Η συγκεκριμένη κατηγορία περιέχει ειδήσεις και νέα χωρίς ειδικό περιεχόμενο. Η ενότητα αυτή καλύπτει γενικά γεγονότα κάθε είδους, πολιτικά, πολιτισμικά, οικονομικά κλπ που απασχόλησαν και απασχολούν ευρύτερα τον κόσμο.
Γη της λεμονιάς, της ελιάς γη της αγκαλιάς, της χαράς γη του πεύκου, του κυπαρισσιού των παλικαριών και της αγάπης
Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο
Γη του ξεραμένου λιβαδιού γη της πικραμένης Παναγιάς γη του λίβα, τ’ άδικου χαμού τ’ άγριου καιρού, των ηφαιστείων
Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο
Γη των κοριτσιών που γελούν γη των αγοριών που μεθούν γη του μύρου, του χαιρετισμού Κύπρος της αγάπης και του ονείρου
Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο
«50 Χρόνια… Κύπρος» και το τραγούδι που έγραψε ο Κύπριος Λεωνίδας Μαλένης, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεία Γρηγόρη Μπιθικώτση, εξακολουθεί να συγκινεί, όσο η Κύπρος παραμένει από την 20η Ιουλίου 1974 με εδάφη κατεχόμενα από την εισβολή του Αττίλα..
Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από την ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά την παρουσία του στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου για την Ημέρα Μνήμης από την ολοκλήρωση των 50 χρόνων, κατοχής.
“Πριν από 50 χρόνια τα όμορφα νερά της Κερύνειας βεβηλώθηκαν και το χρυσοπράσινο φύλλο της μεσογείου πατήθηκε με χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους και εκατοντάδες χιλιάδες ελληνοκύπριους αποκλεισμένους από τον ίδιο τους τον τόπο και την Αμμόχωστο να ανασαίνει ακόμα βαριά. Όμως δεν είμαστε εδώ μόνο για να θρηνήσουμε και να τιμήσουμε αλλά και για να αγωνισθούμε και να δικαιωθούμε προβάλλοντας το κυπριακό ως κάτι που προσβάλλει την διεθνή νομιμότητα.“
Συχνάκις και πολλάκις η ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας καθώς και ο «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» λαμβάνουν άρθρα του συγγραφέα και ερευνητή Νικόλαου Νικηταρίδη.
Ο ανωτέρω λόγιος βουτά την πένα του στο μελανοδοχείο του παρελθόντος και καταγράφει πτυχές, συμβάντα και γεγονότα που έλαβαν χώρα στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα παροικία των Αιγυπτιωτών.
Είναι στιγμές κατά τις οποίες ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όσο κι αν η «αποθηκευτική» του δεινότητα δύναται να συμπεριλάβει εκατομμύρια απεικονίσεις εντός του διανοητικού του θυλάκου, ο κυνικός Χρόνος, έχει τον τρόπο να τις διαγράφει ή να απομειώνει την ισχύ τους.
Επιπροσθέτως οι εναλλαγές των γενεών, το θνησιγενές της ανθρώπινης ύπαρξης και η εκ των ων ουκ άνευ “ευγενής φιλοδοξία μας”, απαιτούν την διασφάλιση των ιστορικών πεπραγμένων ως μια ενστικτώδη ανάγκη του ατόμου να αφήσει τη σφραγίδα του στο σύντομο πέρασμά του απ΄ τη ζωή.
Τούτο αποτελεί μια μορφή «ικεσίας» του ανθρώπινου όντος προς την Αθανασία, ώστε να συμπεριλάβει τα έργα και τις ημέρες του στις προβεβλημένες δέλτους της.
Είναι μια ύστατη «μονομαχία» της ύπαρξης με τους επερχόμενους αιώνες, πως τα χνάρια της θα παραμείνουν ζωηρά αποτυπωμένα στο χώμα που πάτησε. Αυτό το γήινο έδαφος που ονόμασε πατρίδα, έδρα, φωλιά, στέκι, σπίτι, τόπο!
