Συντάκτης: Greg Chaliakopoulos

  • Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας στη Μαδαγασκάρη

    Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας στη Μαδαγασκάρη

    Ανήμερα της εορτής του Γενεθλίου της Θεοτόκου, την 8η Σεπτεμβρίου  ο Μακαριότατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄ επισκέφθηκε την Μαγαδασκάρη. Είναι η τρίτη  φορά που ο λαός της αφρικανικής νήσου υποδέχτηκε τον Ιεράρχη της Ορθοδοξίας και η συγκίνηση ήταν διάχυτη σε όλους τους επίσημους που τον περίμεναν στο διεθνές Αεροδρόμιο του Ανανταναναρίβο. Στην υποδοχή του Πατριάρχη Αλεξανδρείας παρευρέθηκαν ο επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδος και Κύπρου στην Μαδαγασκάρη κ. Παναγιώτης Ταλούμης, o Εξοχότατος Πρέσβης της Αιγύπτου στην Μαδαγασκάρη κ. Usama Khalil, καθώς και διπλωμάτες του Υπουργείου Εξωτερικών εκπροσωπώντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Μαδαγασκάρης κ. Andry Rajoelina.

    Τιμητική αυτοκινητοπομπή συνόδευσε τον Μακαριότατο  στον Μητροπολιτικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Ανταναναρίβο, όπου εκεί εψάλη η Δοξολογία. Η κατάνυξη που δημιούργησε η παρουσία του Πατριάρχη δημιούργησε ρίγη συγκίνησης, καθώς στο τελετουργικό συμμετείχαν όλοι οι κληρικοί μαζί με τις  αντιπροσωπείες απ’ τις Ενορίες της Πρωτεύουσας.

    Ο Μακαριότατος με την ολοκλήρωση  της Ακολουθίας απευθύνθηκε στους πιστούς εκφράζοντας  την χαρά του που ο Θεός τον αξίωσε να επισκεφθεί το ευλογημένο νησί της Μαδαγασκάρης, μετά από επτά χρόνια.

    Την επομένη κατά την περιοδεία του, στην Τολιάρα, ο  Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ανταναναρίβο και Βορείου Μαδαγασκάρης κ. Ιγνάτιος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Πρόδρομος,  ο κλήρος και πλήθος πιστών  επεφύλαξαν θερμή υποδοχή στον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο. Κατά την άφιξη του Μακαριωτάτου άγημα 100 ατόμων από τον στρατό και την αστυνομία και την τοπική Ζαρτάν απέδωσαν τιμές. Ήταν μια στιγμή που χαράχτηκε στη μνήμη όλων καθώς είδαν και άκουσαν τον αγαπημένο τους Ποιμενάρχη να τους παρέχει δύναμη και ελπίδα με τον λόγο του και την αγάπη του για το συνάνθρωπο.    

    Αξίζει επίσης να αναφερθεί το συγκινητικό γεγονός, το οποίο συνέβη στην Τολιάρα, όταν η  φιλαρμονική της πόλεως παιάνισε τον ελληνικό εθνικό ύμνο. Τούτο  ουδεμία σχέση έχει με  αποικιοκρατικές αντιλήψεις στην ιεραποστολή, καθότι  η Ορθόδοξη ιεραποστολή ουδέποτε αναμείχτηκε σε τοιαύτες πρακτικές. Αντίθετα σε μόνιμη βάση διακηρύσσει την αγάπη προς τον πλησίον και την πανανθρώπινη συμπεριφορά. Απλώς το πρωτόκολλο του κράτους της Μαδαγασκάρης επιβάλλει ο εθνικός ύμνος της χώρας να ακούγεται επίσημα μόνο κατά την παρουσία του Πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών.

    Να σημειωθεί ότι μια πολυάριθμη ομάδα νέων από τις τοπικές εκκλησιαστικές κοινότητες επιφύλαξε  θερμή υποδοχή στον Πατριάρχη κ.κ. Θεόδωρο κι εκείνος με την γεμάτη αγάπη καρδιά του, τους μίλησε και έδειξε πόσο νοιάζεται και φροντίζει για τα παιδιά και τους νέους της Αφρικής.

