Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στο πλαίσιο της επίσκεψής της στην Αλεξάνδρεια, συναντήθηκε στο Πατριαρχείο με τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρο Β’. Την συνόδευαν η Υπουργός Πολιτισμού κα. Λίνα Μενδώνη, ο Πρέσβυς της Ελλάδας στην Αίγυπτο κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης και η Γενική Πρόξενος της Ελλάδας στο Κάϊρο κα. Δέσποινα Χασιρτζόγλου.
Την Πρόεδρο υποδέχθηκε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας κ. Νικόλαος Κόπελος, ο Αναπληρωτής Γενικού Γραμματέα κ. Δημήτριος Κάβουρας και ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Βασίλειος Ζουές, ενώ στην είσοδο του Πατριαρχείου ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος.
Ο Μακαριώτατος την ανέμενε με ιδιαίτερη χαρά στη σκάλα του Πατριαρχείου, όπου χαιρετήθηκαν εγκαρδίως και κατευθύνθηκαν στην Αίθουσα του Θρόνου. Εκεί ακούστηκαν οι δύο Εθνικοί ύμνοι Ελλάδος και Αιγύπτου και στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ανέγνωσε την Πατριαρχική Τιμητική Απόφαση και ακολούθως ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄, της απένειμε την ανώτατη διάκριση του Θρόνου, τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Μάρκου με αστέρι.
Η κυρία Σακελλαροπούλου εξήρε την προσήλωση με την οποία ο Πατριάρχης, παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, φέρει εις πέρας την αποστολή του ως πνευματικός καθοδηγητής του ποιμνίου στην αφρικανική ήπειρο, αποτελώντας άξιο πρεσβευτή της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Τόνισε επίσης ότι η ελληνική πολιτεία εκτιμά την καθοριστική συμβολή του Πατριαρχείου στη διατήρηση της καλής επικοινωνίας με την αιγυπτιακή πλευρά.
Ο Μακαριώτατος προσέφερε στην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας ένα αναμνηστικό δώρο από την Αφρική, ενώ η όμορφη τελετή ολοκληρώθηκε με εκατέρωθεν ευχές και την ξενάγηση της κυρίας Σακελλαροπούλου σε εκθεσιακό χώρο και στη βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου.
Όποιος θεωρεί ότι το Μεγαλείο της Ανάστασης, όπως μεταφέρεται αιώνες τώρα μέσω των Γραφών, των Εθίμων και των Παραδόσεων της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, είναι η ενδυματολογική πασαρέλα στα σκαλοπάτια των Ναών και στη συνέχεια λουκούλλεια δείπνα, πλανάται πλάνην οικτρά.
Το πρώτο ευεργέτημα για όσους πιστεύουν στην υπερβατική και ανερμήνευτη, από θνητό εγκέφαλο, είσοδο του Ιησού στον Άδη και την επάνοδό του στη Ζωή, είναι η συνειδητοποίηση ότι η αναστάσιμη τελετουργία εμπεριέχει την πίστη υπερκεράζοντας την αμφισβήτηση.
Επομένως ο λόγος που παρευρίσκονται οι πιστοί στο τελετουργικό της Ανάστασης, δεν αποτελεί μια ετήσια θεατρική παράσταση με ηθοποιούς ιερείς και ιεροψάλτες, θεατές πιστούς σε θεωρεία επισήμων και σκηνικά από αγιογραφίες με αντικείμενα που ενσωματώνονται στο οπτικό κάδρο του παρατηρητή.
Η Ανάσταση αποτελεί εσώτερη διαδικασία, κάθαρση ψυχής, απόρριψη ματαιοδοξίας, κοινωνική ενσυναίσθηση, πνευματική ταπείνωση, μα το κυριότερο όλων: Συγχώρεση μέσω της Αγάπης!
Αυτά τα διδάσκουν τα ιερά Βιβλία της Χριστιανοσύνης και όχι ο συντάκτης του κειμένου. Το λέει άλλωστε το ευαγγελικό ανάγνωσμα (Λουκ. 6:31-36) «Εάν αγαπάτε μόνον εκείνους που σας αγαπούν, ποια αμοιβή σας ανήκει από τον Θεό; Καμία».
