Blog

Από τις 4 έως τις 18 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθούν φέτος οι εξετάσεις των Ελλήνων του εξωτερικού και για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, οι εξετάσεις της ειδικής κατηγορίας «Ελλήνων του εξωτερικού και τέκνων Ελλήνων υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό», θα αρχίσουν τη Δευτέρα, 4 Σεπτεμβρίου και θα ολοκληρωθούν στις 9 Σεπτεμβρίου, για τα μαθήματα γενικής Παιδείας και ομάδων προσανατολισμού.

Οι εξετάσεις των ειδικών μαθημάτων θα διεξαχθούν στο διάστημα 11-18 Σεπτεμβρίου.

Όσον αφορά την Υγειονομική Εξέταση και την Πρακτική Δοκιμασία των υποψηφίων για επιλογή στα Τμήματα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ), οι ημερομηνίες αναμένεται να γίνουν γνωστές στο επόμενο χρονικό διάστημα.

(www.sigmalive.com)

«ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ», Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

(www.newsbomb.gr)

«Μία μικρή Ελλάδα προσπαθούμε να έχουμε εδώ εμείς οι Ελληνες της Αιγύπτου», αρχίζει να λέει ο κ. Χρήστος Καβαλής, γέννημα-θρέμμα Αιγυπτιώτης και πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας Καΐρου. Με σπουδές ηλεκτρονικού μηχανικού εργάζεται ως διευθύνων σύμβουλος σε επιχείρηση παραγωγής χαρτιού και ανήκει στην τρίτη γενιά Ελλήνων. Με τη συρρίκνωση στην οποία έχει οδηγηθεί σήμερα το ελληνικό στοιχείο στην Αίγυπτο, οι προσπάθειες να παραμείνει ζωντανό το «κύτταρο», αποκτούν ιδιαίτερη σημασία: «Περίπου 5.000 έχουμε απομείνει σήμερα, διάσπαρτοι στη χώρα. Πλέον, δεν είμαστε αμιγής ελληνική κοινότητα, η μεικτή γλώσσα –ελληνική και αραβική– έχει επικρατήσει. Οι προσλαμβάνουσες των παιδιών είναι κυρίως στα αραβικά και παρόλο που λαμβάνουν απολυτήριο ισότιμο μ’ εκείνο της Ελλάδας ή συμμετέχουν σε δράσεις των ελληνικών σωματείων, η γενικότερη παιδεία τους παρουσιάζει κενά. Η ανάγκη για εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου, οι οποίες θα τα κάνουν να αισθανθούν ότι βρίσκονται στην Ελλάδα, είναι επιτακτική», καταλήγει.

Ανταποκρινόμενοι σε αυτό ακριβώς το κάλεσμα, η Ομάδα Τέχνης «Πάροδος», εδώ και περίπου 23 χρόνια, δημιουργεί σε ετήσια βάση δράσεις με τους μαθητές των δύο ελληνικών εκπαιδευτηρίων στην Αίγυπτο: στην Αλεξάνδρεια, το δημοτικό στην Τοσιτσαία Σχολή και το Αβερώφειο Γυμνάσιο, στο Κάιρο, το δημοτικό στην Αχιλλοπούλειο Σχολή και το γυμνάσιο, λύκειο στην Αμπέτειο.

Η παρότρυνση έρχεται από τον Αιγυπτιώτη, Ηλία Πίτσικα, υπεύθυνο της Ομάδας: «Προτεραιότητά μου, να δημιουργούμε διαδραστικά προγράμματα για τους Ελληνες μαθητές της Αιγύπτου, ενώ είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι οι νεότερες γενιές συνεργατών, χωρίς να έχουν κάποια σχέση με τη χώρα και με νωπές ακόμη τις μνήμες από το ευρωπαϊκό τοπίο όπου οι περισσότεροι βρέθηκαν στο πλαίσιο των σπουδών τους, έρχονται με μεγάλη χαρά».

Ποιο ήταν όμως το περιεχόμενο των δράσεων στην Αχιλλοπούλειο Σχολή; Σύμφωνα με τον κ. Πίτσικα, «στόχος μας ήταν να οδηγήσουμε τα παιδιά σε μία καλλιτεχνική έκφραση, η οποία εκτέθηκε την τελευταία μέρα στους γονείς. Τα μικρότερα ασχολήθηκαν με το θεατρικό παιχνίδι, ενώ από τα μεγαλύτερα, ορισμένα δημιούργησαν μία χορογραφία και κάποια άλλα γύρισαν μία μικρού μήκους ταινία. Ολα τραγούδησαν ελληνικά τραγούδια. Στις δράσεις μας εντάχθηκαν με ένα δυναμικό εργαστήρι και οι μαθητές του γυμνασίου της Αμπετείου Σχολής. Σε ρόλο εμψύχωσης από την Ομάδα ήταν οι: Γιάννης Σφυρής, Ελένη Καλογιάννη, Σοφία Δράκου, Λεωνίδας Τσαγανός, Δημήτρης Καρατζάς και Νιόβη Ρέλλα», θα πει ο υπεύθυνός της.