    Επιπλέον  εξέφρασε για ακόμα μια φορά το όραμα του για την πορεία της ιεραποστολής και της Ορθοδοξίας στην Αφρική, ιδιαίτερα για την νήσο της Μαδαγασκάρης  και τη νέα επισκοπή.

    Έκλεισε την ομιλία του με την ελπίδα να είναι καλύτερο το μέλλον για τα παιδιά της Μαδαγασκάρης, αλλά και το  αύριο για όλη την  ανθρωπότητα. Τόνισε ότι η Αφρική είναι η Ήπειρος του μέλλοντος και έχουμε όλοι χρέος να στηρίξουμε τους ανθρώπους και τα παιδιά. .

    Μέσα  σε κλίμα χαράς και συγκίνησης ευλόγησε τους παριστάμενους ιθαγενείς κληρικούς και λαϊκούς  και αναχώρησε για να συνεχίσει την ποιμαντική ιεραποστολική περιοδεία του.

    Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας βαθειά συγκινημένη για τον αγώνα και την προσπάθεια που δίνει ο Πατριάρχης Θεόδωρος, νιώθει ιδιαίτερη τιμή που ο Ιεράρχης της Ορθοδοξίας στηρίζει στην πράξη τους λαούς της Αφρικής και ενδυναμώνει την ελπίδα και την θέληση των πιστών για έναν καλύτερο κόσμο.

  • 11η Σεπτεμβρίου 2004 η τραγωδία του Σινούκ

    11η Σεπτεμβρίου 2004 η τραγωδία του Σινούκ

    Ήταν μια μέρα που η καρδιά της Χριστιανοσύνης πάγωσε απ΄ τη θλίψη. Η Αλεξάνδρεια θρηνούσε τον Πατριάρχη της και τα βλέμματα  των Αιγυπτιωτών βουτηγμένα στον πόνο διαπέρασαν το Πανελλήνιο και όλη την Αφρική.  Η τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου 2004  έμελλε να πλήξει τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία με έναν τρόπο αναπάντεχο, οδυνηρό που καταγράφηκε στη συνείδηση όλων ως ύψιστη απώλεια.  
    Το στρατιωτικό ελικόπτερο τύπου «Σινούκ», που μετέφερε τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρο και τη συνοδεία του στο Άγιον Όρος, κατέπεσε στη θάλασσα, ανοικτά του Άθω, λίγο πριν προσγειωθεί. Ο απολογισμός τραγικός. Τα βέλη του θανάτου στόχευσαν δεκαεπτά συνολικά επιβάτες. Ανάμεσα στους νεκρούς η σπουδαία μορφή, ο προκαθήμενος Αλεξανδρείας Πέτρος  Ζ΄.

    Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός στα σπίτια των Αλεξανδρινών που παρακολουθούσαν τα έκτακτα δελτία  ειδήσεων. Το ελικόπτερο που ανήκε στον 4ο ΤΕΑΣ της Αεροπορίας Στρατού κατέπεσε και συνετρίβη στη θαλάσσια περιοχή τρία-τέσσερα μίλια νοτιοανατολικά της Σιθωνίας. Είχε απογειωθεί στις 9:35 από το στρατόπεδο «Σακέτα» στον Καρέα και αναμενόταν η προσγείωσή του στις 11.05  στο Άγιον Όρος.  Στις 10:54 επικοινώνησε ο πιλότος για τελευταία φορά με τον πύργο ελέγχου στο Χορτιάτη. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, γύρω στις 11 το ελικόπτερο χάθηκε από τα ραντάρ. Το «Σινούκ» όπως πληροφόρησε το ΓΕΣ είχε  παραληφθεί πριν από ένα με ενάμιση χρόνο. Τα  συντρίμμια του ελικοπτέρου εντοπίστηκαν περίπου στις 4 το απόγευμα από τα σωστικά συνεργεία που είχαν σπεύσει στην περιοχή.

    Μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ΄, τρεις Ιεράρχες του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, δύο Αρχιμανδρίτες, ένας διάκονος, πέντε ακόλουθοι του Πατριάρχη και το πενταμελές πλήρωμα του Σινούκ.

