Με τοιχογραφίες στα ελληνικά, τα μέλη μίας νορβηγο-γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής ανακάλυψαν στην Όαση της Μπαχαρέια, το θεωρούμενο ως το παλαιότερο μοναστηριακό μνημείο, ίσως όχι μόνον στην Αίγυπτο, αλλά και παγκόσμια.
Πρόκειται για ένα μνημείο που έχει διαδοχικά κατασκευαστεί σε ένα χρονικό διάστημα μεταξύ 3ου και 4ου αιώνα μ.Χ., στην περιοχή του «Τελ Γκανούμπ Άσρ Ελ Αγκούζ», 370 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Καΐρου.
Εκεί πραγματοποιούν ανασκαφές ο γαλλικός φορέας Institut Français d’Archéologie Orientale (IFAO) και ο νορβηγικός φορέας ΜF Vitenskapelig Høyskole, Νορβηγία.
Μέχρι τώρα, έχει ήδη ανασκαφεί μία ερημική σκήτη, ένα ερημητήριο που κατασκευάστηκε σε πέντε χρονικές φάσεις, από το πρώτο μισό του τέταρτου αιώνα έως τον έβδομο αιώνα.
Στο κέντρο του χώρου, μία βραχώδης περιοχή, έχει ανακαλυφθεί μια εκκλησία και παρακείμενοι λειτουργικοί χώροι. Επίσης, στον ίδιο χώρο, ανακαλύφθηκαν δύο κελιά, μια τραπεζαρία-κουζίνα και μια αίθουσα και τέσσερα ακόμη δωμάτια, ένα εκ των οποίων ήταν εκκλησία.
Στις μετέπειτα κατασκευασμένες επεκτάσεις του χώρου, κατασκευάστηκαν συνολικά 19 δωμάτια και μία εκκλησία που ήταν συνδεδεμένη με δύο πέτρινες αίθουσες.
Εκεί, βρέθηκαν και πολλές τοιχογραφίες – και στην εκκλησία – γραμμένες στην ελληνική γλώσσα που αναφέρονταν σε βιβλικά και πατερικά κείμενα, αλλά και τεμάχια πήλινων αγγείων με ελληνικές επιγραφές που αναφέρονταν στους μοναχούς, πιθανόν του πέμπτου ή έκτου αιώνα.
Άγνωστες πτυχές από τη ζωή του αποκαλύπτει ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στους λιλιπούτειους δημοσιογράφους – μαθητές του Τοσίτσαιου Σχολείου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, ευλογώντας με τον τρόπο του τη νέα αυτή πρωτοβουλία των αλεξανδρινών μαθητών που τιμά όλη την παροικία και τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό.
Στο πρώτο φύλλο της “Εφημεριδούλας” τους, της δημοσιογραφικής πρωτοβουλίας με τους πιο μικρούς σε ηλικία δημοσιογράφους σε όλον τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό – οι μαθητές του Τοσίτσαιου – Πρατσίκειου προκαλούν έκπληξη με τις εύστοχες ερωτήσεις τους: «Μακαριώτατε, όταν ήσασταν παιδί, τί θέλατε να γίνετε όταν μεγαλώσετε;», «Ήσασταν καλός μαθητής;», «Θέλατε να γίνετε Πατριάρχης;», «Τί δουλειά κάνετε ως Πατριάρχης;» και άλλες ιδιαίτερα αποκαλυπτικές ερωτήσεις, με τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξανδρείας με μοιράζεται με τα παιδιά τις σκέψεις του και ένα μέρος από τη ζωή του.
Είναι μία συνέντευξη των Αλεξανδρινών μαθητών που αξίζει να τη διαβάσετε ολόκληρη, για την οποία οι μικροί δημοσιογράφοι αξίζουν συγχαρητηρίων.
