Συντάκτης: Athanasios Koutoupas

Την 11^η Μαΐου ε.έ., η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β’ έκλεισε με ομιλία του τις εργασίες της 13^ης Δερματολογικής Διημερίδας της Γ΄ Δερματολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ανδρέας Συγγρός υπό τον τίτλο «Το δέρμα εξ απαλών ονύχων μέχρι την εφηβεία», οι οποίες πραγματοποιήθηκαν υπό την αιγίδα του παλαιφάτου Πατριαρχείου στο Μουσείο της Ακροπόλεως των Αθηνών.

Επικαλούμενος την προτροπή του Πλουτάρχου «το δη λεγόμενον εξ ονύχων αγαπώσαι τα τέκνα» (Περί παίδων αγωγής, 3C), η οποία απετέλεσε και την πηγή εμπνεύσεως του τίτλου του συνεδρίου, ο Μακαριώτατος ανεφέρθη στη συνάφεια του ιερατικού και του ιατρικού λειτουργήματος, λέγων:

«Η προτροπή αυτή του Πλουτάρχου να αγαπούμε τα παιδιά με όλο μας το είναι έως τα ακροδάχτυλά τους αναδεικνύει το παιδί ως την ύπαρξη εκείνη προς την οποία κατεξοχήν απευθύνεται και προνομιακά αφιερώνεται η διακονία τόσο των λειτουργών του σώματος Χριστού, της Εκκλησίας, όσο και των λειτουργών του ανθρωπίνου σώματος, της ιατρικής επιστήμης. Τούτο συμβαίνει αφενός μεν διότι η ψυχή του παιδιού, ως ο δυναμικός φορέας του κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωσιν Θεού, συχνά σημαδεύεται από τις επιλογές των μεγάλων, καταπνίγεται από τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα, εκμηδενίζεται κάτω από ένα παχύ στρώμα ενηλικιότητας. Αφετέρου δε διότι, όπως συζητήσατε και κατά τις συνεδρίες που προηγήθηκαν, το σώμα του παιδιού είναι δομικά και λειτουργικά ευάλωτο, απαιτεί ιδιαίτερη κλινική προσέγγιση διαγνώσεως και αντιμετωπίσεως των εμφανιζομένων νοσημάτων, έχει ανάγκη καθημερινής φροντίδας.» 

Επισημαίνων ότι οι ιδιαιτερότητες των παιδιών δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ηλικία, αλλά και με τον τόπο, τόνισε χαρακτηριστικά:

«Βρίσκομαι σήμερα κοντά σας διότι, ως Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στην Αφρική, επιθυμώ να δώσω βήμα και φωνή σε εκατομμύρια παιδιά που, στην αυγή της ζωής τους, έχουν να δώσουν αγώνα άνισο εν μέσω συνθηκών βιωτής απειλητικών της ίδιας τους της υπάρξεως. Επιθυμώ να δώσω βήμα και φωνή σε εκατομμύρια παιδιά της Αφρικής που ζητούν αγάπη και δικαιοσύνη σε ένα κόσμο σκληρό και άδικο.

Ενώπιον αυτών των όρων ζωής η ιεραποστολή της Αλεξανδρινής Εκκλησίας καλεί τους λαούς της Αφρικής, και κατά προνομίαν τα παιδιά, να μετάσχουν της χαρμόσυνης ειδήσεως του Ευαγγελίου με το λόγο (κήρυγμα), το έργο (διακονία), την προσευχή και τη λατρεία (λειτουργία), την καθημερινή μαρτυρία της χριστιανικής ζωής. Ανακαινίζει ψυχές στα νάματα της Ορθοδοξίας και ενδυναμώνει τους αφρικανούς αδελφούς στη σχέση τους με τον Θεό και μεταξύ τους. Συνεχίζοντας την πρωτοχριστιανική δυναμική της προσλήψεως και της μεταμορφώσεως, ενεργοποιείται με σκοπό μια συμφιλιωμένη ανθρωπότητα και μια ανακαινισμένη κτίση.

Παράλληλα με τη μαρτυρία του ευαγγελισμού, στις ιεραποστολικές μας επαρχίες αξεχώριστα συνοδοιπορεί η διακονία άμεσων βιωτικών αναγκών. Σχολεία, ορφανοτροφεία, κλινικές λειτουργούν προς θεραπεία παιδιών ευρισκομένων εν ανάγκη. Πηγάδια ανοίγονται προς εξασφάλιση καθαρού πόσιμου νερού, ταπεινά γεύματα ετοιμάζονται, σχολές καταρτίσεως και εργαστήρια στήνονται για την εξασφάλιση εισοδήματος στοιχειώδους προς επιβίωση των παιδιών και των οικογενειών τους.»

