Συντάκτης: Greg Chaliakopoulos

  • Επιτυχημένη η Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου

    Επιτυχημένη η Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου

    Κάθε Γενική Συνέλευση  μιας Κοινότητας, αποτελεί εκτός της υποχρεωτικής εκ του νόμου λογοδοσίας εκ μέρους των αιρετών εκπροσώπων που την διοικούν… και μια γιορτή. Είναι η ημέρα, η στιγμή, η συνθήκη όπου όλα τα μέλη συνυπάρχουν,  επικοινωνούν, αλληλοενημερώνονται για τα πάσης φύσεως ζητήματα που αφορούν στην Κοινότητά τους.

    Ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε παροικιακές κοινότητες, η θετική αύρα που δημιουργείται απ΄ τη μαζικότητα των παροίκων, ενδυναμώνει όλους τους συμμετέχοντες στα περί των κοινών της ομογενειακής τους ζωής.

    Έτσι αισθάνθηκαν όλοι οι παρευρισκόμενοι στην Τακτική Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου την  Παρασκευή 19ης  Νοεμβρίου 2023 που  πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο των Ελληνικών Σχολείων στην Ηλιούπολη.

    Η   Διευθύντρια της Καϊρινής Κοινότητας κα. Ιωάννα Καρδάση  είχε αναλάβει με εξαιρετική επιτυχία τον συντονισμό της υποδοχής, έτσι ώστε όλα να διεκπεραιώνονται άμεσα και όπως απαιτεί το καταστατικό και οι νόμοι.

    Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής, στην εναρκτήρια κεντρική ομιλία του, καλωσόρισε εν πρώτοις, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μέμφιδος κ. Νικόδημο, τον Έλληνα Πρέσβη στην Αίγυπτο κ. Νικόλαο Παπαγεωργίου, την Γενική Πρόξενο κα Δέσποινα Χασιρτζόγλου, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τον Αντιπρόεδρο της ανωτέρω Κοινότητας κ. Νικόλαο Κόπελο, τον Μεγάλο Ευεργέτη της Ε.Κ.Κ. κ. Έρικ Αδάμ, τον Επιτετραμμένο της  Κυπριακής Πρεσβείας κ.  Ονούφριος Οικονομίδη, τον Γενικό Πρόξενο της Κύπρου κ. Αριστόδημο Ασσιώτη και την Αν. Συντονίστρια Εκπαίδευσης κα Μπέτα Σωτηρία.

    Ο κ. Καβαλής παρουσίασε εκτενώς, ως είθισται, προς τα μέλη της Συνέλευσης την Έκθεση Πεπραγμένων της Διαχειριστικής Επιτροπής για το υπόλογο έτος από 1η Ιουλίου 2022 έως 30 Ιουνίου 2023 και εισέπραξε την καθολική έγκριση επί όλων των θεμάτων της ημερησίας διάταξης.

    Οι υπόλοιποι λογοδοτούντες Επίτροποι, ήταν ο Αντιπρόεδρος κ. Μιχάλης Γκρουνστέιν, η Γενική Γραμματέας κα Βίλλυ Πολίτη- Ζουέ και οι Κοινοτικοί Επίτροποι, κύριοι:  Ανδρέας Ρούσσος, Ανδρέας Γιόσρι, Λεωνίδας Φοντριέ και Στέλιος Χαλκιάς. Δικαιολογημένη απούσα η Αντιπρόεδρος κα Χρυσάνθη Σκουφαρίδου, όπως  και ο Ταμίας κ. Αντώνης Ιορδανίδης.

    Πριν την έναρξη των εργασιών ο Πρόεδρος κ. Χρήστος Καβαλής ζήτησε απ τα μέλη της Κοινότητας να κρατήσουν  ενός λεπτού σιγή προς τιμήν των αείμνηστων συμπαροίκων τους που «έφυγαν» κατά το τελευταίο έτος.

    Κατά την ομιλία του ο Πρόεδρος της Καϊρινής Κοινότητας αναφέρθηκε με σαφήνεια στις  αλλαγές του Καταστατικού, καθώς και στην αναδιάρθρωση των εννέα πλέον Εφορειών.

    Ακολούθως πληροφόρησε τα μέλη για τις επαφές της Διοίκησης με  τον  ΥΦΕΞ κ. Ανδρέα Κατσανιώτη και τον  Γ.Γ.Α.Ε. και Δημόσιας Διπλωματίας κ. Γιάννη Χρυσουλάκη. Τόνισε ιδιαίτερα τις επαφές που είχαν και με την νεοεκλεγείσα Κοινοτική Επιτροπή της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας αλλά και με το Δ.Σ. του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλάδος.

    Αναφέρθηκε σε όλα τα Πεπραγμένα της Διαχειριστικής Επιτροπής που αφορούσαν στο υπόλογο έτος και με μια φράση του έδωσε το στίγμα – όσον αφορά στο χρονικό διάστημα για το οποίο λογοδοτούσε η Διοίκησή της ΕΚΚ – ως εξής: «Η συγκεκριμένη διαχειριστική χρονιά μπορεί και πρέπει να χαρακτηριστεί ως η χρονιά των έργων».

    Τόνισε ιδιαίτερα την ουσιαστική, συγκινητική και ανιδιοτελή προσφορά, όλων των υπευθύνων Επιτρόπων που λογοδοτούν για τις αρμόδιες Εφορείες, συγχαίροντας και ευχαριστώντας τους, για την συνεισφορά τους στο έργο και τις απαιτήσεις της Κοινότητας.

    Επίσης η Διαχειριστική Επιτροπή Καΐρου δια στόματος της Γενικής Γραμματέως κας. Βίλλυ Πολίτη Ζουέ εξέφρασε τις θερμές της ευχαριστίες προς την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄ και ως Επίτιμο Πρόεδρο της Εφορείας Εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, για το πατρικό του ενδιαφέρον για την Κοινότητα και την σταθερή  παρουσία του στα ζητήματα της Παροικίας και του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού.

