Blog

Τον πρωθυπουργό προσφώνησε μαθήτρια του σχολείου λέγοντας “ο μαθητόκοσμος του σχολείου μας, οι αυριανοί πολίτες, σας ευχόμαστε ολόψυχα κουράγιο και πολύ δύναμη για να εκπληρώσετε το έργο σας”.

“Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την υποδοχή σας και για τα υπέροχα τραγούδια με τα οποία μας κάνατε να αισθανθούμε ότι βρισκόμαστε όχι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα, αλλά στην Ελλάδα. Θέλω να ευχαριστήσω και να συγχαρώ όλους τους ανθρώπους της Ομογένειας που με μεράκι, ιδιαίτερη επιμέλεια και πείσμα έχουν για πολλά χρόνια καταφέρει να κρατήσουν όρθια την κοινότητα, την μεγαλύτερη ομογενειακή κοινότητα που βρίσκεται εδώ στις ΗΠΑ, στην Αστόρια στην Ν. Υόρκη” είπε στον χαιρετισμό του, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, ο πρωθυπουργός.

“Θέλω επίσης να πω ότι είναι πολύ συγκινητικό να βλέπει κανείς ότι Έλληνες δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς κρατούν την Ελλάδα βαθιά μες στην ψυχή τους, την νοιάζονται ίσως και περισσότερο από εμάς που μένουμε στην Ελλάδα” πρόσθεσε.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι “οι νέες τεχνολογίες μας δίνουν την δυνατότητα να μαθαίνουμε τα νέα παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, να ακούμε την γλώσσα, την μουσική, να ζούμε τον πολιτισμό και τα έθιμα”.

“Σήμερα, εδώ ακούσαμε μουσική του Χατζιδάκι που έγραψε κι αυτός πολύ σημαντικά τραγούδια και μουσική που είναι από τις σημαντικότερα έργα που θα μπορούσε κανείς να είναι περήφανος που ανήκουν στον ελληνικό πολιτισμό είπε ο Πρωθυπουργός (σ σ τα έργο του Μάνου Χατζιδάκι στην Ν. Υόρκη είναι το «Reflections», ενώ εικόνες από την Ν. Υόρκη τον ενέπνευσαν στο έργο του «Χαμόγελο της Τζοκόντας»)”.

Η έξοχη μαθητική χορωδία του σχολείου υποδέχθηκε τον πρωθυπουργό με τα τραγούδια “Έλα πάρε μου την λύπη”, των Ν. Γκάτσου – Μ. Χατζιδάκι, “Κάθε κήπος” (από την Οδό Ονείρων του Μάνου Χατζιδάκι) και “Πόσα γράφει η αγάπη ακόμα” των Δ. Γαλάνη – Λ. Νικολακοπούλου.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι ο ελληνικός πολιτισμός έχει βαθιές ρίζες αιώνων “και αυτό δεν το σηματοδοτούν μόνο οι εικονογραφήσεις που έχετε στην κεντρική αίθουσα του Πολιτιστικού σας Κέντρου. (σ σ. υπάρχουν δύο μεγάλες εικονογραφήσεις του Παρθενώνα και της Αγίας Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη)” και υπογράμμισε ότι “ο ελληνικός πολιτισμός είναι η Ελλάδα, αλλά έχει παρελθόν και μέλλον, έχει συνέχεια”.

Απευθυνόμενος, ιδιαίτερα στα νέα παιδιά, ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως γνωρίζει ότι είναι συνεχιστές εκείνης της παράδοσης, όπου κάθε ελληνική οικογένεια, χρόνια τώρα, “έχει ένα μεράκι, έναν καημό: να σπουδάσουν τα παιδιά και να γίνουν καλύτεροι από τους γονείς”.

“Κι αυτό είναι μια ιδιαιτερότητα που έχει οδηγήσει την Ελλάδα να έχει σε όλο τον κόσμο παιδιά, σπουδαίους επιστήμονες και ανθρώπους. Αυτήν την ιδιαιτερότητα πρέπει να την χρησιμοποιήσουμε. Τα τελευταία χρόνια η κρίση έχει οδηγήσει, όπως τους γονείς σας και τους παππούδες σας, ξανά νέους ανθρώπους, αυτή την φορά υψηλά μορφωμένους και εξειδικευμένους στο εξωτερικό και έχουν έλθει και εδώ. Αυτοί οι άνθρωποι είναι για μένα η κινητήριος δύναμη της προσπάθειάς μας να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα” υπογράμμισε ο πρωθυπουργός.

Είπε ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε το δυναμικό αυτό των νέων επιστημόνων, προσθέτοντας πως στο συγκεκριμένο σχολείο υπάρχει μια πολύ καλή παράδοση υψηλών επιτυχιών και συνέχισης των σπουδών στα καλύτερα πανεπιστήμια.

“Σας εύχομαι να συνεχίσετε αυτήν την παράδοση, να γίνετε επιστήμονες, να αποκτήσετε γνώση, η γνώση είναι το σημαντικότερο εφόδιο στη σύγχρονη δύσκολη και ανταγωνιστκή εποχή” πρόσθεσε.

Ο πρωθυπουργός επισήμανε στους μαθητές ότι πρέπει να είναι υπερήφανοι για την Ελλάδα, όχι μόνο για τον πολιτισμό και την ιστορία της, αλλά γιατί η Ελλάδα αντιμετωπίζει σημαντικές και παναθρώπινες αξίες, από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, την γέννηση της Δημοκρατίας έως και σήμερα που αναδεικνύει το ανθρώπινο πρόσωπο που έχει χαθεί, αναδεικνύει το ανθρώπινο πρόσωπο της Ευρώπης στην μεγάλη προσφυγική κρίση”.

“Οι παππούδες σας, οι γονείς σας, ήλθαν μετανάστες και πολλοί άλλοι, πρόσφυγες από την Μ. Ασία, εδώ στις ΗΠΑ. Η δεύτερή σας πατρίδα -η Αμερική- άνοιξε τις αγκαλιές της γι’ αυτούς, τους ενέταξε, τους έκανε ισότιμα μέλη της αμερικανικής κοινωνίας και σε πολλούς από αυτούς έδωσε την δυνατότητα να είναι σήμερα πολύ σημαντικοί άνθρωποι, είτε στην πολιτική, είτε στις επιστήμες, είτε στις επιχειρήσεις. Εμείς σήμερα προσπαθούμε να αναδείξουμε αυτό το ανθρώπινο πρόσωπο και να ανταποδώσουμε σε πρόσφυγες και μετανάστες άλλων εθνών και άλλων θρησκειών , αυτό που σε μας έδειξε πριν από πολλά χρόνια η δεύτερή σας πατρίδα, η Αμερική” είπε ο Αλέξης Τσίπρας.

“Αυτές τις παναθρώπινες αξίες της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς εκπροσωπεί η παλιά και σύγχρονη Ελλάδα και γι’ αυτές πρέπει να είστε υπερήφανοι, και γι΄ αυτό πρέπει να είστε υπερήφανοι που είστε Έλληνες και σας ζητώ να κρατήσετε βαθιά μες στην ψυχή και στην καρδιά σας την Ελλάδα, όπως το κάνατε τόσο καιρό” κατέληξε στον χαιρετισμό του ο πρωθυπουργός.

Να μη μεταναστεύουν, αλλά να στηρίξουν επί τόπου με την εργασία τους τη χώρα τους, ζήτησε από όλους τους νέους Αιγύπτιους, ο πρόεδρος της χώρας Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι, μιλώντας στα εγκαίνια της πρώτης φάσης ενός μεγάλου οικιστικού προγράμματος με 1.600 κατοικίες στην Αλεξάνδρεια.

Αφορμή αποτέλεσε το τραγικό ναυάγιο με τους πρόσφυγες και μετανάστες, ανοιχτά της Μεσογείου, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο περισσότεροι από 170 άνθρωποι.

Ο Αιγύπτιος ηγέτης τόνισε, ότι «η παράνομη μετανάστευση πρέπει να καταπολεμηθεί, είτε προέρχεται από την Αίγυπτο είτε απευθύνεται σε αυτήν», προσθέτοντας, σε άλλο μέρος της ομιλίας του, ότι «η Αίγυπτος δεν μπορεί να γίνει χώρα προσφύγων». Απευθυνόμενος μάλιστα προς τους νέους, που αποτελούν τουλάχιστον το 1/3 του πληθυσμού της χώρας, επισήμανε ότι «υπάρχει ελπίδα» γι αυτούς και για εξεύρεση εργασίας, κάνοντας αναφορά στα αναπτυξιακά προγράμματα της χώρας, με την ίδρυση νέων εταιρειών, όπως και στην περιοχή του Καφρ Ελ Σέιχ, από όπου μίλησε, τονίζοντας τη δημιουργία νέων οκτώ εταιρειών με τουλάχιστον 1.000 νέες θέσεις εργασίας, μόνο μέσα σε αυτήν τη μικρή περιοχή.

«Υπάρχει ελπίδα; Ναι, υπάρχει, και μάλιστα μεγάλη», τόνισε ο Αιγύπτιος Πρόεδρος, προσθέτοντας: «Η Αίγυπτος δεν μπορεί να γίνει χώρα προσφύγων. Υπάρχουν μεγάλες πιέσεις που ασκούνται πάνω στους Αιγύπτιους. Θα πρέπει λοιπόν να ξέρετε ότι χρειάζεται να εργαστείτε για να αλλάξετε την πραγματικότητα την οποία ζούμε», είπε ο Αλ Σίσι.

(www.iefimerida.gr)

Η πρώτη άτυπη Υπουργική Συνάντηση της Διάσκεψης της Ρόδου για την Ασφάλεια και τη Σταθερότητα παρείχε την ευκαιρία στους Υπουργούς Εξωτερικών και Υψηλούς Αξιωματούχους, της Αιγύπτου, της Αλβανίας, της Βουλγαρίας, της Ελλάδας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Ιταλίας, της Κύπρου, του Λιβάνου, της Λιβύης, της Σλοβακίας – υπό την ιδιότητα της Προεδρεύουσας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης– και της Τυνησίας, να ανταλλάξουν απόψεις επί ευρύτατου φάσματος ζητημάτων που αφορούν στην ασφάλεια και τη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου και της ευρύτερης περιοχής.
Σε μια εποχή πολλαπλών και σημαντικών προκλήσεων για την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσόγειου, οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν την ανάγκη για ενισχυμένο εποικοδομητικό διάλογο, διαρκή συνεργασία και συντονισμό, μεταξύ των χωρών της ευρύτερης περιοχής -συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ) και της Ένωσης για τη Μεσόγειο- αναφορικά με ζητήματα όπως η συνοριακή ασφάλεια, η εμπορία ανθρώπων (trafficking), η πάταξη της τρομοκρατίας, η καταπολέμηση της διασποράς όπλων, η επισιτιστική ασφάλεια, η ενέργεια, η εξασφάλιση ύδατος, οι κλιματικές αλλαγές, η διασυνδεσιμότητα, οι υποδομές και η αντιμετώπιση καταστροφών. Ταυτοχρόνως, οι συμμετέχοντες υπογράμμισαν τη σημασία πολυμερών σχημάτων, όπως η Διάσκεψη της Ρόδου για την Ασφάλεια και τη Σταθερότητα, μέσω των οποίων ενδυναμώνεται ο διάλογος, συμπληρώνοντας και στηρίζοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, τις προαναφερθείσες θεσμοθετημένες μορφές συνεργασίας.
Η περιοχή τίθεται αντιμέτωπη με προκλήσεις που συνδέονται – σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι αποκλειστικά- με τις συνεχιζόμενες περιφερειακές συρράξεις, ειδικότερα δε στη Συρία, τη Λιβύη και το Ιράκ, καθώς και με τις προσπάθειες για την καταπολέμηση του Daesh σε Ιράκ/Συρία και για την εξάλειψη του κινδύνου εξάπλωσης της τρομοκρατίας σε διάφορες περιοχές της Μεσογείου. Ο κοινός παρανομαστής των θέσεων που εκφράστηκαν ήταν ότι η ειρήνη, η ασφάλεια και η σταθερότητα στην περιοχή θα μπορέσουν να επιτευχθούν μόνο μέσω της συλλογικής συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων κρατών, καθώς και μέσω της συντονισμένης δράσης διεθνών και περιφερειακών Οργανισμών, όπως ο ΟΗΕ, η ΕΕ, ο Αραβικός Σύνδεσμος και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, με πλήρη σεβασμό του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και ότι η ειρηνευτική διαδικασία για το Μεσανατολικό θα πρέπει να επανεκκινήσει το συντομότερο δυνατό, οδηγώντας τελικά στην εξεύρεση δίκαιης λύσης. Γι’ αυτό το λόγο η περιφερειακή συνεργασία είναι σήμερα σημαντικότερη από ποτέ.
Ο τομέας της εκπαίδευσης αναγνωρίστηκε ως κορυφαία προτεραιότητα. Οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι θα πρέπει να επιδιωχθεί ενισχυμένη συνεργασία, κυρίως μεταξύ πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων, δημιουργώντας ένα δίκτυο ανταλλαγής απόψεων και ιδεών και προωθώντας τις επαφές μεταξύ της νεολαίας και του ακαδημαϊκού χώρου.
Αναφορικά με τη Μετανάστευση, οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι η τρέχουσα δραματική και άνευ προηγουμένου μεταναστευτική και προσφυγική κρίση απαιτεί τη λήψη εκτεταμένων μέτρων. Ως εκ τούτου, η διασυνοριακή συνεργασία, μεταξύ των αρμόδιων Αρχών, για το συντονισμό της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, καθώς και η εφαρμογή κοινών σχεδίων και προτάσεων θα ελαφρύνει το βάρος που επωμίζονται τα κράτη και οι λαοί που χρήζουν συνδρομής. Οι συμμετέχοντες υπογράμμισαν, επίσης, τη σημασία της υιοθέτησης μιας συνολικής προσέγγισης για την αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτίων του μεταναστευτικού ζητήματος και για την ενίσχυση των προσπαθειών βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης στις χώρες της Νότιας Μεσογείου.
Οι συμμετέχοντες επικρότησαν τις θαρραλέες αποφάσεις του Λιβάνου, της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, για τη φιλοξενία τεράστιου αριθμού προσφύγων από τη Συρία και το Ιράκ και κάλεσαν εκ νέου τη διεθνή κοινότητα να παράσχει στις συγκεκριμένες χώρες, τα απαραίτητα κονδύλια προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτήν την πρόκληση, η οποία είναι δυσανάλογη προς τις οικονομικές τους δυνατότητες.
Ως προς την Περιβαλλοντική Ασφάλεια, οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης από όλα τα Κράτη, σύμφωνα με τις αρχές και τις προβλέψεις της συναφούς σύμβασης-πλαισίου του ΟΗΕ (UNFCCC). Η Μεσόγειος είναι μια μεγάλη κλειστή περιοχή και θα πρέπει να αναληφθεί άμεση δράση, ούτως ώστε να διαφυλαχθεί και να προστατευτεί το θαλάσσιο περιβάλλον. Υπό αυτό το πρίσμα, συμφωνήθηκε να αναπτυχθούν κοινά ερευνητικά προγράμματα και δράσεις στον τομέα των πράσινων τεχνολογιών. 
Υπογραμμίσθηκε, επίσης η ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας των συμμετεχόντων στα πεδία της ενεργειακής παραγωγής και της μεταφοράς συμβατικών μορφών ενέργειας.
Σχετικά με τη Θαλάσσια Ασφάλεια, οι συμμετέχοντες υπογράμμισαν τον ρόλο της Μεσογείου ως θαλάσσιας οδού στρατηγικής σημασίας για τη διεθνή ναυσιπλοΐα και το εμπόριο. Λαμβάνοντας υπόψη αφενός, τη μεγάλη εξάρτηση των οικονομιών των χωρών της περιοχής από το θαλάσσιο εμπόριο και τις θαλάσσιες μεταφορές αγαθών και υπηρεσιών και αφετέρου, τις υπαρξιακές απειλές, όπως η πειρατεία στο Κέρας της Αφρικής, η τρομοκρατία και το λαθρεμπόριο που θα μπορούσαν να παρεμβάλουν προσκόμματα στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα, εντός της Μεσογείου, οι συμμετέχοντες υπογράμμισαν την ανάγκη προώθησης ολιστικής προσέγγισης, με στόχο τη διεύρυνση της έννοιας της θαλάσσιας ασφάλειας και σε αυτό το πλαίσιο, οι συμμετέχοντες χαιρέτισαν τον θετικό αντίκτυπο της υιοθέτησης, το 2014, της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τη Θαλάσσια Ασφάλεια (EUMSS). Επισημάνθηκε, επίσης, η σημαντική συμβολή της εμβάθυνσης και ανάπτυξης της Διώρυγας του Σουέζ για τη διευκόλυνση του παγκόσμιου εμπορίου και της θαλάσσιας ασφάλειας.
Σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν ότι η τρέχουσα, πρωτοφανής απειλή της τρομοκρατίας, η οποία συνδέεται με τη χρήση νέων τεχνολογιών, καταδεικνύει την επείγουσα ανάγκη διαμόρφωσης μιας περισσότερο συντονισμένης και αποφασιστικής απάντησης. Η αξιόπιστη και έγκαιρη ανταλλαγή πληροφοριών, καθώς και η ανάπτυξη μηχανισμών που θα επιτρέπουν την εις βάθος ανάλυση τους, δύνανται, μεταξύ άλλων, να βελτιώσουν το επίπεδο της εθνικής και περιφερειακής διάδρασης. Η στενή συνεργασία μεταξύ των Υπηρεσιών πληροφοριών και των αρμόδιων Υπηρεσιών Ασφαλείας είναι ύψιστης σημασίας. Η ελευθερία του λόγου δεν πρέπει να χρησιμοποιείται με καταχρηστικό τρόπο, παρακωλύοντας την καταπολέμηση κρουσμάτων υποκίνησης σε τρομοκρατία.
Ως προς την πάταξη της ριζοσπαστικοποίησης, οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν ότι παρόλο που τα προσανατολισμένα στην ασφάλεια μέτρα είναι απαραίτητα για την αποφυγή τρομοκρατικών επιθέσεων και την άσκηση πίεσης στις τρομοκρατικές οργανώσεις, συγχρόνως, τα συγκεκριμένα μέτρα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στη ρίζα του. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν ότι προκειμένου να καταπολεμηθεί η τρομοκρατία πρέπει να δοθεί έμφαση αποκλειστικά σε ζητήματα ασφάλειας αλλά και στην αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης, του εξτρεμισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και αποφάσισαν να συστήσουν μια Επιτροπή που θα αποτελείται από εκπροσώπους των συμμετεχόντων χωρών, προκειμένου να εκπονηθούν και να εφαρμοστούν προγράμματα με στόχο την πάταξη του εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την Ευρώπη, προωθώντας την ειρηνική συνύπαρξη, την ανεκτικότητα, την αμοιβαία κατανόηση και τη συνεργασία μεταξύ διαφορετικών θρησκευτικών ομάδων. Η εν λόγω Επιτροπή, εφεξής αποκαλούμενη «Επιτροπή της Ρόδου», θα ενθαρρύνει τη συνεργασία και την υλοποίηση κοινών προγραμμάτων που προωθούν τις αξίες και τις αρχές του πολιτιστικού και θρησκευτικού πλουραλισμού, καθώς και του αμοιβαίου σεβασμού. Παράλλήλα, μεταξύ των πρώτων στόχων που θα επιδιωχθούν από την «Επιτροπή της Ρόδου» περιλαμβάνονται οι εξής:
–    Καταγραφή όλων των υφιστάμενων πρωτοβουλιών και κέντρων των κρατών της περιοχής που πρωθούν την ανεκτικότητα, την ειρηνική συνύπαρξη και τη διάδραση μεταξύ διαφορετικών θρησκειών, όπως το «Κέντρο για τον Θρησκευτικό Πλουραλισμό στη Μέση Ανατολή» στην Αθήνα, η Πρωτοβουλία της Ιορδανίας με την ονομασία «Διαδικασία της Άκαμπα» (Aqaba Process), το Κέντρο Al – Azhar στο Κάιρο, το Hedayah Center of Excellency στο Άμπου Ντάμπι, το Ερευνητικό Κέντρο για τη Διαθρησκευτική Συνύπαρξη στην Ιορδανία (Interfaith Coexistence Research Center), κ.λπ., καθώς και τη δικτύωση των παραπάνω φορέων με σκοπό την προώθηση της ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών.
–    Προώθηση της δημιουργίας ενός δικτύου ΜΜΕ της περιοχής με σκοπό την προβολή των θετικών παραδειγμάτων ανεκτικότητας και ειρηνικής συνύπαρξης μεταξύ διαφορετικών κοινοτήτων.
–    Διερεύνηση τρόπων για την προώθηση κοινών πολιτιστικών αξιών και στοιχείων του πολιτισμού μας, προκειμένου να αναδειχτούν οι αξίες που φέρνουν κοντά τους λαούς της περιοχής, ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνικής καταγωγής. Θα μπορούσε, επίσης, να συσταθεί ένας φορέας επιφορτισμένος με το συντονισμό των πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ των χωρών μας.
–    Ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών που θα απευθύνονται πρωτίστως σε ομάδες νέων με επιρρέπεια στα κηρύγματα μίσους και εξτρεμισμού.
Τέλος, οι συμμετέχοντες, αναγνωρίζοντας την προστιθέμενη αξία ενός μηχανισμού παρακολούθησης των αποφασισθέντων στο πλαίσιο της Διάσκεψης της Ρόδου για την Ασφάλεια και τη Σταθερότητα, συμφώνησαν ότι η επόμενη συνάντηση θα διεξαχθεί στη Ρόδο, τον Σεπτέμβριο του 2017.

(www.mfa.gr)

Κατά την τελευταία επίσημη επίσκεψη του στην Αίγυπτο ο κ. Καμμένος συναντήθηκε με τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σεντί Σομπχί, αλλά και τον υπουργό Στρατιωτικής Παραγωγής Μοχάμεντ Σαΐντ αλ Ασαρ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα εξοπλιστικά προγράμματα της αραβικής χώρας. Η βούληση του κ. Καμμένου να ανοίξει δίαυλο συνεργασίας με την Αίγυπτο και σε αυτόν τον τομέα είναι εκπεφρασμένη, ωστόσο η επίσκεψη του Έλληνα υπουργού Αμυνας στο Κάιρο πραγματοποιείται σε μια περίοδο γενικευμένων επαφών σε στρατιωτικό επίπεδο ανάμεσα σε χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Καμμένος και ο ΑΓΕΕΘΑ βρέθηκαν προ ολίγων ημερών για ανάλογες επαφές στο Ισραήλ, ενώ και οι Ισραηλινοί είχαν αμέσως μετά συναντήσεις σε υπουργικό επίπεδο με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Στις επαφές με τους Αιγυπτίους, ο κ. Καμμένος συζήτησε για θέματα περαιτέρω ενίσχυσης της διμερούς αμυντικής συνεργασίας, αλλά και για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής. Με τον υπουργό Στρατιωτικής Παραγωγής συζητήθηκε η δυνατότητα συμπαραγωγής οπλικών αμυντικών συστημάτων Αιγύπτου και Ελλάδας.
Ενώ οι τρεις υπουργοί παρέστησαν και στην πρώτη συνάντηση των κρατικών και ιδιωτικών αμυντικών βιομηχανιών των δύο χωρών. Ο κ. Αποστολάκης συναντήθηκε με τον ομόλογό του αρχηγό του επιτελείου των αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων, αντιστράτηγο Μαχμούτ Χεγκάζι. Ελλάδα και Αίγυπτος ήδη έχουν αυξημένη συνεργασία σε όλα τα Οπλα (Αεροπορία, Στρατός και Ναυτικό) είτε μέσω κοινών ασκήσεων είτε μέσω ανταλλαγής αξιωματικών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αίγυπτος έχει ένα επιπλέον ενδιαφέρον για την Ελλάδα, ως χώρα που φιλοξενεί ήδη πέντε εκατομμύρια πρόσφυγες, αλλά και ως τελευταίο ουσιαστικό εμπόδιο για αρκετούς ακόμη στην υποσαχάρια Αφρική που ακολουθούν τη ροή του Νείλου για να φτάσουν στη Μεσόγειο.

Ικανοποίηση

Πηγές του ΥΠΕΘΑ εξέφραζαν την ικανοποίησή τους για όλες τις επαφές με τις ένοπλες δυνάμεις χωρών της ΝΑ Μεσογείου. Διότι, όπως έλεγαν, η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως πόλος σταθερότητας στην περιοχή και σε στρατιωτικό επίπεδο. Μάλιστα, συμπλήρωναν, μέσω των Αθηνών χώρες οι οποίες δεν διατηρούσαν επί δεκαετίες καλές σχέσεις μεταξύ τους έχουν βρει έναν αξιόπιστο συνομιλητή αλλά και μεσολαβητή.
Είναι προφανές ότι τα σύνθετα προβλήματα της ΝΑ Μεσογείου, κυρίως το προσφυγικό και η τρομοκρατία, απαιτούν τη συνεννόηση σε πολλά επίπεδα, κάτι που πολιτικά δεν είναι πάντα εφικτό λόγω της ιστορικής έλλειψης συνεργασίας ανάμεσα σε διάφορες χώρες.
Την ανάγκη για αύξηση της αμυντικής και της στρατιωτικής συνεργασίας στην περιοχή έχει εντείνει και η ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη ΝΑ Μεσόγειο, ιδίως εκείνη του κοιτάσματος Ζορ εντός της αιγυπτιακής ΑΟΖ, που –λόγω του τεράστιου μεγέθους του– θεωρείται ευκαιρία για την προώθηση συνεργειών και στον ενεργειακό τομέα μεταξύ Αιγύπτου, Ισραήλ και Κύπρου, αλλά και της Ελλάδας.

(www.kathimerini.gr)

To Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών (ΑΙΜΣ), γιορτάζοντας τριάντα χρόνια παραγωγικής δράσης στην Αυστραλία, οργανώνει κονσέρτο στο Μέγαρο Μουσικής της Μελβούρνης, το Elizabeth Murdoch Hall, με θέμα «Μέγας Αλέξανδρος: Πρωτοπόρος Πολυπολιτισμού» (Alexander the Great: Pioneering Multiculturalism). 

Το κονσέρτο θα δοθεί την Τετάρτη, 26 Οκτωβρίου.

Το μουσικό αυτό έργο έχει συνθέσει με πολύ μεράκι ο γνωστός μουσικοσυνθέτης, Χρήστος Ιωαννίδης, και αναφέρεται στη γέννηση, την εφηβεία και τον Αριστοτέλη, το στρατιωτικό έργο, την κατάκτηση της Ασίας, την προβολή της ελληνικής ιδέας και πολιτισμού, τη λειτουργία της πρώτης πολυπολιτιστικής αυτοκρατορίας, τον θάνατο του Μεγάλου Έλληνα στρατηλάτη και τους διαδόχους του, τη σχέση της Μακεδονίας με την Ελλάδα στο παρελθόν και στο σήμερα. 

Η μουσική εναλλασσόμενη ανάλογα με τη θεματική, εμπεριέχοντας στοιχεία και μελωδίες σε ύφος άλλοτε δωρικό, άλλοτε μακεδονικό και άλλοτε της ανατολής, συνοδεύεται από μία υπερπαραγωγή από εικόνες, χρώμα και φως στις τεράστιες οθόνες του Elizabeth Murdoch Hall. 

Το όλο έργο στόχο του έχει μέσα από τη θέαση και τη μουσική να προωθήσει τη μουσική των αρχαίων Ελλήνων, το νόημα της αλεξανδρινής κατάκτησης, το μήνυμα του ελληνικού πολιτισμού, γλώσσας και παράδοσης στην ασιατική ανατολή, και τις ιδιαιτερότητες της Μακεδονίας ως αναπόσπαστου πολιτισμικού χώρου της ελληνικής γης.

«Το κονσέρτο απευθύνεται στους Ελληνοαυστραλούς δεύτερης και τρίτης γενιάς, στους μη ελληνικής καταγωγής Αυστραλούς και σε όλους εκείνους που σέβονται την ενότητα και τη διαχρονικότητα του ελληνικού πολιτισμού και τη θέση της Μακεδονίας σε αυτόν τον πολιτισμό. Ο Χρήστος Ιωαννίδης εμπνεύστηκε και συνέθεσε προφανώς το πλέον ώριμο έργο της μουσικής του παραγωγής, ως συνέχεια των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» που είχε συνθέσει πριν αρκετά χρόνια» τόνισε ο πρόεδρος του ΑΙΜΣ, καθηγητής κ. Α. Τάμης

Την Camerata Chamber Orchestra του κονσέρτου «Μέγας Αλέξανδρος: Πρωτοπόρος Πολυπολιτισμού», που θα αποτελείται από 25 μουσικούς, θα διευθύνει ο διεθνούς κύρους μαέστρος και καθηγητής της Μουσικής του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, Douglas Haywood. Τη μουσική του Χρήστου Ιωαννίδη θα αποδώσει και η Χορωδία της Μελβούρνης από 40 άτομα με δύο τενόρους, μία σοπράνο και μία μεζο-σοπράνο.

Για την υλοποίηση του κονσέρτου, εργάζεται ένα δίκτυο παραγωγής των εικόνων και των ηχητικών εφέ που συνοδεύουν τη μουσική, θα υπάρχουν τουλάχιστον δύο κάμερες καταγραφής του έργου και η όλη σύνθεση θα μαγνητοφωνηθεί από τους τεχνικούς του Μεγάρου, με στόχο την προβολή του έργου στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Συνεργαζόμενοι φορείς είναι η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτωρίας και η Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης και Βικτωρίας.

(neoskosmos.com)

Κι όμως πέρασαν 34 χρόνια από τον θάνατο που συγκλόνισε όλον τον κόσμο, εκείνο του πολυαγαπημένου μουσικοσυνθέτη ΜΑΝΟΥ ΛΟΙΖΟΥ…..

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ 
Ο Εμμανουήλ Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στο χωριό Άγιοι Βαβατσινιάς της επαρχίας Λάρνακας  Κύπρου (άλλες μαρτυρίες λένε ότι γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια). Ο μουσικοσυνθέτης ήταν το μοναχοπαίδι της οικογενείας. Πατέρας του ήταν ο Ανδρέας Λοΐζος και μητέρα του η Δέσποινα Μανάκη. Στην ηλικία των εφτά χρόνων η οικογένειά του αναζητώντας καλύτερη τύχη, μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Η μουσική ήταν το πάθος του Λοΐζου. Ασχολήθηκε με το αντικείμενο αυτό από τα μαθητικά του χρόνια. Άρχισε να μαθαίνει βιολί στο τοπικό ωδείο αλλά η κιθάρα ήταν το μουσικό όργανο που τον κέρδισε. Αφού αποφοίτησε το 1955 από το Αβερώφειο Γυμνάσιο της Αλεξάνδρειας, ήρθε στην Αθήνα και γράφτηκε πρώτα στην Φαρμακευτική σχολή και έπειτα στην ΑΣΟΕΕ. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα φοιτά στην Σχολή Βακαλό. Το 1966 έκανε τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή του, εγκαταλείποντας τις σπουδές του για να δοθεί ολοκληρωτικά στη μουσική.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
Ο Μάνος Λοΐζος προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην έκανε διάφορες δουλειές. Εργάστηκε όχι μόνο ως γκαρσόνι σε ταβέρνα αλλά και ως γραφίστας και διακοσμητής. Το 1962 είχε την τύχη μέσω μιας κοινής φίλης να συναναστραφεί με τον μοναδικό συνθέτη Μίμη Πλέσσα, ο οποίος μεσολάβησε στη «Φίλιπς» με σκοπό την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού. Το τραγούδι με ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου σ’ ένα ποίημα του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, που ερμήνευσε ο Γιώργος Μούτσιος, δεν είναι άλλο από το «Τραγούδι του δρόμου».

Ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ). Τον Απρίλιο του 1962 έγινε ιδρυτικό μέλος καθώς και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (ΣΦΕΜ), ώστε να στηρίξει το έργο του Μίκη Θεοδωράκη και να προβάλλει καινούριες δημιουργίες. Στη ΣΦΕΜ εισήλθαν σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και αρκετοί ακόμα. Ο Μάνος Λοΐζος ανέλαβε να διευθύνει τη χορωδία του συλλόγου, η οποία συμμετείχε το καλοκαίρι στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Θεοδωράκη «Όμορφη Πόλη», η οποία ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Παρκ.

Τον Μάρτιο του 1965 παντρεύτηκε τη Μάρω Λήμνου (συγγραφέας παιδικών βιβλίων, γνωστή ως Μάρω Λοΐζου). Τον Αύγουστο του 1966, δηλαδή ένα χρόνο μετά, γεννήθηκε η κόρη του, την οποία ονόμασαν Μυρσίνη.
Τα επόμενα χρόνια ήταν αρκετά δημιουργικά για τον μουσικοσυνθέτη καθώς έγραψε τραγούδια και μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο.
Δυστυχώς στο διάστημα της δικτατορίας αποτέλεσε ουκ ολίγες φορές στόχαστρο των αρχών λόγω των αριστερών του πολιτικών πεποιθήσεων. Ύστερα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος 1973) συνελήφθη και κρατήθηκε για 10 μέρες στα κρατητήρια της Ασφάλειας. Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης συμμετείχε σε μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής και στα τέλη του 1974 κυκλοφόρησε το δίσκο «Τα τραγούδια του δρόμου», που περιείχε τραγούδια που είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια ή δεν είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας. Ο Λοΐζος από το 1974 μέχρι το 1977 αποτέλεσε έναν από τους βασικούς εκφραστές του πολιτικού τραγουδιού. Το 1978 έγινε πρόεδρος στην Ένωση Μουσικοσυνθετών Ελλάδος και πρωτοστάτησε στη δημιουργία φορέα είσπραξης των πνευματικών δικαιωμάτων. Τον ίδιο χρόνο (1978) έκανε τον δεύτερο γάμο του με την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη.

Τελευταίος του δίσκος ήταν τα «Γράμματα στην Αγαπημένη» σε στίχους του τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου.

Ο Μάνος Λοΐζος συνεργάστηκε με πολύ μεγάλα ονόματα, όπως: τους στιχουργούς Γιάννη Νεγρεπόντη, Φώντα Λάδη, Μανώλη Ραούλη, Δημήτρη Χριστοδούλου και τον αχώριστο φίλο του Λευτέρη Παπαδόπουλο. Τα τραγούδια του ερμηνεύτηκαν από πολλούς καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής: Γιάννης Καλατζής, Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χάρις Αλεξίου, Γιάννης Πουλόπουλος, Γιάννης Πάριος, Μαρία Φαραντούρη, Στέλιος Καζαντζίδης, Δήμητρα Γαλάνη κα.

ΑΝΤΙΟ ΜΑΝΟ …..
Τον Οκτώβριο του 1981 μπήκε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο με περικαρδίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια και στο τέλος του χρόνου μεταφέρθηκε στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. Στις 8 Ιουνίου του 1982 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και για ένα μήνα νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο. Τον Αύγουστο ξαναταξίδεψε στη Μόσχα για νοσηλεία, όπου υφίσταται και δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο. Δέκα μέρες αργότερα στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982 αφήνει στο νοσοκομείο την τελευταία του πνοή.

Το 2007 χαρακτηρίστηκε από τον μουσικό χώρο ως έτος Μάνου Λοΐζου, τιμώντας 70 χρόνια από τη γέννηση του και τα 25 χρόνια από το θάνατό του.

(www.parapolitika.gr)