Παραθέτουμε όλο το κείμενο της συνέντευξης του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στην «Εφημεριδούλα» του Τοσίτσαιου – Πρατσίκειου Σχολείου της ΕΚΑ:
ΕΡΩΤΗΣΗ (Μίνα Μόρκος, Δ τάξη): Όταν ήσασταν παιδί, τί θέλατε να γίνετε όταν μεγαλώσετε;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Μικρό παιδί γεννήθηκα στο Ηράκλειο της Κρήτης και είχα πάρα πολύ καλούς γονείς. Ο μπαμπάς μου λεγόταν Μιχαήλ και ήταν αστυνομικός, Ενωματάρχης της Χωροφυλακής και η μητέρα μου μια ευλαβέστατη Μικρασιάτισσα που γεννήθηκε στη Σμύρνη, αλλά ήρθε και μεγάλωσε στην Ξάνθη της Θράκης. Έτσι, όταν με ανέθρεψαν οι γονείς μου, όταν ήμουν 4 χρονών στα 5 πάντα η καρδιά μου ήθελε να υπηρετήσει το Θεό κι ενώ μου έλεγε ο μπαμπάς, εάν ήθελα να ακολουθήσω κάποιο άλλο επάγγελμα, εγώ από μικρό παιδί, από τότε που αισθανόμουνα τον κόσμο ήθελα να γίνω ιερέας, να γίνω κληρικός και μάλιστα ιεραπόστολος.
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Όχι άριστος. Μη το πω θα είναι ψέματα! Με δυσκόλευαν πολύ τα Μαθηματικά, η Αριθμητική, αλλά μπορώ να πω ένας καλός μαθητής που προσπαθούσα να μάθω τα γράμματα και όταν δυσκολευόμουν είχα καλή δασκάλα τη μητέρα μου, κυρίως το αλφάβητο, είχε φτιάξει ένα μικρό χαρτονάκι για να ξεχωρίζουν οι λέξεις από τα κείμενα και προσπαθούσαμε κάθε βράδυ να μελετήσουμε τα ελληνικά για να μπορώ να διαβάζω καλά.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Στράτος Γαζής – Αμίρ Πετράκης, Δ τάξη): Πώς και πού περάσατε τα παιδικά και εφηβικά σας χρόνια;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα σε διάφορα χωριά της Κρήτης. Έζησα δηλαδή την ορεινή ζωή. Μπορούμε να πούμε που ζούμε όχι στις πόλεις, αλλά σε χωριά και κωμοπόλεις. Γεννήθηκα σε ένα πανέμορφο χωριό που ονομάζεται Προφήτης Ηλίας ( Κανλί Καστέλι ) το 1954. Μετά με τον μπαμπά που ήταν της Χωροφυλακής πήγαμε σε ένα χωριό μεγάλο της επαρχίας Μονοφατσίου του Ηρακλείου την Τύλισσο που δίπλα ακριβώς είναι αρχαία από την μινωική εποχή. Εκεί έκανα την Α τάξη του Δημοτικού στο σχολείο της Τυλίσσου. Μετά πήγαμε σε ένα άλλο χωριό της Πεδιάδος που τελείωσα όλο το Δημοτικό Σχολείο. Με πολύ όμορφες αναμνήσεις όταν βλέπω το άλμπουμ από τα παιδικά μου χρόνια στο σχολείο μου αρέσει να θυμάμαι τα ωραία αυτά παιδικά χρόνια του Δημοτικού Σχολείου, τις γυμναστικές επιδείξεις και μέχρι σήμερα σιγοτραγουδώ τα τραγούδια, ποιήματα και άσματα που μάθαινα τότε. Μετά πηγαίνουμε σε μια μεγάλη κωμόπολη στο Αρκαλοχώρι που εκεί κάνω δύο τάξεις του Γυμνασίου, αλλά συμβαίνει ένα πολύ δύσκολο περιστατικό στην παιδική μου ζωή. Ένα πρωί ο μπαμπάς μου πεθαίνει, κοιμήθηκε όπως λέμε. Έφυγε για τον ουρανό και έτσι έμεινα ορφανός εγώ και η αδερφή μου η Ρούλα και με τη χήρα μητέρα μου την Κλεοπάτρα φύγαμε τότες στο Ηράκλειο στο πιο φτωχό προσφυγικό προάστιο που ζούμε μέχρι σήμερα η αδερφή μου και τα παιδιά, στη Νέα Αλικαρνασσό. Εκεί τελειώνω το Γυμνάσιο στο Ηράκλειο για να φύγω μετά για πρώτη φορά από την Κρήτη και να βρεθώ στη Ριζάρειο Σχολή και να κάνω τη Σχολή για δύο ολόκληρα χρόνια.