Άραγε αυτό είναι αντιληπτό ή απαιτείται ιεροδιδάσκαλος για να μας μεταφράσει το απολύτως και ευκόλως εννοούμενο;
Πως είναι δυνατόν να ρίχνεις το σαρκίο σου στο πάτωμα του Ναού για να επιδείξεις την χριστιανοσύνη σου με δήθεν μετάνοιες, όταν την επομένη θα οδηγήσεις στα δικαστήρια τον αδελφό σου, την αδελφή σου, τον φίλο σου ή το γείτονά σου, για τον αδηφάγο αποθησαυρισμό της κληρονομικής σου διεκδίκησης;
Η αποταμιευτική σου παθολογία, από πού εκπορεύεται και ποιο Ευαγγέλιο τη διδάσκει;
Που αναγράφεται ότι επειδή είσαι μικρό χωριό, δύνασαι να τρέφεσαι με τον σχολιασμό των άλλων και να κρίνεις συνεχώς, διαρκώς και αδιαλείπτως;
Πόσο δύσκολο είναι την ώρα που πλένεις τα δόντια σου να ρίξεις μια ματιά στο είδωλό σου και να συνετισθείς από τα δικά σου πεπραγμένα που δεν είναι τέλεια, αντί να επιβιώνεις μόνο με την επίδειξη, το φουσκωμένο πορτοφόλι και τον ενσωματωμένο στη φύση σου σχολιασμό παντός επιστητού;
Το Χριστό τον ακολουθούσαν, ζητιάνοι, πόρνες, λεπροί, άστεγοι, μοναχικοί, κλέφτες και περιθώρια. Ουδέποτε ο Ίδιος τους προσέβαλε και ουδέποτε κάγχασε ότι είναι Υιός του Θεού, απλώς το δήλωσε και βάσει Ευαγγελίων το απέδειξε.
Πως εσύ θνητό δημιούργημα, κομπορρημονείς για τα πλούτη σου, τα συνολάκια που φοράς, τα ταξίδια που απολαμβάνεις και τα πτυχία που απόκτησες, όταν Εκείνος… ως μαθητές είχε ψαράδες και όχι πλοιοκτήτες;
Ποιος σου είπε ότι νηστεία είναι να μην τρως τη Μεγάλη Εβδομάδα κρέας και λάδι, αλλά και να μην τα δίνεις στον άστεγο που ζει με μια κουβέρτα καταγής στην παραλία χειμώνα καλοκαίρι, μέσα στη βρώμα και την εξαθλίωση.
Αν για σένα η Ανάσταση είναι να χορεύεις τσάμικο υμνώντας τον Αναστημένο Ιησού, υπάρχει κι άλλος χορός που μπορείς να χορέψεις, που συνάδει απολύτως με το Λόγο Του: Χόρεψε με τους γέροντες των Γηροκομείων, με τα παιδιά των ορφανοτροφείων, με τους μοναχικούς και τα ορφανά που ζουν πέντε μέτρα απ΄ το σπίτι σου. Κι αυτό όχι ως ελεημοσύνη με κάθετη φορά από πάνω προς τα κάτω ως ισχυρός εσύ κι αυτοί ως αδύναμοι, αλλά με οριζόντια σχέση!
Άφησέ τους να ακουμπήσουν στον ώμο σου και δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς την ευεργεσία σου!
Προσφορά ως ευεργεσία που διατυμπανίζεται, είναι υποκρισία δοτικότητας και μάλλον φαντάζει ως ανασφάλεια και έλλειψη αυτοβεβαίωσης!
Και τώρα στα της Αλεξάνδρειας. Εντός του Ιερού Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου πλήθος πιστών συνέρευσε για να παρακολουθήσει την Αναστάσιμη Λειτουργία!
Κι όταν ο Πάπας και Πατριάρχης και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄ άνοιξε την Θύρα και το πρόσωπό του φώτισε απ΄ το Φως της Ανάστασης, ακούστηκε το «Δεύτε Λάβετε Φως» και άπαντες έτρεξαν κοντά του για να μεταλαμπαδεύσει στους πιστούς ο Μακαριώτατος την Αγία Φλόγα της Ζωής που νίκησε το Θάνατο.
Κατευθυνόμενος προς την εξέδρα στο προαύλιο χώρο του Ευαγγελισμού, η χαρά στις ψυχές των εκκλησιαζομένων Αιγυπτιωτών και όχι μόνο, έφθασε στο αποκορύφωμά της.