    Η Δ.Ε. εξέφρασε  θερμές ευχαριστίες προς τον Εξοχώτατο Αιγύπτιο Πρόεδρο κ. ΑμπντελΦατάχ Αλ Σίσι, την Αιγυπτιακή Κυβέρνηση, την Υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Nevine Kabbaj και τα Κεντρικά Γραφεία Σωματείων του ίδιου Υπουργείου, για την συμπαράστασή τους στο έργο της Κοινότητας, καθώς και για την ασφάλεια που αισθάνονται όλοι οι Αιγυπτιώτες στην Αίγυπτο, ένεκα της παραδοσιακής  φιλίας μεταξύ των δύο λαών μας.

    Η κα. Πολίτη Ζουέ ευχαρίστησε  τον απερχόμενο υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για τον Απόδημο Ελληνισμό κ. Ανδρέα Κατσανιώτη, καθώς και τον Γενικό Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού κ.  Γιάννη Χρυσουλάκη.

    Ακόμα ευχαρίστησε  τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μέμφιδος και Πατριαρχικό Επίτροπο Καΐρου κ. Νικόδημο, για την στήριξη στις δραστηριότητες της παροικίας καθώς και τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου κ. Δαμασκηνό.

    Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου ευχαρίστησε ιδιαίτερα και ξεχωριστά, τον απερχόμενο Αιγυπτιώτη Έλληνα Πρέσβυ κ. Νικόλαο Γαριλίδη, τον νέο Πρέσβυ κ. Νικόλαο Παπαγεωργίου, τον απερχόμενο Κύπριο Πρέσβυ κ. Όμηρο Μαυρομάτη, τη νέα Πρέσβυ κα Πόλυ Ιωάννου, την Γενική Πρόξενο της Ελλάδος κα Δέσποινα Χασιρτζόγλουγια και τον Πρόξενο της Κύπρου κ. Αριστόδημο Ασιώτη .

    Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στους Προέδρους και μέλη των ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Α. Βαφειάδη και του ΣΑΕ κ. Κώστα Μιχαηλίδη.

    Ο κ. Καβαλής ευχαρίστησε  επίσης ονομαστικά, τον κ. Χ. Παπαδόπουλο Διευθυντή του Ε.Π.Κ.Κ. , την Οικονομική Διευθύντρια κ. Κων/να Γεδεών, την ομάδα των Αρχείων με την κα Χάιδω Ζώτου, την κ. Ράνια Άττα και τον βοηθό τους κ. Γιάννη Αρβανιτάκη, τον Αρχισυντάκτη του Νέου Φωτός και της ekkairo.org κ. Βασίλη Πουλαρίκα καθώς και τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή Δρ. Άτεφ Νάχλα.

    Ολοκληρώθηκαν οι ευχαριστίες, με την ιδιαίτερη αναφορά προς τον εκπρόσωπο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου στην Ελλάδα τον κ. Χρίστη Θωμαΐδη και τους κ.κ. Ελεγκτές, τους ευγενείς Δωρητές, τα Μέλη των Εφορειών και όλους εκείνους που με οποιονδήποτε τρόπο συνετέλεσαν στην εκπλήρωση των ευγενών σκοπών της Κοινότητας.

    Χαιρετισμό στη συνέχεια απηύθυναν στο σώμα της Γενικής Συνέλευσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μέμφιδος Νικοδημος, ο Έλληνας Πρέσβυς κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, η Γενική Πρόξενος κα. Δέσποινα Χασιρτζόγλου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Επιτετραμμένος της  Κυπριακής Πρεσβείας κ.  Ονούφριος Οικονομίδης, ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων κ. Βασίλης Ζουές, ενώ αναγνώστηκε και επιστολή προς τα μέλη της Συνέλευσης του κ. Δημήτρη Σκουφαρίδη.

    Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, στο λόγο του ανέφερε τα εξής: «Κύριε Πρόεδρε, φίλε Χρήστο, αγαπητοί συνάδελφοι, είμαι ειλικρινά πολύ ευχαριστημένος όπως και κάθε φορά που βρίσκομαι φέτος μαζί σας και έχω την τιμή να εκπροσωπώ ως Πρόεδρος την Κοινότητα Αλεξανδρείας

    Βρίσκομαι απόψε εδώ, μαζί με τους εκλεκτούς συναδέλφους μου που ήρθαμε από την Αλεξάνδρεια και θέλω να σας συγχαρώ γιατί και οι δυο πλευρές σηκώνουμε από κοινού, ένα ιδιαίτερα  βαρύ τίμημα που λέγεται Ελληνική Κοινότητα.

    Και γνωρίζοντας και τιμώντας την ιστορία των δύο παροικιών μας προσπαθούμε να διαφυλάξουμε και να στηρίξουμε την ιστορία και τα συμφέροντα των Παροικιών μας. Και ας είμαστε ειλικρινείς, όσοι συμμετέχουμε στις δυο Επιτροπές, την  Διαχειριστική και την Κοινοτική, είμαστε ερασιτέχνες δεν είμαστε επαγγελματίες Κοινοτικοί Επίτροποι.

    Και αυτό  έχει θυσία, κόπο και χρόνο από την προσωπική και επαγγελματική μας ζωή, πολύτιμο χρόνο που θυσιάζουμε… αλλά  τον θυσιάζουμε με μεράκι και αγάπη.

    Στόχος μας είναι να προφυλάξουμε και να δώσουμε μια πνοή για το μέλλον, ίσως διαφορετική από παλαιότερα,  γιατί  όπως ανέφεραν και οι προλαλήσαντες,  πλέον ο αριθμός των Παροίκων είναι πολύ μικρότερος. Γι αυτό  και  τώρα πρέπει να σκεφτούμε διαφορετικά, ώστε να προστατεύσουμε το παρόν αλλά και να δώσουμε μια προοπτική για το μέλλον.

    Γιατί αυτό οφείλουμε να έχουμε ως στόχο και κυρίως αυτό είναι που πρέπει να μας ενδιαφέρει.

