Συντάκτης: Greg Chaliakopoulos

Την 11^η Σεπτεμβρίου τα «ψέματα» τελείωσαν. Οι πόρτες των Σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας, μετά διμήνου χρονικού διαστήματος, ξανάνοιξαν. Στην πραγματικότητα οι ανοιχτές θύρες, μόνο συμβολικά προέτρεπαν σε σχολική λειτουργία. Το εκπαιδευτικό «μαρτύριο» των μικρών, μέσω του οποίου θα διαμορφωθούν σε χρήσιμους πολίτες στο μέλλον, θα αρχίσει από την Τρίτη. Η σημερινή ημέρα ήταν αφιερωμένη στον καθιερωμένο Αγιασμό, για να έχουν μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς μια καλή χρονιά, δίχως προβλήματα, αλλά να κυλίσουν όλα ομαλά, μακριά από επιδημίες, στενοχώριες και εμπόδια.

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος, μαζί με τον Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Πάνο Γαζή, με την επιπλέον ιδιότητα του διδασκάλου, τέλεσαν τον Αγιασμό. Με τις βυζαντινές νότες της Ορθοδοξίας, άπλωσαν στο ιστορικό προαύλιο του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου την ελπίδα πως άπαντες θα έχουν ευλογημένη και απρόσκοπτη λειτουργία στις μαθητικές τάξεις. Ο Σεβασμιότατος κ. Νάρκισσος, ράντισε όλο το πλήθος των παρευρισκόμενων με τον αγιασμένο βασιλικό και απηύθυνε τις εκκλησιαστικές ευχές,  που θα φέρουν τύχη, υγεία, δημιουργία και γνώση.

Τα νήπια όλα εκεί. Τα παιδιά όλα εκεί. Οι έφηβοι όλοι εκεί. Τα χαμόγελα περίσσευαν και οι ευχές μικρών, μεγάλων, γονέων και διδασκάλων προσέδιδαν μια γιορτινή εικόνα στην όλη ατμόσφαιρα.

Παρευρέθησαν στον Αγιασμό:  ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Εκπρόσωπος του Γενικού Προξενείου, κ. Θρασύβουλος Μακρής, ο Διευθυντής της ΕΚΑ κ. Γεώργιος Μπούλος,  υπάλληλοι της Κοινότητας και γονείς.

Οι Διευθυντές των Σχολείων: του Αβερώφειου με τη νέα  διευθύντριά του κα. Αφροδίτη Παβερέτη, του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου με τον κ. Κωνσταντίνο Ρήγα και του Νηπιαγωγείου με την κα. Λένα Βοστάνη, μαζί με όλους τους συναδέλφους τους, νέους και παλαιούς, ευχήθηκαν σε μαθητές και γονείς, να έχουν όλοι τους μια επιτυχημένη σχολική χρονιά

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος, άνοιξε τον κύκλο των ομιλιών, τονίζοντας τις ευχές του Μακαριωτάτου, Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρου Β΄, ανεφέρθη ο ίδιος με μελίρρυτο τρόπο στην ανάγκη της καλλιέργειας και μόρφωσης, ενώ μεταξύ πολλών άλλων, είπε το εξής: «Η προσπάθεια για μόρφωση μπορεί να κουράσει για λίγο καιρό, αλλά βοηθάει τον Άνθρωπο να προκόψει στη ζωή του. Η αμορφωσιά κρατάει για πάντα».

Ακολούθησε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο οποίος καλωσόρισε τους νέους και παλαιούς εκπαιδευτικούς, ευχήθηκε καλή θητεία στη νέα Διευθύντρια του Αβερώφειου Γυμνασίου – Λυκείου κα. Αφροδίτη Παβερέτη, στους παλαιότερος διευθυντές, του Δημοτικού κ. Κωνσταντίνο Ρήγα και του Νηπιαγωγείου κα. Λένα Βοστάνη, και τόνισε από την πλευρά του την ανάγκη να υπάρχει συνεργασία όλων των πλευρών για την αρμονική λειτουργία των Σχολείων σε όλα τα επίπεδα. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η προτροπή του προς τους μαθητές, «να ομιλούν ελληνικά στο σχολείο», γεγονός που ικανοποίησε άπαντες καθώς δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι τα ιστορικά Σχολεία του Ελληνικού Τετραγώνου, ανήκουν στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας και η διδαχθείσα γλώσσα είναι η ελληνική!

Στη συνέχεια ο διευθυντής  κ. Ρήγας, χαιρέτησε γονείς, συναδέλφους και  μαθητές, ευχήθηκε σε όλους να υπάρχει μια καλή χρονιά, με υγεία και πρόοδο και έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην αναγκαία συνεργασία μεταξύ όλων των τομέων της εκπαιδευτικής κοινότητας. Κοιτάζοντας τα παιδιά στα μάτια, ζήτησε από αυτά να προσπαθήσουν να γίνουν όλα μια ομάδα, μαζί με τους δασκάλους τους. Κανείς τόνισε δεν πρέπει να είναι μόνος του, είμαστε όλοι μαζί, φράση που ευχαρίστησε τους μικρούς μαθητές.

Τις ομιλίες έκλεισε η νέα Διευθύντρια του Αβερώφειου κα. Αφροδίτη Πεβερέτου, η οποία με ευγένεια χαιρέτησε το σύνολο των παρευρισκόμενων, στον Αγιασμό των Σχολείων, ευχήθηκε να υπάρχει μια όμορφη σχολική χρονιά, αναφέροντας και αυτή απ΄ την πλευρά της, την προσπάθεια που οφείλουν όλοι να κάνουν για να επέλθει με συνεννόηση και καλή συνεργασία, το καλύτερο αποτέλεσμα για το καλό των παιδιών.

Ο Αγιασμός έκλεισε με τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Πάνο Γαζή να  ευλογεί ραντίζοντας με τον βασιλικό, τους μαθητές που στη σειρά τους φιλούσαν στον Σταυρό και τους εύχονταν καλή συνέχεια στα θρανία.

Στο τέλος έφυγαν όλοι ικανοποιημένοι και ευχαριστημένοι, ταυτόχρονα  με την προσδοκία η νέα σχολική χρονιά να είναι επιτυχημένη. Άλλωστε και μόνο η συνάντηση μαθητών, γονέων και διδασκάλων μετά το πέρας του καλοκαιριού ήταν αρκετή για να ανθίσουν τα χαμόγελα και οι ελπίδες στις καρδιές και τις ψυχές όλων.

Και βέβαια, η φωτογράφηση παλαιών Αβερωφιτών στον ανδριάντα του Ευεργέτη Σαλβάγου, ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» της ημέρας του Αγιασμού.

Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, εκφρασθείσα  από τον Πρόεδρό της κ. Ανδρέα Βαφειάδη, εύχεται σε όλους εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς μια όμορφη σχολική χρονιά, με υγεία, μάθηση και δημιουργία.

Οι εποχές στροβιλίζονται μέσα στον αέναο χρόνο με ταχύτητα συμπαντική. Κάθε Ιούνιο οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, ετοιμάζονται να εκδράμουν για να απολαύσουν το καλοκαίρι, αλλά ούτε που συνειδητοποιούν για πότε επανέρχονται στις τάξεις και τα θρανία τους. Και η μαθητική ζωή συνεχίζεται με νέα όνειρα, καινούργιες  προσδοκίες, διαφορετικά μαθήματα και  αυξημένες τις απαιτήσεις.

Την Δευτέρα 11^η Σεπτεμβρίου 2023, με τον καθιερωμένο Αγιασμό, τα Σχολεία ανοίγουν και η ραστώνη του θέρους αντικαθίσταται απ΄ την φθινοπωρινή εγρήγορση, τη μελέτη και τις εκπαιδευτικές διδαχές. Τα παιδιά με αυξημένη κατά ένα έτος την ηλικία τους και την μαθητική τους θητεία, ευελπιστούν να έχουν μια καλή χρονιά, δίχως ασθένειες, επιδημίες και άλλα απρόβλεπτα συμβάντα.

Τα Σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας θα υποδεχθούν τους μαθητές, νέους και παλαιούς – κάποιοι έχουν πλέον αποφοιτήσει – γι αυτό και φρόντισαν μέσω των υπευθύνων Εφόρων της ΕΚΑ, να υπάρχουν όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε να  λειτουργήσουν κι εφέτος απρόσκοπτα με κύριο στόχο και σκοπό την μόρφωση και καλλιέργεια των μαθητών.

Η ίδρυση της Ελληνικής Κοινότητας πραγματώθηκε το έτος 1843 και φέτος η χρονιά είναι εορταστική καθώς κλείνουν 180 χρόνια από την θεμελίωσή της, ως το στήριγμα της Παροικίας των Αιγυπτιωτών.

Η προοπτική που θέλησαν να δώσουν οι μεγάλοι Ευεργέτες προς την  Ελληνική Ομογένεια της Αλεξάνδρειας, την πάλαι ποτέ ένδοξη εποχή, ήταν να αποκτήσουν αίγλη, κύρος και ποιοτική λειτουργία τα Σχολεία της. Τίποτε όμως δεν ξεκίνησε άνευ κόπων και θυσιών. Και αναντίρρητα τίποτε δεν χαρίστηκε, αλλά δημιουργήθηκαν τα πάντα εκ βάθρων.

Αυτή την ιστορία, την παράδοση και το ανώτατο μορφωτικό επίπεδο που παρείχαν τα Σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, επιβάλλεται ως αδήριτη εκπαιδευτική ανάγκη, να την διδάξουμε στους νεότερους και να την υπενθυμίσουμε στους παλαιότερους, ως ελάχιστο φόρο τιμής, της ιερής κληρονομιάς των προγόνων μας.

Ας θυμηθούμε λοιπόν πως φθάσαμε στο σημείο, σήμερα να υπερηφανευόμαστε για την διαχρονική παρακαταθήκη που μας άφησαν οι Μεγάλοι Ευεργέτες, οι Δωρητές και οι Αιγυπτιώτες που όρισαν στη ζωή τους να έχουν δυο πατρίδες, με την ίδια αγάπη: Την Ελλάδα και την Αίγυπτο.

Το πρώτο κοινό σχολείο, που ονομαζόταν «Σχολείο των Γραικών» λειτούργησε πριν η ελληνική παροικία οργανωθεί σε κοινότητα. Μετά την οργάνωση της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας το 1843, στην πόλη λειτουργούσαν δυο κοινοτικά σχολεία, το αλληλοδιδακτικό και το ελληνικό, τα οποία στεγάζονταν επί της οδού Φράνκας. Το 1854 τα κοινοτικά σχολεία μεταφέρθηκαν στην Τοσιτσαία σχολή, που ανεγέρθηκε με έξοδα του Μιχαήλ Τοσίτσα για να στεγάσει το Δημοτικό σχολείο αρρένων, το Παρθεναγωγείο, τις πρώτες γυμνασιακές τάξεις, Εμπορική σχολή και νυχτερινές σχολές ξένων γλωσσών.

Το 1890 λειτούργησε τετρατάξιο Γυμνάσιο αναγνωρισμένο από την ελληνική κυβέρνηση σαν ίσο με τα γυμνάσια της πατρίδας και πήρε το όνομα Αβερώφειο Γυμνάσιο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας προς τιμήν του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, ο οποίος προσέφερε μεγάλα ποσά για την οργάνωση της κοινοτικής εκπαίδευσης. Το 1909 μετεστεγάζεται στη Ζερβουδάκειο σχολή στο Σάτμπυ, η οποία χτίστηκε με δαπάνη 15.000 αιγυπτιακών λιρών του Γεωργίου Ζερβουδάκη. Το 1912-1913 το σχολείο έγινε πεντατάξιο με την προσθήκη της έβδομης τάξης του δημοτικού, η οποία έγινε πρώτη γυμνασιακή. Το σχολικό έτος 1916-1917 απέκτησε το μεγάλο γήπεδο, ενώ η ίδρυση γυμναστηρίου κατέστησε δυνατή την καθιέρωση το 1920 των σχολικών αγώνων. Τον ίδιο χρόνο ο Νικόλαος Σαλβάγος θεσμοθέτησε τις υποτροφίες σπουδών σε ανώτατες και ανώτερες σχολές για τους απόρους αποφοίτους του Αβερωφείου.

Το 1929 το Αβερώφειο γίνεται εξατάξιο, το 1946  χωρίζεται μετά την τρίτη τάξη σε Κλασσικό Τμήμα και Τμήμα Θετικό Επιστημών και το 1948 καθιερώνεται ο θεσμός των πανελληνίων εξετάσεων που διεξάγονται στην Αίγυπτο για να βοηθήσει τους αποφοίτους των ελληνικών γυμνασίων της Αιγύπτου να εισαχθούν και να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα αιγυπτιακά πανεπιστήμια. Το 1960 γίνεται μικτό και το 1976 μετονομάζεται σε Αβερώφειο Γυμνάσιο – Λύκειο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Το 1990 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την προσφορά του στην ελληνική παιδεία.

Το Αβερώφειο διαθέτει χημείο, αυτοτελές θέατρο (Αίθουσα Ιουλίας Σαλβάγου), μουσείο φυσικής ιστορίας και σπουδαία βιβλιοθήκη. Κατά την πολυετή πορεία του αναδείχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα και αρτιότερα γυμνάσια του Ελληνισμού της διασποράς, όπου πήραν τις βάσεις πολλοί επιστήμονες, πνευματικοί άνθρωποι και προσωπικότητες της τέχνης.

Να θυμηθούμε κάποιος διακεκριμένους αποφοίτους τιμώντας κατ΄  αυτό τον τρόπο το ρόλο που έπαιξαν τα Ελληνικά Σχολεία στη ζωή των Αλεξανδρινών Παροίκων και της εν γένει Ελληνικής Διασποράς: Ντέμης Ρούσσος διεθνής τραγουδιστής, Δάκης ερμηνευτής, Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγουδίστρια, Μάνος Λοΐζος συνθέτης, Χάρης Παπαμάργαρης, καθηγητής, Υπουργός Εργασίας και Πρόεδρος Υπαλλήλων Τραπέζης Ελλάδος, Ιωάννης Χατζηφώτης ερευνητής, συγγραφέας, ιστοριοδίφης, κριτικός της λογοτεχνίας,  Ευθύμιος Σουλογιάννης, καθηγητής Αιγυπτιακών Πανεπιστημίων, Γιώργος Οικονομίδης καθηγητής πρόεδρος του «Άστυ Αιγυπτιωτών» και χιλιάδες άλλοι απόφοιτοι που διακρίθηκαν ανά τον κόσμο, στις επιστήμες, στα γράμματα και τις τέχνες. 

 Οι απόφοιτοι του Αβερώφειου, δεν έπαψαν ποτέ να συναντούνται, όποτε αυτό ήταν εφικτό, να εγγράφονται σε συλλόγους «Αβερωφιτών» και να νοιάζονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το παρόν και το μέλλον των Σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας.

Αυτή την παράδοση των διακεκριμένων αποφοίτων των Ελληνικών Σχολείων, επιδιώκει να διατηρήσει η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, μέσα από τις συνεργασίες της με Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, έτσι ώστε το μέλλον να φαντάζει ευοίωνο και όχι σκοτεινό.

Επιστήμονες έφτιαξαν αλοιφή από τα υλικά ταρίχευσης μούμιας του 1450 π.Χ.
Η αρωματική ουσία θα εκτεθεί στο Μουσείο Moesgraard της Δανίας αυτό το φθινόπωρο

Επιστήμονες κατάφεραν να αναγνωρίσουν τα συστατικά που χρησιμοποιήθηκαν για την περίτεχνη ταρίχευση μια γυναίκας υψηλής κοινωνικής τάξης στην Αρχαία Αίγυπτο περίπου το 1450 π.Χ., και να αναπαράγουν την οσμή τους σε ένα σκεύασμα που αποκαλούν «άρωμα της αιωνιότητας».
Ο συνδυασμός των συστατικών που περιλαμβάνει «μελισσοκέρι, φυτικά έλαια, λίπος, πίσσα, ρετσίνι πευκοειδών, βάλσαμο και κόμμι από το φυτό Πιστακία (μαστιχόδεντρο)» χρησιμοποιήθηκε για τη συντήρηση των οργάνων της Σενετνάι, η οποία υπήρξε παραμάνα του φαραώ Αμενχοτέπ Β’.

Τα Κανωπικά αγγεία της Σενετνάι (αγγεία που χρησιμοποιούσαν κατά την ταρίχευση οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι για την αποθήκευση και προστασία των εσωτερικών οργάνων για τη μετά θάνατον ζωή) ανακαλύφθηκαν σε έναν τάφο στην Κοιλάδα των Βασιλέων το 1900 από τον Βρετανό αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ.

Σύμφωνα με την Guardian, η ερευνήτρια Μπάρμπαρα Χιούμπερ και οι συνάδελφοί της ανέλυσαν έξι δείγματα από υπολείμματα που βρέθηκαν σε δύο από αυτά τα αγγεία, που περιείχαν τους πνεύμονες και το συκώτι της Σενετνάι, σύμφωνα με τις ιερογλυφικές επιγραφές που υπήρχαν πάνω τους.
Όπως αναφέρουν στην έρευνά τους, πολλά από αυτά τα συστατικά δεν ήταν διαθέσιμα στην Αίγυπτο και χρειάστηκε να τα προμηθευτούν οι ταριχευτές από άλλες χώρες.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ακριβές και δυσεύρετες ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν στη ταρίχευση της γυναίκας επιβεβαιώνουν πόσο υψηλό ήταν το κύρος της στην αιγυπτιακή κοινωνία, κάτι που αντανακλούσε εξάλλου και ο τίτλος που της είχε αποδοθεί, «Στολίδι του Βασιλιά».
Το σκεύασμα που δημιούργησαν οι ερευνητές θα εκτεθεί στο Μουσείο Moesgraard της Δανίας αυτό το φθινόπωρο, σύμφωνα με τη New York Post.