Η συγκεκριμένη κατηγορία περιέχει ειδήσεις και νέα χωρίς ειδικό περιεχόμενο. Η ενότητα αυτή καλύπτει γενικά γεγονότα κάθε είδους, πολιτικά, πολιτισμικά, οικονομικά κλπ που απασχόλησαν και απασχολούν ευρύτερα τον κόσμο.
Ο Τζόνι Μύρος, ο δικός μας άνθρωπος, η καθημερινή μορφή που καλημερίζαμε άπαντες στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, μας αποχαιρέτησε.
Τραγικό το άκουσμα της είδησης που έφθασε στ΄ αυτιά των παροίκων την Τετάρτη 24 Ιουλίου 2024.
“Ο Τζόνι μας είπε Αντίο”…
Πρόσκοπος, ντράμερ, κηπουρός, πολυτεχνίτης, ο Τζόνι που αφιέρωσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην προσπάθειά του να ομορφύνουν οι κήποι του Ελληνικού Τετραγώνου!
Μιλούσε με τα δέντρα, με τα φυτά, μύριζε τα λουλούδια που φύτευε και το χαμόγελο της ικανοποίησης σχηματιζόταν πανώριο στο πρόσωπό του.
Τα τελευταία του λόγια πριν βγει από την εντατική ήταν: “Ευχαριστώ τον Θεό που με βοήθησε, ευχαριστώ πολύ και την Κοινότητα που με φρόντισε στο καλύτερο νοσοκομείο. Αύριο ευτυχώς θα φύγω μάλλον για το σπίτι”.
Δυστυχώς ο Τζόνι έφυγε… αλλά για να συναντήσει τους συμπάροικους που έφυγαν πριν απ αυτόν.
Εκεί θα τους μιλήσει για όλα όσα έζησε, όσα αγάπησε, όσα η ζωή του προσέφερε κι όσα του πήρε.
Θα ενημερώσει τον Καβάφη ότι πρόσφατα ανέδειξε στον κήπο του Γενικού Προξενείου, την κρυμμένη στους θάμνους προτομή του.
Ίσως ενημερώσει και τον Τοσίτσα για το κηπάριο που δημιούργησε στο προαύλιο του Αβερωφείου, στο σημείο που η δική του προτομή επιτηρεί τον χώρο που ίδρυσε ως ευεργέτης των Αιγυπτιωτών!
Τον Τζόνι μας αποχαιρετούμε αύριο Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024, στις 12 το μεσημέρι στα Κοιμητήρια της Ελληνικής Κοινότητας.
Μετά θα έχουμε χρόνο να μιλήσουμε περισσότερο για τον φίλο μας.
Να μνημονεύσουμε τον Τζόνι Μύρο , που τα βράδια έπινε τον καφέ του στο Εντευκτήριο της ΕΚΑ, στην ίδια πάντα θέση.
Όταν ένα ελληνικό πολεμικό πλοίο ρίχνει άγκυρα στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και φιλοξενείται από τη φίλη χώρα της Αιγύπτου, το αίσθημα της ασφάλειας διαπερνά τους Αιγυπτιώτες, καθότι διαπιστώνουν εν τοις πράγμασι ότι οι δύο λαοί μας εξακολουθούν από αρχαιοτάτων χρόνων να συνδέονται με άρρηκτους δεσμούς σε όλους τους τομείς.
Αυτή την ικανοποίηση εισέπραξαν και με το αρματαγωγό «Χίος» που κατέπλευσε στα ειρηνικά νερά της αλεξανδρινής πόλης. Εκεί όπου ο ελληνισμός διαδραμάτισε επί χρόνια σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και τη διαμόρφωσή της.
Η πρόσκληση προς τους θεσμικούς παράγοντες εκ μέρους του κυβερνήτη του πολεμικού πλοίου, ήταν αντάξια της ναυτικής παράδοσης, του πρωτοκόλλου και της ευγένειας και παρά την απουσία – ένεκα θερινών διακοπών – πλείστων εκπροσώπων της κοινωνικής ζωής, η παροικία εκπροσωπήθηκε επαξίως.
Ο Ακόλουθος Άμυνας της Ελλάδας στο Κάιρο Πλοίαρχος κ. Μιχαήλ Τσιλιγκάκης έδωσε το «παρών» ενώ παράλληλα είχε προσκαλέσει ως υπεύθυνος τους θεσμικούς εκπροσώπους, με προεξάρχουσα μορφή τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρο Β΄, συνοδευόμενο από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Πηλουσίου κ. Νάρκισσο Πατριαρχικό Επίτροπο.