    Σας συγχαίρω για τις πωλήσεις που θα κάνετε, είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε κι εμείς στην Αλεξάνδρεια, – άλλωστε  το αναφέραμε και στην Γενική μας Συνέλευση πριν από τρεις εβδομάδες –  ότι πρέπει να διαφυλάξουμε την περιουσία της Κοινότητάς μας για να μην χαθεί. Απαιτείται να απαλλαγούμε  και να πουλήσουμε οτιδήποτε υπάρχει εκτός πόλεως και το οποίο δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Γιατί όπως προανέφερα –  ας είμαστε ειλικρινείς – λόγω των μικρών αριθμών που έχουν οι Ελληνικές Κοινότητες, έχουμε χρέος αυτά να τα προστατεύσουμε και να κάνουμε καλές πωλήσεις, έτσι ώστε να μας δώσουν και την οικονομική άνεση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε το φιλανθρωπικό έργο που τελούμε.

    Κύριε Πρόεδρε, φίλε Χρήστο, θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να σου προσφέρω ένα συλλεκτικό ενθύμιο της Κοινότητας Αλεξανδρείας που θυμίζει τα 180 χρόνια που γιορτάζουμε σήμερα».

    Ο συγκινητικός λόγος του κ. Βαφειάδη καταχειροκροτήθηκε από όλους τους παρευρισκομένους στην Ελληνική Κοινότητα Καΐρου.

    Και βέβαια δεν θα μπορούσε να απουσιάζει απ το βήμα του ομιλητή και ο αγαπημένος όλων Πρόεδρος της Χιακής Αδελφότητας κ. Λάμπρος Μπενοβίας ο οποίος με τον ποιητικό του λόγο ανεφέρθη στις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας την Ελληνικής Κοινότητας, ενώ στη συνέχεια απήγγειλε μια τιμητική ωδή προς τον Πρόεδρο κ. Καβαλή, που χαροποίησε άπαντες!

    Με το πέρας των εργασιών ακολούθησε γεύμα στην Ελληνική Στέγη για τους επισήμους και τους καλεσμένους της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου

    Στην Γενική Συνέλευση παρέστησαν πέραν τον προαναφερθέντων ο κ. Ηλίας Γαλάνης Σύμβουλος Δημόσιας Διπλωματίας, ο Πρόεδρος του Ε.Ν.Ο.Κ. κ. Γιώργος Ρεκτσίνης, η κα Βάσω Γαζή Αντιπρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Ελληνίδων Κυριών Καΐρου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Στέγης Ηλιουπόλεως κ. Ζαχαρίας Φούμελης, η Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Μαρία η Αιγυπτία» κα  Ευαγγελία Θηραίου, η κα Κωνσταντίνα Γεδεών Διευθύντρια Οικονομικών του Ε.Π.Κ.Κ, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Καΐρου κ. Αντώνης Διαμαντίδης, η κα Αγγέλα Χαραλαμποπούλου Διευθύντρια του Ελληνικού Γηροκομείου Καΐρου, o Διευθυντής της Αχιλλοπουλείου Σχολής κ. Βασίλης Λάγιος, η κα. Αρλέτ Μόνσεφ Πρόεδρος του H.O.C και η πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας του Πορτ- Σαΐντ κα Σούλα Θεοχάρη.

    ***

    Φωτογραφία: Βασίλης Πουλαρίκας Αρχισυντάκτης Νέου Φωτός Καΐρου

  • Ο καθηγητής κ. Δημήτριος Πλάντζος στον «Πτολεμαίο Α΄»

    Ο καθηγητής κ. Δημήτριος Πλάντζος στον «Πτολεμαίο Α΄»

    Όταν η αείμνηστη Αγγελική Παναγιωτάτου, ίδρυε τον Σύλλογο Ελλήνων Επιστημόνων «Πτολεμαίος Α΄», γνώριζε ως αναγνωρισμένη και καταξιωμένη επιστήμων, ότι αφήνει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές ένα σωματείο υψηλής ποιότητος και πολιτισμικής αναφοράς.
    Η δράση του «Πτολεμαίου Α΄», καθ΄ όλα τα χρόνια που ακολούθησαν την κληροδοτούμενη επιθυμία της, υπήρξαν όπως εκείνη τα ήθελε. Στην έπαυλή της που εδρεύει ο ανωτέρω Σύλλογος, τα Γράμματα, οι Τέχνες και οι Επιστήμες, αποτέλεσαν τους θεμέλιους λίθους για την πρόοδο και την προβολή της Αιγυπτιώτικης Παροικίας.


    Σ αυτόν το χώρο Γνώσης και Πνευματικής αναζήτησης, την Παρασκευή της 17ης Νοεμβρίου 2023 και ώρα 18:30, πραγματοποιήθηκε η ενδιαφέρουσα διάλεξη του διακεκριμένου καθηγητή κ. Δημητρίου Πλάντζου, με τίτλο “Η Τέχνη της πολυτέλειας στην Πτολεμαϊκή Αλεξάνδρεια”.
    Από μόνος του ο τίτλος, προϊδεάζει τον αναγνώστη αλλά συνάμα υποδαυλίζει ερεθίσματα και προβληματισμό με τη συγκεκριμένη θεματολογία του, η οποία δεν εντάσσεται σε κοινότοπες απομιμήσεις ημερίδων, αλλά σε ουσιώδεις, πρωτότυπες και εμπεριστατωμένες διαλέξεις.
    Ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη η επιστημονική βραδιά του καθηγητή κ. Δημητρίου Πλάντζου, καθώς άφησε σε όλους τους παρευρισκόμενους στον «Πτολεμαίο», την βαθιά πνευματικότητα η οποία συνδέεται και με την ικανοποίηση της γνώσης που αποκτήθηκε.


