Συντάκτης: Νίκος Κάτσικας

Με ένα πολύ ανθρώπινο, αλλά ιδιαίτερα ουσιαστικό στη σημασία μήνυμα, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης συνεχάρη τον άρτι επανεκλεγέντα Πρόεδρο του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων κ. Κώστα Μιχαηλίδη, μεταφέροντας προφανώς και τα αισθήματα όλης της Κοινοτικής Επιτροπής της ΕΚΑ και της παροικίας, από της οποίας είναι γνήσιο και άξιο τέκνο, ο Αλεξανδρινός Πρόεδρος του ΣΑΕ.   

«Συγχαρητήρια Πρόεδρέ μου. Να είσαι πάντα Χαρούμενος και ευτυχισμένος και να ηγείσαι για πολλά Χρόνια ακόμα τον ιστορικό αυτό Οργανισμό», έγραψε σε μήνυμά του ο κ. Κασιμάτης προς τον κ. Μιχαηλίδης, μέσω Facebook.

Να σημειωθεί ότι τα διαδικτυακά της συγχαρητήρια μετέφερε προς τον επανεκλεγέντα Πρόεδρο του ΣΑΕ και η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Α΄» κα Λιλίκα Θλιβίτου, καθώς και ο Έφορος Διοίκησης και επικεφαλής των Ελλήνων Προσκόπων της Αλεξάνδρειας κ. Άρης Μαρκοζάνης.

Συγχαρητήρια από την μακρινή Αυστραλία απέστειλε και ο επίσης Αλεξανδρινός Πρόεδρος των Αιγυπτιωτών Μελβούρνης κ. Λουκάς Ριζόπουλος.

Τα πιο θερμά συγχαρητήρια και από την επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Όλο τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό τίμησε ο Αλεξανδρινός Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης κ. Γιώργος Φλωρεντής, εκπροσωπώντας την Ελληνική Κυβέρνηση στις εκδηλώσεις για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης της 25ης Μαρτίου, στην πόλη της Καρδίτσας.

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της μεγάλης παρέλασης, ο κ. Φλωρεντής δήλωσε στα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης:

 

 

 

 

 

«Μεταφέρω το μήνυμα της ελληνικής κυβέρνησης για την Εθνική επέτειο και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Η Επανάσταση του 1821, που ήταν Επανάσταση του ελληνικού λαού, ενάντια στον τουρκικό ζυγό για την απελευθέρωση της χώρας, για την αξιοκρατία, την ισονομία και την ανεξαρτησία, συναδέλφωση των λαών και τη δημοκρατία, συνεχίζεται, και συνεχίζεται αέναη μέχρι και σήμερα.

Ο ελληνικός λαός πάντοτε ενωμένος πρέπει να συνεχίσει το δρόμο αυτό, το δρόμο της νίκης, το δρόμο της δημοκρατίας, το δρόμο της ελευθερίας».

Πηγή: Υπουργείο ΨηΠΤΕ

 

 

 

 

 

 

 

Πολύ μεγάλη ήταν η ανταπόκριση, τόσο από τις αιγυπτιακές αρχές, όσο και τις ξένες αντιπροσωπείες καθώς και τους εκπροσώπους της ελληνικής παροικίας, στη μεγάλη δεξίωση που παραχώρησε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης, για την επέτειο της 25^ης Μαρτίου της Εθνικής Παλιγγενεσίας.

Προσφωνώντας όλους τους επισήμους, ανάμεσα στους οποίους ήταν εκπρόσωποι της Περιφέρειας, της Κοπτικής Εκκλησίας, του Ελ Άζαχαρ, αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές, καθώς και ο Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας Μητροπολίτης Άκκρας κ. Νάρκισσος και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης, ο Γενικός Πρόξενος κ. Κοτσιώνης τόνισε ότι «Ελλάδα και Αίγυπτος, συνυπάρχουν αρμονικά σ’ ένα χώρο ιστορίας και πολιτισμού, αυτόν της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Ανέπτυξαν στο πέρασμα των αιώνων πολιτισμούς θαυμαστούς, σε διαρκή αλληλεπίδραση μεταξύ τους και μια σχέση διαχρονικά στρατηγική και παραγωγική».