    Η αναλυτική λίστα με τα θύματα του δυστυχήματος:

    Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος
    Μητροπολίτης Πηλουσίου Ειρηναίος
    Μητροπολίτης Καρθαγένης Χρυσόστομος
    Επίσκοπος Μαδαγασκάρης Νεκτάριος
    Αρχιμανδρίτης Αρσένιος, καθηγούμενος Ιεράς Μονής Μαχαιρά
    Αρχιμανδρίτης Καλλίστρατος Οικονόμου,
    Διάκονος Νεκτάριος Κοντογιώργος
    Γεώργιος Μαύρος, νομικός σύμβουλος του Πατριάρχη
    Πάτροκλος Παπαστεφάνου, τεχνικός σύμβουλος του Πατριάρχη
    Γεώργιος Ξενουδάκης, σύμβουλος Τύπου του Πατριάρχη και δημοσιογράφος της εφημερίδας Τα Νέα
    Γεώργιος Παπαπέτρου, αδελφός του Πατριάρχη
    Σπυρίδων Κουρσάρης, αστυνομικός της προσωπικής ασφαλείας του Πατριάρχη,
    Αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Παπασπύρου, διοικητής του 4ου ΤΕΑΣ
    Ταγματάρχης (ΑΣ) Παναγιώτης Παπαναστασίου
    Ανθυπασπιστής (ΤΧ) Στυλιανός Ράπτης
    Αρχιλοχίας (ΤΧ) Παντελεήμων Χατζηβαγγάλης
    Επιλοχίας (ΤΧ) Παναγιώτης Γολεγός.
    Ποιος ήταν ο μακαριστός Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ’

    Ο μακαριστός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ΄ διετέλεσε Πατριάρχης και Πάπας Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κατά τα έτη 1997-2004.

    Γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1949 στο χωριό Συγχαρί Κερύνειας Κύπρου. Το 1962 εισήλθε ως δόκιμος στην Ιερά Μονή Μαχαιρά Κύπρου. Στη συνέχεια φοίτησε στην Ιερατική Σχολή Κύπρου «Απόστολος Βαρνάβας» (1966-1969). Το 1969 χειροτονήθηκε διάκονος από τον Επίσκοπο Κωνσταντίας Χρυσόστομο. Το Δεκέμβριο του 1970 εντάχθηκε στον κλήρο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978 και την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Ιερά Μονή Πεντέλης και έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Καΐρου. Το 1980 μετέβη στη Νότια Αφρική και υπηρέτησε ως Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Ιωαννουπόλεως.

    Στις 15 Αυγούστου 1983 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Βαβυλώνος και διορίστηκε Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου. Η χειροτονία τελέσθηκε στην Ιερά Μονή Μαχαιρά Κύπρου από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο. Στις 14 Ιουνίου 1990 εξελέγη Μητροπολίτης Άκκρας και το 1991 ανέλαβε παράλληλα τα καθήκοντα του Πατριαρχικού Επιτρόπου στη Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως. Στις 28 Νοεμβρίου 1994 η Μητρόπολη Άκκρας μετονομάστηκε σε Μητρόπολη Καμερούν. Στις 21 Φεβρουαρίου 1997 εξελέγη Πατριάρχης και Πάπας Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.

    Εργάστηκε για τη διάδοση του Ευαγγελικού μηνύματος στην Αφρικανική ήπειρο. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την διοικητική αναδιοργάνωση της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων, συνέταξε την «Πατριαρχική Διάταξη της 16ης Σεπτεμβρίου 2002» περί του τρόπου εκλογής του Πατριάρχου από την Ιερά Σύνοδο αποκλειστικώς. Ξεκίνησε τις ανακαινιστικές εργασίες του Πατριαρχικού Μεγάρου, της Μονής του Οσίου Σάββα Αλεξανδρείας, της Πατριαρχικής Επιτροπείας Καΐρου και της Μονής του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου. Ίδρυσε τις Επισκοπές Νιγηρίας, Μαδαγασκάρης, Γκάνας, Μπουκόμπας και Ζάμπιας. Απεκατέστησε συνοδικώς την κανονική τάξη περί του προσώπου του Αγίου Νεκταρίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως.

