Συντάκτης: Greg Chaliakopoulos

  • Ο Αλεξανδρινός Βασίλειος Κωνσταντής

    Ο Αλεξανδρινός Βασίλειος Κωνσταντής

    Όποιος σχετίζεται αποκλειστικά και μόνο με το παρελθόν, απαξιώνει το παρόν και σβήνει τους ορίζοντες που του ανοίγουν διαδρόμους προς το μέλλον. Συχνάκις αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό των ανθρώπων της ώριμης ηλικίας, κυρίως όταν η έννοια της δημιουργίας εξασθενεί στο νοηματικό περιεχόμενο της ζωής τους. Υπάρχουν όμως οι γλυκές εξαιρέσεις που ενισχύουν τον κανόνα και πρεσβεύουν την ομορφιά της δράσης και της «μη παράδοσης», μέχρι και τη στερνή ώρα του φευγιού τους.

    Αυτό αισθάνθηκα την ώρα που βρέθηκα στο γραφείο του διευθυντή τη Ελληνικής Κοινότητας κ. Γιώργου Μπούλου, μετά από την πρόσκληση του Αιγυπτιώτη πολυγνώστη κ. Κωνσταντίνου Βρουλιωτάκη να μου γνωρίσει έναν αλεξανδρινό θρύλο. Και βρέθηκα σε μια από τις ωραιότερες εκπλήξεις κατά την διαμονή μου στη Νύφη της Μεσογείου, την πόλη του Ελληνισμού και της ιστορίας. Ο Βασίλειος Κωνσταντής αλεξανδρινός κυπριακής καταγωγής, εισερχόμενος εντός ολίγου στα ενενήντα χρόνια του, εμπλουτισμένος σωματικά και πνευματικά με την αλεξανδρινή ευγένεια της πάλαι ποτέ εποχής, χαμογελούσε ολάκερος. Τα μάτια του μια οθόνη σινεμασκόπ, όπου επάνω της καταγράφονταν οι εικόνες του πολύπλευρου βίου του. Ένιωθες οι σκηνές να εναλλάσσονται η μία την άλλη καθώς η χειραψία και το αστικό μειδίαμα στην αρχή, καθίστατο σταδιακά ξεκαρδιστικό γέλιο ευτυχίας μόνο και μόνο επειδή πατούσε τα χώματα της γενέτειράς τους. Δίπλα του η αγαπημένη του κόρη και σύνοδός του Χριστίνα, ενώ στην συντροφιά μας είχε προστεθεί ο κ. Μιχάλης Αρσλανίδης, πρώην Γενικός Γραμματέας και Α΄ Αντιπρόεδρος της ΕΚΑ, ο οποίος γαλλοτραφής γαρ, προσέφερε ως αρωγός το μεταφραστικό έργο, του διαλόγου με την θυγατέρα του κ. Βασίλη Κωνσταντή.

    Ποιος είναι όμως αυτός ο 90χρονος αλεξανδρινός που μας γέμισε αισιοδοξία και χαμόγελα, συμβολίζοντας την ίδια τη ζωή, πως είναι ωραία αρκεί να έχεις ωραία καρδιά; Ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές της διαπρέπουσας Αθλητικής Ενώσεως Ελλήνων Αλεξανδρείας. Φημισμένος αμυντικός εκείνης της εποχής που γέμιζαν τα στάδια από Αιγυπτιώτες και οι αθλητές με τον βυζαντινό δικέφαλο στο στήθος ίδρωναν τη φανέλα τους και πληρωνόντουσαν με χειροκρότημα και το γλυκό πιοτό της επιβεβαίωσης. Το σπίτι του επάνω από την έδρα της εφημερίδας «Ταχυδρόμος» τού θύμιζε μνήμες η αναφορά σ αυτό, αλλά όπως προείπαμε η ψυχή του ζούσε στο τώρα και στην χαρά που προσφέρει η αναμονή της επόμενης ημέρας. Σ αυτές τις ηλικίες η κάθε ημέρα και η προσδοκία του ανατέλλοντος ηλίου, ισοδυναμεί με δεκαετία. Εκείνος αναζητούσε τη συζήτηση περί του παρόντος και του μέλλοντος κι από την πλευρά μου ως ανελέητο «αρπακτικό» ράμφιζα το παρελθόν του.
    Αιτία για τα απώτερα χρόνια της αλεξανδρινής ζωής του, η αναφορά του κ. Κωνσταντίνου Βρουλιωτάκη, πως ο ευχάριστος και ευγενής επισκέπτης μας, υπήρξε στα εφηβικά του χρόνια βαθμοφόρος ναυτοπρόσκοπος και καθοδηγητής του.

