Τα 80 χρόνια δράσης και προσφοράς του στην ομογένεια εορτάζει ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων, στην Αθήνα, στις 15 Δεκεμβρίου.
Ογδόντα χρόνια που ο κορυφαίος Αιγυπτιώτικος Σύλλογος στην Ελλάδα, στηρίζει όλα τα σωματεία των Αιγυπτιωτών που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Ήταν το 1933, όταν ιδρύθηκε ο ΣΑΕ, τον οποίο κόσμησαν με την παρουσία τους κορυφαία ονόματα των επιστημών, του πνεύματος, των τεχνών και της οικονομίας.
Από τότε πέρασαν ογδόντα ακριβώς χρόνια. Και για την μεγάλη αυτή επέτειο, ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλάδος πραγματοποιεί μεγάλη εκδήλωση στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Ίδρυμα Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387 στο Παλαιό Φάληρο) και την έναρξή της θα πραγματοποιήσει ο Α’ Αντιπρόεδρος του ΣΑΕ κ. Κώστας Μιχαηλίδης.
Βασικός ομιλητής είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ερευνητές της ιστορίας του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, ο Νίκος Νικηταρίδης, πρώην Αντιπρόεδρος του ΣΑΕ.
Παράλληλα, θα μιλήσουν οι πρώην Πρόεδροι του ΣΑΕ: ο καθηγητής Ευθύμιος Σουλογιάννης, ο κ. Αντώνης Παπαδημητρίου Πρόεδρος του Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης», ο Επίτιμος Πρόεδρος του ΣΑΕ κ. Φίλιππος Κοσσένας και η Πρόεδρος του ΣΑΕ κα Κρυστάλλω Τρίμη.
Συντονιστής της όλης εκδήλωσης θα είναι ο κ. Βασίλης Ζουές.
Στις 25 Σεπτεμβρίου έγιναν τα εγκαίνια του νέου υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στο Ζαμάλεκ, Κάιρο. Τα γραφεία βρίσκονται στο πλέον κεντρικό σημείο του Ζαμάλεκ (αρχές της οδού 26ης Ιουλίου) και καταλαμβάνουν έκταση άνω των 2.000 τ.μ. Η εν λόγω στρατηγικής σημασίας κίνηση της Τράπεζας Πειραιώς καταδεικνύει τη «διάθεση» του τραπεζικού ομίλου να ενισχύση τη θέση του στην Αίγυπτο.
Στην τελετή των εγκαινίων παρευρέθη ο ελληνας Πρέσβυς κ. Χριστόδουλος Λάζαρης.
Ο Κωνσταντίνος Σταματάκης γεννήθηκε το 1912. Παρά τα 92 του χρόνια την περίοδο της συνέντευξης, μου αφηγήθηκε με μεγάλη προθυμία προσωπικές ιστορίες από περιοχές της Αιγύπτου που είχε ζήσει, με τελευταίο σταθμό την Αλεξάνδρεια. Τον αφήνουμε να μας τις διηγηθεί.
«Ο πατέρας μου ήταν βαμβακέμπορος εγκατεστημένος στο Μπένε Σουέφ και είχε έρθει στην Αίγυπτο δεκατριών χρονών με πλοίο από την Κρήτη. Απ’ ότι μου έλεγε, τα πλοία εκείνη την εποχή πήγαιναν ή στη Σμύρνη ή στη Κωνσταντινούπολη ή στην Αλεξάνδρεια. Υπήρχε θυμάμαι στην Αλεξάνδρεια μια εταιρία που λεγόταν Χατζηνταούτη και είχε έναν ντελάλη που γύριζε στους δρόμους της πόλης και φώναζε: «του Χατζηνταούτη το μπαπόρι φεύγει αύριο για τη Σμύρνη για την Πόλη, και όποιος είναι για ταξίδι ας μένει χαζίρι», δηλαδή να ετοιμάζεται. Αυτό το θυμάμαι πολύ καλά.
Εγώ μεγάλωσα στο Κάιρο και τελείωσα την Αμπέτειο. Έζησα όμως και τα χωριά της Άνω Αιγύπτου. Στο Μπένε Σουέφ είχαμε ένα σπίτι πελώριο. Θυμάμαι μάλιστα μια συγκινητική ιστορία. Το 1922 μετά την καταστροφή της Σμύρνης, πολλοί Έλληνες ήρθαν πρόσφυγες στην Αίγυπτο και το Προξενείο μας ζήτησε να φιλοξενήσουμε στα σπίτια μας όσους μπορούσαμε. Εμείς θυμάμαι είχαμε φιλοξενήσει δύο Σμυρνιούς που τους άκουγα κάθε βράδυ να τραγουδούν τραγούδια τούρκικα και ήταν πολύ μελαγχολικά.
Το 1930 εγκαταστάθηκα μόνιμα στην Αλεξάνδρεια όπου εργάστηκα ως υπάλληλος στην Ionian Bank Limited που ήταν Εγγλέζικη. Εκεί γνώρισα και τον Καβάφη. Όχι προσωπικά. Τον είχα όμως δει πολλές φορές. Ήταν ένας ψηλός άνθρωπος που περπατούσε με τα χέρια πίσω από την πλάτη και κάθε απόγευμα πήγαινε στο “Γκράντ Τριανό” και έπινε καφέ. Ήταν άνθρωπος ιδιόρρυθμος. Θυμάμαι τη φήμη που κυκλοφορούσε τότε, ότι ο Καβάφης ήταν ο μόνος άνθρωπος στην Αλεξάνδρεια που δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα. Λέγανε λοιπόν ότι στο σπίτι του χρησιμοποιούσε μόνο κεριά -εξ’ ου και το περιβόητο ποίημα- τα οποία έσβηνε επιδεικτικά κάθε φορά που ήθελε να διώξει τους προσκεκλημένους από το σπίτι του. Δεν ξέρω αν αυτό είναι αλήθεια, πάντως αυτή είναι η φήμη που κυκλοφορούσε.
Κατα την περίοδο του πολέμου μας επιστρατεύσανε. Εγώ βέβαια δεν πήγα αμέσως στρατό γιατί η τράπεζα ήταν Εγγλέζικη και με κρατήσανε. Θυμάμαι όμως καλά το κλίμα που επικρατούσε τις παραμονές του Ελ Αλαμείν. Η Αλεξάνδρεια είχε χίλια αντιαεροπορικά γιατί ήταν η δεύτερη βάση της Αγγλίας μετά το Λονδίνο και γινόταν χαλασμός. Κάθε μέρα περνούσαν 200 αεροπλάνα που έρχονταν από την Ιορδανία, βομβάρδιζαν και γύριζαν πίσω. Στην τράπεζα μάλιστα είχαμε φτιάξει μια δοκό η οποία πήγαινε κάτω στα υπόγεια, όπου είχαμε και τις ραύδους χρυσού. Όταν χτυπούσαν οι σειρήνες παίρναμε τα επίσημα βιβλία, τα βάζαμε στη δοκό που ήταν επικληνής και τα στέλναμε στο υπόγειο. Έτσι, αν γινόταν βομβαρδισμός και χτυπούσαν την τράπεζα θα γλίτωναν τα βιβλία. Μετά επιστρατεύτηκα κι εγώ και πήγα στο Αλαμέιν. Θυμάμαι τις παραμονές της μάχης περπατούσα στο Μπουλεβάρ και είδα την εξής σκηνή: κάτι Άγγλοι αξιωματικοί σταμάτησαν μια αραμπέια, κατέβασαν τον οδηγό, του πήραν το άλογο και το πήγαν έξω από του «Αθηναίου». Μπήκαν μέσα στο μαγαζί αγόρασαν μια ντουζίνα πάστες και άρχισαν να ταΐζουν μ’ αυτές το άλογο. Κι εμείς χαζεύαμε…Kαι γέλια και μεθύσια. Χαμός γινόταν. Την επομένη έγινε η μάχη. Μετά, μας μετέφεραν στο Χαλέπι και στη συνέχεια γυρίσαμε όλη τη Μέση Ανατολή. Εγώ ήμουν στα τεθωρακισμένα που ήταν μια μονάδα αριστερή. Εκεί με πήγαν. Άμα ήσουν μαυροσκούφης όλοι νόμιζαν ότι ήσουν αριστερός, αλλά εγώ δεν είχα ιδέα απ’ αυτά. Οι αριστεροί ήταν και μια παρεξήγηση να ξέρεις. Οι πιο εκπαιδευμένοι στρατιωτικοί ήταν οι αριστεροί, αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε. Και ήταν και πολύ καλά παιδιά, δεν προσπαθούσαν να προσηλυτίσουν κανέναν. Είχαν απλώς τις πεποιθήσεις τους. Περάσαμε πολλά. Μετά μας πήγαν στο Ρίμινι της Ιταλίας και τέλος μας μετέφεραν στην Ελλάδα όπου πέσαμε στα Δεκεμβριανά.
Το 1946 γύρισα στην Αλεξάνδρεια και επέστρεψα στην παλιά μου δουλειά στην τράπεζα. Όταν όμως ο Νάσσερ την εθνικοποίησε εγώ ήθελα να φύγω. Δεν μας άφησε όμως γιατί εμείς ήμασταν τα στελέχη και έπρεπε να μείνουμε για να μπορέσει η τράπεζα να λειτουργήσει. Μας έδωσε μάλιστα αυξήσεις και καλές αυξήσεις. Εγώ πήρα 10 λίρες που εκείνη την εποχή ήταν πολλά λεφτά όταν ο μισθός μου ήταν τέσσερις. Με διόρισαν ελεγκτή των υποκαταστημάτων, με μετέφεραν στο Κάιρο και στη συνέχεια παραιτήθηκα.
Από την Αλεξάνδεια έφυγα το 1964 και πήγα στην Αθήνα. Η μετάβαση ήταν πολύ δύσκολη και στην αρχή δεν μπορούσα να προσανατολιστώ. Εγώ όμως πατρίδα μου θεωρώ πάντα την Αίγυπτο, διότι αυτή η χώρα είναι μέσα μου.Την Αλεξάνδρεια την αγαπάω, αλλά για μένα που έχω ζήσει και τα χωριά της Αιγύπτου, οι Αλεξανδρινοί δεν την ήξεραν την Αίγυπτο. Δεν την ήξεραν…Αν δεν ζήσεις εκεί στο Νείλο να ακούσεις τα τραγούδια των Αιγυπτίων μέσα στη φελούκα, να σου λένε «ετφάνταλ»… Εεε…αυτή είναι η Αίγυπτος. Η Αίγυπτος είναι αραπιά».
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας έχοντας παράδοση στην προσφορά προς την Ελλάδα, δε θα μπορούσε να απέχει από το μεγάλο αγώνα που η πατρίδα διεξήγαγε κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η προσφορά μεγάλη και υλική αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό.
1942. Αλεξάνδρεια, Chatby. Ελληνικά Σχολεία Ε.Κ.Α. Επίσκεψη Γεωργίου Β’. (Σουλογιάννης, Ε. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας 1843-1993, Αθήνα: Ε.Λ.Ι.Α, 2005)
Το 1940 ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια Κ. Βαλτής αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να συστήσει την Εθνική Επιτροπή Ελλήνων Αλεξανδρείας, με έδρα τα γραφεία της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας. Στην επιτροπή πρόεδρος είναι ο ίδιος ο Γενικός Πρόξενος και μετέχουν πολύ αξιόλογοι Αλεξανδρινοί:
Έντοιχη πλάκα στην αυλή του Ι.Ν. Ευαγγελισμού προς τιμήν των πεσόντων Ελλήνων Αλεξανδρινών κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Μάρτιο του 1941 τα σχολεία της Ε.Κ.Α. παραχωρούνται στον Ελληνικό Στρατό, που αρχίζει να καταφθάνει στην Αλεξάνδρεια, μετά την κατάρρευση του μετώπου της Βορείου Ελλάδος, για να φιλοξενηθούν οι ιππείς, οι οποίοι είναι και οι πρώτοι Έλληνες στρατιώτες που φτάνουν. Το Μπενάκειο Συσσίτιο αναλαμβάνει τη σίτιση τους. Ταυτόχρονα τα σχολεία της Ε.Κ.Α. γίνονται κέντρο της Ελληνικής Παθητικής Αεράμυνας, την οργάνωση της οποίας είχε αναλάβει ο Ρ. Ρεμανδάς σε συνεργασία με τον Κυανό Σταυρό του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος ο Α΄». Τα σχολεία όμως πρόσφεραν και ανθρώπινο δυναμικό. Μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου 1942 και ως αποτέλεσμα της επιστράτευσης οκτώ ηλικιών, είχαν στρατολογηθεί 14 διοικητικοί υπάλληλοι και 2 καθηγητές, οι οποίοι πολέμησαν στο Αλαμέιν, στη Μεσόγειο με το Ελληνικό Ναυτικό και στην Ελληνική Αεροπορία που δρούσε στη Βόρειο Αφρική.
Στα κτίρια της Ε.Κ.Α. στεγάστηκε η έδρα της «Επιτροπής Περιθάλψεως Οικογενειών Επιστράτων», η «Φανέλλα του Στρατιώτου», το «Δέμα του Στρατιώτου», το «Σώμα Ελληνίδων Εθελοντριών Νοσοκόμων Αιγύπτου», το «Σπίτι του Ναύτη» κ.α.
Έντοιχη πλάκα στην αυλή του Ι.Ν. Ευαγγελισμού προς τιμήν των πεσόντων μαθητών των σχολείων της Ε.Κ.Α.
Η μεγαλύτερη, ίσως, βοήθεια της Ε.Κ.Α., πέραν του ανθρώπινου δυναμικού, στην αγωνιζόμενη Ελλάδα προσφέρθηκε μέσω του Ελληνικού Νοσοκομείου «Θεοχ. Κότσικας». Αρχικά και για μερικούς μήνες του 1941 εγκαθήστατε και λειτουργεί στους χώρους του Ελληνικού Νοσοκομείου το Γενικό Αυστραλιανό Νοσοκομείο, χωρητικότητας 250 κλινών. Εν συνεχεία η Ε.Κ.Α. παραχωρεί το Ελληνικό Νοσοκομείο στην Ελληνική Κυβέρνηση για να λειτουργήσει εκεί το Ελληνικό Ναυτικό Νοσοκομείο, χωρητικότητας 250 κλινών. Ενώ στη συνέχεια προστίθενται άλλες 250 κλίνες για την κάλυψη των αναγκών στρατού ξηράς και αεροπορίας. Ταυτόχρονα η Ε.Κ.Α. υπογράφει συμβόλαιο φιλοξενίας του 2ου Νεοζηλανδικού Εκστρατευτικού Σώματος και κάλυψης των αναγκών του σε θέματα περίθαλωης τραυματιών. Στο Ελληνικό Νοσοκομείο προσφεύγουν όμως και οι ναυτεργάτες και αξιωματικοί του εμπορικού ναυτικού, καθώς και μέλη οικογενειών επιστράτων και τραυματίες από τις αεροπορικές επιδρομές των δυνάμεων του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία).
Έντοιχη πλάκα στην αυλή του Ι.Ν. Ευαγγελισμού προς τιμήν των πεσόντων Ελλήνων στο μέτωπο της Βορείου Αφρικής και της Μεσογείου κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ιερός Ναός του Ευαγγελισμού εξυπηρετεί τις θρησκευτικές ανάγκες των Ελλήνων στρατιωτών, με την τέλεση Ακολουθιών, Δοξολογιών και Μνημοσύνων, τα οποία συνήθως τελούνταν από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Χριστόφορο και στις οποίες παρευρίσκονταν η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Στον αυλόγηρο του ναού εντοιχίστηκαν πλάκες με τα ονόματα των πεσόντων Ελλήνων στρατιωτών, ναυτών και αεροπόρων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι περισσότεροι από αυτούς κηδεύτηκαν με δαπάνες της Ε.Κ.Α. Παράλληλα παραχωρήθηκε χώρος στο 2ο Νεκροταφείο της Ε.Κ.Α. όπου ανεγέρθη το «Ηρώο των εν Μέση Ανατολή πεσόντων υπέρ της πατρίδος Ελλήνων αεροπόρων», με δαπάνη των Θ. Κότσικα, προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου και Μ. Σαλβάγου, προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.
(Πηγή: Σουλογιάννης, Ε. Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας 1843-1993, Αθήνα: Ε.Λ.Ι.Α, 2005, σσ. 281-283)
Το απόγευμα της Τρίτης 1ης Οκτωβρίου ε.έ., η ΑΘΜ, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ.Θεόδωρος Β΄, συμμετέχων στην καταληκτήρια εκδήλωση της συναντήσεως που οργάνωσε η Κοινότητα του Αγίου Εγιδίου στη Ρώμη υπό τον τίτλο Το Κουράγιο της Ελπίδας, ανέπεμψε δέηση υπέρ της ενότητος και της ειρήνης του κόσμου στην Basilica di Santa Maria in Ara Coeli, λαβών αφόρμηση από το απόσπασμα 3, 26-28 της Παύλειας Επιστολής Προς Γαλάτας: «Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού.” Συγκεκριμένα επεσήμανε:
Αίτημα επιτακτικό των καιρών μας είναι η επίτευξη μιας νέας ενότητας στα πρότυπα της δημιουργίας του κόσμου και του ανθρώπου από τον Θεό. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο από αγάπη και με ελευθερία, χωρίς ανάγκη, και, διά της προσωπικής Του ενεργείας, επικοινωνεί και σχετίζεται με τον έτερό Του, τον κόσμο και τον άνθρωπο. Έτσι και ο άνθρωπος οφείλει να ανασυστήσει τη ζωή του στην πραγματική της διάσταση: ζω σημαίνει όχι απλά υπάρχω, αλλά συνυπάρχω και συμπράττω με τον έτερο, τον διαφορετικό, τον αλλιώτικο, τον αντίθετό μου.
Αίτημα επιτακτικό των καιρών μας είναι η υπέρβαση της αυθαιρεσίας εις βάρος του συνανθρώπου μας και ο, άνευ όρων και ορίων, σεβασμός της ελευθερίας του στα πρότυπα της θείας δωρεάς της ανθρωπίνης ελευθερίας. Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο ελευθερία, μέσω της οποίας ο άνθρωπος αποκτά συνείδηση του εαυτού του και ικανότητα ανοδικής πορείας προς τον Θεό. Ο Θεός δεν παραβιάζει την ελευθερία του ανθρώπου, ακόμα και όταν αυτός ακολουθεί τον δρόμο της πτώσεως. Έτσι και ο άνθρωπος οφείλει να επαναπροσδιορίσει την ελευθερία του: ελεύθερος δεν είναι αυτός που κάνει μόνο ό,τι θέλει, αλλά αυτός που πράττει εκείνο που θέλει· ελεύθερος δεν είναι εκείνος που επιβαρύνει τους άλλους με τις δικές του επιλογές, αλλά εκείνος που αναλαμβάνει το βάρος των ευθυνών του.
Αίτημα επιτακτικό των καιρών μας είναι το καρτεσιανό αξίωμα «σκέφτομαι άρα υπάρχω» να μετατραπεί σε «αγαπώ άρα υπάρχω» στα πρότυπα της απροϋπόθετης αγάπης του Θεού για τα δημιουργήματά Του. Ο Θεός από αγάπη ενηνθρώπησε για να θεωθεί ο άνθρωπος με ελευθερία. Έτσι και ο άνθρωπος οφείλει, όταν αγαπά, να θυσιάζει, έστω και εν μέρει, την ελευθερία του για χάρη του άλλου, διότι η ανθρώπινη ύπαρξη καταξιώνεται μόνο στην κοινωνία της αγάπης.
Αρχηγός της κοινωνίας της αγάπης είναι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος απεκατέστησε την ιερότητα και το μεγαλείο του ανθρωπίνου προσώπου, καταργώντας τον κόσμο της διασπάσεως, της αλλοτριώσεως, των φυλετικών διακρίσεων, και του μίσους. Ο Χριστός προσέλαβε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος και το ανασυνέθεσε στην οργανική του ενότητα. Η ενότητα αυτή δεν είναι στατική και μονοδιάστατη. Έχει δυναμική ποικιλία, γιατί η ενότητα επιτυγχάνεται με την κοινωνία των προσώπων, κατά το πρότυπο της ενότητας των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος.
Ο Κύριος μας, ως “βασιλεύς δικαιοσύνης” (Εβρ. 7,2), απεκήρυξε τόν “αγαπώντα την αδικίαν” ως “μισούντα την εαυτού ψυχήν” (Ψαλμ. 10,5) και διεκήρυξε ότι στη βασιλεία Του δεν θα υπάρχει τόπος για έχθρα και μισαλλοδοξία, καθώς “συμβοσκηθήσεται λύκος μετ᾿ αρνός, και πάρδαλις συναναπαύσεται ερίφω, και μοσχάριον και ταύρος και λέων άμα βοσκηθήσονται” (Ησ. 11,6).
Προσευχόμεθα λοιπόν σήμερα να επανέλθει ο κόσμος στο αρχικό του κάλλος, καθώς ο Θεός “εποίησε εξ ενὸς αίματος παν έθνος ανθρώπων κατοικείν επὶ παν το πρόσωπον της γης” (Πράξ. 17,26). Προσευχόμεθα σήμερα να εκλείψει η αυθαίρετη αξιολογική διαφορά μεταξύ των ανθρώπων ως παράγων διαβαθμίσεως των δικαιωμάτων τους. Προσευχόμεθα η ενότητα να παγιωθεί επί της αξιωματικής αποδοχής του δικαιώματος της διαφορετικότητος των ανθρώπων. Προσευχόμεθα να κατακρημνισθεί ο μεσότοιχος της προκαταλήψεως, που πρώτος ο Κύριός μας έριξε απαντώντας στο ερώτημα “και τις εστίν μου πλησίον” (Λουκ. 10,29) διά της αφοπλιστικής παραβολής του καλού Σαμαρείτη.
Προσευχόμεθα να ριζώσει, να ανθίσει και να καρπίσει το δένδρο της ειρήνης επί του εδάφους που λιπαίνει η ομολογία ότι κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, εθνικότητας, θρησκείας, γλώσσας, είναι φορέας ισότιμος της εικόνας του Θεού. Προσευχόμεθα η ζωή στον κόσμο μας να γίνει ειρηνική, έχοντας κατά νου ότι ζωή σημαίνει πρώτα και πάνω από όλα συμβίωση, σχέση με τον άλλο, τον διαφορετικό, πλην καθολικώς προσληφθέντα από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αμήν!
Την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου ε.έ., η ΑΘΜ, ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, κ.κ.Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος από τον Σεβ.Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ.Σεραφείμ και τον Σεβ.Μητροπολίτη Γουϊνέας κ.Γεώργιο, Εκπρόσωπο της ΑΘΜ στην Αθήνα, συναντήθηκε στο Βατικανό με τον Προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κ.Φραγκίσκο Α΄.
Προσφωνών τον Ρωμαιοκαθολικό Προκαθήμενο, ο Μακαριώτατος ανέφερε μεταξύ άλλων:
Οι δύο Εκκλησίες, η Αλεξανδρινή και η Ρωμαϊκή, ανήκουμε, ιστορικώς και παραδοσιακώς, στις αρχαίες Εκκλησίες. Ανήκουμε στις Εκκλησίες που, αμέσως μετά την Πεντηκοστή, συνέστησαν την αφετηρία της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ανήκουμε στις Εκκλησίες που συνέπηξαν με τον λόγο, την διακονία και την μαρτυρική τελευτή τους ο Άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος και οι Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος.
Ενωμένοι κατά τους πρώτους δέκα και πλέον αιώνες, ζήσαμε όχι μόνο την κοινή αφετηρία, αλλά και την κοινή ιστορική πορεία και συναντηθήκαμε εν πνεύματι, αγαπώντας αλλήλους και ομολογώντας τον Κύριο μας. Στην αιώνια πόλη ο Άγιος Μέγας Αθανάσιος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, γνώρισε την αγάπη του αδελφού του Πάπα Ρώμης Ιουλίου Α΄ και ο Αλεξανδρείας Πέτρος Β΄ του Πάπα Δαμάσου. Σε ώρες κρίσιμες για την ενότητα της Εκκλησίας έμειναν κοντά σας και βρήκαν στον αγώνα για την προάσπιση της Αληθείας αδελφούς φύλακες και υπερασπιστές της Πίστεως και της Αγάπης.
Από αυτά τα σημεία συγκλίσεως της ιστορίας των Εκκλησιών μας, αντλούμε σήμερα δύναμη, ζωή και ελπίδα ώστε, διά της μαρτυρίας όσων μας ενώνουν και διά του διαλόγου, να συνεχίσουμε την πορεία στον δρόμο της αποκαταστάσεως της ενότητας των Χριστιανών, για την οποία ο Κύριος μας προσευχήθηκε την παραμονή του Πάθους Του. Ο Απόστολος Παύλος γράφει προς Ρωμαίους: “Προσλαμβάνεσθε αλλήλους, καθώς και ο Χριστός προσελάβετο υμάς εις δόξαν Θεού.” (Ρωμ. 15,7). Αυτό ακριβώς βιώνουμε τούτη την στιγμή, ως χρέος ιερό “επιποθίας του ελθείν” (Ρωμ. 15,22) προς αδελφόν “εν χαρά… διά θελήματος Θεού” (Ρωμ. 15,32).
Θεωρείστε την παρούσα κοινωνία ως σύμβολο ζωής στην πορεία για την ευστάθεια των αγίων Εκκλησιών και της ενώσεως των πάντων. Ως σύμβολο πίστεως στην ανάγκη διαφυλάξεως του ποιμνίου και καθοδηγήσεώς του σε “νόμους σωτηρίους… εν υπομονή πολλή” (Β΄ Κορ, 6,1-10). Ως σύμβολο του, τρεφομένου εκ της προσευχής και βιουμένου διά της αγάπης, κοινού αγώνα προασπίσεως του δικαιώματος κάθε ανθρώπου ελεύθερα να ορίζει και να νοηματοδοτεί τη ζωή του με αφετηρία την αναφορά του στον Θεό, ιδιαίτερα σήμερα που η ιδεολογική σκλήρυνση των ανθρώπων δημιουργεί σε Μέση Ανατολή και Αφρική ισχυρούς θύλακες αμφισβητήσεως του δικαιώματος αυτού και δηλητηριάσεως της ειρηνικής συνυπάρξεως των ανθρώπων.
Ως ποιμένες διάκονοι της αγάπης και της αληθείας, ας προσευχηθούμε διαπύρως οι δοκιμαζόμενοι αδελφοί μας σε αυτές τις εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη μας να ενισχυθούν παρά Θεού ώστε “τη ελπίδι χαίροντες, τη θλίψει υπομένοντες, τη προσευχή προσκαρτερούντες” (Ρωμ, 12,12) να ειρηνεύουν μετά πάντων των ανθρώπων. Αμήν!
Στο επίκεντρο των συνομιλιών των δύο Προκαθημένων βρέθηκε η ανάγκη προστασίας του δικαιώματος στην ελεύθερη θρησκευτική έκφραση, το οποίο αμφισβητείται σε περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής από την μισαλλοδοξία και τον φανατισμό. Ο Μακαριώτατος είχε την ευκαιρία να καταθέσει στο τραπέζι του διαλόγου την προσωπική του εμπειρία από την πολύχρονη διακονία του στο πνευματικό γεώργιο της αφρικανικής ηπείρου, αλλά και να μοιραστεί την ανησυχία του για τη χρήση της θρησκείας εκ μέρους ακραίων ομάδων ως προσχήματος για την διάπραξη ειδεχθών πράξεων βίας.
Και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στην ανάγκη αναλήψεως πρωτοβουλιών που θα προωθούν όχι μόνο την ειρηνική συνύπαρξη αλλά και την δημιουργική διάδραση μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών αναφορών. Εντός αυτού του πλαισίου συμφώνησαν στην ανάγκη συνεχίσεως και εντάσεως του διαχριστιανικού διαλόγου προς σύμπηξη και εμπέδωση της χριστιανικής ενότητας μέσα από την διαφορετικότητα, ως προτύπωση της πανανθρώπινης ενότητας στη βάση ενός κοινού αξιακού συστήματος.
Μετά το πέρας των συνομιλιών ακολούθησε ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων.
Το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η πρώτη συνάντηση του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων των Εκπαιδευτηρίων της Ε.Κ.Α. Σκοπός της συνάντησης ήταν να ενημερωθούν οι γονείς των μαθητών από το Δ.Σ. του Συλλόγου για τις μελλοντικές δραστηριότητες, καθώς και για τα σχέδια και τις δράσεις που προγραμματίζει ο Σύλλογος για το σχολικό έτος 2013-2014, όπως τη δημιουργία τηλεφωνικού καταλόγου με όλα τα χρήσιμα τηλέφωνα για τους μαθητές και τους γονείς. Επίσης ανακοινώθηκε και η διοργάνωση του καθιερωμένου Χριστουγεννιάτικου Bazaar. Παράλληλα παρουσιάστηκαν και οι δραστηριότητες που οργανώνει ο Σύλλογος σε συνεργασία με άλλους φορείς, αλλά και καθηγητές των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων.
Μέχρι τώρα και για όλο το εκπαιδευτικό έτος έχουν οργανωθεί οι παρακάτω αθλητικές δραστηριότητες:
-Κάθε Παρασκευή στις 4 το απόγευμα η καθηγητρία Γυμναστικής κα Δώρα Τσουλουχά παραδίδει μαθήματα volley στο γήπεδο του μπάσκετ (εντός του Ελληνικού Τετραγώνου).
-Κάθε Παρασκευή στις 4 το απόγευμα ο κος Άρης Μαρκοζάνης κάνει προπόνηση ποδοσφαίρου στο γήπεδο της Ενώσεως.
-Κάθε Κυριακή ο ΕΝΟΑ στις 11:00 το πρωί προσφέρει μαθήματα κωπηλασίας στα παιδιά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (με γνώσης κολύμβησης), στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου στο Bahari.
Στην πρώτη αυτή συνάντηση του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων, δόθηκε η δυνατότητα στους γονείς να αναπτύξουν τις σκέψεις τους σχετικά με το σκοπό και τις δραστηριότητες του Συλλόγου, καθώς επίσης και να ανταλλάξουν απόψεις, πάντα προς όφελος των μαθητών και των μαθητριών των Εκπαιδευτηρίων. Παράλληλα ο Διευθυντής του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού, Παράρτημα Αλεξανδρείας κος Μανώλης Μαραγκούλης, πρότεινε την έναρξη συνεργασίας ανάμεσα στα σχολεία και το ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού, με σκοπό τη διοργάνωση πολιτισμικών εκδηλώσεων που θα καλύπτουν τις ανάγκες των μαθητών όλων των ηλικιών.
Οι γονείς είχαν επίσης την ευκαιρία να ξεναγηθούν στους ανακαινισμένους χώρους του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου από τη Διευθυντή του Σχολείου κ. Γιαννακούρη και να δούνε από κοντά τις προσπάθειες της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας να προσφέρει στους μαθητές των Εκπαιδευτηρίων το κατάλληλο περιβάλλον για μάθηση.
Τη συνάντηση τίμησε με την παρουσία του, ο Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κος Στέφανος Ταμβάκης, ο οποίος στο χαιρετισμό του τόνισε πως οι γονείς των μαθητών θα πρέπει να είναι υπερήφανοι που τα παιδιά τους φοιτούν στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Αλεξανδρείας, από τα οποία έχει αποφοιτήσει κατά το παρελθόν πλήθος σημαντικών προσωπικοτήτων. Επίσης παρόντες ήταν, η Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κα Άρτεμις Γεροντάκη, ο Έφορος Σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κος Πάρης Μακρής και η Πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων Αλεκαξνδρείας «Πτολεμαίος ο Α’» κα Λιλίκα Θλιβίτη.
Αν και οι δραστηριότητες για τους Προσκόπους και του Οδηγούς της Αλεξάνδρειας ξεκίνησαν από τις αρχές του Οκτώβρη, εντούτοις η επίσημη έναρξη της νέας Προσκοπικής και Οδηγικής χρονιάς πραγματοποιήθηκε στις 18 Οκτωβρίου με τον Αγιασμό και μια άρτια οργανωμένη «Πυρά Έναρξης», όπως οι Πρόσκοποι ξέρουν καλά να διοργανώνουν. Τον Αγιασμό τέλεσε ο Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Κουμάνης, Ηγούμενος της Ι.Μ. του Αγίου Σάββα Αλεξανδρείας, εκπροσωπόντας και την ΑΘΜ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής, μεταφέροντας και τον χαιρετισμό του για “Καλή Προσκοπική και Οδηγική χρονιά”.
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Καποδίστριας, ο οποίος αναφέρθηκε στο σπουδαίο έργο που επιτελεί ο Προσκοπισμός και ο Οδηγισμός στην Αλεξάνδρεια και πως οι προσπάθειες των ενηλίκων στελεχών είναι αξιοθαύμαστες και για αυτό το προξενείο θα είναι πάντα στο πλευρό τους όπου και όποτε χρειαστεί. Ο Διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Κυρίτσης μετέφερε το χαιρετισμό του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, τονίζοντας την προσφορά των Προσκόπων και των Οδηγών προς τους νέους της Παροικίας. Ο Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων Καΐρου κ. Καζαμίας, ο οποίος τόνισε και αυτός από τη μεριά το έργο του Προσκοπισμού, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός της συνεργασίας ανάμεσα στους Προσκόπους Αλεξανδρείας και Καΐρου και στα σημαντικά αποτελέσματα που αυτή έχει και μπορεί να έχει προς όφελος των νέων της Παροικίας. Παρόντες επίσης ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας κ. Κασιμάτης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Αλεξανδρείας κ. Ρομπέρτα Μακρή, γονείς και φίλοι του Προσκοπισμού και του Οδηγισμού.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης οι Πρόσκοποι και οι Οδηγοί τίμησαν για την προσφορά τους και τη στήριξη τους το Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Καποδίστρια, την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, την Πρόεδρο της Επιτροπής Κοινωνικής Συμπαράστασης των Προσκόπων Καΐρου για τη συνεχή ηθική και οικονομική στήριξη της, καθώς και τους τέσσερεις προσκόπους-εκπαιδευτές της Γενικής Εφορείας του ΣΕΠ που ταξίδεψαν από την Ελλάδα στα πλαίσια της διοργάνωσης εκπαίδευσης ενηλίκων στελεχών του Προσκοπισμού.
ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΕΦΟΡΟ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κ. ΑΡΗ ΜΑΡΚΟΖΑΝΗ
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που ο εκπρόσωπος της Γενικής Εφορείας του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων Έφορος Κλάδου Λυκοπούλων της Γενική Εφορείας του ΣΕΠ κ. Μπάζας απέδωσε τιμητική διάκριση στον Περιφερειακό Έφορο Προσκόπων Αλεξανδρείας κ. Μαρκοζάνη για την πολυετή παραγωγική και ακούραστη προσφορά του στην Προσκοπική κίνηση στην Αλεξάνδρεια και την Αίγυπτο. Μία διάκριση που έκανε όλους τους Προσκόπους της Αλεξάνδρειας να νοιώσουν υπερήφανοι και να θωρακίσουν ακόμα περισσότερο της θέληση τους για συμμετοχή σε αυτήν την παγκόσμια κίνηση.
5 ΗΜΕΡΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΦΟΡΟΥΣ
Η “Πυρά Έναρξης” της νέας προσκοπικής χρονιάς ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ολοκληρωθεί η 5ήμερη εκπαίδευση των ενηλίκων στελεχών του Προσκοπισμού και Οδηγισμού, που παρακολούθησαν Βασικές Σχολές Εκπαίδευσης Βαθμοφόρων Κλάδου Προσκόπων και Κλάδου Λυκοπούλων με Αρχηγούς την κα Μπονώρη και τον κ. Μπάζα αντίστοιχα. 35 ενηλίκα στελέχη από την Αλεξάνδρεια και το Κάιρο μαζί με τους 4 εκπαιδευτές του ΣΕΠ που ταξίδεψαν από την Αθήνα και τον Έφορο Περιοχής Αποδήμων Προσκόπων κ. Μελαχρινούδη, συγκεντρώθηκαν στην Αλεξάνδρεια για να αποκτήσουν γνώσεις αλλά και να παίξουν το “Προσκοπικό Παιχνίδι” με τρόπο που θα πρέπει να το προσφέρουν και στα παιδιά των τμημάτων τους. Αυτές τις 5 ημέρες οι συμμετέχοντες μέσα από διαλέξεις και “παιχνίδια” εφάρμοσαν το προσκοπικό πρόγραμμα, αντάλλαξαν απόψεις, αλλά παράλληλα δημιούργησαν νέες φιλίες και ενδυνάμωσαν παλιότερες, εργαλεία που θα τους βοηθήσουν τα μέγιστα στο έργο τους μέσα στα τμήματα τους.
Ιδιαίτερης σπουδαιότητας ήταν η ανάγνωση, κατά τη διάρκεια των σχολών και συγκεκριμένα στην παρουσίαση του θέματος “Προσκοπισμός και Κοινωνικός περίγυρος”, των επιστολών των Προέδρων των δύο Κοινοτήτων Αλεξανδρείας κ. Σιόκα και Καΐρου κ. Καβαλή, οι οποίες έδωσαν το στίγμα της συνεργασίας ανάμεσα στις Κοινότητες και τους Προσκόπους.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Την 17η Οκτωβρίου, η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β΄ υπεδέχθη στην Πατριαρχική Καθέδρα τους βαθμοφόρους των Προσκόπων και των Οδηγών που συμμετείχαν στις δύο σχολές, οι οποίοι πήραν την ευλογία του Μακ. Πατριάρχου και πληροφορήθηκαν για το ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου στην Αφρική, ενώ μετά την ανταλλαγή αναμνηστικών δώρων, οι Πρόσκοποι και Οδηγοί είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στους προσφάτως δημιουργηθέντες χώρους του Ελληνορωμαϊκού Μουσείου και του Πατριαρχικού Σκευοφυλακίου.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ “ΣΠΙΤΙ-ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΒΑΦΗ” ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Στη συνέχεια εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι επισκέφτηκαν το “Σπίτι-Μουσείο Καβάφη”, όπου ξεναγήθηκαν στους χώρους του από το Διευθυντή του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού, Παράρτημα Αλεξανδρείας κ. Μαραγκούλη. Έπειτα επισκέφτηκαν την Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη, όπου παρακολούθησαν οργανωμένοι ξενάγηση στους χώρους και τα μουσεία της.
Εμείς με τη σειρά μας ευχόμαστε στους Προσκόπους και του Οδηγούς της Αλεξάνδρειας “Καλή Προσκοπική και Οδηγική” χρονιά γεμάτη Προσκοπικό παιχνίδι.
Τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων, συνεχίζοντας τις πολύ πετυχημένες πολιτιστικές του εκδηλώσεις, διοργάνωσε εκδήλωση για το έργο του Ντίνου Χριστιανόπουλου.
Το έργο του ποιητή παρουσίασε η Καθηγήτρια Κοινωνικής-Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και Γ.Γ. του Ελληνικού Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών κα Αναστασία-Βαλεντίνη Ρήγα και εν συνεχεία ο κος Χριστιανόπουλος απήγγειλε ποιήματα του.
Το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει και τη γνωστή ηθοποιό κα Κατερίνα Χέλμη στην απαγγελία του έργου του κου Χριστιανόπουλου «Τα πεζά».
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τις μελωδίες της Χορωδίας του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων υπό τη διεύθυνση του κ. Ιωάννη Λαζαρίδη και τη συνοδεία στο πιάνο από τη σολίστ κα Φιφίκα Μπρούσιανου.
Οι βραδιές ποίησης συνέχισαν με μεγάλη επιτυχία στο Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων και τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου διοργανώθηκε με εξίσου σημαντική επιτυχία η παρουσίαση των ΑΠΑΝΤΩΝ της Μανσουριανής ποιήτριας Ολυμπίας Καραγιωργά με τίτλο
«Στο Φως το Χρυσαφί, 1960-2010»
Την παρουσίαση του έργου έκαναν η κα Πέρσα Κουμούτση και ο κ. Γιώργος Σφακιανάκης.
Η εκδήλωση έγινε σε συνεργασία με το Σύλλογο Αποφοίτων Γυμνασίου Μανσούρας Αιγύπτου.
Με ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις στον αλεξανδρινό ποιητή Κ. Π. Καβάφη διάνθησε το πολιτιστικό του πρόγραμμα το ‘Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» το μήνα Οκτώβριο.
Στις 3, 4, 5 και 6 Οκτωβρίου η “Μικρή Όπερα του Κόσμου” επέστρεψε στο Ίδρυμα με μια παράσταση αφιερωμένη στον μεγάλο ποιητή σε σκηνοθεσία Βασίλη Αναστασίου. Πρόκειται για μια αφήγηση της σκέψης του ποιητή συνδυασμένη με μουσική. Η αφήγηση δεν είναι μια ιστορική αναδρομή αλλά ανατρέχει στη σκέψη του Καβάφη σε σχέση με την ποίηση και την εσωτερική του πάλη, τα πάθη και τα βιώματα τα οποία τον οδήγησαν στους ποιητικούς του δρόμους.
Στις 10 και 17 Οκτωβρίου παρουσιάστηκε το μονόπρακτο του Γιώργου Χρονά “Ο Κ. Π. Καβάφης, στο Ξενοδοχείο Βαλκάνια”. Ο Καβάφης φτάνει στο Ξενοδοχείο Βαλκάνια – φανταστικό, μοναχικό ξενοδοχείο και ζητάει ένα δωμάτιο για 48 ώρες. Ο Γιώργος Χρονάς που δουλεύει ρεσεψιονίστ σ’ αυτό το ξενοδοχείο, του δίνει το δωμάτιο 17. Εσωτερικό. Ήσυχο. Με διπλές βελούδινες κουρτίνες. Είναι μία παράσταση γεμάτη ποίηση και μουσική με αντηχήσεις ραδιοφωνικών εκπομπών, με τον ποιητή και εκδότη Γιώργο Χρονά να επιλέγει, να διαβάζει και να δημιουργεί τη δική του ατμόσφαιρα σε αυτό το ιδιότυπο “ανοικτό” μονόπρακτο, που μπορεί κάθε βραδιά να οδηγείται και σε διαφορετικά μονοπάτια ανάλογα με το κοινό και τη διάθεση του ρεσεψιονίστ.
Τα 80 χρόνια δράσης και προσφοράς του στην ομογένεια εορτάζει ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων, στην Αθήνα, στις 15 Δεκεμβρίου.
