Η συγκεκριμένη κατηγορία περιέχει ειδήσεις και νέα χωρίς ειδικό περιεχόμενο. Η ενότητα αυτή καλύπτει γενικά γεγονότα κάθε είδους, πολιτικά, πολιτισμικά, οικονομικά κλπ που απασχόλησαν και απασχολούν ευρύτερα τον κόσμο.
Η Αίγυπτος είναι η χώρα που εμπεριέχει στο “DNA” της, πολιτισμό αιώνων. Όλη η αιγυπτιακή επικράτεια ισοδυναμεί με ένα υπαίθρειο μουσείο πολιτισμού και αυτό την καθιστά ως έναν από τους σπουδαιότερους προορισμούς επιστημονικής μελέτης, ιστορικής γνώσης και τουρισμού!
***
Σε μια πλάκα σχεδόν 4.000 ετών που βρέθηκε στην Αίγυπτο διακρίνονται τα ορθογραφικά λάθη ενός μαθητή και οι διορθώσεις από τον δάσκαλό του με κόκκινο χρώμα. Η πλάκα με τα ορθογραφικά λάθη του μαθητή και τις διορθώσεις από τον καθηγητή του με κόκκινο χρώμα χρονολογείται στην περίοδο της 12ης δυναστεία της Αιγύπτου, δηλαδή μεταξύ 1981-1802 π.Χ. Αυτή η πλάκα, που τώρα φυλάσσεται στο μουσείο Metropolitan στη Νέα Υόρκη, δείχνει πώς ένας αρχαίος Αιγύπτιος μαθητής προσπαθεί να εξασκηθεί στη γραφή, ωστόσο ο δάσκαλός του εντόπισε μερικά λάθη που έπρεπε να διορθωθούν. Χρονολογείται στην περίοδο του Μέσου Βασιλείου της Αιγύπτου. Η γραφή που χρησιμοποιείται δεν είναι ακριβώς η ίδια με τα παραδοσιακά ιερογλυφικά που κοσμούν τους τοίχους των μνημείων και τα οποία καταγράφονται σε αρχαίους παπύρους. Η πολυπλοκότητα αυτής της γραφής την έκανε κάπως δύσχρηστη για τον μέσο γράφοντα, έτσι αντικαταστάθηκε σταδιακά από μια απλούστερη χειρόγραφη έκδοση που ονομάζεται ιερατική γραφή. Πληροφορίες για τον μαθητή, που γράφει, καταγράφονται στον πρώτο τόμο του «The Scepter of Egypt» του αιγυπτιολόγου William C. Hayes, ο οποίος ειδικεύτηκε στην ερμηνεία κειμένων. Ο Hayes λέει ότι ένας νεαρός άνδρας ονόματι Iny-su έγραψε αυτό το κομμάτι για να εξασκηθεί στη συγγραφή μιας επιστολής που χρειαζόταν πολύ τυπικό τρόπο γραφής και ευγενική γλώσσα, χρησιμοποιώντας το όνομα του αδελφού του ως παραλήπτη της επιστολής. Ο γραφέας που δίδασκε την τάξη είδε τα λάθη σε ορισμένες από τις εκφράσεις και στην ορθογραφία του Iny-su, και έτσι έκανε διορθώσεις με κόκκινο.
Ο απόδημος Ελληνισμός, η ενίσχυση της φωνής του καθώς και η περαιτέρω βελτίωση των παρεχόμενων σε αυτόν υπηρεσιών αποτελούν κεντρικές προτεραιότητες για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρώτος νόμος που ψηφίστηκε από την παρούσα Βουλή ήταν ο Ν. 5044/2023 για την άρση περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού, ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα των απανταχού Ελλήνων.
