Συντάκτης: Greg Chaliakopoulos

Στον ιστορικό κοινοτικό ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Ιμβραημίας, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής τέλεσε σε κατανυκτική ατμόσφαιρα τους Δ΄ Χαιρετισμούς προς την Υπεραγία Θεοτόκο παρουσία του Γενικού Πρόξενου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κου Πυργάκη Ιωάννη καθώς και αρκετών πιστών.

Ο π. Πάνος ευχαρίστησε θερμά τους πιστούς χριστιανούς της Ιμπραημίας που όταν χτυπά η καμπάνα της ιστορικής εκκλησίας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας είναι παρόντες σε κάθε ακολουθία που τελείται.

Καλωσόρισε τον Γενικό Πρόξενο που για πρώτη φορά ήρθε να εκκλησιαστεί στην Ιερό Ναό των Ταξιαρχών, τον ευχαρίστησε που λάμπρυνε με τη μελωδική φωνή του την όλη ακολουθία και του ευχήθηκε καλή δύναμη στο έργο του.

Επίσης, ευχαρίστησε και την κα Κωνσταντίνα Τερζή για την πολύτιμη βοήθειά της στο ψαλτήρι όλα αυτά τα χρόνια.  Στη συνέχεια όλοι κατευθύνθηκαν στο αρχονταρίκι του Ιερού Ναού και απόλαυσαν νηστίσιμα γλυκίσματα και καφέ.

Ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος εγκαινιάζει την Έκθεση του Παναγιώτη Σοφικίτη στο Μέγαρο Χορού.

Ο Παναγιώτης Σοφικίτης, η Λέττα Πετρουλάκη και ο Σέργιος Σοφικίτης, αποτελούν μια οικογένεια καλλιτεχνών και συγγραφέων στην Καλαμάτα, που ο καθένας μέσα από το δικό του μετερίζι στην τέχνη, προσφέρουν τα μάλα στον πολιτισμό της μεσσηνιακής πρωτεύουσας και όχι μόνο.

Ο πρώτος, πρώην εκπαιδευτικός και σπάνιος δημιουργός της μικροναυπηγικής τέχνης, θεωρείται ένας από τους καλύτερους στην Ελλάδα, όχι μόνο όσον αφορά στην καθαρή καλλιτεχνική διάσταση αλλά και την ιστορική γνώση που προσφέρει σε μικρούς και μεγάλους με τα μικροναυπηγικά του αριστουργήματα.

Είναι λυπηρό για μια χώρα σαν την Ελλάδα που περιβρέχεται από θάλασσα και είναι παγκόσμια εμπορική ναυτική δύναμη, ενώ η ναυτική της ιστορία βρίθει από κατορθώματα ηρώων της θάλασσας από την αρχαία ιστορία μέχρι και τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο, να αδιαφορεί για όλα αυτά τα ιστορικά καλλιτεχνήματα που κατασκευάζει και δημιουργεί ο Μεσσήνιος δημιουργός.

Δυστυχώς όμως η Ελλάδα, κάποιες φορές, όχι μόνο τρώει τα παιδιά της αλλά το χειρότερο είναι ότι λησμονεί και πως τα έφαγε. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση του Παναγιώτη Σοφικίτη.

Σε καμία άλλη χώρα του πλανήτη ένας καλλιτέχνης που με τα δημιουργήματα του διδάσκει ιστορία στους μαθητές όλων των σχολείων και στους  ενήλικες, δεν θα μπορούσε να μην έχει ανταμειφθεί ηθικά για την δωρεάν προσφορά του.

Η απαξία και η αδιαφορία που επιδεικνύουν  εδώ και χρόνια για τα έργα του, κάποιοι από τους κατ΄ επίφασιν ανθρώποις του πολιτισμού, απλώς πιστοποιεί για μια ακόμη φορά πως το μόνο άγχος που έχουν στη ζωή τους, είναι η θέση, ο θώκος, το βόλεμα και η προσωπική τους επιδίωξη.

Τόσο οι αρμόδιοι που πέρασαν από τον Δήμο Καλαμάτας, όσο κι εκείνοι που έπαιξαν ρόλο περιφερειάρχη ή και πολλοί άλλοι που υπηρέτησαν ως νομάρχες ή δήμαρχοι,  παρά τις υποσχέσεις τους, στη συνέχεια απέδειξαν ότι η παραμυθία δεν αποτελεί ικανότητα μόνο των παραμυθάδων, αλλά κυρίως ορισμένων εκ των αρμοδίων αυτού του τόπου.