Αναφερόμενος ιδιαίτερα στην Αλεξάνδρεια, τόνισε ότι «συμβολίζει, σε όλο της το μεγαλείο, αυτή την αρμονική συνύπαρξη. Η μητέρα Πατρίδα είναι υπερήφανη για την λαμπρή πορεία του Ελληνισμού της Αιγύπτου και ιδιαίτερα της Αλεξάνδρειας, καθώς και για την συνεισφορά του στην πρόοδο και την ευημερία και των δύο Χωρών. Ταυτόχρονα αναγνωρίζει και ευχαριστεί τόσο τις Αιγυπτιακές Αρχές όσο και τον Αιγυπτιακό λαό για τον τρόπο με τον οποίο αγκάλιασε και αποδέχθηκε στους κόλπους του την εδώ Ελληνική παρουσία».

Παράλληλα, ο Γενικός Πρόξενος επεσήμανε ότι «η 25η Μαρτίου, επέτειος της Επαναστάσεως του 1821, ορόσημο της Εθνικής Παλιγγενεσίας, αποτελεί για εμάς τους Έλληνες γεγονός καθοριστικό και βαθειά χαραγμένο στην συλλογική μας μνήμη. Ενθυμούμαστε και γιορτάζουμε την αλληλουχία εκείνη των γεγονότων, μέσω των οποίων ένας λαός υποδουλωμένος, καταπιεσμένος, εξευτελισμένος για αιώνες, αφιερώθηκε, ψυχή τε και σώματι, στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό. Ένας λαός που, αντλώντας πάντα δυνάμεις από τις ιστορικές του ρίζες, κατόρθωσε να αποκτήσει την ελευθερία του και να οικοδομήσει μέσα από αμέτρητες θυσίες την Εθνική ανεξαρτησία του. Όρκος σημαντικός αυτός των αγωνιστών: «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Γιατί για έναν αγώνα τόσο άνισο, όσο εκείνος, για να πολεμήσει κάποιος πρέπει κάτι να τον σπρώχνει, κάτι να του δίνει ελπίδα εκεί που δεν υπάρχει, κάτι που να τον κάνει να αψηφά τον ισχυρό και να μην φοβάται τον θάνατο. Αυτό το καθοριστικό στοιχείο για το Ελληνικό γένος ήταν η πίστη στο Θεό».

Και ο κ. Κοτσιώνης προσέθεσε:

«Εξετάζοντας προσεκτικά την ιστορία των χρόνων της τουρκοκρατίας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Εθνεγερσία του ’21 δεν ήταν η αρχή μιας πορείας αλλά η ολοκλήρωσή της.  Ήταν η τελευταία φάση ενός αγώνα που ξεκίνησε, αρκετές δεκαετίες πριν, με τα όπλα του πνεύματος και έφθασε στο απόγειό της με την κλαγγή των όπλων του πολέμου. Τα όπλα αυτά, τα πνευματικά, τα έδωσε στο αγωνιζόμενο έθνος η παιδεία.  Μια παιδεία βασισμένη στις αξίες της παράδοσης και της πίστης που με την καλλιέργεια της γλώσσας και της εθνικής συνείδησης, κατόρθωσε να αφομοιώσει γόνιμα και δημιουργικά ότι καλό είχε να προσφέρει η Ευρώπη της εποχής εκείνης».

Ο Γενικός Πρόξενος επεσήμανε ότι «υπήρξαν οι Έλληνες, αφανείς ήρωες, τόσο στην πατρίδα όσο και κυρίως εκείνοι της διασποράς, στα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κέντρα της εποχής, οι φωτισμένοι πατριώτες, απανταχού της Γης, που με την βούληση και την πίστη τους προετοίμασαν μεθοδικά, τόσο οικονομικά όσο και πνευματικά, τον αγώνα. Καθώς και οι Φιλέλληνες και οι Έλληνες λόγιοι που με τις ιδέες τους εμποτισμένες με τις αξίες του διαφωτισμού, για ελευθερία, ισότητα και δικαιοσύνη, συνετέλεσαν καθοριστικά στην Ελληνική Επανάσταση».