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πτολεμαΐδας κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, διάβασε την Πασχάλιο Εγκύκλιο του Μακαριωτάτου, πλαισιωμένος από τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη κ. Φιλάρετο, τους ιεροψάλτες κ. Αλέξανδρο Μπάση και Βασίλειο, τον Γενικό Πρόξενο κ. Ιωάννη Πυργάκη, τον Πρόεδρο της ΕΚΑ κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τον κ. Ηλία Σακελλάρη ο οποίος με προτροπή του Πατριάρχη κρατούσε την Αγία Εικόνα του Ιησού, ενώ σε απόσταση αναπνοής από την εξέδρα με αναμμένα τα κεριά η Κοινοτική Επιτροπή, με τον Α΄ Αντιπρόεδρο κ. Ιωάννη Παπαδόπουλο, τον Β΄ Αντιπρόεδρο κ. Νικόλαο Κόπελο, τον Οικονομικό Επόπτη κ. Εμμανουήλ Τατάκη, τον Κοινοτικό Επίτροπο κ. Ευάγγελο Νεαμονίτη καθώς και την Πρόεδρο του ΕΝΟΑ και Πτολεμαίου Α΄ κα. Λιλίκα Θλιβίτου.
Ανάμεσα στους πιστούς, διακρίναμε στα σκαλοπάτια του Ναού σε κατανυκτική περισυλλογή και τον πρώην Πρόεδρο και νυν Κοινοτικό Επίτροπο κ. Ιωάννη Σιόκα, τον κ. Δημήτριο Καλομοιράκη, Γενικό Γραμματέα του Πτολεμαίου Α΄, την Διευθύντρια του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Αλεξανδρείας κα Σταυρούλα Σπανούδη, τον Διευθυντή του Τοσιτσαίου Πρατσίκειου Δημοτικού κ. Κων/νο Ρήγα, τις κυρίες Μαρία και Ειρήνη Μιχαηλίδη στελέχη του Συλλόγου Αιγυπτιωτών Ελλήνων και πλήθος Αιγυπτιωτών, Ελλήνων και επισκεπτών από διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου.
Η Ανάσταση στην Αλεξάνδρεια είχε ανέκαθεν την ευωδιά των ανοιξιάτικων λουλουδιών, την θαλάσσια αύρα της Μεσογείου, τα μυρωδικά της Αιγύπτου και τη Φλόγα των Αγίων Τόπων.
Είχε μια βαθιά ριζωμένη Ελλάδα στις καρδιές των Παροίκων, πολύ πιο ισχυρή από εκείνους που πατούν τα χώματά της στον ελλαδικό χώρο.
Γιατί η Αλεξάνδρεια εμπεριείχε και εμπεριέχει διαχρονικά, τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό ως αξίες ζωής… και όχι μόνο ως συνοριακή αποτύπωση στο χάρτη.
Είναι δύσκολο έως αδύνατον, να βουτήξεις την πένα σου στο μελανοδοχείο του δημοσιογραφικού καθήκοντος την Μεγάλη Παρασκευή, αν δεν επιτρέψεις στον εαυτό σου να λειτουργήσει εκτός της απλής περιγραφής, με ενσυναίσθηση, πρωτοστατούντος στον εσώτερο κόσμο σου του συναισθήματος της συγκίνησης!
Είτε έχεις αμφιβολίες θεολογικής ή θρησκειολογικής φύσεως, είτε ανήκεις στην κατηγορία των αγνωστικιστών, το μαύρο πέπλο της θλίψης που απλώνει επάνω σου η ημέρα αυτή, σου υποδαυλίζει ερεθίσματα να σκεφθείς, όχι μεταφυσικά, αλλά με προβληματισμό και σεβασμό γι αυτό που εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη έχουν οφθαλμούς κατακόκκινους απ΄ τα δάκρυα που ρέουν ωσάν το Μαρτύριο Εκείνου, να το επωμίζεται στις πλάτες του έκαστος θνητός.
