλίκα Θλιβίτου, ο Κοινοτικός Επίτροπος της ΕΚΑ κ. Βασίλειος Ζουές και άλλοι.
Ο Πατριάρχης ευχαρίστησε θερμά τον Πρώην Πρόεδρο της ΕΚΑ και επιχειρηματία κ. Ιωάννη Σιόκα, που κάθε χρόνο στολίζεται ο Επιτάφιος με δική του σιωπηλή προσφορά και μνημόνευσε τους αείμνηστους γονείς του ανωτέρω, καθώς και πολλούς φίλους και μέλη της αλεξανδρινής παροικίας που δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσά μας.
Μια Θεία μυσταγωγία, προήλθε από τη μουσική που δημιούργησαν οι παλμοί τη καρδιάς, η εσωτερικότητα της κατάνυξης και η προσμονή της Ανάστασης στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής στην Αλεξάνδρεια!
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία η Μεγάλη Πέμπτη είναι αφιερωμένη στην ανάμνηση τεσσάρων γεγονότων. Συνέβησαν λίγο πριν την Σταύρωση και περιγράφονται στα Ευαγγέλια. Το πρώτο είναι ο Μυστικός Δείπνος, το δεύτερο ο Ιερός Νιπτήρας, το τρίτο η Υπερφυής Προσευχή και το τέταρτο η προδοσία του Ιούδα.
Σύμφωνα με τη διευθέτηση των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας, το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Το βράδυ τελείται ο Όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται δώδεκα αποσπάσματα από τα ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού.
Την ώρα που το οπτικό κάδρο των πιστών, υπό το φως των κεριών, «αιχμαλώτιζε» την μορφή του Πατριάρχη Αλεξανδρείας να κουβαλά τον Σταυρό του Μαρτυρίου, απεικονίζοντας το δρόμο του Γολγοθά, η συγκίνηση θώπευε τις καρδιές όλων εκείνων που παρακολουθούσαν συγκλονισμένοι την κορύφωση του Θείου Δράματος, στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού.
Η εκκλησιαστική υμνογραφία με την συγγραφική αποτύπωση επί χάρτου αυτού του ιερού γεγονότος, ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνατότητες. Οι λέξεις απλώς εκφέρονται, αλλά τα νοήματα αγγίζουν το Θείον και μεταλλάσσονται αυτομάτως τα γράμματα και οι συλλαβές σε καρφιά, ακάνθινο στέφανο και χολή.
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».
Είναι η πλέον ανατριχιαστική στιγμή της Μεγάλης Πέμπτης! Ο Ιησούς Σταυρώνεται εκουσίως για να σώσει τον κόσμο. Τα Δώδεκα Ευαγγέλια, διαβάζονται κατά σειρά γεγονότων και οι χριστιανοί με τη δική τους Καινή Διαθήκη συνοδεύουν τους ιερείς σιγοψιθυρίζοντας τα ίδια λόγια, με τον ίδιο παλμό τον ίδιο πόνο.
Ο Μακαριώτατος με τη θλίψη στα μάτια, μετά την ανάγνωση του Πρώτου Ευαγγελίου, βιώνει την απεικόνιση του Θείου Δράματος, με εσώτερη προσευχή «παραδομένος» στην θεία αφήγηση των ιερών γεγονότων. Δίπλα του ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, συμπροσεύχεται με την απόλυτη σιωπή της εκ βαθέων αναζήτησης. Ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης και Σχολάρχης της Πατριαρχικής Ιερατικής Σχολής κ. Ισαάκ, τελεί τα καθήκοντα της Θείας Ακολουθίας ενώ οι μαθητές του, ζουν κι αυτοί την Μεγάλη Πέμπτη μέσα από τα αναγνώσματα των Ευαγγελίων, τα οποία άπαντες πλην του Μακαριωτάτου, εναλλάσσονται στην εξιστόρηση. Όσο για τον άρτι αφιχθέντα ιεροψάλτη Κωνσταντίνο Παπαγγέλη, η χαρισματική φωνή του ανεβάζει τον πήχη της βυζαντινής μουσικότητας και υπερασπίζεται το ψαλτήριο του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού με την πολύχρονη παράδοση και ιστορία.
Είμαστε τυχεροί όσοι ζήσαμε την τελετουργία της Ακολουθίας της Μεγάλης Πέμπτης. Άλλωστε το μεγαλείο της χριστιανοσύνης συνίσταται κατά κύριο λόγο στο Θείο Δράμα. Ο Ιησούς κατ εντολή του Πατρός του αίρει τις αμαρτίες όλου του κόσμου! Ποια άλλη Θυσία μπορεί να ξεπεράσει την εθελούσια Σταύρωση του Θεανθρώπου;
Το παρών έδωσαν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου κα. Λιλίκα Θλιβίτου, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Βασίλειος Ζουές, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του κα. Βίλλυ Πολίτη, Γενικής Γραμματέως της Κοινότητας Καίρου, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου κ. Βύρων Βαφειάδης μετά της συζύγου του, ο Εκπρόσωπος του Γενικού Προξενείου κ. Θρασύβουλος Μακρής, η Γραμματέας των Σχολείων της Eλληνικής Κοινότητας κα. Μαίρη Μαυρίκου και άλλοι πολλοί.
Άγιος Σάββας.
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ταμιάθεως κ. Γερμανός, με την στήριξη των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής και του ψάλτη και εκπαιδευτικού Δημήτρη Στογιάννη, προσέδωσε ιδιαίτερο τόνο στο τελετουργικό της απεικόνισης του Θείου Δράματος. Με την μεγαλοπρέπεια που χαρακτηρίζει τη φωνή του, ο Σεβασμιότατος κ. Γερμανός δημιούργησε ξεχωριστή συγκίνηση και δέος στους πιστούς καθώς τον είδαν στο αχνό τρεμάμενο φως των κεριών, να μεταφέρει τον Σταυρό του Μαρτυρίου του Ιησού.
Στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα η κατάνυξη απλωνόταν στα πρόσωπα όλων των παρευρισκόμενων. Τα Δώδεκα Ευαγγέλια ακούστηκαν εντός του Ναού, με τους εκκλησιαζομένους Αλεξανδρινούς να διαβάζουν ταυτόχρονα από τη δική τους Καινή Διαθήκη τα λόγια των Ευαγγελιστών! Η Μεγάλη Πέμπτη στην ανωτέρω ιστορική Ιερά Μονή, πάντα θα δημιουργεί το δέος και τον εσώτερο συλλογισμό στην καρδιά, την ψυχή και το μυαλό εκάστου Χριστιανού!