    Τον αρχαιολόγο καθηγητή προσφώνησε η Πρόεδρος του «Πτολεμαίου Α΄» κα. Λιλίκα Θλιβίτου, που ως οικοδέσποινα αναφέρθηκε στην μεγάλη τιμή που προσέδωσε η παρουσία του κ. Πλάντζου στον ιστορικό χώρο ενός Συλλόγου με την επιστημονική σφραγίδα και το κύρος που τον διακρίνει.
    Μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής: «Σήμερα έχουμε την ιδιαίτερη τιμή να είναι κοντά μας ο διακεκριμένος Αρχαιολόγος και φίλος του Συλλόγου μας κ. Δημήτρης Πλάντζος, καθηγητής της κλασικής αρχαιολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.


    Ο ομιλητής μας, Αλεξανδρινό γέννημα και θρέμμα, σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στην Αθήνα, και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού και πτυχίου κλασικής αρχαιολογίας από την Οξφόρδη, όπου πέρασε επίσης τρία χρόνια ως μεταδιδακτορικός συνεργάτης της Βρετανικής Ακαδημίας.
    Είναι συγγραφέας διαφόρων εργασιών και βιβλίων για την ελληνική τέχνη και αρχαιολογία, την αρχαιολογική θεωρία και την κλασική πρόσληψη. Το ελληνόφωνο εγχειρίδιο του για την Ελληνική Τέχνη και Αρχαιολογία, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2011 από τις εκδόσεις Kapon, κατά το 2016 εκδόθηκε και στα αγγλικά όντας πλέον διαθέσιμο από τους Αμερικανούς εκδότες Lockwood Press στην Ατλάντα, Τζόρτζια.
    Το πιο πρόσφατο βιβλίο του, The Art of Painting in Ancient Greece , που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Kapon στην Αθήνα, επίσης κυκλοφόρησε από τη Lockwood Press το 2018. Τον καιρό αυτό ολοκληρώνει μια μονογραφία με τίτλο L’Archéopolitique: antiquité, territoire, population, προγραμματισμένη να παρουσιαστεί το 2024, στα γαλλικά, από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Sorbonne.
    Από το 2022 είναι Διευθυντής του Ερευνητικού Κέντρου Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

    Το θέμα της σημερινής του διάλεξης πού θα γίνει στα Αγγλικά με Ελληνικούς υποτίτλους στις διαφάνειες, είναι: « Η τέχνη της πολυτέλειας στην Πτολεμαϊκή Αλεξάνδρεια- The art of luxury in Ptolemaic Alexandria»
    Γνωρίζουμε καλά ότι το θέμα που διάλεξε να μας αναπτύξει ο καθηγητής κ. Πλάντζος, για τον ίδιο σημαίνει πολλά σε προσωπικό επίπεδο. Θα μας μεταφέρει στις στιγμές της ιστορικής αίγλης της γενέτειράς του, της μεγάλης πόλεως της Αλεξάνδρειας. Κυρίως σε θέματα της πολυτέλειας που χαρακτήριζε την ζωή της, εδώ πού βρισκόμαστε σήμερα. Την πόλη που για πολλούς αιώνες αναγνωρίστηκε ως η πρώτη πόλη όλου του κόσμου, κατά τους ιστορικούς της χρόνους.
    Με άλλα λόγια την πόλη που οι πολίτες της συμβίωναν ως πολίτες του κόσμου, κοσμοπολίτες, παραγωγικά και ειρηνικά με βάση τις αξίες της ανθρώπινης κατανόησης. Κυρίως στόχευαν στην κοινωνική υπέρβαση κάθε διαφορετικότητας, παρά στην προσωπική προβολή ή την εξάλειψή της.
    Παρακαλούμε τον διακεκριμένο ομιλιτή μας να προσέλθη για να μας αναπτύξει το τόσο ενδιαφέρον θέμα του».


    Στη συνέχεια ανέβηκε στο βήμα ο καθηγητής κ. Πλάντζος και ομιλώντας στην αγγλική γλώσσα ανέπτυξε την ομιλία του προσφέροντας στο κοινό που τον παρακολουθούσε γνώση, πληροφορία και ενημέρωση.
    Φρόντισε η διάλεξή του “Η Τέχνη της πολυτέλειας στην Πτολεμαϊκή Αλεξάνδρεια” να εμπεριέχει όλα εκείνα τα επιστημονικά τεκμήρια έτσι ώστε να γίνει κατανοητή απ΄ όλο το ακροατήριο το οποίο είχε μαγευτεί από την κατάθεση των στοιχείων που πρόβαλε και μέσω εικόνων στην οθόνη του Συλλόγου. Η απεικόνιση με την επιστημονική συνταύτιση του λόγου και την αρωγή των ελληνικών υπότιτλων, βοήθησαν ιδιαίτερα στην παρακολούθηση του λόγου του πανεπιστημιακού καθηγητή και προσέδωσαν επιπλέον ενδιαφέρον, σαφήνεια και ποιότητα στην όλη ανάπτυξη του θέματος.


    Την διάλεξη παρακολούθησαν και τίμησαν με την θεσμική παρουσία τους, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης και Σχολάρχης της Πατριαρχικής Σχολής κ. Ισαάκ, εκπροσωπώντας τον Πατριάρχη Θεόδωρο Β΄, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης μετά της συζύγου του και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης. Να σημειωθεί ότι παρευρέθησαν στην ιστορική αίθουσα του «Πτολεμαίου», επιστήμονες, αρχαιολόγοι Έλληνες και Αιγύπτιοι, άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων και συμπάροικοι που ήθελαν να αποκτήσουν την ξεχωριστή επιμόρφωση από έναν ειδήμονα, όπως ο κ. Δημήτριος Πλάντζος.


    Στο τέλος ακολούθησε δεξίωση και όλοι οι παρευρισκόμενοι με χυμούς και γλυκίσματα, συνομίλησαν και αντάλλαξαν χρήσιμες απόψεις για μια σειρά θέματα. Ο τιμώμενος, φρόντισε να απαντήσει σε όλων τα ερωτήματα και να φωτογραφηθεί με το κοινό, τους φίλους και τους συναδέλφους του, που τον τίμησαν με την παρουσία τους.


    Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας συγχαίρει τον καθηγητή κ. Δημήτριο Πλάντζο, του εύχεται καλή συνέχεια στο επιστημονικό του έργο και συγχαίρει επίσης την Πρόεδρο καθώς και το ΔΣ του «Πτολεμαίου», για την ποιοτική διάλεξη που επέλεξαν να φιλοξενήσουν στον ιστορικό χώρο της αείμνηστης Αγγελικής Παναγιωτάτου!

  • Το Αβερώφειο τίμησε  την 17η Νοεμβρίου 1973

    Το Αβερώφειο τίμησε την 17η Νοεμβρίου 1973

    Όταν στο κοντέρ του αέναου Χρόνου, η ημερομηνία δείχνει 17η Νοεμβρίου, οι παλαιότερες γενιές θυμούνται και ανατριχιάζουν σύγκορμα. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου  κατά το έτος 1973, καταγράφηκαν στο οπλοστάσιο της ιστορικής μνήμης,   ως ο αγώνας των φοιτητών, των εργατών και του ελληνικού λαού γενικότερα, εναντίον της δικτατορίας και υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

    Έκτοτε, τα χρόνια πέρασαν, οι καταστάσεις άλλαξαν, οι τότε νέοι ωρίμασαν, άλλοι εισήλθαν στην Τρίτη Ηλικία και πολλοί έσβησαν απ΄ τη ζωή ένεκα βιολογικών αιτιών και λόγων.

    Βέβαια η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν αποτέλεσε πρακτική όλου του λαού μας, αλλά μιας σημαντικής αριθμητικά ομάδας κι ενός γενναίου ποσοστού, τηρουμένων των αναλογιών της εποχής και του πληθυσμού, καθότι όλοι οι κανόνες έχουν εξαιρέσεις. Υπήρχαν κι εκείνοΙ σε μεγάλο βαθμό που αρνήθηκαν τη δημοκρατία και τις προεκτάσεις της.

    Αυτό το γεγονός, αυξάνει το δέος, την εκτίμηση και την αίγλη που καλύπτει τις μορφές επώνυμες κι ανώνυμες εκείνων των θαρραλέων φοιτητών και εργατών.

    Η πατρίδα μας Ελλάδα, συμπεριέλαβε την ημέρα της 17η Νοεμβρίου 1973, στις αγωνιστικές, ιστορικές επετείους του λαού μας και του έθνους μας και πλέον εορτάζεται στα σχολεία με κύριο στόχο να μην εισέλθει στο χρονοντούλαπο της Λήθης εκείνος ο συγκινητικός αγώνας των νέων ανθρώπων.

    Γι αυτό και φέτος, όπως και κάθε έτος του παρελθόντος μέχρι σήμερα, το Αβερώφειο Γυμνάσιο – Λύκειο τίμησε την επέτειο του Πολυτεχνείου με λαμπρότητα και ιδιαίτερη επιμορφωτική διδαχή προς τους μαθητές. 

    Οι νέες γενιές θαρρείς και αποτελούν τους κρίκους της ενιαίας αλυσίδας που συνδέει προγόνους και απογόνους, έμαθαν, διδάχθηκαν πληροφορήθηκαν,  σεβάστηκαν και τίμησαν τους αγώνες των παλαιοτέρων με τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα Μνήμης και Υπενθύμισης των Σχολείων τους.

    Στην αίθουσα εκδηλώσεων του Αβερώφειου, η Επέτειος για το Πολυτεχνείο, άρχισε με βίντεο που παρακολούθησαν εκπαιδευτικοί και μαθητές, καθώς και λόγια που ακουγόντουσαν ως προανάκρουσμα της κάθε προβαλλόμενης εποχής. Σας παραθέτουμε το όλο χρονικό της εκδήλωσης όπως πραγματώθηκε στο Αβερώφειο, της οποίας την οργάνωση και επιμέλεια είχαν οι εκπαιδευτικοί, Ελένη Παπαθανασίου και Παναγιώτης Θεοδώρου, ενώ υπεύθυνος χορωδίας ήταν ο επίσης εκπαιδευτικός Νικόλαος Χατζησκάκης.

    ΧΡΟΝΙΚΟ

    Video 1

    Θα’ λεγε κανείς πως είναι γραμμένο από τη μοίρα, αυτός ο τόπος που λέγεται Ελλάδα και που η ιστορία του είναι αίμα και δάκρυα, αγώνες, θυσίες αλλά και ηρωισμοί και δόξες και νίκες ν’ αντιμετωπίζει στο διάβα του χρόνου καταστάσεις και γεγονότα που συνθέτουν τη μακραίωνη και πολυκύμαντη ιστορία του και πολυάριθμους αγώνες που εμπνέονται από τα ευγενικά και υψηλά ιδανικά της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της αυτοθυσίας και του ηρωισμού.

    Μια τέτοια σελίδα εθνικής εποποιίας είναι και η περίοδος της εχθρικής κατοχής (1941 – 1944). Κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής ο ελληνικός λαός στη συντριπτική του πλειοψηφία πολέμησε τους Γερμανούς στις πόλεις και στα βουνά, χωρίς να κάμπτεται από τις εκατόμβες των νεκρών και χωρίς να χάσει το θάρρος και την αγωνιστική του διάθεση. Για να κατορθωθεί η προσωπική και εθνική επιβίωση χρειαζόταν συνδυασμένη δράση. Η οργάνωση της εσωτερικής αντίστασης κατά των κατακτητών επιβάλλεται.

    Ο αγώνας εναντίον των κατακτητών αρχίζει. Οι αντιστασιακές οργανώσεις για να επικοινωνούν με το λαό, μια και όλα τα μέσα ενημέρωσης βρισκόταν στα χέρια των κατακτητών, έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, με πρωτοπόρα όπως πάντα την νεολαία.