Πέρα από ζητήματα και διαφορές που ενυπάρχουν και ενίοτε συνυπάρχουν στην Χριστιανοσύνη, η εικόνα του Χριστού στον Σταυρό και ακολούθως στον Επιτάφιο, από μόνη της ισοδυναμεί με την Υπέρτατη απεικόνιση της Θυσίας Του! Ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του οιουδήποτε, η εικονογραφία της Μεγάλης Εβδομάδας σαγηνεύει και εντυπωσιάζει. Τιτάνιες μορφές της παγκόσμιας τέχνης την έχουν αποτυπώσει με αριστουργήματα που οριοθετούν χρονικά ορόσημα και πνευματικούς ορίζοντες! Η τέχνη τους καθιστά το άπιαστο απτό, το αόρατο ορατό και μετατρέπει το θάμβος σε δέος!
Η σπουδαιότερη μελωδία που έγραψε θνητός για να περιγράψει τη Θεία σκηνή της Μεγάλης Παρασκευής είναι «Το Ω γλυκύ μου έαρ». Ένα Εγκώμιο Επιταφίου Θρήνου, ίσως ο πλέον εξαιρετικός ορθόδοξος βυζαντινός ύμνος. Το κατανυκτικό κείμενο του ύμνου αποδίδει τον πόνο της Παναγίας για τον επίγειο θάνατο του μοναδικού υιού της. Είναι ένα μοιρολόι, μεγάλο θρησκευτικό τραγούδι στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου. Εξιστορεί την σταύρωση του Ιησού και εκφράζει τον πόνο της Αγίας του Μητέρας.
Όλα αυτά τα ζήσαμε όσοι τυχεροί βρεθήκαμε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η σεπτή μορφή του Ιεράρχη της Χριστιανοσύνης, του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεοδώρου Β΄, είχε από νωρίς δώσει τον τόνο της βαθιάς κατανυκτικής ατμόσφαιρας που αγγίζει σύμπασες τις αισθήσεις και κυριαρχεί επί του πνεύματος, μέσω του υπέρτατου Ύμνου!
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ. Φιλάρετος, ο ιεροψάλτης που τυγχάνει κι εκπαιδευτικός στο Αβερώφειο Γυμνάσιο Λύκειο κ. Αλέξανδρος Μπάσης, μετά της αρωγής όταν χρειάστηκε του Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη, ο οποίος άφησε τον προξενικό θώκο στον σολέα, για να αποδοθούν στον ανώτερο βαθμό με την από κοινού ψαλμωδία, οι υμνωδίες της Ταφής του Κυρίου, τόσο μέσα στον Ιερό Ναό όσο και κατά την περιφορά του Επιταφίου, κατάφεραν ύψιστη την απόδοση της βυζαντινής υμνολογίας.
Η προεξάρχουσα θωριά του Μακαριωτάτου με την υποβλητική χροιά της φωνής του, κατέβαλε συγκινησιακά τους πιστούς που ακολουθούσαν ψυχή τε και σώματι την τελετουργία της Ταφής του Ιησού! Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας παρούσα με τον Πρόεδρό της κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τον Α΄ Αντιπρόεδρο κ. Ιωάννη Παπαδόπουλο, τον Β΄ Αντιπρόεδρο κ. Νικόλαο Κόπελο, τον Γενικό Γραμματέα κ. Νικόλαο Κατσιμπρή,τον Οικονομικό Επόπτη κ. Εμμανουήλ Τατάκη, τον Κοινοτικό Επίτροπο και πρώην Πρόεδρο κ. Ιωάννη Σιόκα, τον Διευθυντή κ. Γεώργιο Μπούλο και το προσωπικό της, έδωσε ισχυρό»παρών» τιμώντας την ημέρα στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Στις θέσεις των θεσμικών εκπροσώπων παρούσα η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και Πτολεμαίου Α΄ κα. Λιλίκα Θλιβίτου και πλησίον η συνοδεύουσα τον Γενικό Πρόξενο Αλεξανδρείας σύζυγός του κα Κατερίνα Πυργάκη.