Παρευρέθησαν εκτός των προαναφερομένων: ο Σύνδεσμος του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια Πλοίαρχος κ. Κωνσταντίνος Βαρουξής, Ο ΑΚΑΜ της Κύπρου Συνταγματάρχης Μηχανικού κ. Κωνσταντίνος Χατζηκωστής, ο Σύμβουλος της Πρεσβείας της Ελλάδας στο Κάιρο κ. Αθανάσιος Λεούσης, ενώ από την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας παρόντες ήσαν, ο Γενικός Γραμματέας κ. Νικόλαος Κατσιμπρής, ο Αντιπρόεδρος Β΄ κ. Νικόλαος Κόπελος και ο Διευθυντής κ. Γεώργιος Μπούλος συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Αλίν. Ιδιαιτέρως τιμητική ήταν η παρουσία των πλοιάρχων του Ναυτικού και των υψηλόβαθμων αξιωματούχων του Αιγυπτιακού κράτους, οι οποίοι λάμπρυναν την δεξίωση που παρέθεσε ο κυβερνήτης του πολεμικού πλοίου «Χίος».
Από τα σωματεία της πόλης, παρούσα η Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας και του «Πτολεμαίου Α΄» κα. Λιλίκα Θλιβίτου και η Πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου κα. Μάχη Γαβαλά μετά του συζύγου της.
Ο κ. Απόστολος Τόδης με την σύζυγό του Φωτεινή παρευρέθη εκ μέρους Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια, ενώ το «παρών» έδωσε και ο υπεύθυνος του κοινοτικού γκαράζ και του Ευαγγελισμού ο κ. Γεώργιος Άστωρ συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Όλγα.
Να τονισθεί η τιμητική παρουσία του Προξένου του Λιβάνου και του επιτίμου Προξένου της Ιταλίας κ. Μάριο ντε Πασκουάλε και του ΑΚΑΜ της Αργεντινής Συνταγματάρχη Γουόλτερ Νιέττο.
Ο καπετάνιος κ. Σιδεράς καλωσόρισε άπαντες για την παρουσία τους στο Αρματαγωγό «Χίος», ο Σύμβουλος της Πρεσβείας κ. Αθανάσιος Λεούσης ανεφέρθη στην φιλοξενία και την δύναμη της ελληνοαιγυπτιακής φιλίας που έχουν δημιουργήσει οι δύο φίλιες χώρες μας με όλα τα θετικά αποτελέσματα, ενώ ο Μακαριώτατος συγκίνησε όπως πάντα τους παρευρισκομένους τονίζοντας ότι είναι ευλογία να βρίσκεται επάνω στο πλοίο και συνάμα υπενθύμισε σε όλους με τον λόγο του, την αξία της συνεργασίας των κρατών μας για την ειρήνη, την ασφάλεια και την ομόνοια.
Οι δόκιμοι και το πλήρωμα του πλοίου, άνδρες γυναίκες, χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς της Χίου, της Κρήτης τους οποίους αφιέρωσαν στον Πατριάρχη και της Ικαρίαςι καταχειροκροτούμενοι για την χορευτική τους δεινότητα.
Και βέβαια ο πλούσιος μπουφές με ποτά, αναψυκτικά, εδέσματα και φρούτα, δημιούργησε σε όλους το ερέθισμα για χαλαρή διάθεση, συζήτηση και επικοινωνία.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εύχεται στο Αρματαγωγό «Χίος» ήρεμες θάλασσες, τα δε ταξίδια του να είναι πάντα ειρηνικά, με την Ελλάδα και την Αίγυπτο να αποτελούν τους πυλώνες σταθερότητας σε όλη τη Μεσόγειο!
Γη της λεμονιάς, της ελιάς γη της αγκαλιάς, της χαράς γη του πεύκου, του κυπαρισσιού των παλικαριών και της αγάπης
Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο
Γη του ξεραμένου λιβαδιού γη της πικραμένης Παναγιάς γη του λίβα, τ’ άδικου χαμού τ’ άγριου καιρού, των ηφαιστείων
Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο
Γη των κοριτσιών που γελούν γη των αγοριών που μεθούν γη του μύρου, του χαιρετισμού Κύπρος της αγάπης και του ονείρου
Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο
«50 Χρόνια… Κύπρος» και το τραγούδι που έγραψε ο Κύπριος Λεωνίδας Μαλένης, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεία Γρηγόρη Μπιθικώτση, εξακολουθεί να συγκινεί, όσο η Κύπρος παραμένει από την 20η Ιουλίου 1974 με εδάφη κατεχόμενα από την εισβολή του Αττίλα..
Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από την ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά την παρουσία του στο Προεδρικό Μέγαρο της Κύπρου για την Ημέρα Μνήμης από την ολοκλήρωση των 50 χρόνων, κατοχής.
“Πριν από 50 χρόνια τα όμορφα νερά της Κερύνειας βεβηλώθηκαν και το χρυσοπράσινο φύλλο της μεσογείου πατήθηκε με χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους και εκατοντάδες χιλιάδες ελληνοκύπριους αποκλεισμένους από τον ίδιο τους τον τόπο και την Αμμόχωστο να ανασαίνει ακόμα βαριά. Όμως δεν είμαστε εδώ μόνο για να θρηνήσουμε και να τιμήσουμε αλλά και για να αγωνισθούμε και να δικαιωθούμε προβάλλοντας το κυπριακό ως κάτι που προσβάλλει την διεθνή νομιμότητα.“
Συχνάκις και πολλάκις η ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας καθώς και ο «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» λαμβάνουν άρθρα του συγγραφέα και ερευνητή Νικόλαου Νικηταρίδη.
Ο ανωτέρω λόγιος βουτά την πένα του στο μελανοδοχείο του παρελθόντος και καταγράφει πτυχές, συμβάντα και γεγονότα που έλαβαν χώρα στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα παροικία των Αιγυπτιωτών.
Είναι στιγμές κατά τις οποίες ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όσο κι αν η «αποθηκευτική» του δεινότητα δύναται να συμπεριλάβει εκατομμύρια απεικονίσεις εντός του διανοητικού του θυλάκου, ο κυνικός Χρόνος, έχει τον τρόπο να τις διαγράφει ή να απομειώνει την ισχύ τους.
Επιπροσθέτως οι εναλλαγές των γενεών, το θνησιγενές της ανθρώπινης ύπαρξης και η εκ των ων ουκ άνευ “ευγενής φιλοδοξία μας”, απαιτούν την διασφάλιση των ιστορικών πεπραγμένων ως μια ενστικτώδη ανάγκη του ατόμου να αφήσει τη σφραγίδα του στο σύντομο πέρασμά του απ΄ τη ζωή.
Τούτο αποτελεί μια μορφή «ικεσίας» του ανθρώπινου όντος προς την Αθανασία, ώστε να συμπεριλάβει τα έργα και τις ημέρες του στις προβεβλημένες δέλτους της.
Είναι μια ύστατη «μονομαχία» της ύπαρξης με τους επερχόμενους αιώνες, πως τα χνάρια της θα παραμείνουν ζωηρά αποτυπωμένα στο χώμα που πάτησε. Αυτό το γήινο έδαφος που ονόμασε πατρίδα, έδρα, φωλιά, στέκι, σπίτι, τόπο!
Άραγε τι θα γνωρίζαμε για τον Τρωικό Πόλεμο αν δεν υπήρχε ο Όμηρος; Πόσα θα διδασκόμεθα για τον Μέγα Αλέξανδρο αν δεν μας σύστηνε ο Πλούταρχος ένα σημαντικό μέρος του βίου του, όπως και οι άλλοι ιστορικοί που κατέγραψαν τις νίκες, τα πάθη και το τέλος του στρατηλάτη;
Τι γνώση θα εισέπρατταν οι σύγχρονοι Αιγυπτιώτες για το πολιτισμικό μέγεθος των προγόνων τους, αν δεν διατηρούνταν τα Αρχεία των Κοινοτήτων ή των ιδιωτών που τα διαφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού;
Ένα πολύτιμο Αρχείο του Νικόλαου Νικηταρίδη, έφερε στο φως, εκτός του σπάνιου φωτογραφικού υλικού κι εκείνα τα απαραίτητα συνοδευτικά εξιστορήσεων, που δίχως αυτά θα είχαμε ασπρόμαυρα ενσταντανέ άνευ γνώσεως περί αυτών.
Εκκλησιαστικά τελετουργικά, σχολικά δρώμενα, κοινοτικές συγκεντρώσεις, δημιουργίες καλλιτεχνών, συμπεριφορές παροίκων, ευεργέτες και ευεργετήματα, γεννήσεις, θανάτους, επιτεύγματα, επισκέψεις πολιτικών προσώπων και κάθε φύσεως «υψηλές» ή «ταπεινές» εκδηλώσεις της Παροικίας των Αιγυπτιωτών στη Νειλοχώρα, έχουν πλέον ενθυλακωθεί στα ράφια ή τους σκληρούς δίσκους του πολυσήμαντου Αρχείου Νικηταρίδη.