Επίσης, έπειτα από συνεργασία των υπουργείων Εξωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, προστέθηκε ειδική ενότητα στο gov.gr για τους απόδημους Έλληνες. Συγκεκριμένα, στην αρχική σελίδα, www.gov.gr, προστέθηκε η ενότητα «Απόδημοι Έλληνες», στην οποία επισημαίνονται οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες υπηρεσίες από Έλληνες που κατοικούν μόνιμα ή πρόσκαιρα στο εξωτερικό. Επιπλέον, ύστερα από συνεργασία των υπουργείων Εξωτερικών και Προστασίας του Πολίτη δημιουργούνται Κινητές Μονάδες Παραλαβής Αιτήσεων Διαβατηρίων από έλληνες πολίτες που κατοικούν σε απομακρυσμένες περιοχές στο εξωτερικό.
Στο πλαίσιο της ψηφιοποίησης του κράτους και στοχεύοντας στην εξατομικευμένη εξυπηρέτηση των αποδήμων, το υπουργείο Εξωτερικών αξιοποιεί σύγχρονα εργαλεία, όπως το Μητρώο Πολιτών που αφορά την απευθείας καταχώριση ληξιαρχικών γεγονότων της αλλοδαπής από τις προξενικές Αρχές και την υπηρεσία MyConsulLive για εξ αποστάσεως εξυπηρέτηση πολιτών μέσω βιντεοκλήσης.
Περαιτέρω, με το έργο «Ψηφιακός Μετασχηματισμός Διαδικασιών Προξενικών Υπηρεσιών», το υπουργείο αλλάζει, εισέρχεται δυναμικά στη νέα εποχή και πρωτοπορεί με τις νέες ψηφιακές υπηρεσίες, οι οποίες βελτιώνουν την επικοινωνία και εξυπηρέτηση των πολιτών στο εξωτερικό και θα εφαρμοστούν στο σύνολο των προξενικών μας Αρχών.
Συγκεκριμένα, λειτουργεί ενσωματωμένος στις ιστοσελίδες όλων των ελληνικών προξενικών Αρχών, ο «Εικονικός Βοηθός» (virtual assistant). Έχει τον ρόλο ενός «Ψηφιακού Υπαλλήλου» και αλληλεπιδρά με τον πολίτη, απαντώντας στις ερωτήσεις που γίνονται σε γραπτή γλώσσα με χρήση τεχνητής νοημοσύνης και προτείνοντας στον συναλλασσόμενο τις ενέργειες που πρέπει να κάνει, ανάλογα με την ερώτηση, σχετικά με κάθε προξενική υπηρεσία.
Παράλληλα, μια νέα υπηρεσία για την ψηφιακή διαχείριση αιτημάτων, αναμένεται να τεθεί σύντομα σε λειτουργία. Πρόκειται ουσιαστικά για μια «ψηφιακή θυρίδα» του πολίτη, που θα περιλαμβάνει ψηφιακή υποβολή αιτημάτων και απαιτούμενων δικαιολογητικών, ψηφιακό έλεγχο των αιτημάτων από τους υπαλλήλους της προξενικής Αρχής, ηλεκτρονική πληρωμή του αντιτίμου των προξενικών υπηρεσιών, παραγωγή και ψηφιακή αποστολή των αιτούμενων εγγράφων, καθώς και επιλογή ημερομηνίας αυτοπρόσωπης παρουσίας στην προξενική Αρχή για τις υπηρεσίες που δεν μπορούν να διεκπεραιωθούν ηλεκτρονικά.
Το υπουργείο Εξωτερικών, συνεπές προς τον κεντρικούς κυβερνητικούς στόχους ψηφιοποίησης του κράτους και βελτίωσης της καθημερινότητας των πολιτών, αξιοποιεί σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία για να φέρει το μητροπολιτικό κέντρο πιο κοντά στην Ομογένεια. Στόχοι του είναι η παροχή πληροφοριών και η εξυπηρέτηση των πολιτών που βρίσκονται στο εξωτερικό, η ταχύτερη επικοινωνία με τους πολίτες, η βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, η αποσυμφόρηση των ελληνικών προξενικών Αρχών, η υποβοήθηση των στελεχών τους στην εξυπηρέτηση του κοινού και η μείωση του κόστους λειτουργίας τους.
Η προσπάθεια, ωστόσο, δεν σταματά εδώ. Ήδη προετοιμάζεται, σε συνεργασία με τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, ένα συνεκτικό πλαίσιο πολιτικών για την ενδυνάμωση των δεσμών με την ελληνική διασπορά, με άξονες, μεταξύ άλλων, την ελληνική γλώσσα, την παράδοση και τον πολιτισμό, με ιδιαίτερη έμφαση στη νέα γενιά.
«Κάθε φορά που ένας ποιητής, ένας ιεροκήρυκας, ένας αρχηγός, ένας μάγος ξεστομίζει ασυναρτησίες, η ανθρωπότητα ξοδεύει αιώνες αποκρυπτογραφώντας το μήνυμα.»
Αυτά τόνιζε σε συνέντευξή του ο Ουμπέρτο Έκο ο επιστήμονας που θεμελίωσε την επιστήμη της Σημειολογίας. Σημειολόγος, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος έγινε ευρέως γνωστός μέσα από το έργο του «Το όνομα του Ρόδου» (1980) το οποίο πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα. Έχει επηρεάσει σε έναν μεγάλο βαθμό και με έναν ανεξίτηλο τρόπο τη σύγχρονη σκέψη μέσα από τα γραπτά του που αφορούν την ιστορία της φιλοσοφίας, τη μαζική επικοινωνία και τη Σημειωτική.
Ότι λοιπόν, είναι για τη διεθνή σκηνή ο Ουμπέρτο Έκο, είναι για την Ελλάδα η καθηγήτρια Πανεπιστημίου κα. Μαρίκα Θωμαδάκη. Η ίδια, λάτρης της ελληνοαιγυπτιακής ιστορίας, του αιγυπτιακού θεάτρου και των καταβολών του και θερμή μελετήτρια του Κωνσταντίνου Καβάφη και των Αιγυπτίων συγγραφέων της σύγχρονης εποχής, γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ειδικεύθηκε στην Σημειολογία του Θεάτρου. Είναι Ομότιμη καθηγήτρια Θεωρίας και Σημειολογίας του θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μελέτες της προωθούν θεωρητικά τη θεατρολογία, με σαφή κατεύθυνση προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Είναι ιδρύτρια και πρόεδρος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και Διευθύντρια εκδόσεως του περιοδικού “Θεατρογραφίες”. Είναι κριτικός θεάτρου, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά θεάτρου της Ελλάδας και του εξωτερικού και συνεργάζεται με ξένα Πανεπιστήμια και διεθνή κέντρα μελέτης του θεάτρου. Επί σειρά ετών διδάσκει ως προσκεκλημένη καθηγήτρια στο θεατρικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Avignon.
Μαρίκα Θωμαδάκη
Έργα της ιδίας: “Lorenzaccio, de Musset: Syntaxe dramatique et discours politique”, 1999. “Σημειωτική του ολικού θεατρικού λόγου”, 1993. “Θεατρολογία και αισθητική. Προς μια θεωρία της ενεργειακής θεατρικότητας”, 1995. “Θεατρολογικοί προβληματισμοί”, 1996. “Κίτρινος θεός”, 1997, “La dramaturgie de Koltes”, 2001. “Η επανάσταση των νεκρών. Του Τάκη Αντωνίου: Το θέατρο του “αθέατου” λόγου”, 2001. “Θεατρικός αντικατοπτρισμός: Εισαγωγή στην παραστασιολογία”, 2001 “Essais sur le tragique”, 2002. “Φιλοσοφία του σημείου και χάος.Το πείραμα της θεατρικής μεταφοράς”, 2003, “Φωτοσκιάσεις των Αρχετύπων: Αναζητώντας το τελικό αίτιο στην Τέχνη και στο Θέατρο”, 2010, “Relire Don Juan de Moliere”, 2014. Πρόσφατα εξέδωσε το «Λεξικό Θεωρίας και Σημειολογίας του Θεάτρου» ένα λεξικό χρησιμότατο για τους νέους ανθρώπους που επιθυμούν να ασχοληθούν με το θέατρο.
Κι επειδή ο Αιγυπτιώτης πληθυσμός, γέννησε πολλούς καλλιτέχνες και σημαντικούς ηθοποιούς που διέπρεψαν, αναδημοσιεύουμε τις απαντήσεις που έδωσε στα ερωτήματα της Ίνας Ακριβού για το περιοδικό «Σελίδες Τέχνης» .
Της Ίνας Ακριβού
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Δωδώνη», το “Λεξικό θεωρίας και σημειολογίας του θεάτρου” της Μαρίκας Θωμαδάκη, ομότιμης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το λεξικό αυτό αποτελεί πρότυπο συγγραφικής μελέτης και οργάνωσης θεατρικών όρων, απευθύνεται σε ειδικό κοινό και λειτουργεί δυνητικά ως εγχειρίδιο της επιστήμης του θεάτρου. Η συγγραφέας επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι: «Το παρόν λεξικό αποτελεί μια πρώτη προσπάθεια, εκ μέρους μου, ερμηνείας του θεατρικού γλωσσικού Είναι και Φαίνεσθαι». Η αναγκαιότητα συγγραφής ενός λεξικού για το θέατρο, δημιούργησε αυτό το εξαιρετικό πόνημα, το οποίο αποτελεί αποκωδικοποιητή όρων και δρωμένων του θεάτρου, κυριολεκτικά από το λήμμα Α έως και το Ω. Είχα την τιμή να συναντήσω την καθηγήτρια κυρία Μαρίκα Θωμαδάκη και να απαντήσει σε μερικές από τις ερωτήσεις μου, σχετικά με το τελευταίο της βιβλίο που είναι το «Λεξικό θεωρίας και σημειολογίας του θεάτρου».
Ι.Α : Κυρία Θωμαδάκη, έχετε γράψει πολλά βιβλία σχετικά με το θέατρο και τη θεωρία όπως την προτείνει η θεατρική σημειωτική. Τι σας ώθησε στο να εκδώσετε λεξικό θεάτρου; Μ.Θ : Αυτό το λεξικό συνιστά ένα ανθολόγιο από μακροχρόνιες κριτικές, που αναφέρονται σε όλα τα θεατρικά είδη του παλαιού, σύγχρονου, μοντέρνου και μεταμοντέρνου θεάτρου. Ι.Α : Έχετε κατηγοριοποιήσει την μετάβαση από την θεωρία στην πράξη του θεάτρου, αναλύοντας τα σχετικά λήμματα… Μ.Θ : Αυτός είναι ο πρώτος τόμος, έπεται και συνέχεια. Ι.Α : Εννοείτε θα εκδοθεί και δεύτερος τόμος; Μ.Θ : Ναι, φυσικά, όσο υπάρχει ανάγκη να ερμηνεύσουμε σε βάθος την φαινομενολογία της θεατρικής γραφής και σκηνικής πράξης. Ι.Α : Ποιο είναι το μέλλον του θεάτρου σε μια κοινωνία που διαρκώς αλλάζει και καταλύονται τα στερεότυπα και τα αρχέτυπα; Μ.Θ : Ζούμε στην εποχή του «Μετά». Ελπίζω στην έμπνευση και δημιουργία του «Μετά Θεάτρου». Από μελλοντικούς εμπνευσμένους θεατρικούς συγγραφείς, σκηνοθέτες και ηθοποιούς που θα εκφράσουν την εποχή τους. Ι.Α : Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο που μου διαθέσατε και σας εύχομαι καλή επιτυχία στα επόμενα σχέδιά σας. Μ.Θ : Σας εύχομαι και εγώ καλή επιτυχία.
Η πυραμίδα χτίστηκε πριν από 4.400 χρόνια για να τιμήσει τον Αιγύπτιο φαραώ Σαχούρα της Πέμπτης Δυναστείας. Νέες ανασκαφές έχουν αποκαλύψει οκτώ άγνωστους μέχρι τώρα αποθηκευτικούς χώρους.
Μια ομάδα από το Julius-Maximilians-Universität του Würzburg εξερεύνησε το μνημείο ως μέρος ενός έργου συντήρησης και αποκατάστασης. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μυστικά δωμάτια μέσα στην Πυραμίδα της Σαχούρα που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν τα αρχαία μυστικά της.
Η έρευνά τους αποκάλυψε έναν αριθμό αποθηκών που δεν είχαν τεκμηριωθεί στο παρελθόν. «Αυτό το πρωτοποριακό έργο αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό ορόσημο στην κατανόηση της πυραμίδας Σαχούρα και της ιστορικής της σημασίας», είπε η ομάδα, με επικεφαλής τον Δρ Μοχάμεντ Ισμαήλ Χάλεντ.
Η Πυραμίδα της Σαχούρα χτίστηκε στα τέλη του 26ου έως τον 25ο αιώνα π.Χ. για τον Σαχούρα (επίσης γνωστό ως Σαχούρε), τον δεύτερο βασιλιά της Πέμπτης Δυναστείας και τον πρώτο βασιλιά που θάφτηκε στο Αμπουσίρ.
Η βασιλεία του Σαχούρα χαρακτηρίστηκε από ειρήνη και ευημερία, σύμφωνα με το Ancient Origins. «Μεταξύ άλλων, ο Σαχούρε έκανε εμπόριο με ξένες χώρες, ανέπτυξε ναυτικό και άνοιξε ορυχεία», εξήγησε ο καθηγητής.
Η πυραμίδα ανασκάφηκε για πρώτη φορά το 1836 από τον John Perring, έναν μηχανικό που εργαζόταν υπό τον συνταγματάρχη Howard Vyse, πριν εξερευνηθεί περαιτέρω από τον αιγυπτιολόγο Ludwig Borchardt το 1907.
Τώρα, περισσότερα από 100 χρόνια αργότερα, οι επιστήμονες μπήκαν ξανά μέσα στην αρχαία πυραμίδα. Η ομάδα αρχικά ξεκίνησε να σταθεροποιήσει την υποδομή της πυραμίδας για να αποτρέψει την κατάρρευσή της.
Ένα μυστικό πέρασμα και τα μυστήρια της πυραμίδας
Χρησιμοποιώντας τρισδιάστατη σάρωση λέιζερ, πραγματοποίησαν λεπτομερείς έρευνες μέσα στην πυραμίδα.Αυτό τους επέτρεψε να δημιουργήσουν ολοκληρωμένους χάρτες τόσο των εκτεταμένων εξωτερικών περιοχών όσο και των στενών διαδρόμων και θαλάμων στο εσωτερικό.
Αποκάλυψε επίσης ένα μυστικό πέρασμα που οδηγούσε σε οκτώ αποθήκες που δεν είχαν ανακαλυφθεί στο παρελθόν. Οι οροφές και τα δάπεδα αυτών των δωματίων έχουν «καταστραφεί πολύ», και παραμένει ασαφές τι ακριβώς ήταν αποθηκευμένο εκεί.
«Αν και το βόρειο και το νότιο τμήμα αυτών των περιοδικών, ειδικά η οροφή και το αρχικό δάπεδο, έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές, τα υπολείμματα των αρχικών τοίχων και των τμημάτων του δαπέδου εξακολουθούν να είναι ορατά», σημείωσε η ομάδα.
Έχοντας ανακαλύψει τα μυστικά δωμάτια, η ομάδα ξεκίνησε να τα επαναφέρει στην παλιά τους αίγλη. «Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης, επιδιώχθηκε μια ισορροπία μεταξύ συντήρησης και παρουσίασης για να διασφαλιστεί η δομική ακεραιότητα των δωματίων, καθιστώντας τα προσβάσιμα για μελλοντική μελέτη και ενδεχομένως στο κοινό», είπαν.
Η ομάδα ελπίζει ότι τα ευρήματα θα βοηθήσουν στην επίλυση των μυστηρίων που παραμένουν σχετικά με την Πυραμίδα της Σαχούρα, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου κατασκευής της και του τι ήταν αποθηκευμένο στα μυστικά δωμάτια.
«Η ανακάλυψη και η αποκατάσταση των αποθηκών αναμένεται να φέρει επανάσταση στην άποψη της ιστορικής ανάπτυξης των πυραμιδικών κατασκευών και να αμφισβητήσει τα υπάρχοντα παραδείγματα στο πεδίο», κατέληξαν.