Η διευθύντρια του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Αλεξανδρείας κα. Σταυρούλα Σπανούδη, τα στελέχη του Προξενείου κ. Θρασύβουλος Μακρής μετά της συζύγου του, η κα. Μαρία Παυλίδου συμμετέχουσα και εις την φιλαρμονική, η Έφορος των Οδηγών κα Μαίρη Κάβουρα, ο Γενικός Έφορος των Προσκόπων κ. Άρης Μαρκοζάνης με τους υψηλόβαθμους κ. Τζόνι Μύρο και κ. Γεώργιο Μανδραγό ενδεδυμένοι την προσκοπική τους στολή και συνάμα μέλη της μπάντας που συνόδευε με τις πένθιμες νότες την Περιφορά του Επιταφίου, ο δικός μας Αλεξανδρινός Ηλίας Πίτσικας, εργαζόμενοι στο Ελληνικό Τετράγωνο, εκπαιδευτικοί, επιχειρηματίες και επισκέπτες στην ιστορική πόλη, άπαντες και άπασες μετά των προαναφερθέντων πιστών, σφράγισαν για μια ακόμη χρονιά την ιερά πομπή του Πανάγιου Επιταφίου τον οποίο περιέφεραν οι Κοινοτικοί Επίτροποι καθώς και η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ με τη σύζυγο του Γενικού Προξένου.
Άκρως συγκινητική η στιγμή που ο Ιεράρχης της Χριστιανοσύνης Αφρικανικής ηπείρου μετά τις τρεις στάσεις της πομπής, επάνω στα σκαλοπάτια του Ευαγγελισμού μίλησε έμπλεος συγκίνησης για την Υπέρτατη Θυσία του Ιησού! Κυρίως όμως ικανοποίησε το πιστό ακροατήριο των θρησκευόμενων Αιγυπτιωτών, όταν ανέφερε ότι “σήμερα πνευματικά μου απιδιά, ας προσευχηθούμε για τα παιδιά της Γάζας, για την Παλαιστίνη που σφαδάζεται απ΄ τον πόλεμο για όλους εκείνους που υποφέρουν”. Επίσης ανέφερε και εξέφρασε τις ευχαριστίες του και τις ευχές του, προς τον Πρόεδρο της Αιγύπτου κ. Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, για την στήριξή του τόσο στην Εκκλησία όσο και στον Ελληνισμό της Αιγύπτου και τις άριστες σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών μας και των ιδίων. Ενεθυμήθη και ευχήθηκε σε όλους τους θεσμικούς Αιγυπτιώτες και μη, που ζουν στην Αλεξάνδρεια και σε όλο τον κόσμο και μνημόνευσε τους αποχωρήσαντες από τη ζωή.
Να σημειωθεί κάτι που ο Μακαριώτατος εντελώς μόνος, σιωπηλός και με ταπεινότητα πράττει σε τακτούς χρόνους όπως έπραξε την Μεγάλη Παρασκευή άνευ συνοδείας να επισκεφθεί τα Ελληνικά Νεκροταφεία της Αλεξάνδρειας. Τον συνέλαβε ο φακός του δικού μας κ. Ηλία Πίτσικα και δημοσιοποιούμε την φωτογραφία που λάβαμε τονίζοντας την αξία αυτής της διακριτικής προσευχής του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεοδώρου Β΄ ως μια κίνηση που τιμά τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία!
Μεγάλη Παρασκευή στην Αγία Αικατερίνη
Το έχουμε γράψει πολλάκις και συχνάκις στη σελίδα μας και την εφημερίδα της Κοινότητας! Η απώλεια για την Παροικία μας, όταν το καλοκαίρι αποχωρήσει ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής θα είναι μεγίστη. Αφενός μεν για τα σχολεία καθώς τα πέντε αγόρια του φοιτούν σε όλες τις βαθμίδες, αφετέρου δε για την κάλυψη των Θείων Λειτουργιών στους Nαούς της Κοινότητας, τόσο ως ιερέας, όσο και ως ιεροψάλτης όταν το Πατριαρχείο τον χρειάζεται. Παράλληλα δε και ως ο κληρικός εντός της Κοινότητας που βρίσκεται συνεχώς και αδιαλείπτως στον Οίκο Ευγηρίας ΜΑΝΝΑ και τα νεκροταφεία της Ελληνικής Παροικίας. Αυτό μπορούσε να το διαπιστώσεις ιδίοις όμασσι την Μεγάλη Παρασκευή σε δύο Ιερούς Κοινοτικούς Ναούς: Στην Αγία Αικατερίνη του Ελληνικού Τετραγώνου και στων Παμμέγιστων Ταξιαρχών Ιμβραημίας, αλλά και στον Άγιο Νικόλαο που πήγε για το “Άρατε Πύλας”.