Τις δικές της εντυπώσεις από την ολιγοήμερη παραμονή της στο Κάιρο και τη συμμετοχή της στις καλλιτεχνικές δράσεις, καταγράφει η 23χρονη χημικός, Ελένη Καλογιάννη: «Από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς σε αυτό το γεμάτο αντιθέσεις, άναρχο αλλά ταυτόχρονα κινηματογραφικό σκηνικό, γοητεύεσαι. Στο σχολείο, το συναίσθημα φοβερό! Μόλις ανοίγει η πόρτα, ένα κύμα παιδιών έρχεται τρέχοντας να σε υποδεχθεί, σε αγκαλιάζει. Αλλά και όταν τελειώσαμε, έρχονταν τα παιδιά για να μας αφήσουν γράμματα: “Σας αγαπάμε!”, “Νιώσαμε πολύ όμορφα με όσα κάναμε!”, “Ελπίζουμε να σας έχουμε σύντομα πάλι κοντά μας”, έγραφαν. Είναι συγκινητικό το πόσο έντονα βίωσαν όλη αυτή την εμπειρία. Και πόση αγάπη μας έδειξαν!».

Πώς καταγράφει το μέλλον των παιδιών της ελληνικής κοινότητας ο κ.Καβαλής; «Ο σχεδιασμός της κοινοτικής πολιτικής προσβλέπει στο να σταδιοδρομήσουν τα παιδιά αυτά στην Αίγυπτο, διαφορετικά οι κοινότητες θα διαλύονταν. Αλλωστε, οι προοπτικές της αιγυπτιακής οικονομίας είναι αρκετά καλές με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης σε όλους τους τομείς: στα καταναλωτικά προϊόντα, στην ενέργεια, ενώ διαθέτει υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο. Στα συν, η εξαιρετική γεωγραφική της θέση και οι καλές διμερείς και πολυμερείς σχέσεις της με όλη την Αφρική».

Θέσεις εργασίας

Υστερα από μία τόσο ελκυστική παρουσίαση των επαγγελματικών δυνατοτήτων στην Αίγυπτο, μήπως θα αποτελούσε λύση και για τους νέους στην Ελλάδα; «Κακώς δεν γίνεται καμία κίνηση να έρθουν νέοι Ελληνες προς εμάς. Από την άλλη, πώς θα μπορούσαμε εμείς, που δεν είμαστε παρά ένας σχετικά μικρός, φιλανθρωπικός οργανισμός να πούμε “ελάτε”; Υπάρχουν κάποιες θέσεις στα νοσοκομεία ή στο γηροκομείο μας, χρειαζόμαστε ψάλτες, μουσικούς… επαγγέλματα που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την κοινότητα. Αν πάλι κάποιος κατέχει ξένες γλώσσες, υπάρχουν ευκαιρίες για εργασία στη βιομηχανία. Βέβαια δεν είμαστε Ντουμπάι – οι μισθοί είναι χαμηλότεροι, όμως και η ζωή είναι πολύ φθηνότερη εδώ. Βασικά πλεονεκτήματα αποτελούν ακόμη τόσο η κοντινή απόσταση – δύο ώρες Κάιρο-Αθήνα– όπως και η καλή αντιμετώπιση των Ελλήνων. Σκεφτείτε πως στους ελέγχους ασφαλείας, όταν σου ζητήσουν εθνικότητα και πεις “greek”, περνάς αμέσως!».

(www.kathimerini.gr)

Ο μεγαλύτερος από τους «γίγαντες» του πετρελαίου, η ExxonMobil, έχει βάλει κάτω από το «μικροσκόπιό του» το πετρελαϊκό δυναμικό της Ελλάδας ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο για τις έρευνες στους υδρογονάνθρακες της χώρας, γεγονός που υπό προϋποθέσεις μπορεί να δημιουργήσει ένα ντόμινο θετικών εξελίξεων για την ελληνική οικονομία, την ενίσχυση της θέσης της χώρας στον ενεργειακό χάρτη και τις γεωπολιτικές ισορροπίες. 

