Ήταν το 1881, όταν ξεκίνησε η μαγευτική ιστορία του «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ», μιας από τις σημαντικότερες και ιστορικότερες εφημερίδες σε όλον τον Απόδημο Ελληνισμό.
Ξετυλίγοντας το νήμα του χρόνου 140 χρόνια πριν από σήμερα, διαπιστώνουμε ότι, όπως κάθε τι μαγευτικό, και ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» της Αλεξάνδρειας δεν ήταν καθόλου εύκολο τότε να δημιουργηθεί.
Στο πανηγυρικό φύλλο της 1ης Ιανουαρίου του 1971, διαβάζουμε στο βασικό άρθρο του Ντίνου Κουτσούμη ότι εκείνη την εποχή, στα τέλη του 19ου αιώνα, ούτε τυπογραφεία διέθετε η εφημερίδα, ούτε γραφεία, ούτε άλλες διευκολύνσεις. Το μόνο που κατείχε ήταν μία κάσα από στοιχεία που έφτασαν από τον Πειραιά στην Αλεξάνδρεια, με τα οποία άρχισαν να τυπώνονται τα διακόσια μόνον φύλλα της εφημερίδας καθημερινά. Και όλα αυτά, με ιδρώτα, μόχθο, αγωνία και προπάντων, ψυχή!… Αυτή όμως ήταν η ψυχή που ώθησε τον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» σε έπαλξη, σε προμαχώνα που έμεινε απόρθητος.
Και όπως συμπληρώνει με συγκινητικό τρόπο ο Ντίνος Κουτσούμης στο πρωτοσέλιδο άρθρο εκείνης της ημέρας:
«Ο «Ταχυδρόμος» αποτελεί σπάνιο σύμβολο Ελληνικού δημιουργικού πνεύματος. Γονάτισε πολλές φορές, αλλά δεν έπεσε. Είδε την αγαλλίαση της δόξης και γνώρισε την κατάθλιψη της παρακμής. Είδε ουρανούς γαλάζιους και αντιμετώπισε μπόρες απειλητικές. Ένιωσε την καρδιά του να σφύγγεται αλλά την ένιωσε και να μετουσιώνει τους παλμούς του σε σάλπισμα.
Μάλιστα, σημειώνει την ιστορική αγωνιστικότητα της εφημερίδας με τον διευθυντή του, τον Λιάτση, να μη διστάζει να τα βάλει ακόμη και με τον Αβέρωφ, ο οποίος τότε φυλάκισε τον δημοσιογράφο, αλλά τον απελευθέρωσε αμέσως μετά από την πίεση που ασκήθηκε από τους Αλεξανδρινούς παροίκους που έφτασαν να επιτεθούν και εναντίον του τότε Προξενικού κρατητηρίου!…
«Εβγήκαν βέβαια και άλλες εφημερίδες εκτός από τον «Ταχυδρόμο», τονίζεται. Αλλά, αυτός εκράτησε τα πρωτεία της αντοχής, ζυμώθηκε με τον Ελληνισμό της Αιγύπτου, έγινε σάρκα από τη σάρκα του, παλμός από τον παλμό του. (…) Οι σελίδες του είναι μία μικρή ιστορία της Ελλάδας και από το ξεφύλλισμα των κιτρινισμένων φύλλων του, αναδύεται το μακρινό όραμα των μεταναστών που έζησαν εδώ και πέθαναν πριν προλάβουν να ξαναϊδούν τον καπνόν της Ιθάκης των…»
Μάλιστα, ο αείμνηστος Ντίνος Κουτσούμης αναδεικνύει την τεράστια προσφορά του «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ», καθώς η εφημερίδα έχοντας γραφεία πλέον στην Αλεξάνδρεια, υπήρξε επί σειρά δεκαετιών ο αγγελιοφόρος που εισχωρούσε σε όλα τα χωριά της Αιγύπτου, όπου κι αν υπήρχε Έλληνας, από το άγονο Ασουάν μέχρι τα μακρινά φελαχοχώρια, φέρνοντας παντού τα μηνύματα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
«Ήταν αυτός ο αφανής ψυχικός κρίκος με τη μακρινή Ελλάδα, ήταν ο σύντροφος του Έλληνος που η βιοπάλη τον είχε ρίξει στην πιο απόμερη γωνιά της Αιγύπτου. Διότι, μπορεί εκεί να μην έφτανε ο Παπάς ή ο Δάσκαλος… Έφτανε όμως ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ»…»
Τα πιο θερμά συλλυπητήρια προς την κυβέρνηση και το λαό της Αιγύπτου, απέστειλε το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για την τραγωδία με τους 25 νεκρούς από την κατάρρευση πολυκατοικίας στην περιοχή Γκεσρ Σουέζ της Ηλιούπολης στο Κάιρο.
«Ειλικρινή συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων από την κατάρρευση πολυκατοικίας στο Κάιρο. Οι σκέψεις μας είναι με τους τραυματίες, τους πληγέντες και τα σωστικά συνεργεία που μάχονται. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη & συμπαράστασή μας στο λαό και την κυβέρνηση της Αιγύπτου», τονίζει χαρακτηριστικά στο μήνυμά του το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών.