    Το τραγικό γεγονός έφερε στο Πανελλήνιο εκτός από θλίψη, οργή και αγανάκτηση. Δεν είναι μόνο η αγάπη και ο σεβασμός που έτρεφαν οι πάντες για τον Προκαθήμενο Αλεξανδρείας Πέτρο. Είναι και ο θυμός που επικράτησε  για τον άδικο θάνατο δεκαεπτά ανθρώπων οι οποίοι επέβαιναν σε ένα από τα πλέον ασφαλή ελικόπτερα του στρατού. Οι εικασίες και οι υποθέσεις  που κυριάρχησαν για την πτώση του «Σινούκ» ήταν πολλές. Απάντηση ουσιαστική όμως ακόμα δεν έχει δοθεί. Αυτό εξακολουθεί να βασανίζει τους πιστούς αλλά και τους συγγενείς των θυμάτων καθώς τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. «Πως είναι δυνατόν ένα καινούργιο ελικόπτερο μεταφοράς vip να καταπέφτει με καιρικές συνθήκες εξαιρετικές;»

    Ο Μακαριστός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ΄ αποτελεί πλέον για τους Αιγυπτιώτες και την Ορθοδοξία όπου γης, το σύμβολο της πίστης και της χριστιανικής αγάπης ενώ παράλληλα υπενθυμίζει σε όλους μας το απρόβλεπτο και την αδυναμία του ανθρώπου να ανατρέψει την προδιαγεγραμμένη  μοίρα του. Ως Πατριάρχης προσέδωσε επιπλέον κύρος, γόητρο και δύναμη στον Πατριαρχικό Θρόνο, θέτοντας τις προϋποθέσεις για την προάσπιση των  θέσεων του Ανθρωπισμού και της Ορθοδοξίας.

    Για την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας η απώλεια του Μακαριστού Πατριάρχη Πέτρου Ζ΄ ήταν ένα πλήγμα γερό που κόστισε σε όλους μας. Η σεπτή μορφή του και η ανθρώπινη παρουσία του, σε συνδυασμό με τις γνώσεις του, το τεράστιο διοικητικό και οργανωτικό του έργο,  καθώς και η αγάπη του για το ποίμνιο,  θα παραμείνει ανεξίτηλη εικόνα στη μνήμη των Αιγυπτιωτών που τον γνώρισαν, τον έζησαν και αποτελούσε γι αυτούς τον Ιεράρχη τους, με τον παρηγορητικό λόγο και την ανιδιοτελή προσφορά.

    Η 11η Σεπτεμβρίου, ημέρα πένθους και περίσκεψης για όλους τους πιστούς της Ορθοδοξίας και κυρίως για την Αλεξανδρινή Κοινότητα των Ελλήνων, θα υπενθυμίζει σε όλους μας το τραγικό γεγονός που έμελλε να χαράξει με το μαύρο χρώμα του πένθους, τις ψυχές και το μυαλό μας.

    Η Πρεσβυγενής Παροικία των Αιγυπτιωτών της Αλεξάνδρειας με χαραγμένη τη συνείδησή της απ’ την θωριά, το λόγο και την προσφορά του Μακαριστού Πατριάρχη Πέτρου Ζ΄ υπόσχεται να μην τον λησμονήσει ποτέ.  

    Ας είναι αιωνία η μνήμη του όπως και των  υπολοίπων θυμάτων της συνοδείας του.

  • Πατριαρχείο Αλεξανδρείας: Ο ανθρωπιστικός παράγοντας και οι προκλήσεις στη δοκιμαζόμενη Αφρική

    Πατριαρχείο Αλεξανδρείας: Ο ανθρωπιστικός παράγοντας και οι προκλήσεις στη δοκιμαζόμενη Αφρική

    Της Κάτιας Τσιμπλάκη

    Πατριαρχείο Αλεξανδρείας: Ο ανθρωπιστικός παράγοντας και οι προκλήσεις στη δοκιμαζόμενη Αφρική

    Η πρόσφατη φωτιά σε εκκλησία της Αιγύπτου ανέδειξε τον ανθρωπιστικό παράγοντα στη δοκιμαζόμενη Αφρική όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο με την έκφραση δηλώσεων συμπαράστασης από κράτη αλλά και σε εκκλησιαστικό.