Και κατέληξε: «Όπως αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο μήνυμά του προς εσάς, τους απόδημους Έλληνες, «η εθνική μας Επέτειος, πρέπει να αποτελεί, για κάθε Έλληνα και διαχρονικώς, πηγή Εθνικών Διδαγμάτων και Έμπνευσης». Ο αγώνας του ’21 είναι η συνισταμένη της εθνικής συνεννόησης και σύμπνοιας του Ελληνισμού της Ελλάδος και του εξωτερικού, που συνεχίστηκε σε όλη της πορεία του Ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα.

              

               Η Επανάσταση του ’21 υπήρξε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του. Κι αυτό γιατί απέδειξε ότι  η αγωνιστικότητα, η πίστη,  η ισχυρή θέληση και η ενότητα ενός λαού μπορούν να αλλάξουν την ιστορική του μοίρα.

               Τα γεγονότα των πρώτων χρόνων της Επανάστασης άφησαν ένα σημάδι ανεξίτηλο στην συλλογική μας συνείδηση καθώς και στην μετέπειτα γέννηση του Νέου Κράτους. Ένα σημάδι που γεννιέται από την σύγκρουση αφενός της εχθρικής στάσης των Μεγάλων Δυνάμεων και αφετέρου, δυστυχώς, της σκοτεινής πλευράς του εαυτού μας.

               Φαίνεται αδιανόητο, αποτελεί όμως αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός, ότι την στιγμή της υπέρτατης θυσίας, η διχόνοια, τα προσωπικά συμφέροντα, το αδελφοκτόνο μίσος, η αλαζονεία, ο τυφλός κομματισμός, η διοικητική ανικανότητα και η ασυνεννοησία οδήγησαν τους αγωνιζόμενους Έλληνες σε δύο εμφύλιες συγκρούσεις και την επανάσταση στο χείλος του γκρεμού.

               Η επιτυχία εκείνου του Αγώνα, καθώς και τα μελανά σημεία του είναι καθοριστικά στοιχεία της συλλογικής μας μνήμης και αποτελούν ένα μήνυμα διαχρονικό και επίκαιρο για εμάς τους Νεοέλληνες.  Ότι η Ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη,  θέλει θυσίες για να την αποκτήσουμε και προπαντός για να την διατηρήσουμε.  

               Όπως γράφει ο Μακρυγιάννης:  «Η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Παλαιόθεν ως τώρα, όλα τα θηρία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε, τρώνε, μα μένει πάντα μαγιά. Αυτή είναι η σπίθα που έφερε το θαύμα του Αγώνα.»  Που έκανε το αδύνατο δυνατό. Η σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδος. Ας μην την αφήσουμε να σβήσει!

               Σας ευχαριστώ που μας τιμάτε με την παρουσία σας!», κατέληξε κ. Γενικός Πρόξενος κ. Αθανάσιος Β. Κοτσιώνης.

Να σημειωθεί ότι την όλη εκδήλωση κόσμησαν με την παρουσία τους και τους χορούς τους το Λύκειο Ελληνίδων της ακριτικής Φλώρινας.

 

 

 

 

   

 

 

Εορτάζουμε την καθοριστική περίοδο της σύγχρονης Ιστορίας μας, την «Ανάσταση» του Γένους μας, η οποία οδήγησε στην εγκαθίδρυση του Νεώτερου κυρίαρχου Ελληνικού Κράτους. Υπό τα δεδομένα αυτά η Εθνική μας Επέτειος πρέπει ν’ αποτελεί, για κάθε Έλληνα και διαχρονικώς, πηγή Εθνικών Διδαγμάτων και Έμπνευσης, τονίζει στο μήνυμά του, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος προς τον Απόδημο Ελληνισμό για την Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου. Και συνεχίζει:

