Η 25η Νοεμβρίου είναι για την Αλεξάνδρεια μια ιδιαίτερη ημέρα. Η πόλη του Μέγα Αλέξανδρου, της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού εορτάζει την δική της Μεγαλομάρτυρα Αγία Αικατερίνη. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, η Αικατερίνη γεννήθηκε και έζησε στην Αλεξάνδρεια επί Ρωμαίου αυτοκράτορα Μαξιμιανού (250-310). Ήταν κόρη του επάρχου της πόλης Κώνστα και διακρίθηκε για τη σπάνια σοφία και ομορφιά της. Με διαταγή του Μαξιμιανού συμμετείχε σε συζήτηση με 50 φιλοσόφους, γύρω από τη χριστιανική πίστη. Όχι μόνο έπεισε πολλούς από αυτούς με τα επιχειρήματά της, αλλά κατόρθωσε να τους μεταστρέψει προς τον Χριστιανισμό.
Ο Μαξιμιανός, μόλις το πληροφορήθηκε, εξοργίστηκε και προσπάθησε να καλοπιάσει την Αικατερίνη. Μόλις, όμως, πληροφορήθηκε ότι ή όμορφη αλεξανδρινή διανοούμενη προσηλύτισε τη σύζυγό του Φαυστίνα, τον σωματοφύλακά της Πορφύριο και 200 στρατιώτες, διέταξε τον αποκεφαλισμό τους και τη σύλληψη της Αικατερίνης, την οποία εξόρισε.
Η επιμονή της να μην απαρνηθεί τον Χριστιανισμό, προκάλεσε τη δήμευση της περιουσίας της και την καταδίκη της σε αργό θάνατο στον οδοντωτό τροχό. Ο τροχός έσπασε μόλις άγγιξε το σώμα της κι έτσι ο Μαξιμιανός διέταξε τον αποκεφαλισμό της. Τότε, από την ασώματο κεφαλή της, αντί για αίμα έτρεξε γάλα, σύμφωνα πάντα με την εκκλησιαστική παράδοση. Τον έκτο αιώνα ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός μετέφερε το λείψανο της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, όπου ιδρύθηκε η ομώνυμη περίβλεπτος μονή.
Αυτή την σπουδαία Μάρτυρα του Χριστιανισμού, τίμησαν και ύμνησαν στον Εσπερινό μετ΄ Αρτοκλασίας την Παρασκευή 24ης Νοεμβρίου, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ. Ισαάκ Σχολάρχης της Πατριαρχικής Σχολής και ο Αιδεσιμολογιότατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, συνάμα εκπαιδευτικός. Ήταν μια από τις ωραιότερες και μαζικότερες εκκλησιαστικές συνάξεις πιστών τον τελευταίο καιρό στην Αλεξάνδρεια.
Το Παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης όσο περνούσε η ώρα του εκκλησιαστικού τελετουργικού, γέμιζε από παροίκους και μέλη της Ελληνικής Κοινότητας, καθώς και από εκπαιδευτικούς των Σχολείων. Ήταν μια κατανυκτική ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι βυζαντινές νότες της Ορθοδοξίας που εκφέρονταν από τα βάθη της πίστης του εσώτερου κόσμου των Πατριαρχικών Ιερέων και από τις καλλικέλαδες φωνές των δύο ιεροψαλτών, του Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη και του εκπαιδευτικού κ. Αλέξανδρου Μπάση.
Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, έκοψε τους άρτους, αλλά είχε και τη στήριξη εντός του Ιερού των παιδιών του, που όπως όλοι γνωρίζουμε εκτός από μαθητές και μάλιστα με διακρίσεις σε διαγωνισμούς Πανελλήνιους, βοηθούν τον πατέρα τους Πάνο Γαζή σε πλείστες περιπτώσεις των ιερατικών του καθηκόντων. Και αυτό είναι ιδιαίτερα συγκινητικό, καθώς η μικρή ως προς το πληθυσμιακό της μέγεθος παροικιακή κοινωνία των Αιγυπτιωτών, έχει ανάγκη από μαθητές και νέους ανθρώπους, έτσι ώστε να βλέπει ελπιδοφόρα, το αχνό προς το παρόν, μέλλον της.
Ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ. Ισαάκ, από κοινού με τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Πάνος Γαζή, προσέδωσαν την απαιτούμενη εορταστική αίγλη στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Αγίας Αικατερίνης και με την συμβολή του Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη και του εκπαιδευτικού κ. Αλέξανδρου Μπάση, ενεθάρρυναν τους πιστούς καθώς είδαν και αυτοί τον ιστορικό Ναό της εορτάζουσας Μεγαλομάρτυρος να σφύζει από ζωή και προσκυνηματική λατρεία.
Στον Εσπερινό της Παρασκευής, παρέστησαν και οι εκπαιδευτικοί των Σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας, προεξαρχούσης της Συντονίστριας Εκπαίδευσης κας. Σωτηρίας Μπέτα, του διευθυντή του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου κ. Κωνσταντίνου Ρήγα και της διευθύντριας του Αβερωφείου κας. Αφροδίτης Πεβερέτου.
Παρούσα και η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων κα. Αλίκη Αντωνίου, η Έφορος των Οδηγών Αλεξανδρείας κα. Μαίρη Κάβουρα, η κα. Μαρία Παυλίδη του Προξενείου και ο Έφορος Διοίκησης των Προσκόπων κ. Άρης Μαρκοζάνης.
Να σημειωθεί ότι οι δύο Αρτοκλασίες ήταν προσφορά της Συντονίστριας Εκπαίδευσης κας Σωτηρίας Μπέτα και της οικογένειας του Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη, του οποίου η σύζυγος Κατερίνα ανήκει στις εορτάζουσες της ημέρας.
Τέλος, να αναφερθεί ότι η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας μερίμνησε για τον στολισμό τριών εικόνων της Αγίας Αικατερίνης.
Η Πρεσβεία της Ελλάδος στην Αίγυπτο και η Όπερα του Καΐρου διοργανώνουν από κοινού εκδήλωση αφιερωμένη στην Μαρία Κάλλας, “MARIA CALLAS: In Memoriam”, με αφορμή τα εκατό χρόνια από την γέννησή της. Την Ορχήστρα της Όπερας του Καΐρου θα διευθύνει ο βασικός μαέστρος της, Nayer Nagui, ενώ θα συμμετάσχουν οι Αιγύπτιες υψίφωνοι Mona Rafla, Tahia Shams Eldin, Dalia Farouk και Dina Iskander, καθώς και η Ελληνίδα υψίφωνος Σόνια Θεοδωρίδου. Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2023, ώρα 20:00, στην Κεντρική Αίθουσα της Όπερας του Καΐρου. Είσοδος ελεύθερη, με προσκλήσεις Για προσκλήσεις επικοινωνία στο mail : [email protected]
Με το συμβολικό άνοιγμα της εισόδου από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του νέου, μόνιμου χώρου του Αρχείου Καβάφη, στην καρδιά της Αθήνας. Στο εξής στην οδό Φρυνίχου στην Πλάκα, υπό την αρχιτεκτονική μελέτη του Flux-Office της Εύας Μανιδάκη και του Θανάση Δεμίρη, οι επισκέπτες θα μπορούν να βυθιστούν στο σύμπαν του σπουδαίου Αλεξανδρινού ποιητή, 160 χρόνια μετά τη γέννηση του.
Λίγα λόγια για το Αρχείο Καβάφη Το Αρχείο Καβάφη, φιλοξενεί το λογοτεχνικό και το προσωπικό αρχείο του ποιητή, 966 βιβλία που περιλαμβάνονταν στη βιβλιοθήκη του, αλλά και μια συλλογή τεκμηρίων και έργων τέχνης με αναφορές στον Καβάφη. Μετά τη δημοσίευση της ψηφιακής συλλογής του Αρχείου Καβάφη τον Μάρτιο του 2019, η οποία κατέστησε το αρχείο ανοιχτό και προσιτό σε όλους, το Ίδρυμα Ωνάση ανταποκρίνεται για άλλη μία φορά στις προκλήσεις της ανοιχτότητας, της προσβασιμότητας και της διάδοσης του αρχείου.
Το Ίδρυμα Ωνάση επένδυσε στη δημιουργία του Αρχείου Καβάφη, ενός χώρου στην Αθήνα για το αρχείο του ποιητή, που εγκαινιάστηκε τον Νοέμβριο του 2023. Σκοπός είναι η δημιουργία ενός χώρου για τα γραπτά και τα βιβλία του ποιητή, τα προσωπικά του αντικείμενα και έπιπλα, πλαισιωμένα από έργα τέχνης που μας δίνουν την ευκαιρία να κατανοήσουμε εις βάθος την ολοένα αυξανόμενη επίδρασή του σε καλλιτέχνες από την εποχή του μέχρι και σήμερα.
Ένας χώρος που θα είναι ανοιχτός στους ερευνητές και το κοινό, ένας χώρος ανοιχτός σε όλους. Ακόμα ένας χώρος πολιτιστικής κληρονομιάς ανοίγει για όλους τους κατοίκους της πόλης, τους ερευνητές και τους επισκέπτες από όλο τον κόσμο, υπό την αρχιτεκτονική μελέτη του Flux-office της Εύας Μανιδάκη και του Θανάση Δεμίρη.
Το πρόσωπο μιας αρχαίας αιγυπτιακής μούμιας με ασυνήθιστα μεγάλο εγκέφαλο αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά μετά από 2.300 χρόνια, καθώς επιστήμονες πέτυχαν την ανακατασκευή του προσώπου.
Η μούμια ανήκει σε αγόρι της αρχαίας αιγυπτιακής ελίτ και πέθανε πριν από 2.300 χρόνια σε ηλικία 14 ετών.
Ο Μινίρδις ήταν γόνος ιερής οικογένειας και, πριν από το θάνατό του, ορίστηκε να κληρονομήσει τη δουλειά του πατέρα του, Ινάρου, ιερέα του Αιγύπτιου θεού της γονιμότητας, Μιν.
Όμως πέθανε γύρω στα 14 και τα μουμιοποιημένα λείψανά του ενταφιάστηκαν στο νεκροταφείο Akhmim, στην Άνω Αίγυπτο, όπου βρέθηκαν το 1925.
Οι επιστήμονες που προσπαθούν να ξαναφτιάξουν το πρόσωπό του διέγνωσαν ότι ο έφηβος πέθανε από μια σπάνια ιατρική πάθηση.
Ο Cicero Moraes, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, λέει ότι ο Μινίρδις είχε μεγαλεγκεφαλία, μία διαταραχή που χαρακτηρίζεται από έναν ασυνήθιστα μεγάλο εγκέφαλο.
Ειδικότερα, ανέφερε ότι «κάτι με ενόχλησε σχετικά με τη δομή και, όταν μελετούσαμε τις τιμές του όγκου του κρανίου, εντυπωσιαστήκαμε από το μέγεθός του. Παρατήρησα ότι το φέρετρο φαίνεται να είναι για ένα άτομο μεγαλύτερο από τη μούμια, αλλά ακόμα κι έτσι, το κεφάλι καταλαμβάνει σχεδόν όλο το μήκος του».
«Ως εκ τούτου, η μάσκα του θανάτου είχε περιστραφεί, διαφορετικά δεν θα ήταν δυνατό να κλείσει το φέρετρο. Ένα κρανίο μπορεί να θεωρηθεί μεγαλεγκεφαλικό εάν η περιφέρεια του κεφαλιού είναι πάνω από 2,5 τυπικές αποκλίσεις για την ηλικία και το φύλο του ατόμου. Σε αυτήν την περίπτωση, η περιφέρεια κεφαλιού και ο όγκος του εγκεφάλου είναι τρεις τυπικές αποκλίσεις παραπάνω».
Το παρουσιαστικό του Μινίρδι ξαναχτίστηκε χρησιμοποιώντας ένα ψηφιοποιημένο μοντέλο του κρανίου του, στο οποίο προστέθηκε μαλακός ιστός, με τη διαδικασία να λαμβάνει υπόψη δεδομένα από ζωντανούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης της σχετικής ηλικιακής ομάδας.
Ο Moraes, Βραζιλιάνος ειδικός στα γραφικά, είπε ότι «είναι ένα νεανικό και αθώο πρόσωπο. Τα μάτια πριν από χιλιάδες χρόνια παρατηρούν τους ανθρώπους του παρόντος που αναζητούν απαντήσεις για το παρελθόν τους».
Τα ονόματα της μούμιας και του πατέρα του είναι γνωστά λόγω μιας επιγραφής στο φέρετρο και οι επιστήμονες θεωρούν η ζωή του ήταν γεμάτη υλική και πνευματική αφθονία, αφού ο πατέρας του ήταν μέρος της θρησκευτικής ελίτ.
Παρά τη διάγνωσή του, ωστόσο, η αιτία του θανάτου του παραμένει μυστηριώδης αν και η μεγαλοεγκεφαλία μπορεί να είναι καλοήθης, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει αναπτυξιακές καθυστερήσεις, διανοητική αναπηρία, επιληπτικές κρίσεις και ακόμη και παράλυση.
H παλαιότερη εταιρεία αναψυκτικών στην Αίγυπτο, ιδρύθηκε το 1920 από έναν Έλληνα μελισσοκόμο από την Κεφαλονιά και με τα γεγονότα στη Γάζα, «χτύπησε» τζακ-ποτ!
Η Spiro Spathis, η παλαιότερη εταιρεία ανθρακούχων ποτών στην Αίγυπτο, πραγματοποιεί εντυπωσιακό come-back εσχάτως καθώς έχει τριπλασιάσει τις πωλήσεις της! Ιδρύθηκε το 1920 από τον Σπύρο Σπαθή, έναν Έλληνα μελισσοκόμο από την Κεφαλονιά κι έχει εκτοξεύσει τις πωλήσεις της από τη στιγμή που οι Αιγύπτιοι συμμετέχουν μαζικά στο μποϋκοτάζ των πολυεθνικών εταιρειών που στηρίζουν το Ισραήλ στο πόλεμο του στη Γάζα.
Η Spiro Spathis, η οποία ήταν πάντα υπερήφανη για το ρόλο της ως η πρώτη μάρκα αναψυκτικών της Αιγύπτου, κάνει promotion με συνθήματα όπως “100% Made in Egypt” και ”η αυθεντική γκαζόζα της Αιγύπτου”.
Τεράστια αύξηση της ζήτησης για την γκαζόζα Spathis
«Πουλάω τα αναψυκτικά τους εδώ και τέσσερα χρόνια. Υπήρχαν πάντα μερικοί καταναλωτές που προτιμούσαν την γκαζόζα Spiro Spathis από τις άλλες, αλλά όχι τόσο πολλοί», δήλωσε ο Μοχάμεντ, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ενός παντοπωλείου στο κυβερνείο της Ας Σαρκίγια. «Πλέον, τα μπουκάλια της εξαντλούνται σχεδόν αμέσως. Πριν από το μποϊκοτάζ, πουλούσα τέσσερα, ίσως πέντε, κουτιά την εβδομάδα, ενώ τώρα μπορώ να πουλήσω μέχρι και 50 κουτιά σε μια μέρα, αν βέβαια έχω τόσα πολλά σε απόθεμα», συνέχισε, προσθέτοντας ότι η αύξηση της ζήτησης είναι «τεράστια». «Η ζήτηση έχει τριπλασιαστεί τον τελευταίο μήνα», δήλωσε στο Al Jazeera ο Μορκούς Ταλαάτ, επικεφαλής μάρκετινγκ της εταιρείας και ένα από τα τρία αδέλφια που είναι πλέον ιδιοκτήτες της. «Εχουμε λάβει εκατοντάδες τηλεφωνήματα από νέους πελάτες… προσφορές από εστιατόρια», πρόσθεσε μιλώντας από μια αριστοκρατική γειτονιά του Καΐρου, όπου έχει την έδρα της η Spiro Spathis. Η Spiro Spathis προχώρησε μάλιστα σε μια εκστρατεία προσλήψεων και έλαβε περισσότερες από 15.000 αιτήσεις για τις θέσεις εργασίας που προκήρυξε για να να καλύψει την πρωτοφανή ζήτηση.
«Είναι μαζί μας ή όχι;»: Ιδού το ερώτημα των Αιγυπτίων στις αναρτήσεις της Meta
Από την έναρξη του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με το ποιες μάρκες θεωρούνται υποστηρικτικές του Ισραήλ και πρέπει να αποφεύγονται. Ορισμένες εφαρμογές παραθέτουν επίσης εναλλακτικές προτάσεις αντί των δυτικών εταιρειών, αναδεικνύοντας τοπικούς παραγωγούς ίσης ή εφάμιλλης ποιότητας, αναφέρει το Al Jazeera. «Είναι μαζί μας ή όχι;» είναι μια ερώτηση που τίθεται συχνά από Αιγύπτιους στις αναρτήσεις που γίνονται στις πλαρφόρμες της Meta για διάφορες μάρκες, καθώς οι καταναλωτές ψάχνουν ποιες πρέπει να εγκαταλείψουν. Τα καταστήματα γνωστών δυτικών franchise παραμένουν άδεια ή έχουν χάσει πολλούς πελάτες σε αραβικές πόλεις όπως το Κάιρο, το Αμμάν, η Βηρυτός, το Κουβέιτ και η Ντόχα, εξαιτίας της οργής που νιώθουν πολλοί Άραβες για τον πόλεμο στη Γάζα. Ως αποτέλεσμα ήταν η εκ νέου ανακάλυψη τοπικών υποκατάστατων, όπως η Spiro Spathis, η οποία κάποτε ήταν ο μοναδικός κατασκευαστής αναψυκτικών στην πολυπληθέστερη χώρα του αραβικού κόσμου.
Η παλαιότερη φόρμουλα για οδοντόκρεμα είναι καταγεγραμμένη σ’ ένα αιγυπτιακό πάπυρο και χρονολογείται γύρω στον 4ο αιώνα μ.Χ. Αναμφίβολα πρόκειται και την αρχαιότερη διαφήμιση οδοντόπαστας.
Σήμερα βρίσκεται στη συλλογή αρχαίων αιγυπτιακών χειρόγραφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Βιέννης.
Φτιάχνοντας μια αρχαία οδοντόκρεμα
Το κείμενο της φόρμουλας είναι γραμμένο στα ελληνικά, την επίσημη γλώσσα στην Αίγυπτο από την αρχή της ελληνιστικής εποχής. Καθώς στο κείμενο υπάρχουν συντμήσεις για ιατρικούς όρους, φαίνεται ότι αυτός που το έγραψε δεν ήταν ένας συνηθισμένος γραφέας αλλά κάποιος με ιατρικές γνώσεις, ή ακόμη και ο εφευρέτης της οδοντόκρεμας.
Κάποια από τα συστατικά που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία οδοντόπαστα είναι ίδια με αυτά στις σημερινές, Πηγή: Pinterest
Τα συστατικά της αποτελούνται από «μια δραχμή» αλάτι, «δύο δραχμές» μέντα και «μια δραχμή» από το ξερό ανθό της ίριδας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην Αίγυπτο ακόμη και στην ύστερη ρωμαϊκή εποχή, στην οποία ανήκει χρονολογικά το έγγραφο, χρησιμοποιούνταν νομίσματα με ελληνικές αξίες, όπως η δραχμή και το τετράδραχμο. Όμως, οι μελετητές θεωρούν ότι ο όρος «δραχμή» στο συγκεκριμένο έγγραφο, όπως και σε άλλα με συνταγές φαρμάκων αναφέρεται στο βάρος των διαφόρων συστατικών, και όχι την αξία τους.
“Για λευκά και τέλεια δόντια”
Τα διάφορα συστατικά πρέπει να θρυμματιστούν και να ανακατευτούν καλά μεταξύ τους, μαζί με 20 κόκκους πιπεριού (περίπου 1,30 γραμμάρια). Σύμφωνα με το οδηγίες στο κείμενο, η σύνθεση θα πρέπει να σχηματίζει μια υφή σαν πάστα όταν έρχεται σε επαφή με το σάλιο του στόματος.
Η αρχαία οδοντόκρεμα περιγράφεται στο έγγραφο ως σκόνη «για λευκά και τέλεια δόντια». Πρόκειται για ένα «σλόγκαν» που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στις διαφημίσεις για οδοντόκρεμες!
Τα αποτελέσματα της δοκιμής
Το κείμενο του εγγράφου ήταν γνωστό στους παπυρολόγους για πολλές δεκαετίες. Όμως, ήταν μόλις το 2003 που δοκιμάστηκε η αποτελεσματικότητα της αρχαίας οδοντόκρεμας. Στο πλαίσιο ενός συνεδρίου οδοντιατρικής στη Βιέννη, ο Αυστριακός οδοντίατρος Δρ. Χάινς Νόιμαν σκέφθηκε να τη φτιάξει και να τη δοκιμάσει ο ίδιος και άλλοι συνάδελφοί του.
Στο συνέδριο ο Νόιμαν ανακοίνωσε τα αποτελέσματα της έρευνας του. Διαπίστωσε ότι η αρχαία οδοντόπαστα είχε έντονη μυρωδιά που όμως δεν ήταν δυσάρεστη. Όταν ξεκίνησε να τη χρησιμοποιεί τα ούλα του αιμορραγούσαν και πονούσαν. Όμως, στη συνέχεια σταμάτησε η αιμορραγία και το στόμα του ένιωσε φρέσκο και καθαρό.
Διαφήμιση για μία από τις πρώτες οδοντόκρεμες σε μεταλικό σωληνάριο στα τέλη του 19ου αιώνα. Πηγή: Pinterest
Το τελικό του συμπέρασμα είναι ότι η αρχαία οδοντόπαστα είναι ανώτερη από αντίστοιχα σκευάσματα του 19ου αιώνα ή ακόμη και των αρχών του 20ου.
Οδόντοκρεμες στην αρχαιότητα
Οι Αιγύπτιοι πιστεύεται ότι άρχισαν να χρησιμοποιούν μια πάστα για να καθαρίζουν τα δόντια τους γύρω στο 5000 π.Χ. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούσαν οδοντόκρεμες. Το ίδιο ισχύει και για τους κατοίκους της Κίνας και της Ινδίας, οι οποίοι ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν οδοντόκρεμες γύρω στο 500 π.Χ.
Όπως και σήμερα, οι αρχαίες οδοντόκρεμες χρησιμοποιήθηκαν από τους ανθρώπους για να διατηρούν τα δόντια και τα ούλα τους καθαρά, να τα λευκάνουν και να φρεσκάρουν την αναπνοή του
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι προτιμούσαν περισσότερο τη λειαντικότητα και τα συστατικά της οδοντόκρεμάς τους περιλάμβαναν θρυμματισμένα οστά και κοχύλια στρειδιών. Οι Ρωμαίοι πρόσθεσαν περισσότερο άρωμα για να έχουν φρέσκια αναπνοή, καθώς και κάρβουνο και φλοιό σε σκόνη. Οι Κινέζοι χρησιμοποίησαν μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων στις οδοντόκρεμες τους και σε κάποιες απ’ αυτές συμπεριλαμβάνονταν τζίνσενγκ, μέντα από βότανα και αλάτι….
Η Εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, είναι Θεομητορική εορτή της Χριστιανικής Εκκλησίας, με την οποία τιμάται η είσοδος για τους Ορθοδόξους και η εμφάνιση για τους Καθολικούς (Presentazione della Beata Vergine Maria) της μικρής Μαριάμ (Μαρίας) μαζί με τους γονείς της Ιωακείμ και Άννα στο Ναό του Σολομώντος στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου η μέλλουσα Θεοτόκος να αφιερωθεί στον Θεό.
Γιορτάζεται κάθε χρόνο την 21η Νοεμβρίου και αυτό συνέβη και την Τρίτη της ημερομηνίας αυτής, στην Ιερά Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου. Στην ιστορική Μονή της Χριστιανοσύνης, προεξήρχε η μορφή του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρου Β΄, των Αρχιερέων του Πατριαρχείου Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών: Πηλουσίου κ. Νάρκισσου Πατριαρχικού Επιτρόπου και Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμονος Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου, ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ταμιάθεως κ. Γερμανός Προϊστάμενος της ανωτέρω Ιεράς Μονής, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία.
Στο ψαλτήρι παρευρίσκετο ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ. Ισαάκ, Σχολάρχης της Πατριαρχικής Σχολής, με τη συνεισφορά του Γενικού Προξένου κ. Ιωάννη Πυργάκη, ο οποίος γνωρίζει βυζαντινή μουσική και πλέον στηρίζει και ιεροψαλτικά τις εκκλησιαστικές τελετουργίες του Πατριαρχείου.
Παρευρέθησαν επίσης οι μαθητές της ιερατικής Σχολής των οποίων η εκπαίδευση ενισχύει την ιεραποστολική προσπάθεια του Μακαριωτάτου, καθότι τα νέα παιδιά επιστρέφουν στις χειμαζόμενες πατρίδες τους ως ορθόδοξοι κληρικοί και συνάμα γνώστες της ελληνικής γλώσσας. Από θεσμικής πλευράς, εκτός του Γενικού Προξένου κ. Πυργάκη, παρέστησαν ο Πλοίαρχος και Σύνδεσμος του Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Κώστας Βαρουξής, μετά της συζύγου του επίσης Πλοιάρχου Αγγελικής και η Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας και του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Πτολεμαίος κα. Λιλίκα Θλιβίτου.
Ήταν μια ακόμη Εορτή της Ορθοδοξίας που τιμήθηκε από τον Μακαριώτατο, τους Αρχιερείς, τους ιερείς και τους πιστούς που παρευρέθησαν στην Ιερά Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου. Και όπως πάντα ακολούθησε ο καφές και τα γλυκίσματα στο Αρχονταρίκι, με τον Πατριάρχη να μιλά με όλους, να ευλογεί και να εύχεται στους πάροικους υγεία, ευζωία, δύναμη, ελπίδα και μακροζωία.
Η θεαματική διεθνής επιχείρηση το 1963 για τη διάσωση του συμπλέγματος των ναών του Αμπού Σίμπελ θεωρείται η βάση της έννοιας της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO
Ο Γερμανός αρχιτέκτονας Πέτερ Γκρόσμαν, ο οποίος πέθανε πριν από δύο χρόνια, στάθηκε τυχερός. Στη δεκαετία του 1960 μπορούσε να θαυμάζει από κοντά το κολοσσιαίο φαραωνικό συγκρότημα των ναών που βρισκόταν εκεί για περισσότερες από τρεις χιλιετίες. Πάνω στον Νείλο και λίγα μόλις μέτρα από την όχθη του ποταμού. «Ταξιδέψαμε εκεί με πλοίο», λέει. «Μπορούσαμε να διακρίνουμε τον ναό του Αμπού Σίμπελ ήδη από απόσταση 25 χιλιομέτρων και καταλαβαίναμε πόσο μεγάλος ήταν». Οι ναοί δεν μπορούσαν να παραμείνουν όμως σε αυτή τη θέση. Το 1953, η Αίγυπτος, υπό τον τότε πρόεδρο Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, αποφάσισε να κατασκευάσει ένα νέο φράγμα στον Νείλο, κοντά στο Ασουάν. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1960 και άρχισε ένας αγώνας δρόμου ενάντια στο χρόνο γιατί το συγκρότημα κινδύνευε να εξαφανιστεί μέσα στη λίμνη.
Μια τεράστια τεχνική πρόκληση
Η Αίγυπτος απευθύνθηκε στην UNESCO ζητώντας οικονομική και τεχνική βοήθεια για τη διάσωση και τη μετεγκατάσταση του συγκροτήματος των ναών. Στις 17 Νοεμβρίου του 1963, μια διεθνής κοινοπραξία ανέλαβε να αποσυναρμολογήσει τους ναούς και να τους ξαναστήσει σε ένα νέο σημείο. Ο Ραμσής ο 2ος είχε χτίσει τους ναούς τον 13ο αιώνα π.Χ. Τα γλυπτά ήταν λαξευμένα στον βράχο και το εσωτερικό τους έφθανε σε βάθος 60 μέτρων. Χωρίστηκαν σε 1036 κομμάτια που ζύγιζαν έως και 30 τόνους. Μια τεράστια τεχνική πρόκληση για τον αρχιτέκτονα Γκρόσμαν, ο οποίος συνέβαλε στο εγχείρημα. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1968. Οι δύο μεγαλοπρεπείς ναοί είχαν στηθεί 64 μέτρα ψηλότερα από πριν και 180 μέτρα πιο βαθιά στην ενδοχώρα, σε ένα ασφαλές σημείο.
Η αρχή της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO Φωτογραφία από τις εργασίες διάσωσης
Οι δύο ναοί διατήρησαν ακόμα και το γεωγραφικό τους προσανατολισμό, έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει να πραγματοποιείται δύο φορές το χρόνο το λεγόμενο «θαύμα του ήλιου», όταν δηλαδή οι ακτίνες του ήλιου έφταναν 60 μέτρα μέσα στον μεγάλο ναό. Στη θεαματική διάσωση των αρχαιοτήτων της Νουβίας συμμετείχαν 50 χώρες και ήταν ο θεμέλιος λίθος για την υιοθέτηση της Σύμβασης της UNESCO για την Παγκόσμια Κληρονομιά το 1972. Για τη διάσημη Αιγύπτια αρχαιολόγο Μόνικα Χάνα ένα πραγματικό ορόσημο. «Η μετεγκατάσταση του συμπλέγματος των ναών Αμπού Σίμπελ ήταν σημαντική, έδωσε ώθηση στην UNESCO. Ήταν το πρώτο μεγάλο έργο του είδους». Οι ναοί του Αμπού Σίμπελ αποτελούν μνημείο Παγκόσμιας κληρονομιάς από το 1979.
«Πήγα στην Αθήνα -σαν σε μια Μέκκα- αποφάσισα να μου αρέσει και κράτησα τον λόγο μου. Δεν με κινητοποίησε ο πατριωτισμός, απλά με οδήγησε το συναίσθημα και η πλάνη», έγραφε τo 1902 ο Κ.Π. Καβάφης. 121 χρόνια μετά απόκτησε το δικό του σπίτι στην Αθήνα, ανοιχτό στο διεθνές κοινό.
Πώς να περιγράψεις έναν χώρο όταν τα συναισθήματα -ίσως και οι πλάνες- είναι τελικά αυτές που κυριαρχούν επί της επίσημης ορολογίας; Ο λόγος για το Αρχείο Καβάφη, που στεγάστηκε από το Ίδρυμα Ωνάση στην οδό Φρυνίχου 16 και ανοίγει για το κοινό. Δεν είναι μουσείο, δεν είναι έκθεση, δεν είναι βιβλιοθήκη-αρχείο, δεν είναι χώρος μνημόσυνου, κλινικής θεώρησης.
Mε τα προσωπικά αντικείμενα, τα πραγματικά αντικείμενα ανάμεσα στα οποία ζούσε ο Καβάφης να βρίσκονται στον χώρο, κάτω από τον υπαινικτικό φωτισμό του Ελευθερίας Ντεκώ που μοιάζει να υπογραμμίζει την χρήση τους και κυρίως την προσωπικότητα ιδιοκτήτη, η εμπειρία είναι μυστηριακή. Μεταβατική
Φρυνίχου 16Β, Λέψιους 10 – Αθήνα, Αλεξάνδρεια
Μετάβαση στη ζωή και τη δημιουργία του Καβάφη, στο σύμπαν «του άχρονου ποιητή» όπως τον χαρακτηρίζει ο Αντώνης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση και ο άνθρωπος που έκανε μέρος της αποστολής του Ιδρύματος την επανένωση του κόσμου του Καβάφη και την γόνιμη συνεύρεσή του με τη νέα γενιά πολιτών, αναγνωστών και δημιουργών. «Και δεν το έκανε αυτό μόνο ως Αλεξανδρινός και ο ίδιος», παρατηρεί η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος.
Το αρχείο Καβάφη πέρασε στα χέρια του Ιδρύματος Ωνάση το 2012 και μέσα στην τελευταία δεκαετία χαρτογραφήθηκε, ψηφιοποιήθηκε, εμπλουτίστηκε. Παράλληλα αγοράστηκε το κτίριο της Φρυνίχου 16 όπου στεγάζεται πλέον ανοιχτό στο κοινό, έγιναν ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα, ενώ ταυτόχρονα προχωρούν οι εργασίες για την αποκατάσταση και λειτουργία της οικίας Καβάφη στην οδό Λέψιους 10 στην Αλεξάνδρεια. «Πρώτη φορά το επισκέφτηκα το 1996», λέει ο Αντώνης Παπαδημητρίου που φυσικά στα χρόνια που έζησε στην Αλεξάνδρεια είχε μέσα στο σπίτι του διαρκώς αναφορές για τον ποιητή από τους γονείς του Στέλιο και Αλεξάνδρα και τους φίλους τους. «Ομολογώ, δεν μου άρεσε το σπίτι», λέει. Κοίταξε όμως έξω από το παράθυρο απ’ όπου κοιτούσε τον κόσμο ο ποιητής. Η θέα είναι σχεδόν η ίδια. Βλέπεις ότι έβλεπε. Οι εργασίες ξεκίνησαν, προχώρησαν παρά τις δυσκολίες, «σε κάποιες φάσεις θα τις χαρακτήριζα πειρατικές» λέει, έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και το σπίτι αναμένεται να ανοίξει για το κοινό από την άνοιξη.
Μια απρόσμενη πρόταση στο σπίτι των Αιγυπτιωτών.
Γιατί όμως τα αυθεντικά αντικείμενα, τα έπιπλα, η συλλογή βιβλίων του, εδρεύουν στην Αθήνα; Η απόφαση ήταν συνειδητή να μείνουν στην Αθήνα για να έχουν μεγαλύτερη διάδραση με το κοινό, προσβασιμότητα, αλλά και να εξασφαλισθεί η ασφάλειά τους. Άλλωστε τα προσωπικά αντικείμενα ανήκουν όλα στο Ίδρυμα Ωνάση. Το μόνο πιστό αντίγραφο είναι τα γυαλιά του Καβάφη, αφού τα αυθεντικά του συγκεκριμένου μοντέλου που παρουσιάζεται στην έκθεση ανήκουν στην Συλλογή Χαριτάτου.
Το πώς έφτασαν ως τη Φρυνίχου τα αυθεντικά αντικείμενα και έπιπλα, είναι μια από τις δεκάδες παράλληλες ιστορίες, τις συμπτώσεις που περιγράφουν αυτά τα σχεδόν 12 χρόνια ενασχόλησης του Ιδρύματος με το σύμπαν του Καβάφη. Αν αρχίσεις να ψάχνεις, θα βρεις αμέτρητες -κάποιες θα έρθουν να σε συναντήσουν μόνες τους. Π.χ. για κάποια χρόνια η οικία Καβάφη στην Αλεξάνδρεια λειτουργούσε ως Πανσιόν Αμίρ. Για μία χρονική περίοδο ο δεύτερος όροφος του κτιρίου της Φρυνίχου λειτουργούσε ως hostel. Σε παρακινεί ο Καβάφης να σκέφτεσαι έτσι, συνωμοτικά, διαπερνώντας τον χρόνο. Όχι μόνο με τα ποιήματα, τα γραπτά του, αλλά και με τις πιο μικρές λεπτομέρειες όσων τον περιέβαλλαν.
Μια βραδιά, σε μια από τις εκδηλώσεις του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών στην Αθήνα (φέτος συμπληρώνει τα 90 του χρόνια), ένας από τους μόνιμους συνδαιτημόνες και ερασιτέχνης φωτογράφος των εκδηλώσεων, ονόματι Τρεχαντζάκης, προσέγγισε τον Αντώνη Παπαδημητρίου και τον ενημέρωσε ότι είχε στην κατοχή του έπιπλα και αντικείμενα του Καβάφη, από το σπίτι του στον οδό Λέψιους. Όπως αποκαλύφθηκε τα είχε κληρονομήσει από τη θεία του, την σύζυγο του μοναδικού κληρονόμου του Καβάφη Αλέκου Σεγκόπουλου. Ο Σεγκόπουλος είχε παντρευτεί δυο φορές, την Ρίκα και την Κυβέλη.
Ο υλικός πολιτισμός στην καθημερινότητα του Καβάφη
Έτσι τα έπιπλα -δεκάδες κομόδες, μία απίστευτη συλλογή πορσελάνινων βάζων και πιάτων σινοϊαπωνικής προέλευσης, το γραφείο, το τούρκικο χαλί, η περίφημη πράσινη πολυθρόνα, οι πίπες, οι φωτογραφίες της μητέρας του Χαρίκλειας, πέρασαν στην ιδιοκτησία του Ιδρύματος. Μελετήθηκαν, αποκαταστάθηκαν και βρίσκονται στην οδό Φρυνίχου. Μπαίνοντας στον χώρο αφού περάσεις από την βελούδινη θεατρική κουρτίνα της εισόδου δεξιά βλέπεις την πολυθρόνα του ποιητή. Πράσινη στο χρώμα του σμαραγδιού, το χρώμα που χρησιμοποίησαν οι αρχιτέκτονες Εύα Μανιδάκη και Θανάσης Δεμίρης (flux-office) στον χώρο, προσθέτοντας βάθος στη βιωματική εμπειρία.
Πόσο μικροκαμωμένος ήταν ο Καβάφης, αναρωτιέσαι καθώς βλέπεις την πολυθρόνα. Πόσο μάλλον αμφίβολη αισθητική είχε ο Καβάφης αναλογίζεσαι βλέποντας τα χρυσοποίκιλτα πορσελάνινα αντικείμενα στην βιτρίνα ακριβώς δίπλα. Πόσο πολύ κάπνιζε σκέφτεσαι όταν βλέπεις τις πίπες του, τα τούρκικα τσιγάρα Ίρμα που αγόραζε -μεταξύ άλλων- και θυμάσαι βέβαια ότι προσβλήθηκε από καρκίνο του φάρυγγα και έχασε τη φωνή του.
Πώς να μη συγκινηθείς κοιτάζοντας τα ίχνη του; Τις συνήθειες και τα πάθη του. Το 1920 άρχισε να έχεις τις πρώτες ενοχλήσεις. «Αυτό ήταν που τον έκανε να κόβει τα τσιγάρα στη μέση, να σωπαίνει όλο και περισσότερο στις συναναστροφές να καταλαμβάνεται από μια ελαφριά μελαγχολία», έγραφε ο φίλος του Στρατής Τσίρκας. Παραδίπλα η νεκρική του μάσκα, τα μάτια κλειστά, το στόμα προ πολλού κλειστό, χωρίς φωνή.
Η νέα επιδερμίδα του κτιρίου
Είναι ωραίο να βρίσκεις τις γραμμές, τις συνδέσεις, τους διαλόγους μέσα στον χώρο, αυτή τη μήτρα βελούδου, ποίησης και αέναης γονιμοποίησης που έφτιαξαν η Εύα Μανιδάκη και ο Θανάσης Δεμίρης. Πάνω σε αυτή την δεύτερη επιδερμίδα που έφτιαξαν, όπως λένε, μέσα στο κτίριο της Φρυνίχου. Τα τσιγάρα και τα σύνεργα καπνού στον πρώτο χώρο με τα αντικείμενα του ποιητή. Η ασθένεια, τα σημειώματα νοσοκομείου που χρησιμοποιούσε όταν έχασε τη φωνή του μετά την τραχειοστομία στον δεύτερο χώρο με τον τίτλο «Η Αθήνα του Καβάφη». Σκύβουμε και διαβάζουμε στο ένα. «Ότι πει ο Αλέκος μου». Διπλά υπογραμμισμένο το «Αλέκος μου».
Ο Αλέκος Σεγκόπουλος. Ο μοναδικός του κληρονόμος. Κάποιοι λένε ότι ίσως ήταν και ο τελευταίος εραστής του. Σε άλλο σημείωμα, γραμμένο σε επιστολόχαρτο του ξενοδοχείου Cosmpolite στην Ομόνοια, γράφει «επιτέλους θα επανέλθει η φωνή, αλλά μπορεί να αργήσει». Παρακεί, τηλεγράφημα που έστειλε ο Αντώνης Μπενάκης, στον Αλέκο Σεγκόπουλο στις 29 Απριλίου 1933. Η ημέρα που πέθανε ο Καβάφης. Ο Μπενάκης εκφράζει τα συλλυπητήριά του.
Χαρτί αιγυπτιακό με τα τραύματα του χρόνου
Δεν έχουν όρια οι διαδρομές μέσα στον χώρο της Φρυνίχου. Καταλήγουμε στο αναγνωστήριο και μπαίνοντας στον χώρο νιώθω ότι βρίσκομαι πάνω σε μια θεατρική σκηνή. Σαν να πέφτει το φως τώρα επάνω μου, με όλη την εμπειρία της διαδρομής στον πολύτιμο κόσμο του Καβάφη.
Τριγύρω στους τοίχους πορτρέτα του Καβάφη που δημιούργησαν καλλιτέχνες μετά τον θάνατό του, και απεικονίσεις της Αλεξάνδρειας από την εποχή που έζησε εκεί ο Καβάφης. Όλα ανήκουν στην προσωπική συλλογή του Αντώνη Παπαδημητρίου, ακόμα και το γνωστό έργο του Νίκου Εγγονόπουλου που έως πρόσφατα βρισκόταν στον γραφείο του προέδρου στο Ίδρυμα.
Τι κοιτούσε ο Καβάφρης, αλλά και πώς σε κοιτάζει καθώς κάθεσαι να μελετήσεις στο αναγνωστήριο της Φρυνίχου Ο χώρος της έκθεσης για τη σχέση του Καβάφη με την Αθήνα θα εμπλουτίζεται διαρκώς, τα έργα στο αναγνωστήριο περιοδικά θα αλλάζουν. Η εμπειρία δεν θα διαταράσσεται αλλά θα βαθαίνει. Παράλληλα, δράσεις θα συνεχίσουν να οργανώνονται με αφετηρία το αρχείο, από το Onassis Culture.
Στο βάθος, μια πόρτα μένει ερμητικά κλειστή. Εκεί είναι το αρχειοστάσιο που δεν θα ανοίγει για το κοινό. Παγωμένος χώρος, χειρόγραφα και βιβλία τυλιγμένα σε λεπτά λευκά χαρτιά. «Όλα τα χειρόγραφα και τα βιβλία του όπως ήταν. Χαρτί αιγυπτιακό, τραυματισμένο από τον χρόνο» λέει ο Αντώνης Παπαδημητρίου
Τα «άκοπα» βιβλία του Καβάφη
Στο μέλλον θα έχουμε πρόσβαση και σε κάποια από τα 966 βιβλία της προσωπικής βιβλιοθήκης του ποιητή, εξηγεί η Μαριάννα Χριστοφή, ψυχή της παράδοσης του Αρχείου στη νέα εποχή και project development manager του Onassis Education. Eξηγεί ότι μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι σημειώσεις του στο περιθώριο των σελίδων: είναι σαν μια ακόμα χαραμάδα για να κοιτάξουμε ακόμα πιο βαθιά μέσα στον κόσμο του. Μεταξύ των βιβλίων και τα λεγόμενα «άκοπα». Δεν τα διάβασε ποτέ. Ακόμα και αυτά που του δώρισαν και έχουν μέσα αφιερώσεις. Σαν αυτό που του έστειλε ο Σεφέρης με θερμή αφιέρωση. Του έστειλε την Στέρνα. Είχε κόψει μόλις το πρώτο δισέλιδο ο Καβάφης. Το υπόλοιπο έμεινε αδιάβαστο. Στη Φρυνίχου, ο Κ.Π. Καβάφης θα συνεχίσει να μας αποκαλύπτεται, να συγκινεί, να εκπλήσσει και που και που να μας ρίχνει ριπές σαρκαστικού χιούμορ. Αλεξανδρινός, Φαναριώτης, σύγχρονος, άχρονος, πολιτικός, ιστορικός, ηδονικός.
Κάθε Γενική Συνέλευση μιας Κοινότητας, αποτελεί εκτός της υποχρεωτικής εκ του νόμου λογοδοσίας εκ μέρους των αιρετών εκπροσώπων που την διοικούν… και μια γιορτή. Είναι η ημέρα, η στιγμή, η συνθήκη όπου όλα τα μέλη συνυπάρχουν, επικοινωνούν, αλληλοενημερώνονται για τα πάσης φύσεως ζητήματα που αφορούν στην Κοινότητά τους.
Ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε σε παροικιακές κοινότητες, η θετική αύρα που δημιουργείται απ΄ τη μαζικότητα των παροίκων, ενδυναμώνει όλους τους συμμετέχοντες στα περί των κοινών της ομογενειακής τους ζωής.
Έτσι αισθάνθηκαν όλοι οι παρευρισκόμενοι στην Τακτική Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου την Παρασκευή 19ης Νοεμβρίου 2023 που πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο των Ελληνικών Σχολείων στην Ηλιούπολη.
Η Διευθύντρια της Καϊρινής Κοινότητας κα. Ιωάννα Καρδάση είχε αναλάβει με εξαιρετική επιτυχία τον συντονισμό της υποδοχής, έτσι ώστε όλα να διεκπεραιώνονται άμεσα και όπως απαιτεί το καταστατικό και οι νόμοι.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής, στην εναρκτήρια κεντρική ομιλία του, καλωσόρισε εν πρώτοις, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μέμφιδος κ. Νικόδημο, τον Έλληνα Πρέσβη στην Αίγυπτο κ. Νικόλαο Παπαγεωργίου, την Γενική Πρόξενο κα Δέσποινα Χασιρτζόγλου, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τον Αντιπρόεδρο της ανωτέρω Κοινότητας κ. Νικόλαο Κόπελο, τον Μεγάλο Ευεργέτη της Ε.Κ.Κ. κ. Έρικ Αδάμ, τον Επιτετραμμένο της Κυπριακής Πρεσβείας κ. Ονούφριος Οικονομίδη, τον Γενικό Πρόξενο της Κύπρου κ. Αριστόδημο Ασσιώτη και την Αν. Συντονίστρια Εκπαίδευσης κα Μπέτα Σωτηρία.
Ο κ. Καβαλής παρουσίασε εκτενώς, ως είθισται, προς τα μέλη της Συνέλευσης την Έκθεση Πεπραγμένων της Διαχειριστικής Επιτροπής για το υπόλογο έτος από 1η Ιουλίου 2022 έως 30 Ιουνίου 2023 και εισέπραξε την καθολική έγκριση επί όλων των θεμάτων της ημερησίας διάταξης.
Οι υπόλοιποι λογοδοτούντες Επίτροποι, ήταν ο Αντιπρόεδρος κ. Μιχάλης Γκρουνστέιν, η Γενική Γραμματέας κα Βίλλυ Πολίτη- Ζουέ και οι Κοινοτικοί Επίτροποι, κύριοι: Ανδρέας Ρούσσος, Ανδρέας Γιόσρι, Λεωνίδας Φοντριέ και Στέλιος Χαλκιάς. Δικαιολογημένη απούσα η Αντιπρόεδρος κα Χρυσάνθη Σκουφαρίδου, όπως και ο Ταμίας κ. Αντώνης Ιορδανίδης.
Πριν την έναρξη των εργασιών ο Πρόεδρος κ. Χρήστος Καβαλής ζήτησε απ τα μέλη της Κοινότητας να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή προς τιμήν των αείμνηστων συμπαροίκων τους που «έφυγαν» κατά το τελευταίο έτος.
Κατά την ομιλία του ο Πρόεδρος της Καϊρινής Κοινότητας αναφέρθηκε με σαφήνεια στις αλλαγές του Καταστατικού, καθώς και στην αναδιάρθρωση των εννέα πλέον Εφορειών.
Ακολούθως πληροφόρησε τα μέλη για τις επαφές της Διοίκησης με τον ΥΦΕΞ κ. Ανδρέα Κατσανιώτη και τον Γ.Γ.Α.Ε. και Δημόσιας Διπλωματίας κ. Γιάννη Χρυσουλάκη. Τόνισε ιδιαίτερα τις επαφές που είχαν και με την νεοεκλεγείσα Κοινοτική Επιτροπή της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας αλλά και με το Δ.Σ. του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλάδος.
Αναφέρθηκε σε όλα τα Πεπραγμένα της Διαχειριστικής Επιτροπής που αφορούσαν στο υπόλογο έτος και με μια φράση του έδωσε το στίγμα – όσον αφορά στο χρονικό διάστημα για το οποίο λογοδοτούσε η Διοίκησή της ΕΚΚ – ως εξής: «Η συγκεκριμένη διαχειριστική χρονιά μπορεί και πρέπει να χαρακτηριστεί ως η χρονιά των έργων».
Τόνισε ιδιαίτερα την ουσιαστική, συγκινητική και ανιδιοτελή προσφορά, όλων των υπευθύνων Επιτρόπων που λογοδοτούν για τις αρμόδιες Εφορείες, συγχαίροντας και ευχαριστώντας τους, για την συνεισφορά τους στο έργο και τις απαιτήσεις της Κοινότητας.
Επίσης η Διαχειριστική Επιτροπή Καΐρου δια στόματος της Γενικής Γραμματέως κας. Βίλλυ Πολίτη Ζουέ εξέφρασε τις θερμές της ευχαριστίες προς την Α.Θ.Μ. τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄ και ως Επίτιμο Πρόεδρο της Εφορείας Εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, για το πατρικό του ενδιαφέρον για την Κοινότητα και την σταθερή παρουσία του στα ζητήματα της Παροικίας και του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού.
Η Δ.Ε. εξέφρασε θερμές ευχαριστίες προς τον Εξοχώτατο Αιγύπτιο Πρόεδρο κ. ΑμπντελΦατάχ Αλ Σίσι, την Αιγυπτιακή Κυβέρνηση, την Υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Nevine Kabbaj και τα Κεντρικά Γραφεία Σωματείων του ίδιου Υπουργείου, για την συμπαράστασή τους στο έργο της Κοινότητας, καθώς και για την ασφάλεια που αισθάνονται όλοι οι Αιγυπτιώτες στην Αίγυπτο, ένεκα της παραδοσιακής φιλίας μεταξύ των δύο λαών μας.
Η κα. Πολίτη Ζουέ ευχαρίστησε τον απερχόμενο υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για τον Απόδημο Ελληνισμό κ. Ανδρέα Κατσανιώτη, καθώς και τον Γενικό Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού κ. Γιάννη Χρυσουλάκη.
Ακόμα ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μέμφιδος και Πατριαρχικό Επίτροπο Καΐρου κ. Νικόδημο, για την στήριξη στις δραστηριότητες της παροικίας καθώς και τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου κ. Δαμασκηνό.
Η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου ευχαρίστησε ιδιαίτερα και ξεχωριστά, τον απερχόμενο Αιγυπτιώτη Έλληνα Πρέσβυ κ. Νικόλαο Γαριλίδη, τον νέο Πρέσβυ κ. Νικόλαο Παπαγεωργίου, τον απερχόμενο Κύπριο Πρέσβυ κ. Όμηρο Μαυρομάτη, τη νέα Πρέσβυ κα Πόλυ Ιωάννου, την Γενική Πρόξενο της Ελλάδος κα Δέσποινα Χασιρτζόγλουγια και τον Πρόξενο της Κύπρου κ. Αριστόδημο Ασιώτη .
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στους Προέδρους και μέλη των ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Α. Βαφειάδη και του ΣΑΕ κ. Κώστα Μιχαηλίδη.
Ο κ. Καβαλής ευχαρίστησε επίσης ονομαστικά, τον κ. Χ. Παπαδόπουλο Διευθυντή του Ε.Π.Κ.Κ. , την Οικονομική Διευθύντρια κ. Κων/να Γεδεών, την ομάδα των Αρχείων με την κα Χάιδω Ζώτου, την κ. Ράνια Άττα και τον βοηθό τους κ. Γιάννη Αρβανιτάκη, τον Αρχισυντάκτη του Νέου Φωτός και της ekkairo.org κ. Βασίλη Πουλαρίκα καθώς και τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή Δρ. Άτεφ Νάχλα.
Ολοκληρώθηκαν οι ευχαριστίες, με την ιδιαίτερη αναφορά προς τον εκπρόσωπο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου στην Ελλάδα τον κ. Χρίστη Θωμαΐδη και τους κ.κ. Ελεγκτές, τους ευγενείς Δωρητές, τα Μέλη των Εφορειών και όλους εκείνους που με οποιονδήποτε τρόπο συνετέλεσαν στην εκπλήρωση των ευγενών σκοπών της Κοινότητας.
Χαιρετισμό στη συνέχεια απηύθυναν στο σώμα της Γενικής Συνέλευσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μέμφιδος Νικοδημος, ο Έλληνας Πρέσβυς κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου, η Γενική Πρόξενος κα. Δέσποινα Χασιρτζόγλου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Επιτετραμμένος της Κυπριακής Πρεσβείας κ. Ονούφριος Οικονομίδης, ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων κ. Βασίλης Ζουές, ενώ αναγνώστηκε και επιστολή προς τα μέλη της Συνέλευσης του κ. Δημήτρη Σκουφαρίδη.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, στο λόγο του ανέφερε τα εξής: «Κύριε Πρόεδρε, φίλε Χρήστο, αγαπητοί συνάδελφοι, είμαι ειλικρινά πολύ ευχαριστημένος όπως και κάθε φορά που βρίσκομαι φέτος μαζί σας και έχω την τιμή να εκπροσωπώ ως Πρόεδρος την Κοινότητα Αλεξανδρείας
Βρίσκομαι απόψε εδώ, μαζί με τους εκλεκτούς συναδέλφους μου που ήρθαμε από την Αλεξάνδρεια και θέλω να σας συγχαρώ γιατί και οι δυο πλευρές σηκώνουμε από κοινού, ένα ιδιαίτερα βαρύ τίμημα που λέγεται Ελληνική Κοινότητα.
Και γνωρίζοντας και τιμώντας την ιστορία των δύο παροικιών μας προσπαθούμε να διαφυλάξουμε και να στηρίξουμε την ιστορία και τα συμφέροντα των Παροικιών μας. Και ας είμαστε ειλικρινείς, όσοι συμμετέχουμε στις δυο Επιτροπές, την Διαχειριστική και την Κοινοτική, είμαστε ερασιτέχνες δεν είμαστε επαγγελματίες Κοινοτικοί Επίτροποι.
Και αυτό έχει θυσία, κόπο και χρόνο από την προσωπική και επαγγελματική μας ζωή, πολύτιμο χρόνο που θυσιάζουμε… αλλά τον θυσιάζουμε με μεράκι και αγάπη.
Στόχος μας είναι να προφυλάξουμε και να δώσουμε μια πνοή για το μέλλον, ίσως διαφορετική από παλαιότερα, γιατί όπως ανέφεραν και οι προλαλήσαντες, πλέον ο αριθμός των Παροίκων είναι πολύ μικρότερος. Γι αυτό και τώρα πρέπει να σκεφτούμε διαφορετικά, ώστε να προστατεύσουμε το παρόν αλλά και να δώσουμε μια προοπτική για το μέλλον.
Γιατί αυτό οφείλουμε να έχουμε ως στόχο και κυρίως αυτό είναι που πρέπει να μας ενδιαφέρει.
Σας συγχαίρω για τις πωλήσεις που θα κάνετε, είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε κι εμείς στην Αλεξάνδρεια, – άλλωστε το αναφέραμε και στην Γενική μας Συνέλευση πριν από τρεις εβδομάδες – ότι πρέπει να διαφυλάξουμε την περιουσία της Κοινότητάς μας για να μην χαθεί. Απαιτείται να απαλλαγούμε και να πουλήσουμε οτιδήποτε υπάρχει εκτός πόλεως και το οποίο δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Γιατί όπως προανέφερα – ας είμαστε ειλικρινείς – λόγω των μικρών αριθμών που έχουν οι Ελληνικές Κοινότητες, έχουμε χρέος αυτά να τα προστατεύσουμε και να κάνουμε καλές πωλήσεις, έτσι ώστε να μας δώσουν και την οικονομική άνεση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε το φιλανθρωπικό έργο που τελούμε.
Κύριε Πρόεδρε, φίλε Χρήστο, θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να σου προσφέρω ένα συλλεκτικό ενθύμιο της Κοινότητας Αλεξανδρείας που θυμίζει τα 180 χρόνια που γιορτάζουμε σήμερα».
Ο συγκινητικός λόγος του κ. Βαφειάδη καταχειροκροτήθηκε από όλους τους παρευρισκομένους στην Ελληνική Κοινότητα Καΐρου.
Και βέβαια δεν θα μπορούσε να απουσιάζει απ το βήμα του ομιλητή και ο αγαπημένος όλων Πρόεδρος της Χιακής Αδελφότητας κ. Λάμπρος Μπενοβίας ο οποίος με τον ποιητικό του λόγο ανεφέρθη στις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας την Ελληνικής Κοινότητας, ενώ στη συνέχεια απήγγειλε μια τιμητική ωδή προς τον Πρόεδρο κ. Καβαλή, που χαροποίησε άπαντες!
Με το πέρας των εργασιών ακολούθησε γεύμα στην Ελληνική Στέγη για τους επισήμους και τους καλεσμένους της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου
Στην Γενική Συνέλευση παρέστησαν πέραν τον προαναφερθέντων ο κ. Ηλίας Γαλάνης Σύμβουλος Δημόσιας Διπλωματίας, ο Πρόεδρος του Ε.Ν.Ο.Κ. κ. Γιώργος Ρεκτσίνης, η κα Βάσω Γαζή Αντιπρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Ελληνίδων Κυριών Καΐρου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Στέγης Ηλιουπόλεως κ. Ζαχαρίας Φούμελης, η Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Μαρία η Αιγυπτία» κα Ευαγγελία Θηραίου, η κα Κωνσταντίνα Γεδεών Διευθύντρια Οικονομικών του Ε.Π.Κ.Κ, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Καΐρου κ. Αντώνης Διαμαντίδης, η κα Αγγέλα Χαραλαμποπούλου Διευθύντρια του Ελληνικού Γηροκομείου Καΐρου, o Διευθυντής της Αχιλλοπουλείου Σχολής κ. Βασίλης Λάγιος, η κα. Αρλέτ Μόνσεφ Πρόεδρος του H.O.C και η πρώην Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας του Πορτ- Σαΐντ κα Σούλα Θεοχάρη.
***
Φωτογραφία: Βασίλης Πουλαρίκας Αρχισυντάκτης Νέου Φωτός Καΐρου