Blog

Το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια διοργάνωσε βραδιά αφιέρωμα στην Πηνελόπη Μπενάκη-Δέλτα την Τρίτη 14 Οκτωβρίου.

Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην Αίθουσα του Α’ ορόφου του Γενικού Προξενείου και είχε ως βασικούς ομιλητές την κα Marie-Cecile Navet-Gremillet, φιλόλογο με ειδίκευση και διδακτορική διατριβή στο έργο και τον βίο της Πηνελόπης Δέλτα και τον κο Αλέκο Ζάννα, υπεύθυνο του Αρχείου «Π. Δέτα» και δισέγγονο της μεγάλης Αλεξανδρινής.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Αλεξανδρείας στο πλαίσιο του ετησίου κύκλου εκδηλώσεων αυτού “Ecrire la Mediterranee” (Συγγράφοντας την Μεσόγειο) που σκοπό έχει να αναδείξει το λογοτεχνικό έργο των λαών της Μεσογείου.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική παροικία της Αλεξάνδρειας, σε βαθμό που η εξαιρετικού κάλλους και αρχοντιάς αίθουσα του Α’ ορόφου ήταν ασφυκτικά γεμάτη.

Ειδικότερα, παρέστησαν ο Πανοσιολογιώτατος Απόστολος Τριφύλλης ως εκπρόσωπος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, ο κ. Νικόλαος Κόπελος εκπροσωπών την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, ο τ. Πρόεδρος του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού και Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΚΑ κ. Στέφανος Ταμβάκης μετά της συζύγου του και Γενικής Γραμματέως της ΕΚΑ κας Άρτεμης Γεροντάκη-Ταμβάκη, ο Πρόεδρος του ΕΝΟΑ κ. Εδμόνδος Κασιμάτης, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου κ. Βύρων Βαφειάδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων “Πτολεμαίος Α’” κα Λιλίκα Θλιββίτου, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αλεξανδρείας κα Αλίκη Αντωνίου, και πλήθος παρευρισκομένων. Ιδιαιτέρως σημειώνεται η παρουσία του Α’ Συμβούλου της Γαλλικής Πρεσβείας στο Κάϊρο, του Κυπριακής καταγωγής κου Nicolas Kassianides, ο οποίος ήλθε στην Αλεξάνδρεια προκειμένου να παραστεί στην εκδήλωση, την οποία και χαιρέτησε με θερμάλόγια τόσο στην Γαλλική όσο και στην Ελληνική.

Από την σύντομη εισαγωγή του Γενικού Προξένου κου Χρήστου Καποδίστρια συγκρατήσαμε ότι το Γενικό Προξενείο στην Αλεξάνδρεια είναι πάντοτε έτοιμο και ανοικτό σε συνεργασίες με άλλες πολιτιστικές Αρχές, Αιγυπτιακές ή ξένες, προκειμένου να προβάλλει μέσα από τις συνεργασίες αυτές την λαμπρή παρουσία και κληρονομιά του Ελληνισμού της Αλεξάνδρειας, που όπως αποδείχθηκε κατά την συγκεκριμένη εκδήλωση, εξακολουθεί να συγκινεί τόσο στην Αίγυπτο όσο και αλλού.

Ο κ. Καποδίστριας ανακοίνωσε, επίσης, την απόφασή του η αίθουσα του Α’ ορόφου, που φιλοξένησε και την εκδήλωση, να ονομασθεί “Αίθουσα Πηνελόπης Μπενάκη-Δέλτα”, ως ένα ελάχιστο δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης τόσο προς την ίδια, τα βιβλία της οποίας σημάδεψαν, όπως είπε, τα παιδικά χρόνια όλων μας, όσο και στην οικογένειά της, δωρεά της οποίας, εξ άλλου, αποτελεί το Ορφανοτροφείο Μπενάκη, το κτίριο στο οποίο στεγάζεται σήμερα το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια.

Ήδη από τις πρώτες συγκεντρώσεις τα τμήματα των Λυκοπούλων-Πουλιών, Προσκόπων-Οδηγών και Ανιχνευτών-Μεγάλων Οδηγών, είναι γεμάτα από παιδιά, που επιθυμούν να ζήσουν «ζωή προσκοπική και οδηγική». Αναλυτικά, το τμήμα των Λυκοπούλων-Πουλιών αποτελείται από 10 παιδιά και 4 βαθμοφόρους, το τμήμα των Προσκόπων-Οδηγών από 26 παιδιά και 4 βαθμοφόρους, ενώ το τμήμα των Ανιχνευτών-Μεγάλων Οδηγών από 12 παιδιά και 2 βαθμοφόρους.

Οι βαθμοφόροι των τμημάτων άρτια εκπαιδευμένοι πλέον είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν μαζί τα ανήλικα μέλη του Συστήματος της Αλεξάνδρειας ένα ταξίδι μαγικό, ένα ταξίδι προσκοπικό-οδηγικό.

Η επιτυχία των δύο Σχολών Κατασκηνωτικής Τεχνικής (Προσκόπων και Λυκοπούλων) που διοργάνωσε η Εφορεία Εκπαίδευσης του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων μαζί με την Περιφερειακή Εφορεία Αποδήμων από τις 2 έως και τις 6 Οκτωβρίου ήταν η απόδειξη ότι το ταξίδι αυτό θα είναι κάτι παραπάνω από επιτυχημένη.

21 βαθμοφόροι Προσκόπων της Περιφέρειας Αποδήμων και 3 Βαθμοφόροι Οδηγών της Αλεξάνδρειας συμμετείχαν στις δύο σχολές. Το έναυσμα της έναρξης έδωσαν οι Αρχηγοί των δύο Σχολών, Παντελής Προμπονάς, Έφορος Κλάδου Λυκοπούλων της Γενικής Εφορείας και Χριστίνα Μπονώρη, Έφορος Κλάδου Προσκόπων της Γενικής Εφορείας, το πρωί της Παρασκευής 3 Οκτωβρίου, ευχόμενοι σε όλους να έχουν μία δημιουργική και γεμάτη γνώσεις εμπειρία.

Ο ενθουσιασμός και η «όρεξη» εκπαιδευομένων και εκπαιδευτών, που αντιστοιχούσε σε 40 βαθμοφόρους, «γέμισε» τον χώρο του Προσκοπείου του Καΐρου, δείχνοντας ότι το αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας θα ήταν το προσδοκώμενο.