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Μίνα Μόρκος, Δ τάξη): Τί σπουδές έχετε κάνει;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Μετά τη Ριζάρειο Σχολή, παρακολουθώ ένα διετές πρόγραμμα Ιερατικής Επιμορφώσεως στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Στη συνέχεια φεύγω για τη Θεσσαλονίκη 4 χρόνια. Σπουδάζω Θεολογία. Ενώ φεύγοντας από την Ελλάδα για την Οδυσσό, τότε γράφομαι στο Πανεπιστήμιο της Οδυσσού και κάνω μεταπτυχιακές σπουδές στη Λογοτεχνία, στην Ιστορία Τέχνης και κυρίως εκεί μπόρεσα και έμαθα πάρα πολύ καλά τη ρωσσική γλώσσα. Εκεί παίρνω το διδακτορικό μου πάνω στην Ιστορία Τέχνης και Λογοτεχνίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Αμίρ Πετράκης, Δ τάξη): Πώς και πότε γίνατε Πατριάρχης;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Μετά την Οδυσσό που υπηρετώ, βρίσκομαι στην Αλεξάνδρεια ως Πατριαρχικός Επίτροπος του μακαριστού Πατριάρχου Πέτρου, ενώ για 7 ολόκληρα χρόνια είμαι επίσκοπος Κυρήνης και βοηθώ τον πνευματικό μου πατέρα, τον Πατριάρχη Παρθένιο ο οποίος και με χειροτονεί το 1990 επίσκοπο Κυρήνης. Εκπροσωπώ το Πατριαρχείο μας με γράμμα που μου έκανε Πατριαρχικό Έξαρχο ένας άλλος μεγάλος Πατριάρχης ο Νικόλαος Στ ́ και έτσι η ζωή μου κυλάει στην Οντέρσα μετά την Κρήτη (Οδυσσό της Ουκρανίας τώρα), στην Αθήνα που εκπροσωπώ το Πατριαρχείο, μετά στην Αλεξάνδρεια κοντά στον μακαριστό Πατριάρχη Πέτρο ως Επίτροπός του και μετά φεύγω ως Ιεραπόστολος στο Καμερούν Μητροπολίτης για 6,5 χρόνια, μετά 2,5 χρόνια Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και το 2004, 9 Οκτωβρίου εκλέγομαι Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και ήδη μπήκαμε στα 17 χρόνια με το έλεος και τη βοήθεια του Θεού.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Γεώργιος Γαζής, Γ τάξη): Θέλατε να γίνετε Πατριάρχης;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Όχι. Ήθελα να υπηρετήσω την Εκκλησία. Μέσα μου υπηρέτησα με πολύ αυταπάρνηση τρεις Πατριάρχας: τον Νικόλαο, τον Παρθένιο και τον Πέτρο. Όμως, βλέπω εκ των υστέρων ότι η Χάρις του Θεού ήθελε να με προορίσει γι’ αυτό το πράγμα, γι’ αυτό και έμαθα πάρα πολλά κοντά στους τρεις Πατριάρχας. Τους ακολουθούσα στην Αφρική και όταν το έκρινε ο Θεός μετά το τρομακτικό δυστύχημα που σκοτώθηκε ο Πατριάρχης Πέτρος, σ’ αυτήν την εκκλησία που δίδουμε τώρα τη συνέντευξη στον Άγιο Σάββα, όλοι οι αδελφοί μου Αρχιερείς με ψήφισαν για να αναλάβω. Η επιθυμία μου η μεγάλη ήταν παιδιά μου να υπηρετήσω την Εκκλησία και μάλιστα έλεγα πολλές φορές στον Άγιο Σάββα, αν κάποτε το επιτρέψει και γεράσω, όταν θα γυρίσω από την Αφρική να ζητήσω ένα μικρό δωματιάκι εδώ στον Άγιο Σάββα να κάνω ακολουθίες, να εξομολογώ τους ανθρώπους μέχρι ότου με καλέσει ο Κύριος για τον Ουρανό, για τη Βασιλεία του Θεού. Τα σχέδια όμως του Θεού ήταν διαφορετικά και να είναι ευλογημένο το Πανάγιο Όνομά Του.