Blog

Του Θεοδώρου Καλμούκου. ΒΟΣΤΩΝΗ. Αίσθηση υπερηφάνειας και χαράς προκάλεσε στην Ομογένεια, η είδηση σε αμφότερες τις ηλεκτρονικές εκδόσεις του «Εθνικού Κήρυκα» -ελληνική «www.ekirikas.com» και αγγλική «www.thenationalherald.com»- πως ο 22χρονος ομογενής Αλέξανδρος Μασιαλάς από την πόλη του Αγίου Φραγκίσκου Καλιφόρνιας, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο στην ξιφασκία και βέβαια αγωνίστηκε με την ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Τονίζεται ότι ο κ. Μασιαλάς έγραψε ιστορία διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν 32 χρόνια να πάρουν μετάλλιο στο αγώνισμα της ξιφασκίας. Το χρυσό μετάλλιο το πήρε ο Ντανιέλε Γκαρότζο για την Ιταλία.

Ο «Εθνικός Κήρυξ» επικοινώνησε με τον πατέρα του, τον κ. Γρηγόρη Μασιαλά, ο οποίος βρίσκεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο, μέσω του οποίου ζητήσαμε να επικοινωνήσουμε με τον Αλέξανδρο.

Ο κ. Μασιαλάς μας είπε πως «ο Αλέξανδρος θα είναι διαθέσιμος έπειτα από την ολοκλήρωση του αγωνίσματος, την Παρασκευή 12 Αυγούστου» τονίζοντας ότι «μέχρι τότε η ομάδα ξιφασκίας των Ηνωμένων Πολιτειών δεν επιτρέπει στους αθλητές να ανταποκρίνονται σε αιτήματα του Τύπου». «Είμαι σίγουρος πως κατανοείτε και θα επικοινωνήσουμε μετά τις 12 του μηνός», συμπλήρωσε ο κ. Γρηγόρης Μασιαλάς.

Υπογραμμίζεται ότι ο κ. Γρηγόρης Μασαλιάς είναι και ο προπονητής του γιου του, Αλέξανδρου, καθότι και ο ίδιος τυγχάνει αθλητής της ξιφασκίας Ολυμπιακών Αγώνων.

Στην ερώτηση «τι ακριβώς κάνετε και πότε μεταναστεύσατε στην Αμερική;», ανέφερε πως «αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο Ρίο και είμαι ο προπονητής της ανδρικής ομάδας ξιφασκίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η οικογένειά μου μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελλάδα το 1996 όταν ήμουν στην ηλικία των 10 ετών. Στην αρχή εγκατασταθήκαμε στην πόλη Ann Arbor του Μίσιγκαν από όπου αποφοίτησα από το Λύκειο εκεί. Στη συνέχεια πήγα στο Πανεπιστήμιο Cornel και από εκεί στο πολιτειακό Πανεπιστήμιο San Jose State. Εργάσθηκα στον τομέα των Διαφημίσεων για περίπου 10 χρόνια και στη συνέχεια ξεκίνησα το 1998 τον Οργανισμό Massialas Foundation -MTEAM Fencing – USA».

Ο κ. Μασιαλάς είπε ακόμα, πως «οι μαθητές μου έχουν κερδίσει πολλά Παγκόσμια μετάλλια και πρωταθλήματα συμπεριλαμβανομένου και του τωρινού ασημένιου. Επίσης, η κόρη μου η Sabrina, είναι στο Jr. World champion των ΗΠΑ, αλλά δυστυχώς το πρόγραμμά της δεν συμπεριλαμβανόταν στους Ολυμπιακούς του Ρίο, αλλά θα είναι στους Ολυμπιακούς του Τόκιο το 2020».

Είπε στον γιο του, σύμφωνα με το «sports.yahoo.com» πως «είμαι τόσο περήφανος για σένα», ενώ ο Αλέξανδρος τόνισε πως «τα λόγια αυτά έχουν τόσο μεγάλη σημασία για μένα». Και συμπλήρωσε: «δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξεχρεώσω ποτέ τον πατέρα μου».

Ο Αλέξανδρος μίλησε επίσης με πολύ συγκίνηση για την μητέρα του, την κυρία Xhwan-Hui-Chen. «Προσπαθούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου καθώς λάμβανα το ασημένιο μετάλλιο όταν είδα την μητέρα μου στις κερκίδες να προσπαθεί να με αγκαλιάσει από μακριά», ανέφερε.

Πρόσθεσε ακόμα πως «η μητέρα μου ήταν η σιωπηρή κινητήρια δύναμη πίσω από όσα κάνω. Δεν της αρέσει να είναι στο προσκήνιο της δημοσιότητας, αλλά αυτή είναι η ευκαιρία που έχω να την ευχαριστήσω για όλα όσα έχει κάνει για μένα. Με οδηγεί στις πρόβες της ξιφασκίας κάθε μέρα, με ενθαρρύνει σε κάθε βήμα μου κι αν ακόμα τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Απλώς μου δίνει απλόχερα αγάπη χωρίς όρους σ’ όλα αυτά τα 22 χρόνια της ζωής μου. Είναι ο μυστικός μου ήρωας που κανείς δεν ομιλεί και δεν θα μπορούσα να ήμουν πιο υπερήφανος από το να της φέρω το μετάλλιο».

Ο Αλέξανδρος Μασιαλάς είχε καλή απόδοση στους 32 και τους 16 από όπου προκρίθηκε με ευκολία. Συνάντησε δυσκολία στα προημιτελικά έναντι στον Τζιόρτζιο Αβόλα, επίσης από την Ιταλία. Βρέθηκε να χάνει, αλλά τελικά προηγήθηκε με 7 συνεχόμενους πόντους παίρνοντας τη νίκη με 15-14.

Στα ημιτελικά αντιμετώπισε τον Βρετανό, Ρίτσαρντ Κρουζ, 4 φορές Ολυμπιονίκη τον οποίο κέρδισε 15-9 ώστε να φτάσει στον τελικό.