    Έτσι λοιπόν το γαϊτανάκι άρχισε να ξετυλίγεται αργά και σταθερά.
    «Έπαιζα ποδόσφαιρο στην Ένωση κεντρικό αμυντικό μπακ». Με τη βοήθεια της κόρης του Χριστίνας η οποία προστάτευε τις μνήμες του ωσάν κόρη οφθαλμού πληροφορηθήκαμε τα εξής. Συμπαίκτες του ήταν ο Νικήτας Κλάψης, ο Γιάννης Σαρρής και άλλα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια της αλεξανδρινής ομάδας. Μάλιστα θυμόταν με συγκίνηση τον επιμελητή του γηπέδου και μασέρ των παικτών, τον αλησμόνητο Φάρακ. Ακόμα καλύτερα θυμάται τα ντέρμπυ με τον αγγλικό στρατό που έδιναν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΕΑ. Καθώς λοιπόν, το όνομά του αφήνει γερή σφραγίδα στα αθλητικά δρώμενα της Αιγύπτου, το 1952 ο Βασίλειος Κωνσταντής δέχεται πρόταση να μεταγραφεί σε ομάδα της Γαλλίας. Μεταγράφεται σε μια πρωταθλήτρια στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα την Σαμπερί. Διακρίνεται εκεί για το ήθος του και την ποδοσφαιρική του αξία. Μένει στη Λυών και επιδίδεται στον πρωταθλητισμό σε μια σειρά άλλα σπορ. Πρωταθλητής στην κολύμβηση στο ύπτιο, στο τένις, σε μια αλλοτινή εποχή με την έννοια «επαγγελματισμός» να μην υπάρχει στο λεξιλόγιο του αθλητισμού όπως νοείται σήμερα με τα εκατομμύρια ευρώ να διακινούνται σαν στραγάλια. Αβερωφίτης και με σπουδές στη συνέχεια, αναδείχθηκε σε υψηλόβαθμο στέλεχος στον κλάδο της μεταλλουργίας. Σήμερα, όπως δηλώνει ο ίδιος, όλοι οι φίλοι του έχουν πεθάνει, μα αυτός με το χαμόγελο στη ματιά του αναζητεί, τον οραματιζόμενο ορίζοντα του μέλλοντος! Ναι του μέλλοντος! Και αποδεικνύει περίτρανα πως η διελκυστίνδα Ζωής και Θανάτου, είναι από γενέσεως σύμπαντος μια μονομαχία, μέσω της οποίας ο αυτοσεβασμός απαιτεί να μην παραδίδει κανείς από τους δύο τα όπλα του.
    «Ούτε μία μέρα στη ζωή μας δεν υπάρχει που να μην μου μιλά για την Αλεξάνδρεια» μας λέει η κόρη του κι εκείνου τα μάτια βουρκώνουν ενώ τα χείλη χαμογελούν. Τι μεγαλείο κρύβει η ανθρώπινη ψυχή! Δύναται να φιλοξενεί στο ίδιο πρόσωπο τα ρυάκια των δακρύων και τους ποταμούς της χαράς.

