Ἀριθμ. Πρωτ. 40/2014
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β’
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΧΑΡΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁ Θεός ἀπό ἂκρα ἀγαθότητα κάλεσε τόν ἂνθρωπο στο εἶναι καί τόν μόρφωσε κατ΄ εἰκόνα Του. Ὁ ἂνθρωπος πλουτίστηκε μέ τό ἐξαιρετικό χάρισμα τῆς λογικῆς ψυχῆς, ὣστε νά εἶναι θεωρητής τῶν ὂντων καί ἐπιστήμων. Ὁ ἂνθρωπος προικίστηκε μέ ψυχή καθαρεύουσα, ἐντός τῆς ὁποίας καθρεφτίστηκε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἀποτυπώθηκε ἡ ὁδός τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς σωτηρίας.
Ὃταν ὁ ἂνθρωπος, κάνοντας κακή χρήση τῆς ἐλευθερίας του, ἀποστράφηκε τόν Θεό καί συντάχθηκε μέ τό κακό, ὁ ὑπέρκαλος Θεός δέν τόν ἐγκατέλειψε. Ἀντιθέτως “ἡ ἡμῶν παράβασις τοῦ Λόγου τήν φιλανθρωπίαν ἐξεκαλέσατο, ὥστε φανῆναι τόν Κύριον ἐν ἀνθρώποις” (Μ.Αθανασίου, Περί τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου, 1). Διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ Του, ὁ Θεός ἀποκατέστησε τήν ὠραιότητα τῆς λογικῆς ψυχῆς καί ἀνανέωσε τό κατ΄ εἰκόνα στόν ἂνθρωπο.
Διά τοῦ σταυροῦ καί τῆς ἀναστάσεώς Του, ὁ Σωτήρας μας Ἰησούς Χριστός κατέστησε τόν ἂνθρωπο καί πάλι δεκτικό θεότητος. Ἒδωσε στόν ἂνθρωπο κάτι μεγαλύτερο καί ἀπό τήν δημιουργία, τήν ὑιοθεσία. Ὁ ἂνθρωπος προικίστηκε μέ τήν δυνατότητα νά γίνει κατά χάριν υἱός τοῦ Θεοῦ. Ωστόσο διατήρησε στό ἀκέραιο τήν ἐλευθερία του νά δεχθῇ ἢ νά ἀπορρίψῃ τή θεία δωρεά. Ἒκτοτε ἡ χρήση τοῦ αὐτεξουσίου ἀπό τόν ἂνθρωπο ἂλλοτε φωτίζει καί ἂλλοτε συσκοτίζει τήν πορεία του πρός τήν θέωση καί τήν σωτηρία.
Στίς μέρες μας μία ἀπό τις πλέον ἀποτρόπαιες μορφές ἀμαυρώσεως τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ στόν ἂνθρωπο, ἀποτελεῖ ἡ τρομοκρατία. Ἡ συστηματική χρήση ἢ ἡ ἀπειλή χρήσης βίας, πέρα καί ἒξω ἀπό κάθε ὃριο λογικῆς καί συνέσεως, αἰφνιδιάζει, ἐνσπεῖρει τόν πανικό, ἀφαιρεῖ ἀνθρώπινες ζωές. Ἡ ὑπόθαλψη τῆς ἀνασφάλειας στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων εὐτελίζει τήν ἀλήθεια τῆς ζωῆς καί ἀναιρεῖ τήν κοινωνία μέ τόν ἂλλον ὡς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὓπαρξη παῦει νά βιώνεται ὡς συνύπαρξη, ἡ ἐπιβίωση παῦει νά πραγματώνεται ὡς συμβίωση. Τό ἐν δυνάμει καθ΄ ὁμοίωσιν μοιάζει μέ οὐτοπία, συνθλιβόμενο ὑπό τήν πίεση τοῦ φόβου.
Καί ἐνώ ὁ Θεός, ὡς δημιουργός καί ἀναδημιουργός τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ὁριοθέτησε τήν ἐλευθερία ὡς πράξη ἀγάπης καί εὐθύνης, ὁ τρομοκράτης διαστρεβλῶνει τήν ἐλευθερία ὡς ἀνέραστη αὐθαιρεσία. Δέν πρᾶττει αὐτό που θέλει, ἀναλαμβάνοντας τό βάρος τῶν εὐθυνῶν του καί καταβάλλοντας τό κόστος τῶν πράξεων τῆς ἐλεύθερης ἐπιλογῆς του. Ἀντιθέτως πρᾶττει αὐτό που θέλει, ἐπιβαρύνοντας τούς συνανθρώπους του μέ τίς συνέπειες τῶν ἐπιλογῶν του.
Τό λογικό ποίμνιο τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς βιῶνει συχνά τόν παραλογισμό τῆς τρομοκρατίας. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξανδρείας ἀποκηρύσσει τήν τρομοκρατία ὡς ἀδιέξοδη ἒκφραση ἠθικῆς συναυτουργίας τῆς ἰδεολογίας μέ τή βία. Προβάλλει ὡς ἀλάνθαστο δείκτη πορείας Ἐκεῖνον που δέν ἰδεολόγησε, ἀλλά μέ τή ζωή καί τό θάνατό Του ἐνσάρκωσε τήν ἐλευθερία ὡς σεβασμό τοῦ ἂλλου καί τήν ἀγάπη ὡς ὑπέρτατη θυσία. Διατηρεῖ ἂσβεστη τήν πίστη στή συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος “οὓτω ἠγάπησεν τόν κόσμον, ὣστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἒδωκεν” (Ιω. 3,16). Φιλανθρώπως ἐργάζεται πρός ἒξωση τοῦ τυφλοῦ ἐνστίκτου τῆς τρομοκρατικῆς βίας ἀπό τήν ἀνθρώπινη ψυχή καί πρός ἀποκατάσταση τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς ὡς κατοικητηρίου τοῦ Θεοῦ.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Διακονῶντας τόν πλησίον στήν Ἀφρική ὃλα αὐτά τά χρόνια, ἒμαθα ὃτι, ἂν οἱ ἂνθρωποι μποροῦν νά διδαχθοῦν τό μῖσος, μποροῦν πολύ πιό εὒκολα νά διδαχθοῦν τήν ἀγάπη. Καί τοῦτο διότι τήν ἀγάπη ἐνστάλαξε ὁ Θεός στίς ψυχές μας στόν ὂρθρο τῆς ἀνθρώπινης ἱστορικῆς πορείας. Καί μήν λησμονεῖτε τοῦτο: ὁ ἂνθρωπος μπορεῖ νά πεῖ ὂχι στόν Θεό, ὁ Θεός ὂμως δέν λέει ὂχι στόν ἂνθρωπο καί δεν σταματᾶ νά περιμένῃ ἐλεύθερα νά ἀνταποκριθοῦμε στό κάλεσμά Του!
Χριστός Ἀνέστη!
† Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β΄
Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς
Ἒν τῇ Μεγάλῃ Πόλει τῆς Ἀλεξανδρείας
Ἃγιον Πάσχα 2014
