Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, είχε την χαρά να δεχθεί στα Γραφεία της, την ωραιότερη Πρωτομαγιάτικη επίσκεψη.
Η Έφορος των Οδηγών κα Μαίρη Κάβουρα του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών, με την Οδηγό και μαθήτρια Χριστίνα Γαβριήλ, έφεραν τα στεφάνια πολύχρωμα στεφάνια τους και προσέδωσαν στον χώρο την ανοιξιάτικη ευφορία!
Τις υποδέχθηκε ο Πρόεδρος της ΕΚΑ κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Αντιπρόεδρος Β΄ κ. Νικόλαος Κόπελος και ο Διευθυ6ντης κ. Γεώργιος Μπούλος με το υπαλληλικό προσωπικό της Κοινότητας.
Αξίζει και είναι αναγκαίο να στηρίξουμε όλοι οι Πάροικοι, την ευγενή και ανιδιοτελή προσπάθεια των εθελοντριών Ελληνίδων Οδηγών, προμηθευόμενοι τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια τους.
Η Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας ολοκλήρωσε την αποστολή της στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκεί προσκεκλημένη της Κοινότητας Νεοχωρίου, παρέστη σε όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν για τον Κωνσταντίνο Καβάφη, αλλά και παρευρέθη σε όλους τους Ιερούς Ναούς και τις τελετουργίες των Ρωμιών κληρικών.
Τελευταία της επίσκεψη ήταν στην Μητρόπολη Χαλκηδόνος, ευρισκόμενη στην Ασιατική πλευρά της Πόλης, η οποία την Κυριακή 27 Απριλίου 2025 πραγματοποίησε μεγάλη εκδήλωση με μουσική, χορούς και ένα πασχαλινό τραπέζι πλούσιο σε εδέσματα πολίτικης εμπνεύσεως.
Ο Πρόεδρος της Ε.Κ.Α. κ. Ανδρέας Βαφειάδης, ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας κ. Δημήτριος Κάβουρας, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Βασίλειος Ζουές με την σύζυγο κα Βίλυ Πολίτη Ζουέ – Γ. Γραμματέα της Ε.Κ.Κ. – και ο Αρχισυντάκτης κ. Γρηγόρης Χαλιακόπουλος, συνοδευόμενοι από τον Άρχοντα και πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Νεοχωρίου κ. Παντελεήμονα Βίγκα και τον Επίτροπο Εκκλησιών κ. Μιχάλη Χανούτογλου παρέστησαν στην παραδοσιακή πασχαλινή γιορτή, η οποία είθισται να πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε διαφορετική Κοινότητα.
Ο προαύλιος χώρος είχε κατακλυσθεί από Ρωμιούς, το δε κέφι, η ψυχαγωγία, οι χοροί και τα τσουγκρίσματα αυγών και ποτηριών, δεν επέτρεψαν ούτε για μια στιγμή να απωλέσει κάποιος την ευωχία που αισθανόταν. Η Κοινότητα Χαλκηδόνος είχε φροντίσει να υπάρχουν οργανοπαίχτες από την Ορεστιάδα, έτσι ώστε τα μουσικά ακούσματα να είναι ζωντανά και όχι ηχογραφημένα.
Αυτό το γεγονός συνετέλεσε, ώστε ο κενός χώρος έμπροσθεν της ορχήστρας να μετατραπεί σε πίστα απόλυτης ευφορίας, με τις γυναίκες, κυρίως, να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους στους παραδοσιακούς χορούς, στα τσιφτετέλια και στα ζεϊμπέκικα.
Όταν ήρθε η στιγμή των χαιρετισμών, ο Πρόεδρος της Κοινότητα Χαλκηδόνος και Διευθυντής του Ζωγραφείου Λυκείου κ. Γιάννης Δεμιρτζόγλου, απηύθυνε ευχές και καλωσορίσματα εκ του μικροφώνου, τίμησε την Ε.Κ.Α. αποκαλώντας τον Πρόεδρο και τα μέλη της «αδελφούς εξ Αλεξανδρείας». Κατά τον χαιρετισμό του ο κ. Βαφειάδης, αρχής γενομένης με το «Χριστός Ανέστη» ευχαρίστησε την Κοινότητα Χαλκηδόνος που παρευρίσκεται εκεί αυτός και οι συνάδελφοι του και προσέφερε αναμνηστικά δώρα στον Μητροπολίτη Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ και στον αμφιτρύωνα Προέδρο της Κοινότητας Χαλκηδόνος.
Ήταν μια όμορφη στιγμή της εκδήλωσης η ανταλλαγή ευχών και εκατέρωθεν χαιρετισμών, ενώ η γιορτή συνεχίστηκε με τους συνδαιτημόνες να γνωρίζονται μεταξύ τους και να επικοινωνούν ως μια οικογένεια της Πόλης.
Άλλωστε, οι Ρωμιοί ξέρουν να ζουν, να γιορτάζουν, να ευθυμούν, να χαίρονται και να βρίσκουν μέσω των παραδόσεων τους, την ενότητα ακόμα κι όταν πονούν ή ο «ουρανός» δεν είναι πάντα έναστρος και καθαρός…
Παρέστησαν όλες οι Κοινότητες μετά των εκπροσώπων τους, από την δε Κοινότητα Νεοχωρίου (εκτός του προαναφερθέντος Άρχοντα κ. Παντελεήμονα Βίγκα στον οποίον η Ε.Κ.Α. οφείλει την επίσκεψη της στην Πόλη και του Επιτρόπου Εκκλησιών κ. Μιχάλη Χανούτογλου), ο Πρόεδρος κ. Νικόλαος Καλαμάρης, και όλα τα μέλη του ΔΣ της Κοινότητας Νεοχωρίου.
Ο Πρόεδρος της ΕΚΑ και τα μέλη της αλεξανδρινής αποστολής, εύχονται του χρόνου να γιορτάσουν και πάλι μαζί, αυτή τη φορά στην Αλεξάνδρεια με τους ρόλους αντεστραμμένους, οι δε Αλεξανδρινοί στο ρόλο του οικοδεσπότη και οι Νεοχωρίτες στο ρόλο των επίσημων προσκεκλημένων.
Μια εξαιρετική και απολύτως εποικοδομητική συνεργασία μέσω ενός Μνημονίου, πρόκειται να λάβει χώρα στον «Πτολεμαίο Α΄» την 7η Μαΐου 2025 και ώρα 06:30, όπου εκεί ο ομώνυμος Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων, θα υπογράψει Μνημόνιο Συναντιλήψεως και Συνεργασίας με το Τμήμα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Στην εξ Ιωαννίνων αποστολή, θα συμμετάσχει και η δική μας «Αλεξανδρινή» κα. Θεοδώρα Βότη, η οποία επί μακρόν υπηρέτησε την εκπαίδευση στο Αβερώφειο Γυμνάσιο – Λύκειο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας και αυτή τη φορά επιστρέφει ως Dr Φιλοσοφίας.
Καλή επιτυχία στην Υπογραφή του Μνημονίου και στην επακολουθείσα διάλεξη του Καθηγητή κ. Κωνσταντίνου Ράντη.
Ο Καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Κωνσταντίνος Ράντης
Την Κυριακή του Θωμά 27ης Απριλίου 2025, η αλεξανδρινή αποστολή της ΕΚΑ προεξάρχοντος του Προέδρου κ. Ανδρέα Βαφειάδη, με τον Αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα κ. Δημήτριο Κάβουρα, τον Κοινοτικό Επίτροπο κ. Βασίλειο Ζουέ, την Γενική Γραμματέα της ΕΚΚ κα. Βίλλυ Πολίτη, Ζουέ και τον αρχισυντάκτη του «Αλεξανδρινού Ταχυδρόμου» κ. Γρηγόρη Χαλιακόπουλο, εκκλησιάστηκαν στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου – Μετόχι του Παναγίου Τάφου του Νεοχωρίου.
Χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος κ. Νεκτάριος, με παριστάμενους τον Αρχιμανδρίτη κ. Αγαθάγγελο Σίσκο, τον Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο κ. Κωνσταντίνο Βαρθολομαίο και ιερείς της Πατριαρχικής Αυλής.
Στην ιερά τελετουργία, η κατάνυξη απλώθηκε στην ψυχή όλων των πιστών δημιουργώντας την επιπλέον κατάσταση λύτρωσης, καθώς άκουγαν τα κείμενα των Ευαγγελίων να συνενούνται με τις προσευχές των Νεοχωριτών και το «Χριστός Ανέστη».
Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος κ. Νεκτάριος, λίγο πριν το πέρας της Θείας Λειτουργίας ομίλησε από καρδιάς προς το πλήρωμα της Εκκλησίας που παρίστατο εις τον Ναό και αναφέρθηκε στις ορθόδοξες χριστιανικές ομογένειες ανά τον κόσμο. Σε μια αποστροφή του λόγου του, τόνισε την αρχοντιά, την ανθρωπιά και την καλλιέργεια που χαρακτηρίζει τους Αλεξανδρινούς που γνώρισε στα διάφορα μέρη όπου υπηρέτησε τον Κύριο.
Κυρίως όμως, αναφέρθηκε με εξαίρετα λόγια αγάπης, σεβασμού και εκτίμησης προς τον Άρχοντα και συνάμα υψηλή προσωπικότητα της Πόλης, κ. Παντελεήμονα Βίγκα, ο οποίος όπως εξέφρασε, προσφέρει τα μέγιστα σε όλη τη Ρωμιοσύνη της Πόλης και το Νεοχώρι.
Ο κ. Βίγκας στον λόγο του, συγκίνησε τους πιστούς συμπολίτες του και απέδειξε για μια ακόμη φορά, ότι η Αρχοντιά δεν αγοράζεται, ούτε δανείζεται, αλλά αποτελεί έμφυτο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης, ένα χάρισμα του Δημιουργού προς τον άνθρωπο που την κατέχει.
Ο λόγος του όπως ακριβώς εξεφράσθη υπό του ιδίου παρατίθεται κάτωθι:
«Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Ανθηδώνος κ. Νεκτάριε,
Σεβαστοί πατέρες,
Αγαπητοί αδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Μέσα στην αναστάσιμη χαρά της πασχαλινής περιόδου, σήμερα, Κυριακή του Θωμά, στο Νιχώρι του Βοσπόρου γιορτάζουμε και τον πασχαλινό Αϊ-Γιώργη μας με λαμπρότητα και κατάνυξη. Για εμάς, τους Νιχωρίτες, ο Αϊ-Γιώργης δεν είναι μόνο ένα Μετόχι του παλαιφάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, αλλά είναι και μία σημαντική νησίδα ορθόδοξης παράδοσης, η οποία μας μεταφέρει στην εποχή των Υψηλάντηδων, Κομνηνών και εξακολουθεί έως τις μέρες μας να είναι τόπος προσευχής, συνάντησης και συνεργασίας.