Τους δύο Αρχηγούς πλαισίωσε μια ομάδα αρίστων εκπαιδευτών:

1) Δήμητρα Κεφαλά, Αρχηγός Εκπαιδεύτρια

2) Στέλιος Νικογιάννης, Βοηθός Εκπαιδευτής

3) Τριαντάφυλλος Καμπανάος, Βοηθός Εκπαιδευτής

4) Κατερίνα Ίβρου, Βοηθός Εκπαιδεύτρια

5) Δημήτρης Κάβουρας, Βοηθός Εκπαιδευτής

6) Θανάσης Κουτουπάς, Βοηθός Εκπαιδευτής

7) Γιάννης Μελαχροινούδης, Βοηθός Εκπαιδευτής

Να σημειωθεί ότι στην έναρξη των δύο σχολών παρευρέθηκε και ο Έφορος Αραβοφώνων Προσκόπων Δρ Ναντίμ Ισκάνταρ, τον οποίο υποδέχτηκαν ο Βοηθός Περιφερειακός Αποδήμων κ. Αλέκος Καζαμίας και ο Έφορος Διοίκησης Αποδήμων κ. Άρης Μαρκοζάνης.

Την 9η Οκτωβρίου ε.έ. συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από την Πατριαρχική εκλογή της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεοδώρου Β’.

Επ΄ αφορμή της επετείου, ο Μακαριώτατος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στην Ιερή Πατριαρχική Μονή του Αγίου Σάββα, συμπαραστατούμενος από τους Σεβ. Μητροπολίτες Γουϊνέας κ.Γεώργιο, Εκπρόσωπο της Α.Θ.Μ. στην Αθήνα, Ερμουπόλεως κ.Νικόλαο και Μέμφιδος κ.Νικόδημο, Πατριαρχικό Επίτροπο Καΐρου, τον Θεοφ. Επίσκοπο Βαβυλώνος κ.Νήφωνα, Ηγούμενο της Ι.Πατριαρχικής Μονής Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου, του Σεβ.Μητροπολίτου Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Πατριαρχικού Επιτρόπου Αλεξανδρείας.

Προς τιμήν του Μακαριωτάτου, μεταξύ άλλων, ο Σεβ. Μητροπολίτης Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ ανέφερε χαρακτηριστικά:

“Τὸ λοιπὸν ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε· ἅ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ’ ὑμῶν» (Φιλιπ. δ΄, 8). Μακαριώτατε, τόσο ἁπλᾶ, τόσο ἀληθινὰ καὶ τόσο ὄμορφα παρουσιάζει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τὴν ἀλήθεια! Χωρὶς φιλοσοφικὰ σχήματα, καὶ ἰδεολογήματα, χωρὶς γνωστικισμοὺς σχολαστικότητες καὶ περιστροφές. Ἐπιτρέψατέ μου, λοιπὸν, μὲ λόγια ἁπλᾶ, μὲ λόγια καρδιᾶς, νὰ ἀπευθύνω σὲ σᾶς, ποὺ διὰ βίου ἔχετε συνδέσει τὴν ἁπλότητα μὲ τὴν ἀγάπη, καὶ τὴν ἀρετὴ μὲ τὴν ἀλήθεια, ἑόρτια σεβάσματα, καὶ εὐλαβεῖς εὐχάς, διὰ τὴν ἀξίαν Πατριαρχικὴν διακονίαν Σας. Δέκα ἔτη  διέρρευσαν ἀπὸ τὴν ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποίαν ἐξελέγητε 116^ος Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης  Ἀφρικῆς, κατὰ διαδοχὴν τοῦ Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου. Δέκα ἔτη ἀπὸ τὴν ἡμέρα ποὺ ἀνελάβατε ἐπὶ τῶν ὤμων Σας τὴν βαρειὰ καὶ πολύτιμη κληρονομιὰ καὶ ἱστορικὴ εὐθύνη, νὰ διατηρηθῇ ἀλώβητη ἡ Ὀρθόδοξος πίστη, Ζωὴ καὶ παρουσία, τόσο στὶς ἀρχέγονες ἑστίες τῆς Νειλῶας γῆς καὶ τῆς Β. Ἀφρικῆς, ὅσον καὶ σὲ ὅλη τὴν Ἀφρικανικὴ Ἤπειρο. Ἡ ὥρα αὐτὴ ἦταν καὶ εἶναι εὐλογία Θεοῦ. Εἶναι Θεία ἐπίνευσις στὸν σταθερὸ δείκτη πορείας τῆς ζωῆς Σας, ποὺ δὲν εἶναι κάτι ἄλλο, παρὰ ἡ ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων πίστη στὴν ἀνεξάντλητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸςτὸ πλᾶσμα Του, πίστη σ’ ἐκείνη τὴ βιοτὴ κατὰ τὴν ὁποίαν τὰ πάντα διὰ τῆς ἀγωνίας τοῦ Σταυροῦ διερχόμενα, πορεύονται εἰς τὴν βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως καὶ τὴν Θέαν τοῦ ἀρρήτου Θεϊκοῦ κάλλους”.

Λαβών τον λόγο ο Μακαριώτατος τόνισε μεταξύ άλλων:

“Μέ τή Χάρη καί τό Ἔλεος τοῦ Κυρίου τῆς Δόξης καί μέ τόν Φωτισμό καί τήν Προστασία τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, τοῦ Ἐφόρου καί Ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας, κλείνουμε δέκα ἔτη πατριαρχικῆς διακονίας μέ γνώμονα διπλό. Ἀφενός μέν νά διατηρήσουμε καί νά ἀναδείξουμε τήν ἀνεκτίμητο παρακαταθήκη πίστεως και καρτερίας τοῦ πληρώματος τῆς Δευτεροθρόνου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἀνατολῆς. Ἀφετέρου δέ νά προάγουμε τήν πραγμάτωση τῆς σωτηριώδους νομοτελείας τῆς χριστιανικῆς διακονίας καί ἀγάπης διά τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν ἐθνῶν τῆς πνευματικῶς διψώσης ἀφρικανικῆς ἠπείρου. Μέ ἀλάνθαστο δείκτη πορείας τόν λόγο του Κυρίου μας “ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται” (Β΄ Κορ. 12,9), συνεχίζουμε νά καταθέτουμε στό ταμιευτήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τήν προσπάθειά μας νά λάβουν σάρκα καί ὀστά ἡ ἀνιδιοτελής ἀνθρωπιά, ἡ φιλάνθρωπη θυσία, ἡ ἀταλάντευτη ταύτιση μέ τόν ἀφρικανό ἀδελφό, ὡς κατ΄ εἰκόνα Θεοῦ ὕπαρξη. Καί δέν ὑποστέλλουμε τήν σημαία τῆς ἐν Χριστῷ ἐλπίδας νά μεταχαλκευθεῖ δυναμικά τό κατ΄ εἰκόνα σέ καθ΄ ὁμοίωσιν Θεοῦ. Διαβαίνοντες τήν σωτηριώδη αὐτήν ἀτραπό μέ θάρρος και καρτερία, ἐπικαλούμεθα τίς πρός Θεόν πρεσβείες τοῦ ἀξιωθέντος τό βραβεῖον τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθείας Προστάτη μας Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος καί τίς προσευχές τῶν πνευματικῶν μας παιδιῶν ἀπ΄ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς ἀφρικανικῆς ἠπείρου.”

