Κατηγορία: ΝΕΑ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ

Το «ελληνικό σπίτι»,  έτσι όπως λέγεται το ομογενειακό Γηροκομείο στο Τορόντο του Καναδά, επισκέφθηκε ο Υφυπουργός Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ, δεύτερη μέρα της περιοδείας του στον Καναδά για συναντήσεις με την ομογένεια και για διμερείς επαφές.

«Όταν είχα επισκεφθεί αυτό το Γηροκομείο πριν από μερικά χρόνια ως δημοσιογράφος, το είχα αποκαλέσει «ξενοδοχείο 5 αστέρων». Είναι ίσως το εκπληκτικότερο Γηροκομείο το οποίο μπορεί να έχει ο Ελληνισμός οπουδήποτε στον πλανήτη μας.

Ένας οίκος ευγηρίας που τον στηρίζει η Πολιτειακή κυβέρνηση του Οντάριο, καθώς ανταποκρίνεται στις υψηλότερες διεθνείς προδιαγραφές», δήλωσε ο ΥΦΥΠΕΞ, ο οποίος λίγο αργότερα σε συγκέντρωση ομογενών που πραγματοποίησε η ελληνική Κοινότητα, έστειλε και το εξής μήνυμα:

«Ο Ελληνισμός της Διασποράς οπουδήποτε και αν βρίσκεται, με τα έργα του, με τις δράσεις του και με την επιχειρηματική του δεινότητα, αποτελεί τον καλύτερο πρέσβη της χώρας μας. Η Ελλάδα είναι ευγνώμων στις ελληνίδες και τους Έλληνες του Καναδά, καθώς έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην ίδρυση αυτού του κράτους, που φέτος γιορτάζει τα 150 χρόνια του, αλλά και στις σημερινές σημαντικές προσπάθειες που γίνονται στα πλαίσια μιας σχεδιαζόμενης θεαματικής ανάπτυξης της καναδικής οικονομίας η οποία μέχρι τώρα έχει μόνο θετικά αποτελέσματα.

Θέλω να τονίσω με έμφαση, ότι το δόγμα της Ελλάδας έναντι των ομογενών αλλάζει ριζικά.

Δεν είναι δυνατόν με τις δημοκρατικές αρχές που μας διέπουν, να είμαστε εμείς εκείνοι που θα δίνουμε εντολές και μάλιστα δια νόμου, για το πώς θα πρέπει να οργανώνεται και να δρα ο Ελληνισμός σε κάθε ήπειρο και σε κάθε χώρα.

Και αυτό θα διέπει και τη φιλοσοφία του ΣΑΕ, το οποίο είναι μία συνταγματική επιταγή, και το οποίο θα πρέπει να κάνει μία επανεκκίνηση, αλλά αυτό-οργανούμενο και αυτοχρηματοδοτούμενο και προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως μία τεράστια δεξαμενή σκέψης, έτσι ώστε οι ομογενείς να είναι εκείνοι οι οποίοι στα σημαντικά θέματα που τους αφορούν να εκφράζουν τις απόψεις τους για λύσεις, προς την πλευρά της ελληνικής Πολιτείας.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αναβιώσει εκείνο το ΣΑΕ που εξέφραζε μόνο το 4% του Ελληνισμού και στο οποίο είχαν εμπλακεί τα κόμματα, διχάζοντας και ταλαιπωρώντας, και τον οποίο Ελληνισμό η κάθε κυβέρνηση προσπαθούσε να χειραγωγεί για τους δικούς της προφανείς λόγους».

Το προηγούμενο βράδυ, στη συγκέντρωση που πραγματοποίησε η ελληνική Κοινότητα της Οτάβα, ο Υφυπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε επίσης και στα θέματα που αφορούν τη διατήρηση και προώθηση της ελληνικής γλώσσας, τόσο στα σχολεία όσο και στα καναδικά Πανεπιστήμια.

Όπως τόνισε χαρακτηριστικά:

«Εδώ στον Καναδά, όχι μόνο οι Κοινότητες, όχι μόνο η Εκκλησία, αλλά και η οικογένειες των ομογενών φροντίζουν να κρατούν την ελληνική γλώσσα ζωντανή με θεαματικά αποτελέσματα και βεβαίως και με την υποστήριξη της ελληνικής Πολιτείας, με τους εδώ αποσπασμένους καθηγητές.