Το Νιχώρι έχει και την ευλογία του Παναγίου Τάφου, αφού στο παρελθόν υπήρξε έντονη η παρουσία και δραστηριότητα των εκπροσώπων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Ίδρυσαν σχολείο, τυπογραφείο, φιλοξένησαν πατριάρχες, μοναχούς και μας παρέδωσαν τον σημερινό ναό, για να συνεχίζουμε να τον λειτουργούμε, να τον τιμούμε και να τον διαφυλάσσουμε ως κιβωτό πίστης και ευλογίας.
Τη φετινή Διακαινήσιμο εβδομάδα, έχουμε την τιμή και χαρά να φιλοξενούμε αδελφούς και αδελφές από την ιστορική Ελληνική Κοινότητα Αλέξανδρειας (Ε.Κ.Α) και συγκεκριμένα τον πρόεδρό της, κ. Ανδρέα Βαφειάδη, και τους συνεργάτες του, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στο κάλεσμα της κοινότητάς μας και ήρθαν να συμπανηγυρίσουν μαζί μας στη χαρά της Ανάστασης, να μοιραστούν το φως και την ευλογία των ημερών και να συμμετάσχουν στις ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης για τον σπουδαίο ποιητή του οικουμενικού ελληνισμού Κ. Π. Καβάφη.
Κατά τη σύντομη παραμονή τους επισκέφτηκαν μουσεία και μνημεία της ρωμιοσύνης, συναντήθηκαν με στελέχη των ιδρυμάτων και των κοινοτήτων, έλαβαν την ευλογία της Α. Θ. Παναγιότητας του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και απόψε, μετά την επίσκεψη στη Μητρόπολη Χαλκηδόνος, θα επιστρέψουν στην Αίγυπτο, στη χώρα του Νείλου, γεμάτοι από αναμνήσεις, βιώματα και αγάπη της κωνσταντινουπολίτικης ομογένειας αλλά και με την αποφασιστικότητα να συνεχιστεί αυτή η σχέση των δύο παλαιφάτων κοινοτήτων με στενή συνεργασία και κοινά προγράμματα και οράματα. Είναι χρέος μας να διαφυλάξουμε ζωντανές τις κοινότητες της Ανατολής, όχι μόνον επειδή έχουν και βαθειές ρίζες στον χρόνο ή σημαίνοντα ρόλο στη διαμόρφωση του νεότερου ελληνισμού. Ο Κ. Π. Καβάφης με την ποίηση και το πέρασμά του από το Νιχώρι ήταν η αφορμή να φέρει κοντά την αλεξανδρινή και κωνσταντινουπολίτικη κοινότητα.
Σήμερα, εμείς δεν θα επαναπαυτούμε μόνον στην αναφορά του παρελθόντος. Απεναντίας υπενθυμίζουμε προς όλες και όλους την ανάγκη της επαγρύπνησης, συσπείρωσης και ενίσχυσης των ιστορικών μας κοινοτήτων. Η διατήρηση της ζώσας ελληνικής παρουσίας δεν είναι μία ευχή για ένα μακρινό μέλλον. Ο κίνδυνος της έκλειψης του ελληνικού στοιχείου απειλεί να μετατρέψει την πλούσια πολιτιστική μας κληρονομιά σε μνημείο του παρελθόντος ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σε πεδίο άσκησης φολκλορικών εκδηλώσεων. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο επιβάλλεται να σχεδιάσουμε, όχι τώρα αλλά χθες, τη στρατηγική διατήρησης και ανάταξης του ελληνισμού στις πατρογονικές εστίες του, στις εκτός των τειχών εστίες, που πληθυσμιακά αντιμετωπίζουν το φάσμα του αφανισμού. Ας συνεργαστούμε όλοι μαζί για τη διασφάλιση της παρουσίας του πολιτισμού μας, να παραμείνει ζωντανή και δυναμική αποτελώντας πηγή έμπνευσης για τις μελλοντικές γενιές.
Με αυτές τις αδελφικές σκέψεις θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον πρόεδρο, κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τους συνεργάτες του κκ Δημήτρη Κάβουρα, Βασίλειο Ζουέ, Βίλλυ Ζουέ και Γρηγόρη Χαλιακόπουλο, για την επίσκεψή τους στο Φανάρι, Σταυροδρόμι, Ταταύλα, Χάλκη, Χαλκηδόνα και στο Νιχώρι του Καβάφη. Τους παρακαλούμε να μεταφέρουν θερμό χαιρετισμό σε όλους τους Αιγυπτιώτες αδελφούς αλλά και να διαβιβάσουν τον σεβασμό και την αγάπη μας στον μεγάλο αγωνιστή της αγάπης, τον εργάτη της ειρήνης και σπορέα της ελπίδας σε όλη την αφρικανική ήπειρο, στον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο. Καλή επιστροφή στα μέρη σας, αγαπητά μας αδέρφια, με την ευλογία και τη χάρη του αναστάντος Κυρίου».
Άπαντες με την συγκίνηση απλωμένη στα πρόσωπά τους, κυρίως τα μέλη της αλεξανδρινής αποστολής, αισθάνθηκαν ιδιαίτερα ευγνώμονες, για την στάση αυτού του Πολίτη, που κατορθώνει μέσα από αντιξοότητες και ενίοτε δυσκολίες ανυπέρβλητες, με την εκλογίκευση απ΄ τη μια και το συναίσθημα απ΄ την άλλη, να θεμελιώνει και να χτίζει τις καλύτερες συνθήκες για την εξέλιξη, την πρόοδο και την ευημερία των Ρωμιών.
Ακολούθησε κέρασμα αγάπης στην τραπεζαρία, με γευστικότατα γλυκά της Πόλης και καφέ ψημένο με την φροντίδα των Κυριών του Αγίου Νικολάου.
Επίσης δύο συνεορτάζοντες – με το κοινό όνομα «Μάρκος» – ένεκα της εορτής του Αγίου Μάρκου, προσέφεραν κομμάτια απ΄ τις τούρτες τους, γεγονός που προσέδωσε επιπλέον τόνο στην Κυριακάτικη συνάθροιση των πιστών χριστιανών της Ορθοδοξίας, στην Πόλη της ιστορίας και του πολιτισμού!
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, δεν θα μπορούσε να φανταστεί καλύτερη υποδοχή σε διάλεξη για τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη, απ΄ αυτήν που του επεφύλασσε η Ελληνική Κοινότητα Νεοχωρίου Κωνσταντινουπόλεως. Το ακροατήριο ποιοτικό, ένθερμο και ενημερωμένο για το θέμα της ομιλίας η οποία πραγματοποιείτο στο πλαίσιο της μνήμης του Αλεξανδρινού ποιητή, που απέκτησε μετά τον θάνατο του την παγκόσμια αναγνώριση!
Η πρόσκληση προήλθε με πρωτοβουλία του πρώην Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Νεοχωρίου κ. Παντελεήμονα Βίγκα, του νυν Προέδρου κ. Νικόλαου Καλαμάρη και όλων των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου και περιποιεί ιδιαίτερη και ξεχωριστή τιμή για τον Πρόεδρο της Ε.Κ.Α. Γιατί στο πρόσωπο του κ. Βαφειάδη, δεν εκπροσωπήθηκε μόνο η Κοινότητα και η Παροικία, αλλά ολόκληρος ο Αιγυπτιωτισμός της Νειλοχώρας. Άλλωστε το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, αλλά έζησε την εφηβεία του στην Πόλη, αποκτά πέραν της συμβολικής αξίας και βαθύτατη σημειολογική αναφορά. Δια τούτο, η παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας στο βήμα του ομιλητή, συνιστά αποδοχή και εκτίμηση εκ μέρους της Κοινότητας Νεοχωρίου, προς το πρόσωπό του, προς την αποστολή και κατ΄ επέκτασιν προς την Παροικία μας.
Αυτό κατέστη αντιληπτό, από την πρώτη ημέρα που η Αλεξανδρινοί πάτησαν το πόδι τους στην Κωνσταντινούπολη. Μέχρι να φθάσει η ώρα που ο κ. Βαφειάδης θα ξετύλιγε την ομιλία του, η φιλοξενία και η συμπεριφορά των προσκαλούντων προς τους προσκεκλημένους, ήταν συγκινητική, διατρανώνοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο τις άριστες σχέσεις που διέπουν τις δύο Κοινότητες.
Λίγο πριν, είχε πραγματοποιηθεί ο Εσπερινός στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Παναγίου Τάφου στο Νεοχώρι, ενώ στον προαύλιο χώρο της Κοινότητας είχε τελεσθεί το Τρισάγιο στη μνήμη του Αλεξανδρινού ποιητή. Η επετειακή εκδήλωση, επρόκειτο να ολοκληρωθεί με την επίσημη συνάθροιση των Ρωμιών της Πόλης, στην αίθουσα παρουσιάσεων της Κοινότητας Νεοχωρίου με διάλεξη που είχε τίτλο: Η σύνδεση Αλεξάνδρειας – Κωνσταντινούπολης, μέσω του Καβαφικού Πνεύματος!
Παρούσα και η ΕΡΤ που εδρεύει στην Πόλη μαζί με κλιμάκιο που είχε φθάσει εξ Αθηνών, στην οποία μίλησε ο Πρόεδρος της ΕΚΑ και προβλήθηκε στις ειδήσεις [επέκειται ανάρτηση του σχετικού βίντεο].
Καταχειροκροτούμενος ανέβηκε στο βήμα ο κ. Βαφειάδης, αφού πρώτα ο Προέδρος κ. Νικόλαος Καλαμάρης χαιρέτησε τους παρευρισκόμενους Αρχιερείς και τους θεσμικούς εκπροσώπους που παρίσταντο εντός της αιθούσης.