Ιδιαιτέρως ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε τους παρόντες Αρχιερείς και Κληρικούς, τον Εξ. Πρέσβη της Ελλάδος στο Κάιρο κ. Χ. Λάζαρη, τον Εντιμ. Γενικό Πρόξενο της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια κ. Χ. Καποδίστρια, την Εντιμ. Πρόξενο της Ελλάδος στο Κάιρο κα Λ. Κομίνη, τον Εντιμ. Πρόξενο της Ρωσίας στην Αλεξάνδρεια κ. Σ. Πετλιακόφ, τον Ακόλουθο Αμύνης της Ελλάδος στο Κάιρο κ. Ι. Διαμαντάκο, τους Εκπροσώπους των εν Αιγύπτω Ελληνικών και Αραβοφώνων Κοινοτήτων, τον Πρόεδρο των Οφφικιάλων κ. Θ. Παναγόπουλο, τους παρευρισκομένους Προέδρους Συλλόγους και Σωματείων, τους Διδάσκοντες και τους Διδασκομένους των Εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας και της Πατριαρχικής Σχολής Αλεξανδρείας και τα εν Αιγύπτω Ελληνικά Προσκοπικά Σώματα.

Προ της Απολύσεως της Θ.Λειτουργίας ο Πατριάρχης αφιέρωσε στην Ιερά Πατριαρχική Μονή του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, περίτεχνα αργυρά ιερά Σκεύη και ιερό Ευαγγέλιο, παρακαταθήκη πολύτιμη σε διηνεκή ανάμνηση και ευγνωμοσύνη.

Μετά το πέρας της Λειτουργικής Συνάξεως παρετέθη μικρή δεξίωση στο Αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής, όπου ο Μακαριώτατος εδέχθη ευχές υγίειας και μακροημερεύσεως από τους ευλαβείς παροίκους.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας πραγματοποιήθηκε πανηγυρική επετειακή εκδήλωση στη Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, παρουσία του Εξ. Κυβερνήτου της Αλεξανδρείας κ.Τάρεκ Μάγντι, Διπλωματικών Αρχών και Εκπροσώπων άλλων Δογμάτων, όπου και παρουσιάστηκε το έργο της Α.Θ.Μ. κατά την παριππεύσασα δεκαετία και εδόθη μουσική συναυλία από τον Κρήτα καλλιτέχνη Βασίλη Σκουλά και τους συνεργάτες του. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της εκδηλώσεως ο Μακαριώτατος εδέχθη τηλεφωνικώς τις ευχές του Πρωθυπουργού της Αιγύπτου και καλού του φίλου, κ. Ιμπραχίμ Μάχλεμπ.

(Πηγή: http://www.patriarchateofalexandria.com)

       

          Την 10^η Οκτωβρίου 2004, την επομένη της εκλογής στον Θρόνο του Αγίου Μάρκου του Πατριάρχη Θεοδώρου Β΄, δημοσίευμα αθηναϊκής εφημερίδας ανέφερε προφητικά για το νέο Αλεξανδρινό Προκαθήμενο: “Έχει γενική γνώση και άποψη πάνω στα προβλήματα του Πατριαρχείου – λατρευτικά, κοινωνικά, πνευματικά, ανθρωπιστικά, οικονομικά. Παράλληλα, έχοντας παρακολουθήσει πολλά διεθνή συνέδρια θρησκευτικού ενδιαφέροντος, είναι γνώστης και των ρευμάτων, των τάσεων, των ισορροπιών, των κινδύνων που αντιμετωπίζει η Ορθοδοξία στον κόσμο σήμερα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Διότι το Πατριαρχείο δεν έχει μόνο πνευματικές, λειτουργικές, ιεραποστολικές, κοινωνικές προοπτικές. Έχει να αντιμετωπίσει και τα γενικότερα προβλήματα του Χριστιανισμού, τις σχέσεις με τις ομόδοξες Εκκλησίες αλλά και με τις άλλες θρησκείες, σε μια εποχή γενικών ανακατατάξεων, σε μια αραβική χώρα με μακρά ιστορία και παράδοση και σε μια Πόλη που αντικατοπτρίζει το μεγαλείο του Ελληνισμού και του Ελληνικού Πολιτισμού.”

          Σήμερα και με την εμπειρία των δέκα πρώτων ετών της Πατριαρχίας του, γίνεται αντιληπτό ότι η συνεκτική ύλη των λόγων και των έργων του Μακαριωτάτου δεν είναι άλλη παρά η αξεδιάλυτη συμπόρευση πίστης και έργων αγάπης, καθώς “ἡ πίστις, ἐάν μή ἒχῃ ἒργα, νεκρά ἐστίν καθ΄ ἑαυτήν” (Ια. 2,17). Ωστόσο η πίστη καθίσταται ζώσα, μόνο εάν είναι “δι΄ ἀγάπης ἐνεργουμένη” (Γαλ. 5,6). Η αξεδιάλυτη αυτή συμπόρευση πίστης και έργων αγάπης μορφοποιήθηκε ως αδιαπραγμάτευτη ανάλωση στην προσφορά προς όλους όσους έχουν ανάγκη, κατ΄ εφαρμογή της ευαγγελικής περικοπής «μή ἀγαπῶμεν λόγῳ μηδέ γλώττῃ ἀλλ΄ ἐν ἒργῳ καί ἀληθείᾳ» (Α΄ Ιω. 3,18).

          Το πλέριο αυτό πάντρεμα πίστης και έργων αγάπης, κατά την διαρρεύσασα δεκαετία της Πατριαρχίας του,  κινήθηκε επί δύο αξόνων. Ο πρώτος συνέχεται με την αποστολική παράδοση της πρεσβυγενούς και παλαιφάτου Εκκλησίας της Αλεξανδρείας. Δεν είναι άλλος από την πολυεύθυνο προσπάθεια διατήρησης και προβολής της βαρύτατης και πολύτιμης εκκλησιαστικής και θεολογικής κληρονομιάς είκοσι αιώνων.      Διαθέτοντας και το θέλειν και το ενεργείν για την πραγμάτωση αγαθών σκοπών, ο Μακαριώτατος, με ακατάβλητη διάθεση και χωρίς αναβολές και βραδύτητες, αγρύπνως μερίμνησε για την εξεύρεση των αναγκαίων οικονομικών πόρων και αδιακόπως επέβλεψε την ολοκλήρωση σειράς σημαντικών έργων, συνεχίζοντας και επαυξάνοντας το ανακαινιστικό έργο των Προκατόχων του. Το έπραξε με γνώμονα την ενίσχυση της αυτογνωσίας του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου της Ορθοδοξίας μέσα στον ιστορικό χωροχρόνο.