Το σκορ στον τελευταίο αγώνα ήταν ισόπαλο 7-7 πριν ο Γκαρότζο πετύχει 7 συνεχόμενους πόντους. Εχοντας βρεθεί πίσω με 8-14 ο Αλέξανδρος Μασιαλάς, κατάφερε να πετύχει ακόμη 3 συνεχόμενους πόντους, αλλά ο Ιταλός στη συνέχεια με έναν πόντο, εξασφάλισε το χρυσό. Τονίζεται ότι η τελευταία φορά που οι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν μετάλλιο στην ξιφασκία αντρών ήταν το 1984 με τον Πίτερ Ουέστμπρουκ.

Ο Αλέξανδρος Μασιαλάς γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1994, στην πόλη του Αγίου Φραγκίσκου Καλιφορνίας, εκ των γονέων του κ. Γρηγορίου Μασιαλά ο οποίος έλκει την καταγωγή του από την Κρήτη και της κυρίας Xhwan-Hui-Chen και σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Stanford University στην Καλιφόρνια.

Ο «Εθνικός Κήρυξ» προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον παππού του Αλέξανδρου, κ. Φρίξο Μασιαλά, στην Ελλάδα και συγκεκριμένα σε προάστιο των Αθηνών όπου περνά τις καλοκαιρινές του διακοπές αλλά δεν στάθηκε δυνατόν.

Υπογραμμίζεται ότι ο Οργανισμός «Massialas Foundation -MTEAM Fencing – USA» είναι από τους μοναδικούς στο είδους τους για το συγκεκριμένο άθλημα και στην ιστοσελίδα του αναγράφεται ανάμεσα στα άλλα, πως «στόχος μας είναι να βγάλουμε έξω τον πρωταθλητή που υπάρχει μέσα σε όλα τα παιδιά μέσω του Ολυμπιακού αθλήματος και αρχαίας τέχνης της ξιφασκίας».

(www.ekirikas.com)

Τι νόημα έχει ένα ακόμη βιβλίο για τον Καβάφη; Με αυτό το ερώτημα στον πρόλογο του βιβλίου των 119 σελίδων, με τίτλο «Η μέθοδος του Κ. Π. Καβάφη», ξεκινάει ο Γιώργος Βαρθαλίτης τη συνάθροιση των κειμένων του για τον αιώνιο Αλεξανδρινό.

Πρόκειται για διεισδυτικά σημειώματα που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά, αλλά και νέα αδημοσίευτα που συμπεριλήφθηκαν στην έκδοση του Οίκου «Gutenberg».

Ο μελετητής, γεννημένος το 1972 στην Κόρινθο, με σπουδές φιλολογίας στην Αθήνα και τη Χαϊδελβέργη, ποιητής και δοκιμιογράφος, απαντά ότι προσπάθησε να φωτίσει το έργο του Καβάφη, συσχετίζοντάς το με τη λογοτεχνία της εποχής του. Εξηγεί ότι επιχειρεί να αφουγκραστεί τη μυστική συνομιλία των λογοτεχνημάτων που έχουν γεννηθεί σε μια κοινή ατμόσφαιρα και κυρίως ερευνώντας ορισμένους κορυφαίους Έλληνες και ξένους συγγραφείς όπως είναι οι Γκουστάβ Φλωμπέρ και Άγγελος Σικελιανός.

Τα κείμενα αφορούν τον Καβάφη και τη νέα ιστοριογραφία, την ηθοποιία και την ιστορική του φαντασία, τις τρεις εποχές της Αλεξάνδρειας, τη θεωρία περί κάλλους, τον συμβολισμό, τις συγκλήσεις και τις αποκλίσεις με τον συγκαιρινό του συγγραφέα αρχαιοπρεπών συγγραμμάτων Δημήτριο Βερναρδάκη, την νεκρομαντεία και την τέχνη της ειρωνείας. Και βέβαια, τα πολυσχολιασμένα θέματα του ελληνικού οράματος και τους αρχαίους μύθους.

Το βιβλίο, τοποθετώντας τον Καβάφη στο πλαίσιο της εποχής του και ανιχνεύοντας τις υπαρκτές ή «εκλεκτικές» του συγγένειες με συγκαιρινούς του συγγραφείς, σαν τον Anatole France, τον Pater ή τον Αντρέγιεφ, προσπαθεί να σκιαγραφήσει την ποιητική και πνευματική μέθοδο του Αλεξανδρινού και να αναδείξει την ιδιοπροσωπία του, ιδίως στο ζήτημα της ποιητικής αναπαράστασης και αναδημιουργίας του ιστορικού παρελθόντος.

Προχωρώντας πέρα από τα όρια μιας απλής συγκριτικής έρευνας, τα κείμενα που το απαρτίζουν, ιδωμένα μαζί, επιχειρούν να συγκροτήσουν μια ενιαία ερμηνευτική πρόταση.

(www.naftemporiki.gr)

Πρόταση για σύγκλιση τετραμερούς συνάντησης Κύπρου-Ελλάδας-Αιγύπτου και Ισραήλ σε επίπεδο Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Εξωτερικών με θέμα τα ενεργειακά, θα προωθήσει η Επιτροπή Ευρωπαϊκών και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, όπως δήλωσε στις 30 Ιουλίου από την Λευκωσία ο Πρόεδρός της (της εν λόγω Επιτροπής της Κυπριακής Βουλής) κ. Γιώργος Λιλλήκας.

Τα μέλη της Επιτροπής είχαν συνάντηση με τους Πρέσβεις της Κύπρου στο εξωτερικό, συμμετέχοντος και του Πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αίγυπτο κ. Χάρη Μορίτση, με σκοπό την αλληλοενημέρωση και τη συζήτηση των τρόπων συνεργασίας και αλληλοβοήθειας στον τομέα της διπλωματίας και της προώθησης των θέσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Κυπριακό.

Σε δηλώσεις του πριν την έναρξη της συνάντησης, ο κ. Λιλλήκας είπε πως η Επιτροπή θα ενημερώσει τους αρχηγούς των διπλωματικών αποστολών για τη νέα σύσταση της Επιτροπής και για το ρόλο που η Επιτροπή θέλει να διαδραματίσει.

Όπως ο ίδιος είπε, έχει αποφασιστεί ότι θα ασκηθεί και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, κάτι που διαχρονικά απέφευγε η Επιτροπή, με συναντήσεις που θα έχουν με Υπουργούς πριν αυτοί μεταβούν στα διάφορα Συμβούλια στην ΕΕ ώστε να γίνεται διάλογος αναφορικά με τις θέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ταυτόχρονα, επιθυμία της Επιτροπής, όπως ανέφερε ο κ. Λιλλήκας, είναι η ανάπτυξη πρωτοβουλιών στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής διπλωματίας, την οποία η Επιτροπή αντιλαμβάνεται ως ενισχυτική της προσπάθειας του Υπουργείου Εξωτερικών στις διεθνείς σχέσεις. Σε αυτό, θα χρειαστεί να υπάρξει στενή συνεργασία με το Υπουργείο έτσι ώστε να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες σε χώρες που έχουν κυρίως Κοινοβουλευτική Δημοκρατία στις οποίες οι Κυβερνήσεις επηρεάζονται ευκολότερα από τα Κοινοβούλια, με στόχο να βοηθηθεί το Υπουργείο να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται.

Η κοινοβουλευτική διπλωματία, συμπλήρωσε, θα συνεχιστεί και στους διάφορους κοινοβουλευτικούς οργανισμούς. Παράλληλα, κατά τη συνάντηση τα μέλη της Επιτροπής θα εκφράσουν τις απόψεις τους από κομματικής άποψης, πάνω στο Κυπριακό και πάνω στα διάφορα περιφερειακά ζητήματα.

Από την πλευρά του, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Αλέξανδρος Ζήνων είπε πως η συνάντηση των Πρέσβεων με τα μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών αποτελεί μια πρακτική που ακολουθείται τα τελευταία 2-3 χρόνια και η οποία είναι πάρα πολύ χρήσιμη γιατί οι Πρέσβεις αντιπροσωπεύουν το σύνολο του κράτους και κατ` επέκταση και τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Πρόσθεσε πως το Υπουργείο δίδει ιδιαίτερη σημασία στην κοινοβουλευτική διπλωματία.

Ο κ. Ζήνων υπογράμμισε στη συνέχεια το γεγονός πως ο κ. Λιλλήκας διατέλεσε Υπουργός Εξωτερικών, κάτι που σημαίνει ότι γνωρίζει τα προβλήματα και τις ανάγκες του Υπουργείου, και εξέφρασε την ικανοποίηση και την ελπίδα ότι ορισμένα προβλήματα του Υπουργείου που εξαρτώνται και από τη Βουλή θα έχουν θετική αντιμετώπιση. Κατά τη συνάντηση, όπως ανέφερε ο κ. Ζήνων, εκτός από την αλληλοενημέρωση, ενδεχομένως να υπάρξει και επεξεργασία κάποιων ιδεών για στενότερη και αποτελεσματικότερη συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής της Βουλής και του Υπουργείου Εξωτερικών.

Ερωτηθείς αν θα μπορούσε η Βουλή να βοηθήσει στο διπλωματικό τομέα κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με το Κυπριακό, ο κ. Ζήνων είπε πως η κοινοβουλευτική διπλωματία είναι ένας κλάδος που τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ και ο ρόλος της Βουλής και του Υπουργείου είναι αλληλοσυμπληρωματικός. “Εμείς, εκεί και όπου μπορούμε, είμαστε αρωγοί της προσπάθειας της Βουλής στο διεθνές πεδίο και η Βουλή με τη σειρά της ενισχύει τις δικές μας δράσεις”, είπε.

Λαμβάνοντας εκ νέου το λόγο, ο κ. Λιλλήκας ανέφερε ότι ήδη η Επιτροπή σε μια κλειστή συνεδρία αποφάσισε να οργανώσει επισκέψεις σε κάποιες χώρες της ΕΕ στις οποίες υπάρχει λανθασμένη προσέγγιση στο Κυπριακό και οι οποίες έχουν Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Ταυτόχρονα, μια από τις προτάσεις που θα καταθέσει η Επιτροπή είναι η ανάπτυξη μιας κοινοβουλευτικής πρωτοβουλίας μέσα στο πλαίσιο των τριμερών συνεργασιών Κύπρου-Ελλάδας-Ισραήλ και Κύπρου-Ελλάδας-Αιγύπτου που να καλύπτει και τις 4 χώρες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, Επιτροπών Εξωτερικών Υποθέσεων, με θέμα την ενέργεια και τον τρόπο ανάπτυξης προς όλων των χωρών του ενεργειακού δυναμικού και των τεσσάρων χωρών. Αυτό, τόνισε, θα είναι ενισχυτικό στην όλη προσπάθεια που κάνει η Κυβέρνηση σε επίπεδο κυβερνήσεων.

“Είναι πιο εύκολο σε κοινοβουλευτικό επίπεδο να πετύχουμε τη συμμετοχή και των τεσσάρων χωρών παρά σε επίπεδο Εκτελεστικής εξουσίας”, κατέληξε.

(pyramisnews.gr)

Στις κορυφαίες επωνυμίες στην Ελλάδα για το 2016 αναδείχθηκε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός «Κιβωτός του Κόσμου», στο πλαίσιο του παγκόσμιου θεσμού των «Superbrands», που πραγματοποιείται στη χώρα μας για πέμπτη φορά.

Με κριτήριο ότι το έργο της είναι υψηλού επιπέδου, άξιο ειδικής μνείας και τιμά τη χώρα μας, ο διεθνής οργανισμός απέστειλε τα συγχαρητήριά του στον πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, εμπνευστή και ιδρυτή της «Κιβωτού του Κόσμου».

Στην Ελλάδα, ο διαγωνισμός διενεργείται από το 2005. Φέτος, για πρώτη φορά συμπεριελήφθησαν Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις στην ψηφοφορία. 

Ο οργανισμός επελέγη ως «Superbrand» στην κατηγορία «Μη Κερδοσκοπικοί Οργανισμοί», ανάμεσα σε 68 Οργανισμούς!

Η «Superbrands» είναι διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε στην Αγγλία το 1995. Σήμερα εκπροσωπείται σε 91 χώρες ανά τον κόσμο και έχει αναγνωρίσει περισσότερες από 15.000 εταιρίες ως ηγέτιδες στον τομέα τους.

Από έναν αρχικό κατάλογο περίπου 1.500 υποψήφιων εταιρικών επωνυμιών, αναδείχθηκαν φέτος 273 εταιρικές επωνυμίες ως κορυφαίες στην Ελλάδα, που αναγνωρίζονται ως «Corporate Superbrands Greece 2016», μεταξύ των οποίων και η «Κιβωτός του Κόσμου».

Τα κριτήρια της φετινής επιλογής ήταν αναγνωρισιμότητα επωνυμίας και δύναμη φήμης, αξιοπιστία και μακροχρόνια συνέπεια, εταιρική υπευθυνότητα στους τομείς: Εργασιακές Σχέσεις (Σύννομη και Διάφανη Λειτουργία, Κλίμα και Πρακτικές), Κοινωνία (Πολιτισμικές και Κοινωνικές Πρωτοβουλίες), Περιβάλλον (προστασία και περιορισμός αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων).

(www.iefimerida.gr)

 

Ο διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος, Κωνσταντίνος Παρθένης που με το έργο του έφερε σημαντική αλλαγή στα εικαστικά δρώμενα της Ελλάδας στις αρχές του 20ού αιώνα, έφυγε από τη ζωή στις 25 Ιουλίου 1967.

Ο ίδιος έλεγε: «Η ζωγραφική είναι η τέλεια τέχνη. Βεβαιώνει τη δόξα του κόσμου πιο φανερά και περίλαμπρα και συνοψίζει όλες τις άλλες τέχνες».

Γεννήθηκε στις 10 Μαΐου του 1878 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ιταλίδα.

Απέκτησε στέρεη παιδεία (μιλούσε και έγγραφε ιταλικά, γερμανικά, γαλλικά, αγγλικά και ελληνικά). Από το 1895 έως το 1903 σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης, ένα από τα κέντρα του νεωτερισμού, κοντά στον Γερμανό ζωγράφο Καρλ Ντίφενμπαχ και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα μουσικής στο Ωδείο της πόλης.

Συμμετείχε ενεργά στο κίνημα της βιεννέζικης Sezession, καλλιτεχνικής ομάδας με προεξάρχοντα τον Γκούσταφ Κλιμτ, η οποία σύμφωνα με τη διακήρυξη του Χέρμαν Μπαρ στον κατάλογο της πρώτης έκθεσης της ομάδας αποτελούσε μία «μάχη για την πρόοδο των σύγχρονων καλλιτεχνών ενάντια στα γεράκια που αυτοαποκαλούνται καλλιτέχνες αλλά έχουν εμπορικό συμφέρον να παρακωλύουν την άνθιση της τέχνης» και πραγματοποιεί την πρώτη έκθεση έργων του το 1899.

Το 1903 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Πραγματοποίησε ταξίδια στην Καβάλα και την Κωνσταντινούπολη ενώ έως το 1907 έζησε στον Πόρο, όπου φιλοτέχνησε τις τοιχογραφίες του ναού του Αγίου Γεωργίου. Το 1908 φιλοτέχνησε τις αγιογραφίες του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Κάιρο.

Το 1909 παντρεύτηκε την Ιουλία Βαλσαμάκη, γόνο αρχοντικής οικογένειας της Κεφαλονιάς, η οποία του αφοσιώθηκε με τρόπο απόλυτο και συγκινητικό «δανείζοντας» ακόμα και τη φωνή της όταν εκείνος αποφάσισε να αποσυρθεί σε έναν κόσμο σιωπής. 

Από το 1909 έως το 1914, ο Παρθένης έζησε στο Παρίσι, όπου μυήθηκε στον μεταϊμπρεσιονισμό για να διαμορφώσει τελικά το δικό του προσωπικό ύφος. Στο Παρίσι συμμετείχε σε εκθέσεις ζωγραφικής πετυχαίνοντας σημαντικές διακρίσεις (βραβείο για τον πίνακα Η πλαγιά, 1910, και πρώτο βραβείο σε έκθεση θρησκευτικής τέχνης για τον πίνακα Ο Ευαγγελισμός, 1911).

Το 1911 εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα όπου γνωρίστηκε με σημαντικούς Έλληνες διανοούμενους, όπως ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης και ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, ενώ αρχικά εμφανίζεται ως μέλος της Συντροφιάς των Εννιά. 

Το 1917 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα και μαζί με τον Νικόλαο Λύτρα, τον Κωνσταντίνο Μαλέα, τον Θεόφραστρο Τριανταφυλλίδη και άλλους ζωγράφους ίδρυσε την Ομάδα «Τέχνη», με στόχο την ανατροπή του συντηρητικού ακαδημαϊσμού που τότε εξακολουθούσε να επικρατεί στην αθηναϊκή καλλιτεχνική ζωή. Η Ομάδα «Τέχνη» συνδέονταν με το Κόμμα Φιλελευθέρων, επειδή επρόκειτο για κίνημα εκσυγχρονιστικό.

Το 1919, ανατέθηκε στον Παρθένη η αγιογράφηση του ναού του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο. Το 1920 πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλη έκθεσή του στο Ζάππειο με περισσότερους από 240 πίνακες. Η φήμη του είχε ήδη αρχίσει να μεγαλώνει και έτσι οι διακρίσεις άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Την ίδια χρονιά ο Ελευθέριος Βενιζέλος τού απένειμε το Αριστείο των Γραμμάτων και των Τεχνών (για τον Ευαγγελισμό).

Η πρώτη υποψηφιότητά του για καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών (1923) απορρίφθηκε από το συντηρητικό κατεστημένο. Την θέση κατέκτησε, τελικά, με ειδικό νόμο, το 1929. 

Στην οδό Ροβέρτου Γκάλι 40 στους πρόποδες της Ακρόπολης έκτισε το περίφημο σπίτι του, που σχεδίαζε με τον Δημήτρη Πικιώνη, σύμφωνα με τις αρχές του Μπάουχαους. Στο εργαστήριό του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών έσπευσαν να εγγραφούν φοιτητές σπουδαίοι μετέπειτα Έλληνες ζωγράφοι (Γιάννης Τσαρούχης, Νίκος Εγγονόπουλος, Διαμαντής Διαμαντόπουλος, Ρέα Λεονταρίτου, κ.ά.), με τους οποίους, καθώς και με όσους ακολούθησαν, ο Παρθένης δημιούργησε σχέση στενή στηριζόμενη στον βαθύ σεβασμό που ενέπνεε.

Το 1937 τιμήθηκε με το χρυσό βραβείο της Διεθνούς Έκθεσης του Παρισιού για το έργο του Ο Ηρακλής μάχεται με τις Αμαζόνες. Το 1938, στην Μπιενάλε της Βενετίας, η κυβέρνηση της Ιταλίας αγόρασε έναν πίνακα του ζωγράφου με θέμα τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Τα χρόνια αυτά της άνετης, πολυτελούς και κοσμικής ζωής (ονομαστές έμειναν οι βεγγέρες στο σπίτι του Παρθένη) αλλά και δοσμένης στην τέχνη του και τη μουσική, την οποία αγαπούσε με πάθος, ακολούθησαν άλλα σκοτεινά και δύσκολα.

Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940, ο Κωνσταντίνος Παρθένης μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την έκκληση των Ελλήνων διανοουμένων προς τους διανοούμενους ολόκληρου του κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριαζόταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.

Παρά την αναγνώρισή του, ο Παρθένης οδηγήθηκε σταδιακά στην απομόνωση και τη σιωπή. Το 1947 παραιτήθηκε από την καθηγητική έδρα μη μπορώντας να ανεχθεί τον συντηρητισμό της Σχολής. Δεν επικοινωνούσε πλέον με κανένα. Αυτοέγκλειστος στην Ροβέρτου Γκάλι με τη γυναίκα του και την κόρη του αφοσιώθηκε στη ζωγραφική και στους στοχασμούς του.

Προς το τέλος της ζωής του, ο Παρθένης έπαθε παράλυση και σταμάτησε κάθε δραστηριότητα. Τον Απρίλιο του 1967 -ένα χρόνο νωρίτερα είχε πεθάνει η γυναίκα του- το δικαστήριο έθεσε τον Παρθένη υπό δικαστική απαγόρευση. Στις 25 Ιουλίου του 1967, ο Παρθένης άφησε την τελευταία του πνοή, σε συνθήκες ένδειας και απομόνωσης, ενώ η κόρη του Σοφία και ο γιος του Νίκος είχαν ήδη εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη για την κηδεμονία του παράλυτου πατέρα τους.

Ο Μαρίνος Καλλιγάς, διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, είπε μεταξύ άλλων στον επικήδειο που εκφώνησε:
 
«Ο Παρθένης άνοιξε τα μάτια μας σε μια ακόμη – έως τότε άγνωστη – μορφή του τόπου μας. Απεκάλυψε μια κρυμμένη έκφρασή της. Άλλαξε την πορεία της καλλιτεχνικής μας όρασης. Σφράγισε με την προσωπικότητά του μια κρίσιμη εποχή».

(www.zougla.gr)

Τηλεφωνικός αριθμός Εξυπηρέτησης Φορολογουμένων κατοίκων εξωτερικού.

Σας ενημερώνουμε ότι για την καλύτερη και πληρέστερη επικοινωνία των πολιτών με το Κέντρο Εξυπηρέτησης Φορολογουμένων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, παράλληλα προς τον πενταψήφιο αριθμό κλήσεων 15515, τίθεται σε λειτουργία και ο δεκαψήφιος αριθμός κλήσεων 213-1621000.

Ο νέος αριθμός παρέχει τη δυνατότητα πολλαπλών επιλογών από αυτοματοποιημένο τηλεφωνικό μενού (τεχνολογία IVR) και είναι διαθέσιμος για άμεση χρήση. 

 Σημειώνεται πρόσθετα ότι ο νέος αριθμός κλήσεων θα εξυπηρετεί και τους κατοίκους εξωτερικού που μέχρι σήμερα, αδυνατούσαν να επικοινωνήσουν με το Κέντρο Εξυπηρέτησης Φορολογουμένων μέσω του αριθμού 15515.

Η γαλανόλευκη κυματίζει πλέον έξω από το Ολυμπιακό Χωριό, καθώς οι πρώτοι Έλληνες αθλητές έκαναν το ταξίδι για το Ρίο. Θα είναι πάντως η πρώτη φορά μετά την Βαρκελώνη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, που η Ελληνική αποστολή θα αριθμεί λιγότερους από 100 αθλητές.

Συγκεκριμένα, 92 θα είναι οι αθλητές, που θα εκπροσωπήσουν την χώρα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο (έναρξη 5 Αυγούστου), ενώ στην Βαρκελώνη ήταν 70.

Στην Ατλάντα το 1996 πήγαμε με 120, στο Σίδνεϊ το 2000 με 139, στην Αθήνα το 2004 με 436 (η μεγαλύτερη συμμετοχή), στο Πεκίνο το 2008 με 152 και στο Λονδίνο το 2012 με 103.

Ο στίβος έχει συνολικά 27 αθλητές, ενώ η Κολυμβητική Ομοσπονδία συνολικά 30 (15 κολυμβητές και κολυμβήτριες, 2 στην συγχρονισμένη και 13 στην υδατοσφαίριση των Ανδρών). Ο αριθμός όμως της αποστολής ενδέχεται να μεγαλώσει, εφόσον τις επόμενες ημέρες προκύψουν νέοι αποκλεισμοί Ρώσων αθλητών, μετά την απόφαση της ΔΟΕ (η τετράκωπος στην κωπηλασία και η εθνική πόλο γυναικών, μπορεί να επωφεληθούν σε πιθανή τιμωρία των Ρώσων).

Η Ευαγγελία Ψάρρα, στα 42 της, είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία αθλήτρια της Ελληνικής Ολυμπιακής ομάδας, και μετέχει για 5η φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες και το αγώνισμα της τοξοβολίας (2000, 2004, 2008, 2012). 5 συμμετοχές και για τον Σπύρο Γιαννιώτη στην κολύμβηση (2000, 2004, 2008, 2012) και η 4η για τους Βλάση Μάρα – ενόργανη (2004, 2008, 2012), Σοφία Μπεκατώρου – ιστιοπλοΐα (2000, 2004, 2008), Αγγελική Σκαρλάτου – ιστιοπλοΐα (1996, 2000, 2012), Ηλία Ηλιάδη – τζούντο (2004, 2008, 2012) και Παναγιώτη Γκιώνη – επιτραπέζια αντισφαίριση (2004, 2008, 2012).

Η Ελληνική Ολυμπιακή ομάδα

Στίβος (27)
Κώστας Φιλιππίδης (επί κοντώ)
Κατερίνα Στεφανίδη (επί κοντώ)
Νικόλ Κυριακοπούλου (επί κοντώ)
Λυκούργος Τσάκωνας (200μ.)
Μαρία Μπελιμπασάκη (200μ.)
Αντώνης Μάστορας (ύψος)
Κώστας Μπανιώτης (ύψος)
Κώστας Δουβαλίδης (110μ. εμπόδια)
Αλέξανδρος Παπαμιχάηλ (50χλμ. και 20χλμ. βάδην)
Αντιγόνη Ντρισμπιώτη (20χλμ. βάδην)
Χρυσούλα Αναγνωστοπούλου (δίσκος)
Σοφία Ρήγα (μαραθώνιος)
Ράνια Ρεμπούλη (μαραθώνιος)
Χριστόφορος Μερούσης (μαραθώνιος)
Βούλα Παπαχρήστου (τριπλούν)
Nίκος Σκαρβέλης (σφαίρα)
Αλεξία Πάππας (10.000)
Παναγιώτα Τσινοπούλου (20χλμ. βάδην)
Παναγιώτα Βλαχάκη (Μαραθώνιος)
Μίλτος Τεντόγλου (μήκος)
Λίλη Αλεξούλη (μήκος)
Mιχάλης Αναστασάκης (σφυροβολία)
Mιχάλης Καλομοίρης (μαραθώνιος)
Ελισάβετ Πεσιρίδου (100 εμπόδια)
Ειρήνη Βασιλείου (400μ.)
Σοφία Υφαντίδου (έπταθλο)
Ερωτηματικό υπάρχει για τη συμμετοχή της Δέσποινας Ζαπουνίδου (20χλμ. βάδην)

Κολύμβηση (15)
Κριστιάν Γκολομέεφ (50μ. και 100μ. ελεύθερο)
Στέφανος Δημητριάδης (200μ. πεταλούδα)
Οδυσσέας Μελαδίνης (50μ. ελεύθερο)
Ανδρέας Βαζαίος (200μ. μικτή ατομική)
Παναγιώτης Σαμιλίδης (200μ. πρόσθιο)
Νόρα Δράκου (50μ. ελεύθερο)
Σπύρος Γιανιώτης (10χλμ. μαραθώνια κολύμβηση)
Κέλυ Αραούζου (10χλμ. μαραθώνια κολύμβηση)
Αννα Ντουντουνάκη (100μ. πεταλούδα)
Απόστολος Χρήστου (100 ύπτιο)
Δημήτρης Κουλούρης (200μ. πρόσθιο)
Χρήστος Κατραντζής (4Χ100 ελεύθερο)
Θοδώρα Γιαρένη (50μ. ελεύθερο)
Κριστέλ Βουρνά (100μ. πεταλούδα)
Δημήτρης Δημητρίου (400μ. ελεύθερο)

Συγχρονισμένη Κολύμβηση (2)
Ντουέτο
Ευαγγελία Πλατανιώτη, Εβελίνα Παπάζογλου

Υδατοσφαίριση (13)
Εθνική ομάδα των ανδρών

Ιστιοπλοΐα (7)
Βύρωνας Κοκκαλάνης (RS:Χ)
Τζέλη Σκαρλάτου (RS:Χ)
Παύλος Καγιαλής,
Παναγιώτης Μάντης (470)
Γιάννης Μιτάκης (Φιν)
Σοφία Μπεκατώρου – Μιχάλης Πατενιώτης (Νacra 17)

Σκοποβολή (2)
Άννα Κορακάκη (αεροβόλο πιστόλι)
Ευθύμης Μίττας (σκητ)

Κωπηλασία (6)
Κατερίνα Νικολαΐδου,
Σοφία Ασουμανάκη (διπλό σκιφ γυναικών)
Γιάννης Χρήστου, Γιώργος Τζιάλας, Διονύσης Αγγελόπουλος, Γιάννης Τσίλης (τετράκωπος ανδρών)

Γυμναστική (9)
Λευτέρης Πετρούνιας (ενόργανη)
Bλάσης Μάρας (ενόργανη)
Βαρβάρα Φίλιου (ρυθμική)
Βάσω Μιλλούση (ενόργανη)
Εθνική ομάδα ανσάμπλ (Σταυρούλα Σαμαρά, Ελένη Δόικα, Μιχαέλα Μεταλλίδου, Ιωάννα Αναγνωστοπούλου, Ζωή Κοντογιάννη)

Ποδηλασία (3)
Γιάννης Ταμουρίδης (ποδηλασία δρόμου)
Xρήστος Βολικάκης (ποδηλασία πίστας)
Δημήτρης Αντωνιάδης (ορεινή ποδηλασία)

Ξιφασκία (2)
Βάσω Βουγιούκα
Κατερίνα Κοντοχριστοπούλου

Επιτραπέζια Αντισφαίριση (1)
Παναγιώτης Γκιώνης

Πάλη (1)
Μαρία Περβολαράκη

Tζούντο (2)
Ηλίας Ηλιάδης
Ρομάν Μουστόπουλος

Άρση Βαρών (1)
Θόδωρος Ιακωβίδης 85κ.

Tοξοβολία (1)
Ευαγγελία Ψάρρα

(www.cnn.gr)

Η εικόνα της Ελλάδας έχει δεχθεί πολλαπλά πλήγματα στα χρόνια της κρίσης, αλλά τους τελευταίους μήνες τα θετικά δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο είναι πλέον περισσότερα από τα αρνητικά, επισημαίνει ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας της Ελλάδας Λευτέρης Κρέτσος.

Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος», ο κ. Κρέτσος εκτιμά ότι η βελτίωση αυτή «επήλθε ύστερα από πολλά χρόνια και απορρέει σε μεγάλο βαθμό από το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης, καθώς και από την αλληλεγγύη που έδειξε ο ελληνικός λαός στους πρόσφυγες, γεγονός το οποίο σε σημαντικό τμήμα του διεθνούς Τύπου καθιστά την Ελλάδα αξιόπιστο εταίρο στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης». 

Παρόλα αυτά, σημειώνει, η ανάγκη διαμόρφωσης μιας στρατηγικής για τη διαχείριση της εικόνας της χώρας εξακολουθεί να αποτελεί επιτακτική ανάγκη.

Ο κ. Κρέτσος κάνει αναφορά στο Συμβούλιο Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής που δημιουργήθηκε με τον νόμο 4339/2015 και είναι αρμόδιο για τον στρατηγικό σχεδιασμό της εθνικής επικοινωνιακής πολιτικής καθώς και για την κεντρική διαχείριση επικοινωνιακών κρίσεων.

Το Συμβούλιο, εξηγεί, «έρχεται για πρώτη φορά να εμπλέξει όλα τα υπουργεία και το στελεχιακό δυναμικό αυτών στον επικοινωνιακό σχεδιασμό, στοχεύοντας σε μια ενιαία επικοινωνιακή γραμμή, η οποία θα είναι ρεαλιστική, ειλικρινής και με σαφή και απλά μηνύματα. Οι επικοινωνιακές δράσεις όλων των υπουργείων θ’ αρχίσουν να οργανώνονται με βάση ένα κοινό πλαίσιο».

Σ’ αυτό, σημειώνει, αναμένεται να συμβάλει και η εφαρμογή του νόμου περί διαφάνειας στην κρατική διαφήμιση και τις τράπεζες. 

Σύμφωνα με τον κ. Κρέτσο, «η οικοδόμηση μιας εικόνας πρέπει να γίνει αντιληπτή ως μέρος της εθνικής πολιτικής πάνω σε διαφορετικά ζητήματα και όχι ως μια διαφημιστική καμπάνια ανεξάρτητη από τον σχεδιασμό, τη διακυβέρνηση και την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, τις μεγάλες και μικρές μεταρρυθμιστικές τομές».

«Ύστερα από μια μακρά περίοδο ανησυχίας και αστάθειας η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης του διεθνούς ενδιαφέροντος βασιζόμενη στο ισχυρό της όπλο: τους φίλεργους και ανήσυχους ανθρώπους της, τον τουρισμό και τον πολιτισμό.»

Το 2017 θα λειτουργήσουν δύο υπερσύγχρονες κοιτίδες πολιτισμού και δημιουργικότητας (το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Πολιτιστικό ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), ενώ αναμένονται μεγάλες εκθέσεις/ συνέδρια, όπως η Documenta. Με συνέργειες και συνένωση δυνάμεων θα βρεθούν ικανοί χρηματοοικονομικοί πόροι και το στελεχιακό δυναμικό για να στηρίξουν μια προσπάθεια ανάτασης που έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και υπηρετεί τις πανανθρώπινες αξίες της αλληλεγγύης και της οικουμενικότητας» καταλήγει το άρθρο.

(news.in.gr)

(Του Επισκόπου Ναυκράτιδος Μελετίου)

Το εσπέρας της Παρασκευής 8ης Ιουλίου ε.ε. πραγματοποίηθηκε φιλολογικὸ μνημόσυνο εις μνήμην του Αοιδίμου Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Νικολάου ΣΤ΄, στο Ίδρυμα Θεοχαράκη στην Αθήνα, επὶ τη συμπληρώσει 30ετιας απὸ την εκδημία του προς Κύριον.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, η Α.Θ.Μ. ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικὴς κ.κ. Θεόδωρος Β΄, ο εκπρόσωπος του Οικουμενικοὺ Πατριαρχείου εν Αθήναις Σεβ. Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλόχιος, ο εκπρόσωπος τουΑρχιεπισκόπυ Αθηνὼν Σεβ. Μητροπ. Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, ο εκπρόσωπος του Παναγίου Τάφου π. Γεώργιος, Ιεράρχες και Οφικκίαλοι Άρχοντες του Αλεξανδρινού Θρόνου και πλήθος κόσμου.

Κύριος ομιλητὴς της εκδηλώσεως ήταν ο Μέγας Λογοθέτης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας καὶ Πρόεδρος του Αρχαίου Τάγματος των Παραβαλανέων του Αγίου Σάββα, κ. Σπυρίδων Καμαλάκης, ο οποίος διεξοδικὼς ανέπτυξε στους ακροατὲς την προσωπικότητα και την προσφορὰ του Μακαριστοὺ Πατριάρχου στο Ιεραποστολικὸ ἔργο στην Αφρικὴ, καθὼς και η κ. Λίτσα Χατζηφώτη η οποία διάβασε με γλαφυρὸ τρόπο αποσπάσματα απὸ το βιβλίο του Αιγυπτιώτου συζύγου της, κ. Ιωάννου Χατζηφώτη αναφερόμενα στην κηδεία του Πατριάρχου Νικολάου του ΣΤ΄.

Τέλος, τον λόγο έλαβε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.Θεόδωρος Β΄, ο οποίος πολὺ σιγκινητικὰ ομίλησε για τον τρόπο γνωριμίας του με τον Πατριάρχη Νικόλαο ΣΤ΄, απὸ την εποχὴ που ήταν ακόμη Διάκονος στη Μητρόπολη Λάμπης και Σφακίων, εν συνεχείᾳ τον επὶ Πατριαρχείας του διορισμὸ του ως εξάρχου του Πατριαρχείου στην Οδησσό, το ιδιαίτερο χάρισμα της ανεξικακίας και συγχωρητικότητας προς όλους όσους τον πλήγωσαν ιδίως τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ενὼ έντονα ρίγη συγκινήσεως ένιωσε όλο το ακροατήριο όταν ο Μακαριώτατος διηγήθηκε τις τελευταίες στιγμὲς της ζωής του αγαθοὺ αυτοὺ Πατριάρχου, όταν στα χέρια του, τότε Εξάρχου της Μόσχας και νυν Πατριάρχου Θεοδώρου, άφηνε την τελευταία πνοή του κατΆ τη διάρκεια ταξιδιού του στη Ρωσία.

Την εκδήλωση πλαισίωσε με βυζαντινοὺς ύμνους καλλίφωνη χορωδία των Αθηνών, ενὼ σε όλους προσεφέρθη τευχίδιο για τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας κυρὸ Νικόλαο ΣΤ΄, που επιμελήθηκε ο κ. Σπυρίδων Καμαλάκης.

Την 20^ην επέτειο από την εις Κύριον εκδημίαν του μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας κυρού Παρθενίου Γ΄ (1996 – 2016) ετίμησε το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα του Καΐρου, το διήμερο της 22ας και 23^ης Ιουλίου ε.έ., παρουσία της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεοδώρου Β΄ .

Συγκεκριμένα, το εσπέρας της 22ας Ιουλίου επραγματοποιήθηκε ομιλία στο Heliopolis Orthodox Club της Αραβαφώνου Κοινότητος Καΐρου, με κύριον ομιλητήν τον Σεβ. Μητροπολίτην Ερμουπόλεως κ.Νικόλαον, ο οποίος ανέπτυξε τα περί της προσωπικότητος και της δράσεως του μακαριστού Πατριάρχου Παρθενίου Γ΄, καθώς και την προσφορά του στους θεολογικούς Διαλόγους των Εκκλησιών.

Επίσης, χαιρετισμόν απηύθηνε ο κ. Claude Naccache ο οποίος είχε και την ευθύνη της διοργανώσεως της εκδηλώσεως, ενώ στο τέλος τον λόγον έλαβε ο Μακ. Πατριάρχης κ.κ. Θεόδωρος Β΄, ο οποίος με παραστατικό λόγο διηγήθηκε τις εμπειρίες ζωής που είχε κοντά στον αείμνηστο Πατριάρχη και πνευματικό του Πατέρα, τον οποίον συνόδευε σε όλα τα ιεραποστολικά ταξίδια, τους θεολογικούς Διαλόγους έως και την ημέρα της τελευταίας του πνοής στην Αμοργό την 23^ην Ιουλίου 1996. Βαθιὰ συγκινημένος ο Μακ.Πατριάρχης κ.κ. Θεόδωρος Β΄, αναφέρθηκε στον Γέροντα και πνευματικὸ του Πατέρα, μακαριστὸ Πατριάρχη Παρθένιο Γ΄, ο οποίος όπως είπε ο Μακαριώτατος ἦταν ο άνθρωπος που τον ευεργέτησε, που τον έμαθε να αγαπά και να συγχωρεί την αχαριστία των ανθρώπων.

Την εκδήλωση πλαισίωσαν με βυζαντινούς ύμνους και τραγούδια οι νέοι της αραβοφώνου Κοινότητος, καθώς και νέοι από την Παλαιστίνη που έπαιξαν παραδοσιακά όργανα, και παρετέθηκε δεξίωση προς όλους.

Την επομένη ημέρα, 23^ην Ιουλίου ε.έ. ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος εχοροστάτησε κατά την Θεἰαν Λειτουργία και εν συνεχείᾳ ετέλεσε το Μνημόσυνον του αοιδίμου Πατριάρχου Αλεξανδρείας Παρθενίου Γ΄ στην Πατριαρχική Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Καΐρου, συμπαραστατούμενος υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Πηλουσίου κ.Νήφωνος και του ιερού Κλήρου της αιγυπτιακής πρωτευούσης.

Εν συνεχείᾳ, εν πομπῄ, άπαντες κατήλθον στις κατακόμβες του Ρωμαϊκού Πύργου όπου ευρίσκονται οι λάρνακες των Πατριαρχών Αλεξανδρείας και αναπαύονται τα ιερά σκηνώματά τους και εν βαθείᾳ συγκινήσει ο Μακαριώτατος ετέλεσε επιμνημόσυνη δέηση και κατέθεσε άνθη επί της λάρνακος του μακαριστού Πατριάρχου Παρθενίου Γ΄ ως δείγμα διηνεκούς ευγνωμοσύνης και υιικής τιμής.