Blog

Ο Κίμων Τριανταφύλλου γεννήθηκε στο Ζαγαζίκ το 1884. Ήταν αδελφός του Κλέωνα Τριανταφύλλου, γνωστότερου ως Αττίκ, και γιος του επί σειρά ετών διευθυντή των Καταστημάτων J. Planta & Co και προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας της πόλης.

Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και παράλληλα πήγαινε στο Ωδείο Αθηνών υπό τον Μ. Βελούδιο (1902). Άρχισε μάλιστα να τα εξασκεί στο Κάιρο, αλλά όταν πήγε στη Γαλλία και τον άκουσε η κορυφαία mezzo-soprano Pauline Viardo τον συμβούλευσε να αφήσει τη Νομική και να ασχοληθεί με το τραγούδι. Έτσι, στο Παρίσι, μεταξύ 75 τενόρων υποψηφίων για το Conservatoire National, ο Ντελμάς όταν τον άκουσε σηκώθηκε, χτύπησε τα χέρια και αναφώνησε ¨Enfin, voila une voix !¨. Κατόπιν δε τούτου, ο υψίφωνος Σαλινιάκ συνεχάρη την Viardo για το μαθητή της.

Από το Conservatoire (1909-1913) αποφοίτησε με το Α΄ Βραβείο Άσματος το 1913. Προηγουμένως, είχε παρακολουθήσει και το τμήμα κωμικής όπερας, αποσπώντας το 1911 τον πρώτο έπαινο, παίζοντας τον ζογκλέρ της Νοτρ Νταμ, για να γράψουν οι εφημερίδες πως ήταν ο μόνος που κίνησε το ενδιαφέρον με την υποκριτική του.

Κατόπιν εμφανιζόταν στη σκηνή της παρισινής Opera Comique, με πρώτο ρόλο εκείνον του Τουρέντου της Καβαλλερίας Ρουστικάνα, με ιδιαίτερη επιτυχία και ευμενείς κριτικές. Επίσης, χρημάτισε επί σειρά ετών πρώτος τενόρος της μεγαλύτερης maitrise των Παρισίων, της Madeleine.

Το 1917 προσλήφθηκε ως καθηγητής Μονωδίας και Μελοδράματος στο Ωδείο Αθηνών, δημιουργώντας δύο άξιες λόγου σχολές που για 7 χρόνια έδιναν τρανά δείγματα της καλής του διδασκαλίας και οι εμφανίσεις τους αποτελούσαν καλλιτεχνικό γεγονός των Αθηνών. Μερικές από τις όπερες που σκηνοθέτησε τότε ήταν ¨La Boheme¨, ¨Tosca¨, ¨Aida¨, ¨Rigoleto¨, ¨Carmen¨, κ.ά. Εκτός από το Ωδείο Αθηνών, ως το 1959 ήταν καθηγητής μελοδράματος και στην Εθνική Λυρική Σκηνή, σκηνοθετώντας 9 όπερες και δύο οπερέτες, π.χ. ¨La Boheme¨ (1947-48), ¨Ιφιγένεια εν Ταύροις¨ (1945-46), ¨Άλκηστις¨ (1950), ¨Βαφτιστικός¨ (1945-46), ¨Το Απόγευμα της Αγάπης¨ (1943-44), κ.ά. Τα καλοκαίρια τις δεκαετίας του ΄50 διαβάζουμε στον Τύπο πως πήγαινε σε Γαλλία και Ιταλία για να παρακολουθήσει την καλλιτεχνική κίνηση. Πέθανε το 1959.

Σημειώνουμε ενδεικτικά, τις εμφανίσεις του στην Αλεξάνδρεια,  στη ¨Sala Lifodi¨ τον Απρίλιο του 1914 μαζί με το βιολονίστα Κοστακαρέτα και τον πιανίστα Ένστ, όπου το πρόγραμμα του περιελάμβανε από την ¨Ηρωδιάδα¨ του Μασνέ, ελληνικά δημώδη του Άραμη, ως τη ¨Μινιόν¨ του Φιζάν, όπως επίσης με τη σοπράνο μαθήτρια και σύζυγο του Μάγκη (χρυσό μετάλλιο Ωδείου Αθηνών) – με την οποία έδιναν σε διάφορα μέρη ρεσιτάλ – στο Hotel ¨Claridge¨ το Γενάρη του 1924, όπου μεταξύ άλλων εκτέλεσε την ¨Εξομολόγηση¨ του Σαμάρα και το ¨Δεν θα ξεχάσω¨ του Ψαρούδα.

Πηγές: ¨Εμπρός¨, Αθήνα 30/8/1912 – ¨Ταχυδρόμος¨, Αλεξάνδρεια  12-25/4/1914, 15-28/4/1914, 6/1/1924, 16/1/1924, 18/1/1924 – ¨Μακεδονία¨, Θεσσαλονίκη 29/9/1927 – www.virtualmuseum.nationalopera.gr (25/11/2015)

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Ο Στέφανος Ζιζίνιας, με καταγωγή βυζαντινή, γεννήθηκε στη Χίο. Μετά την καταστροφή του νησιού στα 1822, παιδί ακόμη εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του και τους πέντε αδελφούς του στην Αλεξάνδρεια. Από νεαρός επιδόθηκε στο εξαγωγικό εμπόριο αιγυπτιακών προϊόντων και μάλιστα, χάρη των αδελφών του που αργότερα εγκαταστάθηκαν στα μεγάλα ευρωπαϊκά εμπορικά κέντρα, εξάπλωσε τις εργασίες του και κατέστησε τον εμπορικό του οίκο έναν από τους μεγαλύτερους στη Μεσόγειο. Από το 1840 και μετά η περιουσία του αυξάνει αλματωδώς, ισχυροποιείται κοινωνικά και συνδέεται στενότατα με τους Αντιβασιλείς της Αιγύπτου, ασκώντας τους μάλιστα σημαντική επιρροή. Λίγα χρόνια δε πριν, είχε λάβει τον τίτλο του κόμη από το Βασιλιά του Βελγίου. Περίπου τότε πρόσφερε και δύο φρεγάτες στον αιγυπτιακό στόλο, ενώ για τις συνολικές υπηρεσίες του στην Αίγυπτο του πρόσφεραν την απέραντη περιοχή κατά μήκος της παραλίας, από το Σταθμό Ραμλίου ως σχεδόν το Σαν Στέφανο. Στα αμύθητα πλούτη του συμπεριλαμβάνονταν πολυάριθμα μέγαρα στην Αλεξάνδρεια και τα προάστια της, καθώς και στο Κάιρο, το Πορτ-Σάιτ, κ.ά. Η περιοχή από το αγγλικό αρχηγείο ως τον Άγιο Σάββα, κι από εκεί ως την οδό Γερμανίας και την οδό Ελληνικού Νοσοκομείου του ανήκε, όπως επίσης και όλα τα οικόπεδα του ανατολικού λιμένα από το ακίνητο Γιεχία ως το τζαμί Αμπούλ Αμπάς. Επίσης, από τις δύο πλευρές της Διώρυγας Μαχμουδίας, παρά τη Νούζγα, του ανήκαν οικόπεδα εκτάσεως εκατοντάδων φεδδανίων. Λεγόταν – και φαίνεται πως δεν ήταν υπερβολή – πως ο Ζιζίνιας και ο θείος του Μ. Τοσίτσας είχαν στην ιδιοκτησία τους τα ¾ της Αλεξάνδρειας.

Το 1863 έκτισε στο Ράμλι το Ναό του Αγίου Στεφάνου, όπου και εγκατέστησε τους οικογενειακούς του τάφους, δυνάμει χεδιβικού φιρμανίου που ανέφερε ρητά τη λεπτομέρεια αυτή. Την περίοδο 1854-1857 διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας.

Ο Στέφανος πέθανε το 1870 και ο γιος του Μένανδρος Ζιζίνιας κληρονόμησε της περιουσία του. Ο Μέναδρος είχε λάβει ανώτερη μόρφωση στην Ευρώπη και μάλιστα είχε παντρευτεί κόρη της μεγάλης γαλλικής στρατιωτικής οικογένειας Απέρ. Μετά το θάνατο του πατέρα του εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αλεξάνδρεια, συνεχίζοντας τις μεγαλοπρεπείς οικογενειακές παραδόσεις. Τα αλεξανδρινά μέγαρα που του ανήκαν φιλοξένησαν κατά καιρούς επισήμους και μεγιστάνες που επισκέπτονταν την πόλη, ενώ στις αίθουσες τους δίνονταν εορτές μοναδικής λαμπρότητας. Δυστυχώς, το ωραιότερο από αυτά τα μέγαρα που βρισκόταν επί της Πλατείας των Προξένων και είχε σχεδιάσει ο Antonio Lukovitch – εκεί που αργότερα βρισκόταν το κατάστημα Σεδνάουι – καταστράφηκε από πυρκαγιά κατά την επανάσταση του Οράμπι στα 1882 και μαζί του κάηκαν τα 60.000 βιβλία και χειρόγραφα της πλουσιότατης βιβλιοθήκης των Ζιζίνια. Από τη χρονιά αυτή, βαθμιαία η κολοσσιαία περιουσία του αρχίζει να μειώνεται μέχρι που κάποια στιγμή εξανεμίστηκε… Ο Μένανδρος πέθανε τον Απρίλιο του 1907 και παρόλα αυτά ο γιος του Στέφανος προσέφερε εκ μέρους των κληρονόμων του στο Πατριαρχείο 30.000  γρ.δ. (300 λίρες) υπέρ του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου στη μνήμη του πατέρα του. Στα 1927 είχε απομείνει από την οικογένεια ένας άλλος Στέφανος Ζιζίνιας, δικηγόρος στα Μικτά Δικαστήρια της πόλης, ο οποίος εκτός από το ένδοξο όνομα, δεν είχε κληρονομήσει παρά ελάχιστα οικογενειακά κειμήλια, θυμητάρια μιας ένδοξης, αλλά περασμένης πλέον εποχής…

Επανερχόμενοι στον πατριάρχη της οικογένειας Στέφανο Ζιζίνια, πρέπει να σημειωθεί πως ήταν ένας άνθρωπος καλλιτεχνικά και αισθητικά καλλιεργημένος, έχοντας παράλληλα αρκετές πνευματικές ανησυχίες, αφού αναφέρετε πως όταν κλιμάκιο των Σαινσιμονιστών έφτασε στην Αίγυπτο το 1833, τους έκανε μεγάλες περιποιήσεις. Έτσι, το 1862 ανέγειρε το Θέατρο Ζιζίνια στην οδό Ροζέττης (μετέπειτα Φουάτ), σε σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Pietro Avoscani – κατ΄ άλλους κτίστηκε το 1865 από το Γάλλο αρχιτέκτονα Miege – στο οποίο με δικά του έξοδα έφερνε τους μεγαλύτερους ευρωπαϊκούς θιάσους. Ήταν ένα τέλειο ευρωπαϊκό θέατρο 2.000 θέσεων, με θαυμάσια ακουστική και πλούσιο σκηνικό διάκοσμο, ενώ τα στολίδια από τερακότα που το κοσμούσαν είχαν δημιουργηθεί από την εταιρεία του Andea Boni στο Μιλάνο. Μετά το θάνατο του το 1870, την εκμετάλλευση του θεάτρου ανέλαβε ομάδα χρηματιστών και μεγαλεμπόρων, η οποία και κάλυπτε τις υπέρογκες δαπάνες των παραστάσεων με προσωπικές εισφορές. Η ομάδα αυτή αποτελείτο από τους Εμμ. Μπενάκη, αδελφούς Συναδινού, Χωρέμη, Σαλβάγο και Μεν. Ζιζίνια. Το Μάιο του 1881 το θέατρο πουλήθηκε αντί 40.000 λιρών στην Αγγλοαιγυπτιακή Τράπεζα, η οποία αργότερα το πούλησε στο βαρόνο Μενάσε και τέλος περιήλθε στα χέρια των κληρονόμων Κονρντάχι, οι οποίοι και το κατεδάφισαν για να κτίσουν στο χώρο αυτό το Θέατρο ¨Μωχάμεντ Άλη¨, τα εγκαίνια του οποίου έλαβαν χώρα στις 8-21/3/1922.

Μάρτυρας ¨της χρυσής εποχής της ιταλικής όπερας¨, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Enrico Terni, από τη σκηνή του ¨Ζιζίνια¨ πέρασε πλήθος ευρωπαϊκών θιάσων. Εκεί ερμήνευσαν έργα οι  Σάρα Μπερνάρ, Ελεωνόρα Ντουζέ, Μονέ Συλλί, Μασκάνι, Λάτζαρι, Τζίνο Μπέκι, κ.ά. Σ΄ αυτό ο Giacomo Puccini παρακολούθησε μία παράσταση της όπερας του ¨Madama Butterfly¨, ενώ στις 22 Οκτωβρίου του 1907 το επέλεξε ο Μουσταφά Κάμελ για να εκφωνήσει τον περίφημο λόγο του, με τον οποίο εξήγγειλε την ίδρυση του Εθνικού Κόμματος.

Εκτός των ξένων, στο Θέατρο Ζιζίνια εμφανίστηκαν μεταξύ άλλων και οι ελληνικοί θίασοι Ταβουλάρη, Καραγιάννη και Ταβουλάρη, έπαιξαν οι Κατίνα Βερώνη και Ευαγγελία Παρασκευοπούλου, έδωσε παράσταση η ¨Νέα Σκηνή¨ του Χριστομάνου (1909), πέρασε ο Γ. Σουρής με τις ¨Νεφέλες¨ του Αριστοφάνη (1901), κ.ά.

Αν μεταφερθούμε για λίγο στο 1878 θα δούμε πως παίχτηκαν στο ¨Ζιζίνια¨ τα μελοδράματα ¨Buy Blas¨ και ¨Il Trovatore¨, με τη συμμετοχή του πρώτου υψιφώνου Λουδ. Κολομπάνα, ο οποίος σε μια επόμενη παράσταση τραγούδησε το άσμα της πρώτης πράξης του ¨Rigoletto¨ και της πρώτης μεσοφώνου Φιλ. Μερκάντη, η οποία τραγούδησε στα ελληνικά το άσμα ¨Ο Βοριάς¨ τονισμένο από τον Μ. Σωτήρη. Στο θίασο αυτόν, που ανέβασε και το ¨Un Ballo in Mascera¨, συμμετείχαν και οι Πράντη, Κασταγνιόλα, Μαρούκο, κ.ά. Ένα χρόνο μετά, στα 1879, στην αίθουσα του μεταξύ άλλων δόθηκε ένας μεγάλος χορός ¨προσωπιδοφόρων¨ (μασκέ) υπέρ του ελληνικού νοσοκομείου, που απέφερε 18.000 φράγκα, ένας χορός της ιταλικής παροικίας κατά την επέτειο της γεννήσεως του βασιλέως Ουμπέρτου Α΄ υπέρ της πρόσθεσης παρθεναγωγείου στο ιταλικό γυμνάσιο, που απέφερε 11.000 φράγκα και μία αραβική παράσταση, με πρωτοβουλία του Νακάς, υπέρ των πληγέντων από τις πυρκαγιές του Καΐρου και της Δαμασκού. Τη χρονιά αυτή η εργολαβία του θεάτρου ¨υπεβλήθη εις νέας θυσίας¨ για να ενισχύσει το θίασο που αρχικά θα ανέβαζε τη ¨Lucia di Lammermoor¨ του Donizetti, προσκαλώντας από την Ευρώπη τρία νέα πρόσωπα, την οξύφωνο Vittoria Potentini, το μεσόφωνο Antonio Patierno και τη βαθύφωνο Giovanni Serbolini.

Τέλος, ας καταγράψουμε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην αλεξανδρινή εφημερίδα ¨Ελπίς¨ στις 17-1/2/1879 με τίτλο ¨Μια Εσπέρα εις το Θέατρον Ζιζίνια¨, ως αναμνηστική κατακλείδα μιας περασμένης και εν πολλοίς ξεχασμένης αιγυπτιώτικης εποχής:

¨Ενδεκάτη ώρα της νυκτός είχε σημάνη. Καθ΄ όλην δε την πόλιν των Πτολεμαίων μέγας θόρυβος επεκράτει και έκτακτον τι συμβάν προυμηνύετο. Αι άμαξαι διεσταυρούντο εις τας οδούς, αι δε άγριαι φωναί των αμαξηλατών έπληττον την ακοήν του διαβάτου. Τι το αίτον ; Εδίδετο μέγας χορός μετημφιεσμένων εις το Θέατρον Ζιζίνια, προς όφελος του ελληνικού νοσοκομείου Αλεξανδρείας.

Η αίθουσα του Θεάτρου ήτο στολισμένη μετά μεγίστης φιλοκαλίας δι΄ ανθέων και λαμπρώς φωτισμένη ¨a giorno¨. Επί της σκηνής εκάθητο εκλεκτή ορχήστρα, διευθυνομένη παρά του αξίου Έλληνος μουσικού Σπυρίδωνος και παιανίζουσα θαυμασίως τους ωραιοτέρους χορούς των καλυτέρων και νεωτέρων μουσικοδιδασκάλων. Επί εβδομήκοντα δύο θεωρείων ήσαν ανηρτημένοι στέφανοι εκ φυσικών ανθέων.

[Ολίγη] ώραν παρά το μεσονύχτιον η αίθουσα και τα θεωρεία ήσαν πλήρη θεατών και μετημφιεσμένων και μη, η δε όψις του Θεάτρου ήτο μαγευτική, απερίγραπτος. Εις το δοθέν σημείον η μουσική επαιάνισε και εκατοντάδες προσωπιδοφόρων ερρίφθησαν εις τον χορόν.

Ως ο επισκεπτόμενος το πρώτον ανθώνα τινά εκ των ωραιοτέρων, αμηχανεί τι πρώτον να θαυμάση, το σύμμετρον της χλόης, τα καρυόφυλλα, τους μυκώνας, σχηματίζοντας δια των ζωηρών χρωμάτων των ωραίους φυσικούς τάπητας, την κομψότητα, την ποικιλία, το εύοσμον τινών ανθέων διεσπαρμένων ένθεν και ένθεν ή την καλλονήν των τριών ρόδων εν τοις θεωρείοις προς την σκηνήν, ούτω και ημείς ευρισκόμεθα εις αέναον πάλην εκστάσεως ! Μεταξύ των μετημφιεσμένων επέσυρε την περιέργειαν των παρεστότων εν ¨δομινό¨ δια το πολύγλωσσον του. Ήταν εκ του ωραίου φύλλου, αλλ΄ ουχί και ωραίον. Επισκεφθέν τα θεωρεία διηγείτο εις Αγγλικήν, Γαλλικήν και Ιταλικήν διάφορα ευτράπελα ανέκδοτα, γνωστά μόνον εις τους συνομιλούντας μετ΄ αυτού.

Εν τη αιθούση του θεάτρου εβασίλευαν αι τρεις Χάριτες Α.Δ.Σ. Εκάθηνται αύται εις τα θεωρεία προς την σκηνήν. Αι δύο πρώται είχαν την μορφήν των Σεραφείμ και Χερουβείμ, η τρίτη ήτο το αγγελικόν μειδίαμα της Δεσποίνης. Τα βλέμματα αυτών δεν έφθανον χαμαί, αλλ΄ αυθαιρέτως ηρπάζοντο παρά του πλήθους.

Εις τα θεωρεία των τριών σειρών ήσαν περίπου των 500 ατόμων, εις δε τας δύο αιθούσαις της σκηνής και της πλατείας πλέον των 700. Η είσπραξις του Θεάτρου προς όφελος του ελληνικού νοσοκομείου έφθασε εις 18 χιλ. φράγκων περίπου. Άπασαι αι εν Αλεξανδρεία ευρωπαϊκαί αποικίαι απέστειλαν εκεί τους αντιπροσώπους των. Τραπεζίται, έμποροι, κτηματίαι κατείχον πολλά θεωρεία μεταξύ της μεγάλης χορείας των ελληνικών οικογενειών.

Ο κ. Δραγούμης, πολιτικός πράκτωρ της Ελλάδος και ο υποπρόξενος κ. Δορούτης συνετέλεσαν τα μέγιστα εις την συρροήν του πλήθους. Δεν δυνάμεθα όμως να αποσιωπήσωμεν την εξής αλήθειαν. Ο αξιότιμος Μικές Συναδινός, γόνος εκ των καλυτέρων οικογενειών της Αλεξανδρείας, επί δέκα ολοκλήρους ημέρας δεν εφείσθη ουδέ μόχθων, ουδέ θυσίας και δια των […] ουχί μόνο προητοίμαστε τα πάντα, αλλά και […] την πλήρην επιτυχίαν της εσπέρας ταύτης, αναλαβών αυτοπροσώπως μόνος την εποπτείαν απάσης της διευθύνσεως του Θεάτρου. Η πράξις αύτη του κ. Μ. Συναδινού δεικνύει ευγένειαν αισθημάτων και είναι ανωτέρα παντός επαίνου.

Ο χορός εξηκολούθησε μέχρι της 6 ώρας την πρωΐαν, δυστυχώς όμως μικραί ασχημίαι συνέβησαν εν τη αιθούση περί την 4 ώραν της νυκτός. Νέοι τινές τιμήσαντες δεόντως τον Βάκχον παραξετράπησαν. Αι παρακλήσεις του διευθυντού Μ.Σ. δεν εισηκούοντο πλέον και τις ουδέ τι ήθελε συμβή, αν η ευφυΐα του δεν εθεράπευεν τον κακόν.

Το αερόφωτον αίφνης εσβέσθη, η αίθουσα του Θεάτρου έμεινε σκοτεινή και το πλήθος απήλθεν. Αι εν Αλεξαδρεία ευρωπαϊκαί αποικίαι έδωσαν και αύθις τρανά δείγματα ευγενών αισθημάτων, μεγαλοδωρίας και εμφύτου ροπής προς το συνδράμειν τα φιλανθρωπικά καταστήματα¨.

Σημείωση: Αξίζει να σημειωθεί πως, πιθανότατα εμπνευσμένη ως προς την ονομασία από το μεγάλο Αιγυπτιώτη, ιδρύθηκε το 1998 στο Κάιρο η Εταιρία El Asher Real Estate Development and Investment ¨Zizinia¨ με κεφάλαιο 500 εκατομμύρια λίρες. Η εταιρεία μέχρι σήμερα έχει υλοποιήσει στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα 5 μεγάλα οικιστικά, εμπορικά και διοικητικά έργα μεγάλης αγοραστικής αξίας και συγκεκριμένα τα Zizinia, Zizinia Garden, Zizinia Rose, Zizinia Flowers και Zizinia Mall El-Haram, ενώ έχει αναλάβει και το πρότζεκτ Zizinia El Mostakbal. Έτσι, εκτός από την περιοχή στην Αλεξάνδρεια που ακόμη ονομάζεται ¨Ζιζίνια¨ και στο Νέο Κάιρο, όπου και τα περισσότερα έργα της εταιρίας, δημιουργήθηκε μια περιοχή με το ίδιο όνομα, θυμητάρια και οι δύο μιας άλλης εποχής…

Πηγές: Ηρ. Λαχανοκάρδης, ¨Παλαιά και Νέα Αλεξάνδρεια¨, εκδ. Γρίβα, Αλεξάνδρεια 1927, σ.σ. 21-22, 212 – Mohamed Ali Mohamed Khalil ¨The Italian architecture in Alexandria, Egypt¨, University Kore of Enna, 2009, p.p. 20, 29 – Hala Halim ¨Alexandrian Cosmopolitanism¨, Fordham University Press, New York 2013, p. 244 – Γ. Ζιούτης ¨Ο Σαινσιμονισμός έξω από τη Γαλλία, Αθήνα 1952 – Δ. Σεβαστοπούλου ¨Ο Ελληνισμός της Αιγύπτου¨, Αθήνα 1977 – ¨Ομόνοια¨, Αλεξάνδρεια 9-21/5/1881 – ¨Ταχυδρόμος¨, Αλεξάνδρεια 6-19/4/1907, 21-4/5/1907, 9-22/3/1922 – ¨Ελπίς¨, Αλεξάνδρεια 9-21/10/1878, 1-15/11/1878, 7-19/11/1878, 23-4/11/1878, 13-25/2/1879, 17-1/2/1879, 19-3/3/1879, 3-15/3/1879, 23-7/3/1879, 5-17/5/1879 – ¨Al Ahram Weekly¨, Cairo 30-8/5-9/2001 – www.zizinia-eg.com (29/12/2015) – Αιγυπτιώτικο Αρχείο Ν.Κ. Νικηταρίδη 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου, ημέρα εορτής των Τριών Ιεραρχών, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αλεξανδρείας έκοψε τη Βασιλόπιτα της παρουσία του Έλληνα Γενικού Προξένου Αλεξανδρείας κου Εμμανουήλ Κακαβελάκη, του Προέδρου της Ε.Κ.Α. κου Ιωάννη Παπαδόπουλου, του Εφόρου Ανθρωπίνου Δυναμικού της Ε.Κ.Α. κου Μιχάλη Καρυδιά, της Αντιπροέδρου της Κυπριακής Αδελφότητας κας Φορμόζη, της Προέδρου του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Α’» κας Λιλίκας Θλιβίτη, των καθηγητών και των μαθητών των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων της Ε.Κ.Α.

Η Προεδρος του Συνδέσμου κα Μαστουρίδου Γεωργία καλωσόρισε τους παριστάμενους και τόνισε την αναγκαιότητα να υποστηριχθεί και να διατηρηθεί ένας ιστορικός οργανισμός, όπως αυτός των Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αλεξανδρείας, που υπάρχει από το 1927.

Το Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016 πραγματοποιήθηκε στο Σύλλογο Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος ο Α’» η κοπή της Βασιλόπιτας, μέσα σε ένα ιδιαίτερα ζεστό και φιλικό περιβάλλον, το οποίο έδωσε την ευκαιρία στους παροίκους να ανταλλάξουν ευχές για το νέο έτος.

Πριν την κοπή της Βασιλόπιτας προηγήθηκε ομιλία του κου Αθανασίου Κουτουπά με θέμα «Πατριαρχείο Αλεξανδρείας: 2000 χρόνια παρουσίας».

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αρχιμανδρίτης Αγαθόνικος Νικολαΐδης, εκπρόσωπος της ΑΘΜ του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κκ. Θεόδωρου Β’, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκη, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ναυκράτιδος κ. Μελέτιος, ο Γενικός Πρόξενος του Λιβάνου και Πρύτανης του Διπλωματικού Σώματος στην Αλεξάνδρεια κ. Oussama Khachab, ο Γενικός Πρόξενος της Γαλλίας κ. Nabil Hajlaoui, o Πρόεδρος της Ε.Κ.Α. κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος, ο Πρόεδρος των Αραβοφώνων Ελληνορθοδόξων κ. Fouad Farah, o Έφορος Τύπου της Ε.Κ.Α. κ. Δημήτριος Κάβουρας, ο Έφορος Αθλητισμού της Ε.Κ.Α. κ. Κασιμπρής, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Αέξανδρείας κ. Βύρων Βαφειάδης, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης, η Διευθύντρια του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου κα Δ. Κολοκοτρώνη, εκπαιδευτικοί και πλήθος κόσμου.

Η Πρόεδρος του Συλλόγου κα Λιλίκα Θλιβίτη στην εναρκτήρια ομιλία της ανέφερε: «Ο σύλλογος με μεγάλη χαρά σας καλωσορίζει και χαιρετίζει όλους στην δεύτερη εκδήλωσητης περιόδου 2015-2016, κατά την οποία θα γίνει και η πατροπαράδοτη κοπή της αγιοβασιλόπιτας για το νέο έτος 2016. Για τον σύλλογό μας αποτελεί εξαιρετική ευλογία και τιμή η φροντίδα του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας και πάσης Αφρικης κυρίου Θεοδώρου του Β ́, όπως επίσης η αγάπη και η παρουσία στον Σύλλογό μας του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ναυκράτιδος κυρίου Μελετίου και του πατριαρχικού κλήρου. Επίσης ευχαριστούμε για την τιμητική του προς εμάς παρουσία, τον κύριο Εμμανουήλ Κακαβελάκη, εξοχώτατο Γενικὸ πρόξενο της Ελλάδος στην Αλεξανδρεια· στο πρόσωπο του χαιρετίζουμε το διπλωματικό μας σώμα που πρευσβεύει οπου γης τον Ελληνισμό. Ο Σύλλογός μας βλέπει στο πρόσωπό σας ένα προσηλωμένο άνθρωπο στην διαχείριση των σύνθετων θεμάτων που ἀπορρέουν απὸ τη σύγχρονη συγκυρία της ποικίλλης ρευστότητας και προκλήσεων την οποία αντιμετωπίζουν οι δυο αγαπημένες πατρίδες μας Ελλάδα και Αίγυπτος. Ευχαριστίες έχουμε και για την παρουσία του κυρίου Ιωάννη Παπαδόπουλου, του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας της Αλεξανδρείας, αρωγού μητέρας όλων μας. Είναι αυτονότητη η κοινή μας φροντίδα προς την ἀμεση επίλυση τρεχόντων ζητημάτων που αφορούν στον Συλλόγου μας, όπως λειτουργεί υπὸ την σκέπη του κληροδοτήματος Παναγιωτάτου και την μητέρα Κοινότητα. Χαιρετίζουμε επίσης και όλους τους προέδρους των Ελληνικών σωματείων της Αλεξανδρείας. Κατά τους στόχους του καταστατικού μας τόσο απο τα μέλη όσο και όλο το προεδρείο του Συλλόγου μας συνεχίζεται η πέραν του ενός αιώνος συμβολή μας στην ποιότητα και την προκοπή του βίου των Ελλήνων στην κοσμοπολιτικη Αλεξάνδρεια. Μια ευγενής φιλοδοξία έχει διαπαιδαγωγήσει τον στόχο μας· αὐτη ευρίσκεται αναγραμμένη σε ένα αρχαίο ρητό που κοσμεί το Εντευκτήριο της Κοινότητας. Είναι σωσμένο απὸ τον Πλούταρχο, διατυπωμένο απὸ τον Λυκούργο, και αφορά στους νέους της Σπάρτης: «ἄμμες δέ γ’ ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες», «Εμείς θα γίνουμε καλύτεροι απὸ τοὺς προγενέστερους προγόνους μας». Αισιοδοξούμε ότι και το 2016 θα συνεχίσουμε τούς στόχους της παράδοσής μας· τούτο βεβαιωνει η εδώ παρουσία όλων εσάς ως φίλων, αμέριστων συμπαραστατών και συνοδοιπόρων μας. Ο κύριος Αθανάσιος Κουτουπάς σε προγενέστερη διάλεξη στον Σύλλογγό μας με θέμα την ιστορία της Αλεξανδρείας, μας είχε δώσει την χαρά νὰ ἀπολαύσουμε την εὑρύτερη ακαδημαϊκή εποπτεία που διαθέτει.»

Στη συνέχεια η Πρόεδρος του Συλλόγου ευχαρίστησε όλους τους παρισταμένους, καθώς και το διαλέκτη, και ευχήθηκε από καρδιάς σε όλους το Νέο Έτος να φέρει σε όλους και κυρίως στις δύο πατρίδες των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας, την Ελλάδα και την Αίγυπτο, ειρήνη και ευημερία.

Η ομιλία του κου Κουτουπά, είχε ως στόχο την παρουσίαση της μακραίωνης ιστορίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, που καλύπτει 2.000 χρόνια. Ο κ. Κουτουπάς μέσα από το κείμενο του παρουσίασε τις σημαντικότερες στιγμές της Αλεξανδρινής Εκκλησίας επιχειρόντας έτσι μία ιστορική αναδρομή.

Την καθιερωμένη πρωτοχρονιάτικη πίτα έκοψε το Σαββάτο 30 Ιανουαρίου το Ελληνικό Εμπορικό Επιμελητήριο Αλεξανδρείας, σε μια εκδήλωση που χαρακτηρίστηκε από ζεστασιά και φιλική ατμόσφαιρα, ενώ δεν έλειψαν και συζητήσεις σχετικά με την εμπορική δραστηριότητα των Ελλήνων στην Αίγυπτο αλλά και τη σημερινή κατάσταση στη χώρα. Ο Πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου κ. Βύρωνας Βαφειάδης άνοιξε την εκδήλωση με τον χαιρετισμό του και ευχές προς όλους τους παρισταμένους για το Νέο Έτος.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αρχιμανδρίτης Παΐσιος, ο οποίος μετέφερε και τις ευχές της ΑΘΜ Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κκ. Θεοδώρου Β’ προς τον Πρόεδρο και τα μέλη του επιμελητηρίου, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο Β’ Αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Α. κ. Ανδρέας Βαφειάδης ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ναυτικού Ομίλου Αλεξανδρείας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων Αλεξανδρείας «Πτολεμαίος Α’» κα Λ. Θλιβίτη, καθώς και πολλά μέλη της παροικίας ανήκοντα και όχι μόνο στον εμπορικό κόσμο της πόλης.

Η Εζμπεκία, που σήμερα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συγκοινωνιακούς κόμβους του Καΐρου, κάποτε ήταν ένα αχανές έλος, το οποίο αποξηράνθηκε το 1837 και άρχισε να αναμορφώνεται στα 1869. Στο κέντρο της σχεδιάστηκε ένας κήπος 20 στρεμμάτων με λοφίσκους και μικρές κοιλάδες, στα πρότυπα των παρισινών κήπων, όπως επιθυμούσε ο Χεδίβης Ισμαήλ.

Συγκεκριμένα σχεδιάστηκε για το Χεδίβη από τον Jean-Pierre Barillet-Deschamps (1824-1873), ο οποίος είχε διατελέσει Jardinier en Chef du Bois de Boulogne et de la Ville de Paris, πήγε στην Αίγυπτο το 1869 και το 1870 διορίστηκε Director General of the Service of Promenades of the Government and the Private Estates of the Khedive. Ο Barillet-Deschamps πρόσθεσε επίσης στον κήπο έναν τεχνητό καταρράκτη, περίπτερα, λούνα παρκ, κ.ά., ενώ ο Χεδίβης διέταξε να χτιστούν στο νότιο τμήμα του ένας ιππόδρομος, ένα θέατρο και μία όπερα, καθώς και πολλοί καινούργιοι δρόμοι μέσα στις παλιές συνοικίες. Στη δε βορειοδυτική γωνία του υπήρχε το φημισμένο Shepherd΄s Hotel, καθώς επίσης προξενεία, όμορφα καφενεία, μπιραρίες και άλλα ξενοδοχεία όπως το New Hotel. Αργότερα, γύρω από την Εζμπεκία άνοιξαν μεγάλα καταστήματα, όπως το Σεντνάουι, το Ταϊρινγκ εντ Στάιν, το Ομάρ Αφέντη και το Σικουρέλ.

Ο Κήπος της Εζμπεκίας, που πριν τη δημιουργία της πλατείας Ταχρίρ αποτελούσε το κεντρικότερο σημείο για τους ξένους επισκέπτες, από τη δεκαετία του ΄60 παραμελήθηκε και σήμερα διασχίζεται από την προέκταση της οδού 26^ης Ιουλίου, ενώ έχει κατακλυστεί από κάθε λογής κτίρια και δύο πολυώροφα παρκινγκ που κατασκευάστηκαν στους χώρους του.

Παρόλα αυτά, 53 χρόνια μετά τη δημιουργία του και συγκεκριμένα στα 1922, μέσα από μία ανταπόκριση από το Κάιρο του Κόκλη στην αλεξανδρινή εφημερίδα ¨Ταχυδρόμος-Ομόνοια¨, διαβάζουμε πως τα πράγματα για τον Κήπο της Εζμπεκίας δεν πήγαιναν και πολύ καλά. Σας παρουσιάζουμε λοιπόν τούτη την ανταπόκριση – διατηρώντας την ορθογραφία της εποχής – η οποία μέσω δεινών περιγραφών μας μεταφέρει σε μια ζοφερή, αλλά ζωντανή εικόνα μιας περασμένης εποχής, σ΄ ένα tableau vivant της αιγυπτιακής πρωτεύουσας προ 92 ετών:

¨Συνήθως ψεύτικες πέτρες βάζουν σε ωραία χρυσά δαχτυλίδια. Αλλά ωραία μπριλάντια σε μολυβένια ή ντενεκεδένια δαχτυλίδια δεν θα είδατε βέβαια. Αυτό το παράξενο το βλέπω διαρκώς στο Κάιρο. Ο οκταγωνικός κήπος της Εζβεκίας που τον έκαμε με τόση φιλοκαλίαν και ηγεμονικήν αρχοντιά ο Ισμαήλ, μετακομίσας δένδρα από τα τέσσερα άκρα της υδρογείου, έχει τριγύρω στο κομψό του κυγκλίδωμα πλατύ πεζοδρόμιο. Λοιπόν από ετών ελείφθησαν όλα τα μέτρα από την κυβέρνησιν και τον λαόν προς συχασιάν και καταστροφήν μέσα κι έξω.

Στα 1839 ήταν εκεί έλος και ένας πελώριος κροκόδειλος έφαγεν ένα γάλλον στρατιώτην. Τότε το Κάιρο τελείωνε στην Άταμπα ελ Χάδρα. Το Χαμζάουϊ ήταν η αριστοκρατικότερη συνοικία με τη πρωτεύουσα της και εκεί ο Πατριάρχης Ιερόθεος έκτισε το Πατριαρχείον, το οποίον μετέφερεν από το Χαρτ ερ ρουμ όπου σώζεται ο άγιος Μάρκος και όπου την Έδραν επεσκέφθη ο Ναύαρχος Κανάρης. Το Μούσκι ήταν η κυρία αρτηρία της πόλεως ποτιζόμενη με τουλούμπια από το Χαλίγκ. Το διέσχισεν ο Βοναπάρτης ντυμένος αραβικά με σαρίκι όταν επέστρεφεν απ΄ το Χαλίγκ που δήλωσε πως θα πήγαινε στη Μέκκα να προσκυνήση κι έγινε ο Σουλτάν ελ Κεμπίρ. Επέστρεφε στο κονάκι του όπου τώρα το κατάστημα Σπύρου και το δένδρον του μικρού ξενοδοχείου ¨Ακρόπολις¨.

Το αγγλικό Προξενείον ήταν ακριβώς πίσω απ΄ την Φραγκισκανική εκκλησία του Μουσκιού, όπου το 1901 ανεκάλυψαν τα αρχεία του ανέπαφα. Επί Μεχμέτ Αλή εξετάθη η πόλις έως την γαλλικήν Πρεσβείαν. Τότε και το έλος της Εζβεκίας εχερσεύθη και κατόπιν ο Ισμαήλ το μετέβαλεν εις μικρόν παράδεισον.

Σήμερα μετά μισού αιώνος πρόοδον, όταν περνάς το πεζοδρόμι του βαστάς τη μύτη σου. Όχι πως βρωμούν τα λουλούδια, αφού λουλούδια δεν έμειναν, αλλά γιατί στις τέσσαρες πλευρές του έχει ουρητήρια. Είμαι υπέρ των ουρητηρίων και νομίζω ότι ο πολιτισμός φαίνεται από τα πολλά ουρητήρια και τις λίγες εκκλησίας που έχει μία πόλις. Αλλά με την συμφωνίαν τα μεν να είναι καθαρά και άοσμα, αι δε ευπρεπείς και συχνά γεμάτες. Η βορεία πλευρά είναι κατά μήκος σταθμός όνων και ανθρωπομόρφων ονηλατών. Όνοι και ονηλάται, επειδή διημερεύουν εκεί και εκεί τρώγουν και πίνουν, εννοούν να διεξαγάγουν επί τόπου όλα τα στάδια της πέψεως.

Εις συμπλήρωμα εκεί είναι στημένα ή καταγής σε σκάφες ή σε δίσκους απάνω σε καφασωτά τρίποδα τα φορητά μηχανικώς αλλ΄ αφόρητα οσφραντικώς εστιατόρια, κόκκαλα θεόγυμνα, ταμίες με μυίες, παντζάρια στο ξύδι, κρεμμύδια, σπαράγγια, ντομάτες, ταμπούνια και όλο το εδεσματολόγιον των πεινόντων. Κατά γης δε, εννοείται ό,τι είδος σκουπίδια και υγρά φαντασθήτε. Η συνεχής ανατολική πλευρά είναι αφιερωμένη ειδικώτερον εις τους μάγους και τους φωτογράφους. Τέσσαρα πέντε κοδάκ καρφωμένα σε κασσονάκια πινέλων ή κεριών με βρώμικα σχοινιά προσαρμοσμένων και με παλιόχαρτα φραγμένα τις τρύπες των, περιμένουν τους πελάτες. Ένας σουδανός στρατιώτης, μια ιέρεια της Βάσσας με πολύχρωμες μπογιές λυωμένες στον ιδρώτα, ένας άλλος στρατιώτης και καμιά φορά κανείς εύπορος ομογενής που θέλει πορτραίτο για το διαβατήριο του, στέκονται στα κάγκελα ατενώς και τριγύρω το αμφιθέατρον των περιέργων χαμινίων που περιμένουν να ιδούν το μυστύριον του Λαμέρ. Μεταξύ των διπλοπόδιδες χάμω, ένας μάγος με άμμο και μια παρέκει μαύρη μάγισσα με χαρτιά κρυφομιλούν με τον πελάτην που κατέφυγε στα φώτα τους προς επισκευήν καρδιακών ζημιών. Παρέκει, μεταξύ των δύο μάγων και τριών όνων, άλλος, εβραίος αυτός, πωλεί χρωματιστές γυαλιστερές εικόνες : Κυνήγιον λεόντων, την ναυμαχίαν του Τραφάλγκαρ, τον απαραίτητον Ζαγλούλ με μπογιατισμένο φέσι, την Αγία Αικατερίνα να βαστά το δισκοπότηρο, μια Σουσάννα να βγαίνη απ΄ το μπάνιο της, μία θεόγυμνη να κυλιέται σε δέρμα τίγρεως, ¨ο πωλών τοις μετρητοίς και ο πωλών επί πιστώσει¨, η σταύρωσις του Χριστού και ένας κόπτης επίσκοπος. Όλ΄ αυτά κρεμασμένα σε μπάγγους με καρφίτσας ξύλινες της απλωσιάς. Στο πλάι του όρθιος ένας μπαρμπέρης, ξυρίζει την κορυφήν ενός μπουάμπη καθισμένου στο πεζοδρόμιον και σκυμμένου και με ένα θραύσμα καθρέπτου στο χέρι παρακολουθούντος τον εξωραϊσμόν και αναμετρούντος τας εκ τούτου αποψινάς κατακτήσεις. Αυτό δεν εμποδίζει άλλον να πωλή πιο εκεί μία κολώνα δύο μέτρων από φέσια μετά και άνευ φούντας, άλλον σακκάκια και πανταλόνια προς τρία δίγροσα και πιο εκεί τρίτον με τα περιστεράκια της τύχης και κάπου κρυμμένος από τους σκυμμένους πελάτας ο επιτήδειος που με τρία χαρτιά παίζει τον παπά.

Αυτό είναι το πλαίσιον. Μέσα δε; Υπήρξε μια λίμνη με ένα τεχνητό ποταμάκι χαριτωμένα. Διαυγή νερά διαρκώς ανανεούμενα με κόκκινα ψαράκια και κύκνους ήταν η χαρά των παιδιών που έβαζαν τα καραβάκια των και χαίρονταν. Η λίμνη επεχωματώθη και τελευταία κατελείφθη από παράγγες εγγλέζικες. Χωρίς να είμαι ζαγλουλιστής, θυμώνω με αυτήν την ειδεχθή ασχημίαν της κατοχής.

Έτσι το εν τρίτον του κήπου έγινε καντίνα. Έπειτα ένα μεγάλο καφενείο, ένα θέατρο και ένα ρεστωράν και τα ουρητήρια δεν άφηκαν τόπο για δένδρα και λουλούδια. Αλλ΄ ο συναγωνισμός του βανδαλισμού είναι πυρετώδης. Αρμένιοι, Ιταλοί (προ πάντων αυτοί), Γάλλοι, Όρουα ελ Όσκα, Εταιρία προς προστασίαν της παρθενίας των υπηρετριών, φιλική εταιρία των ζώων, και άλλαι φιλανθρωπικαί ή φιλοκτηνικαί συμμορίαι δίνουν εκεί τας καταστρεπτικάς ευεργετικάς των. Κοντάρια λοιπόν στραβοβαλμένα και τυλιγμένα σε πανιά χρωματιστά, σκοινιά με ηλεκτρικά φώτα, φαναράκια ντενεκεδένια με κεριά, παντιέρες των 30 συμμάχων που αλληλοτρώγονται αφού έφαγαν την Γερμανίαν και έφαγαν απ΄ αυτήν ως και του Αννάμ τη σημαία για να μην παραπονεθή το Αννάμ, λάκκοι εδώ, γενικό τσαλαπάτημα χλόης και λουλουδιών και η πόρτα του Βουλάκου με σκαλωσιές από παλιόξυλα και πανικά και επιγραφές και θυρεούς γερμένους και μέσα μεγάλα τσαντίρια με χρυσωμένες γύψινες πολυθρόνες με τις εν τέλει που μοιάζουν σαν καμήλες σε μπουντουάρ κομψές κυρίες και δυο τρεις μουσικές να ορύωνται απελπιστικά, όλ΄ αυτά μαζί αποτελούν την ευεργετικήν. Την άλλη μέρα το θέαμα είναι σπαρακτικό. Όλα ριχμένα, σπασμένα, απαίσια, γυμνωμένα μαρτυρούν πως απ΄ εδώ πέρασε το αριστούργημα της πλάσεως, το βρωμερότερον ζώον που λέγεται Άνθρωπος. Λέγουν πως μας έπλασε ο Θεός καθ΄ ομοίωσιν του. Πως θα ήμασταν αν μας έπλαττε ο διάβολος;¨.

Την 29η Ιανουαρίου ε.ε., παρουσία και του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κου Εμμανουήλ Κακαβελάκη, ο Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ χοροστάτησε κατά την Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Αικατερίνης Αλεξανδρείας προς εκκλησιασμό των μαθητών των ελληνικών εκπαιδευτηρίων, επί τη εορτή των Αγίων Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο θεολόγος κ. Ανέστης Κυριακίδης, εστιάζοντας την προσοχή του στο επίκαιρο πρόβλημα του πολέμου και της προσφυγιάς, την οποία αντιμετωπίζουν εκατομύρια ανθρώπων.

Μετά το πέρας της Ευχαριστιακής Συνάξεως, ακολούθησε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των καθηγητών και των μαθητών των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων της Ε.Κ.Α.

 

Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε το 37ο Συνέδριο της Κρητικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας που φιλοξένησαν η Παγκρήτια Ένωση και η Κρητική Αδελφότητα στη Μελβούρνη από τις 7 έως τις 12 Ιανουαρίου.
Πλήθος κόσμου κατέφθασε στη Μελβούρνη από κάθε γωνιά της Αυστραλίας και Νέα Ζηλανδία, όπου υπάρχουν Κρητικά Σωματεία.

Στο Συνέδριο παρευρέθησαν εκπρόσωποι των Κρητικών Σωματείων από όλη την Ωκεανία και πιο αναλυτικά, από τη Κρητική Αδελφότητα Καμπέρας & Περιχώρων, τη Κρητική Ένωση Ντάργουιν, τη Κρητική Ένωση Νέας Ζηλανδίας, τη Κρητική Αδελφότητα Κουισλάνδης, το Σύνδεσμο Κρητών Νοτίου Αυστραλίας, τη Κρητική Ένωση Σίδνεϊ και Νέας Νότιας Ουαλίας, τη Κρητική Ένωση Τασμανίας και τη Κρητική Αδελφότητα Δυτικής Αυστραλίας.
Το συνέδριο επίσης τίμησαν με τη παρουσία τους ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος, ο Πατήρ Αθανάσιος Τριανταφύλλου από την Ενορία του Αγίου Βασιλείου, ο Πατήρ Γεώργιος Αδαμάκης απο την Ενορία Αγίων Αναργύρων, η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στη Μελβούρνη κα. Χριστίνα Σημαντηράκη, ο Πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών από την Αμερική κ. Μανώλης Βεληβασάκης μετά της συζύγου του και οι Πρόεδροι των Ελληνικών Σωματείων της Μελβούρνης.
Μήνυμα απέστειλε ο Δήμαρχος Ρεθύμνου κ. Γιώργης Μαρινάκης, που ευχαρίστησε για τη πρόσκληση που του απεστάλη για να παρευρεθεί στο Συνέδριο, εκφράζοντας τη λύπη του που δεν μπόρεσε να τα καταφέρει λόγω αυξημένων υποχρεώσεων.
Η επίσημη έναρξη του Συνεδρίου έγινε την Παρασκευή 8 Ιανουαρίου, με δεξίωση που παρατέθηκε στο Κρητικό Σπίτι και με το κέφι των παρευρισκομένων να φτάνει στα ύψη. Το βράδυ της επόμενης ημέρας έλαβε χώρα η μεγάλη χοροεσπερίδα στο πλαίσιο του συνεδρίου στο Κρητικό Χωριό σε μια κατάμεστη αίθουσα όπου και πάλι το κέφι του κόσμου ήταν φανερό, αφού ο χορός κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Τη βραδιά κόσμησαν με τη παρουσία τους τα παιδικά και μεγάλα χορευτικά συγκροτήματα της Παγκρήτιας Ένωσης Μελβούρνης της Κρητικής Αδελφότητας Μελβούρνης, της Αδελφότητας Κρητών Κουισλάνδης καθώς και της Κρητικής Αδελφότητας Νέας Νότιας Ουαλίας τα οποία έδωσαν χρώμα και ιδιαιτερότητα στη βραδιά και έλαβαν το θερμότερο χειροκρότημα από όλους τους παρευρισκόμενους.

Συγκινητικό και πολύ ελπιδοφόρο ήταν το μήνυμα, της ενότητας και της αρμονικής συνεργασίας των Κρητικών Σωματείων της Ωκεανίας, που πέρασαν τα Κρητικόπουλα της 3ης και 4ης γενιάς χορεύοντας όλα μαζί έναν υπέροχο Συρτό.
Πολύ σημαντική ήταν και η συνεισφορά του μουσικού συγκροτήματος του Γιώργου (Λύρα – Τραγούδι) και Νίκου Στρατάκη (Λαούτο Τράγουδι), μαζί τους και ο Δημήτρης Ζωγραφάκης (Κιθάρα) που αφήχθησαν απ’ευθείας από την Κρήτη και ανέλαβαν και έφεραν εις πέρας με απόλυτη επιτυχία τη διασκέδαση των Συνέδρων σε όλη τη διάρκεια της παραμονής τους και του συνεδρίου.
Το πρόγραμμα που ετοίμασαν τα δύο Κρητικά Σωματεία ήταν πολύ πλούσιο και με πολλές επιλογές για να ευχαριστήσουν όλα τα γούστα. Διοργανώθηκαν εκδρομές περιήγησης μέσα στη Πόλη της Μελβούρνης με ξενάγηση σε σημαντικά αξιοθέατα όπως το Εθνικό Μουσείο, στο «Shrine of Remembrance», στο Ελληνικό Πολιτιστικό κέντρο καθώς και στο «Eureka Tower» αλλά και στο «Star Observation Wheel». Επίσης πραγματοποιήθηκε εκδρομή στο «Yarra Valley» με επίσκεψη στα καλύτερα οινοποιεία της Βικτώριας και επίσης η μεγάλη εκδρομή στο «Sorrento Park» με άφθονο φαγητό και ποτό και τους αδελφούς Στρατάκη να ανεβάζουν το κέφι στα ύψη και παρότι ήταν μια πολύ ζεστή μέρα αυτό δεν εμπόδισε καθόλου τον κόσμο που έστησε το χορό και το γλέντι κράτησε μέχρι αργά το απόγευμα.

Πολύ σημαντική ήταν επίσης και η συμβολή της Νεολαίας στη διεξαγωγή του Συνεδρίου, με τη διοργάνωση Εναρκτήριας βραδιάς, η οποία είχε πολύ μεγάλη επιτυχία, με τους συμμετέχοντες να ξεπερνούν τους 150 και έλαβε χώρα στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο, με τη διοργάνωση ημέρας αθλητισμού όπου σύνεδροι κάθε ηλικίας έλαβαν μέρος και το καταευχαριστήθηκαν και γενικά με την εθελοντική βοήθεια τους όπου χρειάστηκε και ζητήθηκε. Να αναφέρουμε ότι το Ποδοσφαιρικό Έπαθλο κέρδισε η ομάδα της Παγκρήτιας Ένωσης Μελβούρνης. Επίσης πραγματοποιήσαν και την ετήσια γενική συνέλευση τους όπου συζητήθηκε πληθώρα θεμάτων και ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον.
Πραγματοποιήθηκε επίσης και η ετήσια γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας όπου μέσα από αρμονικό διάλογο συζητήθηκαν πολλά θέματα και μεταξύ άλλων οι κορυφαίες εκδηλώσεις που θα γίνουν για την 75η Επέτειο από τη Μάχη της Κρήτης, για την 150η Επέτειο από το Ολοκαύτωμα της Ιεράς Μονής Αρκαδίου καθώς επίσης και για τις εκδηλώσεις του Παγκόσμιου Συμβουλίου των Κρητών τον ερχόμενο Αύγουστο στη Κρήτη.
Επίσης τελέστηκε δοξολογία για τους Συνέδρους στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ευσταθίου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, τη δοξολογία διαδέχθηκε τελετή Κατάθεσης Στεφάνων στο Αυστραλό – Ελληνικό Μνημείο που είναι αφιερωμένο στη Μάχη της Κρήτης. Στεφάνια κατέθεσαν ο Πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών κ. Μανώλης Βεληβασάκης καθώς και ο Πρόεδρος της Κρητικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας κ. Μιχάλης Χουδαλάκης προς ένδειξη σεβασμού και τιμής στους ANZAC που πολέμησαν στη Μάχη της Κρήτης. Κατόπιν πολλοί από τους συνέδρους παρακολούθησαν τον Αγιασμό των Υδάτων στα πλαίσια του Εορτασμού των Θεοφανίων.
Οι Κρήτες της Ωκεανίας έδωσαν εκ νέου ραντεβού για το 38ο Συνέδριο των Κρητών που θα πραγματοποιηθεί το 2017 στη Βρισβάνη.

(www.zougla.gr)

Την Αραβική αγορά για εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προσεγγίζει ο Μπόλαρης Συνάντηση του Αναπληρωτή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Μάρκου Μπόλαρη με το Προεδρείο του Ελληνο – Αραβικού Επιμελητηρίου για την προώθηση εξαγωγών αγροτοδιατροφικών προϊόντων.
Στη συνάντηση μεταξύ του Αναπληρωτή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Μάρκου Μπόλαρη, του Αντιπροέδρου και του Γενικού Γραμματέα του Ελληνο- Αραβικού Επιμελητηρίου, κ.κ. Magdi El Halawani και Rashad Mabger, αντίστοιχα, συζητήθηκαν θέματα κοινού ενδιαφέροντος για την Ελλάδα και τις αραβικές χώρες που αφορούν τον πρωτογενή τομέα και ιδιαίτερα τις εξαγωγικές επιχειρήσεις αγροτοδιατροφικού χαρακτήρα. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αναφέρθηκε στις φιλικές και ιστορικές σχέσεις μεταξύ των Ελλήνων και των Αράβων, υπογράμμισε την σημαντική συνεισφορά του Ελληνο – Αραβικού Επιμελητηρίου στην συνεχή αύξηση των εμπορικών σχέσεων Ελλάδος – Αραβικών Κρατών. Επεσήμανε, ότι η κρίση γεννάει ευκαιρίες και αυτό αποδεικνύεται από την δυναμική με την οποία αναπτύσσουν εξωστρέφεια με ποιοτικά και ανταγωνιστικά προϊόντα οι Ελληνικές επιχειρήσεις του αγροτοδιατροφικού τομέα. Στο πλαίσιο αυτό, συζητήθηκε η από κοινού συνεργασία των δυο πλευρών προκειμένου να έρθουν σε άμεση επαφή Άραβες επιχειρηματίες με Ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις του αγροτοδιατροφικού τομέα. Η Ελληνική πλευρά εστίασε τη συζήτηση στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων, για τα οποία υπάρχουν δυνατότητες είτε αύξησης της σημερινής συνεργασίας, είτε προοπτική έναρξης συνεργασιών, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα φρούτα (ακτινίδια, μήλα, πορτοκάλια), το ρύζι, το ελαιόλαδο, ελιές, φέτα, γραβιέρα Κρήτης και καπνό. Από το Προεδρείο του Ελληνο – Αραβικού Επιμελητηρίου ανακοινώθηκε και ζητήθηκαν συνέργειες για τις επιχειρηματικές αποστολές που οργανώνονται το Φεβρουάριο και το Μάρτιο στην Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία και επιχειρηματικές συναντήσεις στην Αθήνα με παρουσία εκπροσώπων από την Παλαιστίνη, την Ιορδανία, το Λίβανο και την Αίγυπτο, που θα δώσουν την ευκαιρία να διερευνηθούν δυνατότητες συνεργασίας.

(www.dikaiologitika.gr)

Περισσότεροι από 250 ομογενείς παρέστησαν στην εκδήλωση και στήριξαν την πρωτοβουλία των συμπαροίκων τους Μπέτυς Αθανασάκη και Μαίρης Τακτικού.

Μια πολύ γενναία δωρεά ύψους 20.300 δολ. έκανε στο Χαμόγελο του Παιδιού η ελληνική κοινότητα της Μελβούρνης. Τα χρήματα συγκεντρώθηκαν σε εκδήλωση φιλανθρωπικού χαρακτήρα στην αίθουσα εκδηλώσεων της Παλλακωνικής Αδελφότητας Μελβούρνης.

Το χρηματικό ποσό που συγκεντρώθηκε διαβιβάστηκε ηλεκτρονικά στο Χαμόγελο του Παιδιού ήδη από τις 30 Δεκεμβρίου του 2015. Μέσα σε δυο χρόνια από τα έσοδα που συγκεντρώθηκαν από τις δυο προηγούμενες εκδηλώσεις, διασφαλίστηκε το πετρέλαιο θέρμανσης του χειμώνα για δύο Σπίτια της Οργάνωσης.

(www.patrisnews.com)