Η συγκεκριμένη κατηγορία περιέχει ειδήσεις και νέα χωρίς ειδικό περιεχόμενο. Η ενότητα αυτή καλύπτει γενικά γεγονότα κάθε είδους, πολιτικά, πολιτισμικά, οικονομικά κλπ που απασχόλησαν και απασχολούν ευρύτερα τον κόσμο.
Στην ανακαίνιση της Οικίας Καβάφη αναφέρθηκε με εκτενές άρθρο της η εφημερίδα Guardian, φιλοξενώντας μεταξύ άλλων δηλώσεις του μελετητή του Καβάφη Πίτερ Τζέφρις, ο οποίος σημειώνει πως το διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου στη σημερινή οδό Καβάφη ήταν το «δημιουργικό καταφύγιο» του Αλεξανδρινού ποιητή και εξηγεί πως «δεν είναι τόσο μια ανακαίνιση, όσο μια αναθεώρηση ενός χώρου που ευθυγραμμίζει ξανά τον Καβάφη με τον 21ο αιώνα». Σύμφωνα με τον Τζέφρις, η παγκόσμια αναγνώριση για τον Κωνσταντίνο Καβάφη ήρθε μετά την κηδεία της Τζάκι Κένεντι-Ωνάση, η οποία είχε ζητήσει να απαγγελθεί το αγαπημένο της ποίημα, η «Ιθάκη», και με αυτόν τον τρόπο τον γνώρισε «ένα παγκόσμιο κοινό το οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ ο ίδιος να φανταστεί».
Όπως παρατηρεί ο Μοχάμεντ Ελσαγιέντ, ο επιστάτης που εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες συντηρεί την Οικία Καβάφη: «Ο Καβάφης ήταν πολύ γενναίος. Έγραψε την αλήθεια, έζησε τη ζωή του. Πριν, υπήρχαν λίγοι Αιγύπτιοι που σταματούσαν εδώ. Τώρα είναι πάρα πολλοί, απολαμβάνουν και κατανοούν τι είναι [ο Καβάφης]: ένας παγκόσμιος ποιητής».
Η Αρχαία αιγυπτιακή νεκρόπολη αποκαλύπτει τις ασθένειες που σκότωναν τους πλούσιους
Μια νεκρόπολη που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για πλούσιους
Ακόμη και οι πλούσιοι και οι προνομιούχοι δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από μια σειρά από θανατηφόρες ασθένειες στην Αρχαία Αίγυπτο.
Αυτό καταδεικνύει ένα τεράστιο νεκροταφείο, χιλιάδων ετών, που έχει προσελκύσει το έντονο ενδιαφέρον των αρχαιολόγων στη πλαγιά ενός λόφου στο Ασουάν της Αιγύπτου, πολύ κοντά στον Νείλο.
Η αρχαία νεκρόπολη προσφέρει ένα μέρος για να «γνωρίσουμε καλύτερα τους προγόνους μας και τους ανθρώπους του παρελθόντος, που δεν είναι τόσο διαφορετικοί από εμάς», δήλωσε στο Business Insider η αιγυπτιολόγος Πατρίτσια Πιατσεντίνι.
Η Πιατσεντίνι είναι μέρος μιας ομάδας αρχαιολόγων που μελετά τους τάφους ως μέρος ενός κοινού έργου μεταξύ του Αιγυπτιακού Υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων και του ιταλικού Πανεπιστημίου του Μιλάνου τα τελευταία χρόνια
Η ομάδα έχει αποκαλύψει εντυπωσιακά ευρήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός φορείου που μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει πτώματα στους τάφους και τα βάζα με την ειδική ουσία, που μοιάζει με πίσσα, που μερικές φορές χρησιμοποιούνταν στη μουμιοποίηση.
Πιο πρόσφατα, οι ανασκαφές έχουν στραφεί στα μουμιοποιημένα λείψανα, με τους επιστήμονες να χρησιμοποιούν ακτίνες Χ και αξονικές τομογραφίες στα πτώματα.
Αυτή η τεχνολογία βοήθησε τους επιστήμονες να μάθουν πώς πέθαναν μερικοί αρχαίοι Αιγύπτιοι. Ακόμη και μεταξύ των πλούσιων ελίτ, η αναιμία, ο υποσιτισμός και άλλες ασθένειες ήταν κοινές, διαπίστωσε η ομάδα.
Η περιοχή άρχισε να χρησιμοποιείται ως νεκροταφείο τον 6ο αιώνα π.Χ., δηλαδή μια χιλιετία, πριν από την κατασκευή των πυραμίδων.
Η νεκρόπολη είναι τεράστια, καλύπτει μια έκταση 92.000 τ.μ. και οι επιστήμονες έχουν ερευνήσει μόνο περίπου 33 από τους εκτιμώμενους 300 έως 400 τάφους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η νεκρόπολη δημιουργήθηκε για πλούσιους, καθώς σύμφωνα με την Πιατσεντίνι, οι τάφοι δεν έχουν στοιχεία για τις φτωχότερες τάξεις. Πιθανότατα, οι πιο φτωχοί θα είχαν θαφτεί σε απλούστερους τάφους στην έρημο.
Χημικοί, παλαιοβοτανολόγοι και βιοαρχαιολόγοι εξετάζουν κάθε πτυχή των τάφων, από περιτυλίγματα μούμιας μέχρι υπολείμματα φυτών και οστά ζώων.
«Η αποστολή μας είναι διεπιστημονική», είπε ο Πιατσεντίνι, προσθέτοντας ότι υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε.
Η διαδικασία είναι τόσο αργή και προσεκτική που η ομάδα μπορεί να μελετήσει μόνο μια χούφτα τάφους το χρόνο, είπε ο Πιατσεντίνι.
Οι ειδικοί χρησιμοποιούν τεχνολογία για να ξετυλίξουν ουσιαστικά μουμιοποιημένα υπολείμματα.
Οι πρώτοι εκσκαφείς χρησιμοποιούσαν για την αφαίρεση των περιτυλίξεων από τα σώματα για να τα εξετάσουν. Τώρα, οι ειδικοί χρησιμοποιούν αξονικές τομογραφίες και μηχανές ακτίνων Χ για να «ξετυλίξουν ουσιαστικά» μουμιοποιημένα υπολείμματα.
Αυτό μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να μάθουν νέες πληροφορίες σχετικά με τις τεχνικές μουμιοποίησης. Για παράδειγμα, δύο παιδιά είχαν ράβδους μεταξύ των σπονδύλων τους για να κρατήσουν το σώμα τους τέλεια μετά το θάνατο, είπε η Πιατσεντίνι.
Τα πρώτα αποτελέσματα από ορισμένες έρευνες των ειδικών αποκάλυψαν ότι μεταξύ 30% και 40% των ανθρώπων στους τάφους ήταν παιδιά, από νεογέννητα έως έφηβους.
Πολλοί από τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των πλουσίων, εμφάνισαν σημάδια αναιμίας, υποσιτισμού και άλλων ασθενειών, ενώ οι ερευνητές εκτιμούν ότι ολόκληρες οικογένειες μπορεί να είχαν πεθάνει από φυματίωση.
Εκτός από τις ασθένειες, ο τοκετός ήταν μια άλλη κοινή αιτία θανάτου, τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.
Ο Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος συνεχάρη τον Δρ Badr Abdelatty για τον διορισμό του ως νέου Υπουργού Εξωτερικών της Αιγύπτου, λέγοντας ότι προσβλέπει στη συνέχιση της στενής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
“Οι χώρες μας μοιράζονται ισχυρούς δεσμούς. Ανυπομονώ να συνεργαστούμε στενά, να ενισχύσουμε τη στρατηγική μας συνεργασία και να συνεχίσουμε τη στενή συνεργασία μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου”, έγραψε ο κ. Κόμπος στην πλατφόρμα ‘Χ’.
Ο Υπουργός εκφράζει επίσης τις ευχαριστίες του στον απερχόμενο Υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου Sameh Shoukry για τη στενή συνεργασία και φιλία.
“Στο τέλος μιας μακράς και επιτυχημένης θητείας ως Υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου, θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη στον συνάδελφο και φίλο μου, Sameh Shoukry. Κατά τη διάρκεια της θητείας σας, η Κύπρος και η Αίγυπτος είδαν τις σχέσεις τους να γίνονται πιο στενές από ποτέ. Ευχαριστώ για τη στενή συνεργασία και τη φιλία και σας εύχομαι τα καλύτερα στο μέλλον», ανέφερε ο κ. Κόμπος.
Στις 26/6/2024 η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου τίμησε το σπουδαίο Αιγυπτιώτη παραγωγό ταινιών και πρώην πρόεδρο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Γιώργο Παπαλιό, για το σύνολο της καριέρας του.
Ο Γιώργος Παπαλιός γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1946 και το 1957 ήρθε με την οικογένεια του στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και κατόπιν πήγε στην Αγγλία για πανεπιστημιακή ειδίκευση στα οικονομικά.
Με τον κινηματογράφο ασχολείται από το 1972 σαν παραγωγός, με την εταιρία ¨Positive¨, στηρίζοντας στα πρώτα τους βήματα σκηνοθέτες όπως τον Θόδωρο Αγγελόπουλο ή τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, βοηθώντας έτσι στη δεκαετία του ΄70 τη δημιουργία του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Έχει υπογράψει 14 ταινίες, μεγάλου και μικρού μήκους, μεταξύ των οποίων ¨Μέρες του ΄36¨ και ¨Ο Θίασος¨ του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ¨Τα Χρώματα της Ίριδος¨ του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ¨Δι΄ Ασήμαντον Αφορμήν¨ του Τάσου Ψαρρά, ¨Μοντέλο και Γράμμα στον Ναζίμ Χικμέτ¨ του Κώστα Σφήκα, ¨Κιέριον¨ του Δήμου Θέου, ¨Το Κελί 0¨ του Γιάννη Σμαραγδή κ.ά., οι οποίες απέσπασαν δεκάδες βραβεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ήταν επίσης παραγωγός στις τηλεοπτικές σειρές ¨Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια¨ του Κώστα Αριστόπουλου, ¨Πορεία 090¨ του Τάσου Ψαρρά, αλλά και στο ντοκιμαντέρ ¨Ο Αγώνας των Τυφλών¨ της Μαίρης Παπαλιού.
Από το 1976 η εταιρία ¨Positive¨ επικεντρώνεται κυρίως στην παραγωγή πολιτιστικών ντοκιμαντέρ μεταξύ των οποίων ¨Γυναικεία Πορτρέτα¨, ¨Λυκία¨, ¨Μακεδονία¨, ¨Ήπειρος¨, ¨Έτος Σωκράτη¨, κ.ά.
Την περίοδο 1981-1984 ήταν μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και από το 2006 ως το 2011 κατείχε τη θέση του Προέδρου του. Ασχολείται τέλος, με τα ναυτιλιακά και τα χρηματιστηριακά.