    Επίσης, έφερε στο προσκήνιο τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ορθοδοξία στην Αφρική αλλά και τις σχέσεις μεταξύ δογμάτων και διαφορετικών θρησκειών.

    Γράφει η Κάτια Τσιμπλάκη

    Για το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας η επικοινωνία με την Κοπτική Εκκλησία είναι τακτική χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν γεφυρωθεί οι δογματικές διαφορές. Ο ανθρωπιστικός παράγοντας στη δοκιμαζόμενη Αφρική των αντιθέσεων και της ακραίας φτώχειας είναι μονόδρομος και οδηγεί στη συνεργασία των Εκκλησιών και των Θρησκειών.

    Οι σχέσεις με την Κοπτική Εκκλησία

    Ο Πατριάρχης κ. κ. Θεόδωρος Β’ χοροστατεί στη Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων στον Άγιο Νικόλαο, στην καρδιά της Πατριαρχικής Επιτροπείας Καϊρου. Υποδέχεται τον Κόπτη Πατριάρχη ο οποίος συνοδεύεται από ιερείς αλλά και στελέχη της νεολαίας. Και αμέσως μετά κατά το κέρασμα που γίνεται στην αίθουσα του θρόνου γίνονται δηλώσεις προς τα Αιγυπτιακά ΜΜΕ. Αντίστοιχες είναι και οι επισκέψεις που πραγματοποιεί ο Πατριάρχης κ.κ. Θεόδωρος στον Κόπτη Πατριάρχη κατά τα Χριστούγεννα των Κοπτών. Κοινωνικά θέματα, η καταπολέμηση της φτώχειας, οι βομβιστικές επιθέσεις σε κοπτικές εκκλησίες έχουν αποτελέσει κοινό σημείο στις δηλώσεις τους. Ο Προκαθήμενος του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου βρίσκεται πάντα στο πλευρό της Κοπτικής Εκκλησίας και στηλιτεύει τις τρομοκρατικές επιθέσεις και τις προκλήσεις που δέχεται συχνά.

    Αγαστές είναι και οι σχέσεις του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας με τις θρησκευτικές αρχές της Αιγύπτου. Εκπρόσωπος του Ιερού Άζχαρ, παρεβρίσκεται στα μεγάλα εκκλησιαστικά γεγονότα της Ορθόδοξης Εκκλησίας όπως επίσης και εκπρόσωπος του Αιγύπτιου Προέδρου Αμπτέλ Φατάχ Αλ Σίσι. Τα μεγάλα εκκλησιαστικά γεγονότα του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου καλύπτονται και από την Αιγυπτιακή τηλεόραση σε ζωντανή σύνδεση. Ενώ ο Πατριάρχης κ.κ. Θεόδωρος εκφράζει δοθείσης της ευκαιρίας την ευγνωμοσύνη του προς τον Αιγύπτιο Πρόεδρο για την απρόσκοπτη λειτουργία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο τελευταίος άλλωστε παραχώρησε πριν από λίγους μήνες μεγάλη έκταση στη νέα διοικητική πρωτεύουσα της Αιγύπτου ώστε να ανεγερθεί νέος Ελληνορθόδοξος ναός. Στα δε μεγάλα εκκλησιαστικά γεγονότα, τα μέτρα ασφαλείας στους Ορθόδοξους ναούς είναι δρακόντεια.

    Η φωτιά σε κοπτική εκκλησία την παραμονή του Δεκαπευνταύγουστου

    Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος λίγο μετά την εκδήλωση πυρκαγιάς σε Κοπτική Εκκλησία στην Γκίζα, σε επιστολή του εξέφρασε την αμέριστη συμπαράστασή του στον Πατριάρχη της Κοπτικής Εκκλησίας, ενώ αντίστοιχη ήταν και η δήλωση συμπαράσταση του Πατριάρχη Αντιοχείας. Κινήσεις αναμενόμενες δεδομένων των καλών σχέσεων που διατηρούν οι Εκκλησίες.

