Blog

Καθ΄ όλη την διάρκεια της χειροτονίας του, οι βουρκωμένοι οφθαλμοί του επιβεβαίωναν την συγκινησιακή του φόρτιση. Ο Θεοφιλέστατος Εψηφισμένος Επίσκοπος Ιππώνος κ. Στέφανος, βίωνε την ύψιστη τιμή της ιερατικής του πορείας. Η αξιοσύνη του ως απότοκο της συνειδησιακής του διαμόρφωσης περί της χριστιανικής διακονίας, είχε κατακλύσει από πιστούς τον Ιερό Πατριαρχικό Ναό Αγίου Νικολάου Καΐρου.

Ο έλκων την καταγωγή του εκ Κυπαρισσίας του νομού Μεσσηνίας, με ισχυρό βιογραφικό γνώσης και προσφοράς πιστοποιούσε με τον πλέον αθόρυβο τρόπο κληρικού, το δίκαιον της παμψηφεί εκ της Ιεράς Συνόδου αναβάθμισής του, εις τον Τρίτο βαθμό της ορθόδοξης ιεροσύνης.

Εμπλουτισμένος απ΄ τις εμπειρικές ατραπούς της ποιμαντικής του πορείας και με εχέγγυα τον διαυγή βίο του απ΄ όσους σταθμούς κι αν άσκησε την ποιμαντορία του, τέθηκε ενώπιον του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.  Θεοδώρου Β΄, ταπεινός, τρεμάμενος μετά δακρύων στην εκφορά του λόγου του.

Η ομιλία του τεκμηρίωνε απ΄ τη μια, το συναισθηματικό φορτίο που είχε εναποθέσει στους ώμους του η τιμή που του απεδίδετο και από την άλλη τη γενναιότητα με την οποία πορεύτηκε στη ζωή του.

Ο ελληνικός λαός, χρησιμοποιεί πλειστάκις την παροιμιακή φράση «Άγιος στον τόπο του δεν αγιάζει» επιχειρώντας να καταδείξει την υστεροβουλία των συμπατριωτών ενός σπουδαίου ανθρώπου,  ως μια αγνώμονα στάση εις βάρος του ευεργέτη τους. Συνηθίζεται αυτό να συμβαίνει σε περιπτώσεις ουκ ολίγες.

Ο Θεοφιλέστατος Εψηφισμένος Επίσκοπος Ιππώνος κ. Στέφανος, εντάσσεται ακριβώς στην αντίθετη κατηγορία: Άγιασε στον τόπο του! Η πατρίδα του τον αποδέχθηκε πολύ πριν πατήσει τη Νειλοχώρα για να υπηρετήσει το Πατριαρχείο και την ορθοδοξία της πίστης του. Διόλου τυχαία λοιπόν, η παρουσία απ΄ τη γενέτειρά του τόσων πολλών ευγνωμονούντων προς αυτόν συμπατριωτών του, ακόμα δε περισσότερο ομογενών Ελλήνων από διάφορα μέρη του κόσμου.

Η στεντορεία τη φωνή εκφρασθείσα τιμή «Άξιος», εκ της συμπάσης ευχαριστιακής συνάξεως, αποτέλεσε  μια προδιαγεγραμμένη από πολλά έτη δικαίωση του Επισκόπου Στεφάνου.

Δια τούτο, οι βουρκωμένοι οφθαλμοί καθώς επίσης και η τρεμάμενη άρθρωση του λόγου του.

Τον ακούσαμε να αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων τα κάτωθι, με το χριστεπώνυμο πλήθος έμπλεο συναισθημάτων να ακούει  τον μελίρρυτο ποιμένα του να καταθέτει εν είδει «ομολογίας πίστεως» τον πόνο που ο κληρικός βίος του επεφύλασσε. Αλλά συνάμα  και τη λύτρωση με την οποία παρηγορήθηκε για την απόφασή του να ταξιδέψει στο «ακανθώδες» μονοπάτι της χριστιανοσύνης.

«Μακαριώτατε Πάπα και Πατριάρχα ημών 

Σεπτή των Ιεραρχών χορεία, Εξοχώτατοι Εκπρόσωποι της Ελλάδος και της Κύπρου στην Νειλοχώρα. Εντιμότατοι  Πρόεδροι της Ελληνικής Κοινότητος Καΐρου και των  Αραβοφώνων Χριστιανών. Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί και   αγαπητοί μου χριστιανοί.

Δοξάζω του Πατρός και του Υιού την δύναμιν και Πνεύματος Αγίου υμνώ την εξουσίαν, αδιαίρετον, άκτιστον Θεότητα, την βασιλεύουσαν εις αιώνα αιώνος.  

Με αυτόν τον δοξολογικό ύμνο με δίδαξε ο αείμνηστος Γέροντάς μου Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας Στέφανος ,να ξεκινώ την κάθε ημέρα της ζωής μου. 

Από την ημέρα της εκλογής μου, πάλιν και πολλάκις με τα χείλη του σώματος  πολύ περισσότερο προσπαθώ, με τα χείλη της ψυχής μου, να ψελλίζω  αυτήν την δοξολογία…]

[…Μεγάλωσα παρά τους πόδας Στεφάνου Αρχιερέως του ανεξικάκου  ευγενούς και λογιοτάτου. Από την παιδική μου ηλικία  με νουθετούσε πνευματικά και συνεχώς  με κατάρτιζε  με υπομονή και αγάπη…] 

[…Η χαρά του θα είναι διπλή, διότι ο αγαπημένος του, όπως σας αποκαλούσε, πάντα με σεβασμό, Πατριάρχης  Θεόδωρος, με  περιβάλλει με την ίδια  στοργή και  αγάπη όπως εκείνος, και ιερουργεί  το  μυστήριο της χειροτονίας μου. Πάντα θα του είμαι ευγνώμων για  όσα μου προσέφερε…]

[…Η πορεία μου στην Εκκλησία ξεκίνησε από το μικρό και άνυδρο νησάκι,  την Πρώτη  Τριφυλίας. Στην Ιερά Μονή Παναγίας της Γοργοπηγής όπου εκάρη μοναχός.  Ένα κομμάτι της καρδιάς μου πάντα θα είναι εκεί. Η Παναγία γνωρίζει τον πόνο  και τα δάκρυά μου για το μικρό περιβολάκι Της ..].

[…Στην σημερινή χαρμόσυνο ημέρα απουσιάζουν δύο μέλη της οικογενείας μου . Ο Κύριος τους κάλεσε κοντά Του, λίγο πρόωρα κατά την κατ΄ άνθρωπον αντίληψιν… Η μητέρα μου πρεσβυτέρα Ολυμπία και ο αδελφός μου Δημήτριος.  Με τα μάτια της ψυχής, τους βλέπω να είναι εδώ κοντά μου και να χαίρονται μαζί μας.

Ακούω την συχνή  ευχή της μητέρας μου. Δεν ήταν ευχή για μια γρήγορη  προαγωγή στα υψηλά αξιώματα της εκκλησίας! Σε κάθε προαγωγικό βήμα της ζωής μου, μού ευχόταν: “Χαίρομαι πολύ παιδί,  αλλά πάντα να προσέχεις στην ζωή σου  για να μην χάσεις  την πορεία σου προς την Βασιλεία των Ουρανών” .Την ευχαριστώ για τις δακρύρροες για μένα  προσευχές της.  

 Την πίκραναν πολλοί …., αλλά η υπομονή της  θεωρώ έγινε το εισιτήριό της για την αιώνια χαρά του παραδείσου. 

Ο Δημήτρης  με την αγάπη του και το τίμιο  παράδειγμα του με στήριζε σε κάθε βήμα  μου. Ένιωθα,  το αδελφός υπό αδελφού βοηθούμενος ως πόλη οχυρά. Συνεχίζω όμως να το νιώθω διότι είναι δίπλα μου ο νεότερος αδελφός μου Γεώργιος και η έντονη   υποστηρικτική αγάπη των  μελών των   οικογενειών  τους…]

Σ΄ αυτό το σημείο ο  Θεοφιλέστατος Εψηφισμένος Επίσκοπος Ιππώνος κ. Στέφανος, ευχαρίστησε όλους τους Αρχιερείς, με ειδική μνεία στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μέμφιδος κ. Νικόδημο – Πατριαρχικό Επίτροπο Καΐρου, καθώς και όλους όσοι παρευρίσκονταν απ΄ την πατρίδα του την Κυπαρισσία για να τον τιμήσουν, την Ελλάδα και άλλα μέρη του κόσμου. Κατακλείων το λόγο του τόνισε τα εξής:  

[…Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα, ενώ έπρεπε να βιώσω αυτές τις ιερές στιγμές με σιωπή  μακρηγόρησα,  και σας ζητώ συγγνώμη . 

Κατά τις  Αρχιερατικές χειροτονίες στάθηκα δίπλα σας, κρατώντας την Αρχιερατική φυλλάδα. Σας έβλεπα στα μάτια. Τα μάτια  που δάκρυζαν από συγκίνηση και πνευματική χαρά. Ένιωθα ότι μαζί με την Θεία Χάρη ματαδίδατε στους Αγίους Αρχιερείς και ένα κομμάτι της γλυκιάς Σας καρδιάς. Σας παρακαλώ δώστε και σε μένα τα ίδια δώρα. Την Θεία χάρη και ένα ελάχιστο της χρυσής καρδιάς σας,  που τους πάντας αγαπά και παρηγορεί να αγαπώ και να στηρίζω το ποίμνιο σας».

Αντιφώνησε ο Μακαριώτατος επίσης συγκινημένος τα μάλα με την ομιλία του, όπου μεταξύ πολλών άλλων εξέφρασε τα κάτωθι:

«Θεοφιλέστατε Εψηφισμένε Επίσκοπε Ιππώνος κ. Στέφανε,

Ωσάν, λοιπόν, ο Αρχιποιμήν της Εκκλησίας Κύριος να προετοίμαζε την ιερατική σου πορεία προς την Δευτερόθρονη Εκκλησία του Αγίου Αποστόλου Μάρκου, εφοδιάζοντάς σε με πλουσία διοικητική και ποιμαντική εμπειρία, μετεκλήθης το έτος 2018 υπό της Μετριότητός μας στην Πατριαρχική Καθέδρα και έδρα της καθ’  ημάς Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αλεξανδρείας, για να διακονήσεις το ελληνόφωνο ποίμνιο στην πρωτεύουσα της θεοβαδίστου Νειλοχώρας, πλησίον του αφοσιωμένου κατά πνεύμα υιού μας, Σεβασμιωτάτου  Μητροπολίτου Μέμφιδος κ. Νικοδήμου, Επιτρόπου μας στο Κάιρο.

Έκτοτε, διακονείς την ελληνική παροικία εν αγάπῃ, θυσίᾳ, ταπεινώσει καί καρτερίᾳ, επ’  ωφελεία και πνευματική προαγωγή αυτής, φέρων, ιδία ημών προαιρέσει και φιλοτιμία, και το Πατριαρχικόν οφφίκιο του Μεγάλου Εκκλησιάρχου, διαφυλάττοντας την παραδεδομένη και αμετάβλητη Λειτουργική παράδοση και τάξη, η οποία χαρακτηρίζει τους Παλαίφατους Πατριαρχικούς Θρόνους της Ανατολής.

Κατόπιν αυτής της ευλογημένης και καλλικάρπου ιερατικής διαδρομής σου, προσφιλέστατε και ηγαπημένε εν Κυρίῳ υιέ μου π. Στέφανε, σήμερα η των Αλεξανδρέων Εκκλησία σέ τιμά διά της εις Επίσκοπον χειροτονίας σου, προσφέροντάς σου τον περιλάλητον τίτλο της παλαι ποτέ διαλαμψάσης Ιεράς Επισκοπής Ιππώνος. Μίας Επισκοπής των πρωτοχριστιανικών χρόνων, κειμένης στα εδάφη του αρχαίου βερβερικού βασιλείου της Νουμιδίας, το οποίο εκτείνετο στα όρια της σημερινής Αλγερίας και τμήματος της Τυνησίας.

Η εις Επίσκοπον ἀνάδειξή σου τιμά, όχι μόνον το τίμιο πρόσωπόν σου, αλλά και τους ευλογημένους σου γονείς, τον σήμερα εδώ συλλειτουργούντα πατέρα σου, Αιδεσιμολογιώτατο π. Παναγιώτη και την ευλαβεστάτη μητέρα σου, πρεσβυτέρα Ολυμπία, δίδοντας εμπράκτως το αγλαόκαρπο παράδειγμα της ευσεβούς Ιερατικής οικογενείας, η οποία εν φόβω και νουθεσία Κυρίου ανέθρεψε τα τέκνα της, εσάς π. Στέφανε, τον αγαπητό μας Γεώργιο και τον αναπαυόμενο στην αγκάλη του Θεού μακαριστό Δημήτριο, μετά των εκλεκτών συζύγων και των χαριτωμένων παιδιών τους.

Πρόσελθε, αδελφέ ηγαπημένε και προσφιλέστατε. Είσελθε στην Χαρά του Κυρίου σου, για να λάβῃς το Πνεύμα το Άγιον, την Χάρη αυτή, η οποία θα σε εμψυχώνει, θα σε στηρίζει και θα σε καθαγιάζει ως ιστάμενον εις τύπον και τόπον Χριστού, ώστε να  εκπληρώσεις την αποστολή σου, κάνοντας πράξη την ανεπανάληπτη φράση του Αγίου προκατόχου σου, Αυγουστίνου Ιππώνος: «Αγάπα τον Θεό και κάμε ό,τι θες». Αμήν!

Της Ευχαριστιακής Συνάξεως και της εις Επίσκοπον χειροτονίας του Θεοφιλεστάτου μετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γέρων Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ, Γενικός Πατριαρχικός Επίτροπος, Ρόδου κ.Κύριλλος, Ερμουπόλεως κ. Νικόλαος, Μέμφιδος κ. Νικόδημος, Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου, Νουβίας κ. Σάββας, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης κ. Αντώνιος, Πτολεμαΐδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματεύς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας, Καρθαγένης κ. Μελέτιος, Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος, Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, Κινσάσας κ. Θεοδόσιος, οι Θεοφιλέστατοι Επαρχιούχοι Επίσκοποι Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Πρόδρομος, Μπουζουμπούρας και Μπουρούντι κ. Ισσάκ και οι Θεοφιλέστατοι Βοηθοί Επίσκοποι Κνωσσού κ. Μεθόδιος, και Κωνσταντιανής κ. Κοσμάς.

Έλαβαν μέρος ακόμη, ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης κ. Διονύσιος Χαριτάκης, Καθηγούμενος της Ι. Μονής Πσναγίας Αγκαράθου Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, οι Πανοσιολογιότατοι Πρωτοσύγκελλοι των Ι. Μητροπόλεων Ιλίου, Μέμφιδος και Παροναξίας, ο κατά σάρκαν πατέρας του χειροτονηθέντος Επισκόπου, Αιδεσιμολογιότατος Πρωτοπρεσβύτερος Π. Παναγιώτης Σουλιμιώτης, κληρικός της Ι. Μ. Τριφυλίας και άλλοι κληρικοί και μοναχοί, ελθόντες στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα προς τούτο.

Από πλευράς πολιτειακών θεσμών παρέστησαν: η  Πρέσβυς της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Κάϊρο,  κα. Πόλυ Ιωάννου, ο Γραμματεύς της Ελληνικής Πρεσβείας κ. Γεώργιος Οικονόμου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Καΐρου κ. Χρήστος Καβαλής, η  Αντιπρόεδρος της ανωτέρω Κοινότητος κα. Χρυσάνθη Σκουφαρίδου μαζί με την Γενική Γραμματέας κα. Βιλλυ Πολίτη Ζουέ και τον Ταμία κ. Αντώνη Ιορδανίδη,   ενώ την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας εκπροσώπησε ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Βασίλειος Ζουές.

Το «παρών» έδωσαν επίσης: ο ΑΚΑΜ Πλοίαρχος κ. Μιχάλης Τσιλιγκάκης,  ο κ.  Έρικ Αδάμ Μέγας Ευεργέτης του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, ο Πρώην Αρχηγός του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων Καΐρου κ. Ιωάννης Μελαχροινούδης,  η κα. Δέσποινα Τζόβα της Ελληνικής Πρεσβείας στο Κάιρο, ο κ. Γεώργιος Ζουμπουλίδης  Πρόεδρος του Ορθοδόξου Πατριαρχικού Πνευματικού Κέντρου Σούμπρας, η κα. Βάσω Γαζή Αντιπρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Ελληνίδων Κυριών Καΐρου, ο κ. Γιώργος Κοκορέλης Διευθυντής της Αμπετείου Σχολής του Καΐρου, ο Διευθυντής της Αχιλλοπουλείου Σχολής κ.  Βασίλης Λάγιος, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Στέγης Ηλιουπόλεως κ. Ζαχαρίας Φούμελης, ο κ. Σαλέμ Κασίς Πρόεδρος της Εκλησίας των Αρχαγγέλων στο Ντάχερ, η Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Σωματείου «Μαρία η Αιγυπτία» κα.  Ευαγγελία Θηραίου καθώς και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι Συλλόγων, Συνδέσμων και Σωματείων από Ελλάδα και Αίγυπτο.

Την όλη τελετή της χειροτονίας του Επισκόπου Στέφανου, κάλυψε για λογαριασμό της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και της εφημερίδας “Νέο Φως” ο Αρχισυντάκτης της, κ. Βασίλειος Πουλαρίκας

Η οικογένεια και οι πολλοί φίλοι του Επισκόπου Στεφάνου, από την Ελλάδα και άλλα μέρη του κόσμου με σεμνότητα παρευρέθησαν και ον τίμησαν όπως αρμόζει στον δικό τους Άνθρωπο και κληρικό!

Στο τέλος της εκκλησιαστικής τελετουργίας, άπαντες κατευθύνθηκαν  στο Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου, όπου εκεί ο Μακαριώτατος, προσέφερε ποιμαντική ράβδο στον χειροτονηθέντα ενώ παράλληλα τίμησε με επισκοπικό εγκόλπιο τον επίσης χειροτονημένο πριν από λίγες ημέρες Επαρχιούχο Επίσκοπο Μπουζουμπούρας – Μπορούντι κ. Ισαάκ!

Στο τέλος  ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ιππώνος Στέφανος κατά κόσμον Ιωάννης Σουλιμιώτης, παρέθεσε γεύμα επί τη ευσήμω ημέρα στους προσκεκλημένους του.

Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας συγχαίρει τον  Θεοφιλέστατο Επίσκοπο κ. Στέφανο και του εύχεται υγεία και δύναμη στο υψηλό ιερατικό του καθήκον.

Βιογραφικό Επισκόπου Στεφάνου

Φοίτησε στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών ,στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών και στην Θεολογική Σχολή Αθηνών . Έλαβε δίπλωμα master στο τομέα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας. Φοίτησε στην Σχολή Κατηχητών  της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Παρηκολούθησε μαθήματα συντηρήσεως ιερών κειμηλίων και μουσειολογίας στο τμήμα Συντηρήσεως και Διαχειρίσεως εκκλησιαστικών κειμηλίων της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών.

Μοναχός εκάρη την 19η Αυγούστου του 1994 στην Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοπηγής Νήσου Πρώτης Τριφυλίας υπό του αειμνήστου Μητροπολίτου Τριφυλίας και Ολυμπίας κυρού  Στεφάνου. Υπό του ίδιου Αρχιερέως χειροτονήθηκε Διάκονος την 18η Σεπτεμβρίου 1994  λαβών το οφφίκιο του Αρχιδιακόνου την 25η Μαρτίου 1995. Πρεσβύτερος χειροτονηθηκε την 27η Δεκεμβρίου 1997 λαβών και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου.

Διετέλεσε προϊστάμενος του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Χριστιανουπόλεως Κυπαρισσίας και από την 1ης Φεβρουαρίου 2001 Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Τριφυλίας και Ολυμπίας.

Το 2007  μετετέθη στην Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, Ελληνικού Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης. Επί τριάμιση  έτη υπηρέτησε ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος και έως το 2017 εφημέριος και ιεροκήρυκας του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σουρμένων Ελληνικού.

Επί σειρά ετών διετέλεσε εκπρόσωπος της  Μητροπόλεως  Τριφυλίας στην Πανορθόδοξο Συνδιάσκεψη επί των αιρέσεων και συμμετείχε σε πολλά άλλα συνέδρια και σεμινάρια .

Τον Ιανουάριο του 2018 προσήλθε στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής. Διετέλεσε προϊστάμενος  του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης της Ελληνικής Κοινότητος Καΐρου και εφημέριος του Πατριαρχικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου.

Τα Χριστούγεννα του 2019  έλαβε δια των τιμίων χειρών της Α.Θ.Μ. του Παπά και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. κ. Θεόδωρο το οφφίκιο του Μεγάλου Εκκλησιάρχου του Θρόνου . Επιμελήθηκε  την εκ βάθρων ανακαίνιση του Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Σουέζ .

Έλαβε  διάφορες τιμητικές διακρίσεις. Επίσης συνέγραψε μελέτες ιστορικού περιεχομένου και δημοσίευσε άρθρα κλπ. στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

Του Νικόλαου Νικηταρίδη

Προς το τέλος του Β΄π.π. και μετά από απίστευτη ταλαιπωρία και περιπέτεια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μέσω Χαλεπίου, φθάνει στο Κάιρο. Και αναφέρει σχετικά στα απομνημονεύματα του :

Βρισκόμουν σε αξιοθρήνητη κατάσταση, αδύνατος, πεινασμένος. Όσο για τα ρούχα μου, τα εσώρουχα μου, ας μη μιλάμε…Το Κάιρο, μετά την Αθήνα, τι αντίθεση ! Ο πόλεμος εδώ ήταν παντού παρών, αλλά η ζωή έπαιρνε εκείνο τον ελαφρά πυρετώδη, έντονο, κι όμως παράδοξα χαρωπό ρυθμό, που βλέπει κανείς στις κοντινές στα πεδία των μαχών πολιτείες. Καθώς προσέγγιζαν αποφασιστικές νίκες, αυτός ο ρυθμός γινόταν εντονότερος, θα μπορούσε να πει κανείς από μέρα σε μέρα. Ανέστιος, τρεμοπατώντας, απένταρος, κατευθύνθηκα στην Ελληνική Λέσχη. Στο κατώφλι με σταμάτησε ένας κλητήρας : ¨Ε, άνθρωπε ! που πάτε ;¨. ¨Μα στη λέσχη¨, ¨Δεν μπορώ να σας αφήσω ν΄ ανεβείτε¨, ¨Και γιατί ;¨, ¨Κανείς δεν γίνεται δεκτός χωρίς γραβάτα¨… Αν έλειπε μόνο αυτή ! Προσπάθησα να κουβεντιάσω, να πως ποιος είμαι. Τίποτε όμως. Ο τόνος της φωνής ανέβαινε κι από τις δύο πλευρές. Βρισκόμαστε στο κατώφλι της σκάλας. ¨Και να κάποιος που κατεβαίνει¨, λέγει ο κλητήρας στο αποκορύφωμα του σκανδάλου. Σήκωσα τα μάτια και φώναξα ¨Μπινόπουλε !¨, Αυτός τουλάχιστον μ΄ αναγνώρισε, σχεδόν αμέσως. Ο στρατηγός αυτός ήταν βουλευτής, είχαμε καθίσει πλάι στη Βουλή. Του αφηγήθηκα την οδύσσεια μου, τη στενοχώρια μου. Νομίζω όμως πως ήταν περιττό. Καθώς πηγαίναμε μαζί στον ηλιόλουστο δρόμο, έπιανα τα κλεφτά του βλέμματα : Μόρφαζε αντικρίζοντας το πρόσωπο μου, τα τριμμένα μου ρούχα, ενώ αιφνίδια ανέβαινε στο λαρύγγι μου μια ακατανίκητη επιθυμία γέλιου. Είχε καιρό να μου συμβεί κάτι τέτοιο… Ο Μπινόπουλος μου έδωσε κάπου 15 λίρες, μ΄ οδήγησε σ΄ ένα μέτριο ξενοδοχείο. Αγόρασα μια γραβάτα, κι επιπλέον, καθαρά εσώρουχα. Ηδονή ενός αληθινού πλυσίματος, ενός πραγματικού λουτρού. Συλλογιόμουν τον Οδυσσέα στο νησί των Φαιάκων, να πλένεται, ν΄ αρωματίζεται, να γίνεται ¨όμοιος με θεό¨. Ζήτησα πληροφορίες για έναν παλιό φίλο, τον Παναγιώτη Λιβανό. Ήξερα πως βρισκόταν στην Αλεξάνδρεια. Εξ αιτίας του κανόνισα να πάω εκεί. Με δέχθηκε αδελφικά, μ΄ οδήγησε στο ¨Μετροπόλ¨. Ήμουν πλούσιος, είχα εισπράξει τις 75 λίρες που έδιναν στους παλιούς βουλευτές. Πληροφορημένος από τον Λιβανό για την παρουσία του τάδε και του δείνα, προεξοφλούσα με χαρά τις συναντήσεις της επόμενης μέρας. Το κρεβάτι ήταν μαλακό, τα σεντόνια δροσερά. Τι γλυκύτητα ! Αισθανόμουν από τώρα, κάπως σαν επαναπατρισμένος. Την επόμενη μέρα το ένοιωσα περισσότερο. Πλησιάζοντας στο παράθυρο χρειάστηκε να τρίψω τα μάτια μου : Ελληνικές σημαίες κυμάτιζαν σ΄ όλη την πόλη. Γαλάζιο, άσπρο, γαλάζιο άσπρο… Όρμησα στο μπαλκόνι, ρώτησα στ΄ αγγλικά τον πρώτο περαστικό του δρόμου. Κούνησε τα χέρια, κάνοντας νόημα πως δεν με καταλάβαινε. Τότε του φώναξα ελληνικά : ¨Όλες αυτές οι σημαίες ;¨. Και κείνος με χαρούμενο το πρόσωπο : ¨Η Αθήνα ελευθερώθηκε !¨. Το γαλανόλευκο πεταλούδισμα θόλωσε τα μάτια μου. Γύρισα στο δωμάτιο κι έκλαψα…

Στις σημειώσεις του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά την επίσκεψη του ως Πρωθυπουργός στην Αίγυπτο στις 17-21/8/1957, σημειώνει τα εξής ενδιαφέροντα :

Τον Αύγουστο του 1957 επεσκέφθην κατόπιν προσκλήσεως του Νάσερ την Αίγυπτον. Αι σχέσεις της Ελλάδος με την Αίγυπτον υπήρξαν πάντοτε καλαί. Υπό το παλαιόν μεν καθεστώς, εξ αιτίας της εκεί πολυπληθούς και ευημερούσης ελληνικής παροικίας, υπό το Νασερικόν καθεστώς δε χάρις εις την στάσιν την οποίαν ετήρησεν η Ελλάς κατά την κρίσιν του Σουέζ. Πράγματι, κατά την κρίσιν εκείνην, η Ελλάς εβοήθησε την Αίγυπτον και ηθικώς και οικονομικώς. Ηρνήθη δε εν συνεχεία να μετάσχη εις την συγκληθείσα εν Λονδίνω, τον Αύγουστον του 1956, διάσκεψιν των ναυτικών χωρών. Και ηκολούθησα αυτήν την πολιτικήν, πρώτον διότι απεδοκίμαζα ειλικρινώς και εντόνως τον τρόπον με τον οποίον ενήργησαν οι Αγγλο-Γάλλοι και, δεύτερον, διότι δια της πολιτικής αυτής επροστατεύοντο οι εν Αιγύπτω Έλληνες και διευκολύνετο εις τα Ηνωμένα Έθνη η προώθησις του Κυπριακού.

Πηγές : Κωνσταντίνος Καραμανλής ¨Αρχείο : Γεγονότα και Κείμενα¨, τομ. 2, Αθήνα 2005, σ. 399 – Μωρίς Ζενεβουά ¨Η Ελλάς του Καραμανλή¨, εκδ. Σιδέρης, Αθήνα 1972, σ.σ. 125-127

Την Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024 τα μέλη και οι φίλοι του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων, παρακολούθησαν την εκδήλωση με θέμα «ΟΥΜ ΚΑΛΘΟΥΜ, ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, 49 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ». Η εκδήλωση ήταν σε συνεργασία με την Ένωση Παλαιών Προσκόπων Περιφερειακών Εφορειών Αλεξανδρείας και Καΐρου.

Ομιλήτριες ήταν τα μέλη της ΕΠΠ.Π.Ε.Α.Κ. Μαίρη Χαρίτου & Μεταξία Φιλιππάτου. Συμμετείχε με διαδικτυακό μήνυμα στα Ελληνικά ο Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Αλ Αζχαρ, στο Κάϊρο Dr Sameh Ellaboody.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης γνωρίσαμε καλύτερα την περίφημη αοιδό και την μοναδική μουσική διαδρομή της μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό και αποσπάσματα video, τα οποία επιμελήθηκε ο Τάκης Σφακιανόπουλος.

Η Ούμ Καλσούμ,το αστέρι της Ανατολής όπως την αποκαλούσαν γεννήθηκε σε χωριό της επαρχίας της Μανσούρας  στην Αίγυπτο  και απεβίωσε το 1975 στο Κάϊρο. Σε μικρή ηλικία άρχισε να τραγουδάει με την καθοδήγηση του Ιμάμη πατέρα της Ιμπραχίμ και θρησκευτικά τραγούδια.

Σε ηλικία 16 ετών μεταβαίνει στο Κάιρο και παίρνει μαθήματα μουσικής. Γίνεται γνωστή σε όλο τον Αραβικό κόσμο με μεγάλες επιτυχίες και παράσημα.  Οι αμοιβές της έφθασαν στα ύψη σε Αραβικές και  Ευρωπαϊκές χώρες όπου τραγουδούσε.  Μεταξύ των  θαυμαστών της Βασιλείς, Αρχηγοί Κρατών και όλος ο Αραβικός κόσμος.

Ο Αιγύπτιος συνθέτης Αbdel Wahab έγραψε αρκετά τραγούδια για την φωνή της και όπως γνωρίζουμε βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο Gamal Abdel Nasser μαζί με την Ούμ Καλσούμ για το έργο τους με το παράσημο της Δημοκρατίας. Σε ηλικία 50 ετών παντρεύτηκε τον Αιγύπτιο ιατρό Hassan el Sayed El Heluany  και έμεινε μαζί του μέχρι τον θάνατο της το 1975.

Η πετυχημένη εκδήλωση έκλεισε με την επίδοση αναμνηστικών διπλωμάτων στους ομιλητές από τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Κώστα Μιχαηλίδη και τον αρχηγό ΕΠΠ Π.Ε.Α.Κ. Χρήστο Ευαγγέλου.

Φωτογραφίες: Στέλιος Κυρίτσης.

Σήμερα Τετάρτη οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της Ελλάδας χτύπησαν πένθιμα 57 φορές.  Μια μακάβρια υπενθύμιση πως τα 57 θύματα του τραγικότερου ελληνικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος, των Τεμπών,  ζητούν δικαίωση.

Ένας χρόνος πέρασε από το ανείπωτο δυστύχημα και τα ερωτήματα για το τι προκάλεσε το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη παραμένουν αναπάντητα. Την ίδια ώρα, πληθαίνουν οι φωνές που κάνουν λόγο για προσπάθεια συγκάλυψης, κάτι που επιβεβαιώνει και το πόρισμα «φωτιά» του ειδικού πραγματογνώμονα Βασίλειου Κοκοτσάκη.

Σε κλίμα οδύνης και θέλοντας να τιμήσει την μνήμη των 57 νεκρών, η Εκκλησία της Ελλάδος, χτύπησε σήμερα πένθιμα τις καμπάνες 57 φορές, μία φορά για κάθε ένα θύμα που έχασε τη ζωή του στο τρένο της Hellenic Train. 

Και ενώ πληθαίνουν οι φωνές για συγκάλυψη, ήρθε στο φως η έκθεση – «φωτιά», που δείχνει ότι ο χώρος του δυστυχήματος στα Τέμπη, «μολύνθηκε» και «αλλοιώθηκε». Η έκθεση, που παραδόθηκε στις ανακριτικές αρχές της Λάρισας την Πέμπτη αποκαλύπτει το «τι έγινε» και κυρίως το «τι δεν έγινε» στη διερεύνηση της τραγωδίας.Η έκθεση είναι αποτέλεσμα του έμπειρου, τεχνικού συμβούλου του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων Δυστυχήματος Τεμπών και  άλλοτε αξιωματικού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στην Κρήτη, κ. Βασίλειου Κοκοτσάκη, που ασχολήθηκε αποκλειστικά με το θέμα της έκρηξης και της πυρκαγιάς που ακολούθησε στα δύο τρένα.

Όπως επισημαίνεταιτρία βαγόνια κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας αγνοούνται πλήρως(!), ενώ αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι το  τεχνικό πόρισμα συντάχθηκε κάτω από αντίξοες συνθήκες συλλογής στοιχείων, με την επιμονή και μόνο των οικογενειών των θυμάτων και μάλιστα με στοιχεία, δικογραφίες και υλικά, που κατόρθωσαν να συλλέξουν, στην καλύτερη περίπτωση, δύο μήνες μετά την τραγωδία έως 11 μήνες μετά από αυτήν.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι ο χώρος της σύγκρουσης «μολύνθηκε» και «αλλοιώθηκε», μετά από το «μπάζωμα» έκτασης περίπου δύο στρεμμάτων με φερτά υλικά, όπως χαλίκια και μπετόν. Κυρίως όμως το σημείο στο οποίο είχαν καταπέσει τμήματα (συντρίμμια) της επιβατικής αμαξοστοιχίας, αλλά και απόβλητα ή κατάλοιπα καύσης παρασυρμένα από τα νερά πυρόσβεσης, ίσως όμως και βιολογικό υλικό ανθρώπων, μπαζώθηκε με επιμελή και μόνιμο τρόπο, δηλαδή αφαίρεση του χώματος σε ικανό βάθος, πάχτωση του με χοντρά εμποτισμένα χαλίκια λατομείου και κάλυψη με σκυρόδεμα επίσης ικανού πάχους.

Μαμά Έρχομαι…

Ξεπέρασαν τις 750.000 οι υπογραφές στο ψήφισμα που έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο και έχει ως στόχο να κινητοποιήσει τις διαδικασίες για την κατάργηση της βουλευτής ασυλίας όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων. Το ψήφισμα ανέβασε στην πλατφόρμα change.org η πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού.

Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας και όλοι οι Αιγυπτιώτες, εκφράζουν τη βαθύτατη θλίψη τους για την απώλεια των 57 νέων ανθρώπων στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών κι εύχονται να δικαιωθούν γρήγορα τα θύματα και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι αυτής της τραγωδίας.

Πηγή: Proson.gr  – Lifo Φωτογραφία: eurokinisi – Lifo – Ναυτεμπο

Μόνο οι εθελοτυφλούντες δεν αντιλαμβάνονται την δραματική μείωση του πληθυσμού των παροικιών της πάλαι ποτέ ένδοξης ελληνικής και κυπριακής παροικίας στην Αίγυπτο. Οι παγκόσμιες συνθήκες, οι κοινωνικές ανακατατάξεις, η διευκόλυνση των μετακινήσεων, οι τεχνολογικές εξελίξεις και τα επαγγελματικά και επενδυτικά ανοίγματα των ανθρώπων όπου γης,  κατήργησαν σε μεγάλο βαθμό την σταθερότητα της μόνιμης παραμονής, αποκλειστικά στη γενέτειρα του καθενός. Πλέον οι νέες γενιές αναζητούν την τύχη τους όπου αυτή τους προσκαλεί για μια καλύτερη ζωή.

Επόμενο λοιπόν είναι, οι πολυπληθείς κοινότητες του παρελθόντος να φυλλορροούν.

Ακριβώς γι αυτό το λόγο, αξίζουν επαίνων και ιδιαίτερου σεβασμού, οι εναπομείναντες στα «στενά των Θερμοπυλών» να φυλάττουν το μακραίωνο παρελθόν τους, την ιστορική διαδρομή τους, τα ήθη και τις παραδόσεις που κόμισαν οι προγονοί τους στην  αγαπημένη τους Νειλοχώρα.

Όλα αυτά συμβολίζει η Κυπριακή Αδελφότητα Αλεξανδρείας, των ελάχιστων Κυπρίων αλλά των αξιοθαύμαστων υπερασπιστών της Παροικίας τους.

Σε μια εποχή που το κύριο μέλημα των απανταχού κοινωνιών είναι η ικανοποίηση των βασικών αναγκών των μελών τους, οι Κύπριοι της ιστορικής πόλης δίνουν τον ιερό αγώνα της παροικιακής τους ύπαρξης.

Τιμούν τα περασμένα, διατηρούν τα κεκτημένα και θέτουν τα εχέγγυα για την συνέχειά τους, εν είδει ισχυρής παρακαταθήκης  απέναντι στο αβέβαιο μέλλον.  

Την Κυριακή 25^ης Φεβρουαρίου ο Χρόνος κατέγραψε στις άφθαρτες περγαμηνές του, την ομοφωνία των Μελών της Κυπριακής Αδελφότητας κατά την Τακτική Γενική τους Συνέλευση.

Λίγοι αριθμητικά, αλλά με πολλαπλό εκτόπισμα και μέγεθος οι παρόντες, δήλωσαν την αγάπη τους και την αγωνιώδη προσπάθειά τους να μην παραδώσουν «τα όπλα» στην αδιαφορία των καιρών και την απάθεια της σύγχρονης ζωής.

Η Πρόεδρος κα. Μαρία Φορμόζη διάβασε τα  Πεπραγμένα του υπόλογου έτους, παρουσία του Αντιπροέδρου κ. Αλέξανδρου Σωτηρίου, της Γενικής Γραμματέως κας. Μαρίας Παυλίδου, του Οικονομικού Επόπτη κ. Ιωάνη Παπαδόπουλου και του Μέλους του Διοηκητικού Συμβουλίοτ κ. Πέτρου Λούτση.

Στο πάνελ επίσημος και τιμώμενος προσκεκλημένος,  ο Εκπρόσωπος της Πρεσβείας και επικεφαλής του Γενικού Προξενείου της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αίγυπτο κ. Άριστος Ασιώτης.

Την Γενική Συνέλευση ευλόγησε ο Αιδεσιμολογιότατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Πάνος Γαζής, ο οποίος μετέφερε και τις ευχές του Μακαριωτάτου. Τόνισε παράλληλα με ιδιαίτερη συγκίνηση ότι σε λίγους μήνες θα βρίσκεται στην μαρτυρική Μεγαλόνησο, [καθότι η εκπαιδευτικός σύζυγός του έλκει την καταγωγή της από την Κύπρο], για να υπηρετήσει τόσο ως εκπαιδευτικός όσο και ως κληρικός τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.

Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέα Βαφειάδη, ο οποίος ανεφέρθη στην άριστη σχέση των δύο Κοινοτήτων, την εξαιρετική μεταξύ τους συνεργασία όπου και όποτε αυτή απαιτήθηκε και στην ανάγκη να διατηρήσουν οι δύο παροικίες τα ήθη τους, τα έθιμά τους με σεβασμό στην ιστορία τους.

Ο τιμώμενος κ. Άριστος Ασιώτης μίλησε από καρδιάς αναφερόμενος στον αγώνα των Κυπρίων να μην ξεχάσουν το παρελθόν τους, την τραγωδία που επέφερε η επί μισό και πλέον αιώνα τουρκική κατοχή, ενώ με ευγένεια και αλληλέγγυο αίσθημα ευθύνης δήλωσε πως είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο το τηλέφωνό του είναι ανοιχτό στη διάθεση των Κυπρίων αδελφών του.

Η Πρόεδρος κα. Μαρία Φορμόζη στην εισαγωγική ομιλία της εκτός των διαδικαστικών θεμάτων, εξέφρασε ευχαριστίες προς όλους όσοι στήριξαν  την Κυπριακή Αδελφότητα, όπως την Ελληνική Κοινότητα που εκπροσωπείτο από τον Πρόεδρό της κ. Ανδρέα Βαφειάδη και την Πρόεδρο του ΕΝΟΑ και Πτολεμαίου Α΄ κα. Αλίκη Θλιβίτου που ήταν παρούσα.

Να σημειωθεί ότι ο κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, ο κ. Ανδρέας Βαφειάδης και η κα. Μαρία Παυλίδου, έχουν διατελέσει και οι τρεις κατά το παρελθόν Κοινοτικοί Επίτροποι της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, συνεισφέροντας από κοινού για την επίλυση ζωτικών θεμάτων της Παροικίας των Αιγυπτιωτών Ελλήνων.

Ο Ορκωτός Λογιστής κ. Μάγκεντ Νόσχυ Άουαντ διάβασε τον ισολογισμό ο οποίος ψηφίσθηκε ομοφώνως και με την πλήρη αποδοχή του έργου της Κυπριακής Αδελφότητας η Τακτική Γενική Συνέλευση ολοκληρώθηκε.

Ακολούθησε κέρασμα με καφέ και αναψυκτικά, όπου εκεί οι παριστάμενοι επικοινώνησαν μεταξύ τους σε θερμό κλίμα συζητώντας για θέματα της Παροικίας και της επικαιρότητας.

Το San Giovanni αποτέλεσε τον τελευταίο σταθμό και «Πράξη» της ημέρας, έτσι ώστε η συνέχεια της επιτυχημένης Συνέλευσης των Κυπρίων αδελφών μας  να ολοκληρωθεί με την ουρανίσκεια απόλαυση του καθιερωμένου ετήσιου γεύματος!

Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, συγχαίρει την Κυπριακή Αδελφότητα Αλεξανδρείας για τις άψογες διαδικασίες της Συνέλευσης και της εύχεται καλή συνέχεια στον σημαντικό ρόλο που υπηρετεί, αυτόν της προάσπισης της ιστορίας, της παράδοσης και κυρίως των συμφερόντων της!

Μήνυμα της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΣ προς τους Έλληνες του εξωτερικού για την επιστολική ψήφο: Ευκαιρία να συνδιαμορφώσουμε, όλοι μαζί, το παρόν και το μέλλον της χώρας μας

***

Επιστολή προς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, προκειμένου να τους ενημερώσουν για τη θεσμοθέτηση της επιστολικής ψήφου, απέστειλαν η Υπουργός Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως και ο αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος.

Στην επιστολή γίνεται αναφορά στην άρση όλων των νομικών περιορισμών στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των Ελλήνων πολιτών από το εξωτερικό που ψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία από την Βουλή το περασμένο καλοκαίρι και εν συνεχεία η Υπουργός και ο αναπληρωτής Υπουργός σημειώνουν: «Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμάς να σας ενημερώσουμε ότι μόλις νομοθετήθηκε και το επόμενο σημαντικότατο βήμα από τη Βουλή των Ελλήνων: θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας η επιστολική ψήφος για τους εκλογείς εντός και εκτός επικρατείας σε ευρωεκλογές και εθνικά δημοψηφίσματα. Αποδείξαμε, έτσι, για ακόμη μία φορά ότι οι δεσμοί που συνδέουν την μητέρα Πατρίδα με τους απόδημους Έλληνες είναι άρρηκτοι – και ότι θέλουμε να τους ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο».

«Θα μπορείτε να ασκήσετε το εκλογικό σας δικαίωμα από το σπίτι σας, οπουδήποτε στον κόσμο, με την εγγραφή σας στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Υπουργείου Εσωτερικών epistoliki.ypes.gov.gr, στην οποία μπορείτε να συνδεθείτε με κωδικούς TaxisNet ή, εναλλακτικά, με συνδυασμό των στοιχείων του εν ισχύ ελληνικού διαβατηρίου σας και του δελτίου αστυνομικής ταυτότητας ή του αριθμού δημοτολογίου σας, ή μέσω των προξενικών αρχών της Ελλάδας στο εξωτερικό, χωρίς καμία περαιτέρω προϋπόθεση», αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην επιστολή και υπογραμμίζεται ότι το μέτρο θα ισχύσει ήδη από τις ερχόμενες ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου του 2024.

«Με αυτή τη μεταρρύθμιση ενισχύουμε τα θεσμικά εργαλεία για την απρόσκοπτη συμμετοχή όλων στις εκλογές, ιδιαίτερα των συμπολιτών μας που βρίσκονται εκτός Ελλάδας. Πλέον θα μπορείτε να ασκείτε το βασικό αυτό συνταγματικό σας δικαίωμα με ευκολία, χωρίς προϋποθέσεις. Πενήντα χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προχωρά σε ένα μέτρο το οποίο διευρύνει και βαθαίνει τη Δημοκρατία μας», αναφέρουν στην επιστολή η Υπουργός Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως και ο Αναπληρωτής Υπουργός Θοδωρής Λιβάνιος και καταλήγουν: «Σας ζητούμε να μεταφέρετε το μήνυμα σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα στον τόπο όπου ζείτε και δραστηριοποιείστε για την ιστορική αυτή αλλαγή και ευκαιρία να συνδιαμορφώσουμε, όλοι μαζί, το παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Σας ευχαριστούμε προκαταβολικά».

Ολόκληρο το περιεχόμενο της  Επιστολής

Αγαπητές και αγαπητοί συμπατριώτες μας ανά τον κόσμο,

Το περασμένο καλοκαίρι είχαμε τη μεγάλη χαρά και τιμή να σας ενημερώσουμε για την κατάργηση όλων των νομικών περιορισμών στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των Ελλήνων πολιτών από το εξωτερικό (δηλαδή την κατάργηση των προϋποθέσεων προηγούμενης διαμονής και υποβολής φορολογικής δήλωσης στην Ελλάδα). Με αυξημένη πλειοψηφία 208 βουλευτών, η Βουλή των Ελλήνων έστειλε τότε ένα ηχηρό μήνυμα προς τον απανταχού Ελληνισμό. Ωστόσο, ορισμένα πρακτικά εμπόδια παρέμεναν. Πολίτες που κατοικούν μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα, για παράδειγμα, χρειαζόταν να ταξιδέψουν προκειμένου να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, δαπανώντας χρόνο και χρήματα.

Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμάς να σας ενημερώσουμε ότι μόλις νομοθετήθηκε και το επόμενο σημαντικότατο βήμα από τη Βουλή των Ελλήνων: θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας η επιστολική ψήφος για τους εκλογείς εντός και εκτός επικρατείας σε ευρωεκλογές και εθνικά δημοψηφίσματα. Αποδείξαμε, έτσι, για ακόμη μία φορά ότι οι δεσμοί που συνδέουν την μητέρα Πατρίδα με τους απόδημους Έλληνες είναι άρρηκτοι – και ότι θέλουμε να τους ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο.

Το μέτρο αυτό θα ισχύσει ήδη από τις ερχόμενες ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024. Θα μπορείτε να ασκήσετε το εκλογικό σας δικαίωμα από το σπίτι σας, οπουδήποτε στον κόσμο, με την εγγραφή σας στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Υπουργείου Εσωτερικών epistoliki.ypes.gov.gr, στην οποία μπορείτε να συνδεθείτε με κωδικούς TaxisNet ή, εναλλακτικά, με συνδυασμό των στοιχείων του εν ισχύ ελληνικού διαβατηρίου σας και του δελτίου αστυνομικής ταυτότητας ή του αριθμού δημοτολογίου σας, ή μέσω των προξενικών αρχών της Ελλάδας στο εξωτερικό, χωρίς καμία περαιτέρω προϋπόθεση. Για περαιτέρω πληροφορίες, παρακαλούμε δείτε τον σύνδεσμο www.ypes.gr/ekloges/ekloges–gia–to–europaiko–koinoboulio/epistoliki–psifos.

Με αυτή τη μεταρρύθμιση ενισχύουμε τα θεσμικά εργαλεία για την απρόσκοπτη συμμετοχή όλων στις εκλογές, ιδιαίτερα των συμπολιτών μας που βρίσκονται εκτός Ελλάδας. Πλέον θα μπορείτε να ασκείτε το βασικό αυτό συνταγματικό σας δικαίωμα με ευκολία, χωρίς προϋποθέσεις. Πενήντα χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη προχωρά σε ένα μέτρο το οποίο διευρύνει και βαθαίνει τη Δημοκρατία μας.

Σας ζητούμε να μεταφέρετε το μήνυμα σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα στον τόπο όπου ζείτε και δραστηριοποιείστε για την ιστορική αυτή αλλαγή και ευκαιρία να συνδιαμορφώσουμε, όλοι μαζί, το παρόν και το μέλλον της χώρας μας.

Σας ευχαριστούμε προκαταβολικά.

***

Σημείωση: Η ανωτέρω Επιστολή περιήλθε στην Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας… και κατ΄επέκτασιν ενημερωθήκαμε περί αυτής… απ΄ το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια.

Με ιδιαίτερο ανδιαφέρον τα Αιγυπτιακά Μέσα Ενημέρωσης παρουσίασαν την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας που εορτάσθηκε στην Αλεξάνδρεια στην Αίθουσα Ιουλίας Σαλβάγου υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια και της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, με τη συμμετοχή της Πατριαρχικής Σχολής «Άγιος Αθανάσιος» του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού Αλεξανδρείας και των Ελληνικών Σχολείων Αλεξανδρείας και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!

Παραθέτουμε ορισμένα από τα αιγυπτιακά sites:

https://www.alexgate.com/alexnews/5018061.html#gsc.tab=0

https://www.shorouknews.com/mobile/news/view.aspx?cdate=23022024&id=6a91f03a-3290-4fca-95b5-1ebc2c43e8e4

https://el-yom.com/news/archives/1021740

https://www.maspero.eg/art-and-culture/2024/02/22/759372/%D8%A7%D8%AD%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%84%D9%8A%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%8A-%D9%84%D9%84%D8%BA%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9-%D8%A8%D9%85%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D9%83%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AA%D8%AD%D9%81-%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A

https://www.almkal.com/%d8%a7%d8%ad%d8%aa%d9%81%d8%a7%d9%84%d9%8a%d8%a9-%d8%a7%d9%84%d9%8a%d9%88%d9%85-%d8%a7%d9%84%d8%b9%d8%a7%d9%84%d9%85%d9%8a-%d9%84%d9%84%d8%ba%d8%a9-%d8%a7%d9%84%d9%8a%d9%88%d9%86%d8%a7%d9%86%d9%8a/

https://nabd.com/s/133219828-8e5e40/%D8%A7%D8%AD%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%84%D9%8A%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%85-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%8A-%D9%84%D9%84%D8%BA%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%8A%D8%A9-%D8%A8%D9%85%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D9%83%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AA%D8%AD%D9%81-%D8%A7%D9%84%D9%8A%D9%88%D9%86%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A

Άραγε υπάρχει ωραιότερη «καλημέρα» απ ΄την «εισβολή» οκτώ χαμογελαστών μπομπίρων στα Γραφεία της Ελληνικής Κοινότητας;

Ποιο πρόβλημα και να σ΄ απασχολεί δεν θα εξαφανιστεί δια μαγείας, καθώς με νηπιακή κομπορρημοσύνη οι «φίρμες» του Νηπιαγωγείου εξωτερικεύονται ομοφώνως: «Είμαστε οι Έλληνες»;

Μέσα στις στολές τους αισθάνονται αρχαιοελληνικές φιγούρες ασχέτως αν αγνοούν προς το παρόν τον Περικλή, τον Αισχύλο ή τον Θουκυδίδη. Αργότερα στο Αβερώφειο θα επιμορφωθούν ως επιτάσσουν οι εγκύκλιες σπουδές τους.

Τώρα όμως δεν είναι ώρα για ιστορία και μαθηματικά. Η ηλικία απαιτεί παιχνίδι, κοινωνικοποίηση, σεβασμό προς τρίτους και σταδιακή εκμάθηση της γλώσσας  αρχίζοντας από το ένα κι ένα κάνουν δύο.

Όταν τα χρόνια περάσουν, οι μπόμπιρες αυτοί ίσως να μη θυμούνται πότε πρωτόμαθαν το Λο και Λα… κάνει Λόλα,  αλλά θα θυμούνται πως η Διευθύντριά τους κα. Λένα Βοστάνη τους συνόδεψε «ντυμένους Έλληνες», επί της ενάρξεως του Τριωδίου να «αισθανθούν ελληνικά».

Κι αυτοί κατέλαβαν τον καναπέ στο γραφείο του Διευθυντή κ. Γεωργίου Μπούλου, άνοιξαν διάπλατα το στόμα και τα γέλια τους απλώθηκαν σε όλο το κτήριο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Ουδείς πλην του Θεού γνωρίζει τη μοίρα του καθενός μας, επομένως και των νηπίων της Κοινότητάς μας.

Το σίγουρο όμως είναι ένα… και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

Δίχως αυτά τα παιδιά, δεν υπάρχει διόλου μέλλον.

Οπότε εξ ορισμού και εκ πεποιθήσεως – σήμερα που υποδεχθήκαμε το Μέλλον μας ως Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας – όποια εκκρεμότητα, πρόβλημα ή γραφειοκρατική υποχρέωση απασχολεί  το μυαλό μας, όλως τυχαίως υποσκελίσθηκε απ΄ το ισχυρό εκτόπισμα της αθωότητας!

Γιατί αν κοιτάξουμε προσεκτικά τα βλέμματα των μικρών ψυχών, θα δούμε να αντανακλούν στον καθρέφτη της Μνήμης και της Συνείδησης, οι παιδικές μας φάτσες.

Αυτές που ώρες ώρες τις λησμονούμε στο όνομα μιας υπέρμετρης κενοδοξίας.

Και μόνο γι αυτή την υπενθύμιση σας ευχαριστούμε παιδιά και Δ/ντρια του Νηπιαγωγείου μας!!!

Η βιβλική μορφή του, η καθαρή ματιά του, η σεμνή όψη του και η βιωματική σχέση του με τον μοναχισμό,  τον κατέστησαν έναν από τους πλέον αγαπητούς και συμπαθείς κληρικούς της Πατριαρχικής Αυλής. Είναι ο άνθρωπος πρωτίστως και μετά ο ιερωμένος για τον οποίο ο Μακαριώτατος ομιλούσε γι αυτόν συγκινημένος κατά την χειροτόνησή του. Ισαάκ Τσαπόγλου το όνομά του και είναι χαραγμένο στις καρδιές όλων των Αιγυπτιωτών που τον γνώρισαν, τον έζησαν και τον αγάπησαν ως το διαμάντι του Πατριαρχείου. Ενός ακάματου εργάτη της Χριστιανοσύνης στην οποία αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι.

Την Κυριακή 25^η Φεβρουαρίου η Ιερά Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, φωτοβολούσε απ΄ την πνευματικότητα που διέπνεε τους πιστούς της αλεξανδρινής παροικίας. Το επίθετο «Άξιος» προϋπήρχε ως λέξη εντός της έμψυχης υποστάσεως του καθενός, πριν την αναφωνήσει ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄ εκ της Ιεράς Πύλης.

Ο Εψηφισμένος  Επίσκοπος κ. Ισαάκ μέχρι εκείνη τη στιγμή και στο εξής Επαρχιούχος Επίσκοπος Μπουρούντι εδρεύων στην  πρωτεύουσα Μπουζουμπούρα, χειροτονείτο με επιθυμία του Μακαριωτάτου και απόφαση της προσφάτου Ιεράς Συνόδου, εν μέσω εκπεφρασμένης καθολικής αποδοχής, του χριστεπώνυμου ποιμνίου περί της Αξιοσύνης του στην Ιερά Μονή του Οσίου Σάββα.

Έχει ιδιαίτερη σημασία να αναφερθούμε στο βιογραφικό της προσωπικότητας του Επισκόπου Ισαάκ: Γεννήθηκε το 1967 στον Καλόν Αγρό Νομού Δράμας. Εν πρώτοις τελείωσε την Δημοτική Εκπαίδευση στη γενέτειρά του  και το 2^ο και 6^ο Γυμνάσιο στη Δράμα. Διετέλεσε μέλος της Φιλαρμονικής του Μουσικοδραματικού Συλλόγου «Απόλλων» Καλού Αγρού Δράμας. Είναι απόφοιτος του Εκκλησιαστικού Λυκείου Νέας Καρβάλης Καβάλας και του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το  1985 προσήχθη ως Δόκιμος Μοναχός, στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Πέντε Βρύσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά και το 1986 εκάρη Μοναχός από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Λαγκαδά κ. Σπυρίδωνα. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1990 και πρεσβύτερος το 1994, λαμβάνοντας και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Λαγκαδά κ. Σπυρίδωνα και τον Μητροπολίτη Μιλήτου κ. Απόστολο.

Διετέλεσε Αρχιερατικός Επίτροπος Λαγκαδικίων, υπεύθυνος επί του κτηριακού συγκροτήματος του Εκκλησιαστικού Γηροκομείου, Ορφανοτροφείου και Οικοτροφείου της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά. Από το 1995 έως και το 2013 εξυπηρέτησε εφημεριακά την Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Λυδία» στην Ασπροβάλτα, πλησίον του Μακαριστού Αρχιμ. Θεοφίλου Ζησοπούλου.  Εκ περιτροπής κατά τα έτη 2003-2007 εξυπηρέτησε την Θεολογική Σχολή και Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος της νήσου Χάλκης, επί Ηγουμενίας του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Μοσχονησίων, νυν Δέρκων κ. Αποστόλου και την Ιερά Μητρόπολη Πριγκηπονήσσων Κωνσταντινουπόλεως, επί Αρχιερατείας του Μακαριστού Μητροπολίτου Πριγκηπονήσων κ. Ιακώβου. Το 1995 διορίσθηκε Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά, εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Το 2010 ενθρονίσθηκε Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Πέντε Βρύσεων Λαγκαδά από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννη, η οποία ανακαινίσθηκε και νομιμοποιήθηκε εδαφικά και κτηριακά. Το 2016 ενθρονίσθηκε Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Αγίου Δημητρίου «Βαλέτσικο» της ιστορικής κωμοπόλεως Τσαριτσάνης, η οποία αναγεννήθηκε εκ των ερειπίων της και  αναστηλώθηκε εκ βάθρων. Το 2017 από την Α.Θ.Μ. Πάπα Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β΄, εστάλη στην Μποτσουάνα  και στο Free State της Νοτίου Αφρικής, κατόπιν εισηγήσεως του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου κ. Γενναδίου,  για την εξυπηρέτηση των λειτουργικών και πνευματικών αναγκών των Ελληνικών Ορθοδόξων παροικιών. Το 2017 από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη  κ.κ. Βαρθολομαίο, έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου. Το 2018 από την Α.Θ.Μ. Πάπα Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β΄, έλαβε το οφίκιο του Μεγάλου Εκκλησιάρχου του Θρόνου και ενθρονίσθηκε Δικαίος στους Αγίους Αναργύρους Κύρου και Ιωάννου της πόλεως Αμπουκύρ (αρχαία Κάνωπος).  

Το 2020 από την Α.Θ.Μ. Πάπα Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρο Β΄, έλαβε το οφίκιο του Σχολάρχου της Πατριαρχικής Σχολής «Αθανάσιος ο Μέγας» του Θρόνου. Το 2023 γίνεται δεκτός υπό του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου, διορισθέντος υπ’ αυτού ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως, εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Έχει γράψει τα εξής βιβλία:  «Ηγάπησα, Κύριε, ευπρέπειαν οίκου σου»,  «Η ζωή της Θεοτόκου»,  «Οι λόγοι της Θεοτόκου», «Προφητείες για την Θεοτόκο», «Χαίρε λαμπρόν της χάριτος γνώρισμα», «Ο Σταυρός του Κυρίου και το σύμβολο του Σταυρού», «Λόγοι Πνευματικοί». Επιμελήθηκε την έκδοση των ομιλιών του Μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά κ. Σπυρίδωνος, «Ιερουργία του λόγου», τόμοι Α΄ – Β΄ και Γ΄. Επιμελήθηκε την έκδοση των Αρχαιοπρεπών Θείων Λειτουργιών του Αλεξανδρινού Λειτουργικού τύπου (υπό έκδοση).  Επιμελήθηκε τις καθημερινές Ιερές Ακολουθίες του Όρθρου και του Εσπερινού για τις ανάγκες του Τηλεοπτικού Εκκλησιαστικού Σταθμού «4Ε» και του Ραδιοφωνικού Σταθμού «Λυδία η Φιλιππησία».

Από το 1990 μέχρι το 1995 για τις Κατηχητικές ομάδες της εποπτείας του εξέδιδε το μηνιαίο φυλλάδιο «Νεανική Πνοή». Από το 1999 μέχρι το 2009 εξέδιδε το μηνιαίο φυλλάδιο «Μαθητεύσατε».   Αρθρογράφησε στο Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό «Λυδία», στο Ενοριακό Περιοδικό Αγίου Γεωργίου Σοχού «Μυρωμένα Περιστέρια», όπως συνέγραψε και πλείστα επίκαιρα άρθρα και ομιλίες υπέρ τρίτων. Επί τριετίας συνέγραφε τα Κυριακάτικα Κηρύγματα για τις Ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως Ελασσώνος, τα οποία δημοσιεύονταν και στον τοπικό Τύπο της Ελασσόνας «Αναγνώστης» και «Έκδοση».

Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, ο Επαρχιούχος Επίσκοπος πλέον Μπουρούντι, δεν είναι απλώς μια καταγεγραμμένη ιερατική ύπαρξη στα εκκλησιαστικά κιτάπια της Ορθοδοξίας, αλλά μια σημαίνουσα ευλογημένη προσωπικότητα που υπηρετεί τον Θεό αφιερωμένος εις Αυτόν δια ολάκερης της υποστάσεώς του.

Ο λόγος του προς τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, φορτισμένος συγκινησιακά, πιστοποίησε περί της εσώτερης καθαρότητας και σεμνότητας του υπαρκτικού του κόσμου! Ας τον διαβάσουμε λοιπόν:

Μακαριώτατε, Πάπα και Πατριάρχα, της Μεγάλης πόλεως Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής.

Σεβασμία των Ιεραρχών χορεία,

Σεβαστοί Πατέρες,

Αγαπητοί αδελφοί.

Δόξα, ευχαριστία και τιμή αναπέμπω στον Τριαδικό Θεό, για την σημερινή ημέρα της δικής μου Πεντηκοστής.

Με αξιώνει ο Θεός να λάβω τον τρίτο βαθμό της ιεροσύνης από τα χέρια του σεπτού Προκαθημένου μας, τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. κ. Θεόδωρο Β΄.

Μία μεγάλη τιμή προς την αναξιότητά μου, που ο Θεός γνωρίζει καλλίτερα τους λόγους της επιλογής αυτής.

Το μόνο που μπορώ να προσφέρω είναι αυτό το οποίο οι ανάγκες και οι συγκυρίες των καιρών απαιτούν.

Ξεκινώντας από τη Λειτουργική ζωή και καταλήγοντας στην κοινωνική προσφορά για την κάθε εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο.

Ακούγοντας και διαβάζοντας χειροτονητήριους λόγους, προηγούμενων αδελφών Αρχιερέων, διαπίστωσα ότι δεν μπορώ να πω τίποτε παραπάνω από αυτούς. Στο τέλος θα κατέληγα ή να τους αντιγράψω ή να περιαυτολογήσω ή να υπερβάλλω προβάλλοντας περίσσιες γνώσεις. 

Να μιλήσω για το Μεγάλο Αυτό Μυστήριο της Πεντηκοστής, όπου το Πανάγιο Πνεύμα, κατέστησε τους αγράμματους μαθητές, σε Αποστόλους «πλήρης χάριτος, πνεύματος και σοφίας;» Μίλησε ο ίδιος ο Θεός.

Να μιλήσω για τις περιοδείες των Αποστόλων, οι οποίοι ως πρώτοι Ιεραπόστολοι έσπειραν το Λόγο του Θεού, βαδίζοντας τώρα εμείς επί τα «ίχνη των ποδών» τους, με όλα τα μέσα και τις ευκολίες που μας δίνονται; Τα κατέγραψαν οι ίδιοι στις Επιστολές τους.

Να μιλήσω για τους Αποστολικούς Πατέρες, οι οποίοι διαμόρφωσαν και οργάνωσαν αυτόν τον θεσμό της Εκκλησίας; Το αποδεικνύει η παρουσία της Εκκλησίας δύο χιλιάδες τώρα χρόνια.

Να μιλήσω για τους Θεοφόρους Πατέρες, οι οποίοι δογμάτισαν και στερέωσαν τη πίστη μας; τι το καλλίτερο από το να εμβαθύνουμε στα θεόπνευστα συγγράμματά τους.

Να μιλήσω για τους πρώτους Μάρτυρες και Νεομάρτυρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι με το αίμα τους πότισαν το γεώργιο του Θεού, και αποτελούν παράδειγμα ομολογίας πίστεως; Αρκεί να διαβάσουμε το συναξάριο για να κατανοήσουμε πως κρατήθηκε η πίστις εν μέσω δοκιμασιών.

Να μιλήσω για τους Οσίους πατέρες που εγκατέλειψαν τον κόσμο, προσευχόμενοι για τον κόσμο; Ας δούμε γύρω μας τη παρουσία τόσων Ιερών Μονών, που βρίσκουν ανάπαυση κουρασμένες και ταλαιπωρημένες ψυχές.

Μπροστά σε όλους αυτούς που με το πέρασμά τους, Αγίαζαν κάθε τόπο όπου βάδιζαν και εργάστηκαν για την ποίμνη τους ως καλοί Ποιμένες, δούλεψαν στον αμπελώνα του Κυρίου ως καλοί εργάτες, πολέμησαν στην αρένα της ζωής ως καλοί στρατιώτες, και αυτούς που αναδείχτηκαν πρότυπα  πνευματικής ζωής με την προσευχή, την άσκηση και την ταπείνωση, απ’ όλους Αυτούς ζητώ μόνο τις μεσιτείες προς τον φιλάνθρωπο Θεό, και τους παρακαλώ να κατευθύνουν το υπόλοιπο της επίγειας ζωής μου, στον τόπο όπου βρίσκονται και αναπαύονται.

Να μιλήσω για τους πατέρες και τους ανθρώπους, οι οποίοι με ευεργέτησαν σε όλα τα πνευματικά στάδια της ζωής μου;

Είναι πολλοί, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί Μακαριότατε. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως εργάστηκα με ευσυνειδησία, σε όποιο τόπο και διακονία μου ανέθεσε η Εκκλησία, χωρίς ποτέ να επιδιώξω την ανθρώπινη δόξα και τιμή, δημιουργώντας οπαδούς, σε μια εποχή όπου ο καθένας επιδιώκει να αυτοπροβάλλεται ναρκισσιστικά, αυτοπροσδιοριζόμενος ως μέγας γέροντας.

Αναπόσπαστο κομμάτι της Λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας μας είναι η ευχαριστία. Όλα τα Μυστήρια και οι Ιερές Ακολουθίες που απευθύνονται προς τον φιλάνθρωπο Θεό, επεκτείνονται και στους ευεργέτες μας μέσα από την προσευχητική σύναξη των πιστών. Έτσι η τιμή και η ευχαριστία σε κάποια πρόσωπα, καθαγιάζεται και επικυρώνεται, ενώπιον του σώματος της Εκκλησίας.

Οι δικοί μου άνθρωποι, οι γονείς μου Ιωάννης και Αναστασία, που μαζί με τα αδέλφια μου, μας έμαθαν να είμαστε πάντα ενωμένοι ως οικογένεια, ειλικρινείς, εργατικοί, να βοηθούμε τους συνανθρώπους μας και να σεβόμαστε τον Θεό, οι οποίοι υποβλήθηκαν στον μεγάλο κόπο να ταξιδέψουν εδώ στην πόλη των Αλεξανδρέων, μαζί με την αδελφή μου και τα ανίψια μου.

Ο μόνος άνθρωπος, μετά την οικογένειά μου, ο οποίος με αναγέννησε πνευματικά, είναι ο γέροντάς μου Μακαριστός Μητροπολίτης Λαγκαδά κυρός Σπυρίδων, ο οποίος από τους ουρανούς πιστεύω να χαίρετε για την ημέρα της δικής μου Πεντηκοστής, όπου κοντά του και από την ζωή του, έμαθα τι θα πει ταπεινός άνθρωπος, προσευχόμενος άνθρωπος, απλός άνθρωπος, γνήσιος και καθαρός στο λόγο και στα έργα άνθρωπος.

Τώρα Μακαριότατε έχω εσάς. Εσάς που κατέχεται το ανώτερο αξίωμα στο δεύτερο θρόνο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τον Ιεραπόστολο Πατριάρχη της αγάπης, τον Πατριάρχη της προσευχής, τον Πατριάρχη της υπομονής, τον ταπεινό και ελεήμονα, τον Ποιμένα τον καλό που δεν ξεχωρίζει το ποίμνιό του και το γνωρίζει κατ’ όνομα. Μπορεί να άργησα να ανταποκριθώ στο κάλεσμά σας, αλλά τώρα θέτω τις δυνάμεις μου ενώπιόν σας και εσείς πλέον έχετε το λόγο περί εμού.

Επιτρέψτε μου, να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγο, ο οποίος με περιέθαλψε πνευματικά.

Είμαι ευγνώμων στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Άγιο Σερρών κ. Θεολόγο και δεν μπορώ με λόγια να εκφράσω την μεγάλη του πραγματικά ευεργεσία προς την ταπεινότητά μου. Τον έχω πάντα στις προσευχές μου και ο Θεός να του χαρίζει υγεία και μακροημέρευση. Μπορεί  να απουσιάζει, λόγω αναλυμένων υποχρεώσεων, αλλά πιστεύω πως πνευματικά συμμετέχει στη δική μου Πεντηκοστή και χαίρετε πραγματικά που προάγεται ένας εκ των κληρικών της Μητροπόλεώς του.

Μεγάλη βοήθεια κατά την εδώ παραμονή μου, είναι η συνεργασία μου με τούς ανθρώπους αυτής της ευλογημένης αυλής του Θρόνου. Να αναφερθώ πρώτα σε όλους όσους κοπιάζουν με αφοσίωση, κληρικούς και λαϊκούς, για τον Πατριάρχη και το Πατριαρχείο μας που επεκτείνεται σε όλη την Αφρικανική Ήπειρο.

Στον Πατριαρχικό Επίτροπο Αλεξανδρείας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πηλουσίου κ. Νάρκισσο, ο οποίος από την πρώτη ημέρα της αφίξεώς μου, είναι δίπλα μου και παραστέκετε ως σύμβουλος, προστάτης και αδελφός, αναγνωρίζοντας τις όποιες δυνατότητές μου και κυρίως η σχέση εμπιστοσύνης που αναπτύχθηκε και υπάρχει μεταξύ μας.

Τον Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου του Αλεξανδρινού Θρόνου Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πτολεμαΐδος κ. Παντελεήμονα, για τη συνεργασία μας, μαθητευόμενος κοντά του και διδασκόμενος από την πολυετή εμπειρία του σε θέματα  της γραμματείας του Πατριαρχείου.

Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γέρων Λεωντουπόλεως κ. Γαβριήλ, τον οποίο θαυμάζω για τη σοφία του, το πράο και ήσυχο χαρακτήρα του και πραγματικά σε κάθε μας επικοινωνία ωφελούμε από τις συμβουλές του.

Τον Πνευματικό και Προϊστάμενο της Πατριαρχικής Μονής του Αγίου Σάββα, Πανιερώτατο Μητροπολίτη Ταμιάθεως κ. Γερμανό, ο οποίος διετέλεσε ηγούμενος στη Μονή της μετανοίας μου, Αγίας Τριάδος Πέντε Βρύσεων, όπου αργότερα τον διαδέχθηκα στην Ηγουμενία και συνεχίσαμε τη συνεργασία μας στη Μονή αυτή και τη Σχολή του Αλεξανδρινού Θρόνου.

Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μέμφιδος κ. Νικόδημο, ο οποίος ως δεξιός βραχίονάς Σας σηκώνει το βάρος της Πατριαρχικής Επιτροπείας στο Καΐρο.

  Επιβάλλεται να αποδώσω τιμή, ως διάδοχος, στους Σεβασμιοτάτους Μητροπολίτες πρώην Μπουρούντι και Ρουάντας, και νυν Μητροπολίτες Νουβίας κ. Σάββα, και Σωζούσης κ. Ιννοκέντιο, οι οποίοι θεοφιλός  ποίμαναν την Επαρχία αυτή του Θρόνου και την κατέστησαν μία ζηλευτή Επισκοπή· και τώρα πηγαίνω εγώ βρίσκοντας τις κατάλληλες υποδομές να συνεχίσω το έργο τους.

Θα ήθελα, Μακαριώτατε, αυτήν την ημέρα να μην παραλείψω και την μνημόνευση, έστω μόνον ονομαστικά, τεσσάρων ιερέων που με ενέπνευσαν την αγάπη μου για την ιεροσύνη, που ο καθένας είχε τη δική του πορεία, αλλά ωφελήθηκα πνευματικά και υπαρξιακά.

Τον μακαριστό εφημέριο του χωριού μου πατέρα Δημήτριο Μανδραβέλλη.

Τον μακαριστό πρώτο μου πνευματικό, πατέρα Άγγελο Δικμάνη.

Τον μακαριστό πρύτανη των Ιεροκηρύκων, Ιερομόναχο πατέρα Θεόφιλο Ζησόπουλο.

Και τον προσφάτως κημηθέντα, προ τριάντα ημερών, πνευματικό μου επί σαράντα χρόνια, Ιερομόναχο πατέρα Ιωσήφ Αλέξανδρου.

Ο Θεός να τους αναπαύει.

Ευχαριστώ όλους όσους παρίστανται συλλειτουργούντες και συμπροσευχόμενοι.

Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχίμανδρίτη και Εκπαιδευτικό π. Νεκτάριο Ελευθεριάδη από την Μητρόπολη Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου, με τον οποίο υπήρξαμε συνμοναστές μαζί με τον Ταμιάθεως κ. Γερμανό, και τον Λιβύης κ. Γεννάδιο υπό την πνευματική καθοδήγηση του γέροντός μας Μητροπολίτη Λαγκαδά κυρό Σπυρίδωνα, στη Μονή της Αγίας Τριάδας Πέντε Βρύσεων.

Τους εδώ παροικούντες πατέρες. Τον Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο και Δάσκαλο, π. Πάνο Γαζή, αεικίνητο εργάτη μεταξύ Ποιμνίου, Ελληνικών Σχολείων, Πατριαρχικής Σχολής και της οικογένειάς του.

Τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Χριστοφόρο από την Ουγκάντα.

Τον Αιδεσιμολογιώτατο Οικονόμο π. Φάντη από την Αλεξάνδρεια.

Τον Ιερολογιώτατο Διάκονο Διονύσιο από την Κένυα.

Έναν προς έναν, όλους τους Σπουδαστές και εκπαιδευτικούς συνεργάτες της Πατριαρχικής Σχολής «Αθανάσιος ο Μέγας».

Στο πρόσωπο του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννη Πυργάκη, να ευχαριστήσω την Πατρίδα μας, και ιδιαίτερα την Δράμα, τη γενέτειρά μου.

Στο πρόσωπο του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τους ανθρώπους αυτής της πόλεως, οι οποίοι ζουν και πορεύονται, πάνω στα χνάρια του Αλεξάνδρου και των Πτολεμαίων, ο καθένας τους, με τις αναμνήσεις από την Αλεξάνδρεια του Καβάφη.

Την κ. Λιλίκα Θλιβίτου πρόεδρο του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλαλεξανδρείας και του Πτολεμαίου, η οποία ήταν η πρώτη Αλεξανδρινή που γνώρισα και η βοήθειά της ήταν πολύτιμη κατά την εδώ παραμονή μου, όπως και την κ. Αλίκη Αντωνίου πρόεδρο του Λυκείου Ελληνίδων Αλεξανδρείας, η οποία προσέτρεχε σε κάθε μου ανάγκη και κυρίως για τις συμβουλές της.

Τον κ. Γρηγόρη Χαλιακόπουλο, δημοσιογράφο, πολυγραφότατο συγγραφέα, ιστοριοδίφη και στοχαστή, ο οποίος μεταφέρει και γνωστοποιεί τα νέα του Πατριαρχείου μας και της Ελληνικής Παροικίας.

Όπως ευχαριστώ και όλους τους φορείς και Συλλόγους αυτής της πόλεως για τη συνεργασία μας.  

Μακαριώτατε δεχτείτε με ως έναν εργάτη του Μεγάλου Αμπελώνος της Αφρικανικής ευλογημένης γης.

Την Επισκοπή Μπουζουμπούρας και Μπουρούντι, όπου το Άγιο Πνεύμα με κατέστησε Επίσκοπο δια των τιμίων ψήφων της Ιεραρχίας του Θρόνου, αλλά και δια των δικών Σας χειρών να λάβω το αξίωμα της Αρχιεροσύνης, είναι ύψιστη τιμή για την αναξιότητά μου.

Καλούμε να υπηρετήσω έναν λαό φιλόθεο και φιλάγιο που πριν από εμένα εργάστηκαν άλλοι αδελφοί σε αυτόν τον αμπελώνα του Κυρίου και τώρα εγώ πηγαίνω επί τα ίχνη των δικών τους ποδών, να συνεχίσω το έργο της σποράς.

Πιστεύω πως με τους ιερείς και τον φιλόχριστο λαό θα έχουμε αδελφική και αγαστή συνεργασία.

Σ’ αυτό το λαό προσφέρω την καρδιά μου και ότι εμπεριέχεται μέσα σε αυτήν.

Ελπίζω να φανώ αντάξιος και συνεπής ενώπιον της μεγάλης αυτής προκλήσεως και της υμετέρας προσκλήσεως.

Ασπάζομαι την τιμία δεξιά σας και σας ευχαριστώ για μία ακόμη φορά, όπως και το σεπτό σώμα τής Ιεραρχίας του Αλεξανδρινού Θρόνου.

Εις πολλά έτη Μακαριώτατε.

Ο Μακαριότατος σχεδόν βουρκωμένος και κομπιάζοντας αντιφώνησε τα κάτωθι:

««Θεοφιλέστατε Εψηφισμένε Επίσκοπε Μπoυζουμπούρας και Μπουρούντι, αγαπητέ κατά πνεύμα υιέ μου κ.Ισαάκ,

          Ο Υιός του Θεού “ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐσαρκώθη ἐν Πνεύματι, ὢφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ.” (Α’ Τιμ. 3:16). Το υπέρλογο Μυστήριο της Ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού προς ανακαίνιση του ανθρώπου καθίσταται αδιάκοπο ιστορικό παρόν δια της Εκκλησίας. Η Εκκλησία, ως έμπρακτη κοινωνία πίστεως, λατρείας και αγάπης, επεκτείνει στο ιστορικό διηνεκές το σωτηριώδες έργο του αγιασμού του κόσμου.

Ο Επίσκοπος αναλαμβάνει το ιερό καθήκον να καταστήσει συνείδηση και βίωμα των πιστών το γεγονός ότι η Εκκλησία, ως ”τό σώμα τοῦ Χριστοῦ, τό πλήρωμα τοῦ τά πάντα ἐν πᾶσιν πληρουμένου” (Εφ. 1: 22-23), είναι η αιώνια ζωή. Ο Επίσκοπος, ως φορέας, εκφραστής και προστάτης της Αποστολικής Παραδόσεως και Παρακαταθήκης, αποδέχεται την ιερά ευθύνη να εμπεδώσει το σύνδεσμο των πιστών με το Χριστό και να χαλυβδώσει την βεβαιότητα ότι ο Χριστός αποτελεί τρόπο υπάρξεως και ζωής.

          Σήμερα, δια της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, η Πρεσβυγενής Αποστολική Εκκλησία της Αλεξανδρείας σε καλεί να επωμισθείς την μεγάλη ευθύνη να διαποιμάνεις θεαρέστως την Ιερά Επισκοπή Μπουζουμπόυρας και Μπουρούντι “πάντας ἀνθρώπους τούς βουλομένους εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν” (Ειρηναίος, Έλεγχος, 1, 10, 2). Σήμερα ο αρχαιότερος εν ενεργείᾳ φορέας του Ευαγγελικού λόγου στην Αφρική σε καλεί να διακονήσεις το ιερό καθήκον της υπαρκτικὴς μεταχαλκεύσεως της ψυχής του Αφρικανού αδελφού σε κατοικητήριο Θεού.

Προσφιλέστατε άγιε Εψηφισμένε,

          Επί έξι συνολικώς χρόνια, όπου το Πατριαρχείο μας σε έταξε και σε προώρ,ισε εργάσθηκες φιλότιμα και αθόρυβα. Προσέφερες εαυτόν με πίστη και διάκριση, με αφοσίωση και υπακοή στις πατρικές μου παραινέσεις και υποδείξεις. Κατέθεσες το περίσσευμα της ψυχής και της αγάπης σου με επίγνωση της επιταγής της ιστορικής διαχρονίας και της κατηγορικής προσταγής της δυναμικής συγχρονίας του Αγιωτάτου Αποστολικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου.

          Αγόγγυστα στάθηκες στο πλευρό μου και με υποδειγματική υπομονή και σύνεση ανέλαβες την μεγάλη ευθύνη του Σχολάρχου  της μετά από 470 έτη ανασυσταθείσης, κατά το ακαδημαϊκό έτος 2007-2008, Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας «Αθανάσιος ο Μέγας» και φιλότιμα εργάσθηκες, προκειμένου να αναδεικνύονται τα γηγενή στελέχη του ιεραποστολικού έργου του καθ’ ημάς Πατριαρχικού Θρόνου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο αθόρυβα συνέδραμες τον αγώνα μου ως ηγέτη της Ορθοδοξίας στην Αφρική, ώστε να προάγω την μαρτυρία του Πατριαρχείου μας απ΄ άκρου εις άκρον της ηπείρου του μέλλοντος.

            Προηγήθηκε η αγλαόκαρπη ιερατική διακονία σου, από το έτος 2017, στην νεοσύστατη τότε Ιερά Μητρόπολη Μποτσουάνας, την αγαθή ανάμνηση της οποίας με αγάπη τηρούν στις καρδίες τους οι αδελφοί μας Ελληνες εκεί, έως σήμερα.

          Αλλά και εδώ στην Μεγάλη Πόλη του Αλεξάνδρου με την αστείρευτη ευγένεια της ψυχής σου, υπηρέτησες ως Εφημέριος  της πολυαιωνίου Ιεράς Μονής του Οσίου Σάββα Ηγιασμένου,  με αλάνθαστο δείκτη ποιμαντικής πορείας την αλήθεια που τόσο εύγλωττα διετύπωσε ο Νείλος ο Ασκητής: “τό μέν οὖν ἀμαρτῆσαι ἀνθρώπινον ὑπάρχει· τό δέ ἀπελπῖσαι, σατανικόν καί ὀλέθριον”. 

          Τις πολλές αρετές σου αυτές εγκαίρως διέγνωσε και προνοητικώς εκαλλιέργησε ένας διακεκριμένος Ιεράρχης που εκόσμησε με την παρουσία και τη δράση του την Εκκλησία της Ελλάδας: ο διδάσκαλος, ευεργέτης και Γέροντάς σου  αοίδιμος Μητροπολίτης Λαγκαδά κυρός Σπυρίδων, η ψυχής του οποίου σήμερα, είμαι βέβαιος, ότι δοξολογούσα τον Αρχιποίμενα της Εκκλησίας Κύριο, αγάλλεται και αοράτως παρίσταται κατά την εύσημο αυτήν ημέρα της εις Επίσκοπον χειροτονίας σου.

          Αυτές τις αρετές διεπίστωσε, κατόπιν προτάσεως μου, και η περί εμέ Αγία και Ιερά Σύνοδος, η οποία σε αντάμειψε για το ήθος και την προσφορά σου, εκλέγοντάς σε παμψηφεί Επαρχιούχο Επίσκοπο της Ιεράς Επισκοπής Μπουζουμπούρας και Μπουρούντι με κριτήριο την επάνδρωση της πνευματικής ολκάδος του Χριστού που ταπεινώθηκε ως άνθρωπος “ἵνα τά τέκνα τοῦ Θεοῦ τά διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν” (Ιω. 11: 51-52). 

Θεοφιλέστατε Εψηφισμένε π.Ισαάκ

          Είσαι αναντίρρητα άξιος να εργασθείς και να αναδειχθείς καλός Επίσκοπος και Ιεράρχης, εργαζόμενος προς καλλιέργεια του πνευματικού γεωργίου που σου εμπιστεύεται ο Αποστολικός και Πατριαρχικός Θρόνος του Αγίου Μάρκου. Ωστόσο μην λησμονείς ότι είναι επίπονο το εγχείρημα της  κατηχήσεως, κοπιώδες το έργο της διοικητικής μέριμνας, υψηλά τα λειτουργικά καθήκοντα, αγία και ιερά η Ευαγγελική αποστολή, την οποία ο Χριστός σου δίνει διά των χοϊκών χειρών μου. Μη ξεχάσεις ποτέ πως η Αρχιερατική διακονία είναι διαρκής και θυσιαστική μαρτυρία πίστεως και αγάπης.

          Οφείλεις να ποτίσεις τον διψασμένο και να ψωμίσεις τον ενδεή, να παρηγορήσεις τον λυπημένο και να προστατεύσεις τον ορφανό, να συνδράμεις τον εν ασθενίαις και τον φυλακισμένο. Εν ολίγοις, οφείλεις να καταθέτεις εαυτόν όπου σε καλεί η ανάγκη του ποιμνίου σου, ως “ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων” (Ιω. 10:11).

          Στον αγώνα τον καλό θα έχεις πάντα στο πλευρό σου τον Πατριάρχη και τους αδελφούς σου αρχιερείς. Με προσευχή παρακλητική θα εύχεται να γίνεις μιμητής Χριστού στη διάδοση του Ευαγγελικού μηνύματος της αγάπης. Με αντίληψη πατρική θα αφουγκράζεται τους προβληματισμούς και τις αγωνίες σου. Με στοργή θα σου θυμίζει αυτό που σοφά επεσήμανε ο Βίκτωρ Ουγκώ: “όσο μακριά και να πάει ο νους, ποτέ δεν φθάνει εκεί που μπορεί να φθάσει η καρδιά”.    

       

          Στον αγώνα τον καλό θα σε συνοδεύουν οι προσευχές προσώπων  αγαπημένων: των παρόντων εδώ και διαπρυσίως προσευχομένων για σένα σεβαστών γονέων, των αγαπημένων αδελφών σου, των συγγενών και των φίλων της καρδιάς σου που με συγκίνηση σε μακαρίζουν για την αξίωση που λαμβάνεις από την Εκκλησία.

Υιέ μου Ισαάκ,

          Την ώρα αυτή της περισυλλογής με προσευχητική διάθεση επικαλούμαι την ευλογία του εν Τριάδι Παναγάθου Θεού, επ’ονόματι του Οποίου η τιμωμένη Ιερά Μονή στις Πέντε Βρύσες του Λαγκάδα καυχάται σήμερα, διότι μετά τον πρώτο Ηγούμενό της, τον συλλειτουργούντα μαζί άγιο Ταμιάθεως κ.Γερμανό, καταγράφει στην ιστορία της και τον  δεύτερο Ηγούμενό της ως αρχιερέα του Αλεξανδρινού Θρόνου επίσης, τον χειροτονούμενο σήμερα Επίσκοπο Μπουρούντι.

          Χαίρε και αγάλλου Υιέ μου!  Ιδού ήγγικεν η ευλογημένη ώρα! Πρόσελθε στον Νυμφώνα του Κυρίου να ανέλθεις τον τρίτο και τελευταίο βαθμό της Ιερωσύνης, την Αρχιερωσύνη. Ο Θεός βοηθός και σκεπαστής σου!  Αμήν!».

Μετά την ολοκλήρωση της εκκλησιαστικής τελετουργίας, ο Μακαριότατος συνόδευσε τον χειροτονημένο Επαρχιούχο Επίσκοπο Μπουρούντι – Μπουζουμπούρας  στον Θρόνο της Ιεράς Μονής του Οσίου Σάβα, προτρέποντάς τον ως δικό του πνευματικό παιδί, να κλείσει την Θεία Λειτουργία της Κυριακής.

Ήταν μια ευαίσθητη  στιγμή και για τους δύο καθώς ο χειροτονηθείς Ισαάκ έπαιρνε την ευλογία του Πατριάρχη του, καθώς οι πιστοί εκκωφαντικά επαναλάμβαναν πολλαπλώς και κάθε φορά εντονότερα τη λέξη «Άξιος!»

Ακολούθησε κέρασμα στο Αρχονταρίκι της Μονής, προσφορά της Προέδρου του Λυκείου Ελληνίδων κας Αλίκη Αντωνίου καθώς και δώρα που προσεφέρθησαν στον αγαπητό σε όλη  την Παροικία κ. Ισαάκ!

Στη χειροτονία του ανωτέρω Επισκόπου Μπουρούντι, συμπροσευχήθηκαν προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου,  οι Σεβασμιώτατου Μητροπολίτες: Γέρων Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ, Γενικός Πατριαρχικός Επίτροπος, Μέμφιδος κ. Νικόδημος, Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου,  Νουβίας κ. Σάββας,  Πτολεμαΐδος κ. Παντελεήμων, Αρχιγραμματεύς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου,  Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας,  Ταμιάθεως κ. Γερμανός, Προϊστάμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Σάββα καθώς και οι ιερείς Φέντη και Νεκτάριος Ελευθεριάδης της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού. Και βέβαια μαζί με τους προαναφερόμενους και η σταθερή αξία, ο υπηρετών με αφοσίωση την εκπαίδευση και το Πατριαρχείο, Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος   π. Πάνος Γαζής στο ψαλτήρι, συνοδευόμενος από τον ιεροψάλτη Αλέξανδρο Μπάση και την αρωγή του «βυζανοτραφέντος» μουσικά, Γενικού Προξένου στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννη Πυργάκη και των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής «Άγιος Αθανάσιος» της οποίας προΐσταται ως Σχολάρχης, ο χειροτονηθείς Επίσκοπος Μπουρούντι κ. Ισαάκ.

Στην Ευχαριστηριακή Σύναξη και την Χειροτονία παρέστησαν: ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννης Πυργάκης μετά της συζύγου του Κατερίνας, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Σύνδεσμος του Πολεμικού Ναυτικού με το Αιγυπτιακό στην Αλεξάνδρεια κ. Κώστας Βαρουξής, η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου Α΄ κα. Λιλίκα Θλιβίτου, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων κα. Αλίκη Αντωνίου, ο πρώην Διευθυντής του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού κ. Βασίλης Φιλιππάτος, ο πρώην Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας κ. Μιχάλης Αρσλανίδης, εκπαιδευτικοί των Ελληνικών Σχολείων της ΕΚΑ,  οι σπουδαστές της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας «Άγιος Αθανάσιος» και  οι γονείς του χειροτονηθέντος Επισκόπου, Ιωάννης και Αναστασία μαζί με άλλα μέλη της οικογενείας του, αλεξανδρινοί πάροικοι  και επισκέπτες από την Ελλάδα.

Παρετέθη γεύμα του Επισκόπου κ. Ισαάκ  στο Εντευκτήριο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, όπου εκεί ο Πρόεδρος της ΕΚΑ κ. Ανδρέας Βαφειάδης προσέφερε τιμητική αναμνηστική πλακέτα των 180 χρόνων από ιδρύσεως της ανωτέρω Κοινότητας, ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης, εκτίμησης και ευχαριστιών για την αθόρυβη, σημαντική και ουσιαστική προσφορά του αγαπητού σε όλους Πανάξιου κληρικού κ. Ισαάκ.

Καλή και θεοβάδιστη πορεία στο Μπουρούντι αγαπητέ Επίσκοπε κ. Ισαάκ!

Το Ελληνικό Τετράγωνο έλαμψε απ΄ το Φως της πνευματικότητας,  την αστραφτερή γοητεία της ενηλικίωσης, την καθαρότητα των βλεμμάτων της νεολαίας και του αυθορμητισμού της παιδικότητας.

Όλα αυτά το απόγευμα της Πέμπτης 22^ας  Φεβρουαρίου 2024 στην αίθουσα «Ιουλίας Σαλβάγου» της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Μία ημέρα που θα την θυμούνται για πολύ καιρό οι συμμετέχοντες, οι διοργανωτές και οι παρευρισκόμενοι, καθότι  η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, δεν θα μπορούσε να εορτασθεί με ανώτερη μεγαλοπρέπεια, συμβολισμό και σημειολογία,  απ΄ ότι στον χώρο που τελέσθηκε.

Η ιδιαιτερότητα στη χροιά της άρθρωσης μαθητών και ομιλητών, αποδείκνυε καθ΄ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης, αυτό ακριβώς που συμπυκνώνεται στον τίτλο της Εορταστικής Ημέρας: Την παγκοσμιότητά της!

Μια γλώσσα που ενσωματώνει εντός της ιστορικής διαδρομής της, τις ορέξεις των Θεών, τα καμώματα της Μοίρας, τη Γέννηση της Τραγωδίας, τον ανατρεπτικό μυκτηρισμό της Σάτιρας,  τα τερτίπια του Έρωτα, την  γαληνότητα της Αγάπης, αλλά και την “αθροιστική αποδελτίωση” στη διαχρονικότητα της Μνήμης, της Ποίησης, της Φιλοσοφίας, της Επιστήμης, της Τέχνης και γενικότερα του Πολιτισμού!

Όλα αυτά που αποτελούν συνώνυμες έννοιες του Ελληνισμού.

Η όλη εκδήλωση τεθείσα υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια και της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, με τη συμμετοχή της Πατριαρχικής Σχολής «Άγιος Αθανάσιος» του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού  Αλεξανδρείας και των Ελληνικών Σχολείων Αλεξανδρείας, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία!

Η αγαστή συνεργασία όλων των προαναφερόμενων θεσμών, αποτέλεσε μια αναγκαιότητα για την διοργάνωση της τιμητικής βραδιάς για τη Γλώσσα των Ελλήνων, αυτή που διδαχθήκαμε και αυτή που οφείλουμε να μεταλαμπαδεύσουμε στις νεότερες γενιές.

Γιατί από γενιά σε γενιά διατηρήθηκε για περισσότερο από 3.000 χρόνια, κι εκφράζει με πληρότητα απλές και σύνθετες έννοιες της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας, της επιστήμης με την οικουμενικότητά της να αναγνωρίζεται και να επιβεβαιώνεται διαχρονικά.

Όμως θα πρέπει να αναφέρουμε την αιτία και την αφορμή που επιλέχθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας η 9^η Φεβρουαρίου.

Η καθιέρωσή της λοιπόν οφείλεται στην ημέρα Μνήμης του Διονυσίου Σολωμού, του Έλληνα ποιητή ο οποίος σφράγισε με την πένα του τη γλώσσα μας  και της προσέδωσε την απαιτούμενη αίγλη, κυρίως  με τη συγγραφή του ποιήματός του  «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», του οποίου οι δύο πρώτες στροφές επιλέχθηκαν ως  ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας και στη συνέχεια της Κύπρου.

Ο ποιητής συνδέει την έννοια της ελευθερίας, με την ευρύτερη έννοιά της, ως μέσου διαφωτισμού του λαού ώστε να λυτρωθεί από το σκοτάδι της άγνοιας, με σεβασμό, όμως, στη ζωντάνια της γλώσσας.

Ο Εθνικός ποιητής των Ελλήνων γεννήθηκε στη Ζάκυνθο την 8η  Απριλίου 1798 και πέθανε στην  Κέρκυρα, την 9η  Φεβρουαρίου 1857.

Με τη θέσπιση αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας της Ελληνικής Γλώσσας επιδιώκεται η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.

Αυτή τη Γλώσσα υμνήσαμε στην Αίθουσα της «Ιουλίας Σαλβάγου» στην περιοχή Σάτμπι όπου το Ελληνικό Τετράγωνο στεγάζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του, με δρώμενα που είχαν ετοιμάσει οι εκπαιδευτικοί των σχολείων με τους μαθητές τους.

Κι έτσι τίμησε ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός, σε μια κατάμεστη αίθουσα την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.

Την παρουσίαση είχε αναλάβει με απόφαση των διοργανωτών, ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος» Γρηγόρης Χαλιακόπουλος από κοινού με την υπάλληλο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια και Dr. του Αλεξανδρινού Πανεπιστημίου κα. Ρουάϊντα Μαμούνι, η οποία είχε τον ρόλο της μεταφράστριας στην αραβική.

Μετά τις προσφωνήσεις των θεσμικών εκπροσώπων, τα διαδικαστικά τελούμενα και την εισαγωγή στη σημασία και την έννοια της Εορταστικής Ημέρας εκ μέρους των παρουσιαστών, ο μελίρρυτος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νάρκισσος Πατριαρχικός Επίτροπος, χαιρέτησε την εκδήλωση εκπροσωπώντας τον Μακαριώτατο, με έναν λόγο που καταχειροκροτήθηκε απ όλους τους παρευρισκόμενους, «κατακτώντας» το ακροατήριό του.

Ομολογουμένως υπήρξε συγκινητικός, ομιλώντας αρχικώς εις την ελληνική και στη συνέχεια στην αραβική και μάλιστα  απταίστως και στις δύο γλώσσες. 

Τόνισε την αξία του Ελληνισμού, ανεφέρθη με σεβασμό στους αείμνηστους πανεπιστημιακούς διδασκάλους του, οι οποίοι του προσέφεραν γνώση και διαμόρφωση συνείδησης, εξιστόρησε παραδείγματα της δύναμης των δύο σπουδαιότερων γλωσσών της ελληνικής και αραβικής, υπερτονίζοντας την υπεροχή της ελληνικής παγκοσμιότητας, ενώ παράλληλα ως πολίτης της Ιορδανίας, της Αιγύπτου και της Ελλάδας, προσέδωσε με το εμπειρικό του εκτόπισμα μια άλλη διάσταση κι ένα ιδιαίτερο μέγεθος στην εορταστική βραδιά!  

Μετέφερε τους θερμούς χαιρετισμούς του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄, ο οποίος δεν παρέστη λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, εκφράζοντας την αγάπη και τις άοκνες προσπάθειες του Μακαριωτάτου για τον άνθρωπο και τον Ελληνισμό όπου γης!

Ξεχωριστή εντύπωση δημιούργησε στο ακροατήριο η φράση του Σεβασμιωτάτου, ότι τα βράδια όταν κοιμάται ονειρεύεται ελληνικά, γεγονός που απέφερε ένθερμο χειροκρότημα απ΄ το σύνολο των παρισταμένων.

Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Ιωάννη Πυργάκη, ο οποίος μετέφερε το μήνυμα του  Υφυπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Κώτσηρα, με αφορμή τον εορτασμό για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και το οποίο αυτούσιο παραθέτουμε κάτωθι:

«Ελληνίδες και Έλληνες του κόσμου,

Φίλοι της Ελλάδας απανταχού της γης,

Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,

Με παλμό χιλιάδων ετών και θαυμαστή ανθεκτικότητα, η Ελληνική γλώσσα αιώνες συνοδεύει την ανθρωπότητα. Αποτέλεσμα αυτής της σπάνιας πορείας, η συσσώρευση ενός απαράμιλλου λεξιλογικού πλούτου, ικανού να ερμηνεύσει τα πιο πυκνά και περίπλοκα νοήματα. Τροφός κάθε επιστήμης και πολλών δυτικών γλωσσών, η Ελληνική γλώσσα, ζει μέσα στα ξένα λεξιλόγια συμμετέχοντας σε μια διαχρονική πολιτισμική ώσμωση.

Η Ελληνική, ακολουθώντας το φαινόμενο της γλωσσικής εξέλιξης, ανανεώνεται και ανανεώνει, εμπλουτίζεται και εμπλουτίζει, ερμηνεύει σύγχρονα εννοιολογικά Σχήματα και απαντά σε νέες ανάγκες. Και είναι αλήθεια, πως χάρη στη μοναδική της περιγραφικότητα, η γλώσσα μας έχει τη δυναμική να λειτουργήσει ως πυξίδα, νοηματοδοτώντας έναν σύνθετο κόσμο.

Φίλες και φίλοι,

Η εποχή μας δεν ευνοεί τις βεβαιότητες. Η πραγματικότητα κινείται γύρω από ένα συνεχές μικρών και μεγάλων κρίσεων, ωθώντας μας να αναζητούμε πιεστικά τον αλληλοσεβασμό, τη δικαιοσύνη, την αρμονική συμβίωση. Αναζητούμε τις λέξεις οι οποίες δίνουν υπόσταση στις παραπάνω έννοιες. Και οι λέξεις αυτές είναι ελληνικές: Διάλογος, Διπλωματία, Δημοκρατία. Καθόλου αναίτια λοιπόν, με αυτές τις τρεις λέξεις από Δ, λέξεις ελληνικές με παγκόσμιο νόημα, η χώρα μας διεκδικεί την εκλογή της ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για την περίοδο 2025-2026.

Θα ήθελα, κλείνοντας, να αναφερθώ σε μία ακόμη ελληνική λέξη από Δ με παγκόσμιο νόημα: τη Διασπορά. Από τη αρχαιοελληνική της έννοια έως σήμερα, η διασπορά ως μορφή αλλά και ως σημασία έμεινε σχεδόν αμετάβλητη. Διασπορά, το μοίρασμα των σπόρων, το ταξίδι των αξιών του Ελληνισμού ανά την υφήλιο.

Διασπορά, ένα πολύτιμο «εμείς» που εκτείνεται στα πέρατα του κόσμου και διηγείται τη δική του ιστορία, πάντοτε στα ελληνικά…

Σας ευχαριστώ».

Μετά την ανάγνωση του μηνύματος του Υφυπουργού, εκ μέρους του Γενικού Προξένου, το οποίο με τη συμβολική και ουσιαστική του αναφορά στον Ελληνισμό, έδωσε πλείστα ερεθίσματα για σκέψη και συνειδητοποίηση της ισχύος της   γλώσσας των Ελλήνων,  ανέβηκε στο βήμα ο οικοδεσπότης της βραδιάς και Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης. 

Με έξυπνο, λιτό και απόλυτα τεκμηριωμένο λόγο, κατέδειξε την παγκοσμιότητα της Ελληνικής Γλώσσας ομιλώντας εις την αγγλική, με λέξεις που είναι εκ της ρίζας τους αμιγώς ελληνικές.

Έδωσε μια άλλη διάσταση στην εκδήλωση για το πώς μπορείς με ουσιώδη και σαφή παραδείγματα να αφυπνίσεις  ένα κοινό, υποδαυλίζοντας προβληματισμούς για τις δυνατότητες, την έκταση και το βάθος που εμπεριέχει η κάθε ελληνική λέξη η οποία εμπνέει την επιστήμη, τη φιλοσοφία, τις τέχνες και τα γράμματα.

Αυτές τις λέξεις που πολλές φορές στην καθημερινότητά μας εκφέρουμε αγνοώντας την προέλευσή τους και πολύ περισσότερο θεωρούμε δάνεια δικά μας από άλλες γλώσσες, ενώ αποτελούν στην κυριολεξία ελληνικές δανειοδοτήσεις προς άλλα γλωσσικά συστήματα.

Η σύντομη αλλά σημειολογική και συμπυκνωτική ομιλία του κ. Βαφειάδη εντυπωσίασε τους παρευρισκόμενους και χειροκροτήθηκε ενθέρμως.

Με το πέρας των χαιρετισμών από πλευράς θεσμικών εκπροσώπων της Αιγυπτιώτικης Παροικίας, ακολούθησε η προβολή ενός φιλμ διάρκειας 8 λεπτών για το Ελληνορωμαϊκό Μουσείο. Ένας εξαιρετικά ανακαινισμένος  χώρος πολιτισμού που προσφάτως εγκαινιάσθηκε και εντός των αιθουσών του φιλοξενεί και το άγαλμα που ανακάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη της Ελληνίδας αρχαιολόγου κας Καλλιόπη Παπακώστα, της οποίας οι ανασκαφές αποτέλεσαν το έναυσμα για να γυριστεί το ντοκιμαντέρ «Η Γέννηση ενός Θεού» για τον Μέγα Αλέξανδρο από την Netflix.

Στη συνέχεια η  Dr. Ουαλά Μουστάφα, Διευθύντρια του Ελληνορωμαϊκού Μουσείου Αλεξανδρείας, με τον δικό της χαιρετισμό τίμησε ιδιαιτέρως την όλη εκδήλωση και απέσπασε το δικό της χειροκρότημα απ΄το κοινό που παρακολούθησε την προβολή και το λόγο της επίσημης προσκεκλημένης.

Με ξεχωριστή επιστημονική ανάλυση η Dr Ντανιέλα Ορζάτα του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού Αλεξανδρείας, ανεφέρθη δια της εισηγήσεώς της σε σημαντικές πτυχές που άπτονταν της Ελληνικής Γλώσσας υπό τον τίτλο: «Η συμβολή των Αλεξανδρινών Λογίων στη συστηματοποίηση της Ελληνικής Γλώσσας»

Μετά την ολοκλήρωση των τοποθετήσεων των θεσμικών παραγόντων, σειρά είχαν τα νιάτα. Οι φοιτητές της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας «Άγιος Αθανάσιος», Στέφανος Ογιόμπτ και Κωνσταντίνος Bahat διάβασαν  το ποίημα «Άρνηση» του Γεωργίου Σεφέρη. Τη σκυτάλη πήρε η Χορωδία του Αβερωφείου Σχολείου που τραγούδησε το ποίημα «Γεια σου χαρά σου Βενετιά» του Νίκου Γκάτσου μελοποιημένο από τον Σταύρο Ξαρχάκο. Ακολούθησε ο μαθητής του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού Αλεξανδρείας, Ζόζεφ Ναμπίλ Γκίργκις  που διάβασε απόσπασμα από το έργο «Νυχτερίδα» του Στρατή Τσίρκα. Οι μαθήτριες του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού Αλεξανδρείας, Μάριαμ Μαχμούντ Σάγιεντ και Σαφέϊα Μαχμούντ διάβασαν το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη «Αλεξανδρινοί Βασιλείς».

Ήρθε όμως και η ώρα να εμφανιστούν οι μπόμπιρες του Νηπιαγωγείου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας οι οποίοι απήγγειλαν το ποίημα «H Ξανθούλα» του Διονυσίου Σολωμού. Η πάσα δόθηκε στους  μαθητές του Τοσιτσαίου – Πρατσίκειου Δημοτικού που διάβασαν το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική». Ο μαθητής του Αβερωφείου Γιώργος Αθανασόπουλος διάβασε το ποίημα “Πληθυντικός αριθμός” της Κικής Δημουλά. Η μαθήτρια του Αβερωφείου Σάρα Αμπντελαζίζ διάβασε το ποίημα «Τα τείχη» του Κωνσταντίνου Καβάφη και στη συνέχεια ο Αραβοδιδάσκαλος Ραμαντάν Χάμεντ το απήγγειλε  στα αραβικά.

Σειρά είχαν οι μαθήτριες του Αβερωφείου Κουρκούτα Δροσίνα και Φάτμα Μάντι, οι οποίες διάβασαν το ποίημα «Όσο μπορείς» του Κωνσταντίνου Καβάφη και ακολούθως ο Αραβοδιδάσκαλος Ραμαντάν Χάμεντ το απήγγειλε  όπως και το προηγούμενο στα αραβικά. Οι μαθητές του Αβερωφείου Σπύρος Αθανασόπουλος, Άχμετ Μελίγκι και Δημήτρης Πυργάκης διάβασαν  το ποίημα «Ερωτόκριτος» του Βιτσέντσου  Κορνάρου.

Το θεατρικό δρώμενο με ντοπιολαλιές από τους μαθητές του Αβερωφείου επέφερε ξεκαρδιστικά γέλια στους θεατές – ακροατές που μετά τις καθηλωτικές απαγγελίες των προηγουμένων μαθητών, μεταπήδησαν στην «ελαφρά» ψυχαγωγία.

Και βέβαια πως θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα η εκδήλωση… απ΄ ότι μ΄ έναν συρτό μακεδονίτικο  χορό που χόρεψαν οι  μαθητές του Αβερώφειου, καταχειροκροτούμενοι εν μέσω επευφημιών.

Αυτονόητο γεγονός, σύμφωνα με το εθιμοτυπικό της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας στο τέλος να προσφερθεί κέρασμα, όπου με συζήτηση και επικοινωνιακή ατμόσφαιρα, άπασες και άπαντες έζησαν μια βραδιά που τιμούσε την Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας, τους διοργανωτές, τους μαθητές και όλους τους παριστάμενους.

Στην εκδήλωση, από τους θέτοντες υπό την αιγίδα τους την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και τους διοργανωτές, όπως προαναφέρθηκε, παρευρέθησαν: Εκ μέρους του Πατριαρχείου και δη της Πατριαρχικής Σχολής «Άγιος Αθανάσιος» ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος, συνοδευόμενος από τον προσφάτως  Εψηφισμένο εκ της Ιεράς Συνόδου, Επίσκοπο Μπουρούντι και Σχολάρχη της ανωτέρω Σχολής κ. Ισαάκ, εκ του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια ο Γενικός Πρόξενος κ. Ιωάννης Πυργάκης μετά της συζύγου του Κατερίνας. Από την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας οι οικοδεσπότες: ο Πρόεδρος κ. Ανδρέας Βαφειάδης με τον Γενικό Γραμματέα κ. Νικόλαο Κατσιμπρή και τον Δ/ντη κ. Γεώργιο Μπούλο. Την Εκπαιδευτική Κοινότητα εκπροσώπησε η Συντονίστρια Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής κα. Σωτηρία Μπέτα και από το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού η Δ/ντρια κα. Σταυρούλα Σπανούδη.

Οι προαναφερόμενοι αξίζουν συγχαρητηρίων γιατί κατόρθωσαν ως εμπνευστές μιας πολιτισμικής  βραδιάς,  να φέρουν το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα ενώνοντας μέσω της εκδήλωσης ανθρώπους διαφορετικών λαών, θρησκειών και γλωσσικών ιδιαιτεροτήτων και ηλικιών.

Από τους αλεξανδρινούς θεσμούς παρευρέθησαν επίσης: Ο Γενικός Πρόξενος του Λιβάνου,  η Πρόεδρος του ΕΝΟΑ και του Πτολεμαίου Α΄ κα. Λιλίκα Θλιβίτου, η Πρύτανης του Πανεπιστημίου Νταμανχούρ κα. Σάμεχ Ελσαουΐ, η Dr. Ουαλά Μουστάφα Δ/ντρια του Ελληνορωμαϊκού Μουσείου Αλεξανδρείας, η Δ/ντρια του Τμήματος Αρχαιολογίας Ελληνορωμαϊκής Φιλοσοφίας κα. Φατχΐεα Ελ Σάιεντ, η Δ/ντρια του Ινστιτούτου Αλεξανδρινού Πολιτισμού, αρχαιολόγος  κα. Καλλιόπη Παπακώστα, ο Dr του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης κ. Κυριάκος Σαββόπουλος, ο πρώην Διευθυντής του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού Αλεξανδρείας και ρέκτης του πολιτισμού επί πολλά χρόνια στην Αλεξάνδρεια κ. Βασίλειος Φιλιππάτος, η Dr Ντανιέλα, Ορζάτα του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού Αλεξανδρείας, ο Καθηγητής Νεφρολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αλεξανδρείας κ. Μάγκντι Χασάν, όλοι οι εκπαιδευτικοί των Σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας προεξαρχόντων των διευθυντών τους:  κας. Αφροδίτης Πεβερέτου του Αβερωφείου Λυκείου και κ. Κωνσταντίνου Ρήγα του Τοσιτσαίου –Πρατσίκειου Δημοτικού, γονείς, φοιτητές πανεπιστημίων, φίλοι των γραμμάτων και των τεχνών και πάροικοι της Αιγυπτιώτικης Παροικίας.

Θα ήταν άδικο να αναφερθούμε σε κάποιους εκπαιδευτικούς που βοήθησαν περισσότερο ή λιγότερο στο εξαιρετικό αποτέλεσμα της εκδήλωσης, εφόσον όλες και όλοι συνεισέφεραν στην πραγμάτωση της  εορτής.

Τιμώντας όλους τους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν την ελληνική γλώσσα στην Αλεξάνδρεια, θα τους αναφέρουμε έναν προς έναν, ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης του έργου που επιτελούν.

Νηπιαγωγείο: Λένα Βοστάνη.

Τοσιτσαίο Πρατσίκειο Δημοτικό: Ρήγας Κωνσταντίνος, Γαζής Πάνος  στο διττό ρόλο του Αιδεσιμολογιώτατου Πρωτοπρεσβύτερου Πατέρα και διδασκάλου, Βούλα Δαμιανίδου, Ελένη Παναρέτου Γαζή.

Αβερώφειο Γυμνάσιο Λύκειο: Αφροδίτη Πεβερέτου, Λίνα Αγαπιάδου, Κοβατζή Δέσποινα, Μπούρα Βασιλική, Παπαθανασίου Ελένη, Γερασιμούλα Σταμούλη, Δημήτριος Στογιάνης,  Παναγιώτης Θεοδώρου, Μπάσης Αλέξανδρος, Νικόλαος Χαραλαμπάκης, Νικόλαος Χατζησκάκης, Ραμαντάν Χάμεντ.

Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, συγχαίρει διοργανωτές, συμμετέχοντες και παρευρισκόμενους και ελπίζει σε μελλοντικές εξίσου επιτυχημένες συνεργασίες για την ανάδειξη του Πολιτισμού και της Παροικίας γενικότερα, στην Αίγυπτο. Την πατρίδα του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού!

***

Φωτογραφίες: Γιώργος Μανδραγός – Μάγκντι Χασάν