1. I. Η Επανάσταση του 1821 εκδηλώθηκε σε μιαν εποχή, κατά την οποίαν η πολιτική συγκυρία στην Ευρώπη, που ήταν τότε ουσιαστικώς το αποκλειστικό πεδίο διαμόρφωσης της διεθνούς πολιτικής, δεν εμφανιζόταν ευνοϊκή γι’ αυτήν. Και τούτο διότι οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί και οι διαφόρων ειδών Συμμαχίες μεταξύ των «ισχυρών» της εποχής εκείνης δεν συνιστούσαν πρόσφορο έδαφος για την Εθνεγερσία των Ελλήνων.Εντούτοις, την 25η Μαρτίου το Έθνος των Ελλήνων τόλμησε την εξέγερση κατά του τουρκικού ζυγού και αγωνίσθηκε, με απαράμιλλον ηρωισμό, για την κατάκτηση της Ελευθερίας του και για την κατοχύρωση της Κυριαρχίας του.

1. II. Σε αυτό τον ξεσηκωμό τους, οι επαναστατημένοι Έλληνες είχαν και την αμέριστη συμπαράσταση ορισμένων από τα πιο φωτισμένα τέκνα Λαών της Ευρώπης, που συμμερίσθηκαν τα ιδανικά της Ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του Λαού μας και συνεισέφεραν στον υπέρ πάντων Αγώνα τους όχι μόνο τις περιουσίες τους αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, και την ίδια την ζωή τους. Επηρεασμένοι από τις δύο μεγάλες επαναστάσεις της Δύσης, την Γαλλική Επανάσταση του 1789 και την Αμερικανική Επανάσταση του 1776, και εμπνεόμενοι ιδίως από το κίνημα του ρομαντισμού, επηρέασαν έντονα τις κοινωνίες όπου ζούσαν και των οποίων ήταν εκλεκτά μέλη, αναπτύσσοντας το, εμβληματικό ιστορικώς, κίνημα του Φιλελληνισμού. Γι’ αυτό, θα τους θυμόμαστε ες αεί με αισθήματα βαθύτατου σεβασμού και ειλικρινούς ευγνωμοσύνης.

III.    Παράλληλα, οι απόδημοι Έλληνες της Οδησσού, της Βιέννης, της Αγίας Πετρούπολης, των Παρισίων, του Βελιγραδίου, της Τεργέστης και πολλών άλλων εστιών της Ομογένειας λαχταρούσαν να δουν την Πατρίδα ελεύθερη, οπότε συστρατεύθηκαν με τους επαναστατημένους αδελφούς τους στον αγώνα «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Ιστορικές μορφές, όπως του Αδαμαντίου Κοραή, του Ρήγα Φεραίου, του Ιωάννη Καποδίστρια, των μελών της Φιλικής Εταιρείας, αναζωπύρωσαν στην Ευρώπη το ενδιαφέρον για την Ελληνική γλώσσα, για τον κλασσικό Πολιτισμό και για την εκπαίδευση στις Ελληνικές αξίες, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για την στήριξη στον ξεσηκωμό του ιστορικού Γένους των Ελλήνων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, υπήρξε αλληλεπίδραση ανάμεσα στο Φιλελληνικό κλίμα που αναπτυσσόταν στο εξωτερικό και στην κατάσταση που επικρατούσε στην Πατρίδα μας, όπου οι επαναστατημένοι Πρόγονοί μας είχαν διατηρήσει ολοζώντανη την Εθνική τους συνείδηση διαμέσου των αιώνων.

1. IV. Το απαράμιλλο παράδειγμα των προγόνων μας Αγωνιστών του 1821 πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί στο διηνεκές. Εμείς, οι Ελλαδίτες, και εσείς, οι Απόδημοι Έλληνες απανταχού της Γης, οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα αρραγές μέτωπο συνευθύνης και συντονισμού των ενεργειών μας για την προαγωγή των συμφερόντων της Πατρίδας, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι όλοι μας θα επιδεικνύουμε πάντοτε τον δέοντα σεβασμό προς τις κοινωνίες όπου ζείτε και ευδοκιμείτε. Αυτή η σύμπλευσή μας καθίσταται επιτακτική ιδίως κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία, κατά την οποία αναδεικνύονται κορυφαίες προκλήσεις, των οποίων η έκβαση θα καθορίσει μακροπρόθεσμα το μέλλον της Ελλάδας, όπως και εκείνο της μεγάλης Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας, στην οποία αμετάκλητα ανήκει η Χώρα μας. Αναφέρομαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη.

1. V. Προς αυτή την κατεύθυνση καθοριστικής σημασίας οδηγός μας πρέπει να είναι κατ’ εξοχήν ο στίχος του Ανδρέα Κάλβου, «θέλει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία». Ειδικότερα, με την Ωδή «Εις Σάμον», ο Ανδρέας Κάλβος μας έχει αφήσει μια μεγάλη, κατά πάντα Εθνική, παρακαταθήκη ως προς το νόημα της Ελευθερίας, η οποία πρέπει να διαπνέει διαχρονικώς εμάς, τους Έλληνες. Μειστορική αφορμήτη Ναυμαχία της Σάμου το 1824, το υπέρ της Ελευθερίας μήνυμα του Ανδρέα Κάλβου -όταν μάλιστα η Ελευθερία προβάλλεται ως το αποτέλεσμα της αρετής και της τόλμης- όχι μόνο διαπερνά απ’ άκρου εις άκρον, την ιστορική διαδρομή του Λαού μας και του Έθνους μας, αλλά πρέπει να φωτίζει το παρόν και να προσδιορίζει καθοριστικώς το μέλλον μας, ως απογόνων Μεγάλων Προγόνων, οι οποίοι εξ αυτού και μόνον έχουν χρέος να γράψουν την δική τους Ιστορία και να φέρουν έτσι σε πέρας την αποστολή που τους αναλογεί και τους αρμόζει, κατ’ εξοχήν σε δύσκολους και κρίσιμους καιρούς. Για να κατανοήσουμε δε πλήρως, υπό το κατά τ’ ανωτέρω πρίσμα, την παρακαταθήκη του Ανδρέα Κάλβου από τηνΩδή «ΕιςΣάμον», οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η κατά Ανδρέα Κάλβο Ελευθερία είναι συνώνυμη της Ευθύνης. Ιδίως εμείς, οι Έλληνες, ως Λαός και ως Έθνος και μέσα στην σημερινή συγκυρία, οφείλουμε να θεωρήσουμε την Ελευθερία όχι ως ενεργοποίηση της ελεύθερης βούλησης κατ’ απόλυτη και ανεξέλεγκτη διακριτή ευχέρεια. Αλλά -κατ’ εξοχήν μάλιστα- ως Αρετή, η οποία, μέσω της Τόλμης, μετατρέπεται σε Ευθύνη για την επιλογή των στόχων που πρέπει να θέσουμε και των επέκεινα αποφάσεων που πρέπει να πάρουμε, προκειμένου να εκπληρώσουμε την αποστολή, η οποία μας αναλογεί και μας αρμόζει απέναντι στην Πατρίδα και στην Ιστορία μας.

1. VI. Στην σημερινή εποχή η Ελλάδα αποτελεί δύναμη Ειρήνης και Ασφάλειας στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που σέβεται εμπράκτως και απολύτως το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο στο σύνολό του. Έτσι, επιδιώκει την φιλία και την συνεργασία με όλους της τους γείτονες, ενώ παράλληλα φιλοδοξεί, ως αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης, να συμμετάσχει ενεργά στην οικοδόμηση μιας ομοσπονδιακού τύπου Ευρώπης, υπό όρους Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και σεβασμού του Κράτους Δικαίου, και κατ’ εξοχήν, του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Οι βασικές αυτές αρχές, που διέπουν με σταθερότητα και συνέπεια την διεθνή συμπεριφορά της Χώρας μας έναντι πάντων, εξειδικεύονται ως εξής στις επιμέρους σχέσεις μας με τις γειτονικές μας χώρες:

