Η συγκεκριμένη κατηγορία περιέχει οικονομικές ειδήσεις και νέα που αφορούν την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Στις 25 Σεπτεμβρίου έγιναν τα εγκαίνια του νέου υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στο Ζαμάλεκ, Κάιρο. Τα γραφεία βρίσκονται στο πλέον κεντρικό σημείο του Ζαμάλεκ (αρχές της οδού 26ης Ιουλίου) και καταλαμβάνουν έκταση άνω των 2.000 τ.μ. Η εν λόγω στρατηγικής σημασίας κίνηση της Τράπεζας Πειραιώς καταδεικνύει τη «διάθεση» του τραπεζικού ομίλου να ενισχύση τη θέση του στην Αίγυπτο.
Στην τελετή των εγκαινίων παρευρέθη ο ελληνας Πρέσβυς κ. Χριστόδουλος Λάζαρης.
Ένας από τους ισχυρότερους «παίκτες» στο ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων είναι το Ισραήλ. Μάλιστα, καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως το θέμα των κρίσιμων διαγωνισμών για το Ελληνικό, την ΕΥΑΘ και τη ΛΑΡΚΟ εθίγη στο τετ-α-τετ του Αντώνη Σαμαρά με τον Μπ. Νεντανιάχου, καθώς ουσιαστικό ρόλο διαδραματίζουν στους διαγωνισμούς ισραηλινοί όμιλοι.
Στα τέλη Οκτωβρίου επρόκειτο να υποβληθούν οι δεσμευτικές προσφορές για την παραχώρηση του Ελληνικού, με την ισραηλινή Elbit (έναν από τους ισχυρότερους ομίλους της χώρας) να βρίσκεται στην τετράδα των εταιρειών που πέρασαν στο τελικό στάδιο. Η Elbit, η βρετανική London & Regional Properties, η Qatari Diar (Κατάρ) και η Lamda Development του ομίλου Λάτση αποτελούν τους τέσσερις μονομάχους. Να σημειωθεί πως η Elbit έχει γνώση (δυσάρεστη) της ελληνικής αγοράς ακινήτων, καθώς προ της κρίσης είχε επιχειρήσει να κατασκευάσει, μέσω της θυγατρικής Plaza Centers, εμπορικό κέντρο στο παλαιό ακίνητο της ΒΙΣ στην Πειραιώς, όμως η επένδυση ουδέποτε προχώρησε.
Η κρατική εταιρεία ύδρευσης του Ισραήλ, η Mekorot, συμμετέχει σε μία από τις δύο Κοινοπραξίες που έχουν περάσει στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού για το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), μαζί με τον Όμιλο ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και τον Όμιλο Αποστολόπουλου (Ιατρικό Κέντρο). Στην ανταγωνιστική Κοινοπραξία συμμετέχει ο γαλλικός κολοσσός Suez Environment (που ελέγχει ήδη περί το 5% της ΕΥΑΘ) και η κατασκευαστική ΕΛΛΑΚΤΩΡ.
Όλα δείχνουν πως η Mekorot θα ενδιαφερθεί και για την απόκτηση της ΕΥΔΑΠ, ο διαγωνισμός για την πώληση πλειοψηφικού ποσοστού της οποίας θα πραγματοποιηθεί σύντομα. Ο ισραηλινός Όμιλος ενδιαφέρεται, επίσης, για σειρά μονάδων αφαλάτωσης σε μεγάλα ή μικρότερα ελληνικά νησιά.
Ο πλουσιότερος Ισραηλινός επιχειρηματίας, ο Μπένι Στάινμετς, και τρεις πανίσχυροι επιχειρηματίες από το Καζακστάν (γνωστοί στην αγορά πρώτων υλών ως «η τρόικα»), που ελέγχουν από κοινού εταιρείες νικελίου σε Σκόπια και Κόσσοβο, φέρονται ως υποψήφιοι για την απόκτηση της ΛΑΡΚΟ, ή τμήματος της περιουσίας της. Το ενδιαφέρον της Cunico Resources, όπως ονομάζεται η ολλανδική εταιρεία που ελέγχουν από κοινού ο Στάινμετς με την… Τρόικα, κυκλοφορεί εδώ και πολλούς μήνες, κυρίως επειδή η εταιρεία του ομίλου στα Σκόπια, η Feni Industries, διοικείται από τον Κ. Δασκαλάκη, πρώην ανώτερο στέλεχος της ΛΑΡΚΟ.
Από Έλληνα διοικείται μία ακόμα εταιρεία του Μπένι Στάινμετς, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, συζητά την απόκτηση ποσοστού της Πανγαίας, της θυγατρικής της Εθνικής Τράπεζας στον τομέα των ακινήτων. Πρόκειται για fund, το οποίο διαχειρίζεται ο Κρις Παπαχριστοφόρου. Το επενδυτικό σχήμα δημιουργήθηκε προ εξαμήνου.
