Κατηγορία: ΣΧΟΛΕΙΑ Ε.Κ.Α.

Η συγκεκριμένη κατηγορία περιέχει ειδήσεις και νέα που σχετίζονται με τις δραστηριότητες των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων της Ε.Κ.Α.

  • Η Εξαετία του Πολυνίκη Όμαρ

    Η Εξαετία του Πολυνίκη Όμαρ

    Είναι ισχυρή η αυτοβεβαίωση που λαμβάνει ένας έφηβος όταν επιβραβεύεται για μια επιτυχία του. Οι μαθητές που συνάμα είναι και αθλητές στα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, οφείλουν απέναντι στους εαυτούς τους, τους διδασκάλους τους που τους διαπαιδαγωγούν και  τους γονείς τους που τους φροντίζουν, να προοδεύουν και να εξελίσσονται μέσω των μαθημάτων τους.

    Ακολούθως ο αθλητισμός, όσον αφορά στη συμμετοχή και την προσπάθεια, είναι και αυτός χρήσιμος καθώς στηρίζει τηρουμένων των αναλογιών, την διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου.

    Γιατί κι εκεί υπάρχει διδαχή, έλεγχος, υπακοή και κόπος για το αποτέλεσμα.

    Σήμερα παρουσιάζουμε στην ιστοσελίδα της Κοινότητάς μας, έναν πολυνίκη αθλητή και μαθητή της Α΄ Λυκείου, ο οποίος πρόσφατα μεταξύ των αθλημάτων που κατέκτησε μετάλλιο, ήταν και στο άλμα εις ύψος.

    Ο Ομάρ Σεχάτα είναι πλέον ο 3ος στην ιστορία του Αβερωφείου σε σειρά επιδόσεων του ανωτέρω αγωνίσματος, και μάλιστα έχει και δύο επιπλέον χρόνια για να καταρρίψει το ρεκόρ και να φθάσει στην πρώτη θέση.  Πριν απ΄ αυτόν  προηγείται ο Ηλίας Σακελλάρης ο οποίος ήταν και κριτής στο ανωτέρω άθλημα των πρόσφατων Μαθητικών Αγώνων, παροτρύνοντας τον νεαρό μαθητή να συνεχίσει τις προσπάθειες του.

    Συνομιλώντας με τον πολυνίκη Όμαρ Σεχάτα μας δήλωσε:

    «Είμαι πολύ χαρούμενος για την επιτυχία μου και θέλω να ευχαριστήσω τον γυμναστή μου κ. Άντελ Σακαρέϊα, που με γυμνάζει από την ηλικία των 10 ετών. Μαζί του γνώρισα επιτυχίες και στο άλμα εις ύψος ήταν συνεχώς δίπλα μου. Μαζί με τη Χριστίνα Γαβριήλ είμαστε οι πολυνίκες του Αβερωφείου. Είναι το 6ο κύπελο που κατακτώ και η Χριστίνα το 5ο. Τη νίκη μου την αφιερώνω στη μητέρα μου για τη βοήθεια της όλα αυτά τα χρόνια».

    Καλές επιτυχίες Όμαρ στη ζωή σου σε όλα τα επίπεδα!

    Η ανωτέρω φωτογραφία είναι από τους αγώνες του 2023.

  • Το μετάλλιο της Χριστίνας Γαβριήλ

    Το μετάλλιο της Χριστίνας Γαβριήλ

    Η μαθήτρια του Αβερώφειου και συνάμα αθλήτρια του Alexandria Shooting Club, Χριστίνα Γαβριήλ κατέκτησε την τρίτη θέση στους αγώνες καγιάκ 500 μέτρων γυναικών κάτω των 18 ετών. Οι αγώνες πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 26 Απριλίου 2024 στο Κάιρο  στο πλαίσιο του Πρωταθλήματος Δημοκρατίας 2024.

    Αισθάνεται κανείς περήφανος όταν νέα παιδιά επιτυγχάνουν στο σχολείο τούς στόχους τους και παράλληλα διακρίνονται στον αθλητισμό. Την Χριστίνα, έφηβη μαθήτρια με ευγένεια και ήθος, τη συναντήσαμε λίγο μετά την απονομή του μεταλλίου της, χαρούμενη να μας διηγείται περί των αγώνων που βίωσε με το κουαρτέτο κωπηλασίας, στο Εντευκτήριο της Ελληνικής Κοινότητας και τους γονείς της να την καμαρώνουν όπως όλοι μας!

    Ευχόμαστε να πολλαπλασιαστούν οι διακρίσεις για την Χριστίνα Γαβριήλ, τόσο στον αθλητισμό όσο και στην σχολική της διαδρομή!

    Για την ιστορία να θυμηθούμε πως οι πρώτοι αγώνες κανόε – καγιάκ χρονολογούνται από το 1869 στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ οι πρώτοι διεθνείς αγώνες φαίνεται να έχουν διοργανωθεί το 1924 στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Το άθλημα κάνει την πρώτη του εμφάνιση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936. Στην Ελλάδα η ιστορία του αθλήματος αρχίζει ουσιαστικά το 1987. 

  • Επίσης Μπόμπιρες… “Καλό Πάσχα!”

    Επίσης Μπόμπιρες… “Καλό Πάσχα!”

    Ο Χρόνος είναι έννοια σχετική! Το χθες απ΄ το σήμερα, απέχει ένα τραγούδι δρόμο. Το αύριο κι από τα δυο, ένα ανοιγόκλεισμα  των ματιών στο στιγμιότυπο που αιχμαλωτίζει ηλικίες.

    Είσαι παιδί και μετά από μια βαθειά ανάσα, βλέπεις το είδωλό σου στον καθρέπτη με γκριζαρισμένα τα μαλλιά και τις ρυτίδες στο μέτωπο γεμάτες εμπειρίες και χαίνουσες πληγές.