Α. Ως προς το Κυπριακό -και με την αυτονόητη βεβαίως διευκρίνιση ότι αποτελεί διεθνές και, κυρίως, ευρωπαϊκό ζήτημα- επιδιώκουμε, το συντομότερο δυνατό, την δίκαιη και βιώσιμη λύση του. Όμως η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία συνεπάγονται στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων. Τούτο είναι αντίθετο προς κάθε έννοια Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου.

Β. Ως προς τις Eλληνοτουρκικές σχέσεις, επιδιώκουμε σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας και ευνοούμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Αυτό, όμως, προϋποθέτει εκ μέρους της Τουρκίας ειλικρινή σεβασμό του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου καθώς και του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι και το πρόγραμμα «NATURA 2000». Άρα και οι διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης και της Συνθήκης των Παρισίων του 1947-οι οποίες είναι απολύτως σαφείς και πλήρεις και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για γκρίζες ζώνες-πρέπει να γίνονται πλήρως σεβαστές απ’ όλους. Πολλώ μάλλον όταν η αμφισβήτησή τους οδηγεί σε αμφισβήτηση των συνόρων όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, ιδίως ως προς την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, η Τουρκία οφείλει να σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας, οι διατάξεις του οποίου την δεσμεύουν και με την μορφή γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.

Γ. Ως προς την Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, ευνοούμε την ευρωπαϊκή της προοπτική. Όμως η προοπτική αυτή προϋποθέτει, εκ μέρους της, τον πλήρη και ειλικρινή σεβασμό του συνόλου του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, άρα του συνόλου του Διεθνούς Δικαίου, κατ’ εξοχήν δε της Συνθήκης των Πρεσπών. Η οποία πρέπει να ερμηνεύεται και να εφαρμόζεται, κατά το γράμμα της και το πνεύμα της, με τρόπο που δεν αφήνει ούτε ίχνος αλυτρωτισμού. Κατά συνέπεια, οιαδήποτε αντίθετη τακτική θα εμποδίζει, αυτονοήτως, την ευρωπαϊκή ενταξιακή πρόοδο της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας.

Δ. Ως προς την γείτονα Αλβανία, δεν είμαστε αντίθετοι στην ευρωπαϊκή της προοπτική. Πλην όμως αυτό έχει ως αυτονόητη προϋπόθεση τον πλήρη και ειλικρινή σεβασμό του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, άρα τον σεβασμό του Κράτους Δικαίου και όλων των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Επομένως, συμπεριφορές όπως αυτές έναντι της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, οι οποίες υποτιμούν βάναυσα την αξία της Ανθρώπινης Ζωής ή προσβάλλουν απροκαλύπτως Θεμελιώδη Δικαιώματα, π.χ. το Δικαίωμα στην Ιδιοκτησία, συνιστούν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την απρόσκοπτη ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας. Όπως αντίστοιχο εμπόδιο συνιστά η κάθε μορφής διεκδίκηση εντελώς ανυπόστατων δήθεν «δικαιωμάτων» των Αλβανών τσάμηδων, αδίστακτων συνεργατών των ναζί όπως έχει αποδειχθεί ιστορικώς.

Με αυτές τις σκέψεις για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821, εκφράζω, για μιάν ακόμη φορά, την ευγνωμοσύνη του Ελληνικού Λαού προς τον Ελληνισμό της Διασποράς, απανταχού της Γης. Και τούτο διότι -θα το επαναλαμβάνω συνεχώς και με ιδιαίτερη έμφαση- ο Ελληνισμός της Διασποράς, αναπόσπαστο και πολύτιμο κομμάτι του Έθνους μας, έχει συμβάλει τα μέγιστα ώστε η Πατρίδα ν’ ακολουθεί την Ιστορική της πορεία κατά την κληρονομιά της και τον προορισμό της.