Αποδεχόμενος και χαιρετίζων την καινοτόμο πρόταση του Διευθυντού της Γ΄ Δερματολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ανδρέας Συγγρός και Άρχοντα του Πατριαρχείου, Αθανασίου Πετρίδη, να δημιουργηθεί ένα Παναφρικανικό Δίκτυο Τηλεδερματολογίας με έδρα το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και κέντρο εφαρμογής την Δερματολογική Κλινική του Νοσοκομείου Ανδρέας Συγγρός, ο Μακαριώτατος επαναβεβαίωσε την αγάπη του στη διακονία και την μαρτυρία όλων των ιατρών, και υπογράμμισε κατακλείοντας:

«Επαναβεβαιώνω την πίστη μου στο έργο όλων σας, ενθυμούμενος τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου: Όποιος δεν έχει γιατρό, δεν έχει και φάρμακο. Γιατί κι εκείνος που έχει φάρμακο, είναι σαν να μην έχει, μη ξέροντας πώς να το χρησιμοποιήσει. Ανανεώνω τη νοητή αμοιβαία δέσμευση να καταβάλλουμε όλοι, ο καθένας από τις δικές του επάλξεις, κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να μορφωθεί ένας κόσμος αλληλεγγύης και σεβασμού προς το παιδί· την έμπρακτη αυτή απόδειξη της θείας συγκαταβάσεως ότι η ζωή πρέπει να συνεχιστεί.»

Την  23η Μαΐου ε.έ. η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ προεξήρχε της τελετής απονομής των πτυχίων των αποφοίτων αφρικανών σπουδαστών της Πατριαρχικής Σχολής “Αγιος Αθανάσιος” για τον ακαδημαϊκό κύκλο 2011-2013, συμπαραστατούμενος από τον Σεβ.Μητροπολίτη Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Πατριαρχικό Επίτροπο Αλεξανδρείας.

Την τελετή, η οποία έλαβε χώρα στην Ιερά Πατριαρχική Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου Αλεξανδρείας, άνοιξαν οι ίδιοι οι απόφοιτοι, αποδίδοντας εμμελώς εκκλησιαστικούς ύμνους. Λαμβάνοντας το λόγο, ο Μακαριώτατος εξήρε την καθοριστική συμβολή της καταρτίσεως γηγενών στελεχών και της καλλιεργείας ειδικών δεξιοτήτων προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι ιεραποστολικοί πυρήνες της Αγιωτάτης Εκκλησίας του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, οι θεραπεύοντες τις αυξημένες ποιμαντικές και ανθρωπιστικές ανάγκες της αφρικανικής ηπείρου.

Απευθυνόμενος προσωπικώς στους αποφοιτήσαντες της Σχολής, ο Μακαριώτατος επήνεσε τόσο τη φιλοτιμία και ευσυνειδησία τους κατά την εκπλήρωση των ακαδημαϊκών τους καθηκόντων, όσο και τη συνεπή μετοχή τους στη θεία λατρεία και προσευχή κατά το Ορθόδοξο έθος και ήθος. Τους κάλεσε να συνεχίσουν την κατά Χριστόν διακονία και μαρτυρία ανά την Αφρική κατά τον ιεραποστολικό τρόπο των Αποστόλων, αλιευτικώς ουκ αριστοτελικώς. Τους διαβεβαίωσε ότι θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την πορεία τους στην εκκλησιαστική ζωή, στη διοίκηση και στο φιλανθρωπικό έργο των Ιερών Μητροπόλεων των χωρών καταγωγής τους και ότι πατρικώς θα τους συνδράμει στις ανάγκες τους. Καταλήγοντας τους ζήτησε να τηρήσουν στο φυλακτήριο της καρδιάς τους την αρχή, που συχνά τον άκουγαν να τους επαναλαμβάνει, ότι η αγάπη είναι η πραγματική αξία του ανθρώπου.