    Οι προκλήσεις του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας

    Οι προκλήσεις που δέχεται το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας είναι πολλές. Πρώτη από όλες η διαχείριση της αχανούς γεωγραφικά εκκλησιαστικής του περιφέρειας που εκτείνεται σε ολόκληρη την Αφρική. Ο Πατριάρχης κ.κ. Θεόδωρος κάνει ευρύ ανθρωπιστικό έργο σε όλους τους δοκιμαζομένους ανεξάρτητα εάν είναι Χριστιανοί ή μη. Ορφανοτροφεία, σχολεία, νοσοκομεία, σχολές για νέους για να μάθουν μία τέχνη ώστε να εξασφαλίζουν τα προς το ζειν συμπεριλαμβάνονται στο πολυσχιδές έργο του. Έχει στο πλευρό του τις τοπικές αρχές των Κρατών οι οποίοι διευκολύνουν όχι μόνο τη μετάβασή του αλλά και το έργο του.

    Χαίρει εκτίμησης και σεβασμού καθώς πηγαίνει ως ταπεινός ιεραπόστολος. Σε ότι αφορά τους ναούς σε κάθε γωνιά της Αφρικής τα κανδήλια παραμένουν αναμμένα μέρα νύχτα και  Λειτουργούν κανονικά.

    Πρόσφατα όμως το Παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας δέχθηκε άλλη μια πρόκληση από το Πατριαρχείο Μόσχας το οποίο δημιούργησε Εξαρχία στην Αφρική σε μια προσπάθεια να το εκτοπίσει από το φυσικό του χώρο όπου βρίσκεται επί χιλιάδες χρόνια. Κάτι αντίστοιχο κάνει άλλωστε συστηματικά και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

    Στην περίπτωση της εισπήδησης στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας το Πατριαρχείο Μόσχας βρήκε απροσδόκητο σύμμαχο και την Κοπτική Εκκλησία η οποία παραχώρησε ναό στο Κάιρο για την εξυπηρέτηση των αναγκών των Ρώσων Ορθοδόξων. Το γεγονός προκάλεσε την αγανάκτηση του Πατριάρχη Θεόδωρου ο οποίος τον Ιούλιο του 2022 έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον Κόπτη Πατριάρχη χαρακτηρίζοντάς την πράξη  αγνωμοσύνης η οποία, όπως είπε χαρακτηριστικά, χρήζει άμεσης θεραπείας.

    Στο γεγονός αναφέρθηκε για άλλη μια φορά και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος κατά τη Θεία Λειτουργία του Δεκαπενταύγουστου στην Παναγία Σουμελά: «….αγανακτούμεν διά την αφιλάδελφον και κατά πάντα αντικανονικήν, ληστρικήν και παράνομον επέμβασιν αδελφής, δυστυχώς, Εκκλησίας εις το κανονικόν έδαφος του δευτέρου τη τάξει πρεσβυγενούς Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας, πονούμεν διά την δυσκολίαν συνεννοήσεως και τας συγκρούσεις μεταξύ κρατών και λαών, διά την μαστίζουσαν τας χώρας κυρίως του λεγομένου Τρίτου Κόσμου δεινήν οικονομικήν και επισιτιστικήν κρίσιν, διά την συνεχιζομένην μόλυνσιν και ποικιλότροπον καταστροφήν του περιβάλλοντος και πλείστα άλλα!».

    Πηγή: ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR

  • «Η Αίγυπτος των Ελλήνων» το εξαντλημένο  βιβλίο του Μανώλη Γιαλουράκη

    «Η Αίγυπτος των Ελλήνων» το εξαντλημένο βιβλίο του Μανώλη Γιαλουράκη

    Στη βιβλιοθήκη μου εδώ και πολλά χρόνια «στεγάζεται» στο επάνω ράφι της, ένα βιβλίο με το οποίο πολλές βραδιές, συνταξιδέψαμε στο εγγύς αλλά και μακρινό παρελθόν μέσω των ιστορικών του καταγραφών. Οι σελίδες του γεμάτες Ελλάδα και Αίγυπτο, Νείλο και Μεσόγειο, μνήμες, από μπαχάρια και αρώματα, αλλά και συγκίνηση για την πολιτισμική ομορφιά που δημιούργησαν εξαίρετοι ευεργέτες που συνέδεσαν την επιχειρηματικότητά τους με την αγάπη και για τις δυο πατρίδες τους. Τελικά είναι πολύ τυχερός εκείνος ο άνθρωπος που διαθέτει καρδιά όπου μέσα της μπορούν να φωλιάζουν διπλές γλώσσες, διπλές μνήμες, διπλά χτυποκάρδια, διπλά όνειρα και θύμησες.