Επιμελητής όλων αυτών ο συγγραφέας που μας παρέχει απλόχερα την πνευματική του τροφή έτσι ώστε να αυξήσουμε τον πληροφοριακό μας χώρο, με ουσιαστική γνώση για το ιστορικό παρελθόν των πατεράδων, των μανάδων μας, των παππούδων μας, των γιαγιάδων μας και των Αιγυπτιωτών που έζησαν σε μια κοινωνία με στατιστικά νούμερα πληθυσμού αριθμούμενα σε δεκάδες χιλιάδες.
Καιρός λοιπόν να αναφερθούμε αποκλειστικά στο «Αρχείο Νικόλαου Νικηταρίδη» και στον ίδιο, εφόσον του οφείλουμε πλείστα ενημερωτικά άρθρα και κείμενα, που είχε και έχει την ευγενή καλοσύνη να μας αποστέλλει.
Στη χώρα των «παπύρων», τα σύγχρονα «Αρχεία» ισοδυναμούν με πολιτισμικό θησαυρό. Γιατί μέσω αυτών εμπλουτίζουμε το παρόν μας, με όλα εκείνα που διαδραματίστηκαν στις δύο πατρίδες μας την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Ας ενημερωθούμε λοιπόν τι πρεσβεύει το προαναφερθέν Αρχείο και ο Επιμελητής του «τροφοδότης» μας.
Αρχείο Νικηταρίδη
Το Αρχείο Νικηταρίδη είναι ιδιωτική, οικογενειακή συλλογή που αποτελεί πλατφόρμα έρευνας του Αιγυπτιωτισμού. Το Αρχείο Νικηταρίδη γνωρίζει ότι η ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου είναι σημαντική, ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη. Με πολύ πάθος και αγάπη, διερευνάμε και μοιραζόμαστε αυτήν την ιστορία, στοχεύοντας στην καλή διατήρηση και προαγωγή της για τις επόμενες γενιές ερευνητών, ονειροπόλων και κυρίως Αιγυπτιωτών. Με δεκάδες χιλιάδες κομμάτια Αιγυπτιωτικού ενδιαφέροντος, θεωρούμε τους εαυτούς μας θεματοφύλακες της πανέμορφης και σεβάσμιας ιστορίας των Ελλήνων της Νειλοχώρας.
Νικόλαος Νικηταρίδης
Ο Νικόλαος Νικηταρίδης είναι Έλληνας συγγραφέας και ερευνητής. Έχει στο ενεργητικό του συλλογές ποιημάτων και διηγημάτων, επιμέλειες εκδόσεων, πάνω από 2.500 δημοσιεύματα κάθε είδους σε αιγυπτιώτικα και μη περιοδικά κι εφημερίδες σε Ευρώπη, Αφρική και Αυστραλία, καθώς και αρκετές μελέτες και διαλέξεις γύρω απ΄ την ιστορία των Ελλήνων της Αιγύπτου. Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, έχει αποσπάσει δύο πρώτα ποιητικά βραβεία και μία τιμητική διάκριση διηγήματος στην ελληνική Νότια Αφρική. Αξίζει να σημειωθεί πως τα περισσότερα από τα σχεδόν 30 βιβλία του διατίθενται ολοκληρωτικά υπέρ της Κοινωνικής Πρόνοιας του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων. Για την ακαδημαϊκή και φιλανθρωπική προσφορά του αυτήν στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό έχει τιμηθεί με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου, από την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και ΠατριάρχηΑλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄, όπως και από τον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων για την πολύτιμη σ΄ αυτόν προσφορά του. Το 2019 η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Θεόδωρος είπε για αυτόν : «Είναι ο άνθρωπος που διέσωσε, με τα συγγράμματά του, το έργο και τη δράση των Ελλήνων της Αιγύπτου και όχι μόνον, και που αποτελούν βάλσαμο για να μην λησμονηθούν ποτέ αυτά τα οποία προσέφερε»
Φωτογραφία: Cristian Craciun / Ministry of Tourism and Antiquities of Egypt