Η ελληνική γλώσσα είναι μέσα στις πέντε δημοφιλέστερες για εκμάθηση του εκπαιδευτικού συστήματος του Καναδά, όλων των επιπέδων».

«Δεν είναι απλά ένα Πανεπιστήμιο με έδρα ελληνικών σπουδών. Είναι μία ομάδα νέων ανθρώπων, Ελληνόπουλα, που με την καθοδήγηση του επικεφαλής Δρ. Ανδρέα Γερολυμάτου και με την χορηγία το Ιδρύματος Νιάρχου, κάνουν θαύματα για τη διατήρηση, την εκμάθηση και την όσο γίνεται μεγαλύτερη διασπορά της ελληνικής γλώσσας, με ένα πρωτοποριακό και ευφυές online διαδικτυακό σύστημα σε δεκάδες χώρες του κόσμου».

Αυτό δήλωσε ο Υφυπουργός Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ μετά την επίσκεψή του στο Πανεπιστήμιο Φρέιζερ του Βανκούβερ, όπου ενημερώθηκε για τα προγράμματα των Ελληνικών Σπουδών, αλλά κυρίως για τις διαδικτυακές καινοτομίες, με εφαρμογές ακόμα και για κινητά τηλέφωνα και tablets, που αναδεικνύουν μέχρι και τα σπουδαιότερα μουσεία που έχει η Ελλάδα. Μία εφαρμογή – διαφήμιση για τον πολιτισμό αλλά και τον τουρισμό τη Ελλάδας.

«Θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης το ίδρυμα Νιάρχου που έχει αγκαλιάσει αυτήν την ομογενειακή προσπάθεια του Πανεπιστημίου Φρέιζερ και με την επιστροφή μου θα ενημερώσω και τους τρείς συναρμόδιους Υπουργούς Παιδείας, Πολιτισμού και Ψηφιακής Πολιτικής, όπως και θα συντάξω ειδικό Σημείωμα για την ενημέρωση του Υπουργού Εξωτερικών και του Πρωθυπουργού», τόνισε ο Υφυπουργός Εξωτερικών.

Ο κ. Τέρενς Κουίκ παρέστη και στην επίσημη Δοξολογία ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, που έγινε στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Βανκούβερ για την επέτειο της 25^ης Μαρτίου, όπως και στην εκδήλωση που ακολούθησε, με τη συμμετοχή και των τριών Κοινοτήτων της πόλης και της ευρύτερης περιοχής.

Στον Χαιρετισμό που απηύθυνε στα εκατοντάδες μέλη της Ομογένειας, ο ΥΦΥΠΕΞ υπογράμμισε τη σημασία της ενότητας των Ελλήνων στην εξέγερσή τους κατά του τουρκικού ζυγού, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Η Ελλάδα ποτέ δεν έκανε επιθετικούς αγώνες. Ποτέ δεν καταφέρθηκε εναντίον άλλης χώρας. Αλλά πάντοτε σήκωσε το ανάστημά της και πάλεψε για την ελευθερία της και υπερασπίστηκε τα σύνορα και την εδαφική της ακεραιότητα, έναντι εκείνων που την επιβουλεύτηκαν χωρίς να σέβονται το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες.

Και αυτό ειναι ένα μήνυμα που στέλνουμε κυρίως στους νευρικούς και προκλητικούς, τον τελευταίο καιρό, γείτονες μας.

Η Ελλάδα ποτέ δεν έχασε. Απεναντίας πάντοτε βγήκε νικήτρια με τη σύμπνοια και τη λογική της ενότητας.

Μία σύμπνοια και μία ενότητα η οποία είναι επιβεβλημένη και σήμερα μπροστά στον τελικό στόχο για τον τερματισμό της κρίσης στην Πατρίδα μας και την πορεία της στους δρόμους της ανάπτυξης.

