Blog

Μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης και χαράς πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017 η τελετή αποφοίτησης, αλλά και η λήξη της φετινής σχολικής χρονιάς για τους μαθητές και τις μαθήτριες των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων της Αλεξάνδρειας, του Τοσιτσαίου-Πρατσικείου Δημοτικού Σχολείου και του Αβερωφείου Γυμνασίου-Λυκείου.

Ο προαύλιος χώρος του Τοσιτσαίου-Πρατσικείου Δημοτικού Σχολείου αποτελούσε τον καταλληλότερο χώρο για να πραγματοποιηθεί μία τέτοια εκδήλωση, αφιερωμένη αποκλειστικά στους μαθητές και τις μαθήτριες των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων. Οι διευθύντριες των σχολείων, κα Παρασκευή Δαμιανίδου (Τοσιτσαίο-Πρατσίκειο) και κα Δήμητρα Παπανώτα (Αβερώφειο), κάνοντας τον απολογισμό της σχολικής χρονιάς που πέρασε, απέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στα σχολεία, παρουσιάζοντας την πληθώρα των εκδηλώσεων, στις οποίες συμμετείχαν ή και διοργάνωσαν οι μαθητές και οι μαθήτριες όλων των τάξεων, δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. Μέσα από τον απολογισμό των σχολείων έγινε ευδιάκριτο, ότι προσπάθεια των εκπαιδευτικών των σχολείων δεν είναι η στείρα προσήλωση αποκλειστικά στα μαθήματα, αλλά η πολύπλευρη ανάπτυξη των γνωστικών ικανοτήτων των μαθητών, αλλά και της προσωπικότητας τους.

Η καθηγήτρια Αγγλικής γλώσσας του Αβερωφείου κα Δέσποινα Κολοκοτρώνη παρουσίασε το πρόγραμμα της αγγλικής γλώσσας που προσφέρεται στο Αβερώφειο και τα αποτελέσματα των εξετάσεων γλώσσας στα οποία συμμετείχαν μαθητές στο Κάιρο.

Από την πλευρά των μαθητών ο μαθητής της Γ’ Λυκείου Σπύρος Πεφάνης-Μακρής ανέγνωσε τον αποχαιρετιστήριο λόγο των αποφοίτων. Μιλώντας εκ μέρους των μαθητών της Γ’ Λυκείου ο μαθητής αναφέρθηκε σε όλα τα σημαντικά εφόδια που παίρνουν μαζί τους σε αυτό το νέο κεφάλαιο που ανοίγετε στη ζωή τους, ευχαριστώντας τόσο τους καθηγητές, όσο την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας για τη διαρκή στήριξη των προσπαθειών τους.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο αιδεσιμολογιώτατος πατέρας Σπυρίδωνας, εκπροσωπόντας την ΑΘΜ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’. Ο πατήρ Σπυρίδων αφού μετέφερε τις ευχές του Μακαριωτάτου, συνεχάρει τους τελειόφοιτους όλων των βαθμίδων και τους ευχήθηκε καλή πρόοδο στην μελλοντική τους ζωή.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Εδμόνδος Κασιμάτης ο οποίος συνεχάρει τόσο τους εκπαιδευτικούς των εκπαιδευτηρίων για τις άοκνες προσπάθειες τους, όσο και τους μαθητές για τις επιδόσεις τους. Παράλληλα ανέφερε ότι τα εκπαιδευτηρία της Ε.Κ.Α. θα παραμείνουν ελληνικά και στόχος της Κοινότητας είναι να ενισχυθούν με την εγγραφή νέων μαθητών. Έδωσε συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης και ευχήθηκε καλή σταδιοδρομία σε όλους τους μαθητές.

Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, ο Α’ Αντιπρόεδρος της Ε.Κ.Α. Κ. Ιωάννης Σιόκας, ο Έφορος Σχολείων κ. Μιχάλης Καρυδιάς, ο Οικονομικός Επόπτης κ. Πάρις Μακρής, η Πρόεδρος του Επιστημονικού Συλλόγου Αλεξανδρείας “Πτολεμαίος Α’” κα Λιλίκα Θλιβίτη, ο εκπρόσωπος της Κυπριακής Αδελφότητας κ. Γιώργος Ελευθερίου, η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αλεξανδρείας κα Αλίκη Αντωνίου. Μαζική ήταν η συμμετοχή των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών καθώς και των Συλλόγων των διδασκόντων.

Στην τελετή βραβεύτηκαν μαθητές και μαθήτριες για την επίδοση και το ήθος τους από την Ε.Κ.Α. Οι μαθητές του Γυμνασίου Άκης Σακελλάρης και Ισμαήλ Ραμπίε πήραν το πρώτο και το δεύτερο βραβείο αντίστοιχα, για την επίδοση τους τη χρονιά που πέρασε. Ο Άκης Σακελλάρης πήρε το βραβείο Αραβικής γλώσσας και οι μαθητές Άκης Σακελλάρης και Ισμαή Ραμπίε το βραβείο Αγγλική γλώσσας.

Οι μαθητές του Λυκείου Σπύρος Πεφάνης-Μακρής και Σαϊμά Χεντρ πήραν το πρώτο και το δεύτερο βραβείο αντίστοιχα, για την επίδοση τους τη χρονιά που πέρασε. Επίσης ο Σπύρος Πεφάνης-Μακρής πήρε και τα βραβεία Αγγλικής και Αραβικής γλώσσας.

Ο μαθητής του Αβερωφείου Γιούσεφ ελ Ρασίντι τιμήθηκε από το Σύλλογο Διδασκόντων για την αφοσίωση του στη μαθητική εμπειρία μη έχοντας ούτε μία απουσία καθόλη τη διάρκεια του έτους. Ενώ ο μαθητής του Τοσιτσαίου βραβεύθηκε για την ιδιαίτερη πρόοδο που επέδειξε στην ελληνική γλώσσα, καθώς τα προηγούμενα χρόνια φοιτούσε σε ξενόγλωσσο σχολείο.

Τέλος δόθηκαν έπαινοι σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες που συμμετείχαν στην τελευταία θεατρική παράσταση του Αβερωφείου.

Η εκδήλωση έκλεισε με τους μαθητές και τις μαθήτριες του Δημοτικού να παρουσιάζουν παιχνίδια και τραγούδια και να εισπράτουν το χειροκρότημα των παρευρισκομένων.

Εμείς από την πλευρά μας ευχόμαστε συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές και της μαθήτριες και καλή επιτυχία στους αποφοίτους της Γ΄ τάξης του Λυκείου.

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος, www.xidaras.gr

Οι άνθρωποι ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Πάντα θέλουμε κάτι άλλο από αυτό που έχουμε. Κάτι διαφορετικό ή κάτι περισσότερο, σίγουρα όμως όχι αυτό που έχουμε! Μοιάζει ότι ο ιδανικός εαυτός μας ποτέ δεν ικανοποιείται, πάντα προσγειώνεται ανώμαλα στην σφαίρα του πραγματικού, σε αυτό που κάθε φορά πραγματικά είναι ή πραγματικά συμβαίνει. Κάτι άλλο έχουμε φανταστεί, άλλο έχουμε επιθυμήσει και άλλο βρίσκουμε να κρατάμε στα χέρια μας…

Εκτός όμως από την άρνηση για αυτό που έχουμε, πολύ συχνά θέλουμε κι αυτό που έχουνε οι άλλοι: αδιαφορώντας για τα δικά μας κεκτημένα, για αυτά που έχουμε κατακτήσει οι ίδιοι, κρυφοκοιτάζουμε συχνά τις ζωές των άλλων. Βλέπουμε την ευτυχία τους, την χαρά τους, τα πλούτη τους, ρίχνουμε κλεφτές ματιές και ονειροπολούμε… ”Αχ, και να τα είχα εγώ αυτά. Αχ, και να ήτανε δικά μου…” Είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσουμε όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα στα υλικά αγαθά: το σπίτι, το αυτοκίνητο, τα ρούχα, το κινητό κλπ.

Εξίσου το νιώθουμε όμως, αν το σκεφτείτε και για τις άυλες ιδέες και αξίες μας: Μία από αυτές είναι ο ελεύθερος χρόνος! Όταν τον έχουμε δεν ξέρουμε τι να τον κάνουμε και όταν δεν τον έχουμε τον αναζητούμε απεγνωσμένα! Άλλα και πάλι, όταν τον ξαναβρούμε, όταν μας είναι διαθέσιμος, δεν ξέρουμε πως να τον αξιοποιήσουμε: Βαριόμαστε, γκρινιάζουμε για την ρουτίνα μας, αδιαφορούμε για τους ανθρώπους και τα πράγματα γύρω μας, δεν μας χωράει ο τόπος…

Σαν να πρέπει ακόμα και τότε, να κάνουμε “κάτι” , κάτι που να πιάνει τόπο, να αξίζει τον κόπο, να μας γεμίζει. Και όταν το βρούμε, κι αν το βρούμε, μετά πάλι θα γκρινιάξουμε ότι πέρασε η ώρα, η μέρα, ο καιρός… και δεν ξεκουραστήκαμε! Ένας φαύλος κύκλος που δεν μας αφήνει ποτέ και με τίποτα ικανοποιημένους…

Αν όμως προσεγγίσουμε τον προβληματισμό αυτόν διανοητικά, αν μπορούσαμε να απενεχοποιήσουμε τις έννοιες “τίποτα”, “καθόλου” ή έστω “λίγο” και “μικρό”, ίσως τότε θα μπορούσαμε να απολαύσουμε τις λίγες ώρες ξεκούρασης που μας αντιστοιχούν. Χωρίς να χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν, χωρίς να πρέπει να παρουσιάσουμε έργο ακόμα και στην αργία, χωρίς να κοιτάξουμε τι κάνουν οι άλλοι με τον δικό τους χρόνο ή πως βλέπουν οι άλλοι το τι κάνουμε εμείς… Έναν ελάχιστο σεβασμό -φόρο τιμής- στην (παν)ανθρώπινη ανάγκη (μας) για ανάπαυση. Ένα στιγμιότυπο αυτοαποδοχής, ένα καλωσόρισμα στον εαυτό μας καθισμένο σε ένα παγκάκι, με ένα βιβλίο στο χέρι να ατενίζει πότε την θάλασσα εμπρός του και πότε τις ιδέες του περιεχομένου…

——————————————————————————————————————————

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος.        τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσ. Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Γράφει ο Ψυχολόγος Γιάννης Ξηντάρας.

Αν ο γάμος είναι η συμβολική γέννηση μιας σχέσης (ενώπιων θεών και ανθρώπων), τότε το διαζύγιο είναι η ληξιαρχική πράξη που επιβεβαιώνει το θάνατο της! Μιλούμε για εκείνες τις σχέσεις που δεν πάει άλλο, όπου οι δύο σύντροφοι στην ουσία υποφέρουν, αλληλοκαταπιεζόμενοι, σε μια συνθήκη πολύ μακριά από αυτό που ονειρεύτηκαν κι ως ένα βαθμό ίσως, επεδίωξαν.

Όμως ακόμα και σε μία τέτοια κατάσταση το διαζύγιο είναι μια δήλωση πολύ σκληρή και δυσάρεστη, όσο προετοιμασμένοι και αν είμαστε γι αυτή. Πολύ συχνά τα ζευγάρια ακόμα και όταν αναγνωρίζουν ”ότι δεν πάει άλλο”, δυσκολεύονται να πάρουν μία οριστική απόφαση (ή παίρνοντας την, άμεσα την ανακαλούν). Πολύ συχνά και πολύ δικαιολογημένα, υπάρχουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις για το τι πρέπει, μπορεί και θέλει να κάνει κανείς, τι είναι καλό για τον ίδιο, για τα παιδιά, αλλά ακόμα και για τον άλλον, τον/την σύντροφο, που εξακολουθούν συχνά μέχρι την ύστατη στιγμή να αγαπάνε…

Είναι αλήθεια οτι ένα τέλος δεν είναι καθόλου εύκολο… Εξάλλου το ”δεν θέλω, δεν μπορώ, άλλο” δεν σημαίνει απαραίτητα ”σε μισώ!”. Οι άνθρωποι (συνήθως) πονάνε βαθιά όταν χωρίζουν (ακόμα και όταν οι ίδιοι το επιθυμούν). Μάλιστα πολλές φορές τους αδικούμε, μην μπορώντας να τους αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα αυτά (“ αφού δεν τον ήθελες, γιατί τώρα κάνεις έτσι;…”).

Θα πρέπει όλοι να δούμε και τους δύο πόλους των συναισθημάτων και όχι μόνο τον θετικό, της ανακούφισης, της απελευθέρωσης… Υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά όπου οι σύντροφοι πενθούν, πονάνε για το τέλος μίας ολόκληρης εποχής, μιας προσδοκίας, ενός ονείρου, ενός εαυτού που επενδύθηκε.. και κάτι τέτοιο δεν είναι ποτέ εύκολο. Πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε για μια οικογένεια με παιδιά… Είναι αλήθεια ότι αυτό που ακούμε συχνά ”δεν χωρίζουμε για τα παιδιά”, όσο κλισέ και τετριμμένο κι αν ακούγεται, είναι μια μεγάλη και αντικειμενική δυσκολία, που την κατανοεί κανείς μόνο αν βρεθεί σε ένα αντίστοιχο σημείο!

Ίσως αν το καλοσκεφτούμε ο πόνος αυτός μαρτυράει αξιοπρέπεια…

Μπροστά στο πικρό ποτήρι του χωρισμού, ας σταθούμε σιωπηλοί, δείχνοντας σεβασμό. Δείχνοντας κατανόηση στα εμπλεκόμενα μέρη, βοηθώντας τα στην κατεύθυνση όπου εκείνα χρειάζονται, εκείνα έχουν ανάγκη, εκείνα επιθυμούν και εκφράζουν. Όσο αντιφατικά και παράδοξα μερικές φορές κι αν ακούγονται τα αιτήματα τους, είναι σημαντικό για εκείνους, εκείνους που χωρίζουν, αυτούς που βιώνουν την πραγματικότητα ενός διαζυγίου, να τους στεκόμαστε αρωγοί στις ανάγκες τους. Να νοιώθουν ότι είμαστε δίπλα τους…

Το συναινετικό διαζύγιο (ως μία πράξη ευθανασίας) θέλει τον χρόνο του. Οι δύο (πρώην) σύζυγοι θέλουν τον χρόνο τους. Πόσο δε μάλλον όταν κάποιος από του δυο δεν συναινεί και ελπίζει…

_________________________________________________________________________
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος- Σύμβουλος γάμου, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Mέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας , επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”. www.simvouleftikigamou.gr

Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας – Ψυχολόγος, www.xidaras.gr   

Γιατί πολλές φορές συμπεριφερόμαστε λες και η ζωή μας είναι ατελείωτη;

Κάποιοι θα πουν: “Μα ακριβώς διότι γνωρίζουμε το αναπόφευκτο τέλος”! Κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε… Ίσως πάλι γιατί νομίζουμε ότι για να ευχαριστηθούμε κάτι πρέπει να πληροί πολλές προϋποθέσεις π.χ. μία εκδρομή, μία αγορά ακόμα και μία απλή έξοδος δεν πραγματοποιείται σήμερα, αλλά αναβάλλεται για μία “ άλλη φορά” όταν τα πράγματα θα είναι καλύτερα, όταν οι συνθήκες είναι καταλληλότερες…

Όμως ας μην κρυβόμαστε, η ζωή είναι μία και μοναδική. Είναι αυτό που ζούμε την κάθε στιγμή. Αυτό που ζούμε εδώ και τώρα. Ότι πέρασε είναι ήδη παρελθόν και το μέλλον ακόμα δεν έχει φτάσει. Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, αυτό είναι που πρέπει να ευχαριστηθώ και να απολαύσω, οτιδήποτε άλλο πριν και μετά δεν υπάρχει…

Πολλές φορές καταλαβαίνουμε την αξία όσων έχουμε, δυστυχώς, όταν κάτι συμβεί και τα απειλήσει, όταν κινδυνέψουμε ή όταν όντως τα χάσουμε. Την υγεία μας, τη δουλειά μας, το σπίτι μας, τη ρουτίνα μας. Όσο τα έχουμε (υλικά και άυλα αγαθά) συμπεριφερόμαστε με απάθεια, συχνά γκρινιάζουμε, θέλουμε κι άλλα, περισσότερα, μεγαλύτερα, ακριβότερα. Δουλεύουμε όλο και περισσότερο, πιέζουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας με ωράρια απάνθρωπα, γινόμαστε σκλάβοι των ίδιων μας των επιλογών!

Ακόμα και την υγεία μας, το σώμα μας, το να βλέπουμε να ακούμε, να βαδίζουμε, να καθόμαστε και να σηκωνόμαστε, τα θεωρούμε δεδομένα, αυτονόητα… Μέχρι να χάσουμε κάτι, έστω και κάτι λίγο, κάτι μικρό, ένα ατύχημα π.χ. που θα μας αφήσει στο κρεβάτι για κάποιες μέρες… για να καταλάβουμε την αξία της ζωής μας. Δυστυχώς όμως και πάλι μετά, μόλις ορθοποδήσουμε, ξαναριχνόμαστε με την ίδια ένταση στην υποχρέωση της καθημερινότητας μας και ξεχνάμε πάλι τα αυτονόητα και πάλι από την αρχή…

Η ζωή είναι μία και μοναδική. Μία φορά είσαι παιδί, μία φορά έφηβος, νέος, μεγαλύτερος, μεσήλικας, παππούς, ή γιαγιά. Η κάθε περίοδος έχει την χάρη της . Αρκεί να επιτρέψουμε στον εαυτό μας έξω από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις να τις ανακαλύψει. Να ζήσουμε την κάθε φάση της ζωής μας σαν να είναι μοναδική. Γιατί είναι! Και είναι κατά κύριο λόγο, στο χέρι μας να της προσδώσουμε ένα νόημα που θα τη γεμίσει ενδιαφέρον και αξία, τόσο που θα ανυπομονούμε να ζήσουμε την κάθε μέρα για την δική της σημασία, για την εμπειρία και την ευχαρίστηση που μπορεί να μας προσφέρει το κάθε βίωμα ,κάθε ξεχωριστή στιγμή!

Είναι στο χέρι μας να ζήσουμε απλά και ευτυχισμένα. Δεν θέλει κόπο, ούτε χρήματα, ούτε δυσεπίλυτους όρους και προϋποθέσεις. Θέλει μονάχα την πρό-θεση μας να το καταφέρουμε!!

——————————————————————————————————————————

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Γράφει ο Ψυχολόγος – Οικογενειακός Σύμβουλος, Γιάννης Ξηντάρας, www.paidi-efivos.gr

Στην καθημερινή επαφή με τα παιδιά μας υπάρχουν πολλές επικοινωνιακές ρουτίνες. Άλλες τις γνωρίζουμε από πριν, άλλες τις μαθαίνουμε σιγά-σιγά. Σημασία έχει να τις πιστέψουμε και ο καθένας να καταλάβει για τον εαυτό του την βαθύτερη αξία των νοημάτων που κρύβουν…

Και πάνω από όλα την αξία της ίδιας της επικοινωνίας: Να προσεγγίζουμε τα παιδιά μας μιλώντας μαζί τους για όλα όσα τους αφορούν, τις χαρές και τις λύπες, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, τις ανησυχίες και τις αγωνίες τους. Και πάντα ο καλύτερος τρόπος για να επιτύχουμε έναν τέτοιο σκοπό είναι να δώσουμε πρώτοι εμείς το παράδειγμα, πρώτοι εμείς να μιλήσουμε για τους εαυτούς μας, για τις ζωές μας, για την καθημερινότητά μας.

Πολύ συχνά όμως ούτε κι αυτό αρκεί (ναι! είναι απαιτητική η σχέση μας με τα παιδιά μας!): Πολύ συχνά χρειάζονται όχι μόνο επικοινωνιακές δεξιότητες για να τα προσεγγίσουμε περισσότερο αποτελεσματικά και πιο ουσιαστικά, αλλά να δώσουμε μια πιο προσωπική, συναισθηματική διάσταση στην επαφή μας μαζί τους (και τότε όλα γίνονται πιο εύκολα: αρκεί να το τολμήσουμε ή έστω να το δοκιμάσουμε).

Παρακάτω αναφερόμαστε σε 6 πολύ SOS σημεία αναφοράς, που όλοι, λίγο-πολύ γνωρίζουμε.

Η πρόσκληση – πρόκληση είναι να βρείτε τα δικά σας περιεχόμενα σ’αυτές τις λέξεις, ώστε να γίνουν “κόσμοι” ολόκληροι που θα εμπεριέχουν την συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών σας!

1. Αγάπη. (μιλώντας για σύμπαντα και γαλαξίες ας μιλήσουμε και για τον Ήλιο…)

2. Εμπιστοσύνη. (Η δύναμη της συνδετικός ιστός που γεφυρώνει την θεωρία με την πράξη…)

3. Επιβράβευση. (Η μετουσίωση έξι γραμμάτων “μ-π-ρ-ά-β-ο” στην δύναμη όλου του κόσμου.)

4. Αποδοχή. (Μία άνευ όρων αγκαλιά που γεμίζει αυτοπεποίθηση , που “μεγάλωσε γερά παιδιά!”)

5. Πρωτοβουλία. (Η παραχώρηση στην νέα γενιά του δικαιώματος για την εξερεύνηση του “διαστήματος”. Μία πράξη γενναία στην αλληλουχία των γενεών!)

6. Συγχώρεση. (Όλα όσα περιλαμβάνονται σ’αυτά που δεν μπορέσαμε, που δεν προλάβαμε, που δεν καταλάβαμε… και ίσως αυτό να αφορά και τα/στα παιδιά μας…)

Αφήνουμε επίτηδες επιτηδευμένα τα νοήματα, παίζοντας με τις λέξεις και τους όρους, θέλοντας να σας προσκαλέσουμε σε μία εκ νέου “νοηματοδοσία” για όλες εκείνες τις έννοιες που θα σας συνδέσουν δια του λόγου (κι όχι μόνο) με τα παιδιά σας…

Καλή σας διασκέδαση!

_________________________________________________________________________Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαικού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Την Κυριακή 21 Μαΐου στην κατάμεστη αίθουσα του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων βραβεύθηκαν οι υπότροφοι του Συνδέσμου.

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Κώστας Μιχαηλίδης καλωσόρισε τους επίσημους καλεσμένους και όλους τους παρισταμένους. Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Γουϊνέας κ. Γεώργιος μετέφερε τις ευχές της Α.Θ.Μ. Πάπα & Πατριάρχη Αλεξανδρείας & πάσης Αφρικής Θεόδωρου Β΄ και προέτρεψε τα παιδιά να χαίρονται τα χρόνια των σπουδών τους γιατί αυτά είναι τα καλύτερα της ζωής τους

Ο Έφορος της Επιτροπής Υποτροφιών κ. Απόστολος Τζιτζάς στο λόγο του ανέφερε:

“Σας  καλωσορίζω  στο Σπίτι του Αιγυπτιώτη Έλληνα στην ξεχωριστή, ναι στην ξεχωριστή αποψινή μας εκδήλωση που Τιμάμε τους κόπους και τι προσπάθειες των Νέων μας. Εκτός  από την τελετή των βραβεύσεων  και των υποτροφιών που έχει τον τιμητικό χαρακτήρα προσπαθούμε να συμβάλουμε στην αρτιότερη επιστημονική και πολιτιστική κατάρτιση μέχρι και την επαγγελματική τους αποκατάσταση, ακολουθώντας Επιστημονικά Συνέδρια. Δεν υπήρξε συνέδριο για την επιχειρηματικότητα που να μην έχουμε παρακολουθήσει, ή για το Περιβάλλον και την Υγεία, Ιστορικά Σεμινάρια  κ.λπ. κ.λπ., φροντίζοντας ακόμη και για την ψυχαγωγία τους με Θέατρα, εκδηλώσεις του Συνδέσμου, και άλλων σπουδαίων οργανισμών κλπ. Ευχαριστούμε τους χορηγούς μας Οικογένεια Παπαδημητρίου εις μνήμην Στέλιου Παπαδημητρίου, Οικογένειες Κοτσαμπόπουλου εις μνήμην Γιώργου, Τάσου και Αλέξανδρου, Οικογένεια Κωνσταντίνου Ξυδιά εις μνήμην αγαπημένης του συζύγου Δέσποινας, κ. Σταμάτη Βαζακόπουλο εις μνήμην αγαπημένης του συζύγου Ιωάννας, κ. Ιωάννη & κ. Κωνσταντίνα Σαρπάκη, Ελληνική Κοινότητα Καίρου, Έλληνες Αιγυπτιώτες Πόρτ Σαιδ / Πόρτ  Φουάτ, Σύλλογος Ισμαηλιωτών. Ευχαριστούμε τους χορηγούς σπουδαίων βιβλίων: Εκδοτικούς Οίκους, Μουσεία, Ιδρύματα και Οργανισμούς. Τους κ. Μιχάλη Σκουλιό, κ. Δ. Σμαραγδή, κ. Μερόπη Σπυροπούλου, κ.Θεοχάρη Τζάλα, κ. Χρυσηίς Καρώνη. Τον Δήμο Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ), τον Δήμο Παλαιού Φαλήρου και την Αντιδήμαρχο κ. Βίκυ Ανδρικοπούλου, τον Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης, Το ίδρυμα Ερευνών και Μελετών  Ελευθέριος  Κ. Βενιζέλος, τον Τομέα  Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της  ΔΕΗ, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος,  Το Ιδρυμα Ευγενίδη, Το Μορφωτικό Κέντρο της Εθνικής Τράπεζας, το Μαριοπούλειο Ίδρυμα Περιβάλλοντος &  Επιστημών. Ευχαριστούμε τους Προέδρους και τα Δ.Σ. των  Αθλητικών σωματείων ΑΣΑΕ, και ΕΝΟΑ για την προσφορά τους να εκπαιδεύουν τους Νέους  μας στα Αθλήματα τα οποία έχουν τα δύο σωματεία.”

Σύμφωνα με το πρόγραμμα ακολούθησε μουσικό διάλλειμα με τους κ.κ. Δήμητρα Ματζουράτου στο πιάνο, κ. Σωκράτη Κάνα στο βιολοντσέλο από το Μουσικό Σχολείο Αττικής. Ο κ. Ιωάννης Μεγαλούδης υπεύθυνος ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής παρουσίασε το σχολείο.

ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΑΝ

ΣΜΥΡΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΠ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ 19390 ΜΟΡΙΑ με το «Βραβείο Χαριτάτου» για την αριστεία του στις Πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις 2016

ΣΟΦΙΑ ΣΠΥΡΤΟΥΝΙΑ ΠΑΝΤΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΜΥΛΩΝΑΣ  ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ  ΘΕΣ/ΚΗΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΝΟΜΙΚΗ

ΜΥΡΤΩ ΣΕΙΣΑ   ΠΑΝ/ΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΣ

ΛΥΔΙΑ ΓΙΑΝΝΟΥΣΑΚΗ   ΠΑΝ/ΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΥ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

ΣΕΙΣΑ ΑΧΙΛΛΕΑΣ   ΠΑΝ/ΜΙΟ ΠΑΤΡΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙ Η/Υ

ΣΜΥΡΛΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΕΜΠ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΑΣΩΝ ΟΙΚ. ΠΑΝ/ΜΙΟ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧ.

ΔΟΡΔΟΚΙΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  ΠΑΝΤΕΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ & ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ  ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

ΑΝΔΡΕΟΥ ΙΩΑΝΝΑ  ΟΙΚ. ΠΑΝ/ΜΙΟ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΜΠΕΛΛΑ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΗ ΑΝΔΡΙΑΝΗ  ΠΑΝ/ΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΝΟΜΙΚΗ

ΠΑΤΜΑΝΙΔΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ  ΟΙΚ.ΠΑΝ/ΜΙΟ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΕΛ ΧΟΛΙ ΜΑΧΜΟΥΤ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΤΑΓΩΝΙΔΗ  ΕΙΡΗΝΗ ΟΙΚ. ΠΑΝ/ΜΙΟ ΟΡΓ.ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΛΥΣΣΑΙΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟΥ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ

ΚΑΒΟΥΡ ΣΩΤΗΡΙΑ  ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ

ΜΥΛΩΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ  ΠΑΝ/ΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗ

ΜΥΛΩΝΑ ΧΡΥΣΑΝΘΗ  ΠΑΝ/ΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝ  ΠΑΝ/ΜΙΟ ΠΑΤΡΑΣ ΧΗΜΙΚΟΣ

ΜΕΡΣΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΝΑ  ΠΑΝ/ΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΥΛΙΚΩΝ

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΙ

ΛΕΠΤΟΥΡΓΟΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ  ECOLE NORMALE SUPERIERE

KIOYΡΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ   ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΗΛΕΚΤ/ΚΩΝ ΣΥΣΤ.

ΝΙΝΟΥ ΙΩΑΝΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΜΒΑ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΠΠΑ ΝΟΜΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ ΔΗΜ.ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΘΕΜΙΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ  ΠΑΝ/ΜΙΟ ΚΕΤΕΜΠΟΥΡΓΚ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