Συγκλονίζει η μαρτυρία του Μητροπολίτη Νουβίας Σάββα ο οποίος κατάφερε να απεγκλωβιστεί μαζί με τους άλλους Έλληνες από την Μητρόπολη στο Χαρτούμ που παρέμεναν έγκλειστοι για 10 ημέρες από το Μεγάλο Σάββατο, 15 Απριλίου, οπότε και ξέσπασαν οι εχθροπραξίες στο Σουδάν. Όπως λέει ο Μητροπολίτης, ο απεγκλωβισμός του ιδίου και των άλλων Ελλήνων χριστιανών έγινε με τη βοήθεια ενός ανώτατου μουσουλμάνου κληρικού στο Χαρτούμ, τον οποίο σέβονται όλοι στο Σουδάν και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Αθήνα 9,84» έκανε λόγο για μια «αποστολή αυτοκτονίας» που «χρειάστηκε να περάσουμε μέσα από την κόλαση». «Αν δεν ήταν ο ανώτατος μουσουλμάνος κληρικός του Σουδάν να μας βοηθήσει, δεν θα μπορούσαμε να βγούμε από την Μητρόπολη. Μας απεγκλώβισε από τη Μητρόπολη, μια αποστολή αυτοκτονίας… Περάσαμε μέσα από την κόλαση, δεχθήκαμε επίθεση αλλά σταμάτησαν όταν αντιλήφθηκαν τον ανώτατο κληρικό του Σουδάν, όλοι τον σέβονται, σέβονται τα αυτοκίνητά του και έτσι γλυτώσαμε». Ο Μητροπολίτης μαζί με τους άλλους Έλληνες εγκλωβισμένους στην Μητρόπολη επιχείρησαν να βγουν και χθες από τη Μητρόπολη και να πάνε στην Γαλλική Πρεσβεία στο Χαρτούμ, ωστόσο τα οχήματά τους δέχθηκαν πυρά και επέστρεψαν πίσω.
Μιλώντας στον «Αθήνα 9,84» ο Μητροπολίτης Νουβίας Σάββας είπε μεταξύ άλλων τα εξής: «Έχουν μείνει αρκετοί Έλληνες πίσω δεν κατάφεραν να φτάσουν εδώ σε εμάς. Μας απεγκλώβισε από τη Μητρόπολη μια αποστολή αυτοκτονίας, ένας μουσουλμάνος κληρικός ανώτατος του Σουδάν, ο Σεχ Αλαμίν τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω δημόσια, διότι αν δεν ήταν αυτός δεν θα μπορούσαμε να βγούμε από τη Μητρόπολη. Περάσαμε μέσα από την κόλαση, όμως επειδή όλοι τον σέβονται και σέβονται και τα αυτοκίνητά του μας άφησαν να περάσουμε. Απεγκλωβιστήκαμε 12 άτομα. Οι μισοί έφυγαν και οι άλλοι μισοί περιμένουμε τη σειρά μας για τα αεροπλάνα. Οι Έλληνες που παραμένουν πίσω είναι αρκετοί. Η παραμονή μου ήταν άσκοπη διότι δεν μπορούμε ούτε επικοινωνία να έχουμε ούτε να βοηθήσουμε κάποιους. Ήταν φύση και θέση αδύνατον.»
Παρακαλώ δεχτείτε τόσο από εμένα προσωπικά, ως και εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου και όλων των μελών του Λυκείου των Ελληνίδων Γραφείον Αλεξανδρείας , τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια .
Συμμεριζόμαστε την θλίψη σας και ευχόμαστε ολόθερμα ο Θεός να αναπαύσει
την ψυχή του και να δώσει σε εσάς δύναμη και κουράγιο
Όλες οι θρησκευτικές εορτές που τιμά η Ορθόδοξη Εκκλησία, πέραν της μνημόνευσης του βίου των αγίων της, προσδίδουν μια συμβολική, σημασιολογική και συνάμα σημειολογική υπενθύμιση της προσφοράς εκάστου αγίου προς τον θεσμικό ρόλο της εκκλησίας. Διότι εκτός της εφαρμογής του Λόγου του Ιησού, το σύνολο του αποστολικού έργου εμπεριέχει και την δημιουργία χριστιανικών κέντρων. Άνευ εστίας, η χριστιανοσύνη δεν θα είχε την «πολυτέλεια» να εξαπλωθεί ανά τον κόσμο. Οι Ιεροί Ναοί λειτούργησαν στο διάβα των αιώνων ως χώροι αντίστασης, όταν οι λεηλάτες της πίστης τους, επέδραμαν εναντίον τους. Κάτωθεν του ιερού τρούλου άπαντες προσεύχονταν για τη σωτηρία τους, σε μια εποχή που το άνοιγμα της εκκλησιαστικής θύρας δεν ήταν αυτονόητη ενέργεια.
Κατά προέκταση και κατά συμπερασμόν, δεν είναι μόνο το κήρυγμα που ενδυναμώνει τον πιστό, αλλά και ο τόπος, όπου εκεί δύναται ελευθέρως να πραγματώνει το προσευχητικό του τελετουργικό. Η χριστιανική θεώρηση διδάσκει πως «ο Θεός είναι πανταχού παρών» με τη διαφορά ότι ο Άνθρωπος συνυπάρχει με συνανθρώπους και έχει την αδήριτη ανάγκη να συναισθάνεται, να συνδημιουργεί, να συμπροσεύχεται. Και αυτό μπορεί εξ αρχής, εξ ορισμού και εκ πεποιθήσεως, να το παρέχει μόνο η “κοινοβιακή” πνευματικότητα. Να εισπράττει τις βυζαντινές νότες ως δώρο εκλεκτών δημιουργών, να διαισθάνεται τις θεϊκές συγχορδίες των άστρων με τους διπλανούς του και να συγχωρεί ευατόν και αλλήλους. Αλήθεια, τι αξία έχει μια συγχώρεση δίχως αποδέκτη; Ο Αριστοτέλης ισχυριζόταν ότι ο άνθρωπος δίχως φίλους είναι «Θεός ή θηρίον».
Ο Ιερός Ναός ως έδρα συνύπαρξης και συμπροσευχικότητας, καταργεί την Αρχή του Αποκλειόμενου Τρίτου, της αριστοτελικής Τυπικής Λογικής και μέσω της μαζικότητας υπερτονίζει την έννοια «Αδελφός»! Ναι! Το διαζευκτικό [ή] πλέον δεν ισχύει, καθότι το άτομο άνευ φίλων δεν είναι μήτε Θεός μήτε θηρίον, αλλά Άνθρωπος, όταν συναισθάνεται το μέγεθος της ταπεινότητάς του και της συμπαντικής του μικρότητας. Τότε ο διπλανός του δεν είναι «φίλος» αλλά Εαυτός!
Στην Αλεξάνδρεια την Πόλη των θρησκειών, των αιρέσεων, της ιστορίας, των αυτοκρατόρων, των ερώτων, των μεταφραστών και των δεινών φιλοσόφων, η Ορθοδοξία δεν θα είχε την ανάλογη τύχη, αν δεν υπήρξαν οι προπομποί δημιουργοί να στήσουν το Πατριαρχικό οικοδόμημα. Και αυτό δεν κατέστη εφικτό από συνοδικούς και μόνο εκλέκτορες, αλλά πρωτίστως από τολμηρούς Αποστόλους.
Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας έχει μια ιστορική πορεία στην Αίγυπτο και στην Αφρική δύο χιλιάδων ετών. Ιδρυτής και πρώτος Επίσκοπος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας θεωρείται, κατά την εκκλησιαστική παράδοση, ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος. Ο Άγιος Μάρκος εγκαθίσταται στην Αλεξάνδρεια περί το 43 μ.Χ., έτος το οποίο θεωρείται έτος ίδρυσης της Εκκλησίας Αλεξανδρείας. Διόλου τυχαίο το γεγονός, ότι κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της χριστιανικής εποχής, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας διαδραμάτισε ρόλο καθοριστικό στην αποκρυστάλλωση των αρχών της χριστιανικής διδασκαλίας. Επίσης στήριξε και νοηματοδότησε την εξάπλωση του χριστιανισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ίσως η Τρίτη 25ης Απριλίου, ως Ημέρα Μνήμης, Τιμής και Εορτής, να θεωρείται η σημαντικότερη του Αλεξανδρινού Πατριαρχείου. Και τούτο γιατί ο «Αρχιτέκτονας» που οραματίστηκε και έθεσε τα θεμέλια του Πατριαρχικού χριστιανικού Θεσμού εν Αλεξανδρεία, ήταν ο Απόστολος Μάρκος. Σύμφωνα με την παράδοση, έγινε ο πρώτος επίσκοπος Αλεξανδρείας, όπου και μαρτύρησε περί το 68. Το λείψανό του φυλασσόταν στην Αλεξάνδρεια έως το 828, οπότε μεταφέρθηκε από δύο εμπόρους στη Βενετία κι έκτοτε φυλάσσεται στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Αυτόν τον Ευαγγελιστή με την αγία δράση, εόρτασε στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου το ευεργετούμενο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Χοροστάτησε ο Μακαριώτατος του Αλεξανδρινού Θρόνου Θεόδωρος Β΄, το εκκλησιαστικό τελετουργικό υπηρέτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυκράτιδος και Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, κ. Παντελεήμων, ενώ αρωγοί συμπροσευχόμενοι μαζί με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ταμιάθεως και ιερουργού της Μονής του Αγίου Σάββα, κου. Γερμανού ήταν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Γέρων Λεοντουπόλεως κ. Γαβριήλ, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης και Σχολάρχης της Ιερατικής Σχολής του Πατριαρχείου κ. Ισαάκ, με τους αφοσιωμένους μαθητές του. Έψαλλε ο Αιδεσιμολογιότατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, με το ρωμαλέο και στεντόρειο ηχόχρωμά του να γεμίζει τις ψυχές μας.
Ο Πατριάρχης στο τέλος ανεφέρθη στην εορταστική ημέρα, τόνισε την σπουδαιότητα και τον ρόλο που διαδραμάτισε ο Ευαγγελιστής Μάρκος και ευλόγησε άπαντες με τη γνωστή πραότητα τού χαρακτήρα του. Τόνισε την βαθύτατη αγωνία που τον διακατέχει για τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Νουβίας και παντός Σουδάν κ. Σάββα, και πληροφόρησε τους πιστούς για τον αγώνα που δίδει και ο ίδιος προσωπικά, με επικοινωνία καθημερινή με ανώτατα στελέχη Ελλάδος και Αιγύπτου, για την ομαλή μεταφορά των εκεί Ελλήνων σε ασφαλές τόπο.
Παρέστησαν στην εορταστική τελετή του Αγίου Σάββα, ο Γενικός Πρόξενος – Πρέσβυς, κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης μετά της συζύγου του Ιωάννας και η Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού ομίλου Αλεξανδρείας και του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων «Πτολεμαίος Α΄» κα. Λιλίκα Θλιβίτου.
Στο τέλος ο Προκαθήμενος του Αλεξανδρινού Θρόνου, προσκάλεσε τους πιστούς στο παρακείμενο Αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής, όπου εκεί μεταξύ καφέ και κερασμάτων, συνομίλησε και εξέφρασε για μια ακόμη φορά τη στενοχώρια του για την τύχη των Ελλήνων αλλά και του Σουδανικού λαού που σπαράσσεται από την εμφύλια διαμάχη.
Επίτιμος Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας
Αθήνα, 24.04.2023
Αποχαιρετισμός στον Βύρωνα Βαφειάδη
Ευπατρίδης, οραματιστής, μαχητικός. Σαν «κεραυνός εν αιθρία» έπεσε στους ανά τον κόσμο Αιγυπτιώτες η είδηση του θανάτου του Προέδρου του Ελληνικού Επιμελητηρίου Αλεξανδρείας, Βύρωνα Βαφειάδη.
Οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας έχασαν αιφνίδια έναν διεκδικητικό Αιγυπτιώτη, έναν επιτυχημένο επιχειρηματία και έναν άοκνο εργάτη που αγωνίσθηκε για την ενίσχυση των Ελληνοαιγυπτιακών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα.
Ο Βύρωνας Βαφειάδης με τις πρωτοβουλίες που έλαβε ως πρόεδρος του Ελληνικού Επιμελητηρίου στήριξε τους Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Αλεξάνδρεια και έδωσε προοπτική για το μέλλον. Παράλληλα, αφουγκραζόταν τον παλμό του επιχειρείν στη χώρα του Νείλου και πίστευε ακράδαντα στην ενίσχυση της συνεργασίας Ελλήνων και Αιγυπτίων Επιχειρηματιών, ακόμη και όταν δεν έβρισκε ευήκοα ώτα.
Για μένα ήταν ένας πολύτιμος συνεργάτης, τόσο σε επιχειρηματικό επίπεδο όσο και την περίοδο της Προεδρίας μου στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας. Έντιμος και ειλικρινής στις επιχειρηματικές δραστηριότητές του μα πάνω από όλα αφοσιωμένος φίλος. Προσωπικά, έτσι θα ήθελα να τον θυμάμαι, ως μαχητή και συνοδοιπόρο στους αγώνες διεκδίκησης λύσεων που αφορούν στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος του Ελληνικού Επιμελητηρίου Αλεξανδρείας, υπήρξε η κεφαλή μιας παραδοσιακής Ελληνικής οικογένειας. Μεταλαμπάδευσε, όχι μόνο στους φυσικούς απογόνους του, αλλά και στους νέους – που τόσο πίστευε – τις αξίες της προσφοράς, της φιλανθρωπίας, της συμμετοχής στα κοινά, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες που είχαν στόχο την ευημερία και την εξέλιξη της παροικίας.
Η στενή συνεργασία του με το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής και την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας υπήρξε για τον αείμνηστο Βύρωνα Βαφειάδη τρόπος ζωής. Προσέφερε για το κοινό καλό, συντηρούσε εκκλησιές του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου ώστε να λειτουργούνται τακτικά. Μαζί με όλα τα μέλη της οικογένειάς του συμμετείχαν σε όλες τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες της Κοινότητάς μας. «Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει», έλεγε ο Μέγας Νίκος Καζαντζάκης, λόγια τα οποία αντικατοπτρίζουν τη φιλοσοφία ζωής του αείμνηστου Βύρωνα Βαφειάδη.
Θα ήθελα να εκφράσω τα ειλικρινή μου στην οικογένειά του και στον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό που έχασε ένα εκλεκτό μέλος.
Αιωνία του η μνήμη.
Στέφανος Π. Ταμβάκης
Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας
Διαμένω επτά μήνες στην Αλεξάνδρεια και για πρώτη φορά η ματιά μου κατέγραψε τον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, να έχει κατακλυστεί από Αλεξανδρινούς, σε σημείο να μην υπάρχει κάθισμα. Και αυτό συνέβη την Κυριακή 23ης Απριλίου 2023, στην Εξόδιο Ακολουθία του ευπατρίδη κυρίου Βύρωνα Βαφειάδη.
Διαφωνώ κάθετα με την σημειολογία της γλώσσας, που θέλει να αφαιρείται η λέξη «κύριος» από τους τεθνεώτες. Τους ανθρώπους που με ενέπνεαν σεβασμό, ακόμα κι αν έχουν περάσει χρόνια, τους αποκαλώ με το ανωτέρω ουσιαστικό.
Ο κύριος Βύρωνας Βαφειάδης λοιπόν, απέδειξε μέσα από το στερνό του αντίο, πώς η εκτίμηση όταν κυριαρχεί στην συνειδησιακή μας κρίση για έναν άνθρωπο, ουδόλως επηρεάζεται από θρησκευτικά, εθνικά ή άλλα χαρακτηριστικά που ορίζουν διαφορετικότητες.
Στον Ιερό Ναό οι παρευρισκόμενοι ήταν: Αιγυπτιώτες, Έλληνες, Αιγύπτιοι, Χριστιανοί, Κόπτες, Μουσουλμάνοι, φίλοι, συνεργάτες, γνωστοί, εργαζόμενοι, πάσης φύσεως συνάνθρωποι, σχετιζόμενοι με το πρόσωπο που αποχαιρετούσαν.
Ο θάνατος κατ΄ εμέ, δεν είναι διόλου τρομακτικός. Αποτελεί την συνέχεια και την μετεξέλιξη της ανθρώπινης ζωής. Ο Επίκουρος ισχυριζόταν στην «Επιστολή του προς τον Μενοικέα» τα εξής: «…Να συνηθίσεις στην ιδέα ότι ο θάνατος για μας είναι ένα τίποτα. Γιατί κάθε καλό και κάθε κακό γίνεται αντιληπτό με τις αισθήσεις μας, όμως θάνατος σημαίνει στέρηση της αίσθησης. Γι αυτό η σωστή εκτίμηση ότι ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας, μας βοηθά να χαρούμε τη θνητότητα του βίου, όχι επειδή μας φορτώνει αμέτρητα χρόνια αλλά γιατί μας απαλλάσσει από τον πόθο της αθανασίας. Δεν υπάρχει, βλέπεις, τίποτα το φοβερό στη ζωή του ανθρώπου που έχει αληθινά συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό στο να μη ζεις. Άρα είναι ανόητος αυτός που λέει ότι φοβάται το θάνατο, όχι γιατί θα τον κάνει να υποφέρει όταν έρθει αλλά επειδή υποφέρει με το δεδομένο ότι θα έρθει. Γιατί ό,τι δεν σε στεναχωρεί όταν είναι παρόν, δεν υπάρχει λόγος να σε βασανίζει όσο το περιμένεις. Το πιο φρικτό, λοιπόν, από τα κακά, ο θάνατος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός δεν υπάρχουμε εμείς».
Σ αυτό το σημείο παρεμβαίνει η θρησκεία και μέσω της πίστης, διατείνεται ότι γνωρίζει πως υπάρχει συνέχεια. Η Χριστιανοσύνη το επιβεβαιώνει με την Ανάσταση και την πνευματική ζωή, καθότι θεωρεί ότι το σώμα είναι απλώς ένας «ενοικιαζόμενος» χώρος, εντός του οποίου εδρεύει η ψυχή.
Ίσως εδώ η παρηγορία ταύτη, να προσδίδει την δυναμική που οδηγεί στη καρτερία, έτσι ώστε να καταργείται η θεώρηση της μη επόμενης ζωής.
Ο κύριος Βύρων Βαφειάδης, πιστός χριστιανός, είχε δεθεί στο άρμα της ανώτερης πνευματικής μετεξέλιξης της ύπαρξης, και προς τούτο είχε αποφασίσει η στάση ζωής του να συνάδει με το πιστεύω του και κυρίως να εναρμονίζεται με την θρησκευτική του καλλιέργεια. Ευπρεπής, ευγενής, ευαίσθητος, προσιτός και με γνωστικό πεδίο ισχυρό, ξεχώριζε για το ύφος και την συμπεριφορά του.
Είχα την τύχη να συνομιλήσω μαζί του, περί κοινωνικών θεμάτων και άλλων τινών, και να διαπιστώσω το ανοικτό μυαλό και την διαλεκτική του σκέψη. Πριν από λίγες ημέρες που επέστρεψα στην Αλεξάνδρεια, μου είπε με συναίσθημα: «Μας λείψατε». Του αποκρίθηκα: «Κι εσείς μου λείψατε κύριε Βαφειάδη». Ένιωσα ιδιαίτερη συγκίνηση για την ανοικτή του καρδιά, τη γαλαντομία της ψυχής του και το καθάριο βλέμμα του.
Προσωπικά πιστεύω ότι η φυγή του που οργανώθηκε με τον πλέον αιφνίδιο τρόπο απ’ τη θεϊκή μοίρα, ήταν ένα συμπαντικό δώρο. Το να αποχωρείς απ’ τη ζωή όρθιος, αγέρωχος, με αγάπη και σεβασμό, φρονώ πως αποτελεί επιδιωκόμενο στόχο κάθε αξιοπρεπούς ανθρώπου.
Επίσης εκείνο που ενδυναμώνει την ιστορία εκάστου θνητού, είναι η σφραγίδα που αφήνει, η περπατησιά που ακολούθησε, τα χαράγματά του πάνω στις μυλόπετρες των δυσκολιών, το δούναι και λαβείν με τους τριγύρω του και κυρίως η ενσυναίσθηση με την οποία αφουγκράστηκε τα θεία μηνύματα και τα πραγμάτωσε.
Η σπουδαιότερη αξία που απορρέει από έναν θάνατο, είναι η παρακαταθήκη που εγγράφεται στη σελίδα της ζωής των επόμενων γενεών. Στους επιγόνους που αναζητούν τη σκάλα που οδηγεί στο Φως!
Και αυτό το κατάφερε επάξια ο κύριος Βύρων Βαφειάδης!
Ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄, απέναντι απ’ το φέρετρο του εκλιπόντος τέλεσε την Εξόδιο Ακολουθία, με την στήριξη των Αρχιερέων του. Μαζί του ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Εκπρόσωπος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ταμιάθεως κ. Γερμανός, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης και Σχολάρχης της ιερατικής σχολής του Πατριαρχείου κ. Ισαάκ, ο Αρχιερέας των αραβοφώνων, και ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής στο ψαλτήρι, με τις βυζαντινές νότες της εκκλησιαστικής παράδοσης της Ορθοδοξίας, συνόδεψαν τον εκλεκτό κύριο Βύρωνα Βαφειάδη, με την λαμπρότητα που του έπρεπε και του αναλογούσε.
Ο Μακαριώτατος τόνισε την αγάπη και τον σεβασμό που έτρεφαν μεταξύ τους, με αμοιβαιότητα και εκτίμηση, υπερτόνισε την προσφορά του ευπατρίδη εκλιπόντος προς τον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού, ανεφέρθη σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις που είχαν, και απευθύνθηκε στην οικογένεια του μεταστάντος, ζητώντας τους να συνεχίσουν τη στήριξή τους προς τον Ευαγγελισμό, τον Ναό που εκκλησιαζόταν ο αποχωρών μαζί με την αγαπημένη του σύντροφο, κυρία Αγγελική Βαφειάδη.
Επισφράγισε μάλιστα, τα όσα υποστήριξε για την βαθύτατη αγάπη που έτρεφε ο αποθανών για τον Ελληνισμό, με το να τραγουδήσει τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδος, πράξη την οποία ακολούθησαν οι παρευρισκόμενοι.
Ο Δημήτρης Βαφειάδης υιός, βουρκωμένος και σιωπηλός, έχοντας δίπλα του ως στήριγμα τον επίσης κατασυγκινημένο Ανδρέα Βαφειάδη, εξάδελφό του με ισχυρούς δεσμούς οικογενειακής αγάπης, καθώς και όλους τους στενούς συγγενείς, παιδιά και εγγόνια, ανέλαβε το ιερό καθήκον του αποχαιρετισμού.
Η συναισθηματική φόρτιση, με το ζόρι του επέτρεπε να εκφράσει τον βαθύτατο πόνο του. Ανεφέρθη με το βλέμμα προς τον πατέρα του, τιμώντας τον με λόγια σεβασμού και αγάπης, γιου προς πατέρα. Ήταν το κατευόδιο τέτοιο, που αν μπορούσαμε να αντιληφθούμε με κλίμακα μεταφυσική, την αντιληπτικότητα του εκλιπόντος, είναι σίγουρο πώς αποχαιρετούσε τα εγκόσμια ευτυχισμένος.
Εκ μέρους της ελληνικής πολιτειακής εκπροσώπησης, έδωσε το παρών ο Γενικός Πρόξενος – Πρέσβυς κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης μετά της συζύγου του Ιωάννας και από την πλευρά της Ελληνικής Κοινότητας, όλοι οι παλαιοί και νεοεκλεγέντες Κοινοτικοί Εκπρόσωποι, θεσμικοί παράγοντες, οι Πρόεδροι των Σωματείων, των Συλλόγων και των Συνδέσμων της Αλεξανδρείας, οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις Βαφειάδη και πλήθος φίλων και γνωστών που αγαπούσαν και εκτιμούσαν την προσωπικότητα του ανδρός.
Μετά το Αντίο στο Ελληνικό Κοιμητήριο, η οικογένεια προσέφερε στην Ένωση, καφέ και γεύμα, στη μνήμη του ανθρώπου, που χάραξε με τη στάση ζωής του την Παροικία και τον Ελληνισμό της Αλεξάνδρειας.
Αιωνία σου η Μνήμη, αγαπητέ και αξιότιμε, Κύριε Βύρωνα Βαφειάδη!
Η τραγική είδηση της αιφνίδιας απώλειας, του επιφανούς και αξιαγάπητου σε όλη την Παροικία, Βύρωνα Βαφειάδη, συγκλόνισε και βύθισε στο πένθος την αλεξανδρινή ομογένεια. Ο εκλιπών υπήρξε μια σπουδαία προσωπικότητα, που διήγε τη ζωή του, με ήθος, εντιμότητα, ευπρέπεια και ενσυναίσθηση για τους συνανθρώπους του και κυρίως για τους συμπαροίκους του.
Κατείχε την τιμητική θέση του Προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου, μέσα από την οποία στήριξε και προάσπισε τα συμφέροντα της αλεξανδρινής επιχειρηματικότητας. Διετέλεσε επί σειρά ετών, Διοικητικός Σύμβουλος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων «Πτολεμαίος Α ΄» και υπήρξε ένας τζέντλεμαν της κοινωνικής ζωής του τόπου.
Δραστήριος επιχειρηματικά, ανέλαβε τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης Βαφειάδη, των τυπογραφείων «Άγκυρα» και «Deka Press», τα οποία εκσυγχρόνισε, ανανέωσε και τα προώθησε στην πρώτη γραμμή των καλύτερων τυπογραφείων στην Αίγυπτο.
Δημιούργησε μια εξαίρετη οικογένεια, με την αγαπημένη του σύζυγο Αγγελική και τα δυο παιδιά τους Δημήτρη και Μίρκα. Μαζί τους πενθεί όλη η Αιγυπτιώτικη Ομογένεια.
Η εξόδιος ακολουθία του, θα τελεστεί την Κυριακή 23 Απριλίου και ώρα 15:00 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η Αλεξανδρινή Παροικία θα μνημονεύει πάντα τον αείμνηστο Βύρωνα Βαφειάδη, η δε Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας πληροφορηθείσα τον αδόκητο χαμό του Βύρωνα Βαφειάδη, εξέδωσε το παρακάτω ψήφισμα.
Δεν έχουν τέλος οι εχθροπραξίες μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών στο Σουδάν, δεν έχει όμως τέλος και η αγωνία για τους εγκλωβισμένους Έλληνες που κορυφώνεται.
Η Ελλάδα οργανώνει αποστολή διάσωσης, μέχρι τότε, όμως, οι Έλληνες κάτοικοι Σουδάν φοβούνται για την ζωή τους.
Στο βίντεο που μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ, φαίνονται οι βολίδες από βαρύ πολυβόλο όπλο που έπεσαν σε αυλή σπιτιού στο Σουδάν. Μέσα σε αυτό είναι εγκλωβισμένος εδώ και 6 ημέρες ο Νίκος Λημνιός.
«Είμαστε πολύ κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο. Εκεί γίνονται όλα τα συμβάντα. Σήμερα έχουν φύγει από τις μάχες που κάνουν μεταξύ τους κι έχει πάρει τη θέση της η αεροπορία. Οπότε γίνονται περισσότεροι βομβαρδισμοί», αναφέρει ο εγκλωβισμένος Έλληνας. Οι αεροπορικές επιδρομές στη γειτονιά του δεν σταματούν και έτσι έχει βρει καταφύγιο σε αυτή τη σκάλα.
«Όταν γίνεται βομβαρδισμός τρέχουμε έχουμε ένα underground, κάτω από μία σκάλα χτιστή, χτισμένη κι εκεί είναι ένα πιο ασφαλές μέρος στο οποίο μπορούμε να πάμε», λέει ο κ. Λημνιός.
Οι προμήθειες τελειώνουν και το νερό στερεύει. Δεκάδες Σουδανοί προσπαθούν να μαζέψουν νερό από το πηγάδι και να επιστρέψουν σπίτι τους.
Πυρά φωτίζουν τον ουρανό του Χαρτούμ, όπως φαίνεται στο βίντεο του ΣΚΑΪ. Τα χτυπήματα συνεχίζονται και έξω από την ελληνορθόδοξη Μητρόπολη στο Χαρτούμ, όπου βρίσκονται εγκλωβισμένοι 15 Έλληνες.
«Ήταν το κάτι άλλο, δεν περιγράφεται, δεν περιγράφεται. Για δύο ώρες περίπου είχαμε μαζευτεί σε μία γωνία και περιμέναμε το τέλος. Φανταστείτε σεισμούς 8 Ρίχτερ. Ευτυχώς η Μητρόπολη είναι παλιό κτίριο, πέτρινο παλιό κτίριο με χοντρούς τοίχους και άντεξε, αλλά ό,τι γυάλινο υπήρχε έσπασε. Ο πρώτος όροφος που είναι εκτεθειμένος είναι πάνω από τους τοίχους προστασίας δέχτηκε πυρά, τα τζάμια, τα υαλότουβλα έσπασαν. Έχει γεμίσει βλήματα όλος ο τοίχος και θραύσματα», δήλωσε ο Μητροπολίτης Νουβίας και Παντός Σουδάν, Σάββας.
«Είπαν ότι ετοιμάζουν μία αποστολή προς τα εδώ, αλλά δυστυχώς αυτή τη στιγμή βομβαρδίζεται και το αεροδρόμιο. Πως να έρθει και πως να βγούμε όλοι έξω από εδώ και πως να συγκεντρώσεις όλους τους Έλληνες που είναι σε διαφορετικά σημεία και μάλιστα στο Χαρτούμ που είναι εμπόλεμη κατάσταση είναι εκτός ελέγχου η κατάσταση», αναφέρει ο Μητροπολίτης.
Η αγωνία κορυφώνεται και για τους Έλληνες τραυματίες, που αν και βρέθηκε νοσοκομείο για να μεταφερθούν, αυτό είναι αδύνατον, καθώς η περιοχή βομβαρδίζεται.
Την Παρασκευή 21 Απριλίου και ώρα 10:30 στον Ιερό Ναό του Β΄ Κοιμητηρίου Αθηνών [Ηρακλέους και Τραλλέων στα Άνω Πατήσια, θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία του Αβερωφίτη και εγκάρδιου φίλου μου Βασίλη [Λάκη] Αφκουλιώτη. Τα θερμά συλλυπητήριά μου προς τις αδελφές του Έφη και Δάφνη.
Η καταγωγή του τεθνεώτος, από την πλευρά της μητέρας του ήταν η Χίος, από πατέρα μεριά Καστελλόριζο και ο ίδιος είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αλεξάνδρεια την οποία υπεραγαπούσε. Μαθητής του Αβερώφειου συνήθιζε να λέει: Κώστα είμαστε ακρίτες. Φυλάμε τα σύνορα, Αλεξανδρινά, Χιώτικα, Καστελλοριζιανά. Εργαζόταν σε ασφαλιστικές εταιρείες κι όταν θέλαμε να πάμε Καστελλόριζο περνούσαμε από Σμύρνη για να φτάσουμε οδικώς νωρίτερα. Είχε θέσει στην καρδιά του την Αλεξάνδρεια, το δε Αβερώφειο αποτελούσε για εκείνον σημείο αναφοράς και υπερηφάνειας. Αιωνία του η μνήμη.