Επιγραφές και ανάγλυφα της περιόδου του Νέου Βασιλείου και της ύστερης περιόδου της Δυναστείας των Φαραώ ανακαλύφθηκαν στον βυθό του Νείλου, στην Ασουάν. Σε μία σπουδαία ανακάλυψη κάτω απ’ τα νερά του Νείλου, στην πόλη Ασουάν, προχώρησε μία κοινή αποστολή Αιγύπτιων και Γάλλων αρχαιολόγων. Οι αρχαιολόγοι αποκαλύπτουν τα μυστικά ενός βυθισμένου οικισμού – Το εκπληκτικό μαρμάρινο δάπεδο ρωμαϊκής έπαυλης που βρήκαν είναι ένα κρυμμένος θησαυρός Η αποστολή, η οποία απαρτίζεται απ’ το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, και το Πανεπιστήμιο Paul Valery στο Μονπελιέ, με επικεφαλής τον Δρ. Chris Crassion, ανακάλυψε επιγραφές και περιόδων σημαντικών Φαραώ, μεταξύ των οποίων, ο Αμένοφις ο Γ, ο Τούθμωσις ο Γ’, ο Ψαμμήτιχος ο Γ’, και ο Απρίης. “Η άψογη κατάσταση των επιγραφών έκανε δυνατή την πλήρη αρχαιολογική τους καταγραφή” Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια ενός πρωτοποριακού έργου αρχαιολογικής και φωτογραφικής εξερεύνησης, με επίκεντρο του ενδιαφέροντός της, τις επιγραφές των βράχων της περιοχής όπου βρίσκεται στο φράγμα της Ασουάν. Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα «χαμένο» αλφάβητο που δημιούργησε βιβλικός πολιτισμός πριν από 3.000 χρόνια Ο Δρ. Mohamed Ismail Khaled, γενικός γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, ανέφερε ότι η αποστολή ξεκίνησε την πρώτη φάση εργασιών της, γύρω από τα νησιά Φίλαι και Konosos. Η πλήρης καταγραφή των κειμένων έγινε δυνατή χάρη στην πολύ καλή κατάσταση διατήρησης των επιγραφών.
Η πόλη των 50.000 κατοίκων που ερήμωσε ξαφνικά και το μυστήριο που δεν μπορούν μέχρι και σήμερα να λύσουν οι αρχαιολόγοι.
Λήψη από τα ανάγλυφα που ανακαλύφθηκαν. Φωτογραφία: Μουσείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου
“Αξιοποίηση προηγμένης τεχνολογίας” O Δρ. Hisham El-Leithy, επικεφαλής του τομέα διατήρησης και καταγραφής αιγυπτιακών αρχαιοτήτων, του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, εξήγησε ότι, κατά τη διάρκεια των εργασιών της, η αποστολή αξιοποίησε προηγμένη τεχνολογία. Ανάμεσα στις τεχνικές που εφαρμόστηκαν ήταν η κατάδυση, η αρχαιολογική έρευνα, η υποβρύχια φωτογραφία και λήψη βίντεο, όπως και η φωτογραμμετρία και ο αρχαιολογικός σχεδιασμός. Τα παραπάνω εργαλεία, έκαναν δυνατή την αναγνώριση και την καταγραφή των επιγραφών στους βράχους, τόσο τους βυθισμένους όσο και τους μισοβυθισμένους στον Νείλο, ύστερα από οδηγίες του Υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, σχετικά με τη χρήση διεθνών επιστημονικών διαδικασιών κατά τη διαχείριση αρχαιολογικών ευρημάτων. Απ’ την πλευρά του, ο Δρ. Islam Selim, γενικός γραμματέας του τμήματος υποθαλάσσιων αρχαιοτήτων του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων, σημείωσε ότι, τώρα η αποστολή εργάζεται για τη δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων των βραχογραφιών που ανακαλύφθηκαν. Τα μοντέλα αυτά θα μελετηθούν και θα δημοσιευθούν από τους επιστήμονες, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση και την προστασία των αρχαιοτήτων. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της αρχαιολογικής μελέτης, υποδηλώνουν την πιθανότητα εύρεσης νέων επιγραφών και ιστορικών δεδομένων σχετικά με την αρχαία Αίγυπτο ειδικά τη 18η Δυναστεία, στην οποία υπάγεται η Βασιλεία του Τούθμωσι Δ’ και του Αμενόμφι του Γ’, καθώς και πληροφορίων από την Ύστερη Δυναστική Περίοδο, με έμφαση στις δυναστείες του φαραώ Ψαμμήτιχου του Β’ και του Απρίλη. Η αποστολή θα συνεχίσει τις εργασίες της με την ελπίδα της ανακάλυψης περισσότερων μυστικών απ’ το παρελθόν που εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω απ’ τα νερά του μυθικού Νείλου.λ