    Το βιβλίο με τον τίτλο «Η Αίγυπτος των Ελλήνων» του συγγραφέα Μανώλη Γιαλουράκη των εκδόσεων Καστανιώτη, μου είχε δωρίσει η σύζυγός του Σοφία Γιαλουράκη, την οποία πριν από μια δεκαετία περίπου γνώρισα στην Αθήνα. Μέσα από τις διηγήσεις της για την Αλεξάνδρεια ένιωσα να περπατώ στους δρόμους των αναμνήσεών της, αγάπησα την Πόλη της Ιστορίας, πορεύτηκα παρέα με Έλληνες και Αιγύπτιους στα πολύβουα σοκάκια της και ονειρεύτηκα μια μέρα να γνωρίσω, μέσα από χρώματα πλέον, τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του βιβλίου. Εκείνες που αποτυπώνουν την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, τα σχολεία, τα ιδρύματα, τα ζαχαροπλαστεία, τον Ελληνικό Ναυτικό Όμιλο εκείνης της εποχής, τα στάδια, τις βιβλιοθήκες και οτιδήποτε δημιουργήθηκε μέσα από το μεράκι των Ελλήνων της Αιγύπτου.

    Έτσι λοιπόν μοιράζομαι μαζί σας τη συναισθηματική μου φόρτιση, καθώς ξεφυλλίζω τα κείμενα του Μανώλη Γιαλουράκη και τις φωτογραφίες που ανήκουν στο Αρχείο Ε.Λ.Ι.Α, φρονώντας πως μια αναφορά στον σημαντικό Αλεξανδρινό συγγραφέα, είναι επιβεβλημένη και απαραίτητη. Στόχος άλλωστε είναι να μαθαίνουν οι νεότεροι εκείνα που βίωσαν και γνώρισαν οι παλαιότεροι, γιατί η αλυσίδα εάν απολέσει έναν κρίκο της,  σπάει και παύει να υφίσταται ενιαία.

    Ας αρχίσω λοιπόν από το βιογραφικό του Μανώλη Γιαλουράκη:

     Ο Μανώλης Γιαλουράκης καταγόταν από την Κρήτη και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου έζησε ως τα σαραντατέσσερά του χρόνια. Από την Αλεξάνδρεια πραγματοποίησε και την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα, μαθητής ακόμη, με δημοσιεύσεις ποιημάτων του στο μαθητικό περιοδικό Νεοελληνικά Γράμματα (Αθηνών) και Δρήρος (Κρήτης). Την ίδια περίοδο εξέδωσε και ένα μαθητικό περιοδικό με τίτλο Μαθητικός Κάλαμος. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία, ως καλλιτεχνικός υπεύθυνος και ιδρυτής της φιλολογικής σελίδας στην εφημερίδα της Αιγύπτου Ταχυδρόμος. Υπήρξε μέλος και αντιπρόεδρος (1965) της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ταξίδεψε ανά τον κόσμο και το 1950 εξέδωσε τον πρώτο του τόμο ταξιδιωτικών εντυπώσεων, από την Άνω Αίγυπτο. Ακολούθησαν πολλά βιβλία ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, κριτικές μελέτες -με πρώτη εκείνη για το έργο του Πέτρου Μάγνη το 1957- και, μετά την εγκατάστασή του στην Αθήνα (1965), συμμετοχή στη σύνταξη και επιμέλεια εκδόσεων λογοτεχνικών και εγκυκλοπαιδικών έργων, όπως η παιδική εγκυκλοπαίδεια “Για σας παιδιά” και το Ορθογραφικό ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας και μεταφράσεις γαλλικών, αγγλικών και ιταλικών λογοτεχνικών έργων. Το πρώτο του μυθιστόρημα είχε τίτλο Η μεγάλη απόφαση και τυπώθηκε το 1966 στην Αθήνα. Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ταξιδιωτικής λογοτεχνίας (1960 για το έργο του Κρήτη), και το κρατικό βραβείο δοκιμίου (1975 για το Καβάφης: από τον Πρίαπο στο Μαρξ). Πέθανε στην Αθήνα στις 7 Μαρτίου 1987.