To «έμφραγμα» στη Διώρυγα του Σουέζ συνεχίζεται για έκτη μέρα μετά την προσάραξη του φορτηγού πλοίου «Ever Given», αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που κλείνει ένας από τους σημαντικότερους διαύλους θαλάσσιου εμπορίου του πλανήτη, αφού η ίδια διώρυγα είχε ξανακλείσει κι άλλες φορές – και μία μάλιστα έβγαλε κερδισμένο τον Αριστοτέλη Ωνάση.
Όπως αναφέρει ο Φράνκι Μπρέιντ στο βιβλίο του με τίτλο “Onassis: Αν Extravagant Life”, ο Έλληνας μεγιστάνας είχε παραγγείλει έναν στόλο από δεξαμενόπλοια στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ο Ωνάσης είχε υπογράψει μια συμφωνία με τον τότε βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας που του εξασφάλιζε το αποκλειστικό δικαίωμα μεταφοράς με τα πλοία του των αποθεμάτων πετρελαίου του Ριάντ, αλλά η συμφωνία πυροδότησε τεράστιες αντιδράσεις από τους αμερικανικούς πετρελαϊκούς κολοσσούς, που είχαν το αποκλειστικό δικαίωμα παραγωγής του σαουδαραβικού πετρελαίου και την Ουάσιγκτον. Οι πρώτοι διαμαρτυρήθηκαν στο Ριάντ και ξεκαθάρισαν στον Ωνάση ότι δε θα παρέδιδαν στα τάνκερ του πετρέλαιο, ενώ ο τότε επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ διεμήνυσε στη Σαουδική Αραβία ότι αν επέμενε στη συμφωνία με τον Ωνάση, οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες θα σταματούσαν την παραγωγή.
Υπό το βάρος αυτών των πιέσεων το Ριάντ υποχρεώθηκε να ακυρώσει τη συμφωνία και τα καράβια του Έλληνα πλοιοκτήτη έμειναν άπραγα. Αντιμέτωπος με το φάσμα μιας οικονομικής καταστροφής, ο Ωνάσης σκέφτηκε να πουλήσει ολόκληρο το στόλο τους στην Royal Dutch Shell, αλλά δεν το έκανε, όπως αναφέρει το Freightwaves.com.
Πώς άλλαξε η τύχη του Ωνάση σ’ ένα βράδυ
«Τότε, μέσω μίας απίστευτης ιστορικής συγκυρίας, σχεδόν εν μιά νυκτί, η τύχη του Ωνάση άλλαξε δραματικά», γράφει ο Μπρέιντι. «Αντιμέτωπος με μια σχεδόν βέβαιη οικονομική καταστροφή (…) ο Ωνάσης έβγαλε περισσότερα χρήματα σε μια σύντομη περίοδο, απ’ όσα είχε κερδίσει σ’ ολόκληρη τη ζωή του. Και καταλύτης στάθηκε η διώρυγα του Σουέζ».
Η Αίγυπτος του Νάσερ κρατικοποίησε τη διώρυγα το 1956 και απαγόρευσε τη διέλευση ισραηλινών πλοίων. Το Ισραήλ εισέβαλε στη χερσόνησο του Σινά και τη Λωρίδα της Γάζας, η Αίγυπτος έκλεισε τη διώρυγα για έξι μήνες και τα ναύλα των πλοίων εκτοξεύθηκαν μέσα στο 1957 σε πρωτοφανή ύψη. Μπροστά στο «έμφραγμα» εκείνης της εποχής, τα δεξαμενόπλοια ήταν υποχρεωμένα να κάνουν τον περίπλου της Αφρικής. Κι ο Ωνάσης, λόγω του μποϊκοτάζ που του είχαν κάνει οι αμερικανικοί πετρελαϊκοί κολοσσοί, βρέθηκε να έχει έναν τεράστιο αριθμό από τάνκερ αγκυροβολημένα σε λιμάνια. «Ο Ωνάσης είχε πολλά έξτρα πλοία, που δεν είχαν ναυλωθεί και τα οποία μπορούσαν να μισθωθούν για να αντιμετωπιστεί η ζήτηση. Μπορούσε να ζητήσει ό,τι ναύλα επιθυμούσε», σημειώνει ο Μπρέιντι στο βιβλίο του.
Πριν την κρίση αυτή, η τιμή μεταφοράς πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία προς την Ευρώπη κυμαινόταν στα 4 δολάρια ανά τόνο, αλλά «ο Ωνάσης άρχισε σύντομα να χρεώνει πάνω από 60 δολάρια και έτσι κάθε δρομολόγιο τάνκερ τού απέφερε κέρδος άνω των δύο εκατομμυρίων δολαρίων», αναφέρει ο βιογράφος.
Μέχρι την επόμενη χρονιά, ο Ωνάσης εκτιμάται ότι αποκόμισε κέρδη αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων (πολύ πάνω από ένα δις. δολάρια σε σημερινή αξία). «Στάθηκα τυχερός», είχε πει ο Έλληνας πλοιοκτήτης, που έγινε στα επόμενα λίγα χρόνια ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη.
Το ίδιο επαναλήφθηκε, πάντως, και το 1967 όταν η Διώρυγα του Σουέζ έκλεισε και πάλι λόγω νέας εμπλοκής της Αιγύπτου με το Ισραήλ με αποτέλεσμα να εκτοξευτούν εκ νέου τα ναύλα των πλοίων και τον Ωνάση να βγάζει γι’ άλλη μια φορά «τρελά λεφτά».
Ενώ συνεχίζονται οι προσπάθειες για την αποκόλληση του φορτηγού πλοίου που έχει διακόψει με την προσάραξη του τη διέλευση στη Διώρυγα του Σουέζ, η Αίγυπτος απηύθυνε ιδιαίτερες ευχαριστίες προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Ελλάδα για την πρόθεσή τους να προσφέρουν κάθε στήριξη για την επίλυση του προβλήματος.
Τις ευχαριστίες εξέφρασε ο Πρωθυπουργός της χώρας Μουστάφα Μαντμπούλι και ονομαστικά ο Πρόεδρος της Αρχής Διώρυγας του Σουέζ, Οσάμα Ραμπία, σε συνέντευξη τύπου.
Στο μεταξύ, 321 πλοία παραμένουν εγκλωβισμένα στη Διώρυγα του Σουέζ
Ο Πρόεδρος της Αρχής Διώρυγας του Σουέζ, Οσάμα Ραμπία τόνισε ότι «είναι δύσκολο να προσδιοριστεί το πότε θα επιλυθεί το πρόβλημα».
Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι το όλο πρόβλημα προκλήθηκε από αμμοθύελλα, αλλά δεν απέκλεισε και το ενδεχόμενο να υπήρξε κάποιο τεχνικό πρόβλημα ή ανθρώπινο λάθος.
Έτσι, όπως τόνισε, θα υπάρξει κάποια αποζημίωση στα εγκλωβισμένα πλοία, αλλά την ίδια στιγμή θα ξεκινήσει έρευνα για τα αίτια του συμβάντος, που συνέβη στο 151ο χιλιόμετρο της παλαιάς Διώρυγας του Σουέζ.
Μέχρι τώρα 14 ρυμουλκά πλοία έχουν ριχτεί στον αγώνα αποκόλλησης του τεράστιου φορτηγού πλοίου «Ever Given», στα οποία θα προστεθούν και άλλα.
Ο Πρόεδρος της Αρχής Διώρυγας του Σουέζ κάνει λόγο για «πρόοδο στην όλη επιχείρηση», αλλά τόνισε ότι πρόκειται για «μία περίπλοκη και καθόλου εύκολη διαδικασία».
Πάντως, ο κ. Ραμπία επεσήμανε ότι το πλοίο δεν προκάλεσε τραυματισμούς ή ρύπανση. Ενώ, τόνισε ότι αρκετές χώρες έχουν προσφέρει βοήθεια, τονίζοντας ότι η Αρχή του καναλιού του Σουέζ μελετά την αξιοποίησή τους ως εναλλακτικό σχέδιο.
Ο Πρόεδρος Αλ Σίσι διέταξε να ξεκινήσουν προετοιμασίες
για εκφόρτωση του φορτηγού πλοίου
σε περίπτωση αποτυχίας αποκόλλησής του
Το χειρότερο σενάριο, που αφορά στην εκφόρτωση του φορτηγού πλοίου σε περίπτωση αποτυχίας αποκόλλησής του από την Διώρυγα του Σουέζ, μελετά πλέον η Αίγυπτος, καθώς ο Πρόεδρος Αλ Σίσι διέταξε να ξεκινήσουν προετοιμασίες για ελάφρυνση του φορτίου του Ever Given, σε περίπτωση που αποτύχουν οι αρχικές προσπάθειες αποκόλλησής του.
Αυτό δήλωσε την Κυριακή σε μέσα μαζικής ενημέρωσης ο Πρόεδρος της Αρχής Διώρυγας του Σουέζ Οσάμα Ραμπία.
Σε περίπτωση που δεν υπάρξει αποτέλεσμα με την πρώτη επιλογή αποκόλλησης που ακολουθείται μέχρι τώρα και είναι η ρυμούλκηση του πλοίου και από τις δύο πλευρές του με ρυμουλκά, ή η δεύτερη που βασίζεται στο σκάψιμο και στην αφαίρεση άμμου στο σημείο αυτό που έχει προσαράξει το πλοίο, τότε θα ακολουθηθεί το τρίτο και δυσκολότερο σενάριο, που αποτελεί και την τρίτη αλλά δυσκολότερη επιλογή, διότι θα απαιτήσει πολύ περισσότερο χρόνο..
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Αρχής Διώρυγας του Σουέζ, ο Αιγύπτιος Πρόεδρος όρισε να ξεκινήσουν οι προετοιμασίες για την τρίτη επιλογή της εκφόρτωσης φορτίου του πλοίου για να επιτευχθεί η αποκόλλησή του σε περίπτωση που αποτύχουν οι δύο πρώτες επιλογές.