Του ανταποκριτή μας
ΦΩΤΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
Σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία της Eλληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ), το διάστημα του τριμήνου Ιανουαρίου – Μαΐου 2013, οι ελληνικές εξαγωγές προς την Αίγυπτο, κατέγραψαν αύξηση +98,9% και διαμορφώθηκαν σε € 307,5 εκ. έναντι € 154,6 εκ. το αντίστοιχο διάστημα του 2012. Το ποσοστό που καταλαμβάνουν οι ελληνικές εξαγωγές προς την Αίγυπτο στο σύνολο των εξαγωγών μας, την εξεταζόμενη περίοδο αυξήθηκε από 1,5% σε 2,7%.
Οι ελληνικές εξαγωγές προς τις χώρες της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής το διάστημα Ιανουαρίου – Μαΐου 2013 κατέγραψαν αύξηση 21,8% έναντι της αντίστοιχης περιόδου το 2013, την καλύτερη επίδοση σε επίπεδο γεωγραφικών περιοχών. Σε παγκόσμιο επίπεδο οι εξαγωγές μας σημείωσαν άνοδο 7,7%
Από τις χώρες της εν λόγω γεωγραφικής περιοχής, η οποία απορρόφησε το 15,5% των εξαγωγών μας, οι σημαντικότεροι αποδέκτες ελληνικών προϊόντων είναι η Αίγυπτος όπου κατευθύνεται το 17,5%, η Λιβύη (17,2%), ο Λίβανος (13,8%), η Αλγερία (12,2%), το Ισραήλ (9,8%), τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (8%) και η Σαουδική Αραβία (7,6%) (βλ. κατωτέρω πίνακα)
Γίνεται αντιληπτό, ότι, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει την τελευταία διετία η αιγυπτιακή οικονομία, η Αίγυπτος είναι ο σημαντικότερος αποδέκτης των ελληνικών προϊόντων στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που την αναδεικνύει ως «σταθερή αξία» για το ελληνικό εξαγωγικό εμπόριο. Είναι η σημαντικότερη αγορά της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, μιας περιοχής που τα τελευταία χρόνια καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στις ελληνικές εξαγωγές. Φαίνεται ότι οι παραδοσιακές αγορές των προϊόντων που εξάγει η χώρα μας έχουν πλέον «ωριμάσει», ενώ το μέλλον της εξαγωγικής μας μηχανής εντοπίζεται και σε άλλες γεωγραφικές ενότητες με σημαντικότερη αυτή της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής. Συνεπώς, η ισχυρή ελληνική επενδυτική παρουσία στην Αίγυπτο, η άνοδος των διμερών εμπορικών συναλλαγών στην χώρα –πύλη της ευρύτερης περιοχής, συνιστά ένα σημαντικό κεφάλαιο για την Ελλάδα για την επέκτασή της στην πολλά υποσχόμενη ευρύτερη ενδοχώρα.
Ελληνικές εξαγωγές στις χώρες της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής
|
|
Ε ξ α γ ω γ έ ς |
% Μεταβολή |
% Σύνθεση |
% Μερίδιο |
||
|
2013 |
2012 |
13/12 |
2013 |
2012 |
επί συνόλου |
|
|
1.760,4 |
1.444,8 |
21,8% |
15,5% |
13,7% |
2013 |
|
| Μαρόκο |
142,9 |
19,4 |
638,5% |
1,3% |
0,2% |
8,1% |
| Αλγερία |
214,3 |
146,9 |
45,9% |
1,9% |
1,4% |
12,2% |
| Τυνησία |
34,6 |
103,2 |
-66,5% |
0,3% |
1,0% |
2,0% |
| Λιβύη |
302,9 |
267,1 |
13,4% |
2,7% |
2,5% |
17,2% |
| Αίγυπτος |
307,5 |
154,6 |
98,9% |
2,7% |
1,5% |
17,5% |
| Λίβανος |
242,8 |
176,2 |
37,8% |
2,1% |
1,7% |
13,8% |
| Συρία |
7,0 |
23,5 |
-70,2% |
0,1% |
0,2% |
0,4% |
| Ιράκ |
10,8 |
5,4 |
98,8% |
0,1% |
0,1% |
0,6% |
| Ιράν |
5,1 |
7,5 |
-32,3% |
0,0% |
0,1% |
0,3% |
| Ισραήλ |
172,9 |
163,6 |
5,7% |
1,5% |
1,5% |
9,8% |
| Ιορδανία |
19,8 |
7,5 |
165,1% |
0,2% |
0,1% |
1,1% |
| Σ.Αραβία |
134,4 |
163,1 |
-17,6% |
1,2% |
1,5% |
7,6% |
| Κουβέιτ |
7,8 |
6,8 |
14,5% |
0,1% |
0,1% |
0,4% |
| Μπαχρέιν |
2,8 |
2,7 |
6,4% |
0,0% |
0,0% |
0,2% |
| Κατάρ |
10,4 |
5,0 |
106,0% |
0,1% |
0,0% |
0,6% |
| Ην. Αρ. Εμιράτα |
140,4 |
189,5 |
-25,9% |
1,2% |
1,8% |
8,0% |
| Ομάν |
2,8 |
2,1 |
35,2% |
0,0% |
0,0% |
0,2% |
| Υεμένη |
1,4 |
0,8 |
66,3% |
0,0% |
0,0% |
0,1% |
Επεξεργασία στοιχείων ΕΛΣΤΑΤ : ΠΣΕ, Γραφείο ΟΕΥ Καίρου
Eυάγγελος Δαϊρετζής
Σύμβουλος Ο.Ε.Υ. Α’
Η ιστορία των καταστημάτων ΜΙΝΕΡΒΑ αρχίζει έναν αιώνα πριν. Ο χρόνος, ίσως, να δείχνει πως δεν έχει καμμιά σημασία, όταν η μελλοντική προοπτική κυριαρχεί. Παρ’όλα αυτά στη συγκεκριμένη περίπτωση μας δείχνει κάτι. Μας δείχνει ότι ο άνθρωπος, όσες αντιξοότητες και αν συναντήσει στη ζωή του, μπορεί να τις ανταπεξέλθη, μπορεί να τις αγνοήσει, και με το έργο και την πίστη του να τις ακυρώσει. Ο αιώνας αυτός ζωής των καταστημάτων ΜΙΝΕΡΒΑ δεν είναι μια απλή συσσώρευση ετών για την συμπλήρωση του αιώνα. Τα καταστήματα ΜΙΝΕΡΒΑ υπήρξαν θεατής –και αυτόπτης μάρτυρας- όλων, όσα διαδραματίστηκαν στην Αίγυπτο αυτόν τον αιώνα ζωής τους. Τα γεγονότα του αιώνα αυτού, που συντάραξαν την Αίγυπτο, και ιδιαιτέρως την Αλεξάνδρεια, υπήρξαν καθοριστικά για το μέλλον του αραβικού κόσμου. Από την Αλεξάνδρεια ξεκίνησε η επανάσταση του Νάσσερ. Από εδώ εγκατέλειψε ο Φαρούκ οριστικά τη χώρα το 1952. Και το ίδιο αυτό μέρος αποτέλεσε το χώρο από όπου δημιουργήθηκαν οι πρώτες κυψέλες της στηρίξεως του Ουάφντ, της απαίτησης για επιστροφή του Σάαντ Ζαγλούλ από την εξορία.
Ας ξεκινήσουμε όμως την ιστορία των καταστημάτων ΜΙΝΕΡΒΑ από την αρχή. Ο νεαρός Νικόλαος Κασιμάτης εγκαταλείπει την πατρίδα του, την Ελλάδα, και έρχεται να αναζητήσει ένα καλύτερο μελλον στην Αίγυπτο. Από τον τόπο καταγωγής του, τα Κύθηρα σαλπάρει για το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, το οποίο τον υποδέχεται γεμάτο υποσχέσεις. Η Ελλάδα δεν διέθετε τότε πεδία επιχειρηματικής δραστηριότητας να επιδείξει. Ο πόλεμος του 1897 και η πτώχευση του Τρικούπη αποτέλεσαν ανασταλτικούς παράγοντες για όποια επιχειρηματική δραστηριότητα. Αντίθετα, η Αίγυπτος, λόγω προνομίων, ήταν ο κατάλληλος χώρος.
Έτσι, ο νεαρός Νικόλας, διορατικά εκμεταλλευόμενος τις συνθήκες που του προσέφεραν τη δυνατότητα επιδείξεως της επιχειρηματικότητας του, ιδρύει ένα Μπαζάρ στο νεοσύστατο τότε κέντρο της πόλης. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι το κέντρο της Αλεξάνδρειας εκείνη την περίοδο περιοριζόταν αποκλειστικά στους ξένους, οι οποίοι ήταν και οι μοναδικοί του κάτοικοι. Άγγλοι, Γάλλοι, Αρμένιοι, Έλληνες, Ιταλοί και Ιουδαίοι. Τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων επιδίωξε να καλύψει, εισάγοντας είδη πολυτελείας, που για αυτούς ήταν είδη πρώτης ανάγκης. Ακριβά αρώματα, καπνά πρώτης επιλογής, χαρτί υψηλής ποιότητας και άλλα παρεμφερή τοποθέτησε στο κατάστημά του. Το πείραμα πέτυχε και το κατάστημα άρχισε να αυξάνει το εμπόρευμά του. Ο Νικόλας τοποθετεί και είδη ρουχισμού. Ταξιδεύει στις κυριότερες πόλεις της Ευρώπης, τις Μητροπόλεις του εμπορίου με σκοπό να προμηθεύσει και να τροφοδοτήσει την αιγυπτιακή αγορά με την ευκομψία του ευρωπαϊκού γούστου στο χώρο του ενδύματος. Ιδρύει μάλιστα και το πρώτο εργοστάσιο ραφής υποκαμίσων ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Η υψηλή κοινωνία της Αιγύπτου συρρέει. Ανοίγει και άλλα δύο υποκαταστήματα εκτός του κεντρικού καταστήματος δίπλα στο Αβερώφειο Παρθεναγωγείο. Μαζί με το Μπαζάρ Λιονέ και τους αδελφούς Μπέκα αποτελούν διαλεχτά μέρη για την πόλη στο χώρο του ενδύματος. Σχεδόν όλη η πόλη είχε αγοράσει το «κυριακάτικο» κοστούμι της από τα καταστήματα ΜΙΝΕΡΒΑ. Ακόμη και ο Καβάφης, που ήταν μόνιμος πελάτης του παραρτήματος στο Ατταρίν, δεν παρέλειπε να πίνει μαζί με τον ιδιοκτήτη τον καφέ του, όπως αργότερα και ο μεγάλος Στρατής Τσίρκας. Το 1950 ο Νικόλας Κασιμάτης πεθαίνει αφνιδίως, αφήνοντας ορφανά τα δύο παιδιά του, τον Ιάκωβο και τον Εδμόνδο, σημερινό ιδιοκτήτη και συνεχιστή της παραδόσεως. Η μητέρα τους, Ελένη, αναλαμβάνει επιτυχώς τα ηνία της διοίκησης της επιχείρησης μέχρι την ενηλικίωσή τους, σε συνθήκες πολύ δύσκολες για τη χώρα, και τα καταφέρνει με επιτυχία. Ο Ιάκωβος και ο Εδμόνδος από μικροί εργάζονται στην επχείρηση μαθαίνοντας τα μυστικά του επαγγέλματος. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα. Μετά την επανάσταση του 1952 και ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1960 η πελατεία του ΜΙΝΕΡΒΑ, στην πλειονότητά της ξένης καταγωγής, εγκατέλειψε τη χώρα. Παράλληλα απογορεύτηκαν και οι εισαγωγές ξένων προϊόντων και έτσι η επιχείρηση έπρεπε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Παρά τον αρχικό οικονομικό κλονισμό, η επιχείρηση κατάφερε να επιβιώσει. Με την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής της χώρας από τα μέσα του 1970 το ΜΙΝΕΡΒΑ αυτοκαθορίστηκε ως κατάστημα ενδύσεως της μεσοαστικής τάξης, καθορισμός που ισχύει μέχρι και σήμερα.
Μέχρι τη δεκαετία του ‘80 το κατάστημα βρίσκονταν υπό τη διεύθυνση του Εδμόνδου και του Ιάκωβου, οπότε ο δεύτερος αποχωρεί για να δημιουργήσει με επιτυχία, με τα έξι παιδιά του, καταστήματα ενδύσεως στην Αθήνα, οπότε η επιχείρηση στην Αλεξάνδρεια περνά εξ’ ολοκλήρου στον Εδμόνδο, ο οποίος κατορθώνει μέσα από δύσκολες και αντίξοες συνθήκες να την οδηγήσει σε μία νέα αναπτυξιακή πορεία, ορόσημο της οποίας αποτέλεσε η πλήρης ανακαίνιση των εγκαταστάσεων το 1995 για να υποδεχθεί με ενθουσιασμό τη νέα χιλιετία και το 2008 να γιορτάσει έναν αιώνα ζωής. Παράλληλα ο σημερινός ιδιοκτήτης του καταστήματος ΜΙΝΕΡΒΑ έχει ως στόχο του την προβολή της Ελλάδας στην Αίγυπτο, έχοντας προτείνει στην Ελληνική πολιτεία την ίδρυση ενός Ελληνικού Εμπορικού εκθεσιακού κέντρου στην Αλεξάνδρεια. Κάθε ελληνική δραστηριότητα στην Αίγυπτο αποτελεί μέρος της ιστορίας της Ελλάδας και στην περίπτωση του καταστήματος ΜΙΝΕΡΒΑ, ζώσα ιστορία.
Το 1948 ο Σπύρος Κοττάκης ιδρύει την εταιρία Spyros G. Kottakis Co., η οποία έχει ως κύρια δραστηριότητά της την ατμοπλοΐα. Η εταιρία που διοικούνταν από τον Κοττάκη και τον γαμπρό του Μαργαρίτη είχε άδεια λειτουργίας σαν ναυτιλιακή και τουριστική επιχείρηση. Κύριοι πελάτες της Spyros G. Kottakis Co. ήταν όλες οι μεγάλες εταιρίες του κλάδου της ναυτιλίας, με βασικές την ΕΛΜΕΣ και την KAVOUNIDIS LINES.
Την περίοδο της εθνικοποίησης στην Αίγυπτο οι δύο δραστηριότητες της εταιρίας διαχωρίστηκαν. Ο τομέας της ναυτιλίας πέρασε στην ιδιοκτησία του κράτους, το οποίο και τον διαχειριζόταν, ενώ ο τομέας του τουρισμού τέθηκε υπό κρατική διαχείριση για μικρό χρονικό διάστημα. Η εθνικοποίηση της εταιρίας ήταν η αιτία που η οικογένεια Κοττάκη αποφάσισε να φύγει από την Αλεξάνδρεια, εκχωρώντας τα εταιρικά μερίδια σε τρείς υπαλλήλους της εταιρείας, τον Ιωάννη Γαβαλά, την Αθηνά Χριστοδούλου και τον Γεώργιο Σιόκα.
Οι τρείς νέοι συνεργάτες με τη συνεργασία και του εκτελεστικού διευθυντή που έθεσε το κράτος ολοκλήρωσαν τη διαδικασία της μεταβίβασης των εταιρικών μεριδίων και μετονόμασαν την εταιρία σε περιορισμένης ευθύνης (ΕΠΕ) με την ονομασία North African Shipping & Tourism Co και διακριτικό τίτλο NASCOTOURS. Η εταιρία έγινε μία από τις πρωτοπόρες στον κλάδο της κρουαζιέρας, έχοντας εκείνη την εποχή στο πελατολόγιό της μεγάλες εταιρίες, όπως η Sun Lines και η Epirotiki Lines.
Το 1982 η εταιρία αγόρασε τα πρώτα λεωφορεία της, για να φτάσει σήμερα να απαριθμεί στο ενεργητικό της 16 πολυτελή πούλμαν.
Το 1992 η εταιρία μετατρέπεται σε ΑΕ και δύο νέοι μέτοχοι προστίθενται στο δυναμικό της, η Μάχη Γαβαλά και ο Ιωάννης Σιόκας και από τότε, μέχρι και σήμερα η εταιρία διοικείται από το εκάστοτε Διοικητικό Συμβούλιο και τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης .
Το 1995 υπήρξε χρονιά σταθμός για τη NASCOTOURS, αφού βάσει της τότε ισχύουσας νομικής διάταξης της επετράπη και πάλι η άσκηση της ναυτιλιακής δραστηριότητας. Ενώ την επόμενη χρονιά προσθέτει μία ακόμη δραστηριότητα στο λειτουργικό της, αυτήν της έκδοσης αεροπορικών εισιτηρίων με άδεια λειτουργίας από την IATA σε χωριστό υποκατάστημα στην Αλεξάνδρεια .
Το 2012 η NASCOTOURS προσέθεσε μία ακόμη δραστηριότητα, αυτή της εκπροσώπησης διάφορων αεροπορικών εταιριών, ενώ σύναψε σύμβαση και με τις εταιρίες Olympic Air και MTS.
Σήμερα η εταιρία NASCOTOURS, υπό ελληνική διεύθυνση, όπως και όταν ξεκίνησε, διατηρεί γραφεία στην Αλεξάνδρεια (κεντρικό γραφείο), στο Πόρτ Σαΐντ, το Κάιρο και το Λούξορ.
ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ & ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Ο Πρόεδρος Mohamed Morsi ενέκρινε το νόμο Sukuk (ισλαμικών ομολόγων), μετά την έγκριση, τον περασμένο μήνα Απρίλιο από το Συμβούλιο Σούρα (Ανω Βουλή). Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών είχε ανακοινώσει ότι η κυβέρνηση θα προσφέρει μέσω δημοπρασίας 13 νέα έργα, κυρίως στον τομέα των υποδομών, τα οποία θα χρηματοδοτηθούν μέσω της έκδοσης Sukuk κατά το πρώτο εξάμηνο του οικονομικού έτους 2013/2014.
Οκτώ από τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην αγορά της Αιγύπτου πρόκειται να δημιουργήσουν ταμείο επενδύσεων ειδικευμένο σε Sukuk που θα εκδίδονται από την κυβέρνηση. Πρόκειται για τρείς κρατικές αιγυπτιακές τράπεζες (Banque Du Caire, Εθνική Τράπεζα της Αιγύπτου, και Banque Misr) καθώς και τέσσερις ισλαμικές τράπεζες (Faisal, Εθνική Τράπεζα Ανάπτυξης, Albaraka και η United Bank) καθώς και National Société Générale, η οποία πλέον ανήκει στην Qatar National Bank. Οι τράπεζες αυτές θα συμβάλουν σε ποσοστό 70-80% στα κεφάλαια του ταμείου και το υπόλοιπο θα καλυφθεί με δημόσια εγγραφή.
Eυάγγελος Δαϊρετζής
Σύμβουλος Ο.Ε.Υ. Α’
ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ & ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
H Κυβέρνηση της Αιθιοπίας ανακοίνωσε ότι πρόκειται να ξεκινήσει την εκτροπή της πορείας του Κυανού Νείλου, ενός εκ των δύο σημαντικότερων παραποτάμων του Νείλου, ως μέρος του σχεδίου της για την κατασκευή του νέου φράγματος με την ονομασία «Αναγέννηση». Το έργο αναμένεται να επηρεάσει. αρνητικά τις ποσοστώσεις σε νερό τις χώρες του κάτω ρου δηλ. την Αίγυπτο και το Σουδάν. Ο Κυανούς Νείλος προμηθεύει το 80% του ετησίου μεριδίου νερού στην Αίγυπτο και το υπόλοιπο ο Λευκός Νείλος.
Αναλυτές εκτιμούν ότι η Αιθιοπία επισπεύδει το σχέδιό της για την εκτροπή του Κυανού Νείλου, το οποίο είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει το Σεπτέμβριο, για να προκαταλάβει έκθεση επιτροπής εμπειρογνωμόνων από την Αίγυπτο, το Σουδάν και την Αιθιοπία σχετικά με τις επιπτώσεις της κατασκευής του φράγματος στην Αίγυπτο και το Σουδάν.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Αιθιοπίας ανέφερε ότι το φράγμα θα είναι σε θέση να αποθηκεύσει 84 εκ. κυβικά μέτρα νερού του Νείλου, τα οποία θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και δεν θα μειωθεί το μερίδιο της Αιγύπτου. Τοπογραφικοί παράγοντες καθιστούν τεχνικά αδύνατη την χρήση του φράγματος για αρδευτικούς σκοπούς και η Αιθιοπία ελπίζει ότι το φράγμα θα παράγει 6.000 MW ηλεκτρικής ενέργειας, παρέχοντας της πλεόνασμα, το οποίο εν συνεχεία θα εξάγει σε γειτονικές χώρες, όπως η Αίγυπτος.
Η Αίγυπτος θα χρειαστεί επιπλέον 21 δις κυβικά μέτρα νερού ανά έτος μέχρι το 2050, επιπλέον της σημερινής ποσόστωσης των 55 δις κ.μ. για την κάλυψη των αναγκών σε νερό του πληθυσμού της που αναμένεται να αγγίξει τα 150 εκ. σύμφωνα με το αιγυπτιακό Εθνικό Ινστιτούτο Σχεδιασμού.
Ο πρόεδρος Μόρσυ δήλωσε ότι οι δύο χώρες κατέληξαν σε συμφωνία που κατοχυρώνει το διμερές αμοιβαίο συμφέρον, ο δε Αιγύπτιος πρέσβυς στην Αντις Αμπέμπα ανέφερε ότι η Αιθιοπία έχει επανειλημμένα δημοσίως επιβεβαιώσει ότι τα συμφέροντα της Αιγύπτου δεν πρόκειται να ζημιωθούν από την κατασκευή του φράγματος «Αναγέννηση» και πρόσθεσε, ότι, «εν τέλει δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε τίποτα που θα βλάψει τα συμφέροντά μας»
Σύμφωνα με την βρεττανικής εμπνεύσεως συμφωνία που υπογράφηκε το 1929 μεταξύ Αιγύπτου, Σουδάν και Μ. Βρετανίας (ως εκπρόσωπος των τότε αποικιών της και νυν κρατών – μερών της Συμφωνίας του Έντεμπε δηλ. Αιθιοπίας, Ρουάντας, Κένυας , Ουγκάντας και Τανζανίας) από τα 84 δις κ.μ. του Νείλου, τα 2/3 , δηλ. 55,5 δις κ.μ. καταλήγουν στην Αίγυπτο και το υπόλοιπο το Σουδάν. Στην Αίγυπτο έχει αναγνωριστεί το δικαίωμα να ελέγχει το ποτάμι σε όλη την διαδρομή των 6.700 χλμ. με δικαίωμα αρνησικυρίας σε κάθε απόπειρα μεταβολής του υδάτινου όγκου που εισέρχεται στο έδαφός της. Η ίδια θα θεωρούσε την εν λόγω μεταβολή ως “casus belli”.
Eυάγγελος Δαϊρετζής
Σύμβουλος Ο.Ε.Υ. Α’
Το Délices ιδρύθηκε στο σταθμό Ramleh στην Corniche από έναν Έλληνα, τον Κλεόβουλο Μουστάκα, το 1900. Ωστόσο, τα επίσημα εγκαίνια έγιναν το 1922, όταν όλες οι γραφειοκρατικές διαδικασίες ολοκληρώθηκαν. Την ίδια χρονιά δόθηκε και το όνομα, όταν μια Γαλλίδα είπε στον κ. Μουστάκα με θαυμασμό ότι τα γλυκά ήταν “une merveille de délices”.
Το κατάστημα ξεκίνησε ως ένα αρτοποιείο, ζαχαροπλαστείο. Διέθετε μηχανές για να παράγει κουφέτα καθώς και ντοντουρμά, το παγωτό για το οποίο ήταν διάσημο. Το Délices ήταν επίσης διάσημο για το σιρόπι μάνγκου και φράουλας. Οι εργαζόμενοι και οι σεφ ήταν κυρίως Έλληνες Αλεξανδρινοί, με πιο διάσημο από όλους τον Στέλιο Κουμούτσο, τον σερβιτόρο που είχε εμμονή με τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το Délices ήταν ένα από τα αγαπημένα στέκια της κοσμοπολίτικης Αλεξανδρινής κοινωνίας, η οποία πήγαινε εκεί για να πιεί τσάι και να δοκιμάσει τα μοναδικά γλυκά, είτε απολαμβάνοντας τη θέα που προσέφεραν τα υπαίθρια καθίσματα είτε επιλέγοντας να καθίσει στον εσωτερικό χώρο του ζαχαροπλαστείου. Δινόταν επίσης η δυνατότητα προετοιμασίας δεξιώσεων στο σπίτι. Πολλές ελληνικές, ιταλικές και γαλλικές δεξιώσεις οργανώθηκαν από το Délices, επιπλέον γάμοι και γενέθλια παιδιών γνωστών οικογενειών της Αλεξάνδρειας, αλλά και της βασιλικής οικογένειας. Η γαμήλια τούρτα του βασιλιά Φαρούκ αλλά και αυτή που προσφέρθηκε κατά την τελετή της στέψης του ετοιμάστηκε από το Délices. Μετά την επανάσταση του 1952, η οικογένεια του Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, του προέδρου της Αιγύπτου, συνέχισε να επιλέγει τα γλυκά του Délices για όλες τις εκδηλώσεις της.
Το Délices συνδέεται με μια σειρά από εκδηλώσεις. Ήταν έθιμο στην Αλεξάνδρεια, μετά από μια ελληνική κηδεία, να σερβίρεται στη μνήμη του νεκρού καφές και μπισκότο στο Délices. Για τα Χριστούγεννα, το κατάστημα γέμιζε από το παραδοσιακό τσουρέκι, τη Βασιλόπιτα, και τους κουραμπιέδες. Για το Πάσχα, προσφέρονταν τα παραδοσιακά σοκολατένια αυγά που γίνονται ακόμα και σήμερα με τον ίδιο τρόπο από το 1922.
Η επιχείρηση σήμερα διοικείται από την τέταρτη γενιά της οικογένειας, διατηρώντας τον αρχικό χαρακτήρα του ζαχαροπλαστείου, παρακολουθώντας παράλληλα και τις εξελίξεις. Στο χώρο του ζαχαροπλαστείου σήμερα λειτουργεί και ένα αξιόλογο εστιατόριο, η Veranda, με θέα την πλατεία Ζαγλούλ και διαθέτοντας ονομαστά πιάτα από την ελληνική και μεσογειακή κουζίνα.
ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ & ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (EΛΣΤΑΤ) , το 2012, οι ελληνικές εξαγωγές προς την Αίγυπτο εκτός πετρελαιοειδών, σε σχέση με το έτος 2011, κατέγραψαν αύξηση +21,6% και οι εισαγωγές μας μείωση -23,5%%. Ο όγκος του διμερούς εμπορίου μειώθηκε κατά -4,9% ενώ το εμπορικό ισοζύγιο, είναι για πρώτη φορά πλεονασματικό. Όσον αφορά στη συνολικότερη κατάταξη, το 2012, η Αίγυπτος κατέλαβε την 28η θέση μεταξύ των σημαντικότερων προορισμών ελληνικών εξαγωγών από την 30η το 2011.
Η αύξηση των ελληνικών εξαγωγών –εκτός πετρελαιοειδών- παρά την οικονομική κρίση που διέρχεται η Αίγυπτος και την μείωση των εισαγωγών της, καθώς και την απαγόρευση εισαγωγής βάμβακος (το σημαντικότερο ελληνικό εξαγώγιμο προϊόν έως το 2011), αποδίδεται στην αύξηση που κατέγραψαν προϊόντα άμεσης ανάγκης (τρόφιμα, πρώτες ύλες για την βιομηχανία, φαρμακευτικά).
Επισημαίνεται επίσης ότι ο όγκος των διμερών συναλλαγών, ο οποίος με τα πετρελαιοειδή αγγίζει το 1 δις ευρώ, αντικατοπτρίζει μόνο μέρος των δυνατοτήτων των δύο χωρών για την ανάπτυξη των διμερών εμπορικών συναλλαγών. Το εμπόριο συνιστά ένα μόνο τμήμα των πολυσχιδών οικονομικών σχέσεων Ελλάδος – Αιγύπτου οι οποίες καλύπτουν ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων (επενδύσεις, ναυτιλία, τουρισμός κα)
Διμερές εμπόριο Ελλάδος Αιγύπτου
|
|
2011 |
2012 |
Μεταβολή % 12/11 |
|
εξαγωγές |
116.279.286 |
141.462.097 |
21,66% |
|
εισαγωγές |
166.465.071 |
127.360.271 |
-23,49% |
|
όγκος |
282.744.357 |
268.822.368 |
-4,92% |
|
ισοζύγιο |
-50.185.785 |
14.101.826 |
|
Επεξεργασία στοιχείων EΛΣΤΑΤ : Γραφείο ΟΕΥ
Eυάγγελος Δαϊρετζής
Σύμβουλος ΟΕΥ Α’
Το λιθογραφείο «Άγκυρα» ιδρύθηκε το 1923 από τον Δημήτρη Βαφειάδη.
Ο Δημήτρης Βαφειάδης είχε μάθει την τέχνη του λιθογράφου την περίοδο που εργαζόταν στο πρώτο λιθογραφείο της Αλεξάνδρειας, που ανήκε στην οικογένεια Λαγουδάκη.
Στην επιχείρηση εργάστηκε και ο μικρότερος αδερφός του Πέτρος, λιθογράφος και ο ίδιος. Ο Πέτρος είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του στο λιθογραφείο του ελληνικού στρατού κατά τη διάρκεια της μικρασιατικής εκστρατείας, υπηρετώντας της στρατιωτική του θητεία.
Το λιθογραφείο «Άγκυρα» το 1934 μεταφέρθηκε στο Ατταρίν, όπου και λειτουργεί έως σήμερα. Στα έξοδα κατασκευής του νέου λιθογραφείου συνέβαλε η σύζυγος του Δημήτρη Βαφειάδη Αικατερίνη το γένος Σιδέρη.
Το 1937 εγκαινιάζεται η πρώτη κυλινδρική offset μηχανή, αντικαθιστώντας την παλαιότερης τεχνολογίας μηχανή επίπεδης εκτύπωσης λιθογραφίας.
Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το Λιθογραφείο «Άγκυρα» συνεργάστηκε με την υπηρεσία επικοινωνίας των συμμαχικών δυνάμεων για την εκτύπωση εντύπων για τον συμμαχικό αγώνα.
Μετά το πέρας του πολέμου εγκαταστάθηκε η δεύτερη offset εκτυπωτική μηχανή για να καλύψει τις ανάγκες της παραγωγής.
Ύστερα από τον θάνατο του Δημήτρη Βαφειάδη το 1947, η επιχείρηση συνέχισε τη λειτουργία της με τους αδελφούς του Πέτρο και Νικόλα, οι οποίοι την παρέδωσαν στους γιούς του Ισίδωρο και Βύρωνα όταν ενηλικιώθηκαν.
Η περίοδος 1955 – 1975, εποχή δύσκολη λόγω των εθνικοποιήσεων, δεν επηρέασε την ομαλή λειτουργία του λιθογραφείου. Μετά το 1975 άρχισε η απελευθέρωση της οικονομίας και καταργήθηκε η απαγόρευση εισαγωγής μηχανών παραγωγής για τον ιδιωτικό τομέα. Τότε δόθηκε στο λιθογραφείο η ευκαιρία για την αντικατάσταση όλων των εκτυπωτικών μηχανών με την καινούργια κυλινδρική εκτύπωση και την πλήρη κατάργηση της επίπεδης λιθογραφίας.
Η επιχείρηση συνεργάστηκε με τις περισσότερες ελληνικές εταιρίες στην Αίγυπτο, που δραστηριοποιούνταν σε διάφορους τομείς, όπως: παραγωγή καπνού, βάμβακος, τροφίμων και ποτών.
Στην δεκαετία του ΄90 προστέθηκε στο δυναμικό της επιχείρησης η τρίτη γενιά της οικογένειας Βαφειάδη: ο Δημήτρης και ο εξάδελφός του Ανδρέας. Με το ενδιαφέρον και το μεράκι που έχουν για τη συνέχιση της μακράς παράδοσης της εταιρίας, παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις ραγδαίες εξελίξεις στον χώρο και εφαρμόζουν τις σύγχρονες μεθόδους εκτύπωσης ανταποκρινόμενοι στις απαιτήσεις της ψηφιακής τεχνολογίας.