Ο Αιγυπτιώτης Ιωάννης Μ. Χατζηφώτης, μεγάλη μορφή των γραμμάτων, της συγγραφής και της αρχειακής έρευνας, γεννήθηκε την 14η Απριλίου 1944 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από γονείς Δωδεκανησίους και έφυγε από τη ζωή την 18η Ιουλίου 2006 στην Αθήνα. Πραγματοποίησε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Αβερώφειο και σπούδασε φιλολογία στην Αθήνα και κοινωνιολογία της θρησκείας στην Κατάνη της Σικελίας. Διετέλεσε Μέγας Άρχων Υπομνηματογράφος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Μέγας Άρχων Ιερομνήμων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Από το 1982 έως το 1998 σύμβουλος και εκπρόσωπος τύπου και δημοσίων σχέσεων του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ και από το 1983 διευθυντής του επισήμου οργάνου της Εκκλησίας της Ελλάδος “Εκκλησιαστική Αλήθεια”. Διευθυντής και εκπρόσωπος τύπου της Ιεράς Συνόδου από το 1984 έως το 1995. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την κριτική βιβλίου, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το θέατρο. Μελετήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ιστορικά, λογοτεχνικά και επιστημονικά περιοδικά. Στο πολύπλευρο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται εισηγήσεις σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια, δημοσιεύματα σε τιμητικούς τόμους και επετηρίδες και βιβλία με θέμα τη νεοελληνική ιστορία, όπως τα αναφερόμενα στον Άνθιμο Γαζή, τον Θ. Α. Πασχίδη, τον Ν. Δημητρακόπουλο, το Άγιον Όρος, την Πάτμο και τα Μετέωρα, τη Δωδεκάνησο, τους εθνικούς αγώνες της εκκλησίας, τον Γρηγόριο Ε΄, την Αλεξάνδρεια. Έφερε στο φως πλήθος ανεκδότων εγγράφων από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και άλλα ιστορικά αρχεία.
Το έργο του “Αλεξάνδρεια (Οι δύο αιώνες του νεότερου ελληνισμού, 19ος-20ός)” βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρίας Ιστορικών Μελετών επί του Νεοτέρου Ελληνισμού, του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός”, τακτικός εταίρος της Εταιρίας Βυζαντινών Σπουδών, της Μεσογειακής Ακαδημίας της Ρώμης, της Ελλ. Βιβλιογραφικής Εταιρίας, αντιπρόεδρος της Έκκλησης της Ακρόπολης, γενικός γραμματέας της Ένωσης Δημοσιογράφων – Ιδιοκτητών Επιστημονικού Περιοδικού Τύπου, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Συμβούλων Δημοσίων Σχέσεων, αν. γεν. γραμ. της Ελληνικής Επιτροπής των Φίλων της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Υπήρξε τακτικός συνεργάτης όλων σχεδόν των ημερησίων αθηναϊκών εφημερίδων και περιοδικών: “Έθνους”, “Νέων”, “Ελευθεροτυπίας”, “Βραδυνής”, “Εστίας”, “Καθημερινής”, “Απογευματινής”, “Ακρόπολης”, “Εικόνων”, “Επικαίρων”, “Ιστορίας εικονογραφημένης” και αρθρογράφος του “Ελεύθερου Τύπου” στο ένθετο “Ορθοδοξία και ελληνισμός”.
Στην ανακαίνιση της Οικίας Καβάφη αναφέρθηκε με εκτενές άρθρο της η εφημερίδα Guardian, φιλοξενώντας μεταξύ άλλων δηλώσεις του μελετητή του Καβάφη Πίτερ Τζέφρις, ο οποίος σημειώνει πως το διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου στη σημερινή οδό Καβάφη ήταν το «δημιουργικό καταφύγιο» του Αλεξανδρινού ποιητή και εξηγεί πως «δεν είναι τόσο μια ανακαίνιση, όσο μια αναθεώρηση ενός χώρου που ευθυγραμμίζει ξανά τον Καβάφη με τον 21ο αιώνα». Σύμφωνα με τον Τζέφρις, η παγκόσμια αναγνώριση για τον Κωνσταντίνο Καβάφη ήρθε μετά την κηδεία της Τζάκι Κένεντι-Ωνάση, η οποία είχε ζητήσει να απαγγελθεί το αγαπημένο της ποίημα, η «Ιθάκη», και με αυτόν τον τρόπο τον γνώρισε «ένα παγκόσμιο κοινό το οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ ο ίδιος να φανταστεί».
Όπως παρατηρεί ο Μοχάμεντ Ελσαγιέντ, ο επιστάτης που εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες συντηρεί την Οικία Καβάφη: «Ο Καβάφης ήταν πολύ γενναίος. Έγραψε την αλήθεια, έζησε τη ζωή του. Πριν, υπήρχαν λίγοι Αιγύπτιοι που σταματούσαν εδώ. Τώρα είναι πάρα πολλοί, απολαμβάνουν και κατανοούν τι είναι [ο Καβάφης]: ένας παγκόσμιος ποιητής».
Η Αρχαία αιγυπτιακή νεκρόπολη αποκαλύπτει τις ασθένειες που σκότωναν τους πλούσιους
Μια νεκρόπολη που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για πλούσιους
Ακόμη και οι πλούσιοι και οι προνομιούχοι δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από μια σειρά από θανατηφόρες ασθένειες στην Αρχαία Αίγυπτο.
Αυτό καταδεικνύει ένα τεράστιο νεκροταφείο, χιλιάδων ετών, που έχει προσελκύσει το έντονο ενδιαφέρον των αρχαιολόγων στη πλαγιά ενός λόφου στο Ασουάν της Αιγύπτου, πολύ κοντά στον Νείλο.
Η αρχαία νεκρόπολη προσφέρει ένα μέρος για να «γνωρίσουμε καλύτερα τους προγόνους μας και τους ανθρώπους του παρελθόντος, που δεν είναι τόσο διαφορετικοί από εμάς», δήλωσε στο Business Insider η αιγυπτιολόγος Πατρίτσια Πιατσεντίνι.
Η Πιατσεντίνι είναι μέρος μιας ομάδας αρχαιολόγων που μελετά τους τάφους ως μέρος ενός κοινού έργου μεταξύ του Αιγυπτιακού Υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων και του ιταλικού Πανεπιστημίου του Μιλάνου τα τελευταία χρόνια
Η ομάδα έχει αποκαλύψει εντυπωσιακά ευρήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός φορείου που μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει πτώματα στους τάφους και τα βάζα με την ειδική ουσία, που μοιάζει με πίσσα, που μερικές φορές χρησιμοποιούνταν στη μουμιοποίηση.
Πιο πρόσφατα, οι ανασκαφές έχουν στραφεί στα μουμιοποιημένα λείψανα, με τους επιστήμονες να χρησιμοποιούν ακτίνες Χ και αξονικές τομογραφίες στα πτώματα.
Αυτή η τεχνολογία βοήθησε τους επιστήμονες να μάθουν πώς πέθαναν μερικοί αρχαίοι Αιγύπτιοι. Ακόμη και μεταξύ των πλούσιων ελίτ, η αναιμία, ο υποσιτισμός και άλλες ασθένειες ήταν κοινές, διαπίστωσε η ομάδα.
Η περιοχή άρχισε να χρησιμοποιείται ως νεκροταφείο τον 6ο αιώνα π.Χ., δηλαδή μια χιλιετία, πριν από την κατασκευή των πυραμίδων.
Η νεκρόπολη είναι τεράστια, καλύπτει μια έκταση 92.000 τ.μ. και οι επιστήμονες έχουν ερευνήσει μόνο περίπου 33 από τους εκτιμώμενους 300 έως 400 τάφους.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η νεκρόπολη δημιουργήθηκε για πλούσιους, καθώς σύμφωνα με την Πιατσεντίνι, οι τάφοι δεν έχουν στοιχεία για τις φτωχότερες τάξεις. Πιθανότατα, οι πιο φτωχοί θα είχαν θαφτεί σε απλούστερους τάφους στην έρημο.
Χημικοί, παλαιοβοτανολόγοι και βιοαρχαιολόγοι εξετάζουν κάθε πτυχή των τάφων, από περιτυλίγματα μούμιας μέχρι υπολείμματα φυτών και οστά ζώων.
«Η αποστολή μας είναι διεπιστημονική», είπε ο Πιατσεντίνι, προσθέτοντας ότι υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε.
Η διαδικασία είναι τόσο αργή και προσεκτική που η ομάδα μπορεί να μελετήσει μόνο μια χούφτα τάφους το χρόνο, είπε ο Πιατσεντίνι.
Οι ειδικοί χρησιμοποιούν τεχνολογία για να ξετυλίξουν ουσιαστικά μουμιοποιημένα υπολείμματα.
Οι πρώτοι εκσκαφείς χρησιμοποιούσαν για την αφαίρεση των περιτυλίξεων από τα σώματα για να τα εξετάσουν. Τώρα, οι ειδικοί χρησιμοποιούν αξονικές τομογραφίες και μηχανές ακτίνων Χ για να «ξετυλίξουν ουσιαστικά» μουμιοποιημένα υπολείμματα.
Αυτό μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να μάθουν νέες πληροφορίες σχετικά με τις τεχνικές μουμιοποίησης. Για παράδειγμα, δύο παιδιά είχαν ράβδους μεταξύ των σπονδύλων τους για να κρατήσουν το σώμα τους τέλεια μετά το θάνατο, είπε η Πιατσεντίνι.