    Ξεφυλλίζεις το ημερολόγιο της καρδιάς σου και διαβάζεις για όνειρα που κέντησες  μέσα σ΄ ανεμοθύελλες, γι αγάπες που σε χάραξαν κι έρωτες μαρτυρικούς που μάρκαραν το τατουάζ τους πάνω στη ψυχή σου.

    Τραβάς μια γραμμή να λογαριαστείς με τα χρέη σου, τα πεπραγμένα σου  κι εκείνα  που σ΄ αμάρτησαν και διαπιστώνεις τη ματαιοδοξία του στόχου αλλά και την ομορφιά του ταξιδιού.

    Ήσουν νήπιο, παιδί, έφηβος, νέος, ενήλικας, μεσήλικας, ώριμος, γέρος… και το μεράκι για ζωή ζωγραφίζεται στο βλέμμα σου!

    Πεθαίνεις, Ανασταίνεσαι… ένα Αιώνιο Ζευγάρι η Ζωή και ο Θάνατος!

    Τη Μεγάλη Εβδομάδα πονάς, την Κυριακή το κορμί σου αιματώνεται απ΄ τη χαρά της Ύπαρξης!

    Ξαναγεννιέσαι, ξαναγίνεσαι παιδί, ξαναζείς στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό, στο γυμνάσιο στο λύκειο, στο πανεπιστήμιο, μεγαλώνεις… μα η φωτογραφία στο άλμπουμ της μαμάς, σού θυμίζει πάντοτε πως κάποτε έπλαθες κουλουράκια για να τα προσφέρεις, κάποτε φόρεσες το σκούφο του σεφ για να σε προσέξουν, κάποτε πρόφερες «Καλό Πάσχα» και η κυρία Λένα σου χαμογελούσε που ζούσες μέσα στην αθωότητα και την ασφάλεια που παρέχουν τα παιχνίδια με τα κόκκινα αυγά και τα «εύγε» των μεγάλων.

    Σας ευχαριστούμε νήπια της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας για τις ευχές σας, σ΄ ευχαριστούμε κα Λένα για τους μπόμπιρες αγγέλους που διδάσκεις να ονειρεύονται,  σ΄ ευχαριστούμε Ζωή που ακόμα το τρένο μας τρέχει στις ράγες σου!

    Καλό Πάσχα σε όλο τον κόσμο, με προεξάρχον αίσθημα την Αγάπη!

  • Επίσης Μπόμπιρες… “Καλό Πάσχα!”

    Επίσης Μπόμπιρες… “Καλό Πάσχα!”

    Ο Χρόνος είναι έννοια σχετική! Το χθες απ΄ το σήμερα, απέχει ένα τραγούδι δρόμο. Το αύριο κι από τα δυο, ένα ανοιγόκλεισμα  των ματιών στο στιγμιότυπο που αιχμαλωτίζει ηλικίες.

    Είσαι παιδί και μετά από μια βαθειά ανάσα, βλέπεις το είδωλό σου στον καθρέπτη με γκριζαρισμένα τα μαλλιά και τις ρυτίδες στο μέτωπο γεμάτες εμπειρίες και χαίνουσες πληγές.

    Ξεφυλλίζεις το ημερολόγιο της καρδιάς σου και διαβάζεις για όνειρα που κέντησες  μέσα σ΄ ανεμοθύελλες, γι αγάπες που σε χάραξαν κι έρωτες μαρτυρικούς που μάρκαραν το τατουάζ τους πάνω στη ψυχή σου.

    Τραβάς μια γραμμή να λογαριαστείς με τα χρέη σου, τα πεπραγμένα σου  κι εκείνα  που σ΄ αμάρτησαν και διαπιστώνεις τη ματαιοδοξία του στόχου αλλά και την ομορφιά του ταξιδιού.

    Ήσουν νήπιο, παιδί, έφηβος, νέος, ενήλικας, μεσήλικας, ώριμος, πρεσβύτερος… και το μεράκι για ζωή ζωγραφίζεται στο βλέμμα σου!

    Πεθαίνεις, Ανασταίνεσαι… ένα Αιώνιο Ζευγάρι η Ζωή και ο Θάνατος!

    Τη Μεγάλη Εβδομάδα πονάς, την Κυριακή το κορμί σου αιματώνεται απ΄ τη χαρά της Ύπαρξης!

    Ξαναγεννιέσαι, ξαναγίνεσαι παιδί, ξαναζείς στο νηπιαγωγείο, στο δημοτικό, στο γυμνάσιο στο λύκειο, στο πανεπιστήμιο, μεγαλώνεις… μα η φωτογραφία στο άλμπουμ της μαμάς, σου θυμίζει πάντοτε πως κάποτε έπλαθες κουλουράκια… για να τα προσφέρεις, κάποτε φόρεσες το σκούφο του σεφ για να σε προσέξουν, κάποτε πρόφερες «Καλό Πάσχα» καθώς η κυρία Λένα σου χαμογελούσε που ζούσες μέσα στην αθωότητα και την ασφάλεια που παρέχουν τα παιχνίδια με τα κόκκινα αυγά και τα «εύγε» των μεγάλων.

    Σας ευχαριστούμε νήπια της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας για τις ευχές σας, σ΄ ευχαριστούμε κα Λένα για τους μπόμπιρες αγγέλους που διδάσκεις να ονειρεύονται,  σ ευχαριστούμε Ζωή που ακόμα το τρένο μας τρέχει στις ράγες σου!

    Καλό Πάσχα σε όλο τον κόσμο, με προεξάρχον αίσθημα την Αγάπη!