Άραγε τι θα γνωρίζαμε για τον Τρωικό Πόλεμο αν δεν υπήρχε ο Όμηρος; Πόσα θα διδασκόμεθα για τον Μέγα Αλέξανδρο αν δεν μας σύστηνε ο Πλούταρχος ένα σημαντικό μέρος του βίου του, όπως και οι άλλοι ιστορικοί που κατέγραψαν τις νίκες, τα πάθη και το τέλος του στρατηλάτη;
Τι γνώση θα εισέπρατταν οι σύγχρονοι Αιγυπτιώτες για το πολιτισμικό μέγεθος των προγόνων τους, αν δεν διατηρούνταν τα Αρχεία των Κοινοτήτων ή των ιδιωτών που τα διαφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού;
Ένα πολύτιμο Αρχείο του Νικόλαου Νικηταρίδη, έφερε στο φως, εκτός του σπάνιου φωτογραφικού υλικού κι εκείνα τα απαραίτητα συνοδευτικά εξιστορήσεων, που δίχως αυτά θα είχαμε ασπρόμαυρα ενσταντανέ άνευ γνώσεως περί αυτών.
Εκκλησιαστικά τελετουργικά, σχολικά δρώμενα, κοινοτικές συγκεντρώσεις, δημιουργίες καλλιτεχνών, συμπεριφορές παροίκων, ευεργέτες και ευεργετήματα, γεννήσεις, θανάτους, επιτεύγματα, επισκέψεις πολιτικών προσώπων και κάθε φύσεως «υψηλές» ή «ταπεινές» εκδηλώσεις της Παροικίας των Αιγυπτιωτών στη Νειλοχώρα, έχουν πλέον ενθυλακωθεί στα ράφια ή τους σκληρούς δίσκους του πολυσήμαντου Αρχείου Νικηταρίδη.
Επιμελητής όλων αυτών ο συγγραφέας που μας παρέχει απλόχερα την πνευματική του τροφή έτσι ώστε να αυξήσουμε τον πληροφοριακό μας χώρο, με ουσιαστική γνώση για το ιστορικό παρελθόν των πατεράδων, των μανάδων μας, των παππούδων μας, των γιαγιάδων μας και των Αιγυπτιωτών που έζησαν σε μια κοινωνία με στατιστικά νούμερα πληθυσμού αριθμούμενα σε δεκάδες χιλιάδες.
Καιρός λοιπόν να αναφερθούμε αποκλειστικά στο «Αρχείο Νικόλαου Νικηταρίδη» και στον ίδιο, εφόσον του οφείλουμε πλείστα ενημερωτικά άρθρα και κείμενα, που είχε και έχει την ευγενή καλοσύνη να μας αποστέλλει.
Στη χώρα των «παπύρων», τα σύγχρονα «Αρχεία» ισοδυναμούν με πολιτισμικό θησαυρό. Γιατί μέσω αυτών εμπλουτίζουμε το παρόν μας, με όλα εκείνα που διαδραματίστηκαν στις δύο πατρίδες μας την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Ας ενημερωθούμε λοιπόν τι πρεσβεύει το προαναφερθέν Αρχείο και ο Επιμελητής του «τροφοδότης» μας.
Αρχείο Νικηταρίδη
Το Αρχείο Νικηταρίδη είναι ιδιωτική, οικογενειακή συλλογή που αποτελεί πλατφόρμα έρευνας του Αιγυπτιωτισμού. Το Αρχείο Νικηταρίδη γνωρίζει ότι η ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου είναι σημαντική, ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη. Με πολύ πάθος και αγάπη, διερευνάμε και μοιραζόμαστε αυτήν την ιστορία, στοχεύοντας στην καλή διατήρηση και προαγωγή της για τις επόμενες γενιές ερευνητών, ονειροπόλων και κυρίως Αιγυπτιωτών. Με δεκάδες χιλιάδες κομμάτια Αιγυπτιωτικού ενδιαφέροντος, θεωρούμε τους εαυτούς μας θεματοφύλακες της πανέμορφης και σεβάσμιας ιστορίας των Ελλήνων της Νειλοχώρας.