Στον πρώτο Ναό ξεκίνησε η Μεγάλη Παρασκευή για την Αλεξάνδρεια, με τα ακούσματα της θείας μελωδίας «Ω γλυκύ μου Έαρ» και ακολούθησε ευθύς αμέσως στους Ταξιάρχες η ίδια τελετουργική υμνολογία που διαπερνά με τις νότες της, το σώμα και την ψυχή των πιστών.
Ακούραστος με τη στήριξη των παιδιών του να κρατούν τις λαμπάδες και να τον εξυπηρετούν εντός του Ιερού και την μέγιστη για μια ακόμη φορά του Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη συνεισφορά στην ιεροψαλτική διαδικασία, δημιούργησε μια συγκινησιακή ατμόσφαιρα με κυρίαρχο συναίσθημα της θλίψης για την Ταφή του Ιησού που προδόθηκε από τον Άνθρωπο, τον οποίο ήρθε να σώσει.
Το εγκώμιο «Η Ζωή εν Τάφω» ακουγόταν σε όλο το Τετράγωνο απ΄ τη ρωμαλέα και ρυθμική φωνή του π. Πάνου και όταν πραγματώθηκε η Περιφορά του Επιταφίου εντός των χώρων της Ελληνικής Κοινότητας με κατάληξη το προαύλιο του ΜΑΝΝΑ και οι διαμένοντες εκεί μαζί με το προσωπικό προσευχόντουσαν από την βεράντα του Ιδρύματος, τότε οι καρδιές λύγισαν. Εκείνη τη στιγμή η φιλαρμονική που έπαιζε τη θλιμμένη μουσική της, μαζί με τους προσκόπους, τους πιστούς που ακολουθούσαν τη θεία πομπή και τους ηλικιωμένους του Γηροκομείου, συνυπήρξαν ως αδιαίρετες μονάδες σε μία και μοναδική ενότητα πανανθρώπινης υπαρκτικότητας.
Το «Άρατε Πύλας» έθιμο της χριστιανοσύνης, επαναλαμβανόμενο μέχρι να ανοίξει η εκκλησιαστική θύρα, καθώς ο π. Πάνος Γαζής χτυπούσε με τα χέρια του να εισακουσθεί η πιστοποίηση, τελέσθηκε ως εξής με τον γιο του μέσα: Η λιτανεία σταμάτησε έξω από την είσοδο του ναού και ο εντός του, αναπαριστά τον Άδη. Εκεί διημείφθη ο διάλογος μεταξύ του θριαμβευτή Σωτήρος Χριστού και του Άδου, μέσω των ερωταποκρίσεων του εβδόμου και ογδόου στίχου του ΚΓ’ ψαλμού που είναι ο κάτωθι. [« Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης!». Ὁ δὲ ἔσωθεν τῶν κεκλεισμένων πυλῶν παρὰ τὰ κλεῖθρα ὑποκρινόμενος τὸν Ἅδην ἐρωτᾶ αὐθαδῶς: «-Τίς ἐστιν οὗτος ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης;» Ἡ ἐπιτακτικὴ κέλευσις ὡς καὶ ἡ αὐθάδης ἐρώτησις ἐπαναλαμβάνονται ἐκ τρίτου. Καὶ τότε τὴν τρίτην φορὰν ὁ ἱερεὺς ὠθῶν ἰσχυρῶς διὰ τοῦ ποδὸς καὶ τῶν χειρῶν τὰς πύλας, ἀναφωνεῖ ἐν κυριαρχικῇ δυνάμει: «– Κύριος τῶν Δυνάμεων, αὐτός ἐστιν ὁ βασιλεὺς τῆς Δόξης!» Καὶ ἀνοίγει βασιλικῶς καὶ αὐταρχικῶς τὰς πύλας, καὶ οὕτως εἰσέρχεται εἰς τὸν ναὸν ὁ Ἐπιτάφιος.]
Ιερός Ναός Παμμέγιστων Ταξιαρχών Ιμβραημίας,
Με την ίδια ακριβώς τελετουργία υμνήθηκε η Ταφή του Κυρίου στον Ιερό Ναό Παμμέγιστων Ταξιαρχών Ιμβραημίας, όπου εκεί τρεις γυναίκες έψαλλαν παραπέμποντας κατά κάποιο τρόπο σε μυροφόρες. Η κα Βούλα Δαμιανίδου, η κα Κωνσταντίνα Τερζή και το «αηδόνι του Καστελόριζου» κα Ευαγγελία Ξενοπούλου στο ψαλτήρι, βοήθησαν τα μέγιστα έτσι ώστε να ολοκληρωθεί και ιεροψαλτικώς η τελετουργία της Μεγάλης Παρασκευής!