    Ίσως ο Έλληνας, Αιγυπτιώτης, Αλεξανδρινός επισκέπτης μας, να βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στην πόλη που γεννήθηκε καθώς η μηχανή του χρόνου ανακατεύει συθέμελα σκέψεις, έγνοιες, ιστορίες και ντοκουμέντα στο κατασταλαγμένο μυαλό του. Είναι σαν να λέει προς τους απογόνους των τότε συμπαροίκων του: «Είσθε μια χούφτα άνθρωποι, μονιάστε, αγαπηθείτε, συνεργαστείτε, αξιοποιήστε τη ζωή σας και το μέλλον σας. Εγώ ο Βασίλειος Κωνσταντής αν και αμυντικός στην ομάδα της εποχής μου, σας προτρέπω σε φουλ επίθεση για δημιουργία, συνεργασία!»
    Τον αποχαιρετώ με ένα δώρο, για να περάσει η ώρα του διαβάζοντας στο αεροπλάνο της επιστροφής για τη Λυών.
    Τον «Αλεξανδρινό Ταχυδρόμο» πεσκέσι μνήμης και ευγνωμοσύνης για τις στιγμές που μας χάρισε ο Βασίλειος Κωνσταντής. Στο επανιδείν φίλε…

  • Το Αβερώφειο τίμησε την Ελληνική Γλώσσα

    Το Αβερώφειο τίμησε την Ελληνική Γλώσσα

    Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης για τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό, έχει καθιερωθεί από το 2017 ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Οι δράσεις και εκδηλώσεις που συνοδεύουν τον εορτασμό στοχεύουν στην ανάδειξη του πλούτου και της διαχρονικότητας της ελληνικής γλώσσας, καθώς και του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε ανά τους αιώνες μέσω της οικουμενικής συνεισφοράς της στον ευρωπαϊκό και ευρύτερα τον παγκόσμιο πολιτισμό, αναφέρεται σε ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού.

    Στο πλαίσιο του φετινού εορτασμού, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Ανδρέας Κατσανιώτης, και η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του υπουργείου Εξωτερικών δημιούργησαν ένα ολιγόλεπτο βίντεο, το οποίο διατρέχει την ελληνική ποιητική δημιουργία, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Μέσα από στίχους μεγάλων Ελλήνων δημιουργών, ανθολογείται με λιτότητα και ευαισθησία το πανανθρώπινο μεγαλείο του ελληνικού πνεύματος και της ελληνικής ψυχής ως γενεσιουργός δύναμη και ανεξάντλητος τροφοδότης του σύγχρονου πολιτισμού, επισημαίνεται στην ίδια ανακοίνωση. Επίσης στο βίντεο με θέμα «Η ελληνική γλώσσα στη διαχρονία της … η αναμάγευση του κόσμου», νέοι και νέες από 23 χώρες ανά τον κόσμο που διδάσκονται την ελληνική γλώσσα μάς «ταξιδεύουν» σε τρεις χιλιετίες ελληνικής ποίησης.


    Το Αβερώφειο Γυμνάσιο Λύκειο με καθυστέρηση μιας εβδομάδας, τίμησε την Ελληνική Γλώσσα την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου, λόγω του ότι την 9η του ιδίου μηνός, πολλοί μαθητές αγωνιζόντουσαν στους Παναιγυπτιακούς Αγώνες Κωπηλασίας.
    Έτσι λοιπόν η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου και στέφθηκε με εξαιρετική επιτυχία. Ήταν όλοι τους εκεί, εκπαιδευτικοί και μαθητές προσφέροντας μια «ζωηρή» υπενθύμιση του θησαυρού που κρύβει η Ελληνική Γλώσσα και των προεκτάσεών της σε παγκόσμιο επίπεδο.

    Η διευθύντρια του Αβερώφειου κα. Πασχαλίνα Αγαπιάδου έδωσε με την ομιλία της το έναυσμα της έναρξης και ακολούθησε το τελετουργικό του αφιερώματος. Όλοι οι φιλόλογοι είχαν εργαστεί προ καιρού, για την Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας, με την κα. Δέσποινα Κοβατζή να έχει την επιμέλεια και το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Οι μαθητές διάβαζαν λογοτεχνικά αποσπάσματα από σπουδαίους συγγραφείς και ποιητές που καθόρισαν γενιές και επηρέασαν τα ελληνικά γράμματα σε μεγάλο βαθμό ενώ οι εικόνες στην οθόνη μας ταξίδευαν άλλοτε στη ζωή των δημιουργών και άλλοτε στο βάθος και το συμβολισμό των έργων τους.