Τα πρώτα αποτελέσματα από ορισμένες έρευνες των ειδικών αποκάλυψαν ότι μεταξύ 30% και 40% των ανθρώπων στους τάφους ήταν παιδιά, από νεογέννητα έως έφηβους.
Πολλοί από τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των πλουσίων, εμφάνισαν σημάδια αναιμίας, υποσιτισμού και άλλων ασθενειών, ενώ οι ερευνητές εκτιμούν ότι ολόκληρες οικογένειες μπορεί να είχαν πεθάνει από φυματίωση.
Εκτός από τις ασθένειες, ο τοκετός ήταν μια άλλη κοινή αιτία θανάτου, τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό, σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.
Ο Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος συνεχάρη τον Δρ Badr Abdelatty για τον διορισμό του ως νέου Υπουργού Εξωτερικών της Αιγύπτου, λέγοντας ότι προσβλέπει στη συνέχιση της στενής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
“Οι χώρες μας μοιράζονται ισχυρούς δεσμούς. Ανυπομονώ να συνεργαστούμε στενά, να ενισχύσουμε τη στρατηγική μας συνεργασία και να συνεχίσουμε τη στενή συνεργασία μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου”, έγραψε ο κ. Κόμπος στην πλατφόρμα ‘Χ’.
Ο Υπουργός εκφράζει επίσης τις ευχαριστίες του στον απερχόμενο Υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου Sameh Shoukry για τη στενή συνεργασία και φιλία.
“Στο τέλος μιας μακράς και επιτυχημένης θητείας ως Υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου, θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη στον συνάδελφο και φίλο μου, Sameh Shoukry. Κατά τη διάρκεια της θητείας σας, η Κύπρος και η Αίγυπτος είδαν τις σχέσεις τους να γίνονται πιο στενές από ποτέ. Ευχαριστώ για τη στενή συνεργασία και τη φιλία και σας εύχομαι τα καλύτερα στο μέλλον», ανέφερε ο κ. Κόμπος.
Στις 26/6/2024 η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου τίμησε το σπουδαίο Αιγυπτιώτη παραγωγό ταινιών και πρώην πρόεδρο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Γιώργο Παπαλιό, για το σύνολο της καριέρας του.
Ο Γιώργος Παπαλιός γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1946 και το 1957 ήρθε με την οικογένεια του στην Αθήνα, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και κατόπιν πήγε στην Αγγλία για πανεπιστημιακή ειδίκευση στα οικονομικά.
Με τον κινηματογράφο ασχολείται από το 1972 σαν παραγωγός, με την εταιρία ¨Positive¨, στηρίζοντας στα πρώτα τους βήματα σκηνοθέτες όπως τον Θόδωρο Αγγελόπουλο ή τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, βοηθώντας έτσι στη δεκαετία του ΄70 τη δημιουργία του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Έχει υπογράψει 14 ταινίες, μεγάλου και μικρού μήκους, μεταξύ των οποίων ¨Μέρες του ΄36¨ και ¨Ο Θίασος¨ του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ¨Τα Χρώματα της Ίριδος¨ του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ¨Δι΄ Ασήμαντον Αφορμήν¨ του Τάσου Ψαρρά, ¨Μοντέλο και Γράμμα στον Ναζίμ Χικμέτ¨ του Κώστα Σφήκα, ¨Κιέριον¨ του Δήμου Θέου, ¨Το Κελί 0¨ του Γιάννη Σμαραγδή κ.ά., οι οποίες απέσπασαν δεκάδες βραβεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ήταν επίσης παραγωγός στις τηλεοπτικές σειρές ¨Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια¨ του Κώστα Αριστόπουλου, ¨Πορεία 090¨ του Τάσου Ψαρρά, αλλά και στο ντοκιμαντέρ ¨Ο Αγώνας των Τυφλών¨ της Μαίρης Παπαλιού.
Από το 1976 η εταιρία ¨Positive¨ επικεντρώνεται κυρίως στην παραγωγή πολιτιστικών ντοκιμαντέρ μεταξύ των οποίων ¨Γυναικεία Πορτρέτα¨, ¨Λυκία¨, ¨Μακεδονία¨, ¨Ήπειρος¨, ¨Έτος Σωκράτη¨, κ.ά.
Την περίοδο 1981-1984 ήταν μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και από το 2006 ως το 2011 κατείχε τη θέση του Προέδρου του. Ασχολείται τέλος, με τα ναυτιλιακά και τα χρηματιστηριακά.