    Τραγούδι «Ο δρόμος» από το μουσικό σχήμα Αβερωφείου

    Το ποίημα Ρωμιοσύνη του Γιάννη Ρίτσου

    Στην ύπαιθρο η αντίσταση δυναμώνει. Όσο όμως η αντίσταση του Ελληνικού λαού κορυφώνεται, τόσο η αντίδραση των στρατευμάτων κατοχής σκληραίνει και αρχίζουν οι εκτελέσεις. Ο απολογισμός των θυμάτων είναι τρομακτικός˙  49.188 Έλληνες εκτελέστηκαν.

    Στις 12 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί εγκατέλειψαν την Αθήνα και στις 18 ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου υψώνει στην Ακρόπολη την Ελληνική σημαία. Μια νέα δραματική περίοδος της ελληνικής ιστορίας αρχίζει. 

    video 2

    Τα χρόνια 1946 – 1949 αποτελούν μια μελανή σελίδα της ιστορίας μας. Είναι τα χρόνια του Εμφυλίου πολέμου, που άφησε έντονα τραύματα. Στο διάστημα των ετών 1949 – 1967 οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν κατόρθωσαν να εξαλείψουν τις μνήμες του Εμφυλίου και να επιβάλουν τη λήθη που τόσο ήταν αναγκαία.

    Έχει όμως να παρουσιάσει και μελανές σελίδες που προκαλούν το αίσθημα της ντροπής. Μια τέτοια μελανή σελίδα είναι και η περίοδος της φασιστικής Δικτατορίας 1967 – 1974, της επταετίας της χούντας όπως καθιερώθηκε να λέγεται.

    Η 21η Απριλίου 1967 δεν ήταν έκπληξη για κάποιον που παρακολουθούσε τα γεγονότα των προηγούμενων χρόνων. Ήταν φανερό ότι οι εκλογές βίας και νοθείας του ’61, η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη στα 1962, η υπόθεση «Ασπίδα», δημιούργημα της Αμερικανικής C.I.A., για την απομάκρυνση των δημοκρατικών αξιωματικών από το στράτευμα, το βασιλικό πραξικόπημα και η αποπομπή του Γεωργίου Παπανδρέου από την πρωθυπουργία στα 1965, οδηγούσαν όλα σε μία δικτατορία που ο ίσκιος της πλανιόταν στην ατμόσφαιρα.

    video 3

    Το πραξικόπημα, που υποκινείται από τις δυνάμεις του σκοταδισμού και της ανωμαλίας, πετυχαίνει. Οι ξενοκίνητοι συνταγματάρχες θα το ονομάσουν «Επανάσταση». Αναστέλλονται τα μισά άρθρα του Συντάγματος, απαγορεύονται οι συναθροίσεις και οι συζητήσεις, ο συνδικαλισμός, τα τραγούδια και τα βιβλία που τους φαίνονται επικίνδυνα. Ο τόπος βυθίζεται στο σκοτάδι της βίας και της αναγκαστικής σιωπής.

    Το ποίημα Αργοπεθαίνει του Pablo Neruda

    Όσοι αντιστάθηκαν και δεν έσκυψαν το κεφάλι, πλήρωσαν για την τόλμη τους. Κυνηγητά, εξορίες, βασανισμοί γι’ αυτούς που δεν συμμορφώθηκαν προς  τας υποδείξεις.

    video 4

    Ο λαός για άλλη μια φορά προδομένος και  φυλακισμένος. Η μοναξιά και ο πόνος απαλύνονται με την αίσθηση πως κάποιος στο διπλανό κελί υποφέρει μαζί σου. Του δίνεις και παίρνεις κουράγιο με μια ιδιόμορφη τακτική επικοινωνίας: Το συνθηματικό χτύπημα στον τοίχο. Αυτός ο λαός όμως έμενε πάντα ξάγρυπνος κι ανυπόμονος. Το’ δειξε περίτρανα στην κηδεία του Γεώργιου Παπανδρέου κι αργότερα του Γιώργου Σεφέρη που εξελίχθηκαν σε αληθινές αντιδικτατορικές διαδηλώσεις.

    Η δήλωση του Γιώργου Σεφέρη (28 Μαρτίου 1969)

    Τα χρόνια όμως περνούν. Η χούντα με τις λαθεμένες επιλογές της ολοένα φθείρεται. Αναζητεί «πολιτικές λύσεις», και υπόσχεται εκλογές και φιλελευθεροποίηση.

    1973: Η χρονιά της μεγάλης δοκιμασίας για την χούντα. Οξύνονται τα προβλήματα της οικονομίας, αναπτύσσονται εργατικές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις αγροτών, συλλαλητήρια, κηρύσσονται απεργίες, οργανώνονται πορείες. Η ψυχική δύναμη αντιστέκεται στη βία. Μαζί με τον λαό και οι Έλληνες σπουδαστές, το πιο ζωντανό κομμάτι του, βρίσκονται στις επάλξεις του αγώνα.

    Το ποίημα «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος» του Τάσου Λειβαδίτη

    Νοέμβριος 1973: Πολυτεχνείο. Ένα οικοδομικό τετράγωνο ελευθερίας, πέντε μόλις στρέμματα στη ματωμένη καρδιά της Αθήνας. Τετάρτη, 14 Νοέμβρη, η πρωτεύουσα. Πέμπτη, 15 Νοέμβρη, η Ελλάδα. Παρασκευή, 16 Νοέμβρη, η ανθρωπότητα ολόκληρη, έζησαν με κομμένη την ανάσα τις συγκλονιστικές στιγμές ανάτασης και μεγαλείου ενός λαού που σπάει τα δεσμά του. Ενός λαού που υψώνοντας το ανάστημά του και περιφρονώντας το θάνατο φώναζε: «Απόψε πεθαίνει ο φασισμός» κι έλεγε όχι στην ταπείνωση.

    Το ποίημα «Ένας ζεστός Νοέμβρης» του Δημήτρη Ραβάνη – Ρεντή

    Video  5

    Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί – Νίκος Ξυλούρης

    Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό

    Τα γεγονότα του Νοέμβρη όμως δεν ήρθαν τόσο ξαφνικά. Ενώ στην αρχή ξεκίνησαν ως κίνημα φοιτητικό, γρήγορα συγκέντρωσαν τη συμπαράσταση όλου του λαού.

    Πριν από την κατάληψη του Πολυτεχνείου, το φοιτητικό κίνημα είχε δεχτεί πολλά χτυπήματα. Τα Πανεπιστήμια και όλες οι ανώτερες σχολές είχαν μεταβληθεί σε τόπους τρομοκρατίας. Οι πράκτορες της χούντας – ανάμεσα τους και κάποιοι καθηγητές και δήμιοι της Ε.Σ.Α. – περιπολούν έξω από τις σχολές για να υπενθυμίζουν την παρουσία τους. Μια παρουσία τρόμου. Το τυραννικό καθεστώς έβλεπε τις ξεκάθαρες ιδέες των φοιτητών, καταλάβαινε ότι γι’ αυτούς πήγαινε στα χαμένα η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ανησυχούσε. Μάντευε πως αργά ή γρήγορα θα γινόταν η έκρηξη και θέλησε να την προλάβει.

    Με αντισυνταγματικό νόμο αφαιρεί κάθε δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του φοιτητή και μετατρέπει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε εξαρτημένες ομάδες. Στόχος της να στραγγαλίσει κάθε ελεύθερη φωνή. Συλλαμβάνει και κλείνει στις φυλακές υπεύθυνα στελέχη του φοιτητικού κινήματος, διορίζει στις σχολές γνωστούς απόστρατους ταγμένους στην υπηρεσία της, απολύει κάθε δημοκράτη καθηγητή.

    video 6

    Το ποίημα «Τα κάγκελα» της Κωστούλας Μητροπούλου

    Η πρώτη μαζική φοιτητική εξέγερση γίνεται στο Πολυτεχνείο στις 14 Φλεβάρη 1973. Παρά την αντίδραση της Συγκλήτου η αστυνομία επεμβαίνει ξυλοκοπώντας αλύπητα και κάνοντας συλλήψεις. Είναι η πρώτη χτυπητή παραβίαση του Πανεπιστημιακού ασύλου. Ακολουθεί και δεύτερη έκρηξη στις 23 Φλεβάρη 1973 από τους φοιτητές της Νομικής που διαδηλώνουν την αντίθεσή τους στη δικτατορία. Για πρώτη φορά εδώ ακούγονται συνθήματα γενικότερα: «Κάτω η Χούντα», «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», που δείχνουν ότι ο αγώνας δεν περιοριζόταν μόνο στη διεκδίκηση μερικών ελευθεριών για το φοιτητικό κίνημα, αλλά έφερνε στην επιφάνεια τη διεκδίκηση όλου του λαού για την λευτεριά του. Το πρόβλημα του εκσυγχρονισμού και του εκδημοκρατισμού της Παιδείας συνδέθηκε άμεσα με τη γενικότερη πολιτική κατάσταση. 

    video 7

    Η αναταραχή συνεχίζεται και φτάνουμε στο Νοέμβρη του ’73. Το σκηνικό για την τελευταία πράξη του δράματος έχει στηθεί. Στις 14 Νοέμβρη συνεδριάζουν οι Γενικές Συνελεύσεις των σχολών του Πολυτεχνείου και αποφασίζουν κατάληψη. Παράλληλες συγκεντρώσεις γίνονται και σε άλλες σχολές με κύριο θέμα την άμεση διενέργεια ελεύθερων εκλογών. Με ψήφισμα οι φοιτητές καταδικάζουν τα κυβερνητικά μέτρα και ζητούν εκδημοκρατισμό των Ανωτάτων Ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία και κατάργηση των αντιφοιτητικών διαταγμάτων απλώνοντας τα χέρια στο λαό. Τη νύχτα εκείνη οι κοιμισμένες συνειδήσεις αφυπνίζονται απ’ τη φωνή του εκφωνητή του ραδιοσταθμού των φοιτητών, που δονεί στις καρδιές.

    video 8

    Εν τω μεταξύ φοιτητές από άλλες σχολές καταφέρνουν να σπάσουν τον κλοιό της αστυνομίας και να μπουν στο Πολυτεχνείο. Ακολουθούν μαθητές, εργάτες, υπάλληλοι. Η ψυχή ακολουθεί το δρόμο της, έξω από την ψυχρή λογική, έξω από μικροϋπολογισμούς και φόβους υστερόβουλους. Εμφανίζονται τα πρώτα πλακάτ και συνθήματα στους τοίχους: «Κάτω η Χούντα» , «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία». Από στόμα σε στόμα η Αθήνα μαθαίνει. Η Ελλάδα μαθαίνει. Στις 7 το βράδυ, κι ενώ ο κόσμος συρρέει στο Ίδρυμα, οι φοιτητές αποφασίζουν την κατάληψη του, εκλέγουν συντονιστική επιτροπή και επιτροπή αγώνα. Συγκεντρώνονται χρήματα κι αρχίζει η προμήθεια τροφίμων και φαρμάκων.

    video 9_

    15 Νοέμβρη ημέρα Πέμπτη: Οι φοιτητές οργανώνουν τη δράση τους. Εκλέγουν διάφορες επιτροπές για την αντιμετώπιση των εξελίξεων. Αρχίζει να λειτουργεί και ο πρώτος πολύγραφος. Τυπώνονται προκηρύξεις, αυτοσχέδια ποιήματα και σκίτσα, που σκορπίζονται παντού.

    Η Σύγκλητος ζητά από τον υπουργό Παιδείας τη μη παραβίαση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, την αποφυγή αστυνομικής επέμβασης και συνιστά να γίνει διάλογος για την επίλυση των φοιτητικών αιτημάτων. Οι φοιτητές υπόσχονται να σεβαστούν την περιουσία του Ιδρύματος. Η εκδήλωση παίρνει την αληθινή της μορφή. Τα συνθήματα είναι και πολιτικά και καλούν το λαό σε αγώνα για την ανατροπή της χούντας. Η Αστυνομία παρά τον ασφυκτικό κλοιό, δεν καταφέρνει να εμποδίσει την προσέλευση διαδηλωτών. Και πληθαίνουν οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι. Η φωνή των φοιτητών φτάνει μέχρι και σήμερα ζωντανή στα αυτιά μας. 

    Όλες οι ελπίδες του έθνους συγκεντρώθηκαν σε κείνα τα νεανικά άφοβα πρόσωπα που καλούσαν τον λαό να ενωθεί μαζί τους και ν’ αποτινάξει το ζυγό! «Συμπαράσταση λαέ». Και τούτος ο λαός που ξέρει να υποχωρεί χωρίς να λυγάει, που ξέρει να λυγάει χωρίς να παραδίνεται, δεν ήταν δυνατόν να μην ανταποκριθεί στο κάλεσμα. Η αστυνομία διατάχθηκε να χτυπήσει, μα δεν ήταν δυνατόν πια να κρατήσει κανείς μια λαοθάλασσα. Οδοφράγματα στήνονται και ανάβουν φωτιές στους δρόμους για να καταπολεμηθούν τα δακρυγόνα που πέφτουν βροχή.

    video 10

    Στις 1, ξημερώματα 17 Νοέμβρη, τα τανκς βρίσκονται έξω από το Πολυτεχνείο και σημαδεύουν με το φως των προβολέων τους αγωνιστές. Οι φοιτητές τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο, υποδέχονται με χειροκροτήματα τους φαντάρους, εκλιπαρούν να μη χτυπήσουν, να μη χυθεί αδερφικό αίμα.

    Το ποίημα «1050 ΧΙΛΙΟΚΥΚΛΟΙ» της Κωστούλας Μητροπούλου

    Το ποίημα «Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο» του Τάσου Λειβαδίτη

     Ώρα 2:57 πμ. Τρία τανκς ορμάνε μαζί. Το πρώτο ρίχνει τη μεγάλη πόρτα με τα κάγκελα, παρασύροντας μαζί της και πολτοποιώντας τους νέους που γαντζωμένοι πάνω της άπλωναν τα χέρια καλώντας τους στρατιώτες να ενωθούν μαζί τους. Ύστερα κάνει όπισθεν κι ανοίγει δρόμο στους φονιάδες. Ακολουθούν σκηνές φρίκης και πανικού. Κυνηγητό, χάος κι ο πομπός βουβάθηκε. Κραυγές πόνου και αγωνίας ακούγονται μέχρι το πρωί.

    video 11

    Το ποίημα «Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου» της Λένας Παππά

    Το ποίημα «Ο νεκρός που τον είπανε αρχηγό»

    Αυτό ήταν το τέλος. Έτσι έπεσε το οχυρό της δημοκρατίας. Κυριευμένο, μα απροσκύνητο. Οι υπερασπιστές του βγήκαν με τα χέρια σφιγμένα και το κεφάλι ψηλά. Τους έβγαλε η βία, δεν παραδόθηκαν. Υποχώρησαν. Περήφανοι, ναι. Νικημένοι, όχι.

    «Απόψε πεθαίνει ο φασισμός» ήταν το σύνθημα της νύχτας της Παρασκευής μέχρι τις πρωινές ώρες του Σαββάτου. Ο φασισμός μπορεί να μην πέθανε εκείνη τη νύχτα είχε όμως λαβωθεί ανεπανόρθωτα. Η χούντα άρχιζε να μετρά τις τελευταίες της μέρες.

    video 12  Ένα το χελιδόνι

    Το πρόσωπο του Πολυτεχνείου δεν είναι απόμακρο. Είναι ανθρώπινο σαν το δικό μας πρόσωπο. Είναι γνήσιο και ζωντανό. Είναι η αντίσταση. Η αμφισβήτηση της γκρίζας ουδέτερης καθημερινότητας που κλέβει τη λάμψη από τα μάτια μας. Είναι η διεκδίκηση της ομορφιάς, της φιλίας, της αλήθειας, του χαμόγελου, της ζωής. Είναι η αλλαγή του κόσμου.

    Ποίημα  «Ιδιώνυμο» της Κατερίνας Γώγου

    Σ’ αυτήν εδώ την καταγραφή ενός χρονικού δεν μπορεί να μπει η λέξη τέλος. Γιατί αμέσως μετά το θέαμα του άδειου ρημαγμένου χώρου υπήρχε ένα πρόβλημα: της ζωής και του θανάτου. Πόσοι ζωντανοί; Πόσοι νεκροί; Πόσοι έζησαν και θυμούνται; Προσκλητήριο πρώτο. «Λείπει η Ελένη. Λείπει ο Πέτρος. Λείπει ο Δημήτρης.»

    Ακολουθεί το ποίημα «Το προσκλητήριο»

    Επέτειος του Πολυτεχνείου. Τα λόγια ηχούν ολοένα και φτωχότερα. Τραγούδια, φωνές, εκδηλώσεις για τρεις μέρες. Το Πολυτεχνείο! Σημείο αναφοράς της ιστορίας που τώρα γράφεται. Δεν έχει ανάγκη πανηγυρικών. Οι ήρωες που έθρεψε ο τόπος αυτός ξεπήδησαν μέσα από τα σπλάχνα του λαού! Άνθρωποι φιλήσυχοι, σαν αυτούς που κάθε μέρα καλημερίζουμε στους δρόμους περπατώντας, με τα ρούχα της δουλειάς. Σε τούτη ‘δω την αίθουσα μπορεί να’ ναι κάποιος τους, προσμένοντας την ώρα που θα χρειαστεί η πατρίδα, η λευτεριά, η δημοκρατία, λογής – λογής αγώνες που δεν έχουν τελειωμό.

    Τραγούδι «Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι» από το μουσικό σχήμα Αβερωφείου

    video 13

    Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας συγχαίρει εκπαιδευτικούς και μαθητές για την επιτυχημένη εκδήλωση Μνήμης και εύχεται καλή συνέχεια σε όλους, με δύναμη, υγεία και προκοπή!