    Το λογοτεχνικό έργο του Μανώλη Γιαλουράκη αποτελείται από τέσσερα μυθιστορήματα, όπου παρατηρείται έντονη παρουσία της τάσης της μεταπολεμικής πεζογραφίας μας για κριτική αντιμετώπιση της ελληνικής κοινωνίας της περιόδου από τη μετεμφυλιακή περίοδο ως τη μεταπολίτευση του 1974, στα πλαίσια της ρεαλιστικής γραφής και του δοκιμιακού ύφους. Πρέπει τέλος να σημειωθεί η αφηγηματική διάσταση των ταξιδιωτικών κειμένων του -μέσω κυρίως της συναισθηματικής συμμετοχής του σε περιπτώσεις τόπων συνδεδεμένων με προσωπικά του βιώματα-, είδος στο οποίο ο Γιαλουράκης αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της συγγραφικής του δραστηριότητας.

    Κι ας κλείσουμε με το απόσπασμα απ΄ το οπισθόφυλλο του βιβλίου «Η Αίγυπτος των Ελλήνων»: «Η αρχή της παρουσίας του ελληνικού στοιχείου στη χώρα του Νείλου χάνεται στα χρόνια της προϊστορίας· από τη δεύτερη π.Χ. χιλιετία τόσο η ιστορική συγκυρία όσο και ο γεωγραφικός παράγοντας ευνόησαν τη διαρκή επαφή αλλά και τη γόνιμη συνεύρεση των δύο λαών. Στην Αίγυπτο ο Ελληνισμός ρίζωσε, άκμασε, δημιούργησε το δικό του πολιτισμό και εντέλει διέγραψε μια σημαντική τροχιά, μια πορεία που καταγράφεται πλέον ως ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ιστορία των Ελλήνων της Διασποράς. Αυτήν ακριβώς τη διαχρονική παρουσία στο πέρασμα των αιώνων περιγράφει και αναπαριστά διεξοδικά ο Μανώλης Γιαλουράκης σ’ ένα πολύτιμο βιβλίο αναφοράς, σ’ ένα μοναδικό corpus προσώπων και γεγονότων, στην Αίγυπτο των Ελλήνων. Το νησί Φάρος, η Ναύκρατις, τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Αλεξάνδρεια των Πτολεμαίων, το Πατριαρχείο, η μονή Σινά, οι Αιγυπτιώτες, η κοινωνική τους διαστρωμάτωση και οργάνωση, οι οικονομικές και επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, η πολιτιστική τους προσφορά, οι εξέχουσες μορφές της διανόησης και της τέχνης, στιγμιότυπα και επεισόδια από τη μακραίωνη διαδρομή του ελληνικού στοιχείου στην περιοχή, συνθέτουν ένα μνημειώδες έργο, ένα βιβλίο που καθίσταται «κτήμα ες αεί» για τους επίδοξους περιηγητές στους χρόνους και τους τόπους όπου διαδραμάτισε το δικό του ρόλο ο Ελληνισμός της Αιγύπτου».

    Στο βιβλίο, συνυπάρχουν τρεις από τους μεγάλους διασώστες της Αιγυπτιώτικης ιστορίας. Ο συγγραφέας του Μανώλης Γιαλουράκης, ο ακάματος Ευθύμιος Σουλογιάννης που έγραψε τον πρόλογο της δεύτερης έκδοσης και ο ανεκτίμητος επίσης Δημήτρης Χαριτάτος, εκ των συνιδρυτών του Ελληνικού Λαογραφικού Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α) που διέσωσε πολλές από τις γραπτές πηγές των Αιγυπτιωτών, στον οποίο είναι χαρισμένο το βιβλίο  ως εξής:  «Στον εξαίρετο φίλο ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΡΙΤΑΤΟ,  που πρώτος είχε την ιδέα να διασωθεί το πέρασμα των Ελλήνων από την Αίγυπτο στις σελίδες ενός βιβλίου».

    Το βιβλίο είναι εξαντλημένο, όμως μια παρουσίασή του στο μέλλον σίγουρα θα είναι ωφέλιμη για όλους μας.