Παρά το γεγονός ότι ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και Μεσσήνιος στην καταγωγή κ. Προκόπης Παυλόπουλος, εγκαινίασε την έκθεση του ανωτέρω καλλιτέχνη στο Μέγαρο Χορού και υπερτόνισε την ανάγκη τα έργα αυτά να μείνουν στην Καλαμάτα, μέσω της δημιουργίας ενός μουσείου, ο Δήμος Καλαμάτας προτιμά κάποια δημόσια κτήρια να τα ενοικιάζει για ευτελή ποσά, αντί να δημιουργεί ένα ναυτικό μουσείο με δωρεάν εκθέματα, τραυματίζοντας κατάστηθα τους ανθρώπους του πολιτισμού.

Λίγο μετά την έλευση του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου Β’, όπου η πόλη τον τίμησε πολλαπλώς, ο κ. Παναγιώτης Σοφικίτης μετέφερε μήνυμα μέσω έμπιστου ανθρώπου και φίλου του, την πρόθεση του να συζητήσει με τους αρμοδίους της Ελληνικής Ομογένειας στην Αλεξάνδρεια, είτε για μια έκθεση στην Ελληνική Κοινότητα της πόλης που ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος, είτε ακόμα για την δωρεάν προσφορά των έργων του σε ένα αξιοπρεπές Ναυτικό Μουσείο της πάλαι ποτέ ένδοξης παροικίας του Ελληνισμού.

Να σημειωθεί ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες της μικροναυπηγικής, πωλούν έκαστο έργο τους έναντι χιλιάδων ευρώ, καθώς ένα καράβι βυζαντινής ή αρχαιοελληνικής εποχής, απαιτεί ένα, δύο, αλλά και τρία χρόνια για την κατασκευή του.

Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δεν είναι απογοητευμένος μόνο για την πολύχρονη παραμυθία των υπευθύνων προς το πρόσωπό του, αλλά και για το γεγονός ότι ένα μεγάλος μέρος των ανθρώπων του πολιτισμού που εκφράζεται μέσω των τεχνών και υπηρετεί στους αρμόδιους φορείς της χώρας μας, τοποθετεί πάνω απ΄ το ιερό καθήκον της προώθησης του ιστορικού Ελληνισμού, τα εμπορικά, προσωπικά και πολιτικά του συμφέροντα.

Φανταστείτε μια άλλη χώρα, τη δωρεά αυτή των χιλιάδων ευρώ που αποτελεί μια ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον και μια ένδειξη σεβασμού  για το ιστορικό μας παρελθόν, να την αρνείτο, απαξιώνοντας μια τέτοια ευεργεσία. Το σίγουρο είναι ότι μόλις  αυτό μαθαινόταν,  οι αρνητές αυτής της προσφοράς θα καθόντουσαν αντί στις αναπαυτικές πολυθρόνες των πολυτελών γραφείων τους, στα εδώλια του κατηγορουμένου, καταγγελλόμενοι για την προσβολή τους απέναντι στον πολιτισμό.

Ο γράφων υποσχέθηκε ως αρχισυντάκτης του «Αλεξανδρινού Ταχυδρόμου» στην Αλεξάνδρεια, στο άμεσο μέλλον να μεταφέρει αυτή τη γενναιόδωρη προσφορά του κ. Σοφικίτη στον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας κ. Ανδρέα Βαφειάδη, στα μέλη της Κοινοτικής Επιτροπής, στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας,, στον Πρέσβη της Ελλάδας στην Αίγυπτο, στον Γενικό Πρόξενο Αλεξανδρείας, στον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο Αλεξανδρείας και οπουδήποτε αλλού μπορεί μια τέτοια ευγενής ευεργεσία, να πιάσει τόπο… αφού δεν πιάνει τόπο… στον τόπο του δημιουργού.

Η ενδεχόμενη αποδοχή μιας τέτοιας ευεργεσίας υψηλού βεληνεκούς, θα αποτελέσει σπουδαία πολιτισμική διδαχή για τους νέους ανθρώπους μέσω της ναυτοσύνης των Ελλήνων, αλλά και ένα δείγμα ευαισθησίας της Ελληνικής Παροικίας του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού!