          Περάτωσε σε σύντοµο χρονικό διάστηµα την ανακαίνιση του Πατριαρχικού Οίκου και του Ι.Ναού Ευαγγελισµού της Θεοτόκου στην Αλεξάνδρεια. Ανακαίνισε την Ι.Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου στην Αλεξάνδρεια, ενώ στο Κάιρο ανακαίνισε τον Ι.Ναό Αγ.Νικολάου και την Πατριαρχική Επιτροπεία Καΐρου και ευπρέπισε το ενδιαίτημα-κελί του Αγίου Νεκταρίου.

          Εκσυγχρόνισε εκ βάθρων την ιστορική Πατριαρχική Βιβλιοθήκη και, σε συνεργασία με το Κέντρο Χειρογράφων της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ξεκίνησε το τιτάνιο έργο συντήρησης και ψηφιοποίησης χειρογράφων κωδίκων της. Δημιούργησε Αρχαιολογικό Μουσείο στις ελληνορωμαϊκές υδατοδεξαμενές του Πατριαρχικού Οίκου και Σκευοφυλακείο στον πρώτο όροφο της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης.

          Κορωνίδα της πολυδιάστατης ανακαινιστικής δράσης του Μακαριωτάτου συνιστά η αποκατάσταση του συγκροτήματος της αρχαίας Βασιλικής και Πατριαρχικής  Μονής του Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Κάιρο. Ο προϋπολογισμός του σολομώντειου αυτού έργου, που αναδεικνύει τον ιερό τόπο καταφυγίου της Αγίας Οικογένειας και φυλάκισης του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, έφθασε το ιλιγγιώδες ποσό των 6,5 εκατομμυρίων ευρώ.

          Ο δεύτερος άξονας της πατριαρχικής δραστηριότητας του Θεοδώρου Β΄ σχετίζεται με την ενεστώσα πραγματικότητα του Θρόνου του Αγίου Μάρκου και την ιεραποστολική κλήση των Αφρικανικών λαών “εἰς κοινωνίαν τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ” (Α΄ Κορ. 1,9) από τη Μεσόγειο Θάλασσα στο βορρά έως το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος στο νότο, από το Κέρας της Ερυθραίας στην ανατολή έως το Πράσινο Ακρωτήριο στη δύση. Πολύτιμο στάθηκε για τον Μακαριώτατο το γεγονός ότι είχε ζήσει πολλά χρόνια ανάμεσα στους αφρικανικούς λαούς, είχε αποκτήσει σοβαρή γνώση των συνθηκών και είχε καλλιεργήσει πνεύμα μαθητείας για την κατανόηση των ανθρώπων, ήρεμη αυτοθυσία, χαρούμενο θάρρος και ανεξάντλητη υπομονή.

          Ο ίδιος έχει πει χαρακτηριστικά: “Δεν έχω να παρουσιάσω περγαμηνές και κοσμικά διπλώματα, αλλά την προσφορά, τη διάθεση μου για να βοηθήσω όπως μπορώ, με όλες τις δυνάμεις της ψυχής μου, την αγάπη μου στους εμπερίστατους Αφρικανούς αδελφούς που πεινάνε, που διψάνε, που περιμένουν να τους δώσουμε ένα ρούχο να φορέσουν, ένα πιάτο φαγητό, ένα τετράδιο να μάθουν λίγα γράμματα, να τους μιλήσουμε για τον Χριστό και την Εκκλησία. Αυτό που έχει πραγματική ανάγκη σήμερα ο κόσμος, ο σύγχρονος άνθρωπος, είναι η αγάπη και η διάθεση για προσφορά.”  

          Σε κάθε γωνιά της Αφρικής ιερούργησε και εγκαινίασε ναούς και παρεκκλήσια. Έδωσε σάρκα και οστά στην αλήθεια ότι ο τόπος συνάντησής μας με τον Χριστό δεν είναι άλλος από το πρόσωπο του αδελφού, του αδικημένου και του ξένου, που μας χρειάζεται. Παράλληλα μπόλιασε την Αφρικανική ψυχή με τα ήθη και τα έθιμα, την τιμή και τον λόγο, την πίστη και το φιλότιμο, την ντομπροσύνη και την παλικαριά, τη φιλοξενία και το σπλάχνος του Κρητικού. Μετάγγισε τις αρχές και τις αξίες του Ελληνισμού, όχι ως στεγανής εθνικής ταυτότητας, αλλά ως τρόπου σκέψης και ζωής των μετεχόντων της ελληνικής παιδείας.

          Χωρίς να αφίσταται του πρωτεύοντος στόχου της μετάγγισης της Ορθοδοξίας στους αφρικανούς αδελφούς, ο Μακαριώτατος επισταμένως προώθησε την ιδέα της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και ως φορέα αλλαγών στο περιβάλλον κοινωνικό σώμα. Και τούτο διότι πιστεύει πως η Ιεραποστολή δεν μπορεί να αδιαφορεί και να αποποιείται των ευθυνών της αναφορικά προς την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων των συνανθρώπων μας, στον βαθμό που μπορεί.

          Έτσι οι δημιουργούμενοι ιεραποστολικοί πυρήνες εργάζονται, αναλόγως των μέσων που διαθέτουν και της βοήθειας που δέχονται, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της φτώχειας και της πείνας, να στηριχθούν ορφανά και χήρες, να βοηθηθούν άποροι ασθενείς, να δοθεί νερό σε εμπερίστατους ανθρώπους, να προαχθεί η μόρφωση απροστάτευτων παιδιών, να δοθεί καταφύγιο σε γέροντες που είναι εγκαταλελειμμένοι στο έλεος του Θεού, να ευαισθητοποιηθούν οι τοπικές κοινωνίες για την προστασία του περιβάλλοντος και την συνετή χρήση των φυσικών πόρων, να καλλιεργηθεί πνεύμα ειρήνης και καταλλαγής σε κοινωνίες πληγωμένες από εμφύλιες διαμάχες, να διασφαλιστεί ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως απαραίτητης προϋπόθεσης, ώστε οι πολυπολιτισμικές και πολυφυλετικές αφρικανικές κοινωνίες να θεμελιώσουν την ευημερία τους στη στερεά βάση όχι απλά της συνύπαρξης, αλλά της αλληλεγγύης και του αμοιβαίου σεβασμού, χωρίς αποκλεισμούς και στερεότυπα.