Και στους δύο Ιερούς Ναούς που λειτούργησε ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, παρευρέθησαν ο Γενικός Πρόξενος κ. Ιωάννης Πυργάκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Γενικός Γραμματέας κ. Νικόλαος Κατσιμπρής, ο Β΄ Αντιπρόεδρος κ. Νικόλαος Κόπελος, ο Οικονομικός Επόπτης κ. Εμμανουήλ Τατάκης, ο Κοινοτικός Επίτροπος και πρώην Πρόεδρος κ. Ιωάννης Σιόκας, οι οποίοι κράτησαν και τον Επιτάφιο κατά την Περιφορά του ενώ σε όλους τους Ιερούς Ναούς παρών ήταν η μπάντα της Κοινότητας και το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων.
Παρευρέθησαν επίσης ο Πρώην Κοινοτικός κ. Πάρης Μακρής μετά της οικογενείας του, η Έφορος των Οδηγών κα Μαίρη Κάβουρα, ο ιστοριοδίφης κ. Κώστας Βρουλιωτάκης, ο καλλιτέχνης κ. Ηλίας Πίτσικας και πολλοί φίλοι Αιγυπτιώτες και Ιμβραημιώτες.
Ιδιαίτερα αξίζει να τονισθεί η πρωτοβουλία του π. Πάνου Γαζή να προτείνει με την πρεσβυτέρα κα. Ελένη Γαζή, να στολισθεί ο Επιτάφιος από τους ντόπιους Ιμβραημιώτες, έτσι όπως ορίζει το έθιμο να γίνεται σε κάθε Ναό το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης προς Μεγάλη Παρασκευή, κάτι το οποίο πραγματοποιήθηκε με ξεχωριστή συμμέτοχη και κατανυκτικότητα από τις πιστές γυναίκες της Ιμβραημίας. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εύχεται Καλή Ανάσταση σε όλους!
Είναι ο πόνος, η οιμωγή, η θλίψη! Είναι όλα εκείνα που χαράζουν την καρδιά καθώς τα δάκρυα αυλακώνουν τα μάτια. Είναι η σύγκορμη ανατριχίλα που αναστατώνει το Είναι σου και σου ακυρώνει την αίσθηση του αυτοπροσδιορισμού. Είναι η ταπείνωση, η εκκωφαντική σιωπή, η ενοχή για την προδοσία που Του επεφύλαξε το ανθρώπινο γένος. Είναι τα καρφιά που οδηγούν στην υπερβατικότητα, το αίμα Του που νοτίζει τον κυτταρικό μας ιστό και το ξύδι που εκθέτει την υποκρισία μας.
Είναι το ψέμα μέσα στο οποίο εμφιαλώσαμε τις ζωές μας, τα φθηνά τερτίπια που κερνούν με ποτήρια αλαζονείας τις υπόδουλες ψυχές μας.
Είναι τα σφυριά και τα σκοινιά που πετάξαμε απ΄ τα χέρια μας, μη τυχόν και μας καταγγείλουν ως καρφωτές και δήμιους.
Κι έτσι πλύναμε τα χέρια μας και νομίσαμε ότι ξεπλύθηκε η βρώμικη ψυχή μας.
Ξεμπερδέψαμε με τη Σταύρωση αναμένοντας να περάσουν τα ζόρικα εικοσιτετράωρα προσφέροντας δυο κέρματα ελεημοσύνης και πέντε κουλούρια στον άστεγο.
Τι όμορφα που τηρήσαμε εκείνο που μας δίδαξε Εκείνος: «ο έχων δυο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι και ο έχων βρώματα ομοίως ποιείτω.».
Μεγάλα αυτοκίνητα, ωραία σπίτια, πλούσια τραπέζια… και μια έπαρση να σφραγίζει τη θνητότητά μας!