    Μια πνευματική παρακαταθήκη που ενδυναμώνει τη διαχρονικότητα του Λόγου των Ελλήνων και παράλληλα υπερασπίζεται τη γλώσσα των τριών χιλιάδων ετών.

    Αυτή τη γλώσσα που υπηρέτησαν δημιουργοί, όπως, ο Ελύτης, ο Σολωμός, ο Παλαμάς, ο Καβάφης, η Πολυδούρη και πολλοί άλλοι, τίμησε το Αβερώφειο Σχολείο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας αποτίνοντας φόρο τιμής στο πνευματικό παρελθόν ενός λαού που εξακολουθεί να λέει τη σελήνη σήμερα όπως την έλεγε η Σαπφώ το 570 π.Χ. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια όλοι οι συντελεστές της εκδήλωσης μνήμης και υπενθύμισης του θησαυρού που λέγεται Ελληνική Γλώσσα. Το λιγότερο από την πλευρά μας, είναι η παρακάτω μνημόνευση των ονομάτων, εκπαιδευτικών και μαθητών, που συμμετείχαν στο πολιτισμικό εγχείρημα της 17ης Φεβρουαρίου!


    Α΄ Γυμνασίου: Κωνσταντίνος Καβάφης «Τα παράθυρα» από τους [Ταιέμ Σπύρος]. Φιλόλογος Βάνα Μπούρα – Β΄ Γυμνασίου: Λορέντζος Μαβίλης «Καλλιπάτειρα» και Κωστής Παλαμάς «Ύμνος στους Ολυμπιακούς Αγώνες» από τους Γιασίν, Μαργαρίτα, Μιράλ. Φιλόλογος Ελένη Παπαθανασίου – Γ΄ Γυμνασίου: Γεώργιος Βιζυηνός «Το Χαρέμι» Χαλά και «Βιτσέντζος Κορνάρος» «Ερωτόκριτος» Ιωσήφ. Φιλόλογος Δημήτρης Στογιάννης – Α΄ Λυκείου: Νίκος Καζαντζάκης «Ζορμπάς» Ρωμανός. Φιλόλογος Δημήτρης Στογιάννης – Β΄ Λυκείου: Οδυσσέας Ελύτης, «Η Μαρίνα των Βράχων» Φάτμα. Δροσίνα. Χεντ. Χριστίνα. Φιλόλογος Κοβατζή Δέσποινα – Γ΄ Λυκείου: Γιώργος Σεφέρης «Θερινό Ηλιοστάσι» Μάζεν «Άρνηση» Αλί Φιλόλογος Σταμούλη – Γιάννης Ρίτσος «Ρωμιοσύνη» Άχμετ Αλι, Μάζεν Σάρα Ομάρ Μαριάννα Φιλόλογος Κοβατζή Δέσποινα – Καβάφης «Θερμόπυλες» Αραβικά Ραμαντάν Χάμντυ αγγλικά Θεοδώρα Βότη Ελληνικά Δέσποινα Κοβατζή – Βρεττάκος «Ειρήνη» αραβικά Αλί Φάρες, ελληνικά Δροσίνα Κουρκουτά. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στον Mario Vitti , στην Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ και στον Γρηγόρη Χαλιακόπουλο («Αντίγραφο» ποίημα και «Ο κουρσάρος της Πρώτης» διήγημα). Επίσης προβλήθηκε Video αφιερωμένο στην ελληνική γλώσσα που γυρίστηκε στο σπίτι του Κωνσταντίνου Καβάφη κατά το σχολικό έτος 2021-2022.


    Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εύχεται καλή πρόοδο στους μαθητές και καλή συνέχεια στους εκπαιδευτικούς, στο σημαντικό έργο που επιτελούν.

  • Χριστοδουλίδης – Σίσι, επιβεβαίωσαν την ισχυρή σχέση των δύο χωρών τους

    Χριστοδουλίδης – Σίσι, επιβεβαίωσαν την ισχυρή σχέση των δύο χωρών τους

    Τηλεφωνική επικοινωνία είχαν ο εκλελεγμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, και ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ Ελ-Σίσι, ο οποίος συνεχάρη τον κ. Χριστοδουλίδη για την εκλογή του.

    Σύμφωνα με εκπρόσωπο της αιγυπτιακής προεδρίας, οι δυο ηγέτες εξέφρασαν την προσδοκία τους να συνεχίσουν να αναπτύσσουν και να ενδυναμώνουν τη στρατηγική εταιρική σχέση Κύπρου – Αιγύπτου.

    Ο εκπρόσωπος της αιγυπτιακής προεδρίας δήλωσε πως ο Πρόεδρος της Αιγύπτου ευχήθηκε στον νέο Πρόεδρο της Κύπρου επιτυχία στην ηγεσία της Κύπρου προκειμένου, η χώρα να επιτύχει περαιτέρω πρόοδο και ευημερία σε όλα τα επίπεδα.

    Σε αυτό το πλαίσιο, οι δυο Πρόεδροι επιβεβαίωσαν την ισχυρή σχέση μεταξύ των δυο χωρών που βασίζεται σε κοινές αξίες και αμοιβαία συμφέροντα, ανέφερε ο εκπρόσωπος.

    Σημείωσε πως οι δυο ηγέτες εξέφρασαν την προσδοκία τους να συνεχίσουν να αναπτύσσουν και να ενδυναμώνουν τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ των δυο φίλων χωρών κατά τη διάρκεια της προσεχούς περιόδου υπό τη νέα κυπριακή ηγεσία, κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τις προσδοκίες και τις ελπίδες των λαών των δυο χωρών και να συμβάλλει στην επίτευξη σταθερότητας, ασφάλειας, ανάπτυξης και ευημερίας περιφερειακά και διεθνώς.

    Ο εκπρόσωπος της αιγυπτιακής προεδρίας πρόσθεσε πως ο Πρόεδρος Σίσι εξέφρασε τη βαθιά του εκτίμηση προς τον απερχόμενο Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη, για τον ουσιαστικό του ρόλο στην ενδυνάμωση της φιλίας Αιγύπτου και Κύπρου κατά τη διάρκεια της θητείας του, ευχόμενος σε αυτόν κάθε επιτυχία.

    Πηγή: alphanews.live

  • Τσίκνα και χοροί στο Ελληνικό Τετράγωνο

    Τσίκνα και χοροί στο Ελληνικό Τετράγωνο

    Η τσίκνα απλώθηκε σε όλο το Ελληνικό Τετράγωνο την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2023. Υπαίτιοι αυτής της «πατροπαράδοτης» ευχάριστης οσμής, οι εκπαιδευτικοί των σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Το ερώτημα παραμένει ακόμα ισχυρό: Οι μαθητές ή οι δάσκαλοι το χάρηκαν περισσότερο; Πιθανολογώ, τα νέα παιδιά. Αν και η εικόνα των ενηλίκων έδειχνε το αντίθετο! Όμως στη χαρά και τα πανηγύρια, μικρή σημασία έχει αυτό. Κυριαρχεί μόνο η απόλαυση του συγκεκριμένου εθίμου που διατηρείται αλώβητο στο χρόνο.

    Η Τσικνοπέμπτη είναι η μέρα της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου, κατά την οποία οι άνθρωποι προετοιμάζονται για τη Σαρακοστή. Έτσι παρέχεται η ευκαιρία σε κάθε οικογένεια να καταναλώσει το κρέας που της έχει απομείνει, πριν την έναρξη της μεγάλης νηστείας, ώστε να εισέλθει σταδιακά στο κλίμα της «μη-κρεατοφαγίας». Η ίδια η λέξη ετυμολογείται από την τσίκνα και την Πέμπτη ενώ το κόκκινο χρώμα τόσο του κρέατος όσο και του οίνου, παραπέμπουν στο Πάσχα και τη χαρά της Ανάστασης. Στο μεγάλο προαύλιο του Δημοτικού Τοσιτσαίου Πρατσίκειου δόθηκε από νωρίς η έναρξη της κρεατοφαγίας. Οι ψήστες ικανότατοι και το αποτέλεσμα εξαιρετικό.

    Για την ιστορία, ο διδάσκαλος και Πρωτοπρεσβύτερος Π. Πάνος Γαζής και ο φιλόλογος Δημήτρης Στογιάννης, μετέτρεψαν την μικρή ψησταριά τους σε χασαποταβέρνα ολκής. Τα κρέατα μαριναρισμένα από της Σερίν τα χέρια, με το που ψήνονταν, η εθιμοτυπική γαστριμαργία τα έστελνε κατευθείαν προς βρώσιν. Η πρασόπιτα της Δέσποινας, ο χαλβάς της Πασχαλίνας και τα υπόλοιπα συλλογικά φαγητά, αποτελούσαν “βουλιμική” πρόκληση και συμποσιακή πρόσκληση!

    Ο ουρανός είχε υπογράψει ανακωχή, τα σύννεφα αποσυρμένα διευκόλυναν το γλεντοκόπι και οι ουρανίσκοι απολάμβαναν τα πάσης φύσεως εδέσματα που είχαν απλωθεί στα τραπέζια. Οι μαθητές χόρευαν, άλλοι ντυμένοι αποκριάτικα καμώνονταν πως είναι πολεμιστές, κουρσάροι, τροβαδούροι και οι εκπαιδευτικοί έπρατταν το αντίθετο, κατέβαζαν τα ηλικιακά όρια και ξαναγίνονταν παιδιά.

    Είναι όμορφη η συνύπαρξη των γενεών, ακόμα και αν υπάρχει χρονικό χάσμα, γιατί η μια πλευρά συνεισφέρει εμπειρικά στην άλλη. Οι πιτσιρικάδες μας υπενθυμίζουν πώς πρέπει να είναι η παιδικότητα κι εμείς τους διδάσκουμε ότι το χαμόγελο, η ζωή, η επικοινωνία και η χαρά αποτελούν δικαιώματα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως, χρώματος, φυλής, έθνους, θρησκείας και γλώσσας. Κι αυτό πέρασε με την καλύτερη εφαρμογή στα διανοητικά κύτταρα μικρών και μεγάλων. Ίσως τέτοιου είδους μαθήματα, κατά καιρούς και όποτε αυτό είναι εφικτό, θα πρέπει να πραγματοποιούνται προς ωφέλεια όλων, καθότι η κοινωνικοποίηση αρχίζει απ’ το σπίτι και εξελίσσεται στο σχολείο.

    Συγχαρητήρια στο σύνολο των συμμετεχόντων στο γλέντι της Τσικνοπέμπτης και δυο χειροκροτήματα παραπάνω στην υπεύθυνη διοργανώτρια Λένα Βοστάνη διευθύντρια του Νηπιαγωγείου, η οποία φρόντισε τα πάντα να είναι άψογα καθώς και στους δύο πολύπειρους, απ’ ότι διαφάνηκε ψήστες, Πρωτοπρεσβύτερο Π. Πάνο Γαζή και ο φιλόλογο Δημήτρη Στογιάννη, που εργάζονταν όση ώρα οι άλλοι συμμαχούσαν με την ευωχία! Για την καταγραφή στο αρχειακό υλικό της μνήμης, παρατίθενται τα ονόματα όλων των τσικνοπεμπτάδων των σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

    Διατηρώντας από την πλευρά μας το πρωτόκολλο, παραβρέθηκαν οι διευθυντές Πασχαλίνα Αγαπιάδου, Κωνσταντίνος Ρήγας, Λένα Βοστάνη, η Γραμματέας Μαίρη Μαυρίκου και οι εκπαιδευτικοί: Ελένη Πανάρετου Γαζή, Πάνος Γαζής, Βούλα Δαμιανίδου, Κική Γεωργακάκη, Κοβατζή Δέσποινα, Σταυρούλα Γερασιμούλα, Μπούρα Βασιλική, Στογιάννης Δημήτρης, Τσιάχτας Αριστοτέλης, Γαβριηλίδης Νικόλας, Βότη Θεοδώρα, Μοδινού Ελένη, Θεοδώρου Παναγιώτης, Παπαθανασίου Ελένη και Aboushal Mohamed. Η σειρά των ονομάτων τους τυχαία, όπως τους συνέλαβε ο φακός και η «συνθήκη» της στιγμής. Και του χρόνου να το επαναλάβουν μαθητές και εκπαιδευτικοί!