          Έχοντας την ευθύνη της ανάπτυξης, του συντονισμού και της οργάνωσης των παραπάνω κατευθυντήριων γραμμών κοινωνικής, εκπαιδευτικής, υγειονομικής και εν γένει ανθρωπιστικής δράσης των ιεραποστολικών πυρήνων σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, ο Μακαριώτατος διέτρεξε και διατρέχει την Αφρική για να επιβλέψει τη λειτουργία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όλων των βαθμίδων, σχολών κατάρτισης σε πρακτικές τέχνες, κέντρων προώθησης εναλλακτικών τρόπων αγροτικής παραγωγής, ιατρείων και κλινικών, ιδρυμάτων για απόρους, για άτομα με ειδικές ανάγκες και για άγαμες μητέρες, ορφανοτροφείων, γηροκομείων, συσσιτίων. Με πίστη, πάθος, ακράδαντη πεποίθηση αλλά και ελπίδα εργάστηκε για τον εμπερίστατο και ταλαιπωρημένο, τον πεινασμένο και δυστυχισμένο, αυτόν που με μάτια δακρυσμένα και χείλη ματωμένα από τη δίψα και τη στέρηση περιμένει, περιμένει την ανακούφιση και την προσφορά της αγαπώσας του καρδιάς. Κοινός παρανομαστής όλης αυτής της ανθρωπιστικής του προσπάθειας είναι ο άνθρωπος, ως πλήρης και τέλεια εικόνα του Θεού, πέρα από σύνορα, φυλή και χρώμα, χωρίς διακρίσεις και χωρίς προαπαιτούμενα.

          Αν πρέπει να συγκεφαλαιώσει κάποιος δέκα χρόνια πολύμοχθης και όμορφης διακονίας θυσιαστικής αγάπης, χωρίς μέση οδό, προς δόξα Χριστού και να επισημάνει ένα και μόνο χαρακτηριστικό της δράσης του Πατριάρχη Θεοδώρου Β΄, αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η ανθρωπιά που κρύβει μέσα του. Ανθρωπιά που δεν γνωρίζει στενόψυχους υπολογισμούς, αψηφά τα πάντα, είναι εφευρετική, πολυμήχανη, ριψοκίνδυνη, αποφασιστική. Ανθρωπιά που ενέχει την ανιδιοτέλεια, τη θυσία, τη διαρκή ταύτιση με τον άλλο, ως κατ΄ εἰκόνα Θεού ύπαρξη. Ανθρωπιά που συνδυάζει τη ρώμη και την ομορφιά και κρύβει αληθινό μεγαλείο ψυχής στον ανηφορικό δρόμο της δυναμικής μεταχάλκευσης του κατ΄ εἰκόνα σε καθ΄ ὁμοίωσιν Θεού. Εις έτη πολλά Μακαριώτατε!

Αρχιμ.Απόστολος Τριφύλλης

Διευθυντής Ιδιαιτέρου Γραφείου της Α.Θ.Μ.

Το νέο βιβλίο του, «ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΤΕΤΡΑΓΩΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ», παρουσίασε την Κυριακή 19 Οκτωβρίου στο Σύλλογο Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας “Πτολεμαίος ο Α’” ο εκπαιδευτικός, στιχουργός-συγγραφέας και Διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου, Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος.

Στην πρώτη εκδήλωση για την περίοδο 2014-2015 ο Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας “Πτολεμαίος ο Α’” φιλοξένησε “έναν φίλο αγαπημένο που ήρθε στην Αίγυπτο εφτά χρόνια πριν και έμεινε γιατί αγάπησε τη χώρα και τους ανθρώπους. Έναν φίλο αγαπημένο που τα τελευταία τέσσερα χρόνια έδωσε νέα πνοή στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου”, όπως χαρακτηριστικά σημείωσε η Πρόεδρος του Συλλόγου Δρ Λιλίκα Θλιβίτη. Στην ομιλία της με την οποία η Πρόεδρος προλόγισε το δασκαλο, στιχουργό, ποιητή και παραμυθά, ανέφερε μεταξύ άλλων: “Ο Χρίστος Παπαδόπουλος ήρθε από το Κάιρο για να μας ταξιδέψει με το βιβλίο του στην πιο γλυκιά και ανέφελη πατρίδα, την παιδική ηλικία. Χωρίς χάρτες και δρομολόγια, ήρθε να μας οδηγήσει εκεί όπου ο άνθρωπος ξαναγίνεται παιδί μέσα σε ένα ολοφώτιστο και πολύχρωμο λούνα πάρκ. Με το γλειφιτζούρι και το μαλλί της γριάς στο χέρι, να στριφογυρίζει ξανά στον ίλιγγο της φωτεινής ρόδας, να παίζει ξανά με τους κρίκους και να ανεβαίνει ξανά στα αλογάκια του μουσικού καρουζέλ. Ο ίδιος είπε ότι το βιβλίο του είναι ένας στίχος που δε χώρεσε στη μουσική. Το έσκασε και έγινε με το ζόρι ολόκληρο βιβλίο. Αυτό το βιβλίο θα μας παρουσιάσει σήμερα με συνοδοιπόρους τον Παρασκευά Καρασούλο και τον Ανδρέα Γεωργιάδη. Τον Παρασκευά Καρασούλο που με τους στίχους του προσφέρει ένα όπλο έκφρασης, ενότητας και άμυνας στον Έλληνα της κρίσης. Τον Ανδρέα Γεωργιάδη που με τον χρωστήρα του μεταπλάθει μνήμες και συναισθήματα σε ποιητικές εικόνες”.

Κατά την παρουσίαση του βιβλίου ο συγγραφέας περιέγραψε το ταξίδι που χρειάστηκε το βιβλίο για να καταλήξει στα χέρια μικρών και μεγάλων, αφού αποτελεί ένα αλληγορικό παραμύθι, για παιδιά από 10 ετών, αλλά και για όσους μπορούν ακόμα να χαμογελούν και να ονειρεύονται.

Ο Παρασκευάς Καρασούλος, εκδότης των εκδόσεων “Μικρή Άρκτος” τόνισε ότι το βιβλίο αποτελεί ένα κλασσικό αριστούργημα μέσα από το οποίο ο συγγραφέας καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στο μυαλό και την καρδιά, ενώ ο Ανδρέας Γεωργιάδης περιέγραψε τη συμβολή του Κωνσταντίνου Έσσλιν στο βιβλίο, το οποίο εικονογράφησε με τα έργα του.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Πανοσιολογιώτατος Απόστολος Τριφύλλης, ο οποίος μετέφερε τους θερμούς χαιρετισμούς του Μακαριωτάτου, τον οποίο συνδέει με το συγγραφέα η ίδια οπτική σχετικά με τη διαφορετικότητα και την προσέγγιση των πολιτισμών. Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Χρίστος Καποδίστριας, ο οποίος τόνισε πως εκτός από την Ελλάδα της κρίσης και των δυσκολιών υπάρχει και αυτή η άλλη Ελλάδα της δημιουργία, του πνεύματος και του πολιτισμού. Η Γενική Γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κα Άρτεμις Γεροντάκη, ο πρώην Πρόεδρος του ΣΑΕ κ. Στέφανος Ταμβάκης, ο Πρόεδρος του Μικρασιατικού Συλλόγου Αλεξανδρείας κ. Μιχάλης Σολομωνίδης, καθηγητές, αλλά και πολλοί πάροικοι.

Σημαντική ήταν και η παρουσία της μεγάλης ελληνίδας καλλιτέχνιδος κας Δήμητρας Γαλάνη.

Το Σάββατο 4 Οκτωβρίου τελέστηκε στις εγκαταστάσεις του Ομίλου ο προγραμματισμένος αγιασμός των νέων σκαφών ιστιοπλοΐας και κωπηλασίας καθώς και η βράβευση των διακριθέντων Αθλητών Σπύρου Γιάνναρου που με τους Λευτέρη Κονσόλα, Γέωργιο Κονσόλα και Παναγιώτη Μάγδανη κατέκτησαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το Χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κωπηλασίας στην κατηγορία τετραπλό σκιφ ελαφρών βαρών, του Γεώργιου Μαστραντωνάκη για την 9 θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα LASER STD ΑΝΔΡΩΝ U21 και την 7η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα LASER STD ΑΝΔΡΩΝ U21, της Σοφίας Ασουμανάκη για την 4^η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ΝΕΩΝ και τέλος το τμήμα Κανοε-Καγιάκ που ανέδειξε τον Όμιλο μας Πρωταθλητή Ελλάδος στο 1ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ωκεανικού Καγιάκ.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, η Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Φώφη Γεννηματά, ο Δήμαρχος Αλίμου κος Κονδύλης, η Περιφερειακή Σύμβουλος κα Άννα Μεθυμάκη, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κωπηλατικής Ομοσπονδίας κ. Ιωάννης Καρράς, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Κανοε-Καγιάκ κος Αντώνης Νικολόπουλος, σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων, η Υποδιευθύντρια του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας κα Ντόρα Πάλλη, οι Ολυμπιονίκες Πύρρος Δήμας, Βασίλης Πολύμερος, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών κα Βούλα Κοζόμπολη, η Α’ Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών Εύη Μωραϊτίδου, η Β’ Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών Βιργίνια Κραβαριώτη και η Χρύσα Μπισκιτζή.

Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αιγυπτιωτών κος Ρότζερ Γκάττ αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους, την πολιτεία, τον Δήμο και τις Ομοσπονδίες που είναι πάντοτε αρωγοί του έργου του Ομίλου, αναφέρθηκε στις επιτυχίες των αθλητών και ευχήθηκε την συνέχεια αυτών!!

Τέλος,  o Υφυπουργός Αθλητισμού κ. Ανδριανός ευχήθηκε τα νέα σκάφη να είναι καλοτάξιδα και να φέρουν πολλές νέες και μεγάλες επιτυχίες όπως αυτές των διακριθέντων αθλητών που τιμήθηκαν στην εκδήλωση.

Εμείς ευχόμαστε με τη σειρά μας καλή συνέχεια και δύναμη τόσο στους αθλητές όσο και στα στελέχη του Ε.Ν.Ο.Α. που συμβάλουν καθοριστικά στην ανάπτυξη των αθλημάτων θαλάσσης.

Η Βουλή των Ελλήνων, στο πλαίσιο της ενίσχυσης των διεθνών σχέσεων της Ελλάδας, της προώθησης των εθνικών θεμάτων, της προβολής της χώρας μας στο εξωτερικό και στην προσπάθεια περαιτέρω σύσφιγξης των δεσμών με τους Έλληνες που διαβιούν εκτός συνόρων της Ελληνικής Επικράτειας, καθιερώνει εφεξής μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο ειδήσεων (Newsletter) που θα απευθύνεται ηλεκτρονικά στον Ελληνισμό της Διασποράς.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων αποσκοπεί στην πληρέστερη και ταχύτερη ενημέρωση των Ελλήνων Ομογενών αναφορικά με τα εν Ελλάδι κοινοβουλευτικά δρώμενα και στοχεύει να λειτουργήσει σαν κόμβος για την προώθηση της ενημέρωσης του Ελληνισμού της Διασποράς.

Το νέο Newsletter θα περιλαμβάνει ειδήσεις κοινοβουλευτικού κυρίως περιεχομένου αλλά και πληροφορίες για δράσεις της Βουλής των Ελλήνων πάνω σε σειρά θεμάτων (συναντήσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, βραβεύσεις) που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τους Έλληνες της Διασποράς.

Εκτός της ειδησεογραφίας, στο νέο Newsletter θα υπάρχει ειδική κατηγορία με την ένδειξη “Calendar” (Ημερολόγιο), όπου θα καταγράφονται προγραμματισμένες εκδηλώσεις ευρύτερου ελληνικού ενδιαφέροντος – πέραν των κοινοβουλευτικών δρώμενων – οι οποίες λαμβάνουν χώρα, είτε εντός της Ελληνικής Επικράτειας, είτε στους τόπους όπου διαβιούν οι Ομογενείς.

Η αποστολή του δελτίου θα απευθύνεται ηλεκτρονικά σε χιλιάδες παραλήπτες, ανάμεσα στους οποίους οργανώσεις, ενώσεις και φορείς, σωματεία, πολιτιστικοί σύλλογοι, μέσα ενημέρωσης κ.ά. του Απόδημου Ελληνισμού.

Το νέο Newsletter θα εκδίδεται σε δύο γλώσσες (ελληνικά και αγγλικά) και θα περιλαμβάνει κείμενα και φωτογραφίες. Σχετικός σύνδεσμος θα λειτουργεί στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων.

Θερμή και φιλική ήταν η υποδοχή που επεφύλαξε ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός στην Αιγυπτιώτισσα επιχειρηματία κα Αικατερίνη Σοφιανού-Μπελεφάντη, η οποία έφτασε στην Αλεξάνδρεια στις 6 Οκτωβρίου, και σε μία εβδομάδα, πέρασαν μπροστά από τα μάτια της όλες οι μνήμες, από την παιδική της ηλικία, μέχρι που άφησε την πατρίδα που την γέννησε και που της χάρισε το πρώτο φως, για μία καλύτερη τύχη στην Ελλάδα. Από τότε, η κα Σοφιανού βρήκε πραγματικά μία καλύτερη τύχη, διαπρέποντας στον τομέα των μηχανημάτων ιατρικής, δημιουργώντας ένα μεγάλο δίκτυο κέντρων αιμοκάθαρσης στη Ρουμανία, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Βουλγαρία, την Sofmedica.

Ποτέ όμως δεν ξέχασε την ιδιαίτερή της πατρίδα, τη Χώρα του Νείλου. Έτσι, τόσο στην Αλεξάνδρεια, όσο και στο Κάιρο, είχε την ευκαιρία να συναντήσει φίλους, συμπαροίκους και συνοδοιπόρους από τα παλιά, που μοιράστηκαν μαζί της αναμνήσεις με συναισθήματα συγκίνησης και νοσταλγίας.

Την ίδια στιγμή, η κα Σοφιανού, είχε τη χαρά να θαυμάσει την πρόοδο που παρουσίασε ο Αιγυπτιώτης Ελληνισμός από τότε που τον άφησε μέχρι σήμερα, ιδιαίτερα με τη βοήθεια των νέων στελεχών του.

Τιμητική ήταν και η υποδοχή από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β΄, τον οποίο συνάντησε με αφορμή τις εκδηλώσεις για την 10η επέτειο από την εκλογή του στον Ιεραποστολικό θρόνο του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου. Παράλληλα, η Αιγυπτιώτισσα κα Σοφιανού συνάντησε τον Έλληνα Πρέσβη κ. Χριστόδουλο Λάζαρη, την Γενική Πρόξενο της Ελλάδας στο Κάιρο κα Λαμπρινή Κομίνη, τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Χρήστο Καποδίστρια, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Χρήστο Καβαλή, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ιωάννη Σιόκα, τον πρώην Πρόεδρο του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Στέφανο Ταμβάκη και εκπροσώπους παροικιακών σωματείων. Να σημειωθεί ότι την κα Σοφιανού τίμησαν οι Πρόσκοποι του Καΐρου με ειδική πλακέττα που τής παραχώρησε ο Βοηθός Περιφερειακός Έφορος Αποδήμων Προσκόπων κ. Αλέκος Καζαμίας, ενώ το Ελληνικό Εμπορικό Επιμελητήριο Καΐρου τήν ανακήρυξε επίτιμο μέλος της.

(Πηγή: www.pyramisnews.gr)

Το Σάββατο 25 Οκτωβρίου Ελλάδα, Αίγυπτος και πολλές χώρες τίμησαν τους Έλληνες ήρωες της Μάχης του Ελ Αλαμέιν, στην τελετή για την 72^η Επέτειο των Μαχών, που έλαβε χώρα στο Ελληνικό Μνημείο.

Ήταν το 1942, όταν η 1^η Ελληνική Ταξιαρχία αγωνίστηκε επί 5,5 μήνες, με το βαρύ απολογισμό των 91 νεκρών αξιωματικών και οπλιτών, και 254 τραυματιών. Τιμώντας όλους αυτούς τους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους στο Ελ Αλαμέιν «που έπεσαν υπερασπιζόμενοι τα υπέρτατα και πανανθρώπινα ιδανικά της φυλής μας, την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ειρήνη και την αξιοπρέπεια», ο Δ/ντής της Δ/νσης Εφέδρων Πολεμιστών Αγωνιστών Θυμάτων και Αναπήρων (ΔΕΠΑΘΑ) Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) κ. Απόστολος Δεληγιάννης τόνισε κατά το χαιρετισμό του και αφού προηγήθηκε το προσκλητήριο των νεκρών, ότι «η θυσία τους αυτή λάμπρυνε την πολεμική αρετή των Ελλήνων για μία ακόμη φορά στη μακραίωνη ιστορία του Έθνους μας».

Η ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Ελλάδας σε συνδυασμό με το συγκινητικό και γεμάτο, παράλληλα, πατριωτισμό, πανηγυρικό της ημέρας που εκφώνησε ο Πρέσβης της Ελλάδας στο Κάιρο κ. Χριστόδουλος Λάζαρης, με τίτλο «Αποχαιρετισμός στα όπλα» γέμισαν τις καρδιές των παρευρισκομένων με υπερηφάνια. Είπε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Αίγυπτο:

«Τί με νοιάζουν κόκκαλα παληά;» ρωτά ένας υπερόπτης και άπληστος χαρακτήρας του Kipling, έτοιμος να πατήσει μια συμφωνία κυρωμένη με κοινή θυσία. Τί μάς νοιάζουν, αλήθεια, γεγονότα 72 χρόνια παληά; Οι περισσότεροι από όσους εδώ πολέμησαν, είτε έπεσαν παρ’ Άρεως δμηθέντες, τότε, στα χρόνια της νιότης τους, είτε  έσβησαν ένας – ένας, στην αχλύ του χρόνου. Οι παππούδες μας έχουν φύγει, οι πιο πολλοί, αρκετοί από τους πατέρες μας επίσης και κάποιοι της γενιάς μας ήδη έχουν περάσει απέναντι. Τί σημασία λοιπόν έχει, τι έγινε στο Αλαμέιν, 72 χρόνια αργότερα; Αλήθεια;  Κι όμως, ο καρπός του δέντρου που ποτίστηκε τότε εδώ, με ποταμούς αίματος, είναι ακόμη μαζί μας. Και ίσως τώρα, όπως και τότε, να κινδυνεύει να χαθεί, καθώς, όπως φαίνεται, η Ανθρωπότητα δεν έχει ακόμη κερδίσει τον πόλεμο κατά του σκοτεινού εαυτού της. 72 χρόνια πριν, στο έρημο αυτό πεδίο, άνδρες από πολλές χώρες πολέμησαν και πέθαναν, με την πεποίθηση ότι έδιναν τον καλόν αγώνα και ότι η δική τους Πατρίδα, όποια ήταν, προασπιζόταν ένα ιερό σκοπό. Πολλοί απατήθηκαν, άλλους δικαίωσε η Ιστορία, όμως το γεγονός ήταν ένα: Ήταν άνθρωποι με τιμή που έδωσαν τον αγώνα τους χωρίς μίσος. Δεν είχε συμβεί αυτό σε άλλα μέτωπα, όπου ο Άνθρωπος συχνά έδειξε τα όρια της αγριότητάς του. Και επειδή αυτό συνέβη, έστω μόνον εδώ, μπορέσαμε, στην Ευρώπη τουλάχιστον, να τολμήσουμε να ονειρευτούμε, ότι ναι, έχουμε όλοι ένα μέλλον μαζί. Οι βετεράνοι της Αφρικανικής εκστρατείας υπήρξαν μεταξύ των πρώτων που πίστεψαν στην ιδέα, την στήριξαν με την ψήφο τους και εργάστηκαν για αυτήν. Πότισαν τα παιδιά τους, την πρώτη γενεά των Ευρωπαίων, με την απέχθεια για την φρίκη του πολέμου και με τον σεβασμό, που οι ίδιοι είχαν τότε δείξει στον αντίπαλο. Ακόμη περισσότερο, με το αίσθημα αλληλεγγύης, με το οποίο είχαν όλοι αντιμετωπίσει τον θάνατο, αλλά και την τρομερή αυτή Έρημο, που αδέρφωνε όλους τους, χωρίς διάκριση, μέσα στην θανατηφόρα απεραντοσύνη της. Έχτισαν, οι άνθρωποι αυτοί, την Ευρώπη της αλληλεγγύης, την Ευρώπη της ισότητας, την Ευρώπη της ελευθερίας και της χάρισαν 62 χρόνια ειρήνης. Και όλοι πιστέψαμε, ότι η Ευρώπη μας είχε γίνει η Πόλις η επί Όρους Κειμένη, το παράδειγμα για τον κόσμο και τις μελλοντικές γενιές. Όμως, καθώς οι παληοί στρατιώτες έσβηναν σιγά- σιγά στον χρόνο, κάποιοι άλλοι ένοιωσαν πια ασφαλείς να θέσουν το μοιραίο ερώτημα: «Και τί μάς ενδιαφέρουν κόκκαλα παληά;». Και αμέσως, η μήτρα που γέννησε τον τότε πόλεμο, άρχισε πάλι να γεννοβολά: απληστία, αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, υπεροψία, ψεύδος, απάτη. Και η Ευρώπη που χτίσαμε, που χτίστηκε πάνω σε αυτές τις μνήμες που σήμερα τιμούμε, άρχισε να τρίζει και να δείχνει ξαφνικά τόσο τρωτή… Ποτέ μην λησμονήσουμε τί έγινε εδώ, γιατί έγινε και τί καλούμαστε σήμερα να υπερασπιστούμε. Θα είμαστε ανάξιοι, απέναντι στις ιερές σκιές που στοιχειώνουν αυτόν τον τόπο, αν το δώρο της ελευθερίας, που εκείνοι μάς χάρισαν, επιτρέψουμε να θυσιασθεί στον βωμό της απληστίας λίγων. Θα είμαστε ανάξιοι, αν σταθούμε λιγότερο έντιμοι από αυτούς και συγκαλύψουμε την λιποψυχία μας, με έωλες δικαιολογίες. Αλλά γνωρίζω ότι δεν θα το πράξουμε – όχι εμείς οι Έλληνες τουλάχιστον, καθώς ήδη βγαίνουμε νικητές από μια τρομερή δοκιμασία, που ίσως μάς επιφύλαξε το Θείο, για να τιμωρήσει την Ύβρη κάποιων από εμάς. Η αρχαία τραγωδία δεν παύει άλλωστε να μάς διδάσκει. Αυτή θα είναι η τελευταία φορά που προΐσταμαι αυτής της τελετής, που πάντοτε ένοιωθα ότι αποτελούσε το επίκεντρο των μνημών κάθε έτους. Κοιτώ τα ονόματα στις πλάκες που μάς περιβάλλουν και διακρίνω τα ονόματα ανθρώπων που υπήρξαν φίλοι της οικογένειάς μου, συμπολεμιστές του πατέρα μου – μαχητή του Αφρικανικού Μετώπου, που και η δική του σκιά είμαι βέβαιος ότι είναι σήμερα εδώ. Και αφού κλάψουμε στην καρδιά μας ο καθένας τον δικό μας άνθρωπο, ας γυρίσουμε στο καθήκον, όπως εκείνοι θα ήθελαν…»

Η εκδήλωση μνήμης ξεκίνησε με το τρισάγιο που τέλεσε ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Μητροπολίτης Μέμφιδος κ. Νικόδημος. Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων από τον ίδιο τον Έλληνα Πρέσβη και ακολούθησαν ο Κυβερνήτης της Περιφέρειας Μάρσα Ματρούχ Μπαντρ Ταντάουι Ελ Γαντούρ, ο Ταξίαρχος Άχμεντ Άτεφ εκ μέρους των Αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Κύπριος Πρέσβης στην Αίγυπτο κ. Σώτος Λιασσίδης, ο Ακόλουθος Άμυνας της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αίγυπτο Πλοίαρχος (ΠΝ) Ιωάννης Διαμαντάκης εκ μέρους των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Πρέσβης της Αυστραλίας Δρ Ραλφ Κινγκ, ο Πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Τζέιμς Μόραν, ο εκπρόσωπος της Ινδίας Στρατηγός Σάντζαν, ο Ακόλουθος Άμυνας του Καναδά, ο Πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου Τζον Κάσσον, ο Ιταλός Πρόξενος, ο Ακόλουθος Άμυνας της Πολωνίας και ο Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ, καθώς επίσης ο βετεράνος αγωνιστής Μιχαήλ Ματζάκος ως εκπρόσωπος του Πανελληνίου Συνδέσμου Εκστρατευτικών Σωμάτων Μέσης Ανατολής, Ριμινιτών και Ιερολοχιτών, ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας Προϊστάμενος της Εφορείας Σχολείων κ. Πάρις Μακρής, ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου κ. Νικόλας Πολίτης, ο Βοηθός Περιφερειακός Έφορος Αποδήμων Προσκόπων κ. Αλέξανδρος Καζαμίας, ο Έφορος Διοίκησης Αποδήμων Προσκόπων Άρης Μαρκοζάνης ως εκπρόσωπος των Προσκόπων Αλεξανδρείας, οι εκπρόσωποι των Σχολείων Καΐρου και Αλεξανδρείας κ.κ. Δέσποινα Κολοκοτρώνη (Αβερώφειο), Καλλιόπη Καρρά (Αμπέτειος), Χαράλαμπος Κουγεμήτρος (Αχιλλοπούλειο) και Παρασκευή Δαμιανίδου (Τοσιτσαία).