Ταυτόχρονα, θέλω να διαβεβαιώσω τις Ελληνίδες και του Έλληνες της Ομογένειας, ότι η Ελλάδα μένει πάντοτε προσηλωμένη στις αξιακές αρχές των «Εθνών, Κρατών της αλληλεγγύης και της ισοτιμίας» που αποτέλεσαν τη βάση πριν από 60 χρόνια, της ίδρυσης της τότε ΕΟΚ και σήμερα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπως επίσης μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Ελλάδα απορρίπτει τις πολιτικές κάποιων που θέλουν να είναι οι επικυρίαρχοι της Ευρώπης, συνοδοιπόροι της ψυχρής λογικής των τραπεζιτών και εν γένει των αριθμών, χωρίς να υπολογίζουν τον παράγοντα άνθρωπο».

Ο Υφυπουργός Εξωτερικών αναχώρησε ήδη για το Μόντρεαλ, όπου την Κυριακή 26 Μαρτίου, η εκεί Κοινότητα θα γιορτάσει την Εθνική γιορτή με Δοξολογία και μεγάλη Παρέλαση, στην οποία τελετάρχης θα είναι ο Πρωθυπουργός του Καναδά κ. Τζάστιν Τρυντώ.

Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων έχει προγραμματιστεί και συνάντηση του Καναδού Πρωθυπουργού με τον Έλληνα Υφυπουργό.

Εδώ και 20 χρόνια συνεχώς γράφω σε γενικές γραμμές τα εξής: Σύμφωνα με τις στατιστικές, οκτώ και πλέον εκατομμύρια Έλληνες ζουν, εργάζονται και διαπρέπουν διασκορπισμένοι σ΄ όλες τις ηπείρους, σ΄ όλες τις χώρες αυτού του πλανήτη. Αυτό βέβαια είναι κάτι που συμβαίνει αιώνες τώρα και μάλιστα η σύγχρονη ιστορία πολλών εξ αυτών των κρατών έχει να επιδείξει λαμπρές σελίδες, με μεγάλες παραγράφους γραμμένες από συμπατριώτες μας. Τα παραδείγματα πολλά, ορισμένα γνωστά όπως π.χ. οι παροικίες της Μ. Ασίας, της Αμερικής και της Αυστραλίας, μα δυστυχώς   τα περισσότερα άγνωστα όπως π.χ. οι παροικίες της Αιγύπτου, του Σουδάν, ακόμη κι αυτές της μακρινής Τανζανίας!

Το ελληνικό κράτος, που σε αρκετές περιπτώσεις με τον κακό πολιτικό σχεδιασμό της εξωτερικής μας πολιτικής ή ακόμη και με την έλλειψη οποιασδήποτε στήριξης προς αρκετές Ελληνικές Κοινότητες του εξωτερικού συνέβαλε στην αποδυνάμωση και στην παρακμή λαμπρών παροικιών (για παράδειγμα των της Αιγύπτου), θα πρέπει να βοηθήσει με κάθε τρόπο τις ήδη υπάρχουσες (π.χ. με τη δημιουργία αυτόνομου Υπουργείου Αποδήμων Ελλήνων και όχι απλά Γραμματειών, αφού τέλος πάντων μιλάμε για οκτώ εκατομμύρια Έλληνες), αλλά και να ξεκινήσει την καταγραφή της ιστορίας όλων των ελληνικών παροικιών με τη συνεργασία τόσο των ιθυνόντων των Κοινοτήτων, όσο και των εδώ Συλλόγων τους (π.χ. Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων, Σύνδεσμος Ομογενών Ζιμπάμπουε – Ζάμπια – Μαλάουι – Μοζαμβίκη, κτλ.), έτσι ώστε ένα λαμπρό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας να παραδοθεί ως παρακαταθήκη προσπάθειας, επιμονής, εργατικότητας και γενικά ως παρακαταθήκη ψυχής στις νεότερες γενιές των Ελλήνων.

Και για να προχωρήσουμε και παραπέρα, θα ήταν χρήσιμο απ΄ όλες τις πλευρές – εκτός από τη δημιουργία ενός Κέντρου Έρευνας της Ιστορίας των Ελληνικών Παροικιών του εξωτερικού – να δημιουργηθεί και μία αντίστοιχη έδρα στο Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Ελληνικού Πανεπιστημίου.