Το ενδιαφέρον της ExxonMobil για τους υδρογονάνθρακες στον ελληνικό χώρο αποτυπώθηκε στη συνάντηση που είχαν την Παρασκευή οι εκπρόσωποι των ExxonMobil, Total και Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη και με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη. Η κίνηση αυτή αποτελεί συνέχεια της δραστηριότητας που αναπτύσσουν οι ξένες εταιρείες στη δυτική Ελλάδα και το Κρητικό Πέλαγος ενώ η κινητικότητα που παρατηρείται στον ελληνικό χώρο από ξένους επενδυτές για συνεργασία με ελληνικές επιχειρήσεις στον τομέα αυτό σηματοδοτήθηκε και από την συμφωνία Total-Edison-ΕΛΠΕ για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή 2, δυτικά της Κέρκυρας αλλά και από την συνεργασία για την περιοχή 10 στον Κυπαρισσιακό κόλπο, καθώς και για τις χερσαίες περιοχές Άρτας – Πρέβεζας και ΒΔ Πελοποννήσου.

Το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες ήταν θέμα χρόνο να εκδηλωθεί καθώς στο Ιόνιο αλλά και σε άλλες περιοχές έχουν δημιουργηθεί συνθήκες γένεσης και εγκλωβισμού κοιτασμάτων πετρελαίου. Ειδικά όσον αφορά στον Πατραϊκό Κόλπο εάν ανακαλυφθεί πετρέλαιο, εκτιμάται ότι το κοίτασμα θα έχει απολήψιμα αποθέματα 100 εκατ. βαρελιών.

Εξίσου ευοίωνες είναι οι προοπτικές σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές έρευνες και για την περιοχή του Θερμαϊκού (κοίτασμα Επανομής), του Πρίνου όπου συνεχίζονται οι έρευνες για τα δορυφορικά κοιτάσματα, της λεκάνης των Γρεβενών και διάφορες περιοχές της Κρήτης.

Η σημασία του ενδιαφέροντος της ExxonMobil για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες

Με αφορμή την συνάντηση των εκπροσώπων των ExxonMobil-Total-ΕΛΠΕ με τους εκπροσώπους της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας την Παρασκευή, ο Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ (ΕΕΤΙ), Dr. Μάριος Πατσουλές, αναφέρει μιλώντας στο insider.gr: «Για να “σκύψει” η Exxon Mobil στη συγκεκριμένη περιοχή, είναι βέβαιο ότι το έψαξε ενδελεχώς προηγουμένως και είναι σίγουρο ότι θα προχωρήσει μέχρι και την εξόρυξη και της τελευταίας σταγόνας πετρελαίου της ευρύτερης περιοχής. Αυτή η εξέλιξη, σίγουρα θα εμφυσήσει μια δυνατή πνοή αισιοδοξίας προς πάσα κατεύθυνση, αφού το πετρέλαιο, αποτελεί το προϊόν με την μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία και ανοίγει πολλές, μα πάρα πολλές νέες θέσεις εργασίας.

Ένα άλλο μήνυμα που εκπέμπεται από την επιτυχή αυτή κίνηση, είναι το γεγονός ότι οι κολλημένες διαδικασίες, που τόσα χρόνια διατηρούσαν σε πλήρη αδράνεια το χώρο του “Petroleum Upstream” ή της Εξερεύνησης & Παραγωγής Υδρογονανθράκων, όπως θα το λέγαμε σε άπταιστα Ελληνικά (Ε & Π – Υ/Α), έχουν ξεκολλήσει, τόσο από τις επίμονες πρωτοβουλίες του επιστημονικού προσωπικού των Ελληνικών Πετρελαίων, όσο και από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας. Για εμάς τους παλαιότερους, που το προσπαθήσαμε με ‘νύχια και με δόντια’ και μας είχανε “μπλοκάρει”, μοιάζει με όνειρο.

Προσωπικά, πιστεύω ότι είναι το καλύτερο “timing”,  αφού συμπίπτει με το “decline” των κοιτασμάτων της Βόρειας Θάλασσας, τις ανεξάντλητες ορέξεις μιας ενεργοβόρας Ευρώπης, τις νέες τεχνολογίες εξερεύνησης και παραγωγής πετρελαίου & φυσικού αερίου ακόμη και σε “ultra deep waters”, και φυσικά της ανάπτυξης των κοιτασμάτων της Μεσογειακής λεκάνης, που για πρώτη φορά αναδείξαμε το δυναμικό της, μέσα από τις εργασίες του 1ου μας Συνεδρίου (ΠΣΕΕΠ – ΕΕΤΙ) το 2010. Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι και η Αμερική, στηριζόμενη στις νέες τεχνολογίες, έχει ήδη αρχίσει τις εξαγωγές πετρελαίου, προερχόμενου,  τόσο από τους σχιστολίθους, όσο και από τις υπεράκτιες -στα βαθειά νερά του Κόλπου του Μεξικού- εξορύξεις».

Αλλάζουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες

Οι επενδύσεις ξένων κολοσσών στους ελληνικούς υδρογονάνθρακες μπορούν να αποτελέσουν εξισορροπητικό παράγοντα για τις γεωπολιτικές εξελίξεις και τη θέση της Ελλάδας στον ενεργειακό χάρτη. Το αμερικανικό ενδιαφέρον για τον ελληνικό χώρο δεν αποτελεί μόνο θέμα ενεργειακής πολιτικής αλλά και θέμα εξωτερικής πολιτικής και ίσως έναν «άσσο» στο μανίκι της ελληνικής πλευράς για να καταφέρει να στείλει ένα μήνυμα προς πολλαπλούς αποδέκτες, θετικά ή μη θετικά διακείμενους στη χώρα.

Η Ελλάδα μπορεί να καταστεί ενεργειακός κόμβος στη Νοτιανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο και η χώρα να αναδειχθεί σε έναν σημαντικό παίχτη στην ενεργειακή σκακιέρα. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει προσπάθεια να «ξεμπλοκάρουν» και τα θέματα της οριοθέτησης της ελληνικής ΑΟΖ και να δρομολογηθούν εξελίξεις και για τη Λεκάνη του Ηροδότου, που κείται στο κρίσιμο τρίγωνο ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο, η οποία είναι το κλειδί στα θέματα ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου, γιατί εκεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις, βρίσκονται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

(www.insider.gr)

Όταν ολοκληρώθηκε το 270 π.Χ., ο Φάρος της Αλεξάνδρειας ήταν το δεύτερο ψηλότερο ανθρώπινο οικοδόμημα του κόσμου, πίσω μόνο από την περίβλεπτη Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας!

Ο γνωστότερος φάρος της αρχαιότητας και ένα από τα εφτά θαύματα του αρχαίου κόσμου ήταν ένα εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα που στεκόταν σε ύψος πάνω από 100 μετρά και ήταν ορατό από δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, δεσπόζοντας σε κείνη τη γωνιά της Μεσογείου.

Χτισμένος στο ανατολικό άκρο του νησιού Φάρος στην μπούκα του λιμανιού της Αλεξάνδρειας, ο φάρος ήταν έργο του περιβόητου έλληνα αρχιτέκτονα και μηχανικού Σώστρατου του Κνίδιου, τον οποίο έφερε ο Πτολεμαίος στο βασίλειό του για να του χαρίσει ένα έργο αντάξιο της αλεξανδρινής του φήμης.

Ο Σώστρατος έκανε αρκετά ακόμα και εξίσου αξιοθαύμαστα έργα, τόσο στην Αίγυπτο όσο και αλλού, αν και κανένα δεν θα ξεπερνούσε ποτέ το θαύμα της Αλεξάνδρειας. Πλάι στις διώρυγες που άνοιξε στον Νείλο (κοντά στην πόλη Μέμφιδα), τη μερική αποξήρανση της κοίτης του, τη στοά στους Δελφούς αλλά και τους κρεμαστούς κήπους που χάρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, ο Σώστρατος θα έκανε και κάτι ακόμα που θα τον απαθανάτιζε στην αιωνιότητα…

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Σώστρατος ο Κνίδιος γεννιέται περί τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. στην ελληνική Κνίδο της Μικράς Ασίας. Ήταν γιος του επίσης μεγάλου αρχιτέκτονα Δεξιφάνους, όπως μας παραδίδεται, ο οποίος είχε κατασκευάσει στην Αλεξάνδρεια το περίφημο στάδιο «Τέτρα». Κι εδώ εξαντλούνται οι βιογραφικές πηγές για τον περιβόητο αρχιτέκτονα της αρχαιότητας!

Τα έργα που αποδίδονται στον Σώστρατο (από τον Πλίνιο και τον Λουκιανό) ήταν καταρχάς οι Κρεμαστοί Κήποι της Κνίδου, ένα παλάτι με κήπο στην οροφή του χτισμένο κατά τους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας. Επίσης, έφτιαξε τη Στοά των Κνιδαίων στους Δελφούς (κάπου ανάμεσα στο 285-272 π.Χ,) η οποία χρησίμευε ως τόπος ανάπαυσης σε όσους ανέβαιναν ως το μαντείο για να πάρουν χρησμό. Ήταν ένα περίτεχνο οικοδόμημα με πολλές τοιχογραφίες στο εσωτερικό του.

Ως αρχιτέκτονας του Πτολεμαίου Β’ Φιλάδελφου, ο έλληνας μηχανικός τού χάρισε μια σειρά από στρατηγικής σημασίας κανάλια στον Νείλο, κοντά στη Μέμφιδα, στο πλαίσιο των πολεμικών προετοιμασιών του μονάρχη για την άλωση της πόλης.

Ξέρουμε ότι ο Σώστρατος κατέφτασε στην Αίγυπτο γύρω στα τέλη της βασιλείας του Πτολεμαίου Α’ Σωτήρ (283 ή 282 π.Χ.), στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ιδρυτή της δυναστείας των Πτολεμαίων και σατράπη της Αιγύπτου μετά τον διαμοιρασμό των εδαφών του μακεδόνα στρατηλάτη.

Ο Πτολεμαίος Α’ θέλησε ένα λαμπρό οικοδόμημα να δεσπόζει στην πόλη του Αλεξάνδρου, κι έτσι κάλεσε κοντά του έναν από τους πλέον αξιόλογους έλληνες αρχιτέκτονες της εποχής για να τον βοηθήσει στον εξωραϊσμό της λαμπρής πόλης.

Παρά το γεγονός ότι στον αρχαίο κόσμο ο Σώστρατος απέκτησε δόξα και φήμη ως αρχιτέκτονας του θεόρατου οικοδομήματος στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, κάτι που επιβεβαιώνει ο Πλίνιος και ο Λουκιανός, ο Στράβων γράφει πως ο Φάρος δεν ήταν έργο του Σώστρατου. Στη δική του αφήγηση ο Σώστρατος ήταν απλώς ο βασικός χρηματοδότης του, στενός φίλος καθώς ήταν του μονάρχη Πτολεμαίου. Και ήταν από τη διαμάχη τους αναφορικά με το σε ποιον θα αφιερωθεί το έργο που έμεινε θρυλικός ο Κνίδιος.

Ο Πλίνιος αναφέρει πως ο Σώστρατος ήταν ο δημιουργός και πως ο Πτολεμαίος του εκχώρησε μάλιστα το προνόμιο να χαράξει το όνομά του στο σύμβολο της Αλεξάνδρειας. Αν και η επικρατέστερη εκδοχή είναι κομματάκι διαφορετική…

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας

Το περιβόητο μνημείο του αρχαίου κόσμου άρχισε να χτίζεται περί το 283-282 π.Χ., επί Πτολεμαίου Α’, και ολοκληρώθηκε κατά τη βασιλεία του γιου του, Πτολεμαίου Β’, περί το 270 π.Χ. Το όνομά του ο κολοσσιαίος φανός το πήρε μάλιστα από τη νησίδα Φάρο στον κόλπο της Αλεξάνδρειας (και όχι το αντίστροφο), λειτουργώντας πια ως πρότυπο για το πώς πρέπει να χτίζονται οι φάροι.

Ο Πτολεμαίος παρήγγειλε έναν φανό στο ανατολικό άκρο του νησιού για τη διευκόλυνση των πλοίων, συνδέοντάς το με την ηπειρωτική χώρα μέσω ενός υπερυψωμένου μονοπατιού (ένα είδος γέφυρας) που είπαν «Επταστάδιο», αφού είχε μήκος επτά σταδίων. Καθώς η διαμόρφωση του λιμανιού ήταν εντελώς επίπεδη, ο Πτολεμαίος ήθελε να προειδοποιεί κάπως τα διερχόμενα πλοία με κάποιου είδους σινιάλο για την προσέγγιση στο λιμάνι.
Ο φανός στην είσοδο του λιμανιού, που θα οδηγούσε τους ναυτικούς με ασφάλεια στην Αλεξάνδρεια, έπρεπε να είναι αντάξιος της πόλης του Αλεξάνδρου. Ο Σώστρατος κατέφτασε με πρόσκληση του Πτολεμαίου Α’ του Λάγου, ο οποίος πέθανε ωστόσο το 282 π.Χ. και δεν είδε ποτέ το μεγαλεπήβολο δημιούργημα του μηχανικού του.

Το έργο ανέλαβε τώρα ο διάδοχός του, Πτολεμαίος Β’ Φιλάδελφος, ο οποίος πήρε τα ηνία του βασιλείου το 283 π.Χ. Ο Σώστρατος επόπτευσε το λιμάνι και θεώρησε καταλληλότερη θέση για τον φάρο του το νησάκι του Φάρου, γνωστό ήδη από την εποχή του Ομήρου. Σύμφωνα με την «Οδύσσεια», ο βασιλιάς της Σπάρτης, Μενέλαος, είχε περάσει από κει επιστρέφοντας από την Τροία. Το κτίσμα είχε ύψος 110-140 μέτρων, ανάλογα την πηγή, και ήταν το δεύτερο ψηλότερο οικοδόμημα της υφηλίου. Ήταν χτισμένο σε τέσσερα επίπεδα (ή τρία) και διακοσμημένο με λευκό μάρμαρο, ώστε να αντανακλά τις ακτίδες του ηλίου και να φαίνεται από χιλιόμετρα μακριά.

Στο ψηλότερο τμήμα του υπήρχε ένας θεόρατος καθρέφτης (ή ορειχάλκινο κάτοπτρο) για να κάνει σινιάλο στους ναυτικούς την ημέρα, ενώ το βράδυ έκαιγε μια τεράστια πυρά. Όπως ήταν φυσικό, η κατασκευή του θεωρήθηκε από την αρχή ιδιαιτέρως φιλόδοξη και μαγνήτισε το ενδιαφέρον ιστορικών και επιστημόνων. Στην κορυφή του Φάρου στέκονταν περίλαμπρο ένα άγαλμα, του Δία ή του Ποσειδώνα ή του Απόλλωνα.

Όταν ολοκληρώθηκε το 270 π.Χ. (ή ακόμα και το 280 π.Χ., κατά άλλες πηγές), έπειτα από 12 κοπιαστικά χρόνια και τόνους χρήματος, περιλήφθηκε δικαίως στα εφτά θαύματα του κόσμου ως τεχνολογικό και αρχιτεκτονικό αρχέτυπο και όλοι μονολογούσαν πόσο κρίμα ήταν που πέθανε ο Πτολεμαίος Α’ χωρίς να δει το όραμά του να γίνεται πραγματικότητα. Αρχικά τον έλεγαν «Πυρφόρο Πύργο», τελικά επικράτησε όμως το «Φάρος», γεννώντας την αντίστοιχη έννοια και στις λατινογενείς γλώσσες.

Ήταν όμως και σύμβολο της ελληνιστικής κυριαρχίας των Πτολεμαίων στην περιοχή, λειτουργώντας ως μήνυμα για τα νέα ήθη του βασιλείου. Οι Πτολεμαίοι ευνοούσαν την ανάπτυξη των γραμμάτων και των τεχνών και ήθελαν διακαώς έργα όπως ο Φάρος και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας να κοσμούν τη σπουδαία πόλη, η οποία πλέον ήταν υπό την ηγεμονία τους.

Ο περίφημος γεωγράφος και ιστορικός Στράβων αναφέρει ότι ο Φάρος ήταν προσφορά του αρχιτέκτονα Σώστρατου, φίλου των Πτολεμαίων, με σκοπό την ασφάλεια των ναυτικών. Μια πεποίθηση που αντλεί ενδεχομένως από την επιγραφή που χάραξε ο Σώστρατος και αφιέρωνε το έργο στους διερχόμενους ναυτικούς. Μια επιγραφή που θα είχε τη δική της ιστορία, εξίσου ξακουστή με τον ίδιο τον Φάρο!

Ο οποίος κατάφερε να διασωθεί από την αιματοβαμμένη ιστορία της Αιγύπτου και να κοσμεί την μπούκα του λιμανιού ως το 1323 μ.Χ. Έπεσε μάλιστα θύμα των εγκέλαδων που έπληξαν την Αλεξάνδρεια το 796, το 1303 και το 1323, όταν και καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Η χαριστική βολή του ήρθε το 1477 μ.Χ., όταν ο μαμελούκος σουλτάνος της Αιγύπτου, Καΐτ-μπέης, χρησιμοποίησε τα συντρίμμια του Φάρου για να χτίσει το κάστρο του πάνω στο νησάκι.

Το 1994 ήρθαν στο φως μερικές εκατοντάδες κομμάτια του Φάρου, από την τοιχοποιία του κυρίως αλλά και μερικά αγάλματα, στη θαλάσσια περιοχή γύρω από την Αλεξάνδρεια. Το Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου έχει εκφράσει εδώ και χρόνια τη θέλησή του να ξαναχτίσει τον Φάρο εκεί ακριβώς όπου στεκόταν άλλοτε…

Το τέχνασμα της αθανασίας

Κατά τα πρότυπα της εποχής, το έργο αφιερωνόταν πάντα στον βασιλιά και χώρος για άλλο όνομα δεν υπήρχε. Ο Σώστρατος όμως δεν θα το άφηνε να περάσει έτσι αυτό, καθώς ο σπουδαίος αρχιτέκτονας ήθελε όχι μόνο (και) το δικό του όνομα πάνω στον Φάρο, αλλά και να το αφιερώσει στους διερχόμενους ναυτικούς.

Όπως μας παραδίδει λοιπόν ο Λουκιανός, ο Σώστρατος σκάλισε πράγματι μια αφιερωματική επιγραφή στον Φάρο της Αλεξάνδρειας που έγραφε: «Σώστρατος του Δεξιφάνη του Κνίδιου προς τους θεούς που προστατεύουν τους ναυτιλλομένους». Ήξερε βέβαια πως κάτι τέτοιο δεν θα περνούσε από τον ματαιόδοξο Πτολεμαίο, που ήθελε την πατρότητα του έργου, κι έτσι έκανε ένα τέχνασμα.

Κάλυψε την επιγραφή με μια στρώση γύψου, στην οποία φρόντισε να γράψει το όνομα του ηγεμόνα της Αιγύπτου, Πτολεμαίου Β’, γνωρίζοντας πως μέσα σε λίγο καιρό ο γύψος θα καταστρεφόταν, η στρώση θα έπεφτε και θα φανερωνόταν επιτέλους ο πραγματικός δημιουργός του θαύματος!

Όπως μας λέει ο Λουκιανός στο σπουδαίο έργο του «Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν» (166 μ.Χ.): «Θυμάσαι τι έκανε ο αρχιτέκτονας εκείνος από την Κνίδο; Έχτισε τον πύργο στη νήσο Φάρο, μέγιστο και κάλλιστο έργο, για να φωτίζονται από αυτό οι ναυτιλλόμενοι σε μεγάλη απόσταση μέσα στη θάλασσα, και να μην παρασύρονται στην Παραιτονία [λιμάνι της Αιγύπτου κάπου 300 χιλιόμετρα δυτικά], ακτή πολύ δύσκολη, όπως λένε, που δε γλύτωνες αν έπεφτες στους βράχους της.

Αφού λοιπόν έχτισε το έργο, έγραψε από μέσα, επάνω στην πέτρα, το όνομά του και κατόπιν το έχτισε με γύψο και το κάλυψε γράφοντας το όνομα του τότε βασιλιά, ξέροντας, όπως και έγινε, ότι σε λίγο χρόνο τα γράμματα θα πέσουν μαζί με το επίχρισμα και θα φανεί το Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλοϊζομένων. Έτσι ούτε εκείνος απέβλεπε στις τότε περιστάσεις ούτε στη σύντομη ζωή του, αλλά στη σημερινή εποχή και στη μελλοντική, όσο ο πύργος θα στέκεται όρθιος και θα διατηρείται η τέχνη του»!

«Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλοϊζομένων», έγραψε λοιπόν ο αρχαίος αρχιτέκτονας σε πείσμα των βασιλικών προθέσεων. Στους θεούς σωτήρες των ναυτικών ήθελε να αφιερώσει το λαμπρό έργο, μιας που γι’ αυτούς προοριζόταν, αφήνοντας ταυτόχρονα στην Ιστορία το όνομά του.

Ένας επιγραμματοποιός που ζούσε στην Αλεξάνδρεια επί βασιλείας Πτολεμαίου Β’, ο Ποσείδιππος ο Πελλαίος, μας άφησε ένα ολιγόστιχο έμμετρο ποίημα σε πάπυρο, όπου επιβεβαιώνει ότι αρχιτέκτονας και μηχανικός του Φάρου ήταν ο περίφημος Σώστρατος ο Κνίδιος.

Ο Σώστρατος δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες του Φάρου, χαρίζοντας αρκετά ακόμα μεγαλόπνοα έργα τόσο στην Αίγυπτο όσο και αλλού. Του αποδίδονται ακόμα και στρατηγικής σημασίας κανάλια στον Νείλο για την πολιορκία της Μέμφιδος, αλλά και μερική αποξήρανση τμήματος της κοίτης του ποταμού, άθλος αξιοθαύμαστος για την εποχή…

(www.newsbeast.gr)

Γράφει ο Ψυχολόγος Γιάννης Ξηντάρας.

Τα παιδιά μας είναι μόνο μια φορά μικρά. Μπορεί να είναι πάντα για εμάς ‘παιδιά’, όμως μικρά παιδιά είναι στην πραγματικότητα μόνο μια φορά. Και τότε διαμορφώνουν χαρακτήρα, προσωπικότητα, συνειδήσεις. Και τότε είμαστε απαραίτητοι παιδαγωγοί και συνοδοιπόροι στη ζωή τους. Η φυσική παρουσία ενός γονιού δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κανένα υποκατάστατο. Ούτε τα δώρα, ούτε τα παιχνίδια, ούτε τα λεφτά.. Ούτε οι καλύτεροι δάσκαλοι, ούτε τα πιο ωραία ταξίδια.. Τα παιδιά χρειάζονται τους γονείς ως φυσική παρουσία, το λόγο τους, το σώμα τους, τη μορφή τους. Χρειάζονται την αγκαλιά, μια καλή κουβέντα ή απλώς να είμαστε εκεί να κοιτάμε που θα παίζουν με τους φίλους τους. Και αργότερα να είμαστε εκεί όταν γυρνάνε από το σχολείο να μας πουν πως πέρασαν, να φάμε όλοι μαζί, να πάμε μια βόλτα.. Και αργότερα να είμαστε εκεί όταν γυρνάνε από την βόλτα, από το φροντιστήριο, από ένα πάρτυ. Μας θέλουν δίπλα τους σαν στήριγμα, να ΄βάζουμε πλάτη’ στα ξεκινήματα τους.

Προφανώς όσο μεγαλύτερα γίνονται μας χρειάζονται λιγότερο, ίσως κάποια στιγμή να μην μας θέλουν καν- και αυτό φυσιολογικό είναι. Θα έρθει όμως με την ώρα του. Θα έρθει όταν πραγματικά θα θέλουν να μείνουν μόνα τους. Να σταθούν στα δικά τους πόδια, στις δικές τους δυνάμεις. Και τότε εμείς οι γονείς, σιγά σιγά πρέπει να τους δώσουμε το χώρο να δράσουν όπως τα ίδια επιθυμούν, όπως νομίζουν, περιορίζοντας τον ρόλο μας σε αυτόν του έμπιστου συμβουλάτορα..

Μέχρι τότε όμως ας δηλώσουμε παρόντες. Στις μικρές και τις μεγάλες στιγμές τους, στα εύκολα και στα δύσκολα, στις χαρές και τις λύπες.

Θυμηθείτε: Μόνο μια φορά, δεύτερη ζωή δεν έχει..

_________________________________________________________________________

­

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαϊκού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”. www.paidi-efivos.gr

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος

Διαλογισμός, ασκήσεις, yoga, αγχολυτικά φάρμακα, έλεγχος της αναπνοής, πίστη σε ένα θεό… είναι μερικοί τρόποι για να κοντρολάρεις το άγχος σου για τα πράγματα ή για κάτι συγκεκριμένο. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι «κακό», τίποτα δεν είναι «λάθος».

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη. Μια δυνατότητα που προϋποθέτει… απολύτως τίποτα! Μια αφαιρετική προσέγγιση στα προβλήματά μας, που μας ζητάει… τίποτα! Κάποιοι θα την πουν ψυχική και σωματική ηρεμία. Κάποιοι άλλοι θεό, θεία έμπνευση. Στην κουβέντα μας ας την πούμε απλώς ”αποδοχή”.

Τι σημαίνει να αποδέχομαι: 

Να μπορώ να αναγνωρίζω αυτό που μου συμβαίνει κάθε στιγμή χωρίς υπερβολές, χωρίς εξάρσεις, χωρίς τίποτα το περιττό. Όχι για να «εξαγνηστουμε» ή για να στρέψουμε και το άλλο μάγουλο στον πόνο. Όχι. Αποδέχομαι σημαίνει κατανοώ την πραγματικότητα γύρω μου, προσεγγίζω με ρεαλισμό τα δεδομένα μου, παραμένω ταπεινός.

Δύσκολα πράγματα, συμφωνώ. Ταπεινότητα, αποδοχή, κατανόηση. Εύκολα στα λόγια, δύσκολα στην πράξη: Όντως έτσι είναι…

Συνήθως θυμώνουμε, κακιώνουμε, στενοχωριόμαστε. Όμως τι κερδίζουμε με αυτόν τον τρόπο; Πόσα προβλήματα λύθηκαν με τον θυμό, με την κακία, με την στενοχώρια; Ή μήπως το αντίθετο; Τα προβλήματα οξύνθηκαν, χάσαμε χρόνο δράσης πολύτιμο ή απλώς παρατείναμε τον χρόνο της δυσκολίας….

Η ζωή δεν είναι εύκολη.

Η ζωή είναι θαυμάσια!

Η ζωή είναι ό,τι αληθινό συμβαίνει γύρω μας.

Ας το αποδεχτούμε…

_________________________________________________________________________

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος.      τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο. Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”. www.xidaras.gr