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Νικόλας Ελ Νομάνυ, Δ τάξη): Πώς αισθάνεστε που ζείτε σε μία χώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μουσουλμάνοι;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Τους αισθάνομαι σαν αδέλφια μου, τους σέβομαι και τους αγαπώ πάρα πολύ. Εμείς λατρεύουμε το Χριστό. Αυτοί γεννήθηκαν με τη δική τους θρησκεία και τους σέβομαι και τους αγαπώ, γιατί ξέρω ότι όλοι μας είμαστε παιδιά του Θεού, αλλά κυρίως αισθάνομαι ευτυχής που με σέβονται και με αγαπούν, όπως και ο Πρόεδρος Σίσι. Είμαι και Αιγύπτιος. Ο κάθε Πατριάρχης όταν εκλεγεί παίρνει και την αιγυπτιακή υπηκοότητα και το διαβατήριο. Αισθάνομαι μεγάλη χαρά που ζω σε αυτή την ειρηνική χώρα που μπορούμε και Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί να λατρεύουμε ο καθένας τον Θεό του με διαφορετική γλώσσα, αλλά που συναντιόμαστε πάντα στο ίδιο σημείο που είναι ο αληθινός Θεός, ο Δημιουργός όλων των ανθρώπων. Εμείς βέβαια έχουμε τη μεγάλη ευλογία να γεννηθούμε Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι και η καταγωγή μας να είναι από την ένδοξη – ευλογημένη χώρα των Ελλήνων και το Πατριαρχείο μας πάντα να ονομάζεται ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ.
ΕΡΩΤΗΣΗ ( Γεώργιος Γαζής, Γ τάξη): Τί δουλειά κάνετε ως Πατριάρχης;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ: Σηκώνομαι πάρα πολύ πρωί, ξεκινάω με προσευχή. Θα κατέβω στην εκκλησία να κάνουμε την ακολουθία με τους πατέρες. Στη συνέχεια θα πάρω ένα πολύ ελαφρύ πρωινό, λίγο καφέ με λίγο ψωμάκι και μετά κατεβαίνω στο γραφείο για να με απασχολήσουν τα θέματα των 50 χωρών που έχουμε. Το περισσότερο όμως διάστημα από τη ζωή μου καταναλώνεται στις μεγάλες ιεραποστολικές περιοδείες σε ολόκληρη την Αφρική μια που την ξέρω σχεδόν όλη σπιθαμή με σπιθαμή. Έτσι, λοιπόν η ζωή κυλάει με τα χιλιάδες θέματα, τις δυσκολίες και τα προβλήματα κάθε ημέρα και κάθε στιγμή, αλλά με το έλεος του Θεού όπως έλεγαν οι πατέρες της ερήμου, ό,τι ο Θεός στείλει κάθε μέρα να το δούμε σαν ευλογία Θεού και μήνυμα.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Αμίρ Πετράκης, Δ τάξη – Στράτος Γαζής, Δ τάξη): Περιγράψτε μια ημέρα όταν είστε σε Ιεραποστολή
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ: Εκεί στην Ιεραποστολή ξεκινάμε πάρα πολύ πρωί, τέσσερις η ώρα έχει ξημερώσει. Παίρνουμε λίγο τσάι αφρικάνικο και μετά έξω από την καλύβα μου, (γιατί εκεί δεν μένω σε σπίτι, έχουμε καλύβες από κορμούς δέντρων και φύλλα) ξεκινάμε 5 η ώρα το πρωί , γιατί πρέπει να διανύσουμε αποστάσεις 5 ώρες, 6 ώρες αναλόγως. Όταν θα φτάσουμε λοιπόν στις Ιεραποστολές θα είναι χιλιάδες άνθρωποι, μικρά παιδιά με κλαδιά που ζητωκραυγάζουν «καλώς ήλθατε» και θα προσπαθήσω με πολλούς μεταφραστές να επικοινωνήσω μαζί τους, να τους πω ποιος είμαι, να μοιράσω τη βοήθεια που χρειάζεται είτε σε ρούχα είτε σε αλάτι είτε σε σαπούνι, να ακούσω τα προβλήματά τους, να αγκαλιάσω τα παιδιά να τους δώσω καραμέλες, ψωμί, να δω τα σχολεία που πρέπει να δουλεύουνε για να μάθουν γράμματα και κυρίως ένα άλλο μεγάλο πράγμα που ενδιαφέρει τα μικρά νοσοκομεία, γιατί είναι σημαντικό πράγμα να μπορέσεις να βοηθήσεις τους ανθρώπους το μεγάλο πρόβλημα που είναι η υγεία. Όλη μέρα στις Ιεραποστολές περνάμε από χωριό σε χωριό είτε να μπορέσουμε να ανοίξουμε πηγάδια για να δώσουμε καθαρό νερό και το βράδυ πια μόλις κατά τις 6 η ώρα θα δύσει ο ήλιος πρέπει να γυρίσουμε πίσω, γιατί στους δρόμους είναι πάρα πολύ επικίνδυνα, ρεύμα δεν υπάρχει και πρέπει να γυρίσουμε νωρίς για να ξεκουραστούμε και να ετοιμάσουμε το επόμενο πρόγραμμα της ημέρας.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Στράτος Γαζής, Δ τάξη): Σε ποιες χώρες έχετε πάει με Ιεραποστολή;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ: Σε όλες τις χώρες της Αφρικής. Όλη η Αφρική είναι 54 χώρες. Έχω πάει στις 48. Και τώρα που σας δίνω αυτήν την ωραία συνέντευξη μετά από λίγο θα αναχωρήσω για την Αγκόλα. Είναι μια μεγάλη χώρα που τη γνώρισα πολύ καλά, όταν ήμουν Μητροπολίτης στο Ζιμπάμπουε.
ΕΡΩΤΗΣΗ (Στράτος Γαζής, Δ τάξη): Τί έχετε δει στην Ιεραποστολή και σας έκανε χαρούμενο και τι σας έκανε λυπημένο;
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ: Χαρούμενο με έκανε από όταν ήμουν Μητροπολίτης, όταν τελειώνει ένα σχολείο. Επίσης, όταν ανοίγουμε ένα πηγάδι και με την τρόμπα βγει το πρώτο νερό, νερό, νερό μέχρι που θα βγει πιο καθαρό. Μετά αυτό που μου δίδει πολύ μεγάλη χαρά είναι όταν τελειώσουνε τα μικρά ιατρικά κέντρα και δω τους πρώτους αρρώστους να έρθουνε και κυρίως τα πρώτα παιδιά μας που μπορούν να κάνουν το εμβόλιο για να σωθούνε, γιατί αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η μεγάλη μου θλίψη είναι ότι εκεί συναντώ φτώχεια, φτώχεια, φτώχεια. Μπορώ να δω 3000 και 4000 παιδάκια και κανένα να μη φοράει παπούτσια, τα ρουχαλάκια τους είναι τόσο παλιά που η καρδιά μου αισθάνεται μια μεγάλη θλίψη και πόνο, αλλά μου δίδει χαρά γιατί τα προσωπάκια τους είναι χαρούμενα και έχουνε μάθει και με τα λίγα και με το τίποτα πάντα να είναι χαρούμενα. Η Αφρική είναι μια πλούσια χώρα που αν δεν έχεις να αγοράσεις κάτι μπορεί η φύση η ίδια με τα δέντρα, με τους καρπούς, με τα ψάρια στις λίμνες να θρέψει αυτά τα παιδάκια και αυτούς τους ανθρώπους. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και σας εύχομαι καλή πρόοδο. Να ξέρετε ότι αισθάνομαι πολύ ευτυχισμένος που έδωσα αυτή τη συνέντευξη στους πιο μικρούς δημοσιογράφους. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Όλα τα παιδιά υγεία και χαρά να έχετε.
Μία δυνατή ηλιαχτίδα στην καταχνιά των ειδήσεων του τελευταίου χρόνου που μας έχει τόσο αλλάξει τη ζωή με την παγκόσμια πανδημία, αποτελεί σίγουρα η μεγάλη είδηση για την αιγυπτιώτικη παροικία, της δημιουργίας μίας υπέροχης μαθητικής εφημερίδας με δημοσιογράφους τους μαθητές του Τοσίτσαιου – Πρατσίκειου Δημοτικού Σχολείου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
Μία υπέροχη πρωτοβουλία που αξίζει θερμών συγχαρητηρίων σε όλους τους συντελεστές της. Και πάνω από όλα στους λιλιπούτειους δημοσιογράφους, που με το έργο τους, μας κάνουν να ελπίζουμε ακόμη περισσότερο για το αύριο της παροικίας μας.
Βεβαίως, πολλά και δυνατά μπράβο αξίζουν στους άξιους εκπαιδευτικούς που σήκωσαν το βάρος της έκδοσης: στην Δ/ντρια του Σχολείου κα Κασσανδρή Τσίτσου, αλλά φυσικά και στους αρχισυντάκτες εκπαιδευτικούς που έδωσαν όλη την ψυχή τους στηρίζοντας τη μαθητική πρωτοβουλία των αλεξανδρινών μαθητών, του κ. Πάνου Γαζή και της κας Ελένης Παναρέτου Γαζή, υπό την αιγίδα πάντοτε της Συντονίστριας Εκπαίδευσης κας Σωτηρίας Μπέτα.
Πολλά συγχαρητήρια όμως και στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, τον διαχειριστικό φορέα των Ελληνικών Σχολείων της Αλεξάνδρειας, όπου υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη Σιόκα και Εφόρους Σχολείων τον Οικονομικό Επόπτη της ΕΚΑ κ. Πάρη Πεφάνη Μακρή και τον πρώην Γενικό Γραμματέα της ΕΚΑ κ. Μιχάλη Καρυδιά και βεβαίως με την αμέριστη οικονομική στήριξη του Α΄ Αντιπροέδρου της ΕΚΑ κ. Ανδρέα Βαφειάδη που ανέλαβε την εκτύπωση της έκδοσης στο τυπογραφείο του, όλη η Κοινοτική Επιτροπή της ΕΚΑ δείχνει την αμέριστη αγάπη της για τους Αλεξανδρινούς μαθητές, το μέλλον της παροικίας μας.
Και ακόμη περισσότερο τιμητική γίνεται αυτή η δημοσιογραφική πρωτοβουλία των μαθητών του Τοσίτσαιου, καθώς – «από Θεού άρξασθαι» – είχαν τη μοναδική ευλογία να ξεκινήσουν την πρώτη τους έκδοση με μία αποκλειστική συνέντευξη με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄, ο οποίος μάλιστα αποκάλυψε και πτυχές της μαθητικής και παιδικής του ζωής, άγνωστες μέχρι σήμερα.
Συγκινητική η αναφορά των μαθητών και η συνεισφορά τους στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με ένα αφιέρωμα στην ελληνική σημαία αλλά και την αιγυπτιακή σημαία, ενώ αίσθηση προκαλεί το ιδιαίτερα προσεγμένο αφιέρωμα στο Σπίτι του Καβάφη, στον Τοσίτσα αλλά και άλλα θέματα που είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Όπως αναφέρεται εκ μέρους του Τοσίτσαιου Σχολείου της ΕΚΑ:
«Η σχολική εφημερίδα «Η Εφημεριδούλα μας» εκδόθηκε από τις Α, Γ και Δ τάξεις του Τοσίτσαιου – Πρατσίκειου Δημοτικού Σχολείου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας Αιγύπτου. Συντονιστής – υπεύθυνος δάσκαλος για την έκδοση είναι ο κ. Πάνος Γαζής σε συνεργασία με τη δασκάλα της Α τάξης, κα Ελένη Παναρέτου Γαζή.
Στην «Εφημεριδούλα» μας μπορείτε να διαβάσετε την αποκλειστική και συγκινητική συνέντευξη του Ιεραπόστολου Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ Θεόδωρου, το αφιέρωμά μας στον μεγάλο ευεργέτη Μιχαήλ Τοσίτσα, καθώς και στον Αλεξανδρινό ποιητή Κ.Π.Καβάφη, για τις Πυραμίδες της Αιγύπτου και τα αξιοθέατα της Αλεξάνδρειας και τέλος, θα θαυμάσετε τις όμορφες ζωγραφιές και τα ποιήματα χαϊκού που δημιούργησαν οι μικροί μας μαθητές – δημοσιογράφοι.
Η έκδοση μιας σχολικής εφημερίδας αποβλέπει στην απόκτηση γνώσεων, αλλά, κυρίως, στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και στη διαμόρφωση στάσεων των μαθητών. Συγκεκριμένα, τα παιδιά με τη συμμετοχή τους στην έκδοση της σχολικής τους εφημερίδας: μαθαίνουν να διαβάζουν, γράφουν γραφή επικοινωνιακή, μαθαίνουν καινούρια πράγματα με διαφορετικούς τρόπους, αποκτούν κριτική σκέψη, μαθαίνουν να συνεργάζονται, δρουν / δημιουργούν και νιώθουν ικανοποιημένα από την όλη προσπάθειά τους.
Ο μεγάλος Παιδαγωγός Φρενέ ήταν ο πρώτος που επεδίωξε να εισάγει τις νέες τεχνολογίες της εποχής του στην εκπαίδευση: τυπογραφία, ραδιόφωνο, κινηματογράφο. Είναι γνωστός ως ο πρώτος που έβαλε το τυπογραφείο στην τάξη και καθιέρωσε τη διασχολική αλληλογραφία. Πιστεύει ότι το σχολείο θα πρέπει να εκμεταλλευτεί την αξία της επικοινωνίας με την έκδοση σχολικής εφημερίδας. Έτσι, «το παιδί που μέχρι πριν από λίγο άφηνε έξω από την πόρτα του σχολείου τα κυρίαρχα ενδιαφέροντά του, τις ευαισθησίες και το καλύτερο μέρος της ζωντάνιας του, θα μπαίνει πλέον με όλη του την καρδιά στο σχολείο του». Αυτό θα προσπαθήσουμε κι εμείς οι δάσκαλοι τα επόμενα χρόνια να πετύχουμε μέσα από την έκδοση κι άλλων σχολικών εφημερίδων.
Η εφημερίδα μας θα εκδοθεί σε λίγες ημέρες και σε έντυπη μορφή με την ευγενική προσφορά και βοήθεια του κου Ανδρέα Βαφειάδη (Α Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας) τον οποίο, και ευχαριστούμε πάρα πολύ. «Η Εφημεριδούλα μας» έχει ήδη αναρτηθεί και στο blogτου Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου: https://blogs.sch.gr/panosgazis/2021/03/13/i-efimeridoyla-mas-i-scholiki-efimerida-ton-a-g-kai-d-taxeon-toy-scholeioy-mas/.
Οι υπεύθυνοι δάσκαλοι για την έκδοση της σχολικής εφημερίδας ευχαριστούν τους γονείς των παιδιών για την πολύτιμη βοήθειά τους. Το μεγαλύτερο μέρος της εφημερίδας δημιουργήθηκε το διάστημα που τα σχολεία ήταν κλειστά και τα μαθήματα γίνονταν μέσω τηλεκπαίδευσης. Τέλος, ευχαριστούν για την υποστήριξή τους τον δάσκαλο Αραβικής Γλώσσας του σχολείου μας κ. Μοχάμεντ Αμπουσάλ, τη Διευθύντρια του Σχολείου κα ΚασσανδρήΤσίτσου και τη Συντονίστρια Εκπαίδευσης Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής κα Σωτηρία Μπέτα.»
Καλοτάξιδη η νέα εφημερίδα των αλεξανδρινών μαθητών του Τοσίτσαιου Σχολείου της ΕΚΑ.
Και πάντοτε να μας χαρίζει αποκλειστικότητες και δημοσιογραφικές επιτυχίες!
Τις δυνατότητες ανάπτυξης συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου συζήτησαν σε συνάντησή τους που είχαν την περασμένη εβδομάδα ο Έλληνας Πρέσβης κ. Νίκος Γαριλίδης με τον Κυβερνήτη της Αλεξάνδρειας Μοχάμεντ Ελ Σερίφ, που του επεφύλαξε θερμή υποδοχή.
Ο Πρέσβης κ. Γκαριλίδης ανέφερε στον Αιγύπτιο αξιωματούχο ότι οι ελληνικές επενδύσεις στην Αίγυπτο ανέρχονται σε τρία δισεκατομμύρια δολάρια, γεγονός που καθιστά την Ελλάδα πέμπτη μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επενδύουν στην Αίγυπτο. Παράλληλα, τονίστηκε ότι αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο ο όγκος των επενδύσεων.
«Η Ελλάδα δίνει σημασία στην υπογραφή συμφωνίας για μια οικονομική ζώνη μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, προς όφελος και όφελος των δύο χωρών», επεσήμανε ο Έλληνας Πρέσβης, όπως το κατέγραψε και ο αιγυπτιακός τύπος, στη συνάντηση που είχε παρουσία του Γενικού Προξένους της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Αθανάσιου Κοτσιώνη.
Μάλιστα, ο κ. Γαριλίδης τόνισε ότι ανέρχονται σε 104 τα ελληνικά επενδυτικά προγράμματα στην Αίγυπτο, τα οποία μάλιστα αφορούν σημαντικούς παραγωγικούς τομείς, όπως: ο τομέας των χημικών βιομηχανιών, ο τομέας της κλωστοϋφαντουργίας, ο τομέας των δομικών υλικών, καθώς και η βιομηχανία τροφίμων, εμπορικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες και έργα μεταφορών.
Να σημειωθεί ότι ο Έλληνας Πρέσβης εξέφρασε την επιθυμία της χώρας μας να αναπτύξει τη διμερή συνεργασία και μεταξύ των δήμων Αλεξάνδρειας και Αθήνας, για την ανταλλαγή τεχνογνωσίας, όταν ξεπεραστεί η περίοδος της πανδημίας του κορονοϊού.
Από την πλευρά του, ο Κυβερνήτης Μοχάμεντ Ελ Σερίφ καλωσόρισε τον Έλληνα Πρέσβη στην Αλεξάνδρεια, τονίζοντας τις πανάρχαιες και ισχυρές σχέσεις μεταξύ Αιγύπτου και Ελλάδας, οι οποίες χρονολογούνται τουλάχιστον από τον 3ο αιώνα π.Χ. από την εποχή της ίδρυσης της πόλης από τον Μ. Αλέξανδρο, επισημαίνοντας μάλιστα τη δυναμική παρουσία της Ελληνικής παροικίας, παράλληλα με την ύπαρξη μίας μεγάλης αιγυπτιακής κοινότητας στην Ελλάδα.
Τέλος, ο Κυβερνήτης Μοχάμεντ Αλ Σερίφ επιβεβαίωσε την πλήρη ετοιμότητα των υπηρεσιών της Αλεξάνδρειας και γενικότερα των αιγυπτιακών αρχών για να συνεργαστούν με την ελληνική πλευρά, ειδικά όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας κορονοϊού που πλήττει ολόκληρο τον κόσμο.
