Την Κυριακή 5η Μαρτίου 2023 στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄, θα συμπροσευχηθεί με τον Μητροπολίτη Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας κ.κ. Επιφάνειο.
Επίσης μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί το Ετήσιο Μνημόσυνο των Ιδρυτών, Ευεργετών και λοιπών συνδρομητών της Κοινότητας.
και τα μέλη της Νέας Κοινοτικής Επιτροπής Αλεξανδρείας (ΕΚΑ)
Η Πρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας συγχαίρουν όλους για τα αποτελεσματα της Γενικής Συνελεύσεως της 26ης Φεβρουαρίου και την εκλογή της Νέας Κοινοτικής Επιροπής.
Στηρίζοντας όλους προσωπικά, θερμές ευχές στις προσπάθειές σας προς όφελος των μελών της πρεσβυγενούς μας Κοινότητας στην Αλεξάνδρεια.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, συντετριμμένη στο σύνολό της, απ’ το τραγικό γεγονός που συγκλονίζει ολόκληρο τον ελληνικό λαό, συμμετέχει στο τριήμερο εθνικό πένθος με τις σημαίες της να κυματίζουν μεσίστιες.
Ο αριθμός των θυμάτων που συνεχώς διευρύνεται, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, έχει επιφέρει βαθιά θλίψη και ανείπωτη οδύνη σε όλη την Αλεξανδρινή Παροικία.
Ο πόνος για τον Ελληνισμό όπου γης, είναι αβάσταχτος. Την επικρατούσα σιωπή εξαιτίας της ψυχικής συντριβής, θα πρέπει να την ακολουθήσει η τιμωρία των υπευθύνων και η οριστική προστασία και διασφάλιση, ότι δεν θα ξαναθρηνήσουμε και άλλα θύματα στο μέλλον.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων και θρηνεί μαζί με όλους τους Έλληνες την τραγική απώλεια των θυμάτων, της πολύνεκρης τραγωδίας που σημάδεψε την πατρίδα μας και το λαό μας.
Η Ελλάδα θρηνεί, ο Ελληνισμός ανά τον κόσμο θρηνεί, οι οικογένειες των θυμάτων θρηνούν.
Ακόμα και ο Χάροντας βρήκε παραπανίσια τη σοδειά, απ΄ τις αθώες ψυχές των νέων που λεηλάτησε.
Όμως οι νεκροί δεν αναμένουν παρηγορίες και υποσχέσεις, από εκείνους που επί δεκαετίες και πλέον, έχουν εγκαταλείψει στην τύχη του έναν λαό. Δυστυχώς τα εγκλήματα θα επαναλαμβάνονται όσο οι άνθρωποι θα παραμένουν Ιδιώτες και όχι Πολίτες.
Ο Πολίτης αναβαθμίζει τη Δημοκρατία και θεμελιώνει τις βάσεις για το οικοδόμημα της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Ο Ιδιώτης συμμαχεί με την τσέπη του και διατηρεί καλές σχέσεις με τον Διάολο.
Τι δραματικά προκλητικό, να τιμωρηθεί ο σταθμάρχης ή ο μηχανοδηγός, όταν ένας πελάτης της Uber παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή την διαδρομή του οδηγού, μέχρι να τον παραλάβει, οι δε υπεύθυνοι των τρένων ειδοποιούν ακόμα με σήματα καπνού, ο ένας τον άλλον…
Η Ντροπή είναι πλέον Εθνική και Διακομματική και όχι μόνο υπηρεσιακή, τεχνική ή κυβερνητική!
Η Ντροπή ανήκει εξ ολοκλήρου σε έναν λαό, που έμαθε να κρίνει αντί να αυτο-κρίνεται.
Που διδάχτηκε να χειροκροτεί αντί να μουτζώνεται, για την ανοχή του τόσα χρόνια, η οποία ως πράξη ισοδυναμεί με συνενοχή!
Τα κροκοδείλια δάκρυα είναι απλώς, η υποκριτική δεινότητα του Θανάτου για τα επόμενα θύματά του.
Μινωταυρικός ο φόρος, με νέους και νέες στο βωμό της απύθμενης κερδοσκοπίας των κατ΄ επίφασιν σωτήρων της πατρίδας μας, ανεξαρτήτως εδράνων και αποχρώσεως.
Το καφενείο «Μέμφις» βρισκόταν στην οδό Σίντι Μιτουάλι και Μόσκε Αταρίν γωνία, έναντι τεμένους Αταρίν. Ήταν κατάστημα ελληνικής ιδιοκτησίας και λειτουργούσε έως το1985. Σήμερα βρίσκεται κατεστραμμένο και ερείπιο για να θυμίζει την ελληνική συνοικία του Αταρίν. Κατάφερα όμως να πάρω 2-3 φωτογραφίες με τα γράμματα που γράφουν ακόμη και σήμερα το όνομα του. Το καφενείο ήταν ανοικτό μέρα και νύκτα. Εκεί πραγματοποιούνταν όλες οι συναντήσεις.
Συναντούσες Έλληνες όλων των ειδικοτήτων: επιπλοποιούς, ελαιοχρωματιστές, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, μηχανικούς, ρολογάδες, ακόμη και τον Γιώργη «Ασανσέρ», που επισκεύαζε τους ανελκυστήρες. Από το πρωί πηγαίναν οι μεγαλύτεροι να πιούνε το καφέ τους και να καθίσουν στα έξω τραπεζάκια του δρόμου, να λιασθούνε το απόγευμα και μετά τις 5 μ.μ. γέμιζε ο καφενές θαμώνες. Ορισμένοι παίζανε τάβλι, άλλοι πρέφα και κάνα δυο μπούκμεϊκερ περίμεναν να πάρουν κανένα παράνομο παιχνίδι από τις κούρσες του Σπόρτινγκ.
Άλλοι πάλι συζητούσαν περί των εργασιών ή πολιτικά. Οι σερβιτόροι Έλληνες να μην προλαβαίνουν οι φωνές τους: ένας «μάλλον» (εννοούσε μάλλον γλυκύς), άλλος με «ολίγη στο χονδρό» (εννοούσε το ανάλογο φλιτζάνι).
Μέσα σε όλα αυτά ξεκινούσανε και οι μικροπωλητές που ήταν και αυτοί Έλληνες. Άνοιγε τη τζαμένια πόρτα, ο μπάρμπα Μήτσος, με την ποδιά την άσπρη και την μπρούτζινη αστραφτερή βιτρίνα του, όπου από κάτω υπήρχε ένα συρτάρι με αναμμένα κάρβουνα και διαλαλούσε: «εδώ το σπιτικό ζεστό μπουρέκι» το οποίο γινόταν ανάρπαστο.
Άλλος πωλητής ήταν ο Μοδινός. Έφτιαχνε εικόνες και τις πουλούσε στα ελληνικά καφενεία, συνήθως μετά τον εσπερινό του Ευαγγελισμού. Έρχονταν για να πουλήσει, ανάλογα την εορτή και έλεγε: «ποιος θα πάρει τον Άγιο Φανούρη». Όλοι ήξεραν ότι την άλλη μέρα ήταν του Αγίου Φανουρίου.
Επίσης είχε και λαχειοπώλες κυπριακής καταγωγής, όπου τα πρακτόρευε ένας Κύπριος πάροικός μας και το πρακτορείο του ήταν πολύ κοντά στο καφενείο. Τα λαχεία ήταν ο «Αισχύλος» και το «Σεκόρσο» καθώς και ένα κοινοτικό της Ιμπραημίας. Θυμάμαι οι Αιγύπτιοι λαχειοπώλες τον Αισχύλο τον αποκαλούσαν «σκύλος»!
Συχνά οι ψαράδες μας βγάζανε σε λαχειοφόρο, ψάρια μεγάλα όπως βλάχο, ροφό, συναγρίδα και ήταν μεγάλα, πάνω 10 κιλά τα οποία τα κληρώνανε μέχρι το βράδυ.
Δεν μπορώ να ξεχάσω και τον Έλληνα λατερνατζή, που με την μελωδική λατέρνα του άκουγες «το γελεκάκι» ή «άσε τα μαλλάκια σου» και η ψυχή μας γέμιζε αισιοδοξία και συγκίνηση!
Μνήμες μιας άλλης εποχής… απ’ το καφενείο «Μέμφις»!
Η Πρόεδρος της Κυπριακής Αδελφότητας Αλεξανδρείας, κα. Μαρία Φορμόζη και το σύνολο των Μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, εκφράζουν τα θερμά τους συγχαρητήρια, προς τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκο Χριστοδουλίδη.
Επίσης διαβεβαιώνει την αμέριστη συμπαράσταση, σύμπασας της Κυπριακής Αδελφότητας Αλεξανδρείας, προς το πρόσωπο του Εξοχότατου Πρωθυπουργού της αγαπημένης όλων μας Κυπριακής Πατρίδας και του εύχεται υγεία, δύναμη, αντοχή και επιτυχημένη θητεία στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνει.
Μετά την επιτυχημένη Τακτική Γενική Συνέλευση και την εκφρασθείσα ετυμηγορία των μελών της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, δια των εκλογών της 26ης Φεβρουαρίου 2023, οι εκλεγμένοι Κοινοτικοί Επίτροποι πραγματοποίησαν την πρώτη τους συνεδρίαση για τη συγκρότηση σώματος. Παρόντες άπαντες, οι οποίοι συνεδρίασαν στην επίσημη αίθουσα του Διοικητικού Συμβουλίου, υπό το άγρυπνο βλέμμα των Μεγάλων Ευεργετών και των Επίτιμων Προέδρων. Συντόνισε ο διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας κ. Γεώργιος Μπούλος. Μετά από αρκετή ώρα κεκλεισμένων των θυρών, ανακοινώθηκαν επισήμως τα ονόματα του νέου Προεδρείου, τα οποία παρατίθενται κάτωθι, κατά σειρά αξιώματος και θέσεως ευθύνης.
ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ, ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ: ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΑΤΑΚΗΣ – ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΠΕΛΟΣ
Ευχόμαστε στην νέα Κοινοτική Επιτροπή και στο Προεδρείο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, καθώς και σε όλους τους συνεργάτες, δύναμη, υγεία και μια δημιουργική θητεία με ενότητα και συνεργασία σε όλους τους τομείς για το καλό της Παροικίας!
Ο Ήλιος, ο Νείλος και η Μεσόγειος, έχουν καταστήσει από αρχαιοτάτων χρόνων την Αίγυπτο, μια χώρα της οποίας ο λαός, εξωτερικεύει συναισθήματα και προθέσεις. Οι Έλληνες και οι Αιγύπτιοι τρέφουν μεταξύ τους, ιδιαίτερη αγάπη, σεβασμό και διατηρούν αιώνες τώρα έναν κώδικα επικοινωνίας που ανάγεται στη σφαίρα του ιδεατού συγχρωτισμού. Διόλου τυχαίο, το γεγονός ότι οι ελληνικές γιορτές στην Αλεξάνδρεια, παραπέμπουν σε μνήμες από Ελλάδα και εν πολλοίς τις ξεπερνούν, όσον αφορά στα ευγενή ερεθίσματα και το νόστο που δημιουργούν. Είτε θρησκευτικές, είτε εθνικές, οι τελετές εμπεριέχουν στο διανοητικό κύτταρο του Αιγυπτιώτη τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Είθισται οι ομογενείς ανά τον πλανήτη, να εκτιμούν, να τιμούν και να διαφυλάττουν πιότερο τις μνήμες που άπτονται των προγονικών τους καταβολών, απ’ ότι οι διαμένοντες στην μητέρα πατρίδα. Και αυτό συμβαίνει λόγω του ότι το στερητικό σύνδρομο, συχνάκις οδηγεί σε ισχυρότερη εξάρτηση του αποστερημένου με το «αντικείμενο της έλλειψης». Έχει μια ουσιώδη και αιτιώδη διαφορά, να «διαφυλάττεις Θερμοπύλες» απ’ το να ζεις στις Θερμοπύλες. Όμως η Αίγυπτος αποτελεί και δική μας πατρίδα, οι δε σημαίες των δύο χωρών μας, αιγυπτιακή και ελληνική, μας καθιστούν τυχερούς που δυνάμεθα να βιώνουμε την πολυτέλεια του «δίπορτου» σε μια εποχή που υπάρχουν άνθρωποι δίχως έδαφος κάτω απ’ τα πόδια τους.
Τι ικανοποίηση λοιπόν να βλέπεις μέσα στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας την ημέρα της Καθαράς Δευτέρας, Αιγύπτιους και Έλληνες να πετούν μαζί με τα παιδιά τους τον παραδοσιακό χαρταετό! Όταν η συνύπαρξη επιφέρει κέρδη ψυχικής ισορροπίας, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η βάση για την ευτυχία του ανθρώπου είναι το «αγαπάτε αλλήλους» και όχι το «διαχωρίσατε αλλήλους»; Γι αυτό οι φίλοι, οι γνωστοί και οι άγνωστοι που γιόρτασαν το πέταγμα της ζωής στα ύψη των αιθέρων, απόλαυσαν στην πράξη την ώσμωση και την αλληλεπίδραση της αλεξανδρινής πολυχρωμίας.
Την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημαίνει το τέλος των Αποκριών. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονται» πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο. Εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή της Ανάστασης του Χριστού, κατά το χριστιανικό Πάσχα. Στο γήπεδο της Ελληνικής Κοινότητας του Ελληνικού Τετραγώνου, ο ήλιος ήταν με το μέρος των παιδιών και των μεγάλων. Στο Εντευκτήριο την γνωστή σε όλους μας «Ένωση», απλώθηκαν από νωρίς τα τραπέζια και τα κούλουμα πραγματώθηκαν με πάσης φύσεως μεζέδες συμβατούς με την ημέρα και την παράδοση.
Σε απόσταση αναπνοής, έξω από την αίθουσα του πινγκ πονγκ, οι μαθητές της Α΄ και Β ΄Λυκείου εξέθεταν τα δημιουργήματά τους στο «Μίνι Παζάρι» τους, ώστε να συλλέξουν χρήματα για την εκδρομή που πρόκειται να πραγματοποιήσουν και προσέδιδαν τον απαραίτητο τόνο που απαιτούσε η ημέρα με «μαρτάκια» και άλλα ανοιξιάτικα μπιχλιμπίδια, για τους καρπούς των χεριών των φίλων που τίμησαν το παζάρι τους και την προσπάθειά τους.
Παλιοί συμμαθητές, συγγενείς και πάροικοι που είχαν χρόνια να ιδωθούν, τσούγκρισαν τα ποτήρια τους, ευχήθηκαν από καρδιάς τα καλύτερα και έκλεισαν «πονηρά» το μάτι στους χαρταετούς που πετούσαν ψηλά, καθώς με τα πολύχρωμα φτερά τους, μετέφεραν μνήμες, εικόνες και στιγμιότυπα απ΄ των ενηλίκων τα νεανικά χρόνια! Χρόνια τα οποία δεν προσθέτουν στην ψυχή και στο μυαλό, ούτε μια πνευματική ρυτίδα, όταν ανταποδίδεις στη Ζωή, με χαμόγελο, εκείνα που σου δίνει…