Νικόλαος Νικηταρίδης
Ο Νικόλαος Νικηταρίδης είναι Έλληνας συγγραφέας και ερευνητής. Έχει στο ενεργητικό του συλλογές ποιημάτων και διηγημάτων, επιμέλειες εκδόσεων, πάνω από 2.500 δημοσιεύματα κάθε είδους σε αιγυπτιώτικα και μη περιοδικά κι εφημερίδες σε Ευρώπη, Αφρική και Αυστραλία, καθώς και αρκετές μελέτες και διαλέξεις γύρω απ΄ την ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου. Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, έχει αποσπάσει δύο πρώτα ποιητικά βραβεία και μία τιμητική διάκριση διηγήματος στην ελληνική Νότια Αφρική. Αξίζει να σημειωθεί πως τα περισσότερα από τα σχεδόν 30 βιβλία του διατίθενται ολοκληρωτικά υπέρ της Κοινωνικής Πρόνοιας του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων. Για την ακαδημαϊκή και φιλανθρωπική προσφορά του αυτήν στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό έχει τιμηθεί με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου, από την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και ΠατριάρχηΑλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄, όπως και από τον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων για την πολύτιμη σ΄ αυτόν προσφορά του. Το 2019 η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Θεόδωρος είπε για αυτόν : «Είναι ο άνθρωπος που διέσωσε, με τα συγγράμματά του, το έργο και τη δράση των Ελλήνων της Αιγύπτου και όχι μόνον, και που αποτελούν βάλσαμο για να μην λησμονηθούν ποτέ αυτά τα οποία προσέφερε»
Φωτογραφία: Cristian Craciun / Ministry of Tourism and Antiquities of Egypt
Επιγραφές και ανάγλυφα της περιόδου του Νέου Βασιλείου και της ύστερης περιόδου της Δυναστείας των Φαραώ ανακαλύφθηκαν στον βυθό του Νείλου, στην Ασουάν. Σε μία σπουδαία ανακάλυψη κάτω απ’ τα νερά του Νείλου, στην πόλη Ασουάν, προχώρησε μία κοινή αποστολή Αιγύπτιων και Γάλλων αρχαιολόγων. Οι αρχαιολόγοι αποκαλύπτουν τα μυστικά ενός βυθισμένου οικισμού – Το εκπληκτικό μαρμάρινο δάπεδο ρωμαϊκής έπαυλης που βρήκαν είναι ένα κρυμμένος θησαυρός Η αποστολή, η οποία απαρτίζεται απ’ το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, και το Πανεπιστήμιο Paul Valery στο Μονπελιέ, με επικεφαλής τον Δρ. Chris Crassion, ανακάλυψε επιγραφές και περιόδων σημαντικών Φαραώ, μεταξύ των οποίων, ο Αμένοφις ο Γ, ο Τούθμωσις ο Γ’, ο Ψαμμήτιχος ο Γ’, και ο Απρίης. “Η άψογη κατάσταση των επιγραφών έκανε δυνατή την πλήρη αρχαιολογική τους καταγραφή” Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια ενός πρωτοποριακού έργου αρχαιολογικής και φωτογραφικής εξερεύνησης, με επίκεντρο του ενδιαφέροντός της, τις επιγραφές των βράχων της περιοχής όπου βρίσκεται στο φράγμα της Ασουάν. Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα «χαμένο» αλφάβητο που δημιούργησε βιβλικός πολιτισμός πριν από 3.000 χρόνια Ο Δρ. Mohamed Ismail Khaled, γενικός γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, ανέφερε ότι η αποστολή ξεκίνησε την πρώτη φάση εργασιών της, γύρω από τα νησιά Φίλαι και Konosos. Η πλήρης καταγραφή των κειμένων έγινε δυνατή χάρη στην πολύ καλή κατάσταση διατήρησης των επιγραφών.
Η πόλη των 50.000 κατοίκων που ερήμωσε ξαφνικά και το μυστήριο που δεν μπορούν μέχρι και σήμερα να λύσουν οι αρχαιολόγοι.
Λήψη από τα ανάγλυφα που ανακαλύφθηκαν. Φωτογραφία: Μουσείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου
“Αξιοποίηση προηγμένης τεχνολογίας” O Δρ. Hisham El-Leithy, επικεφαλής του τομέα διατήρησης και καταγραφής αιγυπτιακών αρχαιοτήτων, του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, εξήγησε ότι, κατά τη διάρκεια των εργασιών της, η αποστολή αξιοποίησε προηγμένη τεχνολογία. Ανάμεσα στις τεχνικές που εφαρμόστηκαν ήταν η κατάδυση, η αρχαιολογική έρευνα, η υποβρύχια φωτογραφία και λήψη βίντεο, όπως και η φωτογραμμετρία και ο αρχαιολογικός σχεδιασμός. Τα παραπάνω εργαλεία, έκαναν δυνατή την αναγνώριση και την καταγραφή των επιγραφών στους βράχους, τόσο τους βυθισμένους όσο και τους μισοβυθισμένους στον Νείλο, ύστερα από οδηγίες του Υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, σχετικά με τη χρήση διεθνών επιστημονικών διαδικασιών κατά τη διαχείριση αρχαιολογικών ευρημάτων. Απ’ την πλευρά του, ο Δρ. Islam Selim, γενικός γραμματέας του τμήματος υποθαλάσσιων αρχαιοτήτων του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, σημείωσε ότι, τώρα η αποστολή εργάζεται για τη δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων των βραχογραφιών που ανακαλύφθηκαν. Τα μοντέλα αυτά θα μελετηθούν και θα δημοσιευθούν από τους επιστήμονες, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση και την προστασία των αρχαιοτήτων. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της αρχαιολογικής μελέτης, υποδηλώνουν την πιθανότητα εύρεσης νέων επιγραφών και ιστορικών δεδομένων σχετικά με την αρχαία Αίγυπτο ειδικά τη 18η Δυναστεία, στην οποία υπάγεται η Βασιλεία του Τούθμωσι Δ’ και του Αμενόμφι του Γ’, καθώς και πληροφορίων από την Ύστερη Δυναστική Περίοδο, με έμφαση στις δυναστείες του φαραώ Ψαμμήτιχου του Β’ και του Απρίλη. Η αποστολή θα συνεχίσει τις εργασίες της με την ελπίδα της ανακάλυψης περισσότερων μυστικών απ’ το παρελθόν που εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω απ’ τα νερά του μυθικού Νείλου.λ
Ο Αιγυπτιώτης Ιωάννης Μ. Χατζηφώτης, μεγάλη μορφή των γραμμάτων, της συγγραφής και της αρχειακής έρευνας, γεννήθηκε την 14η Απριλίου 1944 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από γονείς Δωδεκανησίους και έφυγε από τη ζωή την 18η Ιουλίου 2006 στην Αθήνα. Πραγματοποίησε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Αβερώφειο και σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα και κοινωνιολογία της θρησκείας στην Κατάνη της Σικελίας. Διετέλεσε Μέγας Άρχων Υπομνηματογράφος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Μέγας Άρχων Ιερομνήμων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Από το 1982 έως το 1998 σύμβουλος και εκπρόσωπος τύπου και δημοσίων σχέσεων του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ και από το 1983 διευθυντής του επισήμου οργάνου της Εκκλησίας της Ελλάδος “Εκκλησιαστική Αλήθεια”. Διευθυντής και εκπρόσωπος τύπου της Ιεράς Συνόδου από το 1984 έως το 1995. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την κριτική βιβλίου, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το θέατρο. Μελετήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ιστορικά, λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά. Στο πολύπλευρο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται εισηγήσεις σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια, δημοσιεύματα σε τιμητικούς τόμους και επετηρίδες και βιβλία με θέμα τη νεοελληνική ιστορία, όπως τα αναφερόμενα στον Άνθιμο Γαζή, τον Θ. Α. Πασχίδη, τον Ν. Δημητρακόπουλο, το Άγιον Όρος, την Πάτμο και τα Μετέωρα, τη Δωδεκάνησο, τους εθνικούς αγώνες της εκκλησίας, τον Γρηγόριο Ε΄, την Αλεξάνδρεια. Έφερε στο φως πλήθος ανεκδότων εγγράφων από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και άλλα ιστορικά αρχεία.
Το έργο του “Αλεξάνδρεια (Οι δύο αιώνες του νεότερου ελληνισμού, 19ος-20ός)” βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρίας Ιστορικών Μελετών επί του Νεοτέρου Ελληνισμού, του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός”, τακτικός εταίρος της Εταιρίας Βυζαντινών Σπουδών, της Μεσογειακής Ακαδημίας της Ρώμης, της Ελλ. Βιβλιογραφικής Εταιρίας, αντιπρόεδρος της Έκκλησης της Ακρόπολης, γενικός γραμματέας της Ένωσης Δημοσιογράφων – Ιδιοκτητών Επιστημονικού Περιοδικού Τύπου, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Συμβούλων Δημοσίων Σχέσεων, αν. γεν. γραμ. της Ελληνικής Επιτροπής των Φίλων της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Υπήρξε τακτικός συνεργάτης όλων σχεδόν των ημερησίων αθηναϊκών εφημερίδων και περιοδικών: “Έθνους”, “Νέων”, “Ελευθεροτυπίας”, “Βραδυνής”, “Εστίας”, “Καθημερινής”, “Απογευματινής”, “Ακρόπολης”, “Εικόνων”, “Επικαίρων”, “Ιστορίας εικονογραφημένης” και αρθρογράφος του “Ελεύθερου Τύπου” στο ένθετο “Ορθοδοξία και ελληνισμός”.