Ο Μακαριώτατος επεφύλαξε ξεχωριστή εύφημο μνεία προς τον Σχολάρχη, τον Πανοσιολ. Αρχιμ. κ.Νάρκισσο Γκάμο, ο οποίος ανυστάκτως μερίμνησε επί διετία ώστε οι φοιτητές να βιώσουν την αδιάσπαστη ενότητα Εκκλησίας και παιδείας. Παράλληλα ευχαρίστησε ιδιαιτέρως τόσο τον Ηγούμενο της Μονής του Αγίου Σάββα, τον Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Μελέτιο Κούμανη, όσο και το ακαδημαϊκό προσωπικό της Πατριαρχικής Σχολής για την ακάμαντη προσπάθειά τους να μεταφυτεύσουν στους φοιτητές αξίες και γνώσεις τόσο στο στασίδι όσο και στο θρανίο.

Η ΑΘΜ εξέφρασε ευγνώμονες ευχαριστίες, διά του τιμώντος την εκδήλωση Εντιμ. Γενικού Προξένου της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Χρήστου Καποδίστρια, προς την Ελληνική Πολιτεία και ιδιαιτέρως προς το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού για την πολύτιμη συμβολή τους στην εύρρυθμη λειτουργία της Σχολής. Στο πρόσωπο του Α΄ Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, κ.Νικολάου Κόπελου, ευχαρίστησε το ευσεβές ποίμνιο της Παροικίας για την αγάπη με την οποία περιέβαλλε τους οικοτρόφους σπουδαστές της Πατριαρχικής Σχολής κατά την διετή παραμονή τους στην πόλη του Αλεξάνδρου.

Την 3^η Ιουνίου ε.έ. η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ αφίχθη στη Βηρυτό του Λιβάνου προκειμένου, από κοινού με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ.κ.Χρυσόστομο, να πραγματοποιήσει αδελφική επίσκεψη αφενός μεν αλληλεγγύης προς την σκληρά δοκιμαζομένη πρεσβυγενή Εκκλησία της Αντιοχείας, αφετέρου δε εντάσεως των πιέσεων προς απελευθέρωση των δύο απαχθέντων Μητροπολιτών.

Την 4^η Ιουνίου ε.έ. τους δύο Προκαθημένους υπεδέχθη στην Ιερά Πατριαρχική Μονή του Μπαλαμάντ ο Μακαριώτατος Πατριάρχης κ.κ.Ιωάννης Ι΄. Κατά τη διάρκεια της συσκέψεως αλλά και της συνεντεύξεως τύπου που ακολούθησε, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας εξέφρασε τη συμπαράστασή του προς τους ευρισκομένους μεταξύ σφύρας και άκμονος Χριστιανούς της Συρίας και τους κάλεσε να διατηρήσουν άσβεστη τη φλόγα της αισιοδοξίας και της ελπίδας για ανάσταση της ανθρωπιάς, παρά τους έντονους κλυδωνισμούς περιστάσεων απανθρώπων.

Διαβεβαίωσε τον Πατριάρχη Αντιοχείας για το ασίγαστο προσωπικό του ενδιαφέρον για την τύχη των ευρισκομένων σε ομηρία Ιεραρχών, το εμπράκτως και επανειλημμένως εκφρασθέν προς όλους τους φορείς τους επηρεάζοντες κατά το μάλλον ή ήττον τις εξελίξεις. Άλλωστε ο Μακαριώτατος συνδέεται προσωπικώς με τον Αντιοχειανό Προκαθήμενο και τον κατά σάρκα αδελφό του, από την εποχή της φοιτήσεώς τους στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Παράλληλα έθεσε επί τάπητος το ζήτημα της συντεταγμένης δράσεως των παλαιφάτων Θρόνων της Ανατολής ώστε να διατρανωθεί η αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι ο άνθρωπος, ως εικόνα Θεού, έχει ουράνιες ρίζες, ασυγκρίτως ανώτερες των ταπεινών ενστίκτων που πυροδοτούν την παρατηρούμενη και δυστυχώς εντεινόμενη παράλογη βία.

Ο Μακαριώτατος απευθύνθηκε με λόγια αγάπης και επιστηριγμού και προς τους φοιτούντες της Μπαλαμαντείου Θεολογικής Σχολής. Τους κάλεσε να αναλογιστούν ότι ο Τριαδικός Θεός αξιώνει δύο χιλιετίες τώρα τους πιστούς να ζουν στην Μέση Ανατολή, στην αρχέγονη κοιτίδα του χριστιανισμού, και να μαρτυρούν ένα άλλο σύστημα πατρίδος, κατά την ωριγένεια ορολογία, που δεν είναι άλλο από τη Βασιλεία του Θεού ως προσδοκία αλλά και ως ζώσα πραγματικότητα.