Την πεποίθησή του, ότι μέχρι αύριο θα έχει τελειώσει ο απεγκλωβισμός των Ελλήνων που βρίσκονται στο Σουδάν, εξέφρασε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. κ. Θεόδωρος στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα. Μετά από συνάντηση που είχε χθες με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Αλ Σίσι και τον Υπουργό Εξωτερικών Σούκρι, όπως και με τον Αρχηγό του Στρατού και διπλωματικούς αξιωματούχους όπου συνομίλησαν για το θέμα των Ελλήνων, φαίνεται πως ετοιμάζεται η Αίγυπτος να συνδράμει στην επίλυση του ζητήματος. Ο Μακαριώτατος, μαθαίνοντας τι συμβαίνει προσπάθησε αμέσως, με πολλή δυσκολία, όπως είπε και επικοινώνησε με τον Μητροπολίτη στο Χαρτούμ. «Δυσκολευτήκαμε να επικοινωνήσουμε και ο άνθρωπος προσπαθούσε μαζί μας να επικοινωνήσει, τελικά το καταφέραμε. Ήταν τόσο τρομαγμένος και απογοητευμένος γιατί είχε τόσους ανθρώπους μέσα στη Μητρόπολη και το μόνο που μπορέσαμε, να του δίδουμε κουράγιο και δύναμη και ευθύς αμέσως επικοινώνησα με την πρεσβεία μας, με τον εξαίρετο πρέσβη που έχουμε και έτσι μπορέσαμε να έχουμε μια επικοινωνία κάθε μέρα. Βεβαίως το θέμα το μεγάλο, το πρόβλημα και με τους ανθρώπους που μιλούσα και με τον ιερέα που έχουμε εκεί τον Παπαγιώργη από την Κρήτη, ένας εξαίρετος οικογενειάρχης, είναι ότι ούτε μπορεί κανείς να μπει μέσα με τις σφαίρες ούτε να βγει με τους τραυματισμένους» είπε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας. «Ήταν μεγάλη ευλογία που εχθές είχα συνάντηση με τον Πρόεδρο Σίσι της Αιγύπτου. Η Αίγυπτος είναι μια γειτονική χώρα του Σουδάν και είναι μια φοβερή στρατιωτική δύναμη. Έτσι λοιπόν χθες στο Μεγάλο Τζαμί, είχαμε τους εορτασμούς του Κορανίου που γίνεται τέσσερις ημέρες πριν από τη μεγάλη γιορτή. Κατά την παράδοση του Κορανίου έχουν μία γιορτή των ουρανών που είναι ανοιχτοί την ημέρα της νηστείας. Ήταν η σύναξη όλων των ιμάμηδων από όλα τα σπουδαιότερα τζαμιά της Αιγύπτου, ο μεγάλος ιμάμης του Άζγαρ και ο ίδιος ο Πρόεδρος με σχεδόν όλο το υπουργικό συμβούλιο. Αφού με χαιρέτησε με πολύ αγάπη, με ξέρει, έχουμε μια άριστη συνεργασία, του είπα το θέμα γι’ αυτούς τους ανθρώπους, γενικά για το Σουδάν, γιατί μην ξεχνάμε ότι έχουν συλλάβει και δυνάμεις αιγυπτιακές προς τον Βορρά. Έτσι λοιπόν ο Πρόεδρος με άκουσε. Ήταν δίπλα τα παιδιά της προεδρίας που βοηθάνε πάρα πολύ στο έργο του προέδρου και μετέφεραν λεπτομέρειες των 16 Ελλήνων που είναι στην Ελληνική Εκκλησία για να τα επεξεργαστούν. Είχα όμως μια άλλη ευκαιρία, να είναι παρών και να μιλήσουμε περισσότερη ώρα με τον υπουργό των Εξωτερικών Σούκρι που ήξερε πολύ καλά, είναι φίλοι προσωπικοί με τον υπουργό μας τον Νίκο Δένδια και ήδη βρισκόταν σε επικοινωνία. Το τρίτο πρόσωπο πολύ σπουδαίο είναι ο αρχηγός του στρατού, ένας πάρα πολύ ισχυρός άνθρωπος που έχει το στρατό που είναι πολλά εκατομμύρια. Έτσι λοιπόν μίλησα μαζί τους, ξέρουν το θέμα και νομίζω ότι δυναμικά θα βοηθήσουν για την επίλυση. Γιατί μην ξεχνάμε ότι το Σουδάν είναι μία γειτονική χώρα προς την Αίγυπτο και τους ενδιαφέρει πάρα πολύ να βοηθήσουν στην εκτόνωση της κρίσης» ανέφερε ο Μακαριότατος. «Επικοινώνησα και με την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα γιατί είναι με τον επίσκοπό μας τον Γεώργιο τον Γουϊνέας που με εκπροσωπεί, γιατί όπως ξέρουμε η Αμερική παίζει ένα μεγάλο ρόλο στο Σουδάν. Έτσι λοιπόν επέστρεψα στην Αλεξάνδρεια και βρίσκομαι σε επικοινωνία, τώρα θα προσπαθήσω να μιλήσω πάλι με τον Δεσπότη μας τον Σάββα για να του δώσω κουράγιο, αλλά πιστεύω ότι δυναμικά τη λύση θα τη δώσει η Αίγυπτος και για τον απεγκλωβισμό των Ελλήνων» συμπλήρωσε ο κ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής.
