Blog

της Σαββούλας Λιάτσου

Η διευθέτηση του ελληνικού χρέους, τα νέα μέτρα που θα κληθεί να λάβει η κυβέρνηση, σοβαρές προκλήσεις από την Τουρκία, αλλά και το τηλεοπτικό πεδίο στην Ελλάδα, ήταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας το μήνα που πέρασε. Πολλά από τα θέματα παραμένουν ανοιχτά, καθώς η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει τη χρυσή τομή.

Αναφορικά με τα οικονομικά στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός -παρά το καλό κλίμα στις συναντήσεις του με τον Γάλλο πρόεδρο και την Γερμανίδα Καγκελάριο, δεν έλαβε συγκεκριμένες δεσμεύσεις, καθώς τόσο η κ.Μέρκελ, όσο και ο κ.Ολάντ αρκέστηκαν σε γενικόλογες τοποθετήσεις σχετικά με την διευθέτηση του χρέους. Ο Φρανσουά Ολάντ υπογράμμισε μεν πως πρέπει να υπάρξει λύση για το χρέος, ώστε να δοθεί μήνυμα στις αγορές πως η ΕΕ μπορεί να λύνει από μόνη της τα προβλήματά της και τάχθηκε υπέρ του μέτρου της ποσοτικής χαλάρωσης, με σκοπό την αποκατάσταση του επενδυτικού κλίματος στην Ευρώπη, αλλά έσπευσε να συμπληρώσει με νόημα πως η Ελλάδα θα πρέπει να τηρήσει τα συμφωνηθέντα. Σε πιο σκληρή γραμμή κινήθηκε η Άνγκελα Μέρκελ, η οποία επανέλαβε ότι η Αθήνα θα πρέπει να υλοποιήσει στο ακέραιο όλες τις δεσμεύσεις απέναντι στους δανειστές. Ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι δήλωσε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, αν δεν λάβει επιπρόσθετα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους, ενώ ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απέκλεισε οποιαδήποτε συζήτηση για το ελληνικό χρέος λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το επίπεδο του χρέους της, αλλά η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και η αδυναμία της να συγκροτήσει λειτουργική διοίκηση».

Κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής συζητήθηκε και το προσφυγικό ζήτημα χωρίς, όμως, να ληφθεί ουσιαστική απόφαση, καθώς οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι αντιμετώπισαν την κατάσταση περισσότερο με ευχολόγια παρά με τη λήψη δραστικών μέτρων. Με την Ελλάδα να φιλοξενεί επισήμως πάνω από 60.000 πρόσφυγες ο πρωθυπουργός τόνισε για άλλη μια φορά ότι «η Ελλάδα κουβαλά όλο το βάρος στο προσφυγικό», ενώ ανέφερε πως από τις 66.000 θέσεις μετεγκατάστασης από την Ελλάδα προς άλλες χώρες της ΕΕ, έχουν υλοποιηθεί μόνο 5.200.

Θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης, που όρισε τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας το 1923, έθεσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επικρίνοντας εκείνους που υπέγραψαν τη Συνθήκη τονίζοντας μάλιστα πως «δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά». Αναφερόμενος στις εκκαθαρίσεις μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στη χώρα το περασμένο καλοκαίρι είπε ότι «η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος ανεξαρτησίας για το τουρκικό έθνος. Ας το γνωρίζουμε έτσι όπως είναι. Μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920 και μας έπεισαν να δεχθούμε τη Λωζάνη το 1923. Κάποιοι προσπάθησαν να μας εξαπατήσουν παρουσιάζοντας τη Λωζάνη ως νίκη. Στη Λωζάνη παραδώσαμε τα (τώρα ελληνικά) νησιά, που ήταν τόσο κοντά που μπορούσες να φωνάξεις» δήλωσε ο Ερντογάν, μιλώντας με περιφερειακούς διοικητές. «Ακόμη παλεύουμε για το πώς θα είναι η υφαλοκρηπίδα και για το πώς θα είναι ο αέρας και η ξηρά. Ο λόγος γι’ αυτό είναι εκείνοι που κάθισαν στο τραπέζι γι’ αυτή τη Συνθήκη. Αυτοί δεν ήταν δίκαιοι μαζί μας και ‘θερίζουμε’ αυτά τα προβλήματα τώρα».

«Η ρητορική του προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν, με οιαδήποτε εκδοχή, ακόμη και με την πιο καλόπιστη, δυστυχώς υπονομεύει αμέσως ή εμμέσως τόσο τη Συνθήκη της Λωζάνης όσο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και τις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας» δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.

Την έντονη ανησυχία του για τις τουρκικές δηλώσεις αμφισβήτησης της συνθήκης της Λωζάνης, εξέφρασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τη συνάντησή του με τον ανώτατο συμμαχικό διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, στρατηγό Κέρτις Σκαπαρότι. Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι η ασφάλεια και η σταθερότητα στην περιοχή μπορούν να εξασφαλιστούν μόνο στη βάση του διεθνούς δικαίου και πρόσθεσε ότι «η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης που ρύθμισε ξεκάθαρα και οριστικά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το καθεστώς του Αιγαίου και των νησιών του, είναι επικίνδυνη τόσο για τις σχέσεις των δύο χωρών, όσο και για την ευρύτερη περιοχή». Ο αρχηγός της τουρκικής αντιπολίτευσης κατηγόρησε τον πρόεδρο Ρετζιπ Ερτντογάν ότι «έχει χαρίσει στην Ελλαδα 16 νησιά στο Αιγαίο» και το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του αναφέρεται σε «νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριότητα πρέπει να καθοριστεί» και οτι «υπάρχει σε εξέλιξη διάλογος με την Ελλάδα για το θέματων γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο». Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απάντησε ότι «η αντιπολίτευση και η συμπολίτευση στην Τουρκία «τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα» και ότι το μοναδικό αντικείμενο των διερευνητικών επαφών ανάμεσα στις δυο χώρες είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας».

Παράλληλα, όπως έγινε γνωστό, υπήρξαν και πρόσθετες προκλήσεις από τουρκικής πλευράς, με υποβρύχια που έκαναν ασκήσεις σε μεγάλη έκταση στο Αιγαίο όχι μόνο κοντά σε ακατοίκητες νησίδες, αλλά και σε νησιά όπως η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Ροδος, το Καστελόριζο. Η Ελλάδα παρέταξε έξι υποβρύχια ως απάντηση και έστειλε υπόμνημα διαμαρτυρίας στο ΝΑΤΟ.

Επί ποδός βρίσκεται το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης για την καταβολή της δόσης του 1,7 δις ευρώ. Τα δέκα μέτρα που ζητούν οι δανειστές αφορούν κυρίως στα εργασιακά του ιδιωτικού τομέα, τα φορολογικά και τα μισθολογικά μέρους υπαλλήλων του δημοσίου τομέα. Ειδικότερα στα εργασιακά ζητείται η απελευθέρωση των απολύσεων, περιορισμός των δικαιωμάτων των συνδικαλιστών, καθορισμός κατώτατου μισθού, κατάργηση και άλλων φοροαπαλλαγών, μείωση του αφορολόγητου ορίου, επανεξέταση του αφορολόγητου που ισχύει για την ελληνική ναυτιλία, επέκταση των πλειστηριασμών. Αναπροσαρμογή στα ειδικά μισθολόγια δικαστών, ένστολων και καθηγητών Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Ακόμη, δημιουργία ηλεκτρονικού περιουσιολογίου με καταγραφή κινητών αξιών  και ακινήτων, τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό, καταθέσεις σε θυρίδες, πολύτιμα είδη μεγάλης αξίας και εξίσωση των αντικειμενικών αξιών ακινήτων με τις αξίες της αγοράς. ΄Εναρξη λειτουργίας του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων με την ένταξη σε αυτό τουλάχιστον εννέα ακόμη Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών. Εξωδικαστικός συμβιβασμός για τα κόκκινα δάνεια επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών. Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Νέα κόντρα μεταξύ των πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, ξέσπασε με αφορμή την κάταθεση του δεύτερου στη Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Ο κ.Στουρνάρας υποστήριξε ότι ο κ.Βαρουφάκης ήταν υπεύθυνος για το ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έπαψε να δέχεται στις 4 Φεβρουαρίου 2015 τα ελληνικά ομόλογα, καθώς πήγε και είπε ότι είναι ο υπουργός Οικονομικών μια χρεοκοπημένης χώρας. Ο κ.Στουρνάρας πρόσθεσε ότι εκείνος προσπάθησε να αλλάξει το κλίμα λέγοντας στον Μάριο Ντράγκι να μην τον ακούει και εκείνος του απάντησε ότι δεν γίνεται αυτό καθώς «είναι υπουργός Οικονομικών της χώρας σας». Απαντώντας ο κ.Βαρουφάκης παραδέχθηκε ότι επιχειρηματολογούσε πως το δημόσιο χρέος μας ήταν μη βιώσιμο (δηλαδή ότι το κράτος είχε πτωχεύσει) και έπρεπε να κουρευτεί. Και πρόσθεσε ότι «ως εκλεγμένος από 140 χιλιάδες ψηφοφόρους έκρινα ότι ο διορισμένος από τον κ. Σαμαρά (αρχικά ΥπΟικ και κατόπιν) Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, είχε ιερή υποχρέωση να συστρατεύεται στην προσπάθεια της εκλεγμένης κυβέρνησης για απομείωση του δημόσιου χρέους. Κι όμως. Εκείνος, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, έλεγε στον κ. Ντράγκι να μην με ακούει. Τον παραδίδω στην κρίση του ελληνικού λαού ο οποίος μας κρίνει όλους».

Εισαγγελική έρευνα για τα capital controls διενεργείται εδώ και μήνες με άκρα μυστικότητα. Η έρευνα ξεκίνησε μετά από διαμαρτυρίες πολιτών για την οικονομική δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν λόγω των τραπεζικών περιορισμών. Σύμφωνα με πληροφορίες η έρευνα αφορά βαρύτατα ποινικά αδικήματα και κακουργηματικές πράξεις, ακόμη και σε βάρος του πολιτεύματος, όπως η εσχάτη προδοσία. Στην Εισαγγελία έχουν ήδη καταθέσει δέκα μάρτυρες, μεταξύ των οποίων πολίτες και οικονομολόγοι.

Σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται η αγορά ακινήτων, με τις τιμές των διαμερισμάτων να έχουν μειωθεί κατά 41,4% την περίοδο 2006-2016, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Στον κλάδο των επαγγελματικών ακινήτων οι τιμές υποχώρησαν κατά 30%, ενώ ανάλογη είναι και πτώση στις τιμές των μισθωμάτων.

΄Ενας στους δυο ΄Ελληνες νέους πτυχιούχους δεν μπορεί να βρει δουλειά σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης, ενώ ανάλογα είναι τα στοιχεία και για την υπόλοιπη νότια Ευρώπη σύμφωνα με έρευνα της Eurostat. Στην κορυφή βρίσκεται η Μάλτα που καταφέρνει να απορροφήσει το 96,9% των πτυχιούχων νέων της στην εγχώρια αγορά εργασίας. Στη δεύτερη και τρίτη θέση βρίσκονται η Γερμανία και η Σουηδία.

Σε «Γόρδιο Δεσμό» αναδεικνύεται η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών. Η συνταγματικότητα του νέου νόμου για την αδειοδότηση και λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών κρίνεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η Βουλή δεν κατάφερε να συγκροτήσει το νέο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), καθώς Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι αρνήθηκαν να συναινέσουν στην επανασύσταση της Ανεξάρτητης Αρχής, εφόσον ακόμη εκκρεμεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ΚΚΕ, η Ένωση Κεντρώων και η Χρυσή Αυγή ψήφισαν «παρών».

Με ποσοστό 93,54% επανεξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας από το συνέδριο του κόμματος. «Η ανανέωση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό μου είναι ανανέωση ευθύνης για έναν ΣΥΡΙΖΑ πιο μαζικό, πιο συλλογικό, πιο αποτελεσματικό στις δύσκολες μάχες που μας περιμένουν, για μια Ελλάδα της δικαιοσύνης και της προκοπής», δήλωσε μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος.

Την παραπομπή σε δίκη τεσσάρων ατόμων για εμπλοκή τους στην υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, που κατά τη διάρκεια της δικαστικής έρευνας συνδέθηκε και με το σχέδιο ΠΥΘΙΑ, το οποίο αφορούσε στη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, πρότεινε προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών η εισαγγελέας. Η εισαγγελική λειτουργός ζητά να παραπεμφθούν ο πρώην αμερικανός πράκτορας William Basil για το κακούργημα της απόπειρας κατασκοπείας, δυο πρώην υπάλληλοι της ΕΥΠ για παραβίαση μυστικών της πολιτείας κατ´εξακολούθηση και ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης για ηθική αυτουργία στην πράξη των δυο υπαλλήλων.

Αλλάζει ο νόμος για την ανακύκλωση στην Ελλάδα. Καθιερώνεται η χωριστή συλλογή χαρτιού, μετάλλων, πλαστικών και γυαλιού και οι κάδοι ανακύκλωσης θα τοποθετούνται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο μέσα στις πολυκατοικίες. Την διαχείριση της ανακύκλωσης θα αναλάβουν οι δήμοι, οι οποίοι θα έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν και πρόστιμα από 20 έως 500 ευρώ, ακόμη και σε ιδιώτες που δεν υλοποιούν το πρόγραμμα.

Τον κώδωνα του κινδύνου για τη ρύπανση της ατμόσφαιρας κρούουν για άλλη μια φορά οι επιστήμονες και ζητούν την άμεση λήψη μέτρων από τις κυβερνήσεις. Το 92% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές που η ποιότητα του αέρα δεν πληροί τις προδιαγραφές της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Καρδιαγγειακές νόσοι, εγκεφαλικά επεισόδια και ο καρκίνος του πνεύμονα αντιπροσωπεύουν το 94% των θανάτων που συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση. Ευθύνες για την ρύπανση έχουν οι τρόποι μεταφοράς, τα οικιακά καύσιμα, η καύση των απορριμάτων, οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας και βιομηχανικές δραστηριότητες. Οι πέντε χώρες με την χειρότερη ποιότητα αέρα είναι το Τατζικιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Αφγανιστάν και η Αίγυπτος.

Ελληνική πινελιά φαίνεται να έχει ο περίφημος Πήλινος Στρατός της Κίνας. Σύμφωνα με το BBC οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι η έμπνευση ίσως να προήλθε από την αρχαία Ελλάδα και οι ντόπιοι να εκπαιδεύτηκαν από Έλληνες τεχνίτες του 3ου αι. π.Χ., που βρέθηκαν εκεί μετά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μάλιστα, μια ξεχωριστή έρευνα έχει δείξει την ύπαρξη ευρωπαϊκού μιτοχονδριακού DNA σε αρχαιολογικές θέσεις της πιο δυτικής επαρχίας της Κίνας, Xinjiang, που πιθανόν αποδεικνύει ότι Δυτικοί εγκαταστάθηκαν, έζησαν και πέθαναν εκεί πριν και κατά τη διάρκεια ζωής του Πρώτου Αυτοκράτορα.

Το Πρόγραμμα «Πρόξeνος» με την ηλεκτρονική διασύνδεση των Ελληνικών Προξενείων ανά τον κόσμο με τους Δήμους στην Ελλάδα και το Ελληνικό Υπουργείο Εσωτερικών άρχισε να λειτουργεί πιλοτικά στην Αυστραλία.

Τη δημιουργία του εν λόγω προγράμματος είχε εξαγγείλει μέσω του «Νέου Κόσμου», ο επικεφαλής της ΓΓΑΕ, κ. Μιχάλης Κόκκινος, όταν επισκέφθηκε την Αυστραλία τον περασμένο Μάρτιο.

Με την εφαρμογή του προγράμματος αυτού, ο κ. Κόκκινος επεσήμανε την εξυπηρέτηση των απανταχού Ελλήνων διαδικτυακά με το πάτημα ενός κουμπιού και το κέρδος πενήντα χιλιάδων εργατοωρών για την Ελληνική Πολιτεία. Τόνισε ότι, επιτέλους, τερματίζονται οι πολλαπλές επισκέψεις των ομογενών μας στα Προξενεία και οι ώρες αναμονής στην ουρά.

Η γενική πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη, Χριστίνα Σημαντηράκη, επιβεβαίωσε χθες στο «Νέο Κόσμο», ότι το εν λόγω πρόγραμμα άρχισε να λειτουργεί πιλοτικά σε όλες τις ελληνικές διπλωματικές υπηρεσίες της Αυστραλίας.

«Σε πρώτη φάση», μας είπε η κ. Σημαντηράκη, «εκδίδονται ηλεκτρονικά πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης και γέννησης. Αρκεί, βεβαίως, το άτομο που τα ζητά να είναι γραμμένο σε ελληνικά δημοτολόγια. Σταδιακά, το πρόγραμμα αυτό θα επεκταθεί και σε άλλα πιστοποιητικά».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Κόκκινος, μιλώντας πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, αναφέρθηκε στο Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού, στην προσεχή κατάθεση προς διαβούλευση του νέου νομοσχεδίου, που θα ρυθμίζει την λειτουργία του και επεσήμανε ότι στο τελικό νομοσχέδιο θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη η βούληση της ομογένειας. Αναφέρθηκε ακόμη στις πολιτιστικές και εκπαιδευτικές παρεμβάσεις της ΓΓΑΕ κατά την τελευταία διετία και στo θεσμό Myth and Culture. Μίλησε, επίσης, για τις πρωτοβουλίες προώθησης της Ελληνοφωνίας, για την προώθηση των Δικτύων και τη σημασία της Πα.Δ.Ε.Ε. και του Δικτύου Ελλήνων Αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τόνισε επίσης την προσπάθεια στήριξης του ομογενούς επιχειρηματία από τη ΓΓΑΕ.

Ο κ. Κόκκινος αναφέρθηκε εν συντομία στους κυριότερους στόχους, που έχουν τεθεί από την ΓΓΑΕ στο πλαίσιο της αντίληψης του Ελληνισμού ως τρόπου και όχι ως τόπου. Επεσήμανε ότι, όπως τονίζει και ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, «χωρίς τη διασπορά είμαστε ένα ανάπηρο κράτος, ενώ οι προοπτικές μας είναι ο ελληνισμός μέσω της Διασποράς να συνδέει τον πατριωτισμό με την οικουμενικότητα».

Σύντομη παρέμβαση έκανε και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος αναφέρθηκε στη μέχρι τώρα συνεργασία της ΓΓΑΕ με το Δήμο Θεσσαλονίκης και τόνισε ότι μετά την συνομιλία που είχε με τον υφυπουργό Εξωτερικών κ. Αμανατίδη και τον επικεφαλής της ΓΓΑΕ κ. Κόκκινο, θεώρησε ότι «νέος αέρας πνέει στον απόδημο ελληνισμό», ενώ επεσήμανε ότι έδρα του ΣΑΕ και του απόδημου ελληνισμού θα είναι και πάλι η Θεσσαλονίκη.

(neoskosmos.com)

Πριν από λίγα χρόνια, θυμάται ο Πίτερ Μαΐλης, ένας Ελληνορθόδοξος ιερέας από την Πενσιλβάνια, όταν είπε στον 7 μηνών γιο του να πέσει για ύπνο, εκείνος απάντησε ένα ξεκάθαρο… «Μα, δεν θέλω». Από τους πρώτους κιόλας μήνες της ζωής του ήταν φανερό ότι ο 9χρονος σήμερα Ουίλιαμ, ένας από τους νεότερους φοιτητές Πανεπιστημίου, δεν ήταν ένα συνηθισμένο παιδί.

Τον περασμένο Μάιο ο Ελληνοαμερικανός Ουίλιαμ Μαΐλης αποφοίτησε από το Γυμνάσιο, φέτος κάνει προπαρασκευαστικά μαθήματα στο Κοινοτικό Κολέγιο της περιοχής του και από την επόμενη χρονιά θα γραφτεί στο Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon του Πίτσμπουργκ.

Η μόνη διαφορά με τους συμφοιτητές του είναι ότι δεν κρατάει σημειώσεις όπως οι υπόλοιποι, απλά ακούει, διαβάζει και ρουφάει σαν σφουγγάρι τις πληροφορίες. Ο ίδιος δηλώνει πως δεν τον ενοχλεί που θα είναι ο μικρότερος στην τάξη γιατί το έχει συνηθίσει. Ονειρεύεται μάλιστα να σπουδάσει αστροφυσική, να πάρει το διδακτορικό του και μία μέρα να αποδείξει σε όλους πως «Υπάρχει Θεός», επιβεβαιώνοντας πως μόνο μία ανώτερη δύναμη θα μπορούσε να δημιουργήσει τον κόσμο που μας περιβάλλει.

Μέχρι τότε, μιλάει με άνεση για έννοιες όπως η «μετατόπιση του χωροχρόνου» και το «καθαρό βάρος», ενώ προσπαθεί υπομονετικά να εξηγήσει στους γύρω του γιατί οι μαύρες τρύπες δεν είναι «σούπερ μάζες» όπως είχαν εξηγήσει πριν από αυτόν άλλα λαμπρά μυαλά όπως ο Αλμπερτ Αϊνστάιν και ο Στίβεν Χόκινγκ.

Γεωμετρική πρόοδος

Ο Oυίλιαμ θυμάται όλα όσα βλέπει λέει ο πατέρας του. Έμαθε πρόσθεση λίγο πριν συμπληρώσει τα 2 του χρόνια, λίγους μήνες μετά ήξερε πολλαπλασιασμό, ανάγνωση και γραφή, μέχρι τα 4 ήταν άριστος στην άλγεβρα και τα ελληνικά και στα 7 του έλυνε πολύπλοκες ασκήσεις γεωμετρίας και τριγωνομετρίας. Για την ιστορία όταν προσπάθησε να εγγραφεί στο νηπιαγωγείο στην ηλικία των 4 ετών, τον είχαν απορρίψει… Δεν μπορούσε, για παράδειγμα, να προσδιορίσει το γκρι ως χρώμα («είναι σκιά και όχι χρώμα» επέμενε) ή να αναγνωρίσει ένα θερμόμετρο («δεν χρησιμοποιούμε αυτό το είδος, χρησιμοποιούμε καλύτερα εκείνο που εισάγεται στο αυτί» έλεγε). Και κάπου εκεί οι παιδοψυχολόγοι διαπίστωσαν ότι πρόκειται για ιδιοφυΐα…

Οι συνήθειες

Ο Ούλιαμ Μαΐλης κατά τα άλλα μοιάζει πολύ με όλα τα αγόρια της ηλικίας του. Του αρέσουν τα βιντεοπαιχνίδια, τα χοντροκομμένα αστεία, ο αθλητισμός και να περνάει χρόνο με τους φίλους του. Όταν επιστρέφει σπίτι, «επεξεργάζεται» τις δικές του θεωρίες για τη δημιουργία του σύμπαντος και αμφισβητεί τις αυθεντίες…

Ο πατέρας του και η μητέρα του Νάνσι έχουν άλλα δύο παιδιά ηλικιών 29 και 26 ετών και λένε πως ο Ουίλιαμ ήταν η «μεγάλη έκπληξη». Άρχισαν να το καταλαβαίνουν όταν σε ηλικία 6 μηνών μπορούσε να αναγνωρίσει αριθμούς και να μιλάει λίγο μετά με ολοκληρωμένες προτάσεις. Παρόλα αυτά, προσθέτει ο πατέρας του, ο μικρότερος γιος του παραμένει προσγειωμένος. «Θέλω απλά να εκτιμά το χάρισμα που έχει. Του λέω “Ο Θεός σού έδωσε ένα δώρο. Το χειρότερο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να απορρίψεις αυτό το δώρο και να μην το χρησιμοποιήσεις για να κάνεις τον κόσμο καλύτερο”».

(www.eleftherostypos.gr)

Η καντίνα που βλέπετε στη φωτογραφία δεν είναι εγκατεστημένη σε κάποια τουριστική περιοχή της Ελλάδας. 

Βρίσκεται στο κέντρο της Ζυρίχης στην Ελβετία. Ιδιοκτήτης της είναι ένας  Πυργιώτης, ο Σπύρος Λυμπερόπουλος, που λόγω της οικονομικής κρίσης αναγκάστηκε να φύγει στην ξενιτιά για μια αξιοπρεπή εργασία. Του ευχόμαστε καλές δουλειές!

(www.patrisnews.com)

Τι σχέση μπορεί να έχουν τα μανιτάρια με τον καφέ; Στο μυαλό μίας ομάδας Ελλήνων επιστημόνων, μπορούν να συνδεθούν με τον καλύτερο τρόπο.

Η συγκεκριμένη ομάδα έχει δημιουργήσει μία αστική μικροφάρμα στο Εσσεξ της Αγγλίας, όπου καλλιεργούν μανιτάρια χρησιμοποιώντας τον καφέ που προμηθεύονται από καφετέριες της περιοχής.

«Συνεργαζόμενοι με μια βρετανική start up έχουμε ιδρύσει την Urban Farmers, η οποία προς το παρόν εδρεύει στην Αγγλία κι εδώ και τρεις μήνες παράγουμε με αυτόν τον τρόπο 100 κιλά μανιτάρια τον μήνα. Στόχος μας είναι να μαζεύουμε τον καφέ από τις γειτονικές καφετέριες της περιοχής και τα μανιτάρια που παράγονται να προωθούνται στη συγκεκριμένη τοπική αγορά. Στην ουσία, αυτό που γίνεται είναι η προμήθεια του καφέ, η παραγωγή των μανιταριών και κατόπιν η κατανάλωσή τους να πραγματοποιούνται μέσα σε μια ακτίνα 2 χιλιομέτρων», δήλωσε στο ΑΠΕ ένας εκ των ιδρυτών της Recyworks, ο Παναγιώτης Δρακούλης.

Στους άμεσους στόχους της τετραμελούς ομάδας είναι να επεκτείνουν το εγχείρημα και σε ελληνικές πόλεις. «Αυτό που θέλουμε να κάνουμε και που οραματιζόμαστε είναι να αξιοποιήσουμε κτίρια μέσα στις γειτονιές μας, στις πόλεις μας αναπτύσσοντας την αστική γεωργία και με αυτόν τον εναλλακτικό τρόπο να μεγαλώσουμε τρόφιμα, και συγκεκριμένα ένα είδος μανιταριού», δήλωσε η επιστημονική υπεύθυνη της Recyworks, Μαριάννα Ράλλη.

 Σκοπός της start up, όπως αναφέρει η ίδια, είναι η χρήση κάποιων πρώτων υλών, που μπορεί για κάποιους να είναι σκουπίδια, προκειμένου να φτιάξουν κάτι με προστιθέμενη αξία, πχ φαγητό. «Οι καφετέριες παίρνουν αλεσμένους του κόκκους του καφέ και φτιάχνουν τον εσπρέσο ή το καπουτσίνο μας. Από τα θρεπτικά συστατικά που έχει μέσα αυτός ο καφές, οι κόκκοι δηλαδή, αξιοποιούμε μόνο το 1% για το ρόφημά μας. Τα υπόλοιπα θρεπτικά συστατικά καταλήγουν δυστυχώς στα σκουπίδια. Εμείς λοιπόν ερχόμαστε και ανακυκλώνουμε αυτόν τον καφέ χρησιμοποιώντας τον ως υπόστρωμα για να καλλιεργήσουμε μανιτάρια, καθώς είναι μια απλή μορφή ζωής και μεγαλώνουν σχετικά εύκολα. Οπότε δεν έχουν τις ανάγκες της καλλιέργειας που μπορεί να έχει ένα πιο περίπλοκο τρόφιμο, όπως για παράδειγμα κάποια λαχανικά του κήπου μας», εξήγησε.

«Το όνειρό μας είναι να ιδρύσουμε και στην Ελλάδα μικροφάρμες αστικής γεωργίας, δηλαδή να αξιοποιήσουμε από τη μια μεριά κτίρια που αυτήν την στιγμή είναι εγκαταλελειμμένα και δεν χρησιμοποιούνται, να δημιουργήσουμε εκεί θέσεις εργασίας για επιστήμονες, να δημιουργήσουμε μικρούς πυρήνες απασχόλησης και ταυτόχρονα να προσφέρουμε τρόφιμα τα οποία είναι νόστιμα, φρέσκα και που λύνουν το πρόβλημα αυτάρκειας τροφής», καταλήγει η κ. Ράλλη.

(www.patrisnews.com)

Με τρεις νέες κυκλοφορίες συνεχίζουν οι εκδόσεις Μικρή Άρκτος να εορτάζουν τα 20 χρόνια δραστηριότητας στο χώρο του βιβλίου. Πρόκειται για τα «Εις τον Θάνατον | Εις τον Ιερόν Λόχον» του Ανδρέα Κάλβου, «Φέρτε μου το κεφάλι της Μαρίας Κένσορα» του Πάνου Τσίρου και «Η γλώσσα της Φυγής» του Χρίστου Γ.παπαδόπουλου.

Στην νέα συλλεκτική έκδοση που αφορά στο έργου του Ανδρέα Κάλβου, περιέχονται δύο εμβληματικά ποιήματα του μεγάλου δημιουργού, το ποίημα «Εις θάνατον» και το ποίημα «Εις τον Ιερόν Λόχον». 

Παρουσιάζονται για πρώτη φορά ανεξάρτητα από το ποιητικό σώμα στο οποίο ανήκουν, αναδεικνύοντας με μεγάλη σαφήνεια τη σημασία τους όχι μόνο ως προς το έργο του Κάλβου αλλά και τα νεοελληνικά γράμματα γενικότερα.

Τα κείμενα συνοδεύονται από ένα επίμετρο κριτικό σχολιασμό τους από τον ίδιο τον ποιητή. Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι φιλοτεχνημένο με το έργο του Φρανσίσκο Γκόγια «Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα» ενώ η βιβλιοδεσία της έκδοσης, έγινε χειροποίητα με κηροκλωστή, με την παραδοσιακή ιαπωνική τεχνική.

Από την άλλη πλευρά, ο Πάνος Τσίρος δεν γνωρίζει για πρώτη φορά την εκδοτική χαρά. Το έργο του «Φέρτε μου το κεφάλι της Μαρίας Κένσορα» είχε βγει στα ράφια των βιβλιοπωλείων το 2008 από τη Μικρή Άρκτο. Ωστόσο, οι ενθαρρυντικές κριτικές που εισέπραξαν δεν τον έσπρωξαν προς μια πιο εντατική παραγωγή. 

Ο Τσίρος παρέμεινε ολιγόγραφος και παρουσίασε μια μόλις συλλογή νέων διηγημάτων πέντε χρόνια αργότερα, το «Δεν είναι έτσι;» από τις ίδιες εκδόσεις. 

Οκτώ χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία, του το πρώτο του έργο, επιστρέφει σε έναν ανανεωμένο τόμο. Ικανοποιώντας έτσι την ανάγκη του κοινού να βρει πάλι τα κείμενα του συγγραφέα που είχαν εξαντληθεί όλο αυτό το διάστημα. 

Το βιβλίο αποτελείται από οκτώ σύντομα διηγήματα με σκοτεινούς ήρωες, μοναχικούς που έχουν όμως και κάποια φανταστικά στοιχεία. Κάθε ιστορία μιλά για το θάνατο, τον έρωτα, την καταπίεση, τη μοναξιά, την τρυφερότητα, στοιχεία που παραμένουν μέχρι σήμερα ενδιαφέροντα. 

Και που σίγουρα ο δημιουργός τους δεν θα άλλαζε αν μπορούσε τώρα παρά τις φαινομενικές ατέλειές τους.

«Κάθε φορά που δημοσιεύεται ένα διήγημά μου ή εκδίδεται ένα βιβλίο μου, ανακαλύπτω λάθη, αστοχίες, σημεία που θα άλλαζα εκ των υστέρων. Γι’ αυτό το λόγο είναι που τελικά αποφεύγω να διαβάζω τα κείμενά μου αφού έχουν δημοσιευθεί», παραδέχεται ο Τσίρος μιλώντας στα «Νέα». 

Ωστόσο, σιγά σιγά γίνεται βάζει τα πράγματα στη θέση τους, υιοθετώντας μια πιο ήπια στάση. «Από την άλλη πλευρά πάλι σκέφτομαι ότι τα διηγήματά μου είναι αποτύπωση της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής που γράφτηκαν, της συγκεκριμένης περιόδου. Δεν αντιλαμβάνομαι την πορεία γραφής ως κάτι γραμμικό, μια γραμμή που τείνει προς τη βελτίωση. 

Επομένως δεν θα άλλαζα σχεδόν τίποτα στα παλιά μου κείμενα. Άλλωστε, αν ο τωρινός εαυτός μου αποφάσιζε να “διορθώσει” τον προηγούμενο, δεν θα νομιμοποιούνταν και ο μελλοντικός να διορθώσει τον τωρινό;», τονίζει ο ίδιος.

Η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα και το Κάιρο είναι οι τρεις πόλεις σταθμοί στη ζωή του Χρίστου Γ. Παπαδόπουλου. Η πρώτη, η πόλη που γεννήθηκε κι έζησε δουλεύοντας από κλητήρας ως διαχειριστής αποθήκης χημικών και «η πόλις» που τον ακολουθεί. 

Η δεύτερη, η πόλη που διορίστηκε ως δάσκαλος κι έζησε δέκα χρόνια. Και η τελευταία, η πόλη όπου ζει εδώ και μια δεκαετία σχεδόν και θεωρεί καρμικό του προορισμό, εργαζόμενος ως διευθυντής του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου. 

Αυτές τις πόλεις βάζει λοιπόν και στο κάδρο του στο νέο του βιβλίο ««Η γλώσσα της Φυγής» μέσω των ποιημάτων του. Η πρώτη του αυτή ποιητική συλλογή, γράφτηκε στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στις δύο φυγές του. 

Ξεκίνησε να γράφεται το 1997 όταν έφυγε από τη Θεσσαλονίκη για Αθήνα και ολοκληρώθηκε δέκα χρόνια αργότερα, λίγο πριν φύγει για το Κάιρο. 

Παρ’ όλα αυτά, τα 38 ποιήματα που περιέχονται στις σελίδες του βιβλίου, έμειναν φυλαγμένα για χρόνια στο συρτάρι του. Κι ας τιμήθηκαν με το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης «Κούρος Ευρωπού» το 2007, με πρόεδρο της επιτροπής βράβευσης την πανεπιστημιακό και ποιήτρια Ζωή Σαμαρά και εισηγητή τον πανεπιστημιακό Δημήτρη Κόκορη. 

Τώρα λοιπόν, που συστήνονται στο κοινό, κουβαλάνε μαζί τους τόπους, ανθρώπους, σχέσεις και μια νοσταλγία για ό,τι έφυγε. 

Πάντα με επίκεντρο τις τρεις αυτές πόλεις. Ποια στοιχεία τους άραγε έβαλε μέσα σε κάθε ποίημά του; 

«Για να απαντήσω με κάθε ειλικρίνεια, νομίζω θα έπρεπε να ξαπλώσω ήσυχα στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή, μήπως και καταφέρω να μάθω κι εγώ, στο τέλος των συνεδριών, την αλήθεια στα 52 μου», παραδέχεται ο ποιητής μιλώντας στα «Νέα». 

Παρ’ όλα αυτά, κάνει μια προσπάθεια και στοιχειοθετεί όλες εκείνες τις λεπτομέρειες της κάθε περιοχής που εμπότισαν το λόγο του. 

«Θεσσαλονίκη, ο τόπος που γεννήθηκα. Οι φτωχογειτονιές της Τούμπας, το πατρικό μου, οι πρώτοι φίλοι, οι έρωτες. Το κολατσό που πήγαινα στα γιαπιά που δούλευε ο πατέρας μου, το τεφτέρι του μπακάλη, η υγρασία της παραλιακής βόλτας, οι δρόμοι που με τσάκιζαν, η θητεία στο 786 Τάγμα Μεταφορών και στην 33η Μονάδα Επιστράτευσης, το δημιουργικό άγχος, οι κρίσεις πανικού, το κεντρικό του Στρατηγάκη και η Μοσχολιός Χημικά Α.Ε όπου δούλευα, ο Χριστιανόπουλος, ο Ιωάννου, ο Αναγνωστάκης, ο Νίκος Παπάζογλου, τα Φεστιβάλ Τραγουδιού και Κινηματογάφου, στην κόγχη της πόλης μου», αναφέρει για την μεγάλη συμπρωτεύουσα.

Προχωρώντας στην πρωτεύουσα, βρίσκει διαφορετικές επιρροές. «Αθήνα στα 33, καθυστερημένη ανάγνωση της Δημουλά και του Λειβαδίτη. 

Η εγχώρια ξενιτιά, η δουλειά ως δάσκαλος, το σπίτι με δάνειο, οι καινούριοι φίλοι, οι φουσκωμένες πιστωτικές κάρτες, τα παραφουσκωμένα Εγώ, το σύστημα της δισκογραφίας, αλλά και ο Σείριος του Χατζιδάκι, η Μικρή Άρκτος, μια δεκαετία με το βλέμμα του επαρχιώτη τουρίστα, η εμπέδωση της γλώσσας της φυγής», σημειώνει.

Το δημιουργικό ταξίδι του όμως ολοκληρώνεται στην Αίγυπτο. «Κάιρο στα 43, ο καρμικός μου προορισμός, επιστροφή στο γενέθλιο τόπο της ψυχής μου, ο παντοντινός Καβάφης, ο Τσίρκας, το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο, η Αλεξάνδρεια που έχασα, η Ούμ Ελ Ντούνια (Μητέρα του κόσμου όπως αποκαλείται η πόλη) που με κέρδισε κι αντικατέστησε στο οιδιπόδειό μου την φυσική μου μητέρα. Τα ταξίδια της Αιγύπτου, η όαση της Σίβας, ο αυτοεπιβεβαιούμενος χρησμός, η διδασκαλία των Ελληνικών ως ξένης γλώσσας, τα αραβικά, το διευθυντιλίκι στο Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου, η έρημος μέσα μου».

(www.tanea.gr)

Το 323 π.Χ., ο Μέγας Αλέξανδρος επέστρεψε στη Βαβυλώνα, το κέντρο της νέας αυτοκρατορίας του. Είχε υποσχεθεί να επισκεφτεί τη γιορτή ενός γνωστού, στις 29 Μαΐου. Το πρωί εκείνης της ημέρας, παραπονέθηκε ότι δεν ένιωθε καλά. Ωστόσο, πήγε στη γιορτή παρά την αδιαθεσία και ως γνήσιος Μακεδόνας στρατιώτης ήπιε πολύ αλκοόλ. Την επόμενη μέρα, είχε ανεβάσει υψηλό πυρετό.

Η υγεία του δεν επανήλθε ποτέ και πέθανε 11 μέρες μετά, στις 11 Ιουνίου του 323 π.Χ. Οι μελετητές δεν μπορούν να συμφωνήσουν, αν ήταν αποτέλεσμα κάποιας ασθένειας, ή αν ο Αλέξανδρος δηλητηριάστηκε. Αν δηλητηριάστηκε, δε γνωρίζουν από ποιον και με ποια ουσία. Κι αν ήταν απλώς μία ασθένεια, δεν ξέρουν ποια ήταν αυτή.

Η ασθένεια

Οι υποστηρικτές του σεναρίου του «φυσικού θανάτου», υποστήριζαν ότι ο Αλέξανδρος πέθανε από ελονοσία ή τυφοειδή πυρετό. Μία καινούρια θεωρία λέει, ότι πέθανε από τον ιό του Δυτικού Νείλου. Πολύ γρήγορα απορρίφθηκε, γιατί ο ιός του Δυτικού Νείλου εμφανίστηκε πρόσφατα και θα ήταν αδύνατο να είχε σκοτώσει έναν άνθρωπο 2.347 χρόνια πριν. Ο τυφοειδής πυρετός παρουσιάζει επίσης ανακρίβειες.

Συνήθως εμφανιζόταν σε επιδημίες και εκείνη την περίοδο, πέρα απ’ τον Αλέξανδρο, δεν υπήρξανμαζικοί θάνατοι με τα ίδια συμπτώματα. Θα ήταν πολύ πιθανό ο Αλέξανδρος να έπασχε από ελονοσία, αφού εκστράτευε σε περιοχές που η ασθένεια ήταν πολύ συχνή. Όμως τα συμπτώματα που παρουσίασε, δε συμφωνούσαν απόλυτα με τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Το δηλητήριο
Αυτό είναι πιθανότατα το φυτό που σκότωσε τον Μέγα Αλέξανδρο! Το είδος Veratrum album, χρησιμοποιείτο από τους αρχαίους Έλληνες ως βότανο κατά του εμετού και μπορεί να επιφέρει βραδύ θάνατο. (πηγή:Εκπαιδευτική Ιστοσελίδα wi-fi botany ) Οι μελετητές θεωρούν πιθανότερη την εκδοχή του δηλητηρίου. Μέχρι πρόσφατα, πίστευαν ότι δηλητηριάστηκε με αρσενικό. Όμως, αν ίσχυε κάτι τέτοιο, ο Αλέξανδρος θα είχε πεθάνει πολύ πιο γρήγορα. Ο Μακεδόνας Βασιλιάς ταλαιπωρήθηκε για 11 μέρες, που σημαίνει ότι η ουσία που κατανάλωσε είχε πιο αργή δράση απ’ ότι το αρσενικό. Η νεότερη θεωρία που έχει κυκλοφορήσει, είναι αυτή του Δρ. Λίο Σκεπ, απ’ το Πανεπιστήμιο Οτάγκο της Νέας Ζηλανδίας.
Σύμφωνα με τον Σκεπ, η ουσία που προκάλεσε τον αργό και βασανιστικό θάνατο του Αλέξανδρου, είναι το δηλητηριώδες φυτό «λευκός ελλέβορος». Το φυτό ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες, γιατί το χρησιμοποιούσαν για να σταματούν τον εμετό. Σε μεγαλύτερες δόσεις, όμως, μπορούσε να οδηγήσει σε θάνατο. Τα συμπτώματα που παρουσίασε ο Αλέξανδρος, ταιριάζουν απόλυτα με αυτά που προκύπτουν από δηλητηρίαση με ελλέβορο, δηλαδή γαστρικός πόνος, ναυτία, βραδυκαρδία, υπόταση και μυϊκή αδυναμία. Τις τελευταίες μέρες πριν τον θάνατό του, ο μεγάλος στρατηλάτης δεν μπορούσε να κουνηθεί, ούτε να μιλήσει. Βέβαια, το σενάριο της δηλητηρίασης οδηγεί στο καίριο ερώτημα. Ποιος τον δηλητηρίασε;

Ποιος σκότωσε τον Μέγα Αλέξανδρο;

Η πιο δημοφιλής θεωρία συνωμοσίας, παρουσιάζει τον Αντίπατρο ως τον εγκέφαλο, πίσω απ’ τη δολοφονία.

Ο Αντίπατρος

Ο Αντίπατρος ήταν στρατηγός του Φιλίππου Β’, του πατέρα του Αλεξάνδρου. Αργότερα, έγινε ένας απ’ τους μεγαλύτερους υποστηρικτές και του Αλεξάνδρου. Όσο ο Αλέξανδρος έλειπε στη μακροχρόνια εκστρατεία του, ο Αντίπατρος είχε αναλάβει την Αντιβασιλεία στη Μακεδονία. Το 324 π.Χ., η σχέση των δύο αντρών είχε αρχίσει να καταρρέει. Ο Αλέξανδρος προσπάθησε να αντικαταστήσει τον Αντίπατρο, ίσως μετά από ώθηση της μητέρας του, Ολυμπιάδας, που πίστευε ότι ο Αντίπατρος σκόπευε να τον προδώσει. Ο Αντίπατρος έστειλε τον γιο του, Κάσσανδρο, στη Βαβυλώνα, για να μεταπείσει τον Αλέξανδρο. Αλλά ο Αλέξανδρος πέθανε, πριν προλάβει να του αλλάξει γνώμη ο Κάσσανδρος. Συγχρόνως όμως, λόγω του ξαφνικού θανάτου, δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί η διαταγή του Αλέξανδρου, για αντικατάσταση του Αντίπατρου. στοιχείο ήταν, ότι ο αδερφός του Κάσσανδρου, ο Ιόλαος, ήταν ο οινοχόος του Αλέξανδρου και θα είχε πάμπολλες ευκαιρίες να δηλητηριάσει το ποτό του. Μετά τον Αντίπατρο, στη λίστα των πιθανών δολοφόνων είναι οι γυναίκες του Αλεξάνδρου.

Οι γυναίκες του

Καμία δεν φαίνεται να είχε κάποιο πολιτικό κίνητρο. Η Βαρσίνη ήταν η ερωμένη του, με την οποία απέκτησε κι έναν γιο, τον Ηρακλή. Όμως, ποτέ δεν την παντρεύτηκε. Αντιθέτως, παντρεύτηκε μια νεαρή καλλονή απ’ την εξωτική Βάκτρια, τη Ρωξάνη. Και μετά τη Ρωξάνη, παντρεύτηκε τη Στάτειρα, την κόρη του Βασιλιά Δαρείου. Μπορεί η Βαρσίνη να ζήλευε τη Ρωξάνη και η Ρωξάνη τη Στάτειρα; Μπορεί να αποφάσισε η καθεμία ξεχωριστά να σκοτώσει τον άντρα που την πλήγωσε; Τα σενάρια είναι όσα και οι εχθροί του Αλεξάνδρου, δηλαδή αμέτρητα. Ο χαμός του μπορεί να ωφέλησε πολλούς, αλλά ακόμη περισσότεροι ζημιώθηκαν. Δεν πρόλαβε να ορίσει διάδοχο και επικράτησε χάος, που χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλαγιάσει. Το μόνο βέβαιο, είναι ότι δεν θα σταματήσουν ποτέ τα σενάρια για τον θάνατο του μεγαλύτερου στρατηλάτη, που υπήρξε ποτέ.

(www.enallaxnews.gr)

“Θα συνεχίσω τις ανασκαφές με την πιο μεγάλη θέρμη στο Ναό της Αθηνάς και θα συνεχίσω να πριονίζω τα ανάγλυφα. Είναι μία εργασία που απαιτεί χρόνο … Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατόν να έχουμε το σύνολο της Πανδρόσου εγώ δεν απελπίζομαι για μία από τις Καρυάτιδες». Αυτό γράφει στις 5 Ιανουαρίου του 1802 ο Ιταλός ζωγράφος Τζοβάνι Μπατίτσα Λουζιέρι, στον εργοδότη του Λόρδο Έλγιν.

Είναι ένα απόσπασμα της επιστολής που διαβάστηκε στο αμφιθέατρο του Μουσείου Ακρόπολης στο διήμερο διεθνές επιστημονικό συνέδριο «Τα γλυπτά του Παρθενώνος: 200 χρόνια από την ιδιοποίησή τους από το Βρετανικό Μουσείο».

Ο Τζοβάνι Μπατίτσα Λουζιέρι συνέβαλε και με το παραπάνω στη βίαιη απόσπαση των Γλυπτών του Παρθενώνα -και όχι μόνο-, ήταν μέρος όσων ανέφερε στην ανακοίνωσή της η Τατιάνα Πούλου, αρχαιολόγος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών, που ερεύνησε το αδημοσίευτο σήμερα Αρχείο Έλγιν. Ο Τζοβάνι Μπατίστα Λουζιέρι είχε προσληφθεί από τον Έλγιν μαζί με άλλους καλλιτέχνες από την Ιταλία για να κάνουν εκμαγεία και να προετοιμάσουν λεπτομερή αρχιτεκτονικά σχέδια.

Σε άλλη επιστολή στις 20 Σεπτεμβρίου 1801 γράφει: «Ελπίζω να μην μου δημιουργήσουν καμία δυσκολία για να συνεχίσω την ανασκαφή στο Ναό της Αθηνάς και να μπορέσω να πάρω στην κατοχή μου όλα τα τμήματα γλυπτών που θα βρω. Ο κύριος Χάντ έγραψε στην Εξοχότητά σας για λογαριασμό μου να προσκομίσετε στην Αθήνα μία δωδεκάδα πριόνια για μάρμαρο, διαφόρων μεγεθών το συντομότερο δυνατό. Μου χρειάζονται τρία ή τέσσερα, 20 πόδια μακριά ώστε να κόψω ένα μεγάλο ανάγλυφο, το οποίο δεν μπορεί να μετακινηθεί, χωρίς να μειώσουμε το βάρος του», ενώ στις 4 Οκτωβρίου 1802 αναφέρει ότι πήρε την άδεια του Δισδάρη για να κατεβάσει ένα δωρικό κιονόκρανο.

«Κάνω ό, τι μπορώ για να αυξήσω τη συλλογή σας, Μιλόρδε. Πήρα την άδεια του Δισδάρη να κατεβάσω ένα δωρικό κιονόκρανο από τον Παρθενώνα, αλλά πρέπει να το πριονίσω στα δύο, αν το άλλο είναι αρκετά μεγάλο, αυτό είναι τεράστιο. Οι πόρτες του κάστρου δεν είναι τόσο μεγάλες για να μπορέσει να περάσει».

«Οι αναστηλώσεις των μνημείων από την Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ) αποτέλεσαν ιδανική χρονική συγκυρία για την επιστροφή και επαναφορά στα μνημεία των αυθεντικών μελών. Ήταν μια ευκαιρία η οποία δυστυχώς παρέμεινε ανεκμετάλλευτη», ανέφερε η κ. Ιωαννίδου, συμπληρώνοντας ότι παρά τις κατά εποχές προσπάθειες της ελληνικής πλευράς, το αίτημα επιστροφής των αρχιτεκτονικών μελών των μνημείων δεν είχε θετική ανταπόκριση. «Ίσως επειδή συνδεόταν από βρετανικής πλευράς με τη διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα: Ενδεχομένως η υποχώρηση στα αρχιτεκτονικά μέλη θα οδηγούσε σε ανάλογη υποχώρηση στα γλυπτά, είπε η Μαρία Ιωαννίδου, πολιτικός μηχανικός  και επίτιμη διευθύντρια της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως (ΥΣΜΑ), προσθέτοντας μια πληροφορία που δεν είναι γνωστή, ότι τα αρχιτεκτονικά μέλη των μνημείων της Ακρόπολης (Παρθενώνα, Ερέχθειο, Αθηνά Νίκη), που επίσης λεηλατήθηκαν από τον Έλγιν την περίοδο 1801- 1804 και σήμερα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.

Οι περιπέτειες των γλυπτών, δεν τελείωσαν με τη βίαιη απόσπασή τους. Το ναυάγιο του «Μέντωρ» το 1802 στα Κύθηρα, είπε ο Δ. Κουρκουμέλης, αρχαιολόγος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, του πλοίου του Έλγιν με φορτίο ένα μέρος από τα αριστουργήματα του Ιερού Βράχου είναι θέμα έρευνας. Τα μάρμαρα ανελκύστηκαν ως το 1804, ωστόσο φήμες για εμφάνισή τους στην περιοχή του ναυαγίου προκάλεσαν την εκπόνηση ποικίλων ερευνών, όπως εκείνες του 1875, του 1980 και του 2009. Μεταξύ 2011 και 2015 διενεργήθηκε από την ΕΕΑ (υπό τον κ. Κουρκουμέλη) υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα και ανασκαφή στο ναυάγιο, με αποτελέσματα που αν και δεν σχετίζονται με τα αρχαία γλυπτά δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητα: Μεταξύ άλλων, βρέθηκαν όργανα ναυσιπλοΐας και εξαρτήματα του πλοίου, οβίδες, πιστόλια, μολύβδινα βόλια, διακοσμητικά και αντικείμενα διαβίωσης επί του πλοίου, προσωπικά αντικείμενα των επιβατών, νομίσματα οθωμανικά και ορισμένα δυτικοευρωπαϊκά. Επίσης, 11 σχιστολιθικές πλάκες με απολιθώματα (στο πλαίσιο της συλλεκτικής μανίας της εποχής), αρχαία νομίσματα, ένα μαρμάρινο μικρό αγγείο ίσως αιγυπτιακό, ένας μαρμάρινος διακοσμητικός οφθαλμός, ένα θραύσμα ανάγλυφου σκύθου, 4 ενσφράγιστες λαβές ροδιακών οξυπύθμενων εμπορικών αμφορέων (η μία με το όνομα του Παυσανία, που πιθανόν σχετίζεται με τον ομώνυμο άρχοντα της Ρόδου τον 2ο αι. π. Χ.), καθώς και δύο θραύσματα από αιγυπτιακά αγάλματα, μάλλον από την Αλεξάνδρεια, που πιθανόν μεταφέρονταν ως έρμα στο πλοίο -κατά την πρακτική της εποχής. Πρόκειται για το θραύσμα ενός φαραωνικού αγάλματος της 18ης δυναστείας κι ένα μικρότερο μιας ανάγλυφης στήλης, πιθανόν αφιερωμένης στο θεό Ρα, που ανήκει στην πτολεμαϊκή περίοδο.

Ο καθηγητής Μανώλης Κορρές, ανέφερε ότι «σήμερα το νέο Μουσείο Ακρόπολης παρέχει τις μεγαλύτερες εγγυήσεις και πως όλη αυτή η προσπάθεια που άρχισε από τον λόρδο Μπάιρον και συνεχίζεται ως σήμερα είναι δικαιότατη και σίγουρα κάποια στιγμή θα φέρει το ποθούμενο αποτέλεσμα».

(www.thetoc.gr)