Εκείνος δεν είχε κανένα περιουσιακό στοιχείο, καμιά λιμουζίνα, κανένα κότερο. Όχι δεν είχε φίλους χρηματιστές και τραπεζίτες… αυτούς τους πέταξε έξω απ΄ το Ναό. Μ ένα γαϊδουράκι εισήλθε στην Κανά και μόνο Αγάπη δίδαξε.
Η Μεγάλη Πέμπτη είναι το κάρφωμα του Ιησού στο Σταυρό, είναι όμως και το χαστούκι Του επάνω στα ανερυθρίαστα μάγουλά μας.
Η κατανυκτικότητα στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, επέφερε στους Αιγυπτιώτες πιστούς, μια έκρηξη λυγμού στα θεοσκότεινα δώματα της ψυχής τους.
Τα βλέμματά τους ένας λαβύρινθος αδιεξόδων καθώς άκουγαν τα 12 Ευαγγέλια της Χριστιανοσύνης.
Κι όταν ο Μακαριώτατος, έσερνε στους ώμους του τον Εσταυρωμένο σέρνοντας ταυτόχρονα το πονεμένο πόδι του, η σπασμένη φωνή του απ΄ τη συγκίνηση και η φωτισμένη απ΄ τα κεριά όψη του, λύγισαν κάθε ανθρώπινη αντίσταση προσποίησης. Άπαντες και άπασες βούρκωσαν. Προπορευόταν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου με τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη κ. Φιλάρετο, ενώ από τις αγιογραφίες αισθανόσουν να δακρύζουν αίμα οι διαχρονικές φιγούρες των Αγίων.
Ο Γενικός Πρόξενος κ. Ιωάννης Πυργάκης δεινός ιεροψάλτης με φωνητικές χορδές εκπαιδευμένες στη βυζαντινή μυσταγωγία, συνεπικουρούμενος από τον επίσης ιεροψάλτη εκπαιδευτικό κ. Αλέξανδρο Μπάση οδηγούσαν τους πιστούς στην ταπείνωση του εγωκεντρισμού και της επιτηδευμένης αθωότητας.
Την Μεγάλη Πέμπτη είμαστε όλοι ένοχοι! Όχι γιατί τον Σταυρώσαμε τότε εμείς. Αλλά γιατί εξακολουθούμε να τον Σταυρώνουμε ως κοινωνία ακόμα και σήμερα.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας παρούσα με τον Πρόεδρό της κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τον Αντιπρόεδρό της κ. Νικόλαο Κόπελο, τον Οικονομικό της Επόπτη κ. Εμμανουήλ Τατάκη και δίπλα τους η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και Πτολεμαίου Α΄ κα Λιλίκα Θλιβίτου. Όλοι τους βίωσαν με σεβασμό και κατανυκτική σιωπή το μεγαλείο της Μεγάλης Πέμπτης!
Ο Ιερός Ναός πληγωμένος εξωτερικά απ΄ τις φθορές του αδηφάγου χρόνου τις οποίες η Ελληνική Κοινότητα δίνει αγώνα για να επουλώσει, πληγωμένος όμως και εσωτερικά απ΄ τη θλίψη του Θείου Δράματος, απέπνεε το μαύρο χρώμα της μελαγχολίας που η ημέρα επιβάλλει δια της Υπέρτατης Θυσίας.
Αιγυπτιώτες της Παροικίας , επισκέπτες των ημερών, εκπαιδευτικοί και νέα παιδιά σιωπηλά προσευχόντουσαν ή διάβαζαν τα ιερά κείμενα των Ευαγγελίων.
Οι Πρόσκοποι με επικεφαλής τον Γενικό Έφορο κ. Άρη Μαρκοζάνη, την παλιοσειρά κ. Τζόνι Μύρο και τους υπόλοιπους υψηλόβαθμους και λυκόπουλα, σε στάση προσοχής μήτε που κινήθηκαν.
Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄, στο τέλος απευθύνθηκε στους πιστούς από καρδιάς και η λυγμώδης ομιλία του επιβεβαίωσε μέσα από τα σπαράγματα του λόγου του, πως η Μεγάλη Πέμπτη δεν είναι απλώς μια ημέρα του τελετουργικού της Μεγάλης Εβδομάδας, αλλά η Ημέρα που ο Ιησούς θυσιάστηκε για έναν και μόνο σκοπό: Την Αγάπη!!!