Ακολούθως αναφέρθηκε με λόγια εγκαρδιότητας προς τον κ. Βαφειάδη και την αλεξανδρινή αποστολή που την απάρτιζαν – προεξάρχοντος του Προέδρου – ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας κ. Δημήτριος Κάβουρας, ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Βασίλειος Ζουές, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του και Γενική Γραμματέα της ΕΚΚ, κα. Βίλλυ Πολίτη, Ζουέ και ο αρχισυντάκτης του «Αλεξανδρινού Ταχυδρόμου» κ. Γρηγόρης Χαλιακόπουλος. Υπενθύμισε σε όλο το ακροατήριο τις αρμονικές και ένθερμες σχέσεις που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ των δύο Κοινοτήτων και στη συνέχεια με την ξεχωριστή ευγένεια που χαρακτηρίζει τους Κωνσταντινουπολίτες, παρέδωσε τη σκυτάλη στον τιμώμενο διαλέκτη. Ο Πρόεδρος της Ε.Κ.Α. κ. Ανδρέας Βαφειάδης, προσφωνώντας τους επίσημους θεσμικούς εκπροσώπους, ανέπτυξε με σαφήνεια την τεκμηριωμένη ομιλία του, την οποία παραθέτουμε στο σύνολό της, κάτωθι:
«Αποτελεί μεγάλη και ξεχωριστή τιμή, τόσο για μένα όσο και για τους συναδέλφους μου Κοινοτικούς Επιτρόπους το γεγονός ότι βρισκόμαστε σήμερα μαζί σας σ΄ αυτή την ξεχωριστή εκδήλωση της ιστορικής Κοινότητας Κωνσταντινουπολιτών Νεοχωρίου. Ως Προέδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση, να σας μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς της Παροικίας των Αιγυπτιωτών Ελλήνων αλλά και όλων όσων ζουν στην ιστορική χώρα του Νείλου. Επίσης να σας εκφράσω τις ευχαριστίες μας γιατί με την πρόσκλησή σας αυτή, τιμάτε όχι μόνο εμάς αλλά και όλους τους Έλληνες της Αιγύπτου. Ιδιαίτερα όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρώην Πρόεδρο της Κοινότητάς σας, τον αγαπητό φίλο κ. Λάκη Βίγκα, με τον οποίο γνωριστήκαμε κατά την επίσκεψή του στην Αλεξάνδρεια, όταν τιμήθηκε από τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρο Β΄. Τότε δημιουργήθηκε η αρχή μιας εξαίρετης φιλίας καθώς διαπιστώσαμε όλοι μας την αγάπη του κ. Λάκη Βίγκα για τον απανταχού Ελληνισμό, αλλά και την ξεχωριστή πνευματική αντίληψη που διαθέτει για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν το μέλλον και των δύο παροικιών μας. Και αυτή η συνεργασία καθώς και η αλληλεπίδραση που έχουμε μεταξύ μας, είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί ωφεληθήκαμε πολύ απ΄ τις απόψεις του τις ιδέες του και την σύγχρονη αντίληψη που έχει για την διατήρηση και ύπαρξη των ιστορικών μας κοινοτήτων.
Επίσης ιδιαίτερες ευχαριστίες θέλω να εκφράσω και προς τον νυν Πρόεδρο κ. Νικόλαο Καλαμάρη, όπως και προς όλους τους Προέδρους των Κοινοτήτων της Πόλης και τα αξιότιμα μέλη της Ελληνικής Παροικίας. Άλλωστε το θέμα της ομιλίας μου ο Κωνσταντίνος Καβάφης ισοδυναμεί με ένα παγκόσμιο σύμβολο υψηλής πνευματικότητας που συνδέει τις δύο Μητροπόλεις του Ελληνισμού την Κωνσταντινούπολη και την Αλεξάνδρεια. Δυο τόποι του Ελληνισμού όπου επάνω τους έχει στηριχθεί το μεγαλύτερο ιστορικό παρελθόν του Γένους μας. Ένας ποιητής που γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια αλλά με καταγωγή την Κωνσταντινούπολη ενώ στη συνέχεια κυριάρχησε στον κόσμο του πνεύματος. Εμείς στην Αλεξάνδρεια ισχυριζόμαστε το εξής: Μπορεί ο Μέγας Αλέξανδρος να θεμελίωσε την Αλεξάνδρεια στη γη… όμως ο Κωνσταντίνος Καβάφης την ανέβασε με τον Πήγασο της Ποίησης στα ύψη της οικουμένης. Διόλου τυχαίο ότι στο αυτοβιογραφικό του σημείωμα ξεκινά ως εξής: «Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια σ’ ένα σπίτι της οδού Σερίφ» και παρακάτω «Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη» Ο δικός μας Κωνσταντίνος Καβάφης… ο δικός σας… και στη συνέχεια όλου του ανθρώπινου πνεύματος… γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 29 Απριλίου 1863. Ήταν το ένατο και τελευταίο παιδί του μεγαλέμπορου βαμβακιού Πέτρου – Ιωάννου Καβάφη, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη.
Τα πρώτα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη γενέτειρά του, στην αριστοκρατική οδό Σερίφ… μέσα σ’ ένα πλούσιο περιβάλλον. με Γάλλο παιδαγωγό και Αγγλίδα τροφό. Με τον θάνατο του πατέρα του το 1870 αρχίζει η παρακμή της οικογένειάς του. Δύο χρόνια αργότερα, η μητέρα του Χαρίκλεια Καβάφη (το γένος Φωτιάδη)… υποχρεώνεται να φύγει από την Αλεξάνδρεια και να μετακομίσει με τα παιδιά της, πρώτα στο Λονδίνο και μετά στο Λίβερπουλ. Στα έξι χρόνια της διαμονής του στην Αγγλία… ο νεαρός Κωνσταντίνος θα μάθει σε βάθος την Αγγλική γλώσσα και θα καλλιεργήσει την έμφυτη ροπή του προς τα γράμματα. Το 1878 η οικογένειά του αντιμετωπίζει εκ νέου οικονομικά προβλήματα… εξαιτίας της Κρίσης του 1873… κι έτσι επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια. Ο δεκαπενταετής Κωνσταντίνος μελετά κατ’ οίκον και το 1881 σπουδάζει στο Εμπορικό Λύκειο «Ερμής»… ενώ τον επόμενο χρόνο, η οικογένειά του θα μετακομίσει εκ νέου… αυτή τη φορά στην Κωνσταντινούπολη, εξαιτίας των εθνικιστικών ταραχών στην Αίγυπτο… που καθιστά επισφαλή τη θέση των Ευρωπαίων. Ο αγγλικός στόλος βομβαρδίζει την Αλεξάνδρεια και η οικία Καβάφη καταστρέφεται ολάκερη.
Την περίοδο της παραμονής του στην Πόλη… εκδηλώνονται οι πρώτες συστηματικές προσπάθειές του στην ποίηση. Η ατμόσφαιρα και το τοπίο της φαίνεται να τον εμπνέουν… και αυτό διαπιστώνεται στα ποιήματά του εκείνης της εποχής. Άλλωστε ποιος άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών… δεν εμπνέεται από την Βασιλεύουσα; Την Πόλη της ιστορίας και του Ελληνισμού; Τελικά τον Οκτώβριο του 1885… ο Καβάφης επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια, μαζί με τη μητέρα του και τα δυο αδέλφια του, Αλέξανδρο και Παύλο. Μία από τις πρώτες αποφάσεις του είναι να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα. Αρχίζει να εργάζεται πρώτα ως δημοσιογράφος και στη συνέχεια ως μεσίτης στο Χρηματιστήριο Βάμβακος. Το 1889 προσλαμβάνεται στην Υπηρεσία Αρδεύσεων… όπου σήμερα στον χώρο εκείνο λειτουργεί το Ξενοδοχείο Μετροπόλ… και θα παραμείνει ως υπάλληλος μέχρι και το 1922. Το 1899 φεύγει από τη ζωή η μητέρα του Χαρίκλεια… την οποία υπεραγαπούσε… γεγονός που τον τσακίζει ψυχολογικά καθώς είχαν προηγηθεί οι θάνατοι του παιδικού του φίλου Μικέ Ράλλη, του αδελφού του Πέτρου-Ιωάννη και του παππού του Γεωργάκη Φωτιάδη. Έρχεται όμως η χρονιά του 1902 και ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και συγκεκριμένα την Αθήνα… όπου γνωρίζεται με τους ομοτέχνους του Γρηγόριο Ξενόπουλο και Ιωάννη Πολέμη. Σε μια επιστολή του αναφέρει ότι στην Αθήνα αισθανόταν… όπως ένας πιστός που πηγαίνει προσκυνητής στη Μέκκα.
Ακριβώς όπως αισθάνονται όλοι σήμερα… όταν επισκέπτονται την Αλεξάνδρεια για να επισκεφθούν την οικία του… να κοινωνήσουν με τα αποστάγματα της ποίησής του… να ταξιδέψουν στη θάλασσα που ατένιζε από την εταιρεία Αρδεύσεων ο ποιητής του Ελληνισμού και της παγκόσμιας εμβέλειας. Τον Δεκέμβριο του 1907 εγκαθίσταται στο σπίτι της οδού Λέψιους 10… όπου και θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του, δημιουργώντας το σημαντικότερο τμήμα του έργου του. Το διαμέρισμά του στον δεύτερο όροφο… θα αποτελέσει με τον καιρό… τον συνήθη τόπο συνάντησής του με λογίους της Αλεξάνδρειας… αλλά και με επισκέπτες του από την Ελλάδα. Η μη συνήθης εκδοτική τακτική του… κάποιες ιδιορρυθμίες του χαρακτήρα του, όπως τις κατέγραφαν όσοι τον είχαν συναναστραφεί… και οι πάντα αιχμηρές αναφορές του σε πρόσωπα λογοτεχνών και σε βιβλία… άρχισαν να δημιουργούν μια αύρα θρύλου γύρω από το άτομό του. Η δημόσια εικόνα του απέκτησε έντονα… σε κάποιες περιπτώσεις και παραμορφωτικά – χαρακτηριστικά από τις περιγραφές γνωστών συγγραφέων και ποιητών… Ελλήνων και ξένων, που τον επισκέφτηκαν, όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, η Μυρτιώτισσα (κατά κόσμο Θεώνη Δρακοπούλου) , ο Κώστας Ουράνης, ο E.M.Forster και άλλοι φίλοι (κάποτε και εχθροί) του έργου του.
Αυτοί και πολλοί άλλοι… κατέγραψαν τις συζητήσεις τους με τον Καβάφη και τις μετέδιδαν προφορικώς ή γραπτώς. Από αναμεταδόσεις ιδιωτικών συνομιλιών αυτού του τύπου, καθώς και από αποσπάσματα σχετικών συνεντεύξεων… προέκυψε και η δημόσια ανταλλαγή εκατέρωθεν αρνητικών σχολίων μεταξύ Κωστή Παλαμά και Καβάφη… σε μια εποχή κατά την οποία η καβαφική ποίηση είχε αρχίσει να κλονίζει την παντοκρατορία του Παλαμά. Κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα… παράλληλα με τις εμπορικές και οικονομικές δραστηριότητες των Ελλήνων της Αιγύπτου… είχε αναπτυχθεί στην Αλεξάνδρεια και στο Κάϊρο αξιόλογη πνευματική και καλλιτεχνική κίνηση… με κύρια έκφραση τις εκδόσεις κάθε είδους εντύπων και βιβλίων. Η ιδιομορφία της ποίησής του, οι ιδιορρυθμίες του χαρακτήρα του και η μονήρης ζωή του στο διαμέρισμα της οδού Λέψιους… χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και χωρίς τηλέφωνο… συνιστούσαν μια εξαιρετική περίπτωση που παρέκκλινε από τα συνήθη πρότυπα. Με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς η ποίηση του άρχισε να εξαπλώνεται… τόσο στις παροικίες της Αιγύπτου όσο και στον κυρίως ελληνικό χώρο… και να αποκτά πιστούς θαυμαστές, αλλά και φανατικούς πολέμιους.