Αξίζει να τονίσουμε ιδιαίτερα ότι η σύζυγος του κ. Σοφικίτη κα. Λέττα Πετρουλάκη, πρώην εκπαιδευτικός και Πρόεδρος της Πειραματικής Σκηνής Καλαμάτας με σημαντική προσφορά στους νέους ανθρώπους, συγγραφέας και κουκλοπαίχτρια, προτίθεται να ταξιδέψει στην Αλεξάνδρεια για να αφηγηθεί το παραμύθι της «Ο ερωτευμένος μπακακίνος» με κούκλες, έτσι ώστε μαθητές και γονείς να απολαύσουν μια παράσταση κουκλοθεάτρου με παραμύθια που εμπεριέχουν μηνύματα ενδυνάμωσης του ψυχισμού και της προσωπικότητας.

Επιπρόσθετα ο υιός Σέργιος Σοφικίτης, δημοσιογράφος και συγγραφέας παιδικών παραμυθιών, προτίθεται με τη σειρά του κι αυτός, να συνομιλήσει με τους μαθητές του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου Δημοτικού της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, ενώ μέσα από την διήγηση του βιβλίου του «Η φάλαινα που ήθελε να αδυνατίσει» να ενσταλάξει στις ψυχές των παιδιών τις αξίες της αυτοπεποίθησης και της  εξερεύνησης του εαυτού τους.

Μια οικογένεια λοιπόν, που επιθυμεί να προσφέρει αφιλοκερδώς στην Αλεξάνδρεια την πόλη του Ελληνισμού!

Σε μια αίθουσα κατάμεστη από κόσμο εκλεκτό του χώρου της Πολιτικής, της Παιδείας, της Δημοσιογραφίας και της Λογοτεχνίας, συμμαθητών του ομιλητή, στο εντευκτήριο μας, δόθηκε τη Δευτέρα 1η Απριλίου 2024, από τον Γιάννη Κοσσένα η πολύ ενδιαφέρουσα αυτοαναφορική  διάλεξη με θέμα «Το βιβλίο που δεν έγραψα». 

Ξεχώρισαν με την παρουσία τους οι Στέφανος Ταμβάκης, επίτιμος πρόεδρος της Κοινότητος Αλεξανδρείας, ο Φίλιππος Κοσσένας, επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων, ο  Κώστας Μιχαηλίδης, πρόεδρος του Συνδέσμου μας και μέλη του Δ.Σ., η Τούλα Πεκλάρη, πρόεδρος των Αποφοίτων Σχολείων Μανσούρας, ο Νικόλαος – Χρήστος Μαρκάτος, πρώην πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ο Γιώργος Χρονάς, συγγραφέας, ποιητής, εκδότης.

Ένα ταξίδι ζωής, εμπειριών και βιωμάτων που δεν αφήνει κάνεις εύκολα να διαγραφούν από τη συνείδηση του, αλλά τον στοιχειώνουν να προχωρεί και να δημιουργεί. 

Η Μανσούρα, η Αθήνα, η Λιβύη οι τόποι που σηματοδοτούν και συγκινούν για το ξεκίνημα μιας δημιουργικής ζωής. Το Πολυτεχνείο, η εργασία στα μπισκότα, η γλωσσομάθεια, το προσόν των Αιγυπτιωτών Ελλήνων και τελευταία τα σχέδια ιδρύσεως του Πανεπιστημίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια, όλα αυτά σαρκώνουν τα όνειρα και γίνονται πράξεις που εντυπωσιάζουν και γράφουν τη δική τους ιστορία. 

Ο Γιάννης Κοσσένας είναι ένας χαρισματικός ομιλητής. 

Σε παρασύρει ο λόγος του και τον παρασύρει η δύναμη της αξίας να πείθει, έστω  κι αν επανερχόταν κι επαναλάμβανε ίδιους ή παραπλήσιους ομόκεντρους θεματικούς κύκλους.

Η προσπάθεια του να γίνει πειστικός και με χειρονομίες, με όλη τη γλώσσα του σώματος κέρδιζε και ικανοποιούσε το κοινό που κυριολεκτικά λαίμαργα ανυπομονούσε ν’ ακούσει τη συνέχεια. 

Δικαιολογημένη η βράβευση του από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Κώστα Μιχαηλίδη. Ο ακούραστος Μάκης Κυριακίδης μαγνητοσκόπησε τη βραδιά και βραβεύτηκε. Ο βετεράνος Τάκης Σφακιανόπουλος είχε την τεχνική επιμέλεια, άψογος όπως πάντα στη θέση του. Ο Στέλιος Κυρίτσης απαθανάτισε φωτογραφικά την εκδήλωση. 

Ήταν οπωσδήποτε μια ξεχωριστή βραδιά στο Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων.