Blog

Με ένα δίπτυχο αφιερωμένο στη διπλή επέτειο – 150 χρόνια από τη γέννηση και 80 από τον θάνατο – του Κωνσταντίνου Καβάφη, οι εκδόσεις “Ομόνοια”, στη Ρουμανία, προ(σ)καλούν τους Ρουμάνους αναγνώστες να (ξανα)ανακαλύψουν τον μεγάλο Αλεξανδρινό ποιητή.

Από το 1993 έως σήμερα, οι εκδόσεις “Ομόνοια” – “μυαλό” και “ψυχή” των οποίων είναι η ακούραστη Έλενα Λαζάρ – με τις εννέα καβαφικές τους εκδόσεις έχουν καταστήσει το όνομα του Καβάφη “έμβλημα” και τον ίδιο τον μοναδικό – μέχρι σήμερα – Έλληνα λογοτέχνη, τα Άπαντα του οποίου έχουν κυκλοφορήσει στα ρουμανικά.

Ο πρώτος τόμος του καβαφικού διπτύχου προσφέρει στον Ρουμάνο αναγνώστη την ευκαιρία να (ξανα)συναντήσει τα 154 ποιήματα που έχουν εξασφαλίσει στον Έλληνα ποιητή από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τη θριαμβευτική είσοδο στην ιστορία της νεοελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Στον τόμο περιλαμβάνονται ένα χρονολόγιο και η βιβλιογραφία των καβαφικών εκδόσεων που κυκλοφόρησαν στη Ρουμανία. Στον δε επίλογο του έργου, ο Έλληνας καθηγητής Κωνσταντίνος Μακρής εξετάζει την επίδραση που άσκησε ο Κωνσταντίνος Καβάφης στη σύγχρονη ρουμανική ποίηση, εστιάζοντας στις ιδιομορφίες της υποδοχής του Αλεξανδρινού ποιητή από τους Ρουμάνους συναδέλφους του.

Η φετινή καβαφική επέτειος (Έτος Καβάφη 2013) αποτελεί ταυτόχρονα και αφορμή απολογισμού, με στόχο την επισήμανση των πιο σημαντικών στιγμών του “ταξιδιού” του Καβάφη στα ρουμανικά γράμματα, επισημαίνει η επικεφαλής του εκδοτικού οίκου “Ομόνοια” Έλενα Λαζάρ.

Αυτός ακριβώς ο απολογισμός αποτελεί το αντικείμενο της ανθολογίας, με τίτλο “Οι Ρουμάνοι για τον Καβάφη”. Τα δοκίμια και οι μελέτες που επιλέχθηκαν αποδεικνύουν τη διορατικότητα των Ρουμάνων ειδικών που είχαν προαναγγείλει την ένδοξη μοίρα του καβαφικού έργου πριν ή ταυτόχρονα με την καθιέρωσή του σε διεθνές επίπεδο.

Παράλληλα με τα “κλασικά” θέματα της διεθνούς καβαφολογίας, που παρουσιάζονται και σηζητούνται, τα δοκίμια που αφιέρωσαν στον συγγραφέα της αθάνατης Ιθάκης Ρουμάνοι (όπως οι ποιητές και μεταφραστές του Καβάφη A.E.Baconsky και Aurel Rău, ο ακαδημαικός Dan Grigorescu, οι καθηγητές Victor Ivanovici και Liviu Franga, η ποιήτρια και δοκιμιογράφος Simona Grazia Dima) διακρίνονται τόσο για τον συγχρονισμό και την αξιοθαύμαστη διάδραση με τη διεθνή κριτική πάνω στον Καβάφη, όσο και για τις πρωτότυπες απόψεις και ερμηνείες, που αξίζουν να κατέχουν μια θέση στο σύνολο της διεθνούς καβαφολογίας.

Οι 11 καβαφικές εκδόσεις, που κυκλοφόρησαν συνολικά στη Ρουμανία, η επίδραση που άσκησε το έργο του πάνω στους Ρουμάνους ποιητές, καθώς και η πολύτιμη συμβολή των Ρουμάνων ειδικών στην αποκρυπτογράφηση της ποίησής του δικαιώνουν την έκφραση του ακαδημαϊκού Dan Grigorescu, ότι ο Αλεξανδρινός ποιητής “έχει πλήρη δικαιώματα πολίτη του ρουμανικού πολιτισμού”.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Τα πρώτα δειλά αλλά ελπιδοφόρα βήματα για την ίδρυση ομογενειακού βακουφικού πανεπιστημίου στην Κωνσταντινούπολη, κάνει η διοίκηση του ιδρύματος (βακουφιού) του «Κεντρικού Παρθεναγωγείου» της Πόλης.

H εφοροεπιτροπή του ιδρύματος του «Κεντρικού Παρθεναγωγείου» παρουσίασε, σε εκδήλωση, τους στόχους της περί πανεπιστημίου. Είχαν προηγηθεί επαφές με τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης, Μπουλέντ Αρίντς και τη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων και έχει ήδη κατατεθεί αίτηση στην τελευταία για την αναγκαία έγκριση, ώστε να ακολουθήσει η αίτηση της εφοροεπιτροπής προς το τουρκικό Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης, το οποίο και θα εγκρίνει ή όχι την ίδρυση του Πανεπιστημίου.

Χθες, η διοίκηση του «Κεντρικού Παρθεναγωγείου» συναντήθηκε με τον νομάρχη της Κωνσταντινούπολης, Χουσεΐν Αβνί Μουτλού, ο οποίος δεσμεύτηκε να αναλάβει η νομαρχία το έργο επισκευής του κτιρίου του «Κεντρικού Παρθεναγωγείου».

Το Κεντρικό ιδρύθηκε ως γυμνάσιο – λύκειο παρθεναγωγείο, το 1844. Το 1999 έπαψε να παρέχει εκπαίδευση, λόγω έλλειψης μαθητριών. Επισήμως όμως παραμένει ανοιχτό. Η φθορά στο κτίριο είναι μεγάλη και απαιτείται επισκευή.

Κατά την εκδήλωση, η πρόεδρος της εφοροεπιτροπής Έρση Κάλφογλου ανέφερε ότι το Πανεπιστήμιο θα περιλαμβάνει σχολές όπως Ιατρική, Επιστήμες Υγείας, Νομική, Αρχιτεκτονική και Φιλοσοφική (Ελληνική Φιλολογία και Ψυχολογία), ενώ θα συσταθεί και ινστιτούτο ερευνών. Οι γλώσσες διδασκαλίας θα είναι η Ελληνική, η Αγγλική και η Τουρκική. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και δήλωσε την υποστήριξή του προς την πρωτοβουλία, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Το προς επίλυση πρόβλημα της διοίκησης του «Κεντρικού», εκτός από τις σχετικές άδειες, είναι η εξεύρεση πόρων για την ίδρυση και τη λειτουργία του Πανεπιστημίου. Από τη στιγμή που το Συμβούλιο Ανώτατης Παιδείας εγκρίνει την ίδρυση, θα πρέπει να αρχίσουν να λειτουργούν εντός τριών ετών, αν όχι όλες, τουλάχιστον ορισμένες σχολές.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Εντυπωσιακό άγαλμα του Φαραώ Ραμσή Β΄ που χρονολογείται από τη 19η δυναστεία, εντοπίστηκε στην πόλη Τελ-Μπάστα στο Δέλτα του Νείλου σε ναό αφιερωμένο στη θεά-γάτα Μπαστέτ.

Οι αρχαιολόγοι της Γερμανο-αιγυπτιακής ανασκαφής στην περιοχή έφεραν στο φως το άγαλμα, το οποίο είναι σε φυσικό μέγεθος και σκαλισμένο σε κόκκινο γρανίτη.

Το άγαλμα, έχει ύψος1.95 μέτρα και 1.60 μέτρα πλάτος και ανακαλύφθηκε στην ανατολική πλευρά της λεγόμενης Μεγάλης περιοχής του ναού, στο εσωτερικό του ναού της θεάς γάτας Μπαστέτ στην περιοχή Σαρκίγια στο Τελ-Μπάστα.

Ο υπουργός Αρχαιοτήτων Μοχάμεντ Ιμπραήμ εξήγησε ότι το άγαλμα απεικονίζει το βασιλιά Ραμσή B’ να στέκεται μεταξύ της θεάς Χαθόρ και του θεού Πετάχ, ενώ στο πίσω μέρος υπάρχει ένα ιερογλυφικό κείμενο χαραγμένο στο διακοσμητικό πλαίσιο.

Ο Μοχάμεντ Αμπντέλ Μασκούντ, επικεφαλής του Υπουργείου Επικρατείας Αρχαιοτήτων στο τμήμα της Αρχαίας Αιγύπτου, πρόσθεσε ότι η ομάδα αποκάλυψε κι ένα άλλο άγαλμα ύψους 35 εκατοστών και πλάτους 25 εκατοστών σκαλισμένο σε πέτρα που απεικονίζει έναν άγνωστο προς το παρόν, κορυφαίο αξιωματούχο του Νέου Βασιλείου. Το ιερογλυφικό κείμενο αυτού του αγάλματος αναφέρει ότι το άγαλμα είναι προσφορά στις θεές Μπαστέτ και Σεκχμέτ και στο θεό Χοράκχτι.

«Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ανακάλυψη που ρίχνει φως στην ιστορία του Τελ-Μπάστα» τόνισε ο Μασκούντ και πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη, μαζί με τα προηγούμενα ευρήματα στην περιοχή, δείχνει ότι το Τελ-Μπάστα ήταν κάποτε το σπίτι ενός ναού αφιερωμένου στον βασιλιά Ραμσή Β’ που είναι πιθανό να ανακαλυφθεί στο μέλλον.

Ζητήματα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης των Υπουργών Εξωτερικών των τριών χωρών, Ευάγγελου Βενιζέλου, Ιωάννη Κασουλίδη και Ναμπίλ Φάχμι, αντίστοιχα, στο περιθώριο της 68ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Αιγύπτου.

Ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, δήλωσε ότι «η τριμερής αυτή συνάντηση της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Ελλάδας, ήταν η συνέχεια των επισκέψεων που είχαμε κάνει στο Κάιρο και ο Κύπριος Υπουργός Εξωτερικών, κ. Κασουλίδης κι εγώ».

Πρόσθεσε, επίσης ότι «η συνάντηση στέλνει το μήνυμα πως είμαστε αποφασισμένοι να προωθήσουμε αυτή την τριμερή πολιτική συνεργασία και θα την οργανώσουμε και σε επίπεδο υπουργικό, αλλά και σε επίπεδο υπηρεσιακό με τους πολιτικούς διευθυντές των τριών υπουργείων. Σημασία έχει να λειτουργήσουμε μέσα στην περιοχή που μας ενδιαφέρει, την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, ως τρεις χώρες που ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα, για την ειρήνη και για την ανάπτυξη. ‘Αρα, η πρωτοβουλία μας δεν γίνεται, σε αντίθεση με άλλες χώρες ή με άλλες πρωτοβουλίες, αλλά γίνεται συμπληρωματικά, προσθετικά».

Ο κ. Βενιζέλος ανέφερε ότι «ο Αιγύπτιος Υπουργός μας ενημέρωσε για την εξέλιξη στην Αίγυπτο και εμείς ενδιαφερόμαστε πάρα πολύ, η Αίγυπτος να ακολουθήσει έναν δημοκρατικό δρόμο, που ενώνει όλη την αιγυπτιακή κοινωνία και δίνει σε όλους τους Αιγύπτιους πολίτες το αίσθημα της ασφάλειας, αλλά και την προοπτική μίας ευημερίας, η οποία έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία για όλες τις κοινωνίες μας» και επεσήμανε: «Η Ελλάδα, ως προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το επόμενο εξάμηνο, είναι έτοιμη να μεταφέρει ανάγκες και αιτήματα της αιγυπτιακής πλευράς. Και σε συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία, μπορούμε να πάρουμε πολύ συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στον τομέα της οικονομίας, των επενδύσεων, όπως και σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα. Επίσης, τα διάφορα σχήματα της ευρωμεσογειακής συνεργασίας μας επιτρέπουν να βρούμε πόρους για θέματα κρίσιμα για τις κοινωνίες μας, όπως είναι η εκπαίδευση, η ανεργία -κυρίως η ανεργία των νέων- που είναι ένα κοινό πρόβλημα για όλες τις κοινωνίες. Επιπλέον, έχει πολύ μεγάλη σημασία να προωθήσουμε τη συνεργασία μας στον τομέα της πολιτικής προστασίας, στον τομέα της έρευνας και της διάσωσης, ζητήματα που ενδιαφέρουν όλες τις χώρες της Μεσογείου. Η τριμερής συνεργασία δεν επηρεάζει τη διμερή συνεργασία που έχουμε και η οποία πρέπει να προχωρήσει όσο γίνεται ταχύτερα στα αντικείμενα που έχουμε προσδιορίσει. Ένα βασικό αντικείμενο -όπως γνωρίζετε- είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και, άρα, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στη Μεσόγειο. Αυτό μας επιτρέπει να ασχοληθούμε με την ενέργεια, να αντλήσουμε πόρους, να δώσουμε προοπτικές ανάπτυξης στους λαούς μας».

Ο Κύπριος Υπουργός, Ιωάννης Κασουλίδης, μετά την τριμερή συνάντηση, δήλωσε ότι οι εξελίξεις επιβάλλουν συνεννόηση, υπογραμμίζοντας συγκεκριμένα: «Έχετε ακούσει τον κ. Βενιζέλο. Εγώ, εκείνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι, όπως είδατε, μετά τη συμφωνία σε διμερές επίπεδο, ξεκίνησε μία τριμερής συνεργασία, με πρωτοβουλία του Αιγύπτιου συναδέλφου μας. Έγινε η πρώτη υπουργική συνάντηση σε τριμερές επίπεδο, όπου συμφωνήθηκαν κατευθυντήριες γραμμές που θα αναλάβουν οι πολιτικοί διευθυντές των τριών υπουργείων, ξεκινώντας το διάλογο. Ένα διάλογο ο οποίος, καταρχήν, έχει συμβολικό χαρακτήρα. Γιατί; Γιατί τρεις χώρες με παραδοσιακή φιλία, τρεις χώρες που ανήκουν σε μία ιδιαίτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, φίλες χώρες, θεωρούν ότι οι εξελίξεις επιβάλλουν τη συνεννόηση και σε αυτό το τριμερές επίπεδο, το οποίο εμάς σαν Κύπρος, μας χαροποιεί ιδιαίτερα».

Ακολούθως, ο κ. Κασουλίδης επεσήμανε ότι «θέματα πολιτικά σίγουρα θα συζητούνται. Ζούμε σε μία έκρυθμη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, θα συζητούνται, όμως και θέματα οικονομίας, επενδύσεων, τουρισμού, καθώς και η από κοινού επεξεργασία προγραμμάτων τα οποία θα μπορούν να χρηματοδοτούνται και από τα ταμεία της ευρω-μεσογειακής εταιρικής σχέσης και η οποία πάντοτε χρηματοδοτεί τέτοιου είδους δράσεις που αναλαμβάνουν τουλάχιστον δύο κράτη μέλη και ένα τρίτο μεσογειακό κράτος, εταίρο στην Ένωση για τη Μεσόγειο».

Σε ερώτηση για τα επόμενα βήματα και εάν πλέον είναι ζήτημα εμπειρογνωμόνων, ο Κύπριος Υπουργός ανέφερε ότι «το επόμενο βήμα θα είναι οι Γενικοί Διευθυντές των τριών υπουργείων, οι οποίοι θα συναντηθούν πολύ πιθανόν στο Κάιρο, όπου θα είναι η πρώτη συνεδρία και θα ακολουθούν συνεδρίες με τη σειρά στις τρεις πρωτεύουσες. Έχουμε συμφωνήσει ότι η Αίγυπτος με την Κύπρο και η Αίγυπτος με την Ελλάδα έχουν θέματα σε διμερές επίπεδο που αφορούν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, τα οποία ξεκινούν παράλληλα και χωρίς καθυστέρηση».

Ο υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου δεν έκανε δηλώσεις.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Την αισιοδοξία του για τη διατήρηση και την ανάπτυξη του Ελληνισμού στην Αίγυπτο και την περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων των δύο χωρών, τονίζει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ομογενειακή εφημερίδα της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας «Αλεξανδρινός Ταχυδρόμος».

Πώς αποτιμάτε την επίσκεψή σας στην Αίγυπτο;

Η επίσκεψη μου στο Κάιρο, στις 5 Σεπτεμβρίου υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχής και άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο συνεργασίας στις σχέσεις των δύο χωρών. Εκτός από τον ομόλογό μου, τον Υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου δρ. Nabil Fahmy, με τον οποίο είχα μία εγκάρδια και ειλικρινή συζήτηση, είχα την τιμή να γίνω δεκτός από τον Πρόεδρο κ. Mansour, τον Πρωθυπουργό κ. Beblawi, τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο Β΄, να συναντηθώ με εκπροσώπους των Ελληνικών Κοινοτήτων της Αιγύπτου, με αξιωματούχους πολιτικών κομμάτων, καθώς και με εκπροσώπους της επιχειρηματικής κοινότητας.

Σε όλους εξέφρασα ξεκάθαρα τη βούληση της Ελλάδας να παρασταθεί στις προσπάθειες του φίλου αιγυπτιακού λαού, με τον οποίο συνδεόμαστε με μακραίωνους, παραδοσιακούς και ιστορικούς δεσμούς φιλίας, και επανέλαβα την υποστήριξη μας προς τη μεταβατική κυβέρνηση και τις αιγυπτιακές Αρχές.

Όπως υπογράμμισα και στις δηλώσεις μου μετά τις συνομιλίες με τον δρ. Fahmy, η Ελλάδα κατανοεί την ιδιαιτερότητα της κατάστασης στην Αίγυπτο και θεωρεί εξαιρετικά σημαντικές τις δεσμεύσεις της αιγυπτιακής ηγεσίας για την εφαρμογή του Οδικού Χάρτη και την πλήρη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και του νέου Συντάγματος. Όλα αυτά είχα την ευκαιρία να τα μεταφέρω και στους συνάδελφους μου, Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ, στη συνάντηση του Βίλνιους, στις 6-7 Σεπτεμβρίου, στην οποία συμμετείχε και ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. John Kerry. Και, όπως, γνωρίζουν πολύ καλά οι Αιγύπτιοι συνομιλητές μας, η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να εργασθεί υπέρ της διεύρυνσης του διαλόγου και της συνεργασίας ΕΕ-Αιγύπτου.

Μετά τις συναντήσεις και συνομιλίες που είχατε με τον Υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου αλλά και την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας, θεωρείτε ότι τα διμερή οικονομικά θέματα, όπως το εμπόριο και οι επενδύσεις εισέρχονται σε μια περίοδο ελπιδοφόρας και επωφελούς αμοιβαίας εξέλιξης;

Έτρεφα πάντοτε αισιοδοξία για την πορεία των διμερών σχέσεών μας, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο, αλλά, μετά την επίσκεψή μου στο Κάιρο, είμαι πεπεισμένος ότι οι δύο χώρες περνούν σε μία νέα, εποικοδομητική περίοδο συνεργασίας σε όλους τους τομείς. Πλέον δεν μιλάμε μόνο για φιλικές, πολιτικές ή εμπορικές σχέσεις, αλλά για μία σχέση στρατηγική.

Στους τομείς των επενδύσεων και του εμπορίου, οι προοπτικές συνεργασίας είναι λαμπρές. Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική επενδυτική παρουσία στην Αίγυπτο έχει ενισχυθεί εντυπωσιακά, με τις ελληνικές επενδύσεις να ανέρχονται στα 3 δις. δολ, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην πέμπτη θέση των μεγαλύτερων ευρωπαίων επενδυτών στην Αίγυπτο. Είμαι βέβαιος ότι το θετικό κλίμα στις διμερείς σχέσεις, το φιλόξενο εμπορικό και οικονομικό περιβάλλον στην Αίγυπτο και η έντονη εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων θα προσελκύσουν περισσότερες ελληνικές εταιρίες στην Αίγυπτο και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω εμβάθυνση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών.

Υπάρχουν εξελίξεις σε αλλά θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος όπως η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών ;

Οι επαφές με την αιγυπτιακή Κυβέρνηση είναι, πλέον, τακτικές και στενές για όλα τα ζητήματα. Και είμαστε αποφασισμένοι να διεξάγουμε διμερείς διαβουλεύσεις και για το κεφαλαιώδους σημασίας – για όλες τις μεσογειακές χώρες – ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, πάντα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

Οι συνομιλίες μου στο Κάιρο έδειξαν ότι, σ’ αυτό το θέμα, οι αντιλήψεις μας και οι απόψεις μας ταυτίζονται με εκείνες της αιγυπτιακής πλευράς και η βούλησή μας είναι να ξεκινήσουν το συντομότερο δυνατό οι επαφές των τεχνικών επιτροπών για το συγκεκριμένο θέμα.

Αποφασίσατε, επίσης, να δημιουργήσετε ένα τριμερές σχήμα συνεργασίας Ελλάδας-Αιγύπτου-Κύπρου.

Βεβαίως, ήταν ιδιαίτερα σημαντικό ότι, πέραν των διμερών επαφών, αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε σε ευρύτερες πρωτοβουλίες, όπως στην τριμερή συνεννόηση Ελλάδας-Αιγύπτου και Κυπριακής Δημοκρατίας με σκοπό τον πολιτικό διάλογο και τη συνεργασία σε μια σειρά ζητημάτων αμοιβαίου συμφέροντος όπως η συνεργασία σε θέματα τουρισμού, επενδύσεων και θαλάσσιας πολιτικής στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.

Θέλω να εκφράσω την ικανοποίησή μου διότι αυτή η απόφαση έλαβε σάρκα και οστά, στις 22 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, όταν στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου. Και, βεβαίως, κατά το προσεχές διάστημα, αναμένεται να δοθεί συνέχεια στην τριμερή αυτή πολιτική πρωτοβουλία, η οποία είναι προς όφελος της ειρήνης και της περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν στρέφεται εναντίον κανενός.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος για τις Ελληνικές κοινότητες Αλεξάνδρειας και Καΐρου στην εμβάθυνση και ενδυνάμωση των πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών δεσμών μεταξύ των δύο χωρών; Και δεδομένου του ταχέως μεταβαλλομένου περιβάλλοντος στην αιγυπτιακή πολιτική σκηνή, τι θα συστήνατε στον αλεξανδρινό και αιγυπτιώτη ελληνισμό;

Στις προσπάθειες της για περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών, η Ελλάδα διαθέτει ένα σημαντικό πλεονέκτημα: την ελληνική Ομογένεια της Αιγύπτου, η οποία ανέκαθεν αποτελούσε ένα πολύτιμο αρωγό μας, διαμορφώνοντας μία θετικότατη εικόνα για την Ελλάδα και τους Έλληνες στην αιγυπτιακή κοινωνία και στα ανώτερα πολιτικά κλιμάκια της Αιγύπτου. Πιστεύω ότι δίχως τη μακραίωνη παρουσία της ελληνικής παροικίας της Αλεξάνδρειας και της Αιγύπτου, οι σχέσεις των δύο χωρών δεν θα ήταν το ίδιο ισχυρές, αλλά και οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν θα τολμούσαν με τον ίδιο δυναμισμό να δραστηριοποιηθούν στην Αίγυπτο.

Η ύπαρξη της ελληνικής Κοινότητας καθιστά την Αίγυπτο περισσότερο οικεία στους Έλληνες και την Ελλάδα περισσότερο οικεία στους Αιγύπτιους. Συνεπώς, πιστεύω ότι ο ρόλος των Ελληνικών Κοινοτήτων είναι αυτός ακριβώς: να συνεχίσει να αποτελεί μία γέφυρα, ένα σημαντικό δίαυλο επικοινωνίας των δύο χωρών, των δύο κοινωνιών και των δύο πολιτισμών, να αναπτύσσει αξιόλογη δράση σε όλους τους τομείς και να προάγει το «καλό όνομα» της Ελλάδας στην Αίγυπτο.

Και είναι ιδιαίτερα θετικό ότι η Ελληνική Κοινότητα της Αιγύπτου τηρεί μία μετριοπαθή στάση και διατηρεί την ηρεμία και τη συνοχή της, αποφεύγοντας να εμπλακεί σε αντιπαραθέσεις. Και χαίρομαι διότι η θετική εικόνα των Ελλήνων της Αιγύπτου και οι άριστες σχέσεις των δύο χωρών αποτελούν ασφαλιστική δικλείδα για τον Ελληνισμό της Αιγύπτου.

Είμαι βέβαιος ότι η ομογένεια μας δεν θα παρασυρθεί σε άσκοπες εσωτερικές έριδες και θα διατηρήσει και στο μέλλον, όπως διατήρησε πάντοτε, μέχρι σήμερα, τον φιλήσυχο χαρακτήρα της. Και θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι η Πρεσβεία και οι Προξενικές μας Αρχές έχουν λάβει οδηγίες να μεριμνούν για την ασφάλεια της Παροικίας, να λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο για την προστασία των Ελλήνων της Αιγύπτου και να παρέχουν προξενική συνδρομή σε όλους τους ομογενείς, εφ’ όσον χρειασθεί.

Παρατηρούμε ότι κατά την τελευταία δεκαετία ακολουθείται από τις αρμόδιες αιγυπτιακές αρχές μια παρελκυστική και γραφειοκρατική αντιμετώπιση του θέματος χορήγησης αιγυπτιακής υπηκοότητας σε Έλληνες της Αιγύπτου. Θα ενδιέφερε τον Αλεξανδρινό Ελληνισμό και όχι μόνο εάν το σημαντικό για εμάς αυτό ζήτημα παραμένει στην ημερήσια διάταξη των συνομιλιών με την Αιγυπτιακή πλευρά και αν συζητήθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψή σας στο Κάϊρο.

Το δίκαιο αυτό αίτημα των Ελλήνων της Αιγύπτου αποτελεί , πράγματι, ένα σημαντικό και λεπτό θέμα, το οποίο εξετάζουμε με ιδιαίτερη προσοχή. Τόσο η Πρεσβεία της Ελλάδας στο Κάιρο, η οποία είναι σε συνεχή επαφή με τις αιγυπτιακές Αρχές, όσο και το Υπουργείο Εξωτερικών, του οποίου προΐσταμαι, διατηρεί το ζήτημα ψηλά στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων με την ηγεσία της φίλης Αιγύπτου.

Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε η τελετή του Αγιασμού για τη νέα σχολική χρονιά στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Αλεξανδρείας από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λεοντοπόλεως Γαβριήλ.

Ο κ. Γαβριήλ μετέφερε τις ευλογίες και τις ευχές του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κκ. Θεοδώρου Β΄, και καλή σχολική χρονιά. Εν συνεχεία το λόγο πήρε ο Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Χρήστος Καποδίστριας, ο οποίος συνεχάρη τους εκπαιδευτικούς που προσφέρουν το έργο τους στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια της Αλεξάνδρειας, τονίζοντας το πόσο σημαντικό είναι αυτό. Η Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κα Άρτεμις Γεροντάκη-Ταμβάκη μετέφερε τις ευχές του Προέδρου κου Ιωάννη Σιόκα και των Κοινοτικών Επιτρόπων για καλή σχολική χρονιά, σημειώνοντας πως οτιδήποτε χρειαστούν εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς η Ελληνική Κοινότητα είναι παρούσα.

Ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτηρίζεται το γεγονός της παρουσίας στον Αγιασμό του Συντονιστή Εκπαίδευσης Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής κου Παύλου Καπίδη. Η παρουσία του Συντονιστή στον Αγιασμό είναι ενδεικτική του πολύ καλού κλίματος συνεργασίας που από την περασμένη άνοιξη άρχισε να αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο φορείς, γεγονός που τόνισε και ο ίδιος . Μεταξύ άλλων ο Συντονιστής ευχήθηκε σε εκπαιδευτικούς και μαθητές μία καλή σχολική χρονιά, η οποία θα πρέπει να χαρακτηριστεί από όρεξη για μάθηση.

Στον Aγιασμό παρίστατο και ο Διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, Παράρτημα Αλεξανδρείας κ. Μανώλης Μαραγκούλης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων κα Ρομπέρτα Μακρή, ο Διευθυντής των Γαλλικών Εκπαιδευτηρίων κ. Le Bars, ο οποίος αντάλλαξε απόψεις περί εκπαιδευτικών θεμάτων με τον Συντονιστή και τον Έφορο Σχολείων, καθώς και πλήθος γονέων.

Κατά την επίσκεψή του ο Συντονιστής είχε την ευκαιρία να ξεναγηθεί στους χώρους του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου και να δει από κοντά τις εργασίες που έγιναν στις αίθουσες διδασκαλίας. Επίσης είχε τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τους εκπαιδευτικούς και το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, με τους οποίους αντάλλαξε απόψεις και συζήτησε θέματα που άπτονται της εκπαιδευτικής κοινότητας.

 

Μετά το πέρας της ξενάγησης η Ε.Κ.Α. παρέθεσε γεύμα προς τιμήν του κ. Καπίδη, στο οποίο παρευρέθησαν οι εκπαιδευτικοί και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων.

 

Ανάπλαση, διαμόρφωση και λειτουργία Εκπαιδευτηρίων

Η πρώτη μέρα του νέου Σχολικού έτους βρήκε τα Σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας προετοιμασμένα σε όλους τους τομείς. Η Εφορεία Σχολείων έχοντας προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες από πολύ νωρίς, κατάφερε να βρίσκονται όλα τα εγχειρίδια των μαθητών στα σχολεία από τον Ιούνιο, με αποτέλεσμα οι μαθητές να τα προμηθευτούν χωρίς καθυστερήσεις και ελλείψεις.

Σχετικά με τους δασκάλους και τους καθηγητές, οι οποίοι θα απασχοληθούν στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Αλεξανδρείας, όπως μας ενημέρωσε ο Έφορος Σχολείων κ. Πάρης Μακρής, η τρέχουσα σχολική χρονιά είναι πλήρως καλυμένη. Το παραπάνω είναι αποτέλεσμα της στενής συνεργασίας που είχε καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού ο Έφορος Σχολείων κ. Μακρής με το Συντονιστή Εκπαίδευσης κ. Καπίδη.

Όσον αφορά στις κτιριακές εγκαταστάσεις, η Εφορεία Σχολείων προχώρησε σε ανακαίνιση όλων των χώρων του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου δημιουργώντας έτσι το ιδανικό περιβάλλον για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργασίες, την επίβλεψη των οποίων είχαν προσωπικά οι κκ. Μακρής και Κυρίτσης, ολοκληρώθηκαν σε χρόνο “ρεκόρ” παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν στην Αλεξάνδρεια και την Αίγυπτο γενικότερα. Ταυτόχρονα, προχωράει και η αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής με την αγορά νέων ηλεκτρονικών υπολογιστών (η αγορά θα γίνει από τα χρήματα της σχολικής επιτροπής), οι οποίοι θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες του μαθήματος, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώθηκε και νέα, κατάλληλη αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών και αίθουσα αναγνωστηρίου. Παράλληλα συνεχίζονται οι εργασίες στο εργαστήριο και το μουσείο φυσικών επιστημών, καθώς και στη βιβλιοθήκη του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου. Οι χώροι αυτοί, με την ολοκλήρωσή τους και την παράδοσή τους στην εκπαιδευτική κοινότητα των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Αλεξανδρείας, θα αποτελέσουν ένα ακόμα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών και μία ακόμη πηγή άντλησης γνώσης για τους μαθητές.

Η Εφορεία Σχολείων και προσωπικά ο κ. Μακρής εκφράζουν τις θερμές τους ευχαριστίες προς τον Συντονιστή Εκπαίδευσης κ. Καπίδη για τη βοήθεια που προσέφερε σε θέματα εκπαίδευσης και στελέχωσης των εκπαιδευτηρίων όλο αυτό το διάστημα, γεναιόδωρα και ακούραστα. Επίσης ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλονται και στον Διευθυντή της Ε.Κ.Α. κ. Ελευθέριο Κυρίτση για τις “αμέτρητες” ώρες που προσέφερε στην επίβλεψη των εργασιών του σχολείου.

Η Κοινοτική Επιτροπή και προσωπικά ο κ. Μακρής εύχονται στη Διευθύντρια του Πρατσίκειου δημοτικού σχολείου κα Βούλα Δαμιανίδου, στον Διευθυντή του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου κ. Κωνσταντίνο Γιαννακούρη, σε όλους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις μαθήτριες καλή και αποδοτική σχολική χρονιά.

Ο Γλαύκος Αλιθέρσης, μαζί με τον Πέτρο Μάγνη, θεωρείται ότι συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους αιγυπτιώτες ποιητές ύστερα, βέβαια, από την κορυφαία μορφή του Καβάφη και σε μεγάλη απόκλιση από τον τελευταίο. Αν ο Καβάφης βρίσκεται στο κέντρο του κύκλου ο Αλιθέρσης και μαζί του ένας ικανός αριθμός ποιητών κινούνται στον περίγυρο διανθίζοντας και συμπληρώνοντας τον ενδιάμεσο κενό χώρο. Η σημασία και η προσφορά τους δεν έχουν αποτιμηθεί επαρκώς ακόμη μέχρι τις μέρες μας, γεγονός που σηματοδοτεί αξιοπρόσεκτη έλλειψη για μια συνθετική και σφαιρικότερη μελέτη της πνευματικής και διανοητικής εν γένει κίνησης της αλεξανδρινής παροικίας και, συνολικότερα, των ελληνικών παροικιών στην Αίγυπτο.

Είναι, νομίζουμε, εξαιρετικά ενδιαφέρον και ελκυστικό για τον επίδοξο μελετητή της νεοελληνικής γραμματείας να ερευνήσει και να φωτίσει με τη δέουσα προσοχή, συνδυαστικά, διαλεκτικά και αντιστικτικά όχι μόνο τις δεσπόζουσες μορφές, αλλά όλες εκείνες τις ποικίλες λογοτεχνικές και διανοητικές κινήσεις, τάσεις, ροπές, ιδέες και ρεύματα που θα μπορέσουν να ερμηνεύσουν το μοναδικό, σε μεγάλο βαθμό, φαινόμενο για τον νεότερο απόδημο ελληνισμό μιας εξαιρετικά πολύμορφης, πρωτότυπης και πλούσιας διανοητικής διαδρομής.

Ύστερα από την παραπάνω μικρή παρένθεση ας γυρίσουμε ξανά στον «ελάσσονα» ποιητή Γλαύκο Αλιθέρση, ψευδώνυμο του Μιχάλη Χατζηδημητρίου, ο οποίος σε νεαρή ηλικία άφησε τη Λεμεσό, την αγαπημένη γενέθλια πόλη του, για να μεταναστεύσει στην Αλεξάνδρεια. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει φυσική αγωγή. Εκεί στα φοιτητικά χρόνια του ήρθε σε στενότερη γνωριμία με τους ελληνικούς λογοτεχνικούς κύκλους και τις πνευματικές αναζητήσεις της εποχής. Τότε έγραψε την ποιητική συλλογή Γαλανά δαχτυλιδάκια (1919), την οποία, σε μεταγενέστερη αποτίμηση του έργου του, περιέγραψε ως «βιβλίο των μιμήσεων». Στη συνέχεια κυκλοφόρησε στα 1921 τα Κρινάκια του γιαλού και δύο χρόνια αργότερα, στα 1923 τους Οραματισμούς του εωσφόρου, μιας συλλογής όπου διακρίνεται καθαρότερα πλέον η προσωπική γραφή του ποιητή, ο οποίος αρχίζει να  βρίσκει την δική του διακριτή φωνή.  Εργάστηκε ως γυμναστής στα εκπαιδευτήρια της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας. Επαναπατρίστηκε στην Κύπρο το 1963 όπου δυο χρόνια αργότερα απεβίωσε.

Ο Αλιθέρσης, στη γνωστή διαμάχη για την πρωτοκαθεδρία μεταξύ του Καβάφη και του Παλαμά, συντάσσεται ανεπιφύλακτα με τον τελευταίο, όχι τόσο επειδή η ποίησή του συγκλίνει με την παλαμική όσο, μάλλον, για λόγους ιδιοσυγκρασιακής συγγένειας. Στα 1934, ένα μόλις χρόνο μετά τον θάνατο του αλεξανδρινού ποιητή, κυκλοφόρησε το βιβλίο Το πρόβλημα του Καβάφη, ένα κείμενο με το οποίο επιχειρεί να αποτιμήσει απαξιωτικά την καβαφική ποίηση υπερτονίζοντας τις αρνητικές εντυπώσεις του ανθρώπου σε βάρος του δημιουργήματός του. Παραθέτουμε τις πρώτες γραμμές του κειμένου που προδιαθέτουν σε μεγάλο βαθμό για όσα ακολουθούν:

«Η καθαρή αξία της προσωπικότητας του Καβάφη, νομίζω δε βρίσκεται τόσο στην ποίησή του, όσο στις «φήμες» που ο μεγάλος εκείνος ηθοποιός κατόρθωσε να δημιουργήση. Ο Καβάφης δημιούργησε φήμες για τη ζωή του και φήμες για την τέχνη του. Ο τρόπος της ομιλίας κ’ η προφορά του, η στάση κ’ η χειρονομία του, η απόκρυψη της ηλικίας κ’ η φαινομενικά ιδιόρρυθμη και σαν αποτραβηγμένη από την κοινωνία ζωή του, από τη μια∙ κι απ’ την άλλη, ο παράξενος ιστορισμός του με τα παράξενα θέματα και πρόσωπα που αγκαλιάζει ο στίχος του, τα ύπουλα και θεληματικά ξεκαρφώματα του, ενάντια των καθιερωμένων στην ποίησή μας μετρικών συστημάτων και μεθόδων, οι φωναχτές και εξεζητημένες του ομοιοκαταληξίες, σπάνιες μα συχνά κωμικές, τα feuilles volantes κ’ η μυστική κυκλοφορία των ποιημάτων του. Και γύρω του, και πάνω απ’ όλα, οι ψίθυροι για ένα εντελώς αλοιώτικο τρόπο ζωής, με πρόσωπα ύποπτα, με υποκείμενα καταδικασμένα στην κοινή αντίληψη και ξεγραμμένα στην εχτίμηση της κοινωνίας. Μυστικές πληροφορίες και διάδοσες για μια ζωή δοσμένη και ζυμωμένη με σκάνδαλα και διανθισμένη με μύθους κι αλήθειες».

Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον Μανώλη Γιαλουράκη, ο Αλιθέρσης, «μετά τον θάνατο του Καβάφη, υπήρξε ο κορυφαίος της αιγυπτιώτικης ποίησης. Κι ο στερνός της».

Ο Κύπριος ποιητής υπήρξε ανήσυχο πνεύμα δοκιμάζοντας διαφορετικές τεχνοτροπίες και παρακολουθώντας με ενδιαφέρον τα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής του. Αν και κυρίως ασχολήθηκε με την ποίηση, ωστόσο, έγραψε μια αξιόλογη συλλογή διηγημάτων με τίτλο Αράχνες (1936), μια σειρά από κείμενα κριτικής, από τα οποία ξεχωρίζουν εκείνα για τον Νίκο Σαντορινιό και τον συμπατριώτη του Νίκο Νικολαΐδη,  μετέφρασε με αριστοτεχνικό τρόπο ποιήματα του Ρούπερτ Μπρουκ και δημοσίευσε δύο θεατρικά δράματα, ενδιαφέροντα για ανάγνωση αλλά χωρίς αξιώσεις να παρασταθούν στη σκηνή.

Αξίζει να παραθέσουμε ορισμένες ζωηρές περιγραφές του Μανώλη Γιαλουράκη για τον άνθρωπο-ποιητή:

«Γνωστός σα δάσκαλος και σε κείνους που δεν τον διάβασαν ποτέ, με τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του και την ιδιόμορφή του αντίληψη της ζωής, έμεινε ως το τέλος ένας αλεξανδρινός «τύπος». Αρεσκόταν πολύ να περιτριγυρίζεται από νέους και να διηγείται ανέκδοτα και αναμνήσεις. Το καθιερωμένο του γνωστό «στέκι» ο Αθλητικός Όμιλος Ιβραημίας, συγκέντρωνε σχεδόν κάθε βράδυ νεαρούς διανοούμενους που τον άκουαν με σεβασμό. Ήτανε τότε συνταξιούχος… Σ’ ελληνικά μπακάλικα ο Αλιθέρσης έκανε πότε-πότε τραπέζια σε φίλους… Αλλά και «στο πόδι» έπινε συχνά στην Ιμπραημία. Ήταν ένας αληθινός εραστής της Αλεξάνδρειας που δεν ήθελε να πιστέψει πως ζούσε τη διάλυση της παροικίας. Όταν έφυγε για την Κύπρο έφυγε με μισή καρδιά».

Ο Αλιθέρσης σε πολλά ποιήματα της πρώτης περιόδου με έντονη νοσταλγία και καημό θυμάται και αναλογίζεται τα παιδικά χρόνια στη γενέθλια πόλη του, τη Λεμεσό:

     «…Τώρα μονάχα νοσταλγώ ένα γυρισμό∙ να ζήσω

     μες στο ίδιο σπίτι ταπεινός και νάχω συντροφιά

     τα πράματα όλα που έτυχε παιδάκι ν’ αγαπήσω

     και στα ίδια ζώντας να με βρουν τα γερατιά.»

Ωστόσο, από την Κύπρο, όπου επέστρεψε συνταξιούχος και έμεινε μονάχα δυο χρόνια πριν τον θάνατό του, νοσταλγεί την άλλη πατρίδα που εγκατέλειψε για πάντα, την Αλεξάνδρεια, όπου άφησε το «μισό εαυτό του», τους νεκρούς και ζωντανούς φίλους και πολλούς από τους πρώην μαθητές του. Αυτό το μετέωρο συναίσθημα είναι επίμονο και βασανιστικό στην περίπτωση του Αλιθέρση, όπως και πολλών λογοτεχνών της διασποράς, φανερώνοντας τη δυστοπία του βίου του μετανάστη, του πρόσφυγα, του εξόριστου, ο ορίζοντας του οποίου διαρκώς μετακινείται δίχως να βρίσκει ένα σταθερό σημείο ηρεμίας και γαλήνης.

Η σπαρακτική κραυγή του ποιητή βρίσκει την πιο καθαρή λυρική έκφρασή της στην ποιητική συλλογή Μυστικός δείπνος (1944), ένα έργο με το οποίο θρηνεί τον θάνατο της πολυαγαπημένης κόρης του. Ο ίδιος σημειώνει: «Τα ποιήματα αυτά, που αφιερώνονται στην αξέχαστη Γλαύκη, δεν είναι παρά συνδυασμοί αισθημάτων και στοχασμών, προσαρμοσμένων στη μουσική διάθεση της στιγμής, που συνηθίσαμε καταχρηστικώς ν’ αποκαλούμε: στιγμή εμπνοής. Εικόνες και ίχνη μυστικισμού ανευρίσκονται κάπου. Μα ποτέ δεν ξεχνώ το Ελληνικό φως. Κι όταν ακόμα τη φωνή μου την εξαντλώ σ’ ένα επιφώνημα λύπης ή θαυμασμού και τότε πάλι δεν είναι άγονη. Περιέχει βαθύτερο, απ’ ότι μπορεί να συγκρατήσει μια εικόνα, στη συνθετότερη ουσία της. Ο παραλογισμός και τ’ όνειρο, που κεντρίζοντας τη διάθεση, σα να εξουσιάζουν το τραγούδι μου, δεν είναι η αναζήτηση καινοτροπίας. Γιατί η υφή μένει κλασσική».

Οι κριτικοί του έργου του διαπιστώνουν μια επικράτηση ενός ιδιότυπου λογιοτατισμού στις τελευταίες συλλογές του, γεγονός που αποστερεί ζωτικούς χυμούς από την ποιητική δημιουργία του.

Ωστόσο, αποτιμώντας την προσφορά του Αλιθέρση στα νεοελληνικά γράμματα ο Γιαλουράκης υποστηρίζει: «μια αισθητική αξιολόγηση της αιγυπτιώτικης λογοτεχνίας, μ’ οσοδήποτε αυστηρά κριτήρια, θα διαφυλάξει για τον Γλ. Αλιθέρση μια δεσπόζουσα θέση. Στη νεοελληνική λογοτεχνία, άλλωστε, η θέση του ανάμεσα στους ποιητές του «ελάσσονος λόγου», είναι εξασφαλισμένη».  Ο Ι. Μ. Χατζηφώτης παρατηρεί: «Ο Γλαύκος Αλιθέρσης δεν είναι μόνο ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της περιόδου, αλλά και ένας από τους πιο αξιόλογους τοων αλεξανδρινών Γραμμάτων».

Την 4^η Σεπτεμβρίου ε.έ., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος από τον Σεβ.Μητροπολίτη Ερμουπόλεως κ.Νικόλαο, είχε συνάντηση με τον Προκαθήμενο της Κοπτικής Εκκλησίας κ.Θεόδωρο Β΄ στην Αμπασίγια του Καίρου, όπου βρίσκεται η Έδρα του Κοπτικού Πατριαρχείου. Η συνάντηση των Προκαθημένων πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της συνεργασίας των χριστιανικών κοινοτήτων της Αιγύπτου, όπως αυτή αποτυπώνεται στις μηναίες τακτικές συνεδριάσεις του Συμβουλίου Εκκλησιών της Αιγύπτου προς επίλυση των αναφυομένων προβλημάτων των Χριστιανών της χώρας.

Με γνώμονα την καταγραφή με ενάργεια και διακριτότητα των θέσεων και των δικαίων των Χριστιανών της Αιγύπτου στον υπό διαμόρφωση συνταγματικό χάρτη της χώρας, διεπιστώθη κοινότης απόψεων αναφορικά με την ανάγκη αφενός μεν οικοδομήσεως μιας κουλτούρας συνυπάρξεως, στηριγμένης στον αμοιβαίο σεβασμό της θρησκευτικής διαφορετικότητας, αφετέρου δε αποφυγής φαινομένων θρησκειοποιήσεως της πολιτικής και πολιτικοποιήσεως της θρησκείας, τα οποία με τη σειρά τους τροφοδοτούν εκδηλώσεις θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και φανατισμού. Και οι δύο Προκαθήμενοι συμφώνησαν στην ανάληψη κάθε απαραίτητης δράσεως προκειμένου να επιταχυνθεί η επάνοδος της χώρας στην κοινωνική σταθερότητα, αλλά και να αποκατασταθεί η διεθνής εικόνα της Αιγύπτου.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι ο Κόπτης Προκαθήμενος ανταποκρίθηκε θετικώς στο αίτημα του Μακαριωτάτου να πραγματοποιήσει επίσημη προσκυνηματική αποδημία στα αρχαία μοναστήρια της Νιτρίας και της Θηβαΐδος, στις ιστορικές εστίες όπου χαλκεύτηκε το μοναστικό ιδεώδες του Χριστιανισμού.

Την Πέμπτη 25 Ιουλίου ε.έ, η ΑΘΜ, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ.Θεόδωρος Β΄ , ευρισκόμενος στην Μόσχα για να συμετάσχει στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 1025η  επέτειο Βαπτίσεως των Ρως, ηγήθη της χορείας των Προκαθημένων και Εκπροσώπων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και είχε συνάντηση με τον Εξοχ.Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ.Βλαδίμηρο Πούτιν, τον οποίον αρμοδίως και καταλλήλως προσεφώνησε ως ακολούθως:

Εξοχώτατε Πρόεδρε της Ρωσικής Ομοσπονδίας κύριε Βλαδίμηρε Πούτιν,
Δόξα και τιμή αναπέμπουμε στον εν Τριάδι προσκυνούμενο Θεό διότι παρέχει σε εμάς, τους Προκαθημένους και Εκπροσώπους όλων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, την ευλογία και την ιδιαίτερη χαρά της επισήμου κοινωνίας με πολιτικό ηγέτη, σεβάσμιο καί προσφιλή. Αυτή η επίσκεψη δεν τυγχάνει μία εθιμική επικοινωνία, αλλά αποτελεί ουσιαστική πράξη εκφράσεως ειλικρινούς εν Χριστώ αγάπης και συναντιλήψεως, εν μέσω κλίματος πνευματικής ευφροσύνης, πηγαζούσης από τον επετειακό εορτασμό γεγονότος καθοριστικού για την ιστορική αυτογνωσία του Ρωσικού Έθνους, του οποίου ευθυνοφόρως ηγείσθε.
H λήψη του φωτός της πίστεως και του πλούτου της πατρώας παραδόσεως διά της Βαπτίσεως των Ρώσων το έτος 988 με επικεφαλής τον Άγιο Ισαπόστολο Πρίγκηπα Βλαδίμηρο, απετέλεσε το στερεό θεμέλιο επί του οποίου χαλκεύτηκε η Ρωσική ψυχή, η οποία, περνώντας μέσα από το χωνευτήρι των δοκιμασιών, δεν δείλιασε ποτέ να θυσιάσει το ατομικό εγώ στο συλλογικό εμείς, γράφοντας χρυσές σελίδες ηρωισμού και προσφοράς.

Τιμώντες διά της παρουσίας μας αυτήν την επιμαρτυρία των αιώνων, με χαρά ατενίζουμε την Εξοχότητά σας. Η ευχαριστία μας εκφράζεται εσωψύχως διά της πνευματικής αγαλλιάσεως, εξωτερικεύεται δε και γίνεται προσευχητική διάθεση, αίτημα επιτακτικό και ευχή διάπυρος, όπως ο Κύριος σας χαρίζει ακατάβλητη υγεία και δύναμη επ΄ ωφελεία του φιλοπροόδου και ευσεβούς Ρωσικού Έθνους.
Κατά την διάρκεια της συναντήσεως κυριάρχησε το θέμα της εξάρσεως του θρησκευτικού φανατισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, συνεπεία της υστερόβουλης εκμεταλλεύσεως του θρησκευτικού συναισθήματος και της αδυναμίας κατανοήσεως και ανοχής της θρησκευτικής διαφορετικότητας. Παράλληλα εξετάστηκε το ανησυχητικό φαινόμενο της πολιτικοποιήσεως της θρησκείας και της θρησκειοποιήσεως της πολιτικής προς εξυπηρέτηση διχαστικών ή τρομοκρατικών επιλογών. Εξεφράσθη σύσσωμος συμπαράσταση προς το δοκιμαζόμενο Πατριαρχείο Αντιοχείας και απηυθύνθη έκκληση προς άμεση απελευθέρωση των απαχθέντων Ιεραρχών.

Τα συμπεράσματα της συναντήσεως κοινωνήθηκαν προς τους εκπροσώπους των Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως διά συνεντεύξεως τύπου, ενώ προς τιμήν των υψηλών προσκεκλημένων του ο Ρώσος Πρόεδρος παρέθεσε επίσημο γεύμα.

Παρόμοιες συναντήσεις ο Μακαριώτατος είχε και με τους Προέδρους της Ουκρανίας κ. Βίκτωρα Γιανουκόβιτς και Λευκορωσίας κ. Αλέξανδρο Λουκασένκο στο Κίεβο και στο Μίνσκ αντιστοίχως.