Τα εκατομμύρια των Ελλήνων του εξωτερικού που πέρασαν και στήριξαν με τον ιδρώτα τους την πατρίδα σε δύσκολες στιγμές και τα εκατομμύρια των Ελλήνων που τιμούν σήμερα τη μικρή μας Ελλάδα σε  όλο τον κόσμο αξίζουν επιτέλους μεγαλύτερης προσοχής !

Σε επίρρωση των ανωτέρω, κι ιδιαίτερα περί της δημιουργίας Υπουργείου Αποδήμων Ελλήνων, και με τη σκέψη πως μονάχα ο Αδάμ είναι σίγουρος πως κάτι που είπε, δεν έχει ξαναειπωθεί, θα μεταφερθούμε περί τα 70 χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στις 21/11/1948, όταν ο Αιγυπτιώτης ιατρός και Διευθυντής του Ακτινολογικού Ινστιτούτου του Ελληνικού Νοσοκομείου Αλεξανδρείας Ιωάννης Ψύλλας δημοσίευσε άρθρο στον αλεξανδρινό ¨Ταχυδρόμο¨ με τίτλο ¨Ανάγκη Υπουργείου Απόδημου Ελληνισμού¨. Ένα άρθρο που αναδημοσιεύοντας το, σίγουρα μας πλημμυρίζει όχι μόνο στενοχώρια, αλλά και εκνευρισμός, αφού τόσα πολλά χρόνια η πρόταση αυτή έχει πέσει στο κενό, προσκρούοντας σε τελική ανάλυση στην αδιαφορία των ταγών του ελληνικού κράτους :

¨Πολλοί λόγοι φέρονται δήθεν αντιτιθέμενοι εις την ίδρυσιν ενός υπουργείου ή έστω και μιας υπηρεσίας [π.χ. η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού ιδρύθηκε το 1983] αποβλεπούσης εις την εξυπηρέτησιν των αναγκών του διεσπαρμένου ανά την υφήλιον Ελληνισμού. Φαίνεται όμως ή μάλλον διαφαίνεται εις τας αντιρρήσεις αυτάς, φιλοδοξία προσώπων. Δεν θα επιμείνωμεν επ΄ αυτών των λόγων, διότι δεν αξίζουν να συζητώνται, αφού πρώτον το συμφέρον του Ελληνικού Κράτους επιβάλλει την άμεσον σύστασιν ενός τοιούτου παροικιακού οργανισμού. Αι πρεσβείαι πολλάκις δεν εισακούσθησαν. Ενώ εις υπουργός ή υφυπουργός υπεύθυνος, παρακαθήμενος εις τα υπουργικά εδώλια εν τη Βουλή, θα ηδύνατο να έχει υπεύθυνον γνώμην και θα ελέγχεται και θα επιβάλλεται.

Σύγκρουσις αρμοδιοτήτων – ιδού ο φόβος των πρεσβειών – υποκατάστασις του κύκλου ενεργείας του Υπουργείου Εξωτερικών, η οποία δεν είναι άλλωστε δυνατή, διότι ο οργανισμός του Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού θα έχει σαφή και συγκεκριμένα όρια και όλαι αι ενέργειαι θα γίνωνται δια μέσου του Υπουργείου Εξωτερικών. Το ηθικόν περιεχόμενο της σκοπιμότητος ενός Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού είναι τεραστίας σημασίας.

Οι πλείστοι των πολιτικών μας έζησαν αρκετά εις το εξωτερικόν. Η Α.Μ. ο Βασιλεύς επί αρκετά έτη ήτο εξόριστος, εγνώρισε τας παροικίας, καθώς και η Α.Β.Υ. ο Διάδοχος και ο Πρίγκηψ Πέτρος είδαν και εγνώρισαν τους παροίκους εις το εξωτερικόν. Είμαι βέβαιος ότι θα ησθάνθησαν όλοι την ανάγκην ταύτην. Δεν είναι ούτε πολυτέλεια, ούτε κάτι περιττόν, είναι κάτι που θα αποδώση πολλά. Είναι μία γενική απαίτησις, εις κοινός πόθος.

Η ιδέα ότι ο Ελληνισμός εν Αιγύπτω κολυμβά εις τας λίρας και ο εν Αμερική εις τα δολλάρια πολύ απέχει από του να είναι αληθής. Υπάρχει μία κρίσις εις όλας τας παροικίας.

Υπάρχει το κοινόν αίσθημα ότι ο απόδημος Ελληνισμός είναι εγκαταλελειμμένος, αυτό δε το κοινόν αίσθημα πρέπει να ικανοποιηθή.

Η σημερινή Κυβέρνησις έχει επίγνωσιν της καταστάσεως εις ην ευρίσκονται τα εσωτερικά και εξωτερικά ζητήματα, έτσι τουλάχιστον φαίνεται. Είναι Κυβέρνησις που προήλθεν από τον Λαόν. Έχει επομένως τας προϋποθέσεις δια την επιτυχίαν ενός σκοπού τόσον ενδιαφέροντος και ενός μέσου, όπως το Υπουργείον Αποδήμου Ελληνισμού, τόσον επιβαλλομένου.

Η Αντιπολίτευσις, η Κοινοβουλευτική, δεν δύναται να έχει αντίρρησιν. Ήδη ο ρίψας την ιδέαν υπήρξεν ο κ. Παπανδρέου. Ο κ. Βενιζέλος έζησε επί πολλά έτη εν Αιγύπτω και Αμερική και Γαλλία και έχει καλόπιστον διάθεσιν. Αι Πρεσβείαι δεν δρουν. Τα Προξενεία είναι διεκπεραιωταί. Αδυνατούν να έχουν πρωτοβουλίας. Αναγκαστικώς λοιπόν αι διπλωματικαί και προξενικαί υπηρεσίαι καταντούν υπηρεσίαι ρουτίνας. Δεν πρόκειται περί καθάρσεως των διπλωματικών και προξενικών υπηρεσιών, η οποία μόνον αναταραχάς θα επέφερε. Δια της λειτουργίας Υπουργείου θα ετονώνετο η μέριμνα των επί κεφαλής των παροικιών και των υπευθύνων εκπροσώπων του Ελληνικού Κράτους. Θα εδημιουργείτο και θα εκαλλιεργείτο μία φιλία μεταξύ των κρατών, τα οποία φιλοξενούν Έλληνας παροίκους.

Ούτε αι Πρεσβείαι, ούτε τα Προξενεία, ούτε τα γραφεία Τύπου και Τουρισμού επαρκούν εις την ικανοποίησιν των ελληνικών συμφερόντων.

Συνοψίζων, δύναμαι να διατυπώσω λακωνικώς την σκοπιμότητα της υπάρξεως του Υπουργείου Αποδήμου Ελληνισμού, χωρίς να γνωρίζω ούτε τας τότε προθέσεις του κ. Παπανδρέου, ούτε τον οργανισμόν τον οποίον είχε εκπονήσει ο φίλος κ. Νικολάου, ο οποίος τότε επρόκειτο να αναλάβη το Υπουργείον Αποδήμου Ελληνισμού και την τελευταίαν στιγμήν, δι΄ αγνώστους εις εμέ λόγους, δεν ανέλαβε.

Το Υπουργείον λοιπόν, θα είχε να επιτελέσει τα εξής:

1. Σύνδεσμος μεταξύ επισήμου Ελλάδος και των έξω αυτής Ελλήνων.

2. Επίγνωσις των πραγματικών συμφερόντων του αποδήμου Ελληνισμού

3. Διατήρησις και τόνωσις του εθνικού αισθήματος και της εμπιστοσύνης προς το Ελληνικόν Κράτος

4. Επαφή των διαφόρων ανά τον κόσμον παροικιών και ανταλλαγή σκέψεων μετά των επί κεφαλής των διαφόρων παροικιών.

5. Επίγνωσις των από μέρους καταστάσεων επί τω σκοπώ μιας κατευθύνσεως εν τη επιδιώξει μιας μεταναστευτικής πολιτικής.

6. Διαφήμισις του ελληνικού ονόματος και της τουριστικής κινήσεως.

7. Πρόσκτησις φίλων της Ελλάδος

8. Άμβλυνσις των πιθανών ενδοπαροικιακών διαφωνιών.

9. Υποστήριξις των ατομικών και των γενικωτέρων οικονομικών, εκπαιδευτικών, εμπορικών, θρησκευτικών, κτλ., συμφερόντων των Ελλήνων

10. Εκλογή των στοιχείων εκείνων, άτινα δύνανται να προσφέρουν εις την αύξησιν της παραγωγής και την τεχνικήν, οικονομικήν, υγειονολογικήν, εκπαιδευτικήν, κτλ., ανασυγκρότησιν της Ελλάδος.

Εις τας στιγμάς ταύτας, τας δυσκόλους, καθ΄ ας τα εξωτερικά μας ζητήματα αμίλλωνται εις σοβαρότητα με τα εσωτερικά, εις τας στιγμάς καθ΄ ας πνέει άνεμος ανασυγκροτήσεως και η ορθοπόδησις μας είναι κοινή σκοπιμότης, ας χρησιμοποιήση η Κυβέρνησις εν μέσον επαφής του ενός και πλέον εκατομμυρίου των Ελλήνων του εξωτερικού με τα επτά του εσωτερικού.

Δεν έχομεν να χάσωμεν τίποτε, εάν από καιρού εις καιρόν έρχεται εδώ εις Υπουργός αρμόδιος – άνευ δεξιώσεων, τελετών, λόγων και γευμάτων – δια να εργασθή ολίγον δια τα συμφέροντα της παροικίας, δια να του ειπούν τον πόνο τους και τας σκέψεις των οι Έλληνες, την λαχτάρα τους για την ησυχία του τόπου μας.

Άλλο Κοινότης, άλλο ο φιλόξενος τόπος, άλλο πρεσβεία, άλλο Υπουργός που έρχεται από την Ελλάδα δια τους παροίκους¨.

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Εορτάζουμε την Εθνεγερσία του 1821, που οδήγησε στην «Ανάσταση» του Γένους μας και στην εγκαθίδρυση του νεώτερου Ελληνικού Κράτους. Οι ηρωικοί Πρόγονοί μας, μετά από αιώνες σκληρής και πικρής σκλαβιάς, επαναστάτησαν για ν’ αποκτήσουν την ελευθερία τους που αποτελεί, άλλωστε, υπαρξιακή αρχή και, άρα, τρόπο ζωής για τους Έλληνες.

Η Ελληνική Επανάσταση εκδηλώθηκε σ’ ένα αντίξοο διεθνές πολιτικό περιβάλλον, όπου επικρατούσε η λογική της διατήρησης ενός, ήδη παρωχημένου όπως συντόμως αποδείχθηκε, status quo. Παρά την σημαντική αυτή αντιξοότητα, το Έθνος των Ελλήνων τόλμησε και αγωνίσθηκε για να ζήσει ελεύθερο και να δημιουργήσει το νεώτερο Ελληνικό Κράτος, συνεχίζοντας ενδόξως την μακραίωνη Ιστορία του.

Σ’ αυτόν τον ξεσηκωμό τους, οι επαναστατημένοι Έλληνες είχαν και την αμέριστη συμπαράσταση ορισμένων από τα πιο φωτισμένα τέκνα Λαών της Ευρώπης, που συμμερίσθηκαν τα ιδανικά της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του Λαού μας και συνεισέφεραν στον υπέρ πάντων Αγώνα τους όχι μόνο τις περιουσίες τους αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και την ίδια την ζωή τους. Επηρεασμένοι από τις δύο μεγάλες επαναστάσεις της Δύσης, την Γαλλική Επανάσταση του 1789 και την Αμερικανική Επανάσταση του 1776, και εμπνεόμενοι ιδίως από το κίνημα του ρομαντισμού, επηρέασαν έντονα τις κοινωνίες όπου ζούσαν και των οποίων ήταν εκλεκτά μέλη, αναπτύσσοντας το, εμβληματικό ιστορικώς, κίνημα του Φιλελληνισμού. Γι’ αυτό, θα τους θυμόμαστε ες αεί με αισθήματα βαθύτατου σεβασμού και ειλικρινούς ευγνωμοσύνης.

Παράλληλα, οι απόδημοι Έλληνες της Οδησσού, της Βιέννης, της Αγίας Πετρούπολης, των Παρισίων, του Βελιγραδίου, της Τεργέστης και πολλών άλλων εστιών της Ομογένειας λαχταρούσαν να δουν την Πατρίδα ελεύθερη, οπότε συστρατεύθηκαν με τους επαναστατημένους αδελφούς τους στον αγώνα «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Ιστορικές μορφές, όπως του Αδαμαντίου Κοραή, του Ρήγα Φεραίου, του Ιωάννη Καποδίστρια, των μελών της Φιλικής Εταιρείας, αναζωπύρωσαν στην Ευρώπη το ενδιαφέρον για την Ελληνική γλώσσα, για τον κλασσικό πολιτισμό και για την εκπαίδευση στις Ελληνικές αξίες, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για την στήριξη στον ξεσηκωμό του ιστορικού Γένους των Ελλήνων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο υπήρξε αλληλεπίδραση ανάμεσα στο φιλελληνικό κλίμα που αναπτυσσόταν στο εξωτερικό και στην κατάσταση που επικρατούσε στην Πατρίδα μας, όπου οι επαναστατημένοι Πρόγονοί μας είχαν διατηρήσει ολοζώντανη την εθνική τους συνείδηση διαμέσου των αιώνων.

Το απαράμιλλο παράδειγμα των προγόνων μας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί στο διηνεκές. Εμείς, οι Ελλαδίτες, και εσείς, οι Απόδημοι Έλληνες απανταχού της Γης, οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα αρραγές μέτωπο συνευθύνης και συντονισμού των ενεργειών μας για την προαγωγή των συμφερόντων της Πατρίδας, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι όλοι μας θα επιδεικνύουμε πάντοτε τον δέοντα σεβασμό προς τις κοινωνίες όπου ζείτε και ευδοκιμείτε. Αυτή η σύμπλευσή μας καθίσταται επιτακτική ιδίως κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία, κατά την οποία αναδεικνύονται κορυφαίες προκλήσεις, των οποίων η έκβαση θα καθορίσει μακροπρόθεσμα το μέλλον της Ελλάδας, όπως και εκείνο της μεγάλης Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας, στην οποία αμετάκλητα ανήκει η Χώρα μας. Αναφέρομαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη. Η Ελλάδα δεν διανοείται τον εαυτό της εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και η τελευταία δεν θα ήταν ποτέ η ίδια χωρίς την Χώρα μας ως μέλος της. Και τούτο όχι μόνον διότι μία από τις τρεις αντηρίδες του ευρωπαϊκού θεσμικού οικοδομήματος είναι το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα αλλά και διότι η Ελλάδα συνιστά κράτος-μέλος που πιστεύει ακράδαντα στην ανάγκη να προχωρήσει ταχέως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, και προς την ευόδωση αυτού του σκοπού θα κινητοποιεί πάντοτε όλες της τις δυνάμεις.

Η Χώρα μας έχει αποδείξει, διαχρονικώς, ότι σέβεται εμπράκτως την διεθνή νομιμότητα. Ταυτοχρόνως, δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση την αποφασιστικότητά της να προστατεύσει αποτελεσματικά την κυριαρχία της, την εδαφική της ακεραιότητα και τα σύνορά της, άρα την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αποτελεί διαρκές χρέος μας να μην λησμονούμε την Κύπρο. Για την Μεγαλόνησο, η οποία εξακολουθεί ν’ αντιμετωπίζει την τραγωδία της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής εδαφών της, πρέπει να διασφαλισθεί λύση βιώσιμη και μόνιμη, πλήρως σύμφωνη με το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρωτογενές και παράγωγο. Για την ευόδωση αυτού του σκοπού, είναι απολύτως αναγκαία η συμπαράσταση και κινητοποίηση και του Απόδημου Ελληνισμού, για την οποίαν είμαι βέβαιος, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την μακρά παράδοσή του ολόπλευρης συμπόρευσης σε ανάλογες προσπάθειες.

Με αυτές τις σκέψεις, χαιρετίζω τις εκδηλώσεις μνήμης του Οικουμενικού Ελληνισμού για την Επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, που έχει ως ορόσημο την 25 Μαρτίου 1821. Και εύχομαι ολόψυχα σ’ εσάς και τις οικογένειές σας υγεία, ευτυχία και πρόοδο.