Η συνολική ποιητική παραγωγή του έχει ταξινομηθεί εκ των υστέρων σε τέσσερις κατηγορίες: τα 154 ποιήματα του όσα δηλαδή δημοσίευσε ο ίδιος ο Καβάφης… τα «Αποκηρυγμένα» της πρώτης περιόδου του… τα «Κρυμμένα» που δεν δημοσιεύτηκαν μέχρι τον θάνατό του… και τα «Ατελή», ανολοκλήρωτα σχεδιάσματα ποιημάτων. Το 1930 αρχίζει να υποφέρει από τον λάρυγγά του. Οι γιατροί διαπιστώνουν καρκίνο. Ο Καβάφης δεν μπορεί να μιλήσει και το 1932 υποβάλλεται σε τραχειοτομία στην Αθήνα. Το 1933 επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια, με την υγεία του διαρκώς να χειροτερεύει. Τον Απρίλιο του ιδίου έτους, εισάγεται στο Ελληνικό Νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας, όπου και θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 29 Απριλίου, σε ηλικία 70 ετών. Θα ταφεί στον οικογενειακό τάφο των Καβάφηδων στο Ελληνικό Κοιμητήριο του Σάτμπι. Σήμερα όμως παριστάμεθα εδώ… όχι μόνο για να τιμήσουμε τον Κωνσταντίνο Καβάφη… αλλά για να τον συναντήσουμε ξανά μέσα από το πνεύμα του, να νιώσουμε τη φωνή του να μας μιλά, να τον ακούσουμε να ψιθυρίζει τις αλήθειες που άγγιξαν γενιές και γενιές.
Ο Καβάφης δεν ήταν απλώς ένας ποιητής. Ήταν ένας ακούραστος παρατηρητής της ανθρώπινης ψυχής… ένας άνθρωπος που κοίταξε τη ζωή κατάματα, χωρίς ωραιοποιήσεις. Μίλησε για τις ήττες μας, τις μικρές και μεγάλες προσδοκίες μας… τις στιγμές της αυτογνωσίας, όταν αναμετριόμαστε με τον ίδιο μας τον εαυτό. Και το έκανε με έναν τρόπο που μοιάζει να μας διαβάζει από μέσα. Πόσο αληθινός ακούγεται όταν λέει: «Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος». Μας δίδαξε πως η αξία βρίσκεται στο ταξίδι, όχι στον προορισμό. Πως κάθε εμπειρία, κάθε δυσκολία, κάθε πάθος ή λάθος… χτίζει τον άνθρωπο που τελικά γινόμαστε. Μέσα από τους στίχους του… ο Καβάφης γίνεται ο καθρέφτης μας. Γινόμαστε όλοι εμείς οι Αντώνιοι που αποχαιρετούμε την Αλεξάνδρεια που χάνουμε. Είμαστε οι ψυχές που μένουν εγκλωβισμένες σε αόρατα τείχη. Είμαστε, όμως και αυτοί… που ανακαλύπτουν την ομορφιά της στιγμής, της πιο ανθρώπινης και τρυφερής αλήθειας. Κι αν σήμερα τον θυμόμαστε με συγκίνηση… είναι γιατί δεν μας άφησε μόνο ποίηση. Μας άφησε ένα φως! Ένα φως που μας ψιθυρίζει πως η ζωή, με τις χαρές και τις λύπες της, είναι πολύτιμη… ακριβώς επειδή είναι αληθινή! Ας κρατήσουμε λοιπόν τον Καβάφη μέσα μας. Όχι σαν μνήμη του παρελθόντος, αλλά σαν συνοδοιπόρο στη δική μας πορεία. Γιατί, όπως μας δίδαξε… η Ιθάκη πάντα θα μας περιμένει. Κι η αξία θα βρίσκεται πάντα στον δρόμο.
Κυρίες και κύριοι Αξιότιμοι και Αγαπητοί φίλοι Η Αλεξάνδρεια και η Κωνσταντινούπολη μπορεί να είχαν διαφορετική ιστορική διαδρομή μέσα στους αιώνες… αλλά είχαν μια κοινή συνισταμένη! Αυτή… που οδηγούσε στη διατήρηση του ελληνικού πνεύματος και την προβολή του σε παγκόσμιο επίπεδο. Υπήρξαν δύο μητροπόλεις του φωτός και της προόδου! Στην Αλεξάνδρεια είχαμε την τιμή να δημιουργηθεί μια Παροικία μεγάλη… η οποία αριθμούσε χιλιάδες παροίκων… τους οποίους όμως συνέδεε μεταξύ τους μια κοινή μοίρα προέλευσης και καταγωγής. Από την Πόλη και τα παράλια της Μικράς Ασίας… τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου μέχρι και το νοτιότερο άκρο του… πολλοί Έλληνες λόγω συνθηκών των διαφόρων εποχών… εγκαταστάθηκαν στη φιλόξενη χώρα του Νείλου με τους περισσότερους εξ αυτών να ριζώσουν στην Αλεξάνδρεια. Με την παρουσία τους εκεί… βοήθησαν στην αναβάθμιση του ελληνικού πνεύματος… προώθησαν τα ιδεώδη του Ελληνισμού… υπερασπίστηκαν τις αρχές και τις αξίες του ανθρωπισμού… και μαζί με τους ντόπιους Αλεξανδρινούς… δημιούργησαν τη μαγιά για να μπορέσει ο Αιγυπτιωτισμός να αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο και να εμπλουτιστεί με καινούργιες πνευματικές εμπειρίες.
Κατά κάποιος τρόπο… μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι δυο πόλεις με την τεράστια πολιτισμική ιστορία… συνέδραμαν η μια την άλλη καθώς τα Γράμματα, οι Τέχνες, οι Επιστήμες και κυρίως η Θρησκευτική Πίστη… ισχυροποιήθηκαν μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση. Γνωρίζουμε όλοι τον υψηλό πολιτισμό και τα επιτεύγματα που είχαν κατορθώσει να έχουν οι Έλληνες της Πόλης και της Μικράς Ασίας, από αρχαιοτάτων χρόνων… με την φιλοσοφία τους, την επιστημονική τους κατάρτιση και τα υψηλά ιδανικά τους… τα οποία παρέμειναν μέσα στον αδηφάγο χρόνο ως σταθερές αξίες μέχρι και σήμερα. Η Αλεξάνδρεια υποδεχόμενη όλους αυτούς τους συμπατριώτες μας… απέκτησε περισσότερη λάμψη…και σήμερα μπορούμε με κάθε ειλικρίνεια να πούμε… ότι ο Ελληνισμός της Αιγύπτου οφείλει πολλά στον Ελληνισμό της Πόλης, της Μικράς Ασίας και των Νήσων του Αιγαίου. Επομένως είμαστε δύο πόλεις αδελφές ιστορικά και συναισθηματικά… παρότι οι ελληνικοί πληθυσμοί και των δυο μας πόλεων… βρίσκονται σήμερα στα χαμηλότερα επίπεδα. Όμως η ανάγκη να διατηρήσουμε τις μνήμες μας και τις παρακαταθήκες των προγόνων μας… βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα… καθώς όσοι λιγότεροι μένουμε, τόσο οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντά μας αυξάνονται.
Αγαπητοί φίλοι… Πριν ολοκληρώσω την ομιλία μου…θα ήθελα να σας μεταφέρω νοερά στα δικά μας μέρη… στην δική μου πατρίδα και των συναδέλφων μου. Η Αλεξάνδρεια η γενέτειρά μας… μπορεί να λάμπει απ΄ την φήμη του Καβάφη, αλλά υπάρχει και μια άλλη συνισταμένη του αλεξανδρινού πολιτισμού. Και αυτοί αφορά τους ζώντες Αλεξανδρινούς… μέσα απ αυτά που κληρονομήσαμε απ΄ τους Μεγάλους Ευεργέτες προγονούς μας… τα σχολεία μας, τις εκκλησίες μας, τα ιδρύματά μας, και τα ιστορικά κληροδοτήματά μας. Βασικός μου στόχος… τόσο δικός μου όσο και των συναδέλφων μου… είναι να κατορθώσουμε να δώσουμε προοπτική στην Ελληνική Κοινότητα έτσι ώστε το χαμηλό πληθυσμιακά μέγεθος των Ελλήνων στην Αλεξάνδρεια να μην αποδυναμώσει ψυχολογικά την παροικία μας. Η ιστορία των Αιγυπτιωτών είναι σπουδαία και η παρουσία του Ελληνισμού διαχρονική. Αλίμονο αν παραδώσουμε τα «όπλα» σε μια εποχή… κατά την οποία η ελληνική διασπορά σε παγκόσμιο επίπεδο αντιμετωπίζει προβλήματα. Θέλουμε να συνεχιστούν τα ήθη μας οι παραδόσεις μας οι μύθοι που μας έπλασαν και οι ιστορίες που μας μεγάλωσαν. Δίχως ελπίδα δεν οδηγείται ο άνθρωπος πουθενά. Αυτή την ελπίδα επιθυμώ να απλώσω στις καρδιές, τις ψυχές και τη σκέψη, των συμπαροίκων μου και όχι μόνο. Μπορεί να έχουμε μείνει λίγοι στην παροικία μας… αλλά σεβόμαστε το παρελθόν μας και γι΄ αυτό απαιτείται να έχουμε παρόν και μέλλον! Επομένως δεν έχουμε άλλη επιλογή απ΄ το να δώσουμε αυτό τον αγώνα… και το γεγονός ότι σήμερα βρίσκομαι ανάμεσά σας… αυτό μου δίνει δύναμη κουράγιο και ισχυροποιεί την ελπίδα μου πως μαζί μπορούμε οι δύο Μητροπόλεις του Ελληνισμού να τα καταφέρουμε!!! Το ζήτημα δεν είναι πόσοι μείναμε… αλλά τι διατηρούμε! Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας είναι μια νησίδα της Ορθοδοξίας που εκ των πραγμάτων θα συνεχίσει να υπάρχει και να αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών σε μόνιμη βάση. Το ιστορικό μας Τετράγωνο όπου εκεί βρίσκονται επί δεκαετίες τα σχολεία μας και τα γραφεία μας, καθιστούν τον χώρο αυτό ως τη δεύτερη νησίδα του Ελληνικού Πολιτισμού. Βασικός σκοπός μας είναι να οδηγηθούμε σε κατευθύνσεις που θα παρέχουν ωφελιμότητα και θα προασπίζουν τα συμφέροντα της μικρής μας κοινωνίας. Απλώνουμε τα χέρια στους συμπατριώτες μας της ιστορικής Βασιλεύουσας και σας εκφράζουμε τις βαθιές ευχαριστίες μας αφενός μεν για την τιμή που μας κάνατε και αφετέρου για το γεγονός ότι υπάρχετε ακόμα κι έτσι μας δίνετε δύναμη και κουράγιο να συνταξιδεύουμε με το ίδιο σκαρί του απανταχού Ελληνισμού. Πριν κλείσω την ομιλία μου την ομιλία μου θα ήθελα να σας εκφράσω την χαρά και την τιμή που αισθάνομαι γι αυτή την αρχή που πραγματοποιήθηκε σήμερα, μεταξύ των δύο Κοινοτήτων μας. Η συνεργασία μας πλέον αποτελεί μια παρακαταθήκη για το μέλλον και ένα δεδομένο επάνω στο οποίο θα θεμελιώσουμε τα επόμενα βήματα των αδελφικών μας σχέσεων. Είναι αλήθεια ότι έχουμε μείνει λίγοι και στις δυο ιστορικές πόλεις του Ελληνισμού και της ορθοδοξίας. Όμως η γνωριμία που επήλθε μεταξύ των Παροικιών μας καθιστά το έργο μας πιο εύκολο γιατί προσδίδει σε όλους μας ελπίδα, κουράγιο, δύναμη και αισιοδοξία ότι όλοι μαζί ως ένας Άνθρωπος μια οικογένεια, θα καταφέρουμε να συνεργαζόμαστε για το καλό και την προοπτική των Κοινοτήτων μας. Σας ευχαριστώ»
Θερμότατη η αποδοχή των ειπωθέντων δια στόματος κ. Βαφειάδη, ο δε αντίκτυπος που είχε στο ακροατήριο από την τεκμηριωμένη ομιλία του, επιβραβεύτηκε με το συνεχές και δυνατό χειροκρότημα σφραγίζοντας την επιτυχημένη διάλεξη με τον καλύτερο τρόπο. Σειρά είχε η κα. Υβόννη Βίγκα – κόρη του κ. Παντελεήμονα Βίγκα – με το αρχοντικό της χαμόγελο να μεταφράσει εις την τουρκική, τον λόγο του κ. Βαφειάδη, εισπράττοντας και αυτή το γενναιόδωρο χειροκρότημα του κοινού. Με τα χαμόγελα της ικανοποίησης να απλώνονται σε διοργανωτές, προσκεκλημένους και παρευρισκόμενους, ήρθε και η στιγμή της ψυχαγωγίας. Κι έτσι βάσει του προγράμματος, δύο δεινοί καλλιτέχνες προσέφεραν με τις θεσπέσιες νότες τους, την αναγκαία μουσική ευφορία με τα επιλεγμένα άσματα που τραγούδησαν στην κατάμεστη αίθουσα. Με το πέρας της εκδήλωσης και τα χαμόγελα διάπλατα στα πρόσωπα των παρισταμένων, συνεχάρησαν όλοι τον Πρόεδρο της Ε.Κ.Α. κ. Βαφειάδη για την κατατοπιστική και εμπεριστατωμένη ομιλία του. Ακολούθησαν τα συγχαρητήρια και προς τους δυο καλλιτέχνες, καθώς και αυτοί προσέδωσαν στο όλο τελετουργικό της επετειακής μνήμης, την καλλιτεχνική χροιά που απαιτούσε η εορτή.
******
ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Και ως είθισται, όλα τα καλά στη ζωή πρέπει να κλείνουν και καλά. Γι΄ αυτό η Κοινότητα Νεοχωρίου προσκάλεσε άπαντες να παρευρεθούν στην αίθουσα του Αγίου Νικολάου Νεοχωρίου, όπου εκεί πραγματοποιήθηκε δείπνο με επίσημους προσκεκλημένους την αλεξανδρινή αποστολή. Ακούστηκαν όμορφα λόγια απ΄ όλες τις πλευρές. Εκατέρωθεν ειπώθηκαν ευχές, εκφράστηκαν αμοιβαίες υποσχέσεις για περαιτέρω συνεργασία και επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά ότι αρκεί και μόνο μια συνάντηση – όπως αυτή του κ. Παντελεήμονα Βίγκα, όταν το 2022 περικοσμήθηκε από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, και συναντήθηκε τότε, με τον Πρόεδρο της Ε.Κ.Α. – για να θεμελιωθεί η βάση μιας αδελφικής πλέον συνεργασίας. Αυτή που εμπράκτως αποτυπώθηκε το Σάββατο της 26ης Απριλίου 2025, στην Κοινότητα Νεοχωρίου Κωνσταντινούπολης.
Ο Προέδρος κ. Ανδρέας Βαφειάδης προσέφερε αναμνηστικά δώρα τιμής και εκτίμησης προς τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Φαναρίου κ. Αγαθάγγελο, Γενικό Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στον Μητροπολίτη Κυδωνίων κ. Αθηναγόρα, στον Άρχοντα και πρώην Πρόεδρο κ. Παντελεήμονα Βίγκα, τον νυν Πρόεδρο κ. Νικόλαο Καλαμάρη, την Πρόεδρο της Κοινότητας Αγίου Νικολάου κα. Παρασκευή – Ρέα Καλφάογλου, τον Πρωτοπρεσβύτερο κ. Κωνσταντίνο Βαρθολομαίο – Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο, ο δε κ. Νικόλαος Καλαμάρης, προσέφερε αντιστοίχως δώρο ενθύμησης και ομογάλακτης αγάπης στον Πρόεδρο κ. Ανδρέα Βαφειάδη καθώς και στην παρευρισκόμενη Γενική Γραμματέα της Ε.Κ.Κ. – κας Βίλυς Ζουέ, εις ενθύμηση της παρουσίας της στην όμορφη αυτή εκδήλωση των δύο Κοινοτήτων Αλεξανδρείας και Νεοχωρίου.
Ευχάριστο σκηνικό, όταν οι σαράντα νέοι, τής εξ Αθηνών Ιερατικής Σχολής, εκτός από το “Χριστός Ανέστη” που έψαλλαν, τραγούδησαν όμορφα ελληνικά άσματα, ανυψώνοντας την ευωχία όλων σε άλλα επίπεδα. Επιπροσθέτως να αναφέρουμε την χαρούμενη στιγμή κατά την οποία δύο εορτάζοντες τα γενέθλιά τους, έσβησαν τα κεριά στις τούρτες τους και προσέφεραν γευστικές απολαύσεις στο τέλος του εξαιρετικού δείπνου! Τόσο ο Πρόεδρος κ. Βαφειάδης, όσο και τα υπόλοιπα μέλη της αλεξανδρινής αποστολής, αποχώρησαν βαθύτατα συγκινημένοι ευχαριστώντας ενθέρμως τον κ. Παντελεήμονα Βίγκα, τον κ. Νικόλαο Καλαμάρη και όλους όσους τους υπεδέχθησαν, τους τίμησαν και τους προσέφεραν την αγάπη τους κατά την παραμονή τους στην Πόλη του Πόλεων.
Πώς συνομιλούν σύγχρονοι δημιουργοί της εικόνας και του ήχου με τον Αλεξανδρινό ποιητή Κ. Π. Καβάφη και το έργο του;
Με αφορμή την επέτειο γέννησης του κορυφαίου ποιητή, επτά ταινίες μικρού μήκους και ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του κάνουν πρεμιέρα στο στο Onassis Channel στο YouTube και στο onassis.org.
29 Απριλίου, ημέρα γέννησης και θανάτου του Καβάφη
Σήμερα, 29 Απριλίου, ημέρα γέννησης και θανάτου του αλεξανδρινού ποιητή, από τις 12:00 το μεσημέρι, μεταφερόμαστε στο σύμπαν του Κ. Π. Καβάφη μέσα από δύο αναθέσεις του Ιδρύματος Ωνάση για τη διαχρονική επιρροή του ποιητή σε σύγχρονους δημιουργούς. Ιστορίες αγάπης, απώλειας και επιθυμίας τοποθετούν τον Καβάφη στο σήμερα και το αύριο στο ντοκιμαντέρ «Eternal Desires: Ο κόσμος του Κ. Π. Καβάφη, από την Αλεξάνδρεια στη Νέα Υόρκη» σε σκηνοθεσία Χρήστου Σαρρή. Παράλληλα, η κινηματογραφική δύναμη της γλώσσας του Κ. Π. Καβάφη παρουσιάζεται μέσα από μια σειρά ταινιών μικρού μήκους, στο πλαίσιο της ενότητας “Visual Cavafy”. Laurie Anderson, Julianne Moore, Taylor Mac, και πολλοί ακόμα σπουδαίοι καλλιτέχνες μπαίνουν στο καβαφικό σύμπαν και αναζωπυρώνουν με τη δική τους ματιά και πνοή τα ποιήματά του.
Μετά την απόκτηση του αρχείου Καβάφη το 2012, την ψηφιοποίηση και το άνοιγμά του σε κοινό και ερευνητές το 2019, την εγκαινίαση ενός νέου χώρου για το Αρχείο Καβάφη στη Φρυνίχου 16Β στην Πλάκα, το 2023, που στεγάζει το φυσικό αρχείο και τη βιβλιοθήκη του ποιητή, μια συλλογή προσωπικών του αντικειμένων αλλά και έργα τέχνης με αναφορές στον ίδιο, το Ίδρυμα Ωνάση παρουσίασε στη Νέα Υόρκη ένα φεστιβάλ για τον Καβάφη, το Archive of Desire, τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2023.
Με αυτή την αφορμή, δημιουργήθηκε η σειρά Visual Cavafy που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο New Museum της Νέας Υόρκης. Το ίδιο φεστιβάλ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για το ντοκιμαντέρ «Eternal Desires: Ο κόσμος του Κ. Π. Καβάφη, από την Αλεξάνδρεια στη Νέα Υόρκη», σε παραγωγή του Onassis Culture και σκηνοθεσία του Χρήστου Σαρρή, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην ψηφιακή πλατφόρμα All Arts του αμερικανικού δικτύου PBS, νωρίτερα τον Απρίλιο του 2025.
Eternal Desires: Ο κόσμος του Κ. Π. Καβάφη από την Αλεξάνδρεια στη Νέα Υόρκη
Πώς μπορεί ένας ποιητής να παραμένει διαχρονικός και άχρονος 160 χρόνια από την γέννησή του; Το “Eternal Desires” ακολουθεί το ταξίδι του Κ. Π. Καβάφη μέσα από τα προσωπικά αρχεία του και αφηγείται μια ιστορία για την αγάπη, την απώλεια και τη λαχτάρα. Την ελευθερία, την επιθυμία και την ταυτότητα. Και μέσα από έννοιες σαν αυτές, τοποθετούμε τον Καβάφη στο τώρα, αλλά και το αύριο – από την Αλεξάνδρεια στην Κωνσταντινούπολη και από την Αθήνα στη Νέα Υόρκη, ο Καβάφης παραμένει διαχρονικός και οικουμενικός. Η επιρροή του Αλεξανδρινού ποιητή δεν χωρά σε όρια, σύνορα και εποχές, και αυτό υποστηρίζουν στο ντοκιμαντέρ οι επιμελητές του φεστιβάλ, οι δημιουργοί που συμμετέχουν αλλά και η δημιουργική ομάδα που διαχειρίζεται το Αρχείο Καβάφη στην Αθήνα.
Το ντοκιμαντέρ “Eternal Desires: Ο κόσμος του Κ. Π. Καβάφη, από την Αλεξάνδρεια στη Νέα Υόρκη”, σε παραγωγή του Onassis Culture και σκηνοθεσία του Χρήστου Σαρρή, αφού παρουσιάστηκε στην ψηφιακή πλατφόρμα All Arts του αμερικανικού δικτύου PBS νωρίτερα τον Απρίλιο, έρχεται στο onassis.org. Με αφορμή το φεστιβάλ “Archive of Desire” του Ιδρύματος Ωνάση, τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2023 στη Νέα Υόρκη, το ντοκιμαντέρ εξερευνά τη διαχρονικότητα του ποιητή, αποκαλύπτοντας την πολιτική, αισθησιακή και ποιητική δύναμη του Καβάφη, μέσα από ένα διεπιστημονικό καλειδοσκόπιο τέχνης.
Συμμετέχουν ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, Αντώνης Σ. Παπαδημητρίου, η Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, και δημιουργοί που συμμετείχαν στο φεστιβάλ, όπως οι Rufus Wainwright, Nick Cave, Bob Faust, Εύη Καλογηροπούλου, Robin Coste Lewis, Πέτρος Κλαμπάνης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Ali Santana, Matthew Nierderhauser, John Fitzgelard, αλλά και η καλλιτεχνική διευθύντρια του National Sawdust και επιμελήτρια του φεστιβάλ, Paola Prestini.
Δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ ΕΔΩ Visual Cavafy στο Onassis Channel στο YouTube
Ο Κ. Π. Καβάφης εξακολουθεί να μας μιλάει κατ’ ιδίαν, πότε με έναν ψίθυρο και άλλοτε πάλι με έναν βρυχηθμό. Μια σειρά ταινιών μικρού μήκους, στο πλαίσιο της ενότητας “Visual Cavafy”, διερευνούν την κινηματογραφική δύναμη της γλώσσας του Κ. Π. Καβάφη, προσδίδοντας μια εμψυχωτική διάσταση στο πολυθεματικό φεστιβάλ “Archive of Desire” που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη τον Απρίλιο του 2023. Αυτά τα οπτικά «ποιήματα» του “Visual Cavafy”, με τη συμμετοχή μιας εξαιρετικής γκάμας δημιουργικών μυαλών, αντανακλούν τη ζωντάνια και τη δύναμη της καβαφικής γλώσσας.
Το “Visual Cavafy” περιλαμβάνει ταινίες που έχουν δημιουργήσει σκηνοθέτες όπως η Εύη Καλογηροπούλου («Αλεξάνδρεια»), η Elena Park («Μακρυά», «Θάλασσα του Πρωιού», «Ιθάκη», «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», «Τα Βήματα»), ο Χρήστος Σαρρής («Τείχη») σε συνεργασία με κρατούμενους σε φυλακές στην Ελλάδα, καθώς και οι καλλιτέχνες Jad Abumrad και Mac Premo («Φωνές»). Ανάμεσα στους ερμηνευτές είναι η Laurie Anderson («Φωνές»), ο Taylor Mac («Ιθάκη», «Περιμένοντας τους Βαρβάρους»), η Julianne Moore («Μακρυά», «Θάλασσα του Πρωιού»), ο Carl Hancock Rux με τον Daniel Bernard Roumain, την Bora Yoon και τον Jeffrey Zeigler («Τα Βήματα»), με τη συνδρομή των Dan Bora («Θάλασσα του Πρωιού»), Justin Ervin («Τα Βήματα»), Robert Huott («Μακρυά»), Garth MacAleavey («Τα Βήματα»), Steven E. Mallorca («Τα Βήματα», «Περιμένοντας τους Βαρβάρους»), Heather Lea Poole («Μακρυά»), Bruce Steinberg («Τα Βήματα») και Pete Scalzitti («Ιθάκη», «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», «Μακρυά», «Θάλασσα του Πρωιού»). Οι ταινίες περιλαμβάνουν επίσης νέες μουσικές συνθέσεις και ενορχηστρώσεις των Laura Jane Grace («Τείχη»), Alexander MacSween («Περιμένοντας τους Βαρβάρους») και Caroline Shaw («Θάλασσα του Πρωιού»).
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης μπορεί να είναι ο παγκόσμιος ποιητής με την μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα, αλλά στη ζωή του, είχε δύο σημεία αναφοράς που τον καθόρισαν ως δημιουργό και προσωπικότητα. Η Αλεξάνδρεια ως γενέτειρα και η Κωνσταντινούπολη ως εφηβική εμπειρία, σφράγισαν την γήινη και πνευματική πορεία του, προς τον ιδεατό και ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόταν τη Ζωή!
Βουτούσε την αιχμηρή σαρκαστική του πένα, στο μελανοδοχείο των Θεών και των Δαιμόνων, γι αυτό και μέχρι σήμερα αισθάνεσαι πως σου βγάζει περιπαικτικά τη γλώσσα, ωσάν να καγχάζει για τα ανούσια και μηδαμινά των ανθρώπων όταν τα υπερεκτιμούν εις βάρος των υψηλών ιδανικών!
Αυτόν τον Αλεξανδρινό και συνάμα Κωνσταντινουπολίτη Ποιητή, η Ελληνική Κοινότητα Νεοχωρίου, της Πόλης των Πόλεων, τον τίμησε με τρισάγιο και στη συνέχεια με διάλεξη σύμφωνα με το πρόγραμμα που είχε οργανώσει.
Η μεγάλη τιμή για την Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας, προήλθε κυρίως, από την πρόταση της Ελληνικής Κοινότητας Νεοχωρίου να αναλάβει την επίσημη ομιλία για τον Κωνσταντίνο Καβάφη ο Πρόεδρος της ΕΚΑ κ. Ανδρέας Βαφειάδης.
Μια ιδιαίτερη τιμή για τον ίδιο, αλλά και για όλο τον Αιγυπτιώτη Ελληνισμό, καθώς κατά την μετάβασή του εκεί εκπροσωπούσε την Αλεξανδρινή Παροικία, το παρελθόν, το παρόν και την πολύχρονη ιστορία της πόλης που γέννησε τον τιμώμενο ποιητή.
Ο Πρώην Πρόεδρος της Κοινότητας Νεοχωρίου κ. Παντελεήμονας Βίγκας, προσωπικότητα αξιοσέβαστη, περικοσμημένος από τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ., Θεόδωρο Β΄, αλλά και πλήθος άλλων τιμών και διακρίσεων στο βίο του, ήταν ο εμπνευστής αυτής της ποιητικής τελετουργίας και με την αμέριστη στήριξη του νυν Προέδρου κ. Νικόλαου Καλαμάρη, του Επιτρόπου Εκκλησιών κ. Μιχάλη Χανούτογλου και όλων των Μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της προβεβλημένης Ρωμαίικης Κοινότητας, έπραξαν τα μέγιστα για την διοργάνωση της εξαιρετικά επιτυχημένης εκδήλωσης που τελέσθηκε στο Νεοχώρι το Σάββατο 26ης Απριλίου 2025.
Πριν όμως οδηγηθούμε στην ομιλία της εκδήλωσης, τελέσθηκε Εσπερινός στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Παναγίου Τάφου στο Νεοχώρι, όπου εκεί προεξήρχε η μορφή του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Φαναρίου κ. Αγαθαγγέλου, Γενικού Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών: Κυδωνιών κ. Αθηναγόρα – Επόπτου Περιφερείας Βοσπόρου, καθώς και του Αρχιμανδρίτου κ. Τιμόθεου Ραιλάκη Βρανά, του Πρωτοπρεσβύτερου κ. Κωνσταντίνου Βαρθολομαίου – Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου και του ιερέως κ. Ευάγγελου Γρηγοριάδη.
Με το πέρας Εσπερινού, άπαντες κατευθυνθήκαμε στον παραδίπλα χώρο της Παναγίας Κουμαριώτισας της Κοινότητας Νεοχωρίου, όπου στον κήπο με την απαράμιλλη αισθητική, το πλήθος των παρισταμένων Ρωμιών κατέκλυσε περιμετρικά την προτομή του Κωνσταντίνου Καβάφη για να τελεσθεί το Ιερό Τρισάγιο.
Οι προαναφερθέντες Αρχιερείς και Πατέρες του Πατριαρχικού Θρόνου, απέδωσαν τους βυζαντινούς ύμνους της επιμνημόσυνης δεήσεως, με δεινή φωνητική εκφραστικότητα δημιουργώντας κατάνυξη στους συμμετέχοντες πέριξ της αγαλματένιας μορφής του αλεξανδρινού ποιητή, ενώ στα μάτια όλων μας εκείνη τη στιγμή ένιωθες πως η άψυχη λευκότητα καθίστατο έμψυχη οντότητα.
Η αποστολή της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας παρίστατο, με τον Πρόεδρο κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τον Αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα κ. Δημήτριο Κάβουρα, τον Κοινοτικό Επίτροπο κ. Βασίλειο Ζουέ, και με την Γενική Γραμματέα της ΕΚΚ κα. Βίλλυ Πολίτη, Ζουέ. Το ρεπορτάζ κάλυπτε ο αρχισυντάκτης του «Αλεξανδρινού Ταχυδρόμου» κ. Γρηγόρης Χαλιακόπουλος.
Ο έχων το γενικό πρόσταγμα Επίτιμος Πρόεδρος κ. Παντελεήμων Βίγκας, μόλις οι Άγιοι Πατέρες τέλεσαν το Τρισάγιο, προέτρεψε τον κ. Γρηγόρη Χαλιακόπουλο να διαβάσει ένα ποίημα του Καβάφη, εις μνήμη του παγκόσμιου ποιητή, κι εκείνος επέλεξε το «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον». Στη συνέχεια προέτρεψε άλλους δύο, και η επιθυμία του κ. Βίγκα πραγματώθηκε ευθύς αμέσως, καθώς μία κυρία διάβασε στα αγγλικά και ο κ. Μιχάλης Χανούτογλου στα τουρκικά.
Η επιμνημόσυνη δέηση μέσω της οποίας υμνήθηκε και τιμήθηκε ο Αλεξανδρινός ως προς την γενέτειρα και Κωνσταντινουπολίτης ως προς την καταγωγή Κωσταντίνος Καβάφης, υπενθύμησε σε όλους μας την αξία και το μέγεθος της διεθνούς και παγκόσμιας εμβέλειας του ποιητή.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές, η δε οργάνωση και αρχοντιά με την οποία οι Ρωμιοί της Πόλης και συγκεκριμένα της Κοινότητας Νεοχωρίου, φρόντισαν τα πάντα να είναι στην εντέλεια, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και αποδεικνύει εμπράκτως, ότι οι ικανοί άνθρωποι φέρουν τα επιτυχή αποτελέσματα.
Ακολουθεί το επόμενο ρεπορτάζ, με την κύρια εκδήλωση και την ομιλία του Προέδρου της ΕΚΑ κ. Ανδρέα Βαφειάδη.
Η γενναιόδωρη φιλοξενία που προσέφερε η Ελληνική Κοινότητα Νεοχωρίου Κωνσταντινουπόλεως, στην αποστολή της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, συμπεριλάμβανε και την επίσκεψη στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η οποία εδράζεται στο ομώνυμο νησί.
Ξεχωρίζει εκ του μακρόθεν, καθώς βρίσκεται σε λόφο που ονομάζεται «λόφος της Ελπίδας» και απέχει μία περίπου ώρα με πλοίο από την ακτή της Πόλης. Στον τόπο των εγκαταστάσεων της Σχολής, θαυμάσαμε την Μονή της Αγίας Τριάδος, που ιδρύθηκε κατά την περίοδο των βυζαντινών χρόνων. Το πρωί του Σαββάτου επιβιβαστήκαμε στο καραβάκι για την Χάλκη, υπό την ευγενή καθοδήγηση του αγαπητού μας φίλου και «φύλακα αγγέλου» μας, κ. Μιχάλη Χανούτογλου, Επιτρόπου Εκκλησιών της Κοινότητας.
Διασχίζοντας την θάλασσα του Μαρμαρά για τα Πριγκηποννήσια, ο αγέρας, τα κρωξίματα των γλάρων και ο ανοιξιάτικος ήλιος, φλέρταραν με το μυαλό και τις αισθήσεις μας, δημιουργώντας το προανάκρουσμα για όσα όμορφα θα βιώναμε στη νήσο Χάλκη. Με δύο μίνι ηλεκτρικά ταξί, φθάσαμε στην ξακουστή Σχολή όπου εκεί μας υποδέχθηκε ο Αρχιμανδρίτης κ. Αγαθάγγελος Σίσκος, που υπηρετεί ως κληρικός στην ιστορική Χάλκη Σχολή και με ευγένεια και ιδιαίτερο ενδιαφέρον φρόντισε να μας ξεναγήσει, με παράλληλη ενημέρωση για όλο το ιστορικό του σημαντικού χώρου της Ορθοδοξίας.
Μάθαμε λοιπόν πως: « η ανοικοδόμηση και ανασύσταση της Μονής συνδέεται με τους Οικουμενικούς Πατριάρχες Μέγα Φώτιο, Μητροφάνη Γ´ και Γερμανό Δ´. Ο τελευταίος, επισκέφθηκε τη Μονή το 1842, είδε κατεστραμμένες και ερειπωμένες τις εγκαταστάσεις της και αφού έλαβε τη σχετική άδεια από τις τουρκικές αρχές προχώρησε σε ανίδρυση και ανοικοδόμησή της. Την 1η Οκτωβρίου του 1844 με ειδική τελετή επαναλειτούργησε η Ιερά Μονή, ταυτόχρονα όμως και η Θεολογική Σχολή. Η δε σημερινή μορφή, τόσο της Ιεράς Μονής όσο και της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, οφείλεται στην προσφορά του μεγάλου ευεργέτη Παύλου Σκυλίτση Στεφάνοβικ που ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Περικλή Φωτιάδη την οικοδόμηση των νέων εγκαταστάσεών σε σχήμα Π».
Η όλη ξενάγηση μετά των ειδικών πληροφοριών, μας προσέφερε ξεχωριστή γνώση και αποτέλεσε για όλους μας ένα δυνατό μάθημα ιστορίας, μέσω των πληροφοριών που μας εξέθετε ακούραστα ο Πατέρας Αγαθάγγελος. «Η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης ιδρύθηκε για να καλύψει τὶς εκπαιδευτικές ανάγκες της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και της Ορθοδοξίας γενικότερα. Τὸ 1971 ἡ Σχολή έκλεισε, με νόμο της τουρκικής κυβερνήσεως που απαγόρευσε τη λειτουργία ιδιωτικών ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Στις εγκαταστάσεις της προσέρχονται προσκυνηματικά οι ορθόδοξοι και οι φίλοι της Ορθοδοξίας, η δε βιβλιοθήκη της θεωρείται μία από τις πιο πλούσιες στον κόσμο σε παλαιότυπα και σπάνια βιβλία της. Έχει την αρχή της στους βυζαντινούς χρόνους, αφού πολλά από τα χειρόγραφά της προέρχονται από την εποχή του Θεόδωρου Στουδίτη, του ιερού Φωτίου και της Αικατερίνης της Κομνηνής. Κύριος διοργανωτής και θεμελιωτής της βιβλιοθήκης, πριν ακόμη υπάρξει ἡ Σχολή, υπήρξε ὁ πατριάρχης Μητροφάνης Γ´ και είναι εκείνος που μεταξύ άλλων δώρισε και 300 σπάνια χειρόγραφα, πολλά από τα οποία σώζονται σήμερα στην Αίθουσα Χειρογράφων της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης».
Περιδιαβαίνοντας όλους τους χώρους της Σχολής η συγκίνηση άγγιξε σε μεγάλο βαθμό τον εσώτερο κόσμο μας! Μεταφερθήκαμε νοερά στην εποχή των Μεγάλων Διδασκάλων καθώς υποδυόμασταν τους τότε μαθητές στα θρανία, οι οποίοι διδάσκονταν πατρολογία, γλώσσες, ιστορία, χημεία, θεολογία και άλλες επιστήμες. Η Σχολή, ως γνωστό, λειτουργούσε με τη μορφή μοναστικής αδελφότητας σε τόπο γαλήνης και ησυχίας, σε πατριαρχική Μονή και μακριά από τον θόρυβο της πόλεως. Είχε μια έντονη ακαδημαϊκή και εκκλησιαστική ζωή κατά τα πρότυπα των αρχαίων εκκλησιαστικών και θεολογικών Σχολών της Αλεξάνδρειας, της Αντιόχειας και της Κωνσταντινουπόλεως. Στη Σχολή προετοιμάζονταν οι σπουδαστές της και καταρτίζονταν στη θεολογική επιστήμη και την εκκλησιαστική τάξη. Ἡ Σχολή υπηρετούσε και κάλυπτε τις επιστημονικές και ιερατικές ανάγκες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και των άλλων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και το σύνολο των συνοδικών αρχιερέων, πλήθος διαπρεπών ιεραρχών στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και σεβαστός αριθμός πανεπιστημιακών καθηγητών είναι απόφοιτοι ή προέρχονται από τη Σχολή της Χάλκης.
Με την ολοκλήρωση της ξενάγησης και κυρίως της ενημέρωσης, ο καφές με το πολίτικο λουκούμι και το δροσερό νερό, λειτούργησε σαν «Μάννα» εξ ουρανού.
Ο Πρόεδρος της ΕΚΑ κ. Ανδρέας Βαφειάδης, προσέφερε αναμνηστικό δώρο στον φιλόξενο “οικοδεσπότη” της Σχολής, ενώ ο αρχισυντάκτης του “Αλεξανδρινού Ταχυδρόμου” τού προσέφερε το τελευταίο ένυπο της κοινοτικής εφημερίδας. Κατά την επιστροφή μας στην Κωνσταντινούπολη με το ίδιο καραβάκι, δεν μπορούσε παρά να έχει εντυπωθεί στο μυαλό και στο “Είναι” όλων μας, το μεγαλείο και η αίγλη της Σχολής των Ρωμιών, που με τόσο σεβασμό, ευγένεια και ζέση, μας κατέστησε κοινωνούς του ιστορικού παρελθόντος των σχολαρχών και μαθητών της, ο αγαπητός Αρχιμανδρίτης κ. Αγαθάγγελος.
Και όλα αυτά είχαμε την τύχη να τα γνωρίσουμε, ένεκα της προσκλήσεως του Άρχοντα και Επίτιμου Προέδρου κ. Παντελεήμονα Βίγκα, του νυν Προέδρου κ. Νικολάου Καλαμάρη και του ακάματου συνοδού μας, κ. Μιχάλη Χανούτογλου, Επιτρόπου Εκκλησιών της Κοινότητας Νεοχωρίου, καθώς και όλων των αξιότιμων μελών αυτής.
Στα Ταταύλα ή Τατάουλα, την ιστορική συνοικία της Πόλης – την επονομαζόμενη Γκιαούρ Ταταύλα από τους Τούρκους – υπάρχει ένας εκ των ωραιοτέρων ναών της Ρωμιοσύνης.
Ὁ Σκαρλάτος Βυζάντιος σημειώνει ότι το όνομα αυτής της «ωραιοτάτης και υγειονοτάτης» συνοικίας, παλιότερα ήταν Άγιος Δημήτριος. Επικράτησε όμως η ονομασία Ταταύλα, επειδή εκεί ήσαν οι επαύλεις ή οι σταύλοι των Γενουησίων του Γαλατά.
Όταν οι Τούρκοι μετέτρεψαν τον πρώτο ναό του Αγίου Δημητρίου σε τζαμί, οι Ταταυλιανοί πήραν την εικόνα και την απέθεσαν στο εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου, στην κορυφή του λόφου, το οποίο από τότε μετονομάσθηκε Άγιος Δημήτριος.
Η Εκκλησία επεκτάθηκε και το 1726, όπως φαίνεται σε μαρμάρινη εντοιχισμένη περιγραφή στην νότια πλευρά της, ανακαινίσθηκε εκ βάθρων. Πελώρια, πεντάκλιτη βασιλική, με το μεσαίο κλίτος θολωτό, με τέμπλο και άμβωνα περίτεχνα επεξεργασμένα κι έναν δεσποτικό θρόνο με πόδια λιονταρόσχημα, ὁ Άγιος Δημήτριος εντυπωσιάζει. Γύρω στην αυλή υπάρχουν κτίσματα που στεγάζουν γραφεία και στο πίσω μέρος υψώνεται το κτήριο του σχολείου.
Η Κοινότητα Αγίου Δημητρίου Ταταούλωνμετρά συνεχή δραστηριότητα ήδη από τον 16ο αιώνα. Σήμερα στεγάζει την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και το παρεκκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους, τα κοινοτικά γραφεία και πολλαπλές πολιτιστικές, εκπαιδευτικές και κοινοτικές δραστηριότητες.
Αυτή την σπουδαία και ιστορική Κοινότητα των Ρωμιών, τα πασίγνωστα Ταταύλα, επισκέφθηκαν τα μέλη της αποστολής της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας στην Πόλη, προεξάρχοντος του Προέδρου κ. Ανδρέα Βαφειάδη, του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα κ. Δημητρίου Κάβουρα, του Κοινοτικού Επιτρόπου κ. Βασίλειου Ζουέ, της Γενικής Γραμματέως της ΕΚΚ κας. Βίλλυς Πολίτη, Ζουέ και του αρχισυντάκτη του «Αλεξανδρινού Ταχυδρόμου» κ. Γρηγόρη Χαλιακόπουλου.
Τους παραπάνω αλεξανδρινούς συνόδευε ο Επίτροπος Εκκλησιών της Κοινότητας Νεοχωρίου, κ. Μιχάλης Χανούτογλου, ενώ στην Κοινότητα Ταταούλων, τους υπεδέχθη με ευγένεια ο Πρόεδρος κ. Γεώργιος Θεοδωρίδης, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Νεοχωρίουκ. Νίκος Καλαμάρης μετά της συζύγου του Βίκυς Καλαμάρη, η κα. Ευαγγελία Κανάρη διευθύντρια της Ζαππείου Σχολής, η κα. Ελένη Καραμύτη μέλος της Κοινότητας και η κα. Λουκία Κωττάκη της Κοινότητας Νεοχωρίου.
Μετά το προσκύνημα και την ξενάγηση στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου – το κόσμημα της ορθόδοξης χριστιανοσύνης των Ρωμιών της Πόλης – από τον Πρόεδρο κ. Γεώργιο Θεοδωρίδη και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινότητας Ταταούλων, κατευθυνθήκαμε άπαντες στο παραδίπλα συγκρότημα της Αστικής Σχολής. Ενός περιλάλητου κοινοτικού σχολείου με ξεχωριστό ιστορικό μέγεθος, όπου σε μία εκ των αιθουσών του, προσκεκλημένοι και οικοδεσπότες, ταυτιστήκαμε ως μια αδελφοποιημένη παρέα, συνδεδεμένη με την ίδια γλώσσα, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα των Ρωμιών της Πόλης απ΄ τη μια πλευρά και των Αιγυπτιωτών Αλεξανδρινών από την άλλη.
Στο δείπνο που ακολούθησε, τα πολίτικα εδέσματα γεφύρωσαν την ουρανίσκεια απόλαυση με τις ευχάριστες συζητήσεις μεταξύ συνδαιτημόνων και αμφιτρυώνων, δημιουργώντας ερεθίσματα για επιπλέον προπόσεις, ευχές και τσουγκρίσματα πασχαλινών αυγών, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι οι άνθρωποι όπου γης, ενώνονται μέσω του καλού, του ωραίου, του ειρηνικού και της ικανοποίησης του πνεύματος και των αισθήσεων.
Κατά την διάρκεια της ρωμαίικης ευωχίας, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, προσέφερε αναμνηστικά δώρα εις τον φιλόξενο και ευγενή Πρόεδρο της Κοινότητας Αγίου Δημητρίου Ταταούλων κ. Γεώργιο Θεοδωρίδη, όπου οι δύο κοινοτικοί ομόλογοι αναφέρθησαν μεταξύ άλλων στο σημαντικό γεγονός της συναντήσεώς τους, αντήλλαξαν απόψεις για τις Παροικίες τους και την ανάγκη να έχουν τακτική συνεργασία, κυρίως δε, να θεσπιστούν οι επισκέψεις μεταξύ των δύο πλευρών και στο μέλλον.
Στο τέλος τα φωτογραφικά στιγμιότυπα, ολοκλήρωσαν με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο, την ανάγκη να καταγραφεί εκτός από τη μνήμη όλων και η αποτύπωση των ευχάριστων μορφών επί χάρτου, έτσι ώστε να ενισχυθεί το ρεπορτάζ των αλεξανδρινών με εικόνες από την εξαιρετική φιλοξενία, την θερμή ατμόσφαιρα και την αγάπη με την οποία οι αδελφοί των Ταταούλων, υποδέχθηκαν τους αδελφούς Αλεξανρινούς, θεμελιώνοντας τις μελλοντικές τους επαφές και συνεργασίες.
Η Πόλη αποπνέει μια δυναμική. εμπεδωμένη σε έναν κοσμοπολιτισμό που όμοιός της δεν υπάρχει άλλος. Εκεί συμπλέει η ιστορία με το παρόν, το δε μέλλον προοιωνίζεται ενδιαφέρον.
Τούτος ο συλλογισμός προκύπτει εκ του γεγονότος, των πολυάριθμων ηλικιακά νέων ανθρώπων. που διαβιούν εν τη Βασιλεύουσα. Και όπως όλοι γνωρίζουμε, όπου τα νιάτα «κυριαρχούν» τα αποτυπώματά τους εμπεριέχουν σύγχρονες αντιλήψεις και διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας.
Η Κωνσταντινούπολη των Ρωμιών, εξακολουθεί να ενσωματώνει στην ιστορική κυτταρική της δομή τις αποχρώσεις της Ανατολής και της Δύσης. Το αισθάνεσαι αυτό παντού, όπου κι αν περπατάς. Ακούς τις γλώσσες όλου του κόσμου να συνυπάρχουν με μυρωδιές και μπαχάρια ηδονικά, θωρείς πρόσωπα φωτεινά, γεμάτα αδημονία για έναν καφέ στο μπρίκι, με το απαραίτητο λουκούμι της αρχοντιάς και το δροσερό νερό να συντροφεύει το ραχάτι σου. Έτσι λοιπόν νιώθεις, πως κι εσύ λογίζεσαι ως αναπόσπαστο μέρος αυτής της κοινωνίας, της Βασιλεύουσας.
Διόλου τυχαίο το γεγονός, ότι η Ελληνική Πολιτείας έχει τοποθετήσει στη θέση του Γενικού Προξενείου, διπλωμάτη Πρέσβυ σε βαθμό, καθότι η Κωνσταντινούπολη αποτελεί την Πόλη με ξεχωριστό κύρος και αίγλη σε όλο το τουρκικό κράτος.
Η αποστολή, της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας, μέσα στο πρόγραμμα που είχε προετοιμάσει γι αυτήν η Κοινότητα Νεοχωρίου ήταν και η επίσκεψή της στο Ελληνικό Γενικό Προξενείο της Κωνσταντινούπολης.
Άλλωστε το πρόγραμμα εγκεκριμένο από τον Άρχοντα, Επίτιμο Πρόεδρο και αγαπητό φίλο κ. Παντελεήμονα Βίγκα – υψηλή προσωπικότητα των Ρωμιών της Πόλης – και τον νυν, επίσης αγαπητό Πρόεδρο, κ. Νικόλαο Καλαμάρη, ήταν πλουσιότατο σε επισκέψεις και εμπειρίες, τις οποίες βιώσαμε με την παρουσία και αμέριστη στήριξη του άλλου αγαπητού Νεοχωρίτη και Επιτρόπου των Εκκλησιών κ. Μιχάλη Χανούτογλου.
Το μεσημέρι λοιπόν, μετά την τιμητική συνάντηση με τον Παναγιώτατο κ.κ. Βαρθολομαίο, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Νεοχωρίου κ. Νικόλαος Καλαμάρης, με τον Επίτροπο των Εκκλησιών κ. Μιχάλη Χανούτογλου, συνόδευσαν τον Πρόεδρο της ΕΚΑ κ. Ανδρέα Βαφειάδη, τον Αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα κ. Δημήτριο Κάβουρα, τον Κοινοτικό Επίτροπο κ. Βασίλειο Ζουέ, την Γενική Γραμματέα της ΕΚΚ κα. Βίλλυ Πολίτη, Ζουέ και τον αρχισυντάκτη του «Αλεξανδρινού Ταχυδρόμου» κ. Γρηγόρη Χαλιακόπουλο, στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη.
Τους υποδέχθηκαν τα στελέχη του Προξενείου και ο Γενικός Πρόξενος – Πρέσβυς στον βαθμό – κ. Κωνσταντίνος Κούτρας στο σαλόνι με την εξαιρετική αρχιτεκτονική και την καλλιτεχνική «σφραγίδα», ευκρινώς διακρινόμενη στο ταβάνι, σε κάθε τοίχο και γωνιά του χώρου.
Ο κ. Βαφειάδης μετέφερε τους χαιρετισμούς και τις ευχές της Παροικίας των Αιγυπτιωτών στον κ. Κούτρα, κι εκείνος αντευχήθηκε τα καλύτερα στον Ελληνισμό της Αλεξάνδρειας. Οι δύο άνδρες καθώς και τα μέλη της αποστολής συνομίλησαν με τον Έλληνα Γενικό Πρόξενο και υπήρξε αλληλοενημέρωση εκατέρωθεν. Η συζήτηση περιεστράφη γενικότερα γύρω από τις παροικίες των Αιγυπτιωτών και των Ρωμιών, της πολιτισμικής κουλτούρας που τις συνδέει, αλλά και της εκδήλωσης η οποία επέκειτο την επομένη για τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη, τον Αλεξανδρινό και Κωνσταντινουπολίτη συνάμα.
Λίγο πριν το πέρας της επίσκεψης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξανδρείας κ. Ανδρέας Βαφειάδης, προσέφερε τιμητική πλακέτα στον Έλληνα Γενικό Πρόξενο κ. Κωνσταντίνο Κούτρα, εις ενθύμηση της εγκαρδίου αυτής συναντήσεως και άπαντες φωτογραφήθηκαν στον χώρο με την ιδιαίτερη αισθητική, ως «υλικό» ενός θερμού ενσταντανέ